Actueel
alle pijlers
Divosa: één uitkering bij arbeidshandicap
maandag 27 september 2010 om 12:17
Van www.nos.nl
De sociale diensten willen af van alle aparte uitkeringen voor jonggehandicapten en andere mensen met een gedeeltelijke arbeidshandicap. Deze groepen zouden voortaan onder de bijstandregels moeten vallen.
Ook moeten de mensen die een uitkering krijgen zo veel mogelijk gaan werken. Als hun loon te laag is, kunnen ze een aanvullende uitkering krijgen.
Volgens voorzitter René Paas van de koepel van sociale diensten Divosa levert deze aanpak op termijn één tot drie miljard euro per jaar op.
Ingewikkeld
Dat geld wordt bespaard omdat de uitkeringsgerechtigden een deel van hun inkomen zelf gaan verdienen. Dit gebeurt nu nog te weinig, omdat het voor werkgevers vaak te ingewikkeld is om arbeidsgehandicapten in dienst te nemen.
Elke groep heeft een eigen soort uitkering, waar weer andere regels voor gelden. "En werkgevers, ook die van goede wil, houden niet van gedoe", aldus Paas.
Hij wil met het voorstel voorkomen dat de reïntegratiebudgetten en de bijstandsuitkeringen worden verlaagd.
=================================
Wat vinden jullie? Ik vind het persoonlijk een ontzettend slecht plan. Ik ken het van beide kanten: ik ben zowel gedeeltelijk Wajonger als werkzaam geweest bij een gemeentelijke Sociale Dienst.
De bijstand is zo ingericht dat mensen er zo kort mogelijk in blijven, terecht, want het is een vangnet. Voor arbeidsongeschikten is het zo, dat ze nu eenmaal vast zitten in hun uitkering omdat ze niet gezond zijn. Ik vind de toon van het artikel ook behoorlijk verkeerd. Er wordt gezegd dat gedeeltelijk arbeidsongeschikten een deel van hun inkomen zelf gáán verdienen , alsof ze dat nu nog niet doen. Je wordt al jaren niet meer afgekeurd op een beroep, maar op je mogelijkheden en iemand die 50% afgekeurd is krijgt ook écht maar 50% uitkering.
In de bijstand wordt er ook een heel streng regime gevoerd - o.a. al je bankafschriften moet je inleveren en worden nagekeken - wat misschien nodig, maar wel zwaar is voor iemand die in de bijstand zit, maar voor iemand die arbeidsgehandicapt is vind ik dat ook erg onterecht. Arbeidsgehandicapten zitten in de uitkering zonder dat ze daar zelf iets aan kunnen doen, je hebt nu eenmaal niet gekozen voor je handicap.
Ik vraag me af of dit ooit zo ver zou komen, ik zie me daar zal zitten, driemaandelijks mijn bankafschriften doorspreken met een voormalige collega, toestemming vragen om een paar daagjes weg te mogen, huisbezoeken .... ik vind het mensonterend.
De sociale diensten willen af van alle aparte uitkeringen voor jonggehandicapten en andere mensen met een gedeeltelijke arbeidshandicap. Deze groepen zouden voortaan onder de bijstandregels moeten vallen.
Ook moeten de mensen die een uitkering krijgen zo veel mogelijk gaan werken. Als hun loon te laag is, kunnen ze een aanvullende uitkering krijgen.
Volgens voorzitter René Paas van de koepel van sociale diensten Divosa levert deze aanpak op termijn één tot drie miljard euro per jaar op.
Ingewikkeld
Dat geld wordt bespaard omdat de uitkeringsgerechtigden een deel van hun inkomen zelf gaan verdienen. Dit gebeurt nu nog te weinig, omdat het voor werkgevers vaak te ingewikkeld is om arbeidsgehandicapten in dienst te nemen.
Elke groep heeft een eigen soort uitkering, waar weer andere regels voor gelden. "En werkgevers, ook die van goede wil, houden niet van gedoe", aldus Paas.
Hij wil met het voorstel voorkomen dat de reïntegratiebudgetten en de bijstandsuitkeringen worden verlaagd.
=================================
Wat vinden jullie? Ik vind het persoonlijk een ontzettend slecht plan. Ik ken het van beide kanten: ik ben zowel gedeeltelijk Wajonger als werkzaam geweest bij een gemeentelijke Sociale Dienst.
De bijstand is zo ingericht dat mensen er zo kort mogelijk in blijven, terecht, want het is een vangnet. Voor arbeidsongeschikten is het zo, dat ze nu eenmaal vast zitten in hun uitkering omdat ze niet gezond zijn. Ik vind de toon van het artikel ook behoorlijk verkeerd. Er wordt gezegd dat gedeeltelijk arbeidsongeschikten een deel van hun inkomen zelf gáán verdienen , alsof ze dat nu nog niet doen. Je wordt al jaren niet meer afgekeurd op een beroep, maar op je mogelijkheden en iemand die 50% afgekeurd is krijgt ook écht maar 50% uitkering.
In de bijstand wordt er ook een heel streng regime gevoerd - o.a. al je bankafschriften moet je inleveren en worden nagekeken - wat misschien nodig, maar wel zwaar is voor iemand die in de bijstand zit, maar voor iemand die arbeidsgehandicapt is vind ik dat ook erg onterecht. Arbeidsgehandicapten zitten in de uitkering zonder dat ze daar zelf iets aan kunnen doen, je hebt nu eenmaal niet gekozen voor je handicap.
Ik vraag me af of dit ooit zo ver zou komen, ik zie me daar zal zitten, driemaandelijks mijn bankafschriften doorspreken met een voormalige collega, toestemming vragen om een paar daagjes weg te mogen, huisbezoeken .... ik vind het mensonterend.
maandag 27 september 2010 om 12:33
Als uitkeringsgerechtigde (en toevallig ook arbeidsongeschikt, al vraag ik me af of de combi uitkeringsgerechtigd en arbeidsongeschikt heel toevallig is) maak ik me zorgen om deze ontwikkeling. Tegelijkertijd denk ik dat ze onvermijdelijk is, op de zeer lange duur is het sociale stelsel zoals het nu is niet houdbaar, en dus moet er worden ingegrepen. Iets dat nooit prettig valt.
Het mensonterende van een uitkering hebben zie ik niet. Dat verhaal van die bankbriefjes is enorme kul, en ik zie eerlijk gezegd ook niet waarom een arbeidsongeschikte met meer respect zou moeten behandeld dan iemand die zonder erkenning van ziekte of met psychosociale problemen in de bijstand komt. Afhankelijk is afhankelijk, punt, fijn dat je in dit land afhankelijk kunt zijn en nog menswaardig leven.
Ik hoop dat er wel op blijft worden toegezien dat mensen alleen aan het werk gezet worden voor zover ze dit kunnen.
Het mensonterende van een uitkering hebben zie ik niet. Dat verhaal van die bankbriefjes is enorme kul, en ik zie eerlijk gezegd ook niet waarom een arbeidsongeschikte met meer respect zou moeten behandeld dan iemand die zonder erkenning van ziekte of met psychosociale problemen in de bijstand komt. Afhankelijk is afhankelijk, punt, fijn dat je in dit land afhankelijk kunt zijn en nog menswaardig leven.
Ik hoop dat er wel op blijft worden toegezien dat mensen alleen aan het werk gezet worden voor zover ze dit kunnen.
maandag 27 september 2010 om 12:34
Ik las het ook, en ik vind het ook ronduit belachelijk. De bijstand is een vangnet voor mensen die door omstandigheden geen baan hebben maar er wel een kunnen krijgen. Uitkeringen voor arbeidsongeschiktheid zijn dat pertinent niet: het kunnen krijgen valt ermee weg.
Juist het een groep maken van deze twee groepen is op termijn nadelig voor Wajongers en de anderen die eronder vallen. Daar waar ze nu arbeidsongeschikt zijn, en al met alle vooroordelen van dien te maken krijgen, vallen ze dan onder de bijstand, oftewel de volgens velen arbeidsonwillenden(disclaimer: let op de volgens velen!).
Dit maakt niet alleen hun dagelijks leven moeilijker door toenemende stigmatisering, maar ook de reintegratie van bijstandsgerechtigden: hij of zij zou eens arbeidsongschikt zijn!
Juist het een groep maken van deze twee groepen is op termijn nadelig voor Wajongers en de anderen die eronder vallen. Daar waar ze nu arbeidsongeschikt zijn, en al met alle vooroordelen van dien te maken krijgen, vallen ze dan onder de bijstand, oftewel de volgens velen arbeidsonwillenden(disclaimer: let op de volgens velen!).
Dit maakt niet alleen hun dagelijks leven moeilijker door toenemende stigmatisering, maar ook de reintegratie van bijstandsgerechtigden: hij of zij zou eens arbeidsongschikt zijn!
maandag 27 september 2010 om 13:11
Ik vind het een goed plan, het plan is er op ingericht om er voor te zorgen dat het voor werkgevers een lagere drempel wordt om gehandicapte mensen in dienst te nemen.Dus hoezo mensonerend? Gehandicapten komen dan juist weer sneller in de maatschappij terecht en daar is iedereen bij gebaat.
Dat er controle is, lijkt me niet meer dan normaal. Je krijgt gratis geld van de overheid en je hoeft er niets voor te doen. Logisch dat daar op gecontroleerd wordt. Dat je gehandicapt bent, doet niet ter zake.
Dat er controle is, lijkt me niet meer dan normaal. Je krijgt gratis geld van de overheid en je hoeft er niets voor te doen. Logisch dat daar op gecontroleerd wordt. Dat je gehandicapt bent, doet niet ter zake.
maandag 27 september 2010 om 13:16
quote:mamzelle schreef op 27 september 2010 @ 12:33:
Het mensonterende van een uitkering hebben zie ik niet. Dat verhaal van die bankbriefjes is enorme kul, en ik zie eerlijk gezegd ook niet waarom een arbeidsongeschikte met meer respect zou moeten behandeld dan iemand die zonder erkenning van ziekte of met psychosociale problemen in de bijstand komt. Afhankelijk is afhankelijk, punt, fijn dat je in dit land afhankelijk kunt zijn en nog menswaardig leven.
Die bankafschriften zijn geen kul, althans niet in de gemeente waar ik werkzaam was (ik weet niet of ze dat zelf in mogen vullen). Het was mijn baan om die bankafschriften in ontvangst te nemen: elke 3 maanden moeten de afschriften van het afgelopen kwartaal worden ingeleverd en die worden nagekeken door de consulent. Wanneer de consulent vindt dat er onverantwoorde uitgaven worden gedaan o.i.d. dan wordt de klant daarop aangesproken.
Ik vind wel dat er verschil moet zijn tussen bijstandgerechtigden en arbeidsongeschikten. Mensen in de bijstand komen daar vaak "door eigen schuld" - dat zet ik bewust tussen aanhalingstekens, niemand kiest daarvoor, maar het is vaak een resultaat van fouten in het verleden. Een groot deel van mijn klanten bestond uit huisvrouwen wiens man er van door ging, ZZP'ers (de laatste tijd met name veel uit de bouwwereld) die hun zaak niet langer aan konden houden. Er was ook een kleine groep mensen die bijv. verslavingsproblematiek, psychische problemen had maar dat was een kleine groep, duidelijk de minderheid.
Al deze mensen maken gebruik van een tijdelijk vangnet. Ik vind dat het gebruik daarvan best goed gecontroleerd mag worden. Maar een arbeidsongeschiktheidsuitkering is van een heel andere aard, namelijk permanent. De keuringen voor de Wajong zijn extreem streng, je komt er niet zonder reden in en het UWV zorgt er al zeker voor dat je zsm weer aan het werk gaat.
Ik zie dan ook de voordelen niet echt. Ik zie vooral de nadelen. Bijstandsconsulenten zijn goed in hún werk, maar hebben meestal geen kennis van handicaps. Daar zijn juist de consulenten bij het UWV weer in gespecialiseerd. Het zijn totaal verschillende doelgroepen.
Een ander plan is ook om de uitkering afhankelijk te maken van het inkomen van de overige huisgenoten. Ik vind het eigenlijk ook niet kunnen om mensen in zo'n extreme afhankelijkheidspositie te plaatsen. Zeker omdat het, in tegenstelling tot bijstandsgerechtigden, iets is wat permanent is. In mijn
eigen geval - ik woon noodgedwongen vanwege mijn gezondheid nog thuis - zou dat betekenen dat ooit op mezelf wonen nog veel moeilijker gaat worden. Soms, zoals nu, kan ik werken, maar vaak ook niet. Ook in tijden dat ik niet kan werken, lopen mijn kosten door: verzekering, fysiotherapie, vervoer, uni... noem het maar op. Ik heb het geluk dat mijn ouders me geen kostgeld laten betalen. In tijden dat ik ziek ben is mijn uitkering al bijna niet toereikend, maar heb ik gelukkig nog wat spaargeld achter de hand. Maar stel dat ik geen uitkering meer zou krijgen omdat mijn ouders ruim boven de bijstandsnorm verdienen? Wie zou dat dan moeten betalen? Mijn ouders kunnen die kosten ook niet dragen, het gaat dan om honderden euro's per maand. Moet ik dan maar stoppen met de fysio? Verzekering niet meer betalen? Mijn ouders laten me uit goedheid nog thuis wonen, en zouden dan geconfronteerd worden met het volledige onderhoud van een meerderjarige. Ik kan me goed voorstellen dat ze daar geen zin in hebben.
Het mensonterende van een uitkering hebben zie ik niet. Dat verhaal van die bankbriefjes is enorme kul, en ik zie eerlijk gezegd ook niet waarom een arbeidsongeschikte met meer respect zou moeten behandeld dan iemand die zonder erkenning van ziekte of met psychosociale problemen in de bijstand komt. Afhankelijk is afhankelijk, punt, fijn dat je in dit land afhankelijk kunt zijn en nog menswaardig leven.
Die bankafschriften zijn geen kul, althans niet in de gemeente waar ik werkzaam was (ik weet niet of ze dat zelf in mogen vullen). Het was mijn baan om die bankafschriften in ontvangst te nemen: elke 3 maanden moeten de afschriften van het afgelopen kwartaal worden ingeleverd en die worden nagekeken door de consulent. Wanneer de consulent vindt dat er onverantwoorde uitgaven worden gedaan o.i.d. dan wordt de klant daarop aangesproken.
Ik vind wel dat er verschil moet zijn tussen bijstandgerechtigden en arbeidsongeschikten. Mensen in de bijstand komen daar vaak "door eigen schuld" - dat zet ik bewust tussen aanhalingstekens, niemand kiest daarvoor, maar het is vaak een resultaat van fouten in het verleden. Een groot deel van mijn klanten bestond uit huisvrouwen wiens man er van door ging, ZZP'ers (de laatste tijd met name veel uit de bouwwereld) die hun zaak niet langer aan konden houden. Er was ook een kleine groep mensen die bijv. verslavingsproblematiek, psychische problemen had maar dat was een kleine groep, duidelijk de minderheid.
Al deze mensen maken gebruik van een tijdelijk vangnet. Ik vind dat het gebruik daarvan best goed gecontroleerd mag worden. Maar een arbeidsongeschiktheidsuitkering is van een heel andere aard, namelijk permanent. De keuringen voor de Wajong zijn extreem streng, je komt er niet zonder reden in en het UWV zorgt er al zeker voor dat je zsm weer aan het werk gaat.
Ik zie dan ook de voordelen niet echt. Ik zie vooral de nadelen. Bijstandsconsulenten zijn goed in hún werk, maar hebben meestal geen kennis van handicaps. Daar zijn juist de consulenten bij het UWV weer in gespecialiseerd. Het zijn totaal verschillende doelgroepen.
Een ander plan is ook om de uitkering afhankelijk te maken van het inkomen van de overige huisgenoten. Ik vind het eigenlijk ook niet kunnen om mensen in zo'n extreme afhankelijkheidspositie te plaatsen. Zeker omdat het, in tegenstelling tot bijstandsgerechtigden, iets is wat permanent is. In mijn
eigen geval - ik woon noodgedwongen vanwege mijn gezondheid nog thuis - zou dat betekenen dat ooit op mezelf wonen nog veel moeilijker gaat worden. Soms, zoals nu, kan ik werken, maar vaak ook niet. Ook in tijden dat ik niet kan werken, lopen mijn kosten door: verzekering, fysiotherapie, vervoer, uni... noem het maar op. Ik heb het geluk dat mijn ouders me geen kostgeld laten betalen. In tijden dat ik ziek ben is mijn uitkering al bijna niet toereikend, maar heb ik gelukkig nog wat spaargeld achter de hand. Maar stel dat ik geen uitkering meer zou krijgen omdat mijn ouders ruim boven de bijstandsnorm verdienen? Wie zou dat dan moeten betalen? Mijn ouders kunnen die kosten ook niet dragen, het gaat dan om honderden euro's per maand. Moet ik dan maar stoppen met de fysio? Verzekering niet meer betalen? Mijn ouders laten me uit goedheid nog thuis wonen, en zouden dan geconfronteerd worden met het volledige onderhoud van een meerderjarige. Ik kan me goed voorstellen dat ze daar geen zin in hebben.
maandag 27 september 2010 om 13:18
maandag 27 september 2010 om 13:22
quote:Rik78 schreef op 27 september 2010 @ 13:11:
Ik vind het een goed plan, het plan is er op ingericht om er voor te zorgen dat het voor werkgevers een lagere drempel wordt om gehandicapte mensen in dienst te nemen.Dus hoezo mensonerend? Gehandicapten komen dan juist weer sneller in de maatschappij terecht en daar is iedereen bij gebaat.
Het gaat hier om gedeeltelijk arbeidsongeschikten. Die zijn allemaal al aan het werk, want ben je 50% Wajonger (zoals ik) dan krijg je elke maand ook maar 50% van het sociaal minimum overgemaakt. Dus om een volledig inkomen te krijgen, moet je toch al werken.
Ik heb het overigens nog nooit als een probleem ervaren om werk te vinden als arbeidsgehandicapte. Ik ben daar vrij open en eerlijk in, ik heb nog nooit zonder werk gezeten op de momenten dat ik wel in staat was om te werken.
Ik denk ook dat het vanuit de bijstand véél moeilijker is om mensen aan het werk te krijgen. De Wajong heeft een goed imago onder werkgevers - het zijn jongeren die wel willen werken maar al voor hun 18e ziek werden - en voor werkgevers zitten er ook financiële voordelen aan om een Wajonger aan te nemen. De bijstand heeft een behoorlijk slechte reputatie - te lui om te werken etc. Het is vaak veel moeilijker om van uit de bijstand werk te vinden.
Ook heeft de gemeentelijke sociale dienst helemaal geen ervaring met arbeidsgehandicapten weer aan het werk te krijgen. Ik ben helemaal niet zo'n grote fan van het UWV, maar ze hebben wél veel ervaring in huis met het aan het werk zetten van gedeeltelijk arbeidsgehandicapten. Die kennis heeft een gemeente helemaal niet. Dus waarom zou je al die vergaarde kennis bij het UWV weer teniet gaan doen? Dat lijkt me niet efficiënt.
Ik vind het een goed plan, het plan is er op ingericht om er voor te zorgen dat het voor werkgevers een lagere drempel wordt om gehandicapte mensen in dienst te nemen.Dus hoezo mensonerend? Gehandicapten komen dan juist weer sneller in de maatschappij terecht en daar is iedereen bij gebaat.
Het gaat hier om gedeeltelijk arbeidsongeschikten. Die zijn allemaal al aan het werk, want ben je 50% Wajonger (zoals ik) dan krijg je elke maand ook maar 50% van het sociaal minimum overgemaakt. Dus om een volledig inkomen te krijgen, moet je toch al werken.
Ik heb het overigens nog nooit als een probleem ervaren om werk te vinden als arbeidsgehandicapte. Ik ben daar vrij open en eerlijk in, ik heb nog nooit zonder werk gezeten op de momenten dat ik wel in staat was om te werken.
Ik denk ook dat het vanuit de bijstand véél moeilijker is om mensen aan het werk te krijgen. De Wajong heeft een goed imago onder werkgevers - het zijn jongeren die wel willen werken maar al voor hun 18e ziek werden - en voor werkgevers zitten er ook financiële voordelen aan om een Wajonger aan te nemen. De bijstand heeft een behoorlijk slechte reputatie - te lui om te werken etc. Het is vaak veel moeilijker om van uit de bijstand werk te vinden.
Ook heeft de gemeentelijke sociale dienst helemaal geen ervaring met arbeidsgehandicapten weer aan het werk te krijgen. Ik ben helemaal niet zo'n grote fan van het UWV, maar ze hebben wél veel ervaring in huis met het aan het werk zetten van gedeeltelijk arbeidsgehandicapten. Die kennis heeft een gemeente helemaal niet. Dus waarom zou je al die vergaarde kennis bij het UWV weer teniet gaan doen? Dat lijkt me niet efficiënt.
maandag 27 september 2010 om 13:29
quote:Rik78 schreef op 27 september 2010 @ 13:22:
Als je meer uitkering wilt hebben dan moet je niet thuis blijven wonen want dan kijkt men ook naar het inkomen van je ouders. Dan is het aan het gezin waar de prioriteiten liggen, jouw fysio of een vakantie.
Helaas heb ik wat betreft het wel of niet thuis wonen geen keus. Het is een complex verhaal maar neem maar aan dat het van beide kanten niet vrijwillig is. Ik woon noodgedwongen thuis en dat mijn familie dat tolereert is goedheid van hun kant. Gezien de slechte band die ik verder met mijn familie heb, vrees ik dat de keus snel gemaakt is ...
en ik denk dat dat voor veel meer Wajongers geldt die ik ken. Die mensen allemaal in gespecialiseerde woonvormen plaatsen, kost de maatschappij uiteindelijk veel meer geld.
Als je meer uitkering wilt hebben dan moet je niet thuis blijven wonen want dan kijkt men ook naar het inkomen van je ouders. Dan is het aan het gezin waar de prioriteiten liggen, jouw fysio of een vakantie.
Helaas heb ik wat betreft het wel of niet thuis wonen geen keus. Het is een complex verhaal maar neem maar aan dat het van beide kanten niet vrijwillig is. Ik woon noodgedwongen thuis en dat mijn familie dat tolereert is goedheid van hun kant. Gezien de slechte band die ik verder met mijn familie heb, vrees ik dat de keus snel gemaakt is ...
en ik denk dat dat voor veel meer Wajongers geldt die ik ken. Die mensen allemaal in gespecialiseerde woonvormen plaatsen, kost de maatschappij uiteindelijk veel meer geld.
maandag 27 september 2010 om 13:34
quote:Rik78 schreef op 27 september 2010 @ 13:25:
Het grote nadeel aan het huidige systeem is dat het voor een werkgever een hoge drempel is om een gehandicapte aan te nemen door veel bureaucratie.
Met het nieuwe systeem is dat makkelijker en ik juich dat alleen maar toe.
De Wajong is een rompslomp voor de Wajonger, maar de werkgever heeft daar toch niets mee te maken? In principe komt die nooit te weten dat je een Wajonger bent, tenzij je het zelf vertelt.
Zeker het aannemen is geen probleem - later, mocht er ooit aanspraak worden gemaakt op de no-risk, dán moeten er wat formulieren worden ingevuld maar ook dat valt redelijk mee.
Het grote nadeel aan het huidige systeem is dat het voor een werkgever een hoge drempel is om een gehandicapte aan te nemen door veel bureaucratie.
Met het nieuwe systeem is dat makkelijker en ik juich dat alleen maar toe.
De Wajong is een rompslomp voor de Wajonger, maar de werkgever heeft daar toch niets mee te maken? In principe komt die nooit te weten dat je een Wajonger bent, tenzij je het zelf vertelt.
Zeker het aannemen is geen probleem - later, mocht er ooit aanspraak worden gemaakt op de no-risk, dán moeten er wat formulieren worden ingevuld maar ook dat valt redelijk mee.
maandag 27 september 2010 om 13:49
Als het inderdaad zo is dat werkgevers geen mensen met een uitkering aannemen doordat de regels zo ingewikkeld zijn en verschillen per regeling, dan is de oplossing volgens mij niet perse het samenvoegen van regelingen. Dan krijg je inderdaad (wat hierboven al wordt aangekaart) het vermengen van doelgroepen met alle nadelige gevolgen van dien.
Waarom dan niet gewoon beginnen bij het begin? Namelijk regels voor het in dienst nemen van iemand met een uitkering vereenvoudigen en uniformeren?
Waarom dan niet gewoon beginnen bij het begin? Namelijk regels voor het in dienst nemen van iemand met een uitkering vereenvoudigen en uniformeren?
maandag 27 september 2010 om 14:07
maandag 27 september 2010 om 15:43
Er zitten natuurlijk best veel haken en ogen aan, maar de tekst van de OP is voor mij te kort om daar al een oordeel over te vellen. Volgens mij is het doel van de samenvoeging vooral het efficienter omspringen met middelen. Gemeenten krijgen dan niet meer een potje met geld voor de ene regeling en een ander potje voor de volgende regeling (en in de huidige situatie mogen zij niet het overschot uit pot 1 gebruiken voor het tekort van pot 2).
Als er zeg maar 1 pot met geld is, kunnen gemeenten zelf beslissen hoe zij dit het efficients inzetten. Het gaat zeker niet om het 'pesten' van arbeidsongeschikten. Doel is denk ik dat iedereen er beter van wordt.
Verder ben ik met jullie eens dat de uitwerking niet zo moet zijn dat dit nadelig uitpakt voor mensen met een wajong-uitkering.
Als er zeg maar 1 pot met geld is, kunnen gemeenten zelf beslissen hoe zij dit het efficients inzetten. Het gaat zeker niet om het 'pesten' van arbeidsongeschikten. Doel is denk ik dat iedereen er beter van wordt.
Verder ben ik met jullie eens dat de uitwerking niet zo moet zijn dat dit nadelig uitpakt voor mensen met een wajong-uitkering.
maandag 27 september 2010 om 18:40
Oorspronkelijk persbericht (Nieuws wordt vaak toch een stuk smeuïger gemaakt):
Nieuw uitkeringsstelsel bespaart tot 3 mld. per jaar
“Monsterbezuinigingen maken huidig stelsel onhoudbaar”
maandag 27 september 2010 | 07:12 uur | Persbericht
Doorrekeningen van de plannen voor één regeling voor de onderkant van de arbeidsmarkt laten zien wat het oplevert als mensen met een uitkering zelf een groot deel van hun uitkering kunnen verdienen. Voorwaarde is dat het loon dat zij hiervoor ontvangen die overeenkomt met de prestatie die ze kunnen leveren. Afhankelijk van politieke keuzes levert de nieuwe regeling op termijn een jaarlijkse besparing op van tussen de 1 en 3 miljard. Daarmee reikt de vereniging van directeuren van sociale diensten de politiek een alternatief aan voor voor de hand liggende bezuinigingen als verlaging van de bijstand of verdere aantasting van de re-integratiebudgetten.
Veel mensen die nu een uitkering krijgen kunnen niet het volledige minimumloon verdienen. Omdat de wet werkgevers dwingt toch het minimumloon te betalen, komen ze niet aan de bak. Dat maakt het voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt onmogelijk om aan de slag te komen en zichzelf te ontwikkelen.
Divosa, de vereniging van directeuren van sociale diensten, wil dat het stelsel zo wordt aangepast dat mensen kunnen werken naar vermogen. Als iemand 60 procent van het minimumloon zelf verdient, krijgt hij daar bovenop nog 40 procent van een bijstandsuitkering. Daardoor verdient iemand al snel meer dan een bijstandsuitkering en loont het bovendien om meer te gaan werken.
Divosa-voorzitter René Paas geeft aan dat het aan de politiek is om de voorwaarden en de doelgroepen van de nieuwe regeling te bepalen. “Wij schetsen de mogelijkheden. Er zijn goede argumenten om ook mensen met een arbeidshandicap op deze manier te helpen. Zij komen door dezelfde belemmeringen niet aan de bak. En eerlijk is eerlijk, het leidt tot aanzienlijke besparingen. Maar het is aan de politiek om te besluiten welke mensen wel of niet onder de regeling moeten vallen.”
Volgens Paas dwingt de politiek sociale diensten na te denken over manieren om 18 miljard aan ‘monsterbezuinigingen’ op te vangen. Wat hem betreft is alles beter dan een sluipende verlaging van de bijstand of fors snijden in participatiebudgetten. “De bijstandsnorm is er niet voor niets. Ga je die verlagen, dan leidt dat tot meer armoede in Nederland.” Snijden in re-integratie is voor Paas het 'nachtmerriescenario'. “Gemeenten kunnen dan alleen nog de meest kansrijken helpen. Voor anderen kunnen ze niet meer doen dan de uitkering op tijd overmaken. Ingrijpend bezuiningen op het huidige stelsel maakt het onhoudbaar en kansarmen verliezen elk perspectief.”
Divosa wijst het kabinet er bovendien op dat investeren in mensen op termijn loont. “Mensen die thuis zitten verliezen in rap tempo hun waarde voor de arbeidsmarkt”, aldus Paas. “We moeten er de komende jaren voor zorgen dat mensen met een uitkering inzetbaar zijn om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen.” Volgens Paas zijn de voorstellen "de enige manier om kwetsbare mensen perspectief te bieden en tegelijkertijd de arbeidsmarkt voor te bereiden op de verwachte krapte en te bezuinigen op de sociale zekerheid.”
Nieuw uitkeringsstelsel bespaart tot 3 mld. per jaar
“Monsterbezuinigingen maken huidig stelsel onhoudbaar”
maandag 27 september 2010 | 07:12 uur | Persbericht
Doorrekeningen van de plannen voor één regeling voor de onderkant van de arbeidsmarkt laten zien wat het oplevert als mensen met een uitkering zelf een groot deel van hun uitkering kunnen verdienen. Voorwaarde is dat het loon dat zij hiervoor ontvangen die overeenkomt met de prestatie die ze kunnen leveren. Afhankelijk van politieke keuzes levert de nieuwe regeling op termijn een jaarlijkse besparing op van tussen de 1 en 3 miljard. Daarmee reikt de vereniging van directeuren van sociale diensten de politiek een alternatief aan voor voor de hand liggende bezuinigingen als verlaging van de bijstand of verdere aantasting van de re-integratiebudgetten.
Veel mensen die nu een uitkering krijgen kunnen niet het volledige minimumloon verdienen. Omdat de wet werkgevers dwingt toch het minimumloon te betalen, komen ze niet aan de bak. Dat maakt het voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt onmogelijk om aan de slag te komen en zichzelf te ontwikkelen.
Divosa, de vereniging van directeuren van sociale diensten, wil dat het stelsel zo wordt aangepast dat mensen kunnen werken naar vermogen. Als iemand 60 procent van het minimumloon zelf verdient, krijgt hij daar bovenop nog 40 procent van een bijstandsuitkering. Daardoor verdient iemand al snel meer dan een bijstandsuitkering en loont het bovendien om meer te gaan werken.
Divosa-voorzitter René Paas geeft aan dat het aan de politiek is om de voorwaarden en de doelgroepen van de nieuwe regeling te bepalen. “Wij schetsen de mogelijkheden. Er zijn goede argumenten om ook mensen met een arbeidshandicap op deze manier te helpen. Zij komen door dezelfde belemmeringen niet aan de bak. En eerlijk is eerlijk, het leidt tot aanzienlijke besparingen. Maar het is aan de politiek om te besluiten welke mensen wel of niet onder de regeling moeten vallen.”
Volgens Paas dwingt de politiek sociale diensten na te denken over manieren om 18 miljard aan ‘monsterbezuinigingen’ op te vangen. Wat hem betreft is alles beter dan een sluipende verlaging van de bijstand of fors snijden in participatiebudgetten. “De bijstandsnorm is er niet voor niets. Ga je die verlagen, dan leidt dat tot meer armoede in Nederland.” Snijden in re-integratie is voor Paas het 'nachtmerriescenario'. “Gemeenten kunnen dan alleen nog de meest kansrijken helpen. Voor anderen kunnen ze niet meer doen dan de uitkering op tijd overmaken. Ingrijpend bezuiningen op het huidige stelsel maakt het onhoudbaar en kansarmen verliezen elk perspectief.”
Divosa wijst het kabinet er bovendien op dat investeren in mensen op termijn loont. “Mensen die thuis zitten verliezen in rap tempo hun waarde voor de arbeidsmarkt”, aldus Paas. “We moeten er de komende jaren voor zorgen dat mensen met een uitkering inzetbaar zijn om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen.” Volgens Paas zijn de voorstellen "de enige manier om kwetsbare mensen perspectief te bieden en tegelijkertijd de arbeidsmarkt voor te bereiden op de verwachte krapte en te bezuinigen op de sociale zekerheid.”
maandag 27 september 2010 om 18:45
't is een bezuinigingsmaatregel he. Niets meer en niets minder dan dat. Had dit eerlijk gezegd niet van Divosa verwacht.
Uit alle onderzoeken door de jaren heen blijkt dat er maar een goede reden is dat werkgevers kwetsbare mensen aannemen en dat is krapte op de arbeidsmarkt. Maatregelen zijn misschien leuk als tijdelijk hulpmiddel, maar een goede economie is het enige dat echt helpt en daar heet dit voorstel van Divosa geen invloed op.
Uit alle onderzoeken door de jaren heen blijkt dat er maar een goede reden is dat werkgevers kwetsbare mensen aannemen en dat is krapte op de arbeidsmarkt. Maatregelen zijn misschien leuk als tijdelijk hulpmiddel, maar een goede economie is het enige dat echt helpt en daar heet dit voorstel van Divosa geen invloed op.
maandag 27 september 2010 om 18:46
Ik vind het voorstel eigenlijk niet eens zo raar. Grofweg 60% in de bijstand heeft een arbeidshandicap, veel horen eigenlijk in de Wajong en veel vallen daar net buiten. De doelgroep is echt niet zo anders.
Daarnaast heb je nu allemaal potjes waarop bezuinigd wordt. Met name in de sociale zekerheid (zoals inburgering, participatiebudget, WSW, etc.) is en wordt belachelijk veel gesneden. Al die verschillende potjes hebben worden verschillend gefinancierd en moeten allemaal anders verantwoord worden. Kost hartstikke veel tijd en geld. Een budget is een stuk overzichtelijker en je hebt meer mogelijkheden. Waarom worden twee doelgroepen (bijstand en Wajong) zo apart behandeld terwijl er eigenlijk niet zoveel verschil in zit?
Daarnaast heb je nu allemaal potjes waarop bezuinigd wordt. Met name in de sociale zekerheid (zoals inburgering, participatiebudget, WSW, etc.) is en wordt belachelijk veel gesneden. Al die verschillende potjes hebben worden verschillend gefinancierd en moeten allemaal anders verantwoord worden. Kost hartstikke veel tijd en geld. Een budget is een stuk overzichtelijker en je hebt meer mogelijkheden. Waarom worden twee doelgroepen (bijstand en Wajong) zo apart behandeld terwijl er eigenlijk niet zoveel verschil in zit?
maandag 27 september 2010 om 18:47
quote:Rik78 schreef op 27 september 2010 @ 13:25:
Het grote nadeel aan het huidige systeem is dat het voor een werkgever een hoge drempel is om een gehandicapte aan te nemen door veel bureaucratie.
Met het nieuwe systeem is dat makkelijker en ik juich dat alleen maar toe.En wat moge die drempel dan wel niet zijn? het enige dat blijkt is dat werkgevers niet op kwetsbare doelgroepen zitten te wachten.
Het grote nadeel aan het huidige systeem is dat het voor een werkgever een hoge drempel is om een gehandicapte aan te nemen door veel bureaucratie.
Met het nieuwe systeem is dat makkelijker en ik juich dat alleen maar toe.En wat moge die drempel dan wel niet zijn? het enige dat blijkt is dat werkgevers niet op kwetsbare doelgroepen zitten te wachten.
dinsdag 28 september 2010 om 11:55
Reacties op de divosa-site: meneer Paas krijgt er flink van langs....
http://www.divosa.nl/actueel/weblog/waj ... e-bijstand
http://www.divosa.nl/actueel/weblog/waj ... e-bijstand
dinsdag 28 september 2010 om 13:37
Ik snap nog steeds niet goed wat er nu bedoeld wordt. Mensen die gedeeltelijk in de Wajong zitten, verdienen al een deel van hun inkomen zelf. Dan verandert er toch niets?
Ik denk dat er wél een groot verschil zit in de doelgroep van Wajong en bijstand. De bijstand is, heel oneerbiedig gezegd, een "vergaarbak". Bij de gemeentelijke sociale dienst waar ik werkte, werd dat ook gewoon zo gezegd - mensen die langer dan een jaar in de bijstand zitten, daar is meestal gewoon iets mee. Verslavingsproblematiek, psychiatrische problematiek, een "andere sociale aard".
Wajongers zijn een veel kansrijkere groep. Natuurlijk verschilt dat per persoon, maar er zijn veel Wajongers die goed opgeleid zijn, verder geen problemen hebben behalve hun aandoening. De Wajong heeft bovendien ook een goed imago, die zadel je dan op met het slechte imago van de bijstand.
Overigens heb ik nooit problemen ondervonden met het vinden van werk - ik heb dan wel het geluk dat mijn aandoening niet aan de buitenkant zichtbaar is en ik heb geen gat op mijn CV (in de jaren dat ik heel ziek was stond ik wel ingeschreven aan de uni). Ik solliciteer op banen die ik aankan en vertel verder niets over mijn aandoening, dat komt later wel wanneer we elkaar beter kennen.
Ik denk dat er wél een groot verschil zit in de doelgroep van Wajong en bijstand. De bijstand is, heel oneerbiedig gezegd, een "vergaarbak". Bij de gemeentelijke sociale dienst waar ik werkte, werd dat ook gewoon zo gezegd - mensen die langer dan een jaar in de bijstand zitten, daar is meestal gewoon iets mee. Verslavingsproblematiek, psychiatrische problematiek, een "andere sociale aard".
Wajongers zijn een veel kansrijkere groep. Natuurlijk verschilt dat per persoon, maar er zijn veel Wajongers die goed opgeleid zijn, verder geen problemen hebben behalve hun aandoening. De Wajong heeft bovendien ook een goed imago, die zadel je dan op met het slechte imago van de bijstand.
Overigens heb ik nooit problemen ondervonden met het vinden van werk - ik heb dan wel het geluk dat mijn aandoening niet aan de buitenkant zichtbaar is en ik heb geen gat op mijn CV (in de jaren dat ik heel ziek was stond ik wel ingeschreven aan de uni). Ik solliciteer op banen die ik aankan en vertel verder niets over mijn aandoening, dat komt later wel wanneer we elkaar beter kennen.
