Actueel
alle pijlers
De vechtscheiding en de gevolgen voor de kinderen
zondag 9 juni 2013 om 16:57
quote:Amand schreef op 09 juni 2013 @ 13:23:
[...]
Er zijn in NL een aantal factoren, die bijdragen aan de verwijdering van vaders van hun kinderen, zodra ze niet meer met de moeder samenzijn; de hoogte van kinderalimentatie (een in steen gebeitelde verplichting), het bestaan van partneralimentatie, de onmogelijk hoge kosten om naar de rechter te stappen, het feit dat de meeste moeders part-time werken en vader full-time, zorgen ervoor dat gescheiden moeders letterlijk, juridisch en financieel volledige macht over de kinderen en het inkomen van hun ex hebben. Elke keer dat zo'n moeder die macht gebruikt om iets tegen haar ex te ondernemen, verwijdert ze zo'n vader verder van de kinderen, omdat zij er letterlijk tussenstaat.
Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Ik geloof vooral in moeders die de vader van hun kinderen de positie van minderwaardige ouder geven, daarin gesterkt door de wet, die niets onderneemt tegen moeders die met de kinderen sollen.Ik kan je helaas uit eigen ervaring vertellen dat er wel degelijk 'vaders' bestaan die geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor het ook door hen gewenste kind. En die ook nog te bedonderd zijn om nota bene voor hun eigen kind te betalen. Ik word een beetje zat van dat 'alle gescheiden vaders zijn zielig' verhaal van jou.
[...]
Er zijn in NL een aantal factoren, die bijdragen aan de verwijdering van vaders van hun kinderen, zodra ze niet meer met de moeder samenzijn; de hoogte van kinderalimentatie (een in steen gebeitelde verplichting), het bestaan van partneralimentatie, de onmogelijk hoge kosten om naar de rechter te stappen, het feit dat de meeste moeders part-time werken en vader full-time, zorgen ervoor dat gescheiden moeders letterlijk, juridisch en financieel volledige macht over de kinderen en het inkomen van hun ex hebben. Elke keer dat zo'n moeder die macht gebruikt om iets tegen haar ex te ondernemen, verwijdert ze zo'n vader verder van de kinderen, omdat zij er letterlijk tussenstaat.
Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Ik geloof vooral in moeders die de vader van hun kinderen de positie van minderwaardige ouder geven, daarin gesterkt door de wet, die niets onderneemt tegen moeders die met de kinderen sollen.Ik kan je helaas uit eigen ervaring vertellen dat er wel degelijk 'vaders' bestaan die geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor het ook door hen gewenste kind. En die ook nog te bedonderd zijn om nota bene voor hun eigen kind te betalen. Ik word een beetje zat van dat 'alle gescheiden vaders zijn zielig' verhaal van jou.
zondag 9 juni 2013 om 16:59
quote:malu3 schreef op 09 juni 2013 @ 16:57:
[...]
Ik kan je helaas uit eigen ervaring vertellen dat er wel degelijk 'vaders' bestaan die geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor het ook door hen gewenste kind. En die ook nog te bedonderd zijn om nota bene voor hun eigen kind te betalen. Ik word een beetje zat van dat 'alle gescheiden vaders zijn zielig' verhaal van jou.+1
[...]
Ik kan je helaas uit eigen ervaring vertellen dat er wel degelijk 'vaders' bestaan die geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor het ook door hen gewenste kind. En die ook nog te bedonderd zijn om nota bene voor hun eigen kind te betalen. Ik word een beetje zat van dat 'alle gescheiden vaders zijn zielig' verhaal van jou.+1
zondag 9 juni 2013 om 17:56
Ik had het niet specifiek over jou, shahla.
Anyway, dat er iemand een beetje zat wordt van het lezen over een veelvoorkomende situatie, helpt noch die kinderen noch de vader in kwestie.
Ik denk, nee ik hoop dat heel veel moeders niet beseffen hoeveel schade ze kunnen aanrichten door zich tussen de kinderen en hun vader op te stellen. Met macht komt verantwoordelijkheid.
Wie de schoen past trekke hem aan, zoals altijd.
Anyway, dat er iemand een beetje zat wordt van het lezen over een veelvoorkomende situatie, helpt noch die kinderen noch de vader in kwestie.
Ik denk, nee ik hoop dat heel veel moeders niet beseffen hoeveel schade ze kunnen aanrichten door zich tussen de kinderen en hun vader op te stellen. Met macht komt verantwoordelijkheid.
Wie de schoen past trekke hem aan, zoals altijd.
zondag 9 juni 2013 om 18:17
quote:malu3 schreef op 09 juni 2013 @ 16:57:
[...]
dat 'alle gescheiden vaders zijn zielig' .Ik beweer nergens dat alle gescheiden vaders zielig zijn. Ik schets slechts, dat de NL omstandighden (ik ken de situatie in andere landen niet) bijdragen aan een situatie na een scheiding met kinderen, waarin alle macht bij de moeder ligt. Ik vind het niet gek dat er dan vaders afhaken, gewoon omdat ze het niet meer trekken.
[...]
dat 'alle gescheiden vaders zijn zielig' .Ik beweer nergens dat alle gescheiden vaders zielig zijn. Ik schets slechts, dat de NL omstandighden (ik ken de situatie in andere landen niet) bijdragen aan een situatie na een scheiding met kinderen, waarin alle macht bij de moeder ligt. Ik vind het niet gek dat er dan vaders afhaken, gewoon omdat ze het niet meer trekken.
zondag 9 juni 2013 om 20:22
quote:Amand schreef op 09 juni 2013 @ 17:56:
Ik had het niet specifiek over jou, shahla.
Wie de schoen past trekke hem aan, zoals altijd.
Onzin, je quotete mijn bericht. Logisch dat ik reageer.
quote:Ik beweer nergens dat alle gescheiden vaders zielig zijn. Ik schets slechts, dat de NL omstandighden (ik ken de situatie in andere landen niet) bijdragen aan een situatie na een scheiding met kinderen, waarin alle macht bij de moeder ligt. Ik vind het niet gek dat er dan vaders afhaken, gewoon omdat ze het niet meer trekken.
Ik vind het wél gek als je als ouder afhaakt.
Je ontneemt een kind daarmee een vader.
En ik vind het gek dat iemand dat uit vrije wil doet.
Ik had het niet specifiek over jou, shahla.
Wie de schoen past trekke hem aan, zoals altijd.
Onzin, je quotete mijn bericht. Logisch dat ik reageer.
quote:Ik beweer nergens dat alle gescheiden vaders zielig zijn. Ik schets slechts, dat de NL omstandighden (ik ken de situatie in andere landen niet) bijdragen aan een situatie na een scheiding met kinderen, waarin alle macht bij de moeder ligt. Ik vind het niet gek dat er dan vaders afhaken, gewoon omdat ze het niet meer trekken.
Ik vind het wél gek als je als ouder afhaakt.
Je ontneemt een kind daarmee een vader.
En ik vind het gek dat iemand dat uit vrije wil doet.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 9 juni 2013 om 23:37
quote:Amand schreef op 09 juni 2013 @ 18:17:
[...]
Ik beweer nergens dat alle gescheiden vaders zielig zijn. Ik schets slechts, dat de NL omstandighden (ik ken de situatie in andere landen niet) bijdragen aan een situatie na een scheiding met kinderen, waarin alle macht bij de moeder ligt. Ik vind het niet gek dat er dan vaders afhaken, gewoon omdat ze het niet meer trekken.
Ja joh haak lekker af vooral als het gaat om je eigen kids te onderhouden en te zien, omdat de moeder zgn heul veul macht heeft, heb je geen betere smoes?
Er zijn heel veel moeders die er alles aan doen om hun kind een goede band met hun vader te laten hebben, ook al verdiend hij het niet, maar die zelfde pappa's die zo hard roepen zo veel van hun kinderen te houden, falen aan alle kanten, het vertikken om mee te betalen in de onderhoud van hun kind, het vertikken om zich aan afspraken te houden en zo kan ik nog heel veel meer vertellen, over die zielige pappa's!
Bij the weg, denk je er om dat alles wat jij als Pappa zegt, schrijft en doet bij je kids terecht komt, en dat ze ook jouw houding niet vergeten.
[...]
Ik beweer nergens dat alle gescheiden vaders zielig zijn. Ik schets slechts, dat de NL omstandighden (ik ken de situatie in andere landen niet) bijdragen aan een situatie na een scheiding met kinderen, waarin alle macht bij de moeder ligt. Ik vind het niet gek dat er dan vaders afhaken, gewoon omdat ze het niet meer trekken.
Ja joh haak lekker af vooral als het gaat om je eigen kids te onderhouden en te zien, omdat de moeder zgn heul veul macht heeft, heb je geen betere smoes?
Er zijn heel veel moeders die er alles aan doen om hun kind een goede band met hun vader te laten hebben, ook al verdiend hij het niet, maar die zelfde pappa's die zo hard roepen zo veel van hun kinderen te houden, falen aan alle kanten, het vertikken om mee te betalen in de onderhoud van hun kind, het vertikken om zich aan afspraken te houden en zo kan ik nog heel veel meer vertellen, over die zielige pappa's!
Bij the weg, denk je er om dat alles wat jij als Pappa zegt, schrijft en doet bij je kids terecht komt, en dat ze ook jouw houding niet vergeten.
maandag 10 juni 2013 om 00:50
quote:Amand schreef op 09 juni 2013 @ 13:23:
[...]
Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Ik geloof vooral in moeders die de vader van hun kinderen de positie van minderwaardige ouder geven, daarin gesterkt door de wet, die niets onderneemt tegen moeders die met de kinderen sollen.
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
[...]
Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Ik geloof vooral in moeders die de vader van hun kinderen de positie van minderwaardige ouder geven, daarin gesterkt door de wet, die niets onderneemt tegen moeders die met de kinderen sollen.
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
maandag 10 juni 2013 om 00:59
quote:isdatzo_ schreef op 10 juni 2013 @ 00:50:
[...]
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
[...]
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
maandag 10 juni 2013 om 03:01
quote:isdatzo_ schreef op 10 juni 2013 @ 00:50:
[...]
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
Wat erg.
Zo'n vader wil je toch niet?
[...]
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
Wat erg.
Zo'n vader wil je toch niet?
maandag 10 juni 2013 om 07:52
quote:shahla schreef op 09 juni 2013 @ 20:22:
[...]
Ik vind het wél gek als je als ouder afhaakt.
Je ontneemt een kind daarmee een vader.
En ik vind het gek dat iemand dat uit vrije wil doet.
jammer dat je niet op mijn bericht reageert.
Ik heb het namelijk over exact de tegenovergestelde situatie van wat jij nu schrijft (de vrijwilligheid), namelijk de situatie dat omgang en recht om mee te beslissen over opvoeding dusdanig gefrustreerd wordt, dat zo'n vader het niet meer trekt. Het zijn net mensen namelijk, vaders.
[...]
Ik vind het wél gek als je als ouder afhaakt.
Je ontneemt een kind daarmee een vader.
En ik vind het gek dat iemand dat uit vrije wil doet.
jammer dat je niet op mijn bericht reageert.
Ik heb het namelijk over exact de tegenovergestelde situatie van wat jij nu schrijft (de vrijwilligheid), namelijk de situatie dat omgang en recht om mee te beslissen over opvoeding dusdanig gefrustreerd wordt, dat zo'n vader het niet meer trekt. Het zijn net mensen namelijk, vaders.
maandag 10 juni 2013 om 08:24
quote:Amand schreef op 10 juni 2013 @ 07:52:
[...]
jammer dat je niet op mijn bericht reageert.
Ik heb het namelijk over exact de tegenovergestelde situatie van wat jij nu schrijft (de vrijwilligheid), namelijk de situatie dat omgang en recht om mee te beslissen over opvoeding dusdanig gefrustreerd wordt, dat zo'n vader het niet meer trekt. Het zijn net mensen namelijk, vaders.Wat nou een slap geouwehoer over het niet meer trekken. Ik ken maar weinig vrouwen die 24/7 letterlijk en figuurlijk voor hun kinderen zorgen omdat 'vader' er geen zin aan heeft die het bijltje er bij neer gooien.
[...]
jammer dat je niet op mijn bericht reageert.
Ik heb het namelijk over exact de tegenovergestelde situatie van wat jij nu schrijft (de vrijwilligheid), namelijk de situatie dat omgang en recht om mee te beslissen over opvoeding dusdanig gefrustreerd wordt, dat zo'n vader het niet meer trekt. Het zijn net mensen namelijk, vaders.Wat nou een slap geouwehoer over het niet meer trekken. Ik ken maar weinig vrouwen die 24/7 letterlijk en figuurlijk voor hun kinderen zorgen omdat 'vader' er geen zin aan heeft die het bijltje er bij neer gooien.
maandag 10 juni 2013 om 08:28
quote:isdatzo_ schreef op 10 juni 2013 @ 00:50:
[...]
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
Zo'n exemplaar is mijn ex ook. Altijd en eeuwig zichzelf ver boven zijn kind stellen en alleen iets doen (heeeeel minimaal) wanneer hij er zelf zin aan had. Kon rustig een jaar zijn gezicht niet laten zien zonder ergens last van te hebben. Druk met andere bezigheden en die enkele keer dat hij kind zou komen ophalen ook nog rustig weg te blijven zonder bericht. En wie kon het verdrietige kind weer troosten? Juist ja ......
Oh ja, en maar zeiken over de hoogte van de KA.
[...]
Dit is natuurlijk nogal kort door de bocht.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat er helaas weldegelijk vaders bestaan die geen verantwoordelijkheid willen nemen voor hun kinderen, en ze weldegelijk uit eigen beweging in de steek laten.
Mijn vader realiseerde zich - op een of andere manier pas nadat wij geboren waren - dat hij eigenlijk helemaal geen zin in kindjes had.. Zeker niet in mij, als jongste van het stel. Heel vervelend was dat, nog zo'n dreumes erbij die hem graag als papa wilde hebben, maar niet kreeg. En niet omdat mijn moeder dat tegenhield, in tegendeel. Op haar aandringen kwam zelfs tijdelijk een soort van omgangsregeling van de grond. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader mij met flinke tegenzin kwam ophalen. Zijn eigen leven en persoon waren hem namelijk vele malen interessanter en waardevoller dan dat van mij.
Zo'n exemplaar is mijn ex ook. Altijd en eeuwig zichzelf ver boven zijn kind stellen en alleen iets doen (heeeeel minimaal) wanneer hij er zelf zin aan had. Kon rustig een jaar zijn gezicht niet laten zien zonder ergens last van te hebben. Druk met andere bezigheden en die enkele keer dat hij kind zou komen ophalen ook nog rustig weg te blijven zonder bericht. En wie kon het verdrietige kind weer troosten? Juist ja ......
Oh ja, en maar zeiken over de hoogte van de KA.
maandag 10 juni 2013 om 10:41
quote:Geroldine schreef op 10 juni 2013 @ 03:01:
[...]
Wat erg.
Zo'n vader wil je toch niet?
Nee dit gun ik echt niemand.
Het mooie is nog dat mijn moeder probeerde te verbergen hoe de vork in de steel zat. Geen naar woord over mijn vader. Ze wilde ons beschermen tegen die waarheid. Zette zichzelf volledig opzij om ons te kunnen geven wat ze te bieden had. Het echte verhaal heb ik later gehoord, o.a. ook van mijn vader. Hij wilde vrijheid, ten koste van alles. Vele puzzelstukjes zijn op hun plek gevallen. Dit is dus een van de voorbeelden waarbij het de moeder niet te verwijten valt dat pa niet omkeek naar zijn kids.
Ik probeer het kort te houden, i.v.m. herkenbaarheid. Bovendien is het nog steeds te heftig voor mij om alles naar boven te halen.
Dank jullie voor de knuffels en begrip
[...]
Wat erg.
Zo'n vader wil je toch niet?
Nee dit gun ik echt niemand.
Het mooie is nog dat mijn moeder probeerde te verbergen hoe de vork in de steel zat. Geen naar woord over mijn vader. Ze wilde ons beschermen tegen die waarheid. Zette zichzelf volledig opzij om ons te kunnen geven wat ze te bieden had. Het echte verhaal heb ik later gehoord, o.a. ook van mijn vader. Hij wilde vrijheid, ten koste van alles. Vele puzzelstukjes zijn op hun plek gevallen. Dit is dus een van de voorbeelden waarbij het de moeder niet te verwijten valt dat pa niet omkeek naar zijn kids.
Ik probeer het kort te houden, i.v.m. herkenbaarheid. Bovendien is het nog steeds te heftig voor mij om alles naar boven te halen.
Dank jullie voor de knuffels en begrip
maandag 10 juni 2013 om 11:04
quote:shahla schreef op 09 juni 2013 @ 16:29:
Dat wisten we al, Amand, maar de vader van mijn kinderen hoef je de hand niet boven het hoofd te houden, hoor. Daarmee sta je echt voor paal.
Hier nog zo'n walgelijke klotzak. Kind is etterlijk gedumpt.
Amand: zoals er moeders zijn die contact belemmeren, zijn er vaders die simpelweg weglopen en nooit meer omkijken. Reality check, jongen. Sommige mensen zijn gewoon erg egoistisch.
Ik vind het voor mijn kind heel sneu. Dat hij nooit meer zal ervaren wat het is om een vader te hebben. Aan de andere kant, wat ik als volwassene weet: zo'n 'vader' veroorzaakt alleen maar schade en ben je liever kwijt san rijk. Maar ja, wat snapt mijn kind daarvan? Niets.
Dat wisten we al, Amand, maar de vader van mijn kinderen hoef je de hand niet boven het hoofd te houden, hoor. Daarmee sta je echt voor paal.
Hier nog zo'n walgelijke klotzak. Kind is etterlijk gedumpt.
Amand: zoals er moeders zijn die contact belemmeren, zijn er vaders die simpelweg weglopen en nooit meer omkijken. Reality check, jongen. Sommige mensen zijn gewoon erg egoistisch.
Ik vind het voor mijn kind heel sneu. Dat hij nooit meer zal ervaren wat het is om een vader te hebben. Aan de andere kant, wat ik als volwassene weet: zo'n 'vader' veroorzaakt alleen maar schade en ben je liever kwijt san rijk. Maar ja, wat snapt mijn kind daarvan? Niets.
maandag 10 juni 2013 om 13:46
quote:Geroldine schreef op 10 juni 2013 @ 03:01:
[...]
Wat erg.
Zo'n vader wil je toch niet?
Dat is de andere kant, ja.
Als je zo'n man dus wel dwingt om aan een bezoekregeling deel te nemen, wat voor consequentie heeft dat voor een kind?
Dan heb je wel de vader er aan zijn haren bij gesleurd onder het mom van 'het is ook jouw kind en het heeft recht op omgang met jou' maar als het met zulke tegenzin gaat, hoe leuk is het dan nog voor het kind? Dat zijn ook zaken waar ik vaak aan heb gedacht toen ik er nog middenin zat.
[...]
Wat erg.
Zo'n vader wil je toch niet?
Dat is de andere kant, ja.
Als je zo'n man dus wel dwingt om aan een bezoekregeling deel te nemen, wat voor consequentie heeft dat voor een kind?
Dan heb je wel de vader er aan zijn haren bij gesleurd onder het mom van 'het is ook jouw kind en het heeft recht op omgang met jou' maar als het met zulke tegenzin gaat, hoe leuk is het dan nog voor het kind? Dat zijn ook zaken waar ik vaak aan heb gedacht toen ik er nog middenin zat.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 10 juni 2013 om 13:59
quote:Amand schreef op 10 juni 2013 @ 07:52:
[...]
jammer dat je niet op mijn bericht reageert.
Volgens mij heb ik al een aantal malen op jouw berichten gereageerd. Kennelijk niet de reactie die je voor ogen had?
quote:Ik heb het namelijk over exact de tegenovergestelde situatie van wat jij nu schrijft (de vrijwilligheid), namelijk de situatie dat omgang en recht om mee te beslissen over opvoeding dusdanig gefrustreerd wordt, dat zo'n vader het niet meer trekt. Het zijn net mensen namelijk, vaders.
En waarom is er bij jou dan geen ingang m.b.t. het groepje vaders dat gewoon ten alle tijden bij hun kinderen kan komen maar er voor kiezen om enkel eens in de zoveel maanden eens aan te bellen.
Dat groepje kiest er zélf voor dat ze niet meer zijn dan de man die bij tijd en wijle even op bezoek komt. Zo iemand onttrekt zich zélf aan de voortgang van de opvoeding en de ontwikkeling van de kinderen.
Jij schrijft zelf: Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Tja, dan zijn we gauw uitgepraat want jij wenst niet over die groep te praten, want je gelooft er niet zo in dat die groep bestaat. Tenminste niet dat ze uit vrije wil hiervoor kiezen. Jij geeft ook die moeders, exen van die mannen, liever de schuld dat zij zijn afgehaakt. Want dan zal het wel komen omdat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Kun je zelf niet bedenken dat iemand die er haast nooit is dat automatisch uit handen geeft? Wie anders dan jijzelf als moeder moet je dan vragen hoe over iets te beslissen? Papa is tenslotte in geen velden of wegen te bekennen en je weet ook niet waar hij zich ophoudt.
Jij wilt het kennelijk hebben over de groep vaders die 'de toegang' tot hun kinderen dusdanig wordt ontzegd dat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Dat begrijp ik best want kennelijk deal jij daarmee, maar ik dealde met een hele andere situatie.
En vele andere posters die na mij op je hebben gereageerd ook.
En dat is ook logisch want jij wilt die hele groep ontkennen terwijl zij daar wel mee dealen en ik daarmee héb gedeald en dat vind je het niet zo tof dat een ander ijskoud zegt: mwaoh, ik geloof er niet zo in dat ze vrijwillig de kuierlatten hebben genomen.
[...]
jammer dat je niet op mijn bericht reageert.
Volgens mij heb ik al een aantal malen op jouw berichten gereageerd. Kennelijk niet de reactie die je voor ogen had?
quote:Ik heb het namelijk over exact de tegenovergestelde situatie van wat jij nu schrijft (de vrijwilligheid), namelijk de situatie dat omgang en recht om mee te beslissen over opvoeding dusdanig gefrustreerd wordt, dat zo'n vader het niet meer trekt. Het zijn net mensen namelijk, vaders.
En waarom is er bij jou dan geen ingang m.b.t. het groepje vaders dat gewoon ten alle tijden bij hun kinderen kan komen maar er voor kiezen om enkel eens in de zoveel maanden eens aan te bellen.
Dat groepje kiest er zélf voor dat ze niet meer zijn dan de man die bij tijd en wijle even op bezoek komt. Zo iemand onttrekt zich zélf aan de voortgang van de opvoeding en de ontwikkeling van de kinderen.
Jij schrijft zelf: Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Tja, dan zijn we gauw uitgepraat want jij wenst niet over die groep te praten, want je gelooft er niet zo in dat die groep bestaat. Tenminste niet dat ze uit vrije wil hiervoor kiezen. Jij geeft ook die moeders, exen van die mannen, liever de schuld dat zij zijn afgehaakt. Want dan zal het wel komen omdat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Kun je zelf niet bedenken dat iemand die er haast nooit is dat automatisch uit handen geeft? Wie anders dan jijzelf als moeder moet je dan vragen hoe over iets te beslissen? Papa is tenslotte in geen velden of wegen te bekennen en je weet ook niet waar hij zich ophoudt.
Jij wilt het kennelijk hebben over de groep vaders die 'de toegang' tot hun kinderen dusdanig wordt ontzegd dat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Dat begrijp ik best want kennelijk deal jij daarmee, maar ik dealde met een hele andere situatie.
En vele andere posters die na mij op je hebben gereageerd ook.
En dat is ook logisch want jij wilt die hele groep ontkennen terwijl zij daar wel mee dealen en ik daarmee héb gedeald en dat vind je het niet zo tof dat een ander ijskoud zegt: mwaoh, ik geloof er niet zo in dat ze vrijwillig de kuierlatten hebben genomen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 10 juni 2013 om 14:01
quote:Amand schreef op 10 juni 2013 @ 09:28:
Een betere illustratie van wat ik bedoel had ik zelf niet kunnen bedenken. Bedankt, dames
Kijk, hier snap ik nu weer niks van.
Waarom is het je dan te doen?
Mensen uitlokken hun pijnlijke ervaringen te onthullen zodat jij het kunt gebruiken voor wat voor doel je ook maar had in dit topic?
Dit soort two liners kan ik persoonlijk helemaal niks mee.
Een betere illustratie van wat ik bedoel had ik zelf niet kunnen bedenken. Bedankt, dames
Kijk, hier snap ik nu weer niks van.
Waarom is het je dan te doen?
Mensen uitlokken hun pijnlijke ervaringen te onthullen zodat jij het kunt gebruiken voor wat voor doel je ook maar had in dit topic?
Dit soort two liners kan ik persoonlijk helemaal niks mee.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 10 juni 2013 om 14:08
quote:isolde321 schreef op 10 juni 2013 @ 11:04:
[...]
Hier nog zo'n walgelijke klotzak. Kind is etterlijk gedumpt.
Amand: zoals er moeders zijn die contact belemmeren, zijn er vaders die simpelweg weglopen en nooit meer omkijken. Reality check, jongen. Sommige mensen zijn gewoon erg egoistisch.
Ik vind het voor mijn kind heel sneu. Dat hij nooit meer zal ervaren wat het is om een vader te hebben. Aan de andere kant, wat ik als volwassene weet: zo'n 'vader' veroorzaakt alleen maar schade en ben je liever kwijt san rijk. Maar ja, wat snapt mijn kind daarvan? Niets.
Ik zie mijn ex niet als walgelijke klootzak. Zal het ongetwijfeld wel eens gedacht hebben na weer een onfrisse actie van hem, maar zoals ik er al heel lang insta voel ik er eigenlijk niks bij. Hij maakt dan ook geen deel meer uit van ons leven. Al heel lang niet meer. Ik heb hem nu zelfs al ruim 2,5 jaar niet meer gezien of gesproken. Dat ben ik ook geenszins van plan. Zelfs niet als ik hem wel tegen kom. De kids zijn volwassen. Er is níks wat hij en ik nu nog kunnen bespreken.
Ik vind het ook rot voor mijn kids dat zij nooit echt een vader hebben gehad. Dat had ik erg graag anders gezien, want zelf heb ik wél altijd een vader gehad.
Wat ik eerder al eens schreef. Misschien was het onder de omstandigheden ook maar het best dat het is gegaan zoals het is gegaan. Wie weet hoe het anders met de kids was uitgepakt. Inderdaad, welke extra schade hadden ze anders nog opgelopen?
Dat is ons dan bespaard gebleven. Toch blijft het wel zuur allemaal.
Want toen ze kleiner waren,snapten ze er inderdaad niks van.
Dat was heel moeilijk om op te vangen. Je ziet hun pijn maar je kunt niks dan er zijn en ze proberen af te leiden.
[...]
Hier nog zo'n walgelijke klotzak. Kind is etterlijk gedumpt.
Amand: zoals er moeders zijn die contact belemmeren, zijn er vaders die simpelweg weglopen en nooit meer omkijken. Reality check, jongen. Sommige mensen zijn gewoon erg egoistisch.
Ik vind het voor mijn kind heel sneu. Dat hij nooit meer zal ervaren wat het is om een vader te hebben. Aan de andere kant, wat ik als volwassene weet: zo'n 'vader' veroorzaakt alleen maar schade en ben je liever kwijt san rijk. Maar ja, wat snapt mijn kind daarvan? Niets.
Ik zie mijn ex niet als walgelijke klootzak. Zal het ongetwijfeld wel eens gedacht hebben na weer een onfrisse actie van hem, maar zoals ik er al heel lang insta voel ik er eigenlijk niks bij. Hij maakt dan ook geen deel meer uit van ons leven. Al heel lang niet meer. Ik heb hem nu zelfs al ruim 2,5 jaar niet meer gezien of gesproken. Dat ben ik ook geenszins van plan. Zelfs niet als ik hem wel tegen kom. De kids zijn volwassen. Er is níks wat hij en ik nu nog kunnen bespreken.
Ik vind het ook rot voor mijn kids dat zij nooit echt een vader hebben gehad. Dat had ik erg graag anders gezien, want zelf heb ik wél altijd een vader gehad.
Wat ik eerder al eens schreef. Misschien was het onder de omstandigheden ook maar het best dat het is gegaan zoals het is gegaan. Wie weet hoe het anders met de kids was uitgepakt. Inderdaad, welke extra schade hadden ze anders nog opgelopen?
Dat is ons dan bespaard gebleven. Toch blijft het wel zuur allemaal.
Want toen ze kleiner waren,snapten ze er inderdaad niks van.
Dat was heel moeilijk om op te vangen. Je ziet hun pijn maar je kunt niks dan er zijn en ze proberen af te leiden.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 10 juni 2013 om 14:15
Ik heb helemaal niet het idee dat vrouwen zoveel macht hebben. Lijkt me dat mannen en vrouwen ieder machteloos zijn, als de andere partij dwars gaat liggen. Want wat kan er nou gedaan worden als iemand zich niet aan de omgangsregeling houdt. De politie inschakelen heeft geen zin, jeugdzorg ook niet. Dan de gang naar de rechter? Die is lang en er wordt hoogstens een geldboete opgelegd. Mijn ex zou zich daar niets van aantrekken.
Mijn ex is zelfs van mening dat als hij kind niet krijgt, dan ik ook niet en dan gaat ze richting pleegzorg. Zo vertelde mijn kind me vanochtend dat papa had gezegd dat ze een andere papa en mama kreeg.
Mijn ex is zelfs van mening dat als hij kind niet krijgt, dan ik ook niet en dan gaat ze richting pleegzorg. Zo vertelde mijn kind me vanochtend dat papa had gezegd dat ze een andere papa en mama kreeg.
maandag 10 juni 2013 om 14:17
quote:shahla schreef op 10 juni 2013 @ 13:59:
[...]
Volgens mij heb ik al een aantal malen op jouw berichten gereageerd. Kennelijk niet de reactie die je voor ogen had?
[...]
En waarom is er bij jou dan geen ingang m.b.t. het groepje vaders dat gewoon ten alle tijden bij hun kinderen kan komen maar er voor kiezen om enkel eens in de zoveel maanden eens aan te bellen.
Dat groepje kiest er zélf voor dat ze niet meer zijn dan de man die bij tijd en wijle even op bezoek komt. Zo iemand onttrekt zich zélf aan de voortgang van de opvoeding en de ontwikkeling van de kinderen.
Jij schrijft zelf: Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Tja, dan zijn we gauw uitgepraat want jij wenst niet over die groep te praten, want je gelooft er niet zo in dat die groep bestaat. Tenminste niet dat ze uit vrije wil hiervoor kiezen. Jij geeft ook die moeders, exen van die mannen, liever de schuld dat zij zijn afgehaakt. Want dan zal het wel komen omdat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Kun je zelf niet bedenken dat iemand die er haast nooit is dat automatisch uit handen geeft? Wie anders dan jijzelf als moeder moet je dan vragen hoe over iets te beslissen? Papa is tenslotte in geen velden of wegen te bekennen en je weet ook niet waar hij zich ophoudt.
Jij wilt het kennelijk hebben over de groep vaders die 'de toegang' tot hun kinderen dusdanig wordt ontzegd dat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Dat begrijp ik best want kennelijk deal jij daarmee, maar ik dealde met een hele andere situatie.
En vele andere posters die na mij op je hebben gereageerd ook.
En dat is ook logisch want jij wilt die hele groep ontkennen terwijl zij daar wel mee dealen en ik daarmee héb gedeald en dat vind je het niet zo tof dat een ander ijskoud zegt: mwaoh, ik geloof er niet zo in dat ze vrijwillig de kuierlatten hebben genomen.
[...]
Volgens mij heb ik al een aantal malen op jouw berichten gereageerd. Kennelijk niet de reactie die je voor ogen had?
[...]
En waarom is er bij jou dan geen ingang m.b.t. het groepje vaders dat gewoon ten alle tijden bij hun kinderen kan komen maar er voor kiezen om enkel eens in de zoveel maanden eens aan te bellen.
Dat groepje kiest er zélf voor dat ze niet meer zijn dan de man die bij tijd en wijle even op bezoek komt. Zo iemand onttrekt zich zélf aan de voortgang van de opvoeding en de ontwikkeling van de kinderen.
Jij schrijft zelf: Ik geloof niet zo in vaders die hun kinderen in de steek laten. Tja, dan zijn we gauw uitgepraat want jij wenst niet over die groep te praten, want je gelooft er niet zo in dat die groep bestaat. Tenminste niet dat ze uit vrije wil hiervoor kiezen. Jij geeft ook die moeders, exen van die mannen, liever de schuld dat zij zijn afgehaakt. Want dan zal het wel komen omdat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Kun je zelf niet bedenken dat iemand die er haast nooit is dat automatisch uit handen geeft? Wie anders dan jijzelf als moeder moet je dan vragen hoe over iets te beslissen? Papa is tenslotte in geen velden of wegen te bekennen en je weet ook niet waar hij zich ophoudt.
Jij wilt het kennelijk hebben over de groep vaders die 'de toegang' tot hun kinderen dusdanig wordt ontzegd dat ze geen inspraak in de opvoeding hebben. Dat begrijp ik best want kennelijk deal jij daarmee, maar ik dealde met een hele andere situatie.
En vele andere posters die na mij op je hebben gereageerd ook.
En dat is ook logisch want jij wilt die hele groep ontkennen terwijl zij daar wel mee dealen en ik daarmee héb gedeald en dat vind je het niet zo tof dat een ander ijskoud zegt: mwaoh, ik geloof er niet zo in dat ze vrijwillig de kuierlatten hebben genomen.
maandag 10 juni 2013 om 15:52
Ga zelf nou eens turven hoe vaak je zelf én tegen weglopende vaders ageert én weigert te erkennen dat moeders daar een rol in kunnen spelen.
Samen met de gecombineerde vuilbekkerij en persoonlijke aanvallen die het schijnbaar onvermijdelijke antwoord op alternatieve zienswijze in dit soort kwesties zijn, versterkt het mijn verhaal alleen maar.
Ik voel zelf geen enkele behoefte ouders die weglopen van hun verantwoordelijkheden te verdedigen. Dat doe ik dan ook nergens.
Samen met de gecombineerde vuilbekkerij en persoonlijke aanvallen die het schijnbaar onvermijdelijke antwoord op alternatieve zienswijze in dit soort kwesties zijn, versterkt het mijn verhaal alleen maar.
Ik voel zelf geen enkele behoefte ouders die weglopen van hun verantwoordelijkheden te verdedigen. Dat doe ik dan ook nergens.
