Actueel
alle pijlers
'Vier op de tien Nederlanders voelen zich eenzaam'
maandag 30 september 2013 om 09:22
© ANP. Bijna veertig procent van de volwassen Nederlanders voelt zich eenzaam, blijkt uit onderzoek.
Bijna veertig procent van de volwassen Nederlanders voelt zich eenzaam. Een op de drie Nederlanders boven de 18 jaar zegt zich 'enigszins eenzaam' te voelen en bijna een op de tien geeft aan '(zeer) ernstig eenzaam' te zijn.
Dat valt op te maken uit cijfers van de eerste gezamenlijke Gezondheidsmonitor van GGD'en, het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), meldt het RIVM. Deze instanties vroegen vorig jaar ruim 370.000 mensen ouder dan 18 jaar naar hun gezondheid en levensstijl
Hoe eenzaam mensen zich voelen blijkt afhankelijk van onder meer leeftijd, gezondheidstoestand en economische zekerheid. Zo zegt 65 procent van de mensen die 90 jaar of ouder zijn, zich eenzaam te voelen, waarvan 17 procent zeer eenzaam. Ook stellen de onderzoekers dat 62 procent van de mensen met een beperking zich alleen voelt, terwijl 35 procent van degenen zonder beperkingen dat aangeeft. Verder geven mensen die zich gezond voelen minder vaak (32 procent) aan eenzaam te zijn dan zij die zich niet gezond voelen (60 procent).
Getrouwd
Ook maakt het kennelijk uit of je getrouwd bent of niet: van de mensen die gescheiden of weduwe/weduwnaar zijn, voelt 58 procent zich eenzaam, tegenover 33 procent van de gehuwden of samenwonenden en 45 procent van de alleenstaanden.
Financiële zekerheid blijkt ook van invloed. Van de mensen die geen moeite hebben om rond te komen, voelt één op de drie (34 procent) zich eenzaam. Van degenen die wel moeite hebben om rond te komen geeft 55 procent aan zich eenzaam te voelen. Mensen met betaald werk voelen zich minder eenzaam dan mensen zonder betaald werk (33 tegen 48 procent).
Het onderzoek wijst verder uit dat autochtone Nederlanders zich minder vaak eenzaam voelen (35 procent) dan niet-Westerse allochtonen. Van deze groep voelt 60 procent zich eenzaam.
Voel jij je weleens eenzaam en zo ja, wat doe je er aan of er mee?
maandag 30 september 2013 om 09:26
maandag 30 september 2013 om 09:27
quote:Dreamer schreef op 30 september 2013 @ 09:26:
Nee, ik voel mij eigenlijk nooit eenzaam. Maar ik behoor tot de gelukkigen die samenwoont en geen moeite heeft met rondkomen. Daarnaast zit ik ook nog in de goede leeftijdscategorie.
Ik zou zelfs wel wat meer 'alleentijd' willen hebben, af en toe.
Dan leef je in luxe.
Er staat toch een flink percentage aan gehuwden die eenzaam zijn en dat vind ik eigenlijk nog triester dan voor de alleenstaanden.
Nee, ik voel mij eigenlijk nooit eenzaam. Maar ik behoor tot de gelukkigen die samenwoont en geen moeite heeft met rondkomen. Daarnaast zit ik ook nog in de goede leeftijdscategorie.
Ik zou zelfs wel wat meer 'alleentijd' willen hebben, af en toe.
Dan leef je in luxe.
Er staat toch een flink percentage aan gehuwden die eenzaam zijn en dat vind ik eigenlijk nog triester dan voor de alleenstaanden.
maandag 30 september 2013 om 09:34
quote:Dreamer schreef op 30 september 2013 @ 09:31:
Ja, daar schrik ik ook wel eens van.
Hoe staat het met jou? Voel jij je wel eens eenzaam?Zelden, maar het kan voorkomen. Als dat gebeurt dan zoek ik mensen op en gezelligheid. Gelukkig heb ik een paar plaatsen en lieve mensen waar ik dan terecht kan.
Ja, daar schrik ik ook wel eens van.
Hoe staat het met jou? Voel jij je wel eens eenzaam?Zelden, maar het kan voorkomen. Als dat gebeurt dan zoek ik mensen op en gezelligheid. Gelukkig heb ik een paar plaatsen en lieve mensen waar ik dan terecht kan.
maandag 30 september 2013 om 09:36
quote:boerderijgeit028 schreef op 30 september 2013 @ 09:32:
Ik heb me een aantal jaar geleden wel eenzaam gevoeld, dat kwam omdat ik een probleem bij mij droeg waar ik voor mijn gevoel met niemand over kon praten, omdat ik het idee had dat niemand mij kon helpen.
Dat is een moeilijke. In feite leg je dan jezelf die eenzaamheid op omdat je denkt dat er niemand voor je is.
Mag ik vragen hoe dat goed is gekomen?
Ik heb me een aantal jaar geleden wel eenzaam gevoeld, dat kwam omdat ik een probleem bij mij droeg waar ik voor mijn gevoel met niemand over kon praten, omdat ik het idee had dat niemand mij kon helpen.
Dat is een moeilijke. In feite leg je dan jezelf die eenzaamheid op omdat je denkt dat er niemand voor je is.
Mag ik vragen hoe dat goed is gekomen?
maandag 30 september 2013 om 09:39
quote:bootje_op_de_golven schreef op 30 september 2013 @ 09:36:
Ja, dat snap ik wel. Ik zit ziek thuis en je moet echt jezelf vermaken, want iedereen werkt. De enige mensen die je ziet zijn de postbode en de caissière van de supermarkt. Dat is soms best eenzaam als je lang ziek bent.Wat doe jij om van dat gevoel af te komen?
Ja, dat snap ik wel. Ik zit ziek thuis en je moet echt jezelf vermaken, want iedereen werkt. De enige mensen die je ziet zijn de postbode en de caissière van de supermarkt. Dat is soms best eenzaam als je lang ziek bent.Wat doe jij om van dat gevoel af te komen?
maandag 30 september 2013 om 09:41
Ik voel me ook vaak eenzaam. Ik heb best een sociaal leven met mijn studie, werk en buren. Maar ik heb eigenlijk geen vrienden en ik ken niemand die dezelfde interesses heeft als ik, ik heb nauwelijks familie en er is eigenlijk niemand bij wie ik terecht kan als er iets is. Als ik nu naar de andere kant van de wereld zou verhuizen denk ik niet dat er, afgezien van mijn moeder, iemand is die dat jammer zou vinden.
Mja wat ik er aan doe.. gewoon studeren en werken, en plannen maken voor wat ik na mijn studie ga doen.
Mja wat ik er aan doe.. gewoon studeren en werken, en plannen maken voor wat ik na mijn studie ga doen.
maandag 30 september 2013 om 09:44
quote:Cateautje schreef op 30 september 2013 @ 09:36:
[...]
Dat is een moeilijke. In feite leg je dan jezelf die eenzaamheid op omdat je denkt dat er niemand voor je is.
Mag ik vragen hoe dat goed is gekomen?
Tuurlijk. Even kort: Ik heb een gokverslaving gehad (of althans ik blijf er nog steeds gevoelig voor) waarbij ik mezelf voor EUR 25.000,-- in de nesten had gewerkt.
Ik heb het opgelost door er een tweede baan bij te zoeken, zodat ik alles kon aflossen. Ik werkte 3 jaar lang 80 uur per week. Zag mijn familie en vrienden amper meer, ging ze ontwijken, want er zat heel veel schaamte bij. Hoe stom was ik dat ik het zover heb laten komen.
[...]
Dat is een moeilijke. In feite leg je dan jezelf die eenzaamheid op omdat je denkt dat er niemand voor je is.
Mag ik vragen hoe dat goed is gekomen?
Tuurlijk. Even kort: Ik heb een gokverslaving gehad (of althans ik blijf er nog steeds gevoelig voor) waarbij ik mezelf voor EUR 25.000,-- in de nesten had gewerkt.
Ik heb het opgelost door er een tweede baan bij te zoeken, zodat ik alles kon aflossen. Ik werkte 3 jaar lang 80 uur per week. Zag mijn familie en vrienden amper meer, ging ze ontwijken, want er zat heel veel schaamte bij. Hoe stom was ik dat ik het zover heb laten komen.
maandag 30 september 2013 om 09:46
quote:ninika schreef op 30 september 2013 @ 09:41:
Ik voel me ook vaak eenzaam. Ik heb best een sociaal leven met mijn studie, werk en buren. Maar ik heb eigenlijk geen vrienden en ik ken niemand die dezelfde interesses heeft als ik, ik heb nauwelijks familie en er is eigenlijk niemand bij wie ik terecht kan als er iets is. Als ik nu naar de andere kant van de wereld zou verhuizen denk ik niet dat er, afgezien van mijn moeder, iemand is die dat jammer zou vinden.
Mja wat ik er aan doe.. gewoon studeren en werken, en plannen maken voor wat ik na mijn studie ga doen.
Wat maakt dat een verschil hè, of je iemand hebt waar je je gevoelens bij kwijt kan? Wat ik weet is dat het vreselijk kan knagen.
Ik ben zelf een einzelgänger en heb eigenlijk niet zoveel behoefte aan al teveel mensen om me heen. Heb wel vriendinnen maar die zie ik niet zo vaak eigenlijk. Men weet het, laat Cateau haar gang maar gaan.
Ik voel me ook vaak eenzaam. Ik heb best een sociaal leven met mijn studie, werk en buren. Maar ik heb eigenlijk geen vrienden en ik ken niemand die dezelfde interesses heeft als ik, ik heb nauwelijks familie en er is eigenlijk niemand bij wie ik terecht kan als er iets is. Als ik nu naar de andere kant van de wereld zou verhuizen denk ik niet dat er, afgezien van mijn moeder, iemand is die dat jammer zou vinden.
Mja wat ik er aan doe.. gewoon studeren en werken, en plannen maken voor wat ik na mijn studie ga doen.
Wat maakt dat een verschil hè, of je iemand hebt waar je je gevoelens bij kwijt kan? Wat ik weet is dat het vreselijk kan knagen.
Ik ben zelf een einzelgänger en heb eigenlijk niet zoveel behoefte aan al teveel mensen om me heen. Heb wel vriendinnen maar die zie ik niet zo vaak eigenlijk. Men weet het, laat Cateau haar gang maar gaan.
maandag 30 september 2013 om 09:49
quote:boerderijgeit028 schreef op 30 september 2013 @ 09:44:
[...]
Tuurlijk. Even kort: Ik heb een gokverslaving gehad (of althans ik blijf er nog steeds gevoelig voor) waarbij ik mezelf voor EUR 25.000,-- in de nesten had gewerkt.
Ik heb het opgelost door er een tweede baan bij te zoeken, zodat ik alles kon aflossen. Ik werkte 3 jaar lang 80 uur per week. Zag mijn familie en vrienden amper meer, ging ze ontwijken, want er zat heel veel schaamte bij. Hoe stom was ik dat ik het zover heb laten komen.
Dan verdien je in ieder geval een heel groot compliment voor hoe je het hebt aangepakt. Bij deze.
Ik kan me wel voorstellen dat je het gevoel hebt gehad dat je waarschijnlijk niet op begrip kon rekenen, terwijl het toch heel veel mensen kan overkomen.
[...]
Tuurlijk. Even kort: Ik heb een gokverslaving gehad (of althans ik blijf er nog steeds gevoelig voor) waarbij ik mezelf voor EUR 25.000,-- in de nesten had gewerkt.
Ik heb het opgelost door er een tweede baan bij te zoeken, zodat ik alles kon aflossen. Ik werkte 3 jaar lang 80 uur per week. Zag mijn familie en vrienden amper meer, ging ze ontwijken, want er zat heel veel schaamte bij. Hoe stom was ik dat ik het zover heb laten komen.
Dan verdien je in ieder geval een heel groot compliment voor hoe je het hebt aangepakt. Bij deze.
Ik kan me wel voorstellen dat je het gevoel hebt gehad dat je waarschijnlijk niet op begrip kon rekenen, terwijl het toch heel veel mensen kan overkomen.
maandag 30 september 2013 om 09:55
Thnx iedereen! Het is absoluut niet makkelijk geweest, maar het was ook heel dom van mezelf natuurlijk. Weet je als het water je aan de lippen staat, gaan er heel wat gedachtes door je hoofd om aan geld te komen. Waar ik toch wel heel blij mee ben is dat ik mezelf nog recht in mijn ogen kan aankijken en dat ik niet iets gedaan heb wat bij wet verboden is. Goed het ging niet zo snel als dat ik zou willen maar het was wel eerlijk. En 80 uur is heel veel, maar het gaat op de automatische piloot, dat is heel vreemd, het is net of je je vermoeidheid uitschakelt. En toen ik niet meer hoefde, heb ik mijn tweede baan opgezegd en heb ik zowat een heel weekend geslapen. Toen pas kwam de vermoeidheid eruit.
maandag 30 september 2013 om 09:56
quote: Men weet het, laat Cateau haar gang maar gaan.
Ja ik heb inderdaad ook het gevoel dat mensen denken dat ik mezelf toch wel red. Maar het punt is eigenlijk dat dat nooit echt een keuze is geweest, ik heb altijd mezelf maar moeten redden, ook als kind al.
Ik ben ook wel een heel zelfstandig persoon, en ik kan ook wel dagen gewoon lekker alleen zijn en dingen voor mezelf doen, maar steeds als ik weer eens in mijn eentje naar een concert ga oid dan denk ik toch wel: was er maar eens iemand.
Maar er zit ook wel veel onzekerheid bij, ik heb heel snel het gevoel dat ik mensen tot last ben of dat ik mezelf opdring.
Ja ik heb inderdaad ook het gevoel dat mensen denken dat ik mezelf toch wel red. Maar het punt is eigenlijk dat dat nooit echt een keuze is geweest, ik heb altijd mezelf maar moeten redden, ook als kind al.
Ik ben ook wel een heel zelfstandig persoon, en ik kan ook wel dagen gewoon lekker alleen zijn en dingen voor mezelf doen, maar steeds als ik weer eens in mijn eentje naar een concert ga oid dan denk ik toch wel: was er maar eens iemand.
Maar er zit ook wel veel onzekerheid bij, ik heb heel snel het gevoel dat ik mensen tot last ben of dat ik mezelf opdring.
maandag 30 september 2013 om 09:58
Nooit eenzaam en net als Dreamer voornamelijk meer behoefte aan "alleentijd". Niet per se letterlijk in mijn eentje, maar wel gewoon lekker cosy thuis met vrouw, en straks met vrouw en baby, zonder sociaal te hoeven zijn, zonder elke dag bezoek te ontvangen, zonder volgeplande agenda's te hebben met die dag hier en die dag daar bezoek. Maar wellicht hangt het ermee samen dat ik in dit geval de aanhang/koude kant ben, was mss anders geweest als het andersom was (nieuw leven samen opgebouwd bij mijn familie of vrienden in de buurt).
maandag 30 september 2013 om 10:01
maandag 30 september 2013 om 10:04
quote:ninika schreef op 30 september 2013 @ 09:56:
[...]
Ja ik heb inderdaad ook het gevoel dat mensen denken dat ik mezelf toch wel red. Maar het punt is eigenlijk dat dat nooit echt een keuze is geweest, ik heb altijd mezelf maar moeten redden, ook als kind al.
Ik ben ook wel een heel zelfstandig persoon, en ik kan ook wel dagen gewoon lekker alleen zijn en dingen voor mezelf doen, maar steeds als ik weer eens in mijn eentje naar een concert ga oid dan denk ik toch wel: was er maar eens iemand.
Maar er zit ook wel veel onzekerheid bij, ik heb heel snel het gevoel dat ik mensen tot last ben of dat ik mezelf opdring.
Dat herken ik heel sterk. Eigenlijk altijd al zelf alles op moeten knappen. Je zou kunnen zeggen dat ik er in ben gegroeid. In je jonge leven is het hard als je op jezelf wordt teruggeworpen, maar je leert wel alles te overleven, waar je je van af kunt vragen of dat iets goeds is natuurlijk, want het leven te kunnen overleven zou eigenlijk niemand gegund moeten zijn, zeker niet met zoveel mensen op deze aarde. Maar goed, het is bij mij iets van mezelf geworden en heb geleerd heel erg goed voor mezelf te zorgen en er ook voor te zorgen dat ik niemand echt nodig heb, omdat er toch een idee in mijn hoofd en hart zit dat als dat ooit mocht gebeuren, ik van een koude kermis thuis kom.
Goh, als ik dit zo lees word ik er niet echt vrolijk van.
[...]
Ja ik heb inderdaad ook het gevoel dat mensen denken dat ik mezelf toch wel red. Maar het punt is eigenlijk dat dat nooit echt een keuze is geweest, ik heb altijd mezelf maar moeten redden, ook als kind al.
Ik ben ook wel een heel zelfstandig persoon, en ik kan ook wel dagen gewoon lekker alleen zijn en dingen voor mezelf doen, maar steeds als ik weer eens in mijn eentje naar een concert ga oid dan denk ik toch wel: was er maar eens iemand.
Maar er zit ook wel veel onzekerheid bij, ik heb heel snel het gevoel dat ik mensen tot last ben of dat ik mezelf opdring.
Dat herken ik heel sterk. Eigenlijk altijd al zelf alles op moeten knappen. Je zou kunnen zeggen dat ik er in ben gegroeid. In je jonge leven is het hard als je op jezelf wordt teruggeworpen, maar je leert wel alles te overleven, waar je je van af kunt vragen of dat iets goeds is natuurlijk, want het leven te kunnen overleven zou eigenlijk niemand gegund moeten zijn, zeker niet met zoveel mensen op deze aarde. Maar goed, het is bij mij iets van mezelf geworden en heb geleerd heel erg goed voor mezelf te zorgen en er ook voor te zorgen dat ik niemand echt nodig heb, omdat er toch een idee in mijn hoofd en hart zit dat als dat ooit mocht gebeuren, ik van een koude kermis thuis kom.
Goh, als ik dit zo lees word ik er niet echt vrolijk van.
maandag 30 september 2013 om 10:04
quote:ninika schreef op 30 september 2013 @ 09:56:
[...]
Ja ik heb inderdaad ook het gevoel dat mensen denken dat ik mezelf toch wel red. Ja dat gevoel ken ik. Zeker ook omdat mensen je als een zelfstandige vrouw zien, maar soms wil je even niet sterk zijn dan heb je gewoon behoefte om een arm om je heen en dat er iemand is die jou nou eens beschermt voor de grote mensenwereld.
[...]
Ja ik heb inderdaad ook het gevoel dat mensen denken dat ik mezelf toch wel red. Ja dat gevoel ken ik. Zeker ook omdat mensen je als een zelfstandige vrouw zien, maar soms wil je even niet sterk zijn dan heb je gewoon behoefte om een arm om je heen en dat er iemand is die jou nou eens beschermt voor de grote mensenwereld.
maandag 30 september 2013 om 10:06
quote:isa__88 schreef op 30 september 2013 @ 10:01:
Ik voel me eigenlijk ook wel eens eenzaam. Ben jong maar woon in een plaats waar al mijn vrienden en familie niet wonen en waar ik eigenlijk ook niemand ken, dus niet altijd erg gezellig nee. Kan natuurlijk wel altijd naar vrienden en familie toe rijden maar toch..
Ja, zou fijn zijn natuurlijk als je geliefden in de buurt zou hebben.
Ik hoop voor je dat dat weer goed komt.
Ik voel me eigenlijk ook wel eens eenzaam. Ben jong maar woon in een plaats waar al mijn vrienden en familie niet wonen en waar ik eigenlijk ook niemand ken, dus niet altijd erg gezellig nee. Kan natuurlijk wel altijd naar vrienden en familie toe rijden maar toch..
Ja, zou fijn zijn natuurlijk als je geliefden in de buurt zou hebben.
Ik hoop voor je dat dat weer goed komt.
