Cameraman RTL omgekomen in Georgie

12-08-2008 21:41 306 berichten
Alle reacties Link kopieren
GORI - Bij Russische bombardementen op de Georgische stad Gori is een journalist van het Nederlandse televisiestation RTL Nieuws omgekomen. Dat heeft de hoofdredacteur Harm Taselaar bevestigd aan de journalistenbond NVJ.



Cameraman RTL omgekomen

Stan Storimans (39) werkte als cameraman voor het RTL Nieuws. Samen met correspondent Jeroen Akkermans deed hij verslag van het conflict in Zuid-Ossetië.



Stroimans is door vermoedelijk Russisch mortiervuur om het leven gekomen. Akkermans raakte bij het bombardement lichtgewond, hij kreeg een scherf in zijn been. Ze zouden vanuit de lucht zijn aangevallen.



Volgens een zegsman van RTL waren de twee samen met enkele andere journalisten een buurt in Gori aan het bekijken die niet per se als gevaarlijk bekend stond. "Het gevaar kwam geheel onverwacht".



Volgens de RTL-directeur verkeert Jeroen Akkermans in complete shock. "We proberen hem en het lichaam van Stan zo snel mogelijk terug te halen. Twee psychologen gaan mee naar Gori om Jeroen bij te staan."



nu.nl



Vreselijk, voor alle betrokkenen, collega's en nabestaanden.
Alle reacties Link kopieren
Omdat bekende mensen verworden zijn tot een symbool en als ze overlijden doet het veel mensen pijn dat hun held, hun symbool, weg is. Toen André Hazes henen ging hadden veel mensen daar verdriet van omdat 'Dré' hen troostte of blij maakte met zijn muziek. Heath Ledger was een jonge vader die helemaal kierewiet werd door zijn rol als The Joker. Maar ook de man die een glansrol speelde in een voor Hollywood-begrippen behoorlijk gewaagde film over homoseksualiteit.



Het is toch niet zo gek dat je kan rouwen of in ieder geval verdrietig kan worden als iemand overlijdt terwijl je die persoon in het echt niet kent?
Alle reacties Link kopieren
MissMMM schreef op 12 augustus 2008 @ 22:58:

[...]





Dit heeft niets met nationalisme te maken, maar meer met het feit dat er een gezicht bij het verhaal is, hierdoor wordt het persoonlijker, tastbaarder. Duizenden afslachtingen in Darfur is minder tastbaar dan een foto van een jonge vent en toelichting over zijn leven. Vergeet niet dat de media ons dicteert wat actualiteit is.....
Ja, dat is natuurlijk ook niet voor niets een filmwet. Dat rode jasje in Schindlers List zat er niet voor niks in, bijvoorbeeld. Het klein maken van groot leed heeft altijd meer impact.
Am Yisrael Chai!
Nee, ik denk dat dat het niet is. Het heeft met identificatie te maken.
Het een sluit het ander niet noodzakelijkerwijs uit. Met iemand die afkomstig is uit je eigen land en hetzelfde kleurtje draagt, kan men zich immers veel gemakkelijker identificeren?
Alle reacties Link kopieren
Goed.. ik zal de kranten even nazoeken en alle namen posten van mensen die deze week zijn overleden.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 12 augustus 2008 @ 22:59:

[...]





Werkt dat bij jou écht zo...
Ik reageerde op de mening van Complicated, niet over hoe ik dit beleef. Ik stap vanavond weer lekker in mijn bedje, snaveltjes toe etc. Maar wil niet zeggen dat ik niet even stil heb gestaan bij de ellende van de wereld en vervolgens wat voor persoonlijk leed dat op micro niveau moet geven.....en inderdaad zoals Fashion Victim zei, dat heeft wellicht met identificatie te maken of nog meer met empatisch vermogen.....
Alle reacties Link kopieren
@sweetcandy: en open daar vooral per naam een apart topic over..tsssss
Alle reacties Link kopieren
complicated schreef op 12 augustus 2008 @ 23:02:

[...]



Het een sluit het ander niet noodzakelijkerwijs uit. Met iemand die afkomstig is uit je eigen land en hetzelfde kleurtje draagt, kan men zich immers veel gemakkelijker identificeren?
Ja, mee eens, maar ik denk dus dat het meer identificatie dan nationalisme is.
Am Yisrael Chai!
MissMMM schreef op 12 augustus 2008 @ 23:03:

[...]





of nog meer met empatisch vermogen.....




Nou, dat bedoelde ik dus. Ik heb zeker wel empathisch vermogen, alleen komt dat meer tot uiting als ik over de slachtingen in Darfur lees, of dus die mevrouw op die brandende puinhopen zie zitten.

Daarmee wil ik zeker niet zeggen dat het een beter is dan het andere, maar meer (wat ik al eerder schreef): verbazing, verwondering.
Dit heeft niets met nationalisme te maken, maar meer met het feit dat er een gezicht bij het verhaal is, hierdoor wordt het persoonlijker, tastbaarder.


Oneens. Hoe vaak kunnen wij geen gezichten zien van bijvoorbeeld in hongersnood verkerende negerkindjes in Afrika om maar wat te noemen? Met een uitgebreide toelichting op de tragische leefomstandigheden aldaar? De identificatie spitst zich natuurlijk vooral toe op personen uit eigen land/omgeving.



Je opmerking over de media en hoe voor ons het nieuws wordt bepaald, is absoluut waar, maar doet geen afbreuk aan mijn aaname.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 12 augustus 2008 @ 23:05:

[...]





Nou, dat bedoelde ik dus. Ik heb zeker wel empathisch vermogen, alleen komt dat meer tot uiting als ik over de slachtingen in Darfur lees, of dus die mevrouw op die brandende puinhopen zie zitten.

Daarmee wil ik zeker niet zeggen dat het een beter is dan het andere, maar meer (wat ik al eerder schreef): verbazing, verwondering.




Dat is dus precies wat ik probeerde te verwoorden met het feit dat verlies en rouw een heel erg eenzaam proces is. Een ieder beleefd het op zijn eigen manier....jij huilt (bij wijze van) bij die vrouw in de brandende puinhopen en ik (bij wijze van) bij het idee dat er een kindje moet gaan bevatten dat papa er niet meer is, nooit meer.

Ieders het zijne, inderdaad het een niet beter (?) dan het andere. Dus des te belangrijker een ieder het zijne te laten beleven toch?
Daar heb je gelijk in.
Alle reacties Link kopieren
He shoot, uitgediscussieerd, naar bed dan maar....
Há, nu kan ik rustig gaan slapen. Nou ja, rustig....
Alle reacties Link kopieren
Truste!
Alle reacties Link kopieren
Ik snap complicated zijn punt wel, maar je identificeert je sneller met je eigen landgenoot dan met iemand die je én niet niet kent én die uit een land komt dat jij niet kent. Net zoals ik me sneller identificeer met een meisje van midden twintig dan met een kleuter van 4 of een man van achter in de 60.



It just has to fit your profile.



@fleurtje: beetje raar dat jouw verbazing overkomt alsof je het allemaal belachelijk vindt.
Compli. even for the record. Kun je je nog herinneren dat je zoon in het ziekenhuis lag, er hele pagina's vol werden geschreven over hoe erg het was, hoeveel er meegeleefd werd. Dacht je toen ook what the fuck, wat interesseert het jullie, ik heb geen boodschap aan jullie. En weet je, ik had jullie zoon nooit gezien, laat staan zijn ouders, en toch, iedere dag werd er weer een pagina gevuld.

@Fleur, jij moet echt ophouden met dat gezeik op elk topic over een overledene. siert je niet.
daysi schreef op 12 augustus 2008 @ 23:13:

Ik snap complicated zijn punt wel, maar je identificeert je sneller met je eigen landgenoot dan met iemand die je én niet niet kent én die uit een land komt dat jij niet kent. Net zoals ik me sneller identificeer met een meisje van midden twintig dan met een kleuter van 4 of een man van achter in de 60.



Misschien moet je dan inderdaad wel even voor jezelf spreken...
Alle reacties Link kopieren
Zal ik doen daysi :) Alle overledenen verdienen ten slotte een hoop condoleances van onbekende mensen.
Alle reacties Link kopieren
sweetcandy schreef op 12 augustus 2008 @ 23:16:

Zal ik doen daysi :) Alle overledenen verdienen ten slotte een hoop condoleances van onbekende mensen.
Ga jij nou ook even lekker beginnen? Man, je lijkt wel jaloers. Had je ook liever kapotgeschoten willen worden tijdens je werk dan?
Am Yisrael Chai!
Nog even teruggelezen en gezien dat de vragen van Compli een vraag waren en geen door hem vastgestelde feiten. Excuses Compli
Alle reacties Link kopieren
Doe niet zo bot.

Het was gemeend eigenlijk.

Ik snap dat mensen die een status hebben (bn-ers bijv). in het nieuws komen. Dat 'hoort' dan in het nieuws te komen. Want ja.... half nederland 'kent ' deze mensen.



Met mijn opmerking bedoelde ik te zeggen dat iedereen een waarde heeft, iedereen het 'verdiend' dat er even aandacht aan geschonken wordt.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 12 augustus 2008 @ 23:15:

[...]





Misschien moet je dan inderdaad wel even voor jezelf spreken...
Dat doe ik toch ook?
Alle reacties Link kopieren
Oh, sorry, ik dacht dat je het sarcastisch bedoelde.
Am Yisrael Chai!
Compli. even for the record. Kun je je nog herinneren dat je zoon in het ziekenhuis lag, er hele pagina's vol werden geschreven over hoe erg het was, hoeveel er meegeleefd werd. Dacht je toen ook what the fuck, wat interesseert het jullie, ik heb geen boodschap aan jullie. En weet je, ik had jullie zoon nooit gezien, laat staan zijn ouders, en toch, iedere dag werd er weer een pagina gevuld.


Jij durft! Alsof ik mij niet zou kunnen herinneren dat mijn zoontje in het ziekenhuis voor zijn leven lag te vechten!

Maar ik zal je het voordeel van de twijfel geven en er een normale reactie op geven. Geen antwoord dus, want je stelt nogal vervelende en persoonlijke retorische vragen.



Het betrof hier weliswaar voor een deel mensen die ons niet persoonlijk kenden, maar voor een groot deel ook mensen die ons wel persoonlijk of al een hele tijd via het forum kenden. Daar zie ik al een groot verschil met de cameraman of een militair in Afghanistan bijvoorbeeld. Daarnaast ging het heel duidelijk niet om een nieuwsbericht vanuit het buitenland. Wij hielden mensen met wie wij een band hadden op hun verzoek op de hoogte van de situatie, wat aan de ene kant heel moeilijk en emotioneel was en aan de andere kant ook een soort uitlaatklepfunctie had, en kregen daar ook reacties bij van mensen die ons niet kenden.



Ik begrijp je punt dus niet helemaal en hoop maar dat je die ellendige tijd niet aanhaalt om een trap in het kruis uit te delen.
Alle reacties Link kopieren
@sweetcandy: da's een hele grote open deur, want iedereen ziet de meerwaarde ervan in dat overledenen herdacht worden.



Maar doet geen afbreuk aan het feit dat het omkomen van een cameraman in een warzone iets is waar je om meerdere redenen verdrietig om kan zijn. Behalve dat hij een gezin achterlaat slaat zijn overlijden ook een gat in het vertrouwen dat we hebben in de journalistieke onschendbaarheid in het buitenland. Wat dus sowieso al een onrealistisch idee is, getuige de post van Lindy. Toevallig ga ik journalistiek studeren. En ik zie mezelf niet meteen met vier jaar in Darfur met een oortje zwaaiend naar de kijkers thuis, maar toch.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven