Eurocrisis en zo: wat zou er gebeuren als alle schulden...

quote:jaap schreef op 22 april 2012 @ 09:17:

[...]





Het voorlopige akkoord, waar PVV, CDA en VVD 'ja' tegen hadden gezegd, behelsde geen plannen die mij als 'visionair' troffen. De keuze van Rutte cs lag bij belastingverhoging, lastenverzwaring, harder werken voor minder geld, en het beperken van de toegang tot de kredietmarkt voor woningbezitters. Er zal wel ergens een economisch 'model' zijn dat Rutte gelijk geeft, dat je uit de huidige problemen komt door de bevolking uit te zuigen, maar het lijkt zeker op de wat langere termijn het beste recept, om wat er rest van de 'echte' economie, om zeep te helpen. De behoefte van Rutte om te voorkomen dat hij gezichtsverlies in 'Europa' zou lijden, na vanaf zijn aantreden alle andere landen publiekelijk de maat te hebben genomen, en nu in zijn hemd te staan met een begrotingstekort van meer dan drie procent, woog kennelijk zwaarder dan het belang van de Nederlandse burger.



Heel mooi maar hoe wil je een begroting op orde brengen zonder lastenverzwaringen / bezuinigingen?

Je kan de 3% norm laten vallen maar dan verlies je de AAA status, dat gebeurd nu vermoedelijk ook wel, je kan de norm ook wel halen en ja dan moet je iets.



Als ik de standpunten van de andere partijen zie zitten daar ook wel haken & ogen aan, zo had Agnes Jongerius (geen partij maar een vakbond) het er gisteren op radio 1 over om WEL winstgevende bedrijven extra te belasten, kortom het afstraffen van goede bedrijfsvoering en niet echt motiverend.



Links of rechtsom moeten die miljarden er toch komen of we schuiven de rekening door naar de komende jaren, kan ook maar betalen moeten we hem toch.

Gijs, als de regering niets doet, is volgens de prognose de begroting over drie jaar op orde, en het tekort (ruim) onder de drie procent. Voor dat heilige 'moeten' is maar één verklaring: Het ego van Rutte, en het 'imago' van het kabinet. Vooral internationaal. Rutte, en zijn CDA-minister van financiën, staan in hun hemd, als het Nederland niet zou lukken die drie procent te halen. Dus werd dat de inzet, ook al kan een kind zien dat het op termijn een slagaderlijke bloeding oplevert. 'Penny wise, pound foolish'. Korte-termijn politiek.



Die 'AAA'-status raken we hoe dan ook kwijt, als de Amerikanen en Engelsen daar behoefte aan hebben, om hun eigen catastrofale koers buiten beeld te houden. Het overheidstekort van ons land is onwaarschijnlijk veel minder dan dat van de VS, en minder dan een derde van dat van Japan, als percentage van de totale productie. Althans, als je de meer objectieve analisten aanhoudt, en je niet blind staart op de zwaar gemanipuleerde cijfers die de Amerikaanse overheid uitbraakt. Maar zélfs als je de officiële Amerikaanse cijfers aanhoudt, is het begrotingstekort in ons land, met 65% van het GDP, een fractie van dat van de VS, dat inmiddels riant boven de 100% ligt.



Dat 'links' ook niet veel creatiever is, en alleen de hogere belastingdruk wil verschuiven van 'Jan Modaal', en de minima, naar de meest winstgevende bedrijven, en mij meer belasting wil laten betalen, als 'rijke Nederlander', dat is het antwoord ook niet.



De kunst is, de uitgaven omlaag te brengen door te vereenvoudigen, waardoor de 'overhead' (ambtenaren en hun 'support structure', inclusief infrastructuur, beleidsmatige aansturing, en uitgebreide controle-apparaat) krimpt.



Neem een willekeurig bedrijf. Uit de cijfers blijkt dat de productie niet meer winstgevend is, hoewel er op zich nog wel vraag is naar het product. Dus moeten de kosten omlaag.

Omdat de managers hierover moeten beslissen, wordt het antwoord doorgaans gezocht in verdere automatisering van het productieproces, en innovatieve methoden om de kosten van productiepersoneel omlaag te brengen.



Dat laatste kan bijvoorbeeld door te schrappen in kosten die gepaard gaan met scholing, veiligheid, voorzieningen zoals 'plaspauzes' of goedkope lunches, meer werken voor hetzelfde geld, lager pensioen, of het aantrekken van 'gastarbeiders' uit 'lage-lonen-landen', danwel het overhevelen van die productie naar die landen.



Het is nauwelijks verwonderlijk, dat die managers niet op het idee komen stevig te schrappen in het aantal plaatsen voor managers. Of HUN kosten omlaag te brengen, door de 'perks' van hun métier (pensioenvoorzieningen, bonussen, toelagen, onkostenvergoedingen, afkoopsommen, riante kantoorruimte, administratieve ondersteuning, werklunches, 'fees' voor 'headhunters', dienstauto........) onder controle te brengen.



Iets dergelijks zie je bij de overheid. En inmiddels is dat waterhoofd dusdanig omvangrijk, in verhouding tot de 'echte' economie, dat die smalle schouders van degenen die 'echt' werken, en iets produceren dat je kunt eten, drinken, waar je in kunt wonen, of wat we kunnen verkopen met winst, dat gewicht niet meer kunnen torsen.

Voeg daarbij, dat de inkomsten uit de productie die verdwenen is naar 'lage-lonen-landen' de neiging vertoont niet meer in ons land te belanden, maar beter rendeert in die landen, en het wordt misschien duidelijk dat deze regering op de brug staat van de Titanic, maar nog niet eens door heeft dat het schip een half uur geleden op een ijsberg is gevaren. Of misschien is de vergelijking met dat Italiaanse cruiseschip beter, waarbij de kapitein en zijn officieren als eersten in de reddingsboten zaten, nadat het schip op de klippen was gelopen door een 'branie-actie' van de kapitein.



Het is beslist zo, dat de vereenvoudiging die ik voorsta, ook niet kan zonder pijn. Ambtenaren, en alles wat daaraan hangt, gaan de prijs betalen. Massale werkloosheid als gevolg van die ingrepen lijkt 'de achterdeur uit', maar budgetair treedt onmiddelijk een flinke verbetering op, omdat die ambtenaren toch al betaald werden uit de begroting, maar nu minder kosten, met een uitkering, en zonder de kosten-kerstboom. Je zou al winst boeken als je ze met honderd procent salaris naar huis zou sturen!

Maar nog belangrijker is, dat indirecte kosten voor de mensen die écht werken, omdat ze tijd vrij moesten maken voor al het 'gedoe' dat die ambtenarij met zich meebrengt, tot het verleden gaat behoren. Die mensen zullen echter dan wel opnieuw moeten leren 'mondig' te zijn op de werkplek, en zich weer moeten verenigen om te voorkomen dat het wegvallende 'wieg-tot-het-graf' toezicht van overheidswege hen op achterstand zet, als de overheid wat te enthousiast zou zijn in het schrappen van overheidstoezicht.

quote:jaap schreef op 22 april 2012 @ 10:59:





Het is nauwelijks verwonderlijk, dat die managers niet op het idee komen stevig te schrappen in het aantal plaatsen voor managers. Of HUN kosten omlaag te brengen, door de 'perks' van hun métier (pensioenvoorzieningen, bonussen, toelagen, onkostenvergoedingen, afkoopsommen, riante kantoorruimte, administratieve ondersteuning, werklunches, 'fees' voor 'headhunters', dienstauto........) onder controle te brengen.



.



Dan heb ik misschien goed nieuws voor je, ik heb wel eens geschreven dat ik iets doe met "dure auto's" nu, als ik zie dat de een na de andere leaseauto (lees auto manager) ingeleverd wordt omdat veel bedrijven door hebben dat 1 manager er uit mikken meer bespaart dan 5 man productiepersoneel zie ik dat het spreekwoordelijke "kwartje" toch gevallen is



Overigens is er tijdens de de 2 reorganisatierondes in ons bedrijf ook geen enkele monteur "gesneuveld" wel wat dure, weinig productieve adviseurs waarvan niemand op hun advies zat te wachten.

Gijs, bij bedrijven is het beeld wisselend. Een échte ondernemer heeft, doorgaans, de pest aan 'managers'. En veel respect voor wat hij 'zijn mensen' zal noemen: Degenen die het product, waar hij of zij trots op is, produceren, en verbeteren.



Een bedrijf waarvoor ik ooit werkte, waar die vervlechting met het product nog herinnerde aan de legendarische grondlegger, en zijn pioniersmentaliteit, en er wel een CAO was, maar die alleen gold in de 'planning-fase', terwijl in de 'uitvoering' iedereen 'tot het gaatje' ging voor de klant, belandde op zeker moment 'op de beurs'. Waarbij managers die 'shareholder-value' vóór in de mond hadden, zelfs hun uiterste best deden om dat 'familiegevoel' eruit te rammen. Het moest 'zakelijker'.



Na talloze sessies, waarbij het personeel onophoudelijk werd bestookt met 'core-values' in gelikte presentaties, in elkaar geflanst door dure adviesbureaus, en elke afdeling was geleerd hoe ze kosten af moesten wentelen op andere afdelingen, waar steeds meer managers werden aangetrokken om kostenposten af te wentelen, of te verstoppen, en 'innovaties' voor te stellen die steevast met veel fanfare werden 'uitgerold', waarna bleek dat ze onwerkbaar waren, belandde het bedrijf aan de rand van een faillissement, en ging het over in buitenlandse handen.

De 'schaalvergroting' zorgde voor 'lucht', waarna een nieuwe directie weer enigszins terugkeerde naar het oorspronkelijke ondernemerschap, en trachtte de bezieling terug te brengen. Maar die 'klomp lood' in de top van het bedrijf legt nog altijd een enorme hypotheek op het product. Zinloze reoganisaties, waarbij oude structuren regelmatig als 'nieuw' voorbij komen, en weer worden afgebroken als de volgende manager aantreedt, maken de mensen 'op de vloer' horendol. Ik heb daar veel geleerd

quote:jaap schreef op 22 april 2012 @ 11:44:

Gijs, bij bedrijven is het beeld wisselend. Een échte ondernemer heeft, doorgaans, de pest aan 'managers'. En veel respect voor wat hij 'zijn mensen' zal noemen: Degenen die het product, waar hij of zij trots op is, produceren, en verbeteren.







Mmmm daar heb je gelijk in, overigens heb ik de reorganisatie bij Kwantum meegemaakt begin jaren '90 daar pakte ze ook vooral de managers aan, geen eerste klas meer vliegen, deel er uit enz.

Maar ik deel je mening dat er zeer zeker bedrijven zijn die verkeerd saneren, die beginnen onderop.

Iets dergelijks zie je bij de overheid. En inmiddels is dat waterhoofd dusdanig omvangrijk, in verhouding tot de 'echte' economie, dat die smalle schouders van degenen die 'echt' werken, en iets produceren dat je kunt eten, drinken, waar je in kunt wonen, of wat we kunnen verkopen met winst, dat gewicht niet meer kunnen torsen.

Voeg daarbij, dat de inkomsten uit de productie die verdwenen is naar 'lage-lonen-landen' de neiging vertoont niet meer in ons land te belanden, maar beter rendeert in die landen, en het wordt misschien duidelijk dat deze regering op de brug staat van de Titanic, maar nog niet eens door heeft dat het schip een half uur geleden op een ijsberg is gevaren. Of misschien is de vergelijking met dat Italiaanse cruiseschip beter, waarbij de kapitein en zijn officieren als eersten in de reddingsboten zaten, nadat het schip op de klippen was gelopen door een 'branie-actie' van de kapitein.





Wat ze misschien in bedrijven wel doorhebben, dat er te veel managers rondlopen, hebben ze volgens mij bij de overheid nog niet ontdekt. En dan bedoel ik niet de lagere overheid. Maar het ministerie en de provincies. Daar valt het meeste te halen.

De gemeenten zijn al uitgemolken.

Zodra er gesaneerd moet worden, komt het moment dat er managers uit gaan. Maar tot dat moment spelen ze vooral elkaar de bal toe, terwijl ze zich het hoofd breken over mogelijkheden om het productiepersoneel het werken onmogelijk te maken.



Interessant in dit verband, is het artikel van Rob de Wijk, directeur van het Centrum voor Strategische Studies in Den Haag, onder de kop: 'Wie redt dat verpeste Westen?', in NRC van zaterdag 21 april. Hij verwijst, onder andere, naar de introductie van de 'overheidsmanager' vanaf 1995 als oorzaak van het verlies van grip op de samenleving, en de opkomst van populistische stromingen. 'Populisten hebben geen richtinggevend, maar een mobiliserend verhaal. Mobilisatie van ontevreden burgers zal evenwel niet bijdragen aan het vinden van een oplossing, integendeel. Ze bereiken het tegenovergestelde, omdat populisten vooral protectionistisch zijn ingesteld.'

Vervolgens verwijst hij naar de historische overeenkomst met de aanleiding van de Grote Depressie, waar de roep om protectionisme leidde tot een gigantische destructie van welvaart op de rug van de Smoot-Hawley Tariff Act, bedoeld om de Amerikaanse agrarische sector te beschermen. Maar leidend tot een hele reeks beschermende maatregelen, waardoor de wereldhandel praktisch stil kwam te liggen. Dat patroon is er nu weer, met wereldwijd 390 beschermende maatregelen tussen november 2008 en december 2009.

Is er nog iemand met interessant nieuws/updates?



Als ik kijk naar de hoeveelheid failliet gaande bedrijven hier, dan voorspelt het niet veel goeds.

Fijn trouwens, alle berichtgeving uit Griekenland. Men wil niet bezuinigen. Nou ja, prima, geef dat geld dan maar weer terug. Maar ja, zo zal het wel niet werken.

quote:Maleficent schreef op 09 mei 2012 @ 08:30:

Fijn trouwens, alle berichtgeving uit Griekenland. Men wil niet bezuinigen. Nou ja, prima, geef dat geld dan maar weer terug. Maar ja, zo zal het wel niet werken.



Maleficent, er gaat helemaal geen geld naar Griekenland. Er gaat geld naar de BANKEN.



Stel, jij leent kapitaal voor het opzetten van een bedrijf bij de Rabo. Het zit tegen, en je blijft in gebreke bij de betaling van rente en aflossing. Op enig moment moet de bank een beslissing nemen: Laten ze het bedrijf failliet verklaren, waarbij een curator verkoopt wat er te verkopen valt, en zij met de restschuld achterblijven? Of laten ze je doormodderen om nog zoveel mogelijk geld uit jou te peuren, in de hoop op betere tijden, waarna je de achterstand alsnog in kan halen, en de schade voor hen (mogelijk) uiteindelijk minder groot is? Of lenen ze je wellicht nog meer geld, voor een herstructurering, waarna je weer winstgevend zou zijn, en die totale schuld met gemak kunt terugbetalen?



Griekenland is dat bedrijf. De banken hebben het geld geleend. Teveel geld. Onverantwoord veel geld. En nu kan Griekenland niet meer betalen.



Waarom het in de media steeds wordt voorgesteld als 'geld dat naar Griekenland gaat', dat is omdat belastingbetalers mogelijk nog wel te porren zijn voor solidariteit met de Griekse sloebers, maar de pleuris uitbreekt als blijkt dat hun zuurverdiende centen naar die cynische uitzuigers bij de banken gaan. Of dat politici, die handelden als bankiers met ons belastinggeld, en het uitleenden aan Griekenland, moeten komen vertellen dat ze niet goed hebben opgelet, en nu die investering, die zo leuk leek, af moeten schrijven.



Tot zover duidelijk? Twee verliezers, als we Griekenland even buiten beschouwing laten. De BANKEN en de landen (EG) die in Griekenland hebben geïnvesteerd.

Maar omdat de Europese landen als de dood zijn dat het hele monetaire systeem in de kapitalistische wereld als een kaartenhuis ineen dondert als de BANKEN hun investering in Griekenland af moeten boeken, nemen ze dat verlies van die BANKEN er nog bij.



Critici zeggen: Haal Griekenland nou niet het vel over de oren, want dat is levensgevaarlijk. Zorg er nou voor, dat Griekenland het kapitaal krijgt om te kunnen herstructureren, en zoek samen met de Grieken naar wegen om dat land een toekomst te geven.

@ jaap:



Beetje offtopic wellicht (maar ook weer niet):



Ik lees met veel fascinatie jouw schrijfsels. Erg leerzaam, doorspekt van mooie inzichten en bovendien virtuoos geschreven.



Maar wat kun je ons (mij) aanraden? Boeken? Websites? Wat zijn must reads op boekengebied? Welke bronnen raadpleeg jij dadelijk?



Je vertelde dat je aan deze kennis komt door jarenlange zelfkennis. Maar waar te beginnen?

Combineer je zelfstudie ook met praktijkervaringen? Dat soort vragen.

Ben erg benieuwd!

quote:jukebox schreef op 09 mei 2012 @ 12:16:

@ jaap:



Beetje offtopic wellicht (maar ook weer niet):



Ik lees met veel fascinatie jouw schrijfsels. Erg leerzaam, doorspekt van mooie inzichten en bovendien virtuoos geschreven.



Maar wat kun je ons (mij) aanraden? Boeken? Websites? Wat zijn must reads op boekengebied? Welke bronnen raadpleeg jij dadelijk?



Je vertelde dat je aan deze kennis komt door jarenlange zelfkennis. Maar waar te beginnen?

Combineer je zelfstudie ook met praktijkervaringen? Dat soort vragen.

Ben erg benieuwd!Oei! Dank voor het compliment En het is een beetje 'laf', maar ik herhaal maar een soort lijfspreuk van mij, dat ik het voorrecht heb gehad 'op de schouders van reuzen' te mogen staan. En, daarnaast, de tijd en gelegenheid heb gehad om veel te reizen en kennis op te doen naast de boekenkennis.



Die educatie begon al vroeg. Ouders die nieuwsgierig waren, reislustig, en niet dogmatisch dachten. Vooral mijn moeder, die mijn leven lang een onuitputtelijke bron voor raad zal zijn, zelfs nu ze al jaren lang dood is. Een lagere, en middelbare school die beiden 'onconventioneel' waren door de leerkrachten die er les gaven, en dus niet vanuit een 'strenge' visie tegen het onderwijs aankeken.

Door dat alles heb ik mij vooral breed ontwikkeld. In mijn vakgebied was ik wel een specialist, omdat dat vakgebied dat eiste, en ik het vreselijk leuk vond om te doen. Maar ik had altijd al daarnaast ook belangstelling voor dingen die 'nieuw' waren. Of 'anders'. Zonder ooit de behoefte te hebben mij erin mee te laten slepen tot het niveau van erkenning door mensen met status binnen die specifieke discipline. Mijn boekenkasten staan vol met 'vreemde' boeken voor veel mensen. Over fysica, filosofie, neurologie, psychologie, pedagogie, politiek, esoterica, management, economie, terreur(bestrijding)...........



Wat ik daarmee wil zeggen, is dat het minder een kwestie is van welke bronnen je beslist moet raadplegen, in mijn ogen. Morgen kunnen er nieuwe, betere bronnen zijn. En het internet biedt een weelde aan kennis, die veelal makkelijker toegankelijk is dan de kennis in boeken. De sleutel is vooral, dat je nieuwsgierig bent, en blijft. En weerstand weet te bieden aan ideologieën, of religieuze richtingen, die 'het' antwoord zeggen te hebben gevonden. Concreet, dat je naast de Telegraaf, niet alleen NRC leest, maar ook Presstv, Pravda, Ha'aretz, Financial Times, Le Monde, of waar je de hand ook maar op kan leggen. En vertrouwt op je eigen kompas, en niet dat van anderen. Dat je leert leven met de onzekerheid die dat met zich meebrengt. Waardoor je ook minder snel mensen zult gaan veroordelen.



Ik hoop dat je hier iets aan hebt?

@ jaap:



Dank!

Toch is er al verschrikkelijk veel weerstand tegen het investeren in Griekenland. Tevens omdat ze, zo schijnt het, miljarden aan zwart geld hebben.



Hiernaast hoop ik nog steeds dat de afspiegeling die ik hier zie, zich niet tekent voor heel Nederland en de rest van Europa, want dan vrees ik dat het niet meer lang gaat duren en zullen we over een niet al te lange termijn onderuit gaan met zijn allen.

Of we moeten allemaal maar een incassobureau beginnen;-)



Jaap in welke topic schrijf jij nog meer? Of zijn dat er teveel om op te noemen?

quote:sproetike schreef op 09 mei 2012 @ 22:13:

Toch is er al verschrikkelijk veel weerstand tegen het investeren in Griekenland. Tevens omdat ze, zo schijnt het, miljarden aan zwart geld hebben.



Hiernaast hoop ik nog steeds dat de afspiegeling die ik hier zie, zich niet tekent voor heel Nederland en de rest van Europa, want dan vrees ik dat het niet meer lang gaat duren en zullen we over een niet al te lange termijn onderuit gaan met zijn allen.

Of we moeten allemaal maar een incassobureau beginnen;-)



Jaap in welke topic schrijf jij nog meer? Of zijn dat er teveel om op te noemen?



Te weinig mensen realiseren zich hoe belangrijk de financiële sector is voor Nederland. En wat het betekent als landen failliet gaan. In het bijzonder als ze vervolgens hun schuldeisers de rug toekeren. Wat tot nu toe nauwelijks voorstelbaar was, omdat het defacto betekende dat een land geen buitenlandse handel meer kon drijven. Maar het aantal landen dat middels sancties van Westerse landen wordt buitengesloten, stijgt. Direct, maar ook indirect, omdat landen als China, India, Rusland en Japan niet meedoen met die sancties, en nu druk doende zijn een parallelle economie op te zetten, met een eigen ontwikkelingsbank, en gebaseerd op de goudstandaard, waarin ook landen die door 'het Westen' worden buitengesloten, welkom zijn. Of zelfs, zoals Iran, een voorname rol spelen.



Aan 'onze' kant van de streep leeft het gevoel dat die landen ONS nodig hebben. Als bron van innovatieve techniek, draagkrachtige en kooplustige klanten, dus afzetgebied, en bron van al het geld dat in hun industrie wordt geïnvesteerd. Maar het beeld krijgt steeds meer weg van dat wat we zagen in de aanloop naar de 'kredietcrisis', waarbij mensen in de top van de financiële wereld de klap al lang aan zagen komen, maar stoïcijns hun zakken bleven vullen, in de wetenschap dat niemand hen die centen ooit nog af zou pakken als de Credit Default Obligation zwendel aan het licht zou komen. 'Doorgaan met dansen, tot de muziek stopt', zou de directeur van Citigroup dat later noemen. En onze 'toonaangevende' politici schijnen hetzelfde te denken. 'Genieten van je macht en status voor zolang als het duurt'.



'Contractie-politici', die willen dat nationale grenzen weer worden gehonoreerd, zijn wat mij betreft verkondigers van 'de Dood'. Zeker in die landen die voor hun welvaart grotendeels afhankelijk zijn van de internationale 'dienstverlening'. Niet dat het technisch onmogelijk is een faillissement van een land als Griekenland te 'managen'. Maar ik kan mij niet voorstellen dat het daarbij blijft. En als het een tsunami wordt, en alle landen die worden losgeschud op zoek gaan naar alternatieven, zie ik dat nu nog broze initiatief van de BRICS-landen, met hun herintroductie van de goudstandaard, hoge ogen gooien om landen rond de Middellandse Zee 'in te vangen'. En dan kijken wij, in Nederland, in een diep zwart gat.



Ik schrijf voornamelijk op Actueel, en in diverse topics. Merendeels over politieke, maatschappelijke problemen van uiteenlopende aard. Van gedicht op de Dam, criminaliteit, zoals het topic over die overval waarbij een juwelier de dood vond, ontwikkelingen in het Midden Oosten, tot verkiezingen in de VS, en Fukushima.

quote:sproetike schreef op 09 mei 2012 @ 22:13:



Jaap in welke topic schrijf jij nog meer? Of zijn dat er teveel om op te noemen?



Klik op het vergrootglas onder zijn afbeelding (nou ja, onder zijn niet-afbeelding). En daarna op "Bekijk berichten door jaap" (net onder die grote rode stip met klein zwart stipje). Zo doe ik het iig.

Het zijn er teveel om op te noemen, maar ik vind Jukebox zijn complimenten dan ook zeer terecht.

Vlinder, dank voor je bemoedigende steun!



Ondertussen maakte in de VS de grote 'zakenbank' JP-Morgan Chase, de 'moeder van alle zakenbanken' in veler ogen, een verlies van niet minder dan twee miljard in een 'derivaten-positie' bekend. En het verlies kan nog oplopen.

De Spaanse bank Bankia, de vierde bank van Spanje, is genationaliseerd door de Spaanse overheid, die zelf geen cent te makken heeft. In Frankrijk zag Credit Agricole de winst met meer dan zeventig procent dalen, ondanks de verkapte steunoperaties van 'Europa', en ging ook bij 'onze eigen' ING de winst met vijftig procent omlaag, in een jaar waarin volgens 'analisten' de groei in de wereldeconomie weer zichtbaar had moeten worden.



Hoe bepaalde gebeurtenissen met elkaar samenhangen, dat gaan historici ons ooit haarfijn uitleggen. Maar ik mag hopen dat het duo Draghi-Hollande in Europa voor het 'kleurloze leiderschap' gaan zorgen dat er onder 'Merkozy' niet was. Al zal het knap spannend worden om op korte termijn te doen wat nodig is, met een machteloze Merkel in Duitsland, en een Rutte in Nederland die verdwaasd naar zijn navel staart, als twee onwrikbare blokken beton aan de benen van Europa. Als het water gaat stijgen, is zwemmen uitgesloten met die twee politici, die het toonbeeld zijn van wat wel de 'remmende voorsprong' wordt genoemd. Of 'zelfzuchtige destructie'.

Dank je Vlinder!



Wat ik nog steeds niet snap is, dat als je overal gaat bezuinigen, mensen minder koopkracht hebben en de economie stagneert. Tenminste dat heb ik ooit eens geleerd op de middelbare school. Dus kunnen ze niet beter iets van werk creeeren, waardoor de koopkracht weer toeneemt?

Of denk ik nu te simpel.

quote:sproetike schreef op 11 mei 2012 @ 11:54:

Dank je Vlinder!



Wat ik nog steeds niet snap is, dat als je overal gaat bezuinigen, mensen minder koopkracht hebben en de economie stagneert. Tenminste dat heb ik ooit eens geleerd op de middelbare school. Dus kunnen ze niet beter iets van werk creeeren, waardoor de koopkracht weer toeneemt?

Of denk ik nu te simpel.



'Ieder voordeel, heb ze nadeel', zegt Johan Cruijff dan.



Wat je nu ziet gebeuren, is dat de lonen (en prijzen) in Duitsland gaan stijgen. Dat is binnen de Europese verhoudingen hetzelfde als dat de Griekse, Italiaanse, Spaanse en Ierse lonen dalen. In die zin lost het niet echt iets op, maar kan het wel de druk van de ketel halen. Alleen is de vraag, of die ontwikkeling nog op tijd komt om te voorkomen dat de onmacht van Merkozy zich vertaalt in een implosie van de Eurozone.



De structurele oplossing, die er gewoon MOET komen, is dat die zuidelijke landen op weg worden geholpen naar een solide fundament voor hun nationale economie, zolang er geen Europese economie is, maar feitelijk nog steeds niets meer dan een 'vrijhandelsmarkt', waarbij ieder land voor zichzelf knokt om 'haantje-de-voorste' te mogen zijn.

We moeten toe naar een 'United States of Europe', met een zelfde soort autonomie van afzonderlijke staten als in de VS. Maar met een beter georganiseerd federaal bestuur! Of accepteren dat we met de VS tenonder gaan, als die massieve schuldenberg van dat land als een economische Krakatau tot uitbarsting komt. Waarna wij, als Europa, ook niet meer in een positie zullen zijn de VS te helpen.



Met name voor Griekenland geldt, dat het een enorme potentie heeft, door de recente olievondsten. (Vervelende site, vanwege de 'pop-ups', maar belangwekkend artikel). Die hele gordel, van Griekenland tot Egypte is, volgens sommige analisten, het nieuwe 'Golfgebied'. Investeren in de ontwikkeling daarvan lijkt nou niet direct weggegooid geld. Behalve als je Wilders, de Jager of Rutte heet........



Europese solidariteit is geen vorm van ontwikkelingshulp, maar goed-begrepen eigenbelang. Waar de Grieken, Italianen, Spanjaarden, Portugezen en zelfs de Ieren ook niet slechter van worden.

Ook interessant om in de gaten te houden, is dat verhaal over het verlies van twee MILJARD bij JP Morgan Chase op een verkeerd uitgepakte derivaten-positie.

Die 'derivaten' leidden ons naar de huidige economische malaise, waarbij JP Morgan Chase opviel, omdat het de 'dans' redelijk behendig wist te ontspringen. De voornaamste reden, is dat die Amerikaanse bank zulke goede 'connecties' heeft. Als u begrijpt wat ik bedoel. De draaideur tussen 'Washington' en 'WallStreet' begint, en eindigt bij JP Morgan Chase. Met nog enkele andere grote, Amerikaanse, 'spelers' beheersen ze 'de markt', in theorie.



Bedenk dat deze bank niet zomaar geld is kwijtgeraakt, alsof het in een envelope zat die ergens is verloren. Nee, dat fenomenale bedrag is afgeboekt als verlies op een 'positie' die ongetwijfeld vele malen groter was. En hoe groot het totale verlies zal zijn, is nog niet goed in te schatten. Het kan nog een stukje hoger zijn.



Onder analisten wordt gespeculeerd over de oorzaak, waarbij de 'koosnaam' van de handelaar, de 'Londense Walvis', veelvuldig wordt gememoreerd. Heeft 'hij' zich vergist in 'de markt'?

In NRC vandaag een artikel dat de vergelijking trekt met de jacht op 'Moby Dick', en suggereert dat 'vele jagers' hem op de huid zaten. Ik vrees dat dat eerder mythevorming is, omdat de meeste 'Westerse' handelaren op de derivatenmarkt eerder de neiging zullen hebben gehad om JP Morgan Chase scherp in de gaten te houden, en te volgen waar ze konden.



Een alternatieve mogelijkheid is, dat een andere 'Grote Speler', zoals China, Iran of Rusland, of de BRICS-mogendheden samen, 'posities' aan het innemen zijn voor de finale van wat James Rickarts beschreef als de 'Currency Wars' in zijn gelijknamige boek. Let wel, ik zeg niet DAT het zo is. Maar het kan geen kwaad die optie mee te nemen bij het beschouwen van de ontwikkelingen. JP Morgan Chase is rijk. Maar China heeft heel wat meer geld om mee te 'spelen'.

Barroso suggereert in een interview dat het wellicht beter is als Griekenland de Eurozone verlaat, meldt Teletekst. Voorzover het een poging is de Grieken onder druk te zetten om in juni, bij de volgende verkiezingen, op pro-Europese partijen te stemmen, is de uitkomst ongewis.



Afscheid nemen van de Grieken begint een terugkerend thema te worden. De landen met banken die diep in de Griekse obligaties zaten, hebben die banken uit het moeras getrokken met belastinggeld. En nu is 'de markt' klaar voor het afscheid, zo lijkt het. Geen 'lijken in de kast' die het 'rijke noorden' de das om zouden kunnen doen. Barroso vergelijkt in dat interview de Eurozone met een 'club'. De leden moeten zich aan 'de regels' houden. En als een lid zich niet aan 'de regels' houdt, moet hij vertrekken.



Ik denk dat Barroso daarbij denkt aan zijn exclusieve Herensocieteit, waarvan je alleen lid kunt zijn als je de exorbitante contributie kunt ophoesten. Omdat de huur van het majestueuze pand exorbitant is, de exclusieve inrichting een fortuin kost, en de butlers goed moeten worden betaald, wil je een beetje service krijgen.



In mijn perceptie zijn 'Europa' en de 'Eurozone' deel van een overlevingsstrategie. En kunnen we wel zonder Barroso (graag zelfs!), maar niet zonder de Grieken, de Portugezen, de Spanjaarden, de Italianen, de Ieren, of de Duitsers, de Fransen en de Belgen. Het gaat er niet om hoe draagkrachtig je bent, en of je de juiste vriendjes hebt, en je schoenen netjes gepoetst zijn. Maar om de 'handels-potentie', en het voorkomen van oorlog.



Als er landen onderuit gaan, omdat 'wij' ze teveel geld hebben geleend, en ze dat nu even niet meer terug kunnen betalen, omdat 'wij' inmiddels een schofterige rente vragen, hebben we het niet meer over de 'disciplinerende werking van DE markt', maar over een niveau van egoïsme waar historici achteraf mooie verhalen over kunnen schrijven als de inleiding naar weer een oorlog.



Dat we, als Europeanen, misschien op iets te grote voet hebben geleefd, dat zal best. Maar om het tekort dan aan te zuiveren door de paupers het vel over de oren te trekken, vanaf je Brusselse troon, daarvoor moet je uit hout gesneden zijn dat door en door verrot is. Ik hoop echt VURIG (voor ons eigen bestwil) dat het oplaaiende anti-Europese sentiment snel een brilletje krijgt aangemeten waardoor het weer scherp gaat zien. En dat we zowel de Euro, als de EG houden, maar de uitvreters buiten de 'club' zetten!

@ jaap:



Je laatste reactie slaat in als een bom. Ik hoop op mijn beurt vurig dat jij je talent niet alleen hier inzet, maar ook gebruikt om meer mensen bewust te maken van wat er speelt, en dat Griekenland in GEEN geval uit de club gezet mag worden.



Ik kan me zeer goed voorstellen dat een harde garantie naar de Grieken dat ze er in geen geval - no matter what - uitgetrapt worden een grote stimulans is om juist orde op zaken te stellen en rekeningen in te lossen.



En de vergelijking is misschien onterecht/ronduit krom: maar als ik prive-schulden maak word ik ook niet Nederland uitgezet.



Enfin, je laatste reactie kan zo linea recta in het NRC verschijnen. Of als brandbrief in gratis krant Metro of zoiets.

Misschien een actie beginnen. Een petitie. Tegen dit soort dreigementen. Het volk mobiliseren. Geen solidariteit met de Grieken, maar garanties. Dat Rutte (of de aankomende premier) eens flink met zijn vuist op tafel slaat en schreeuwt "Nee, over ons lijk gaat Griekenland de Euro uit!"



Ik wil me wel buigen over zoiets als een petitie. Of heeft dat geen zin denk je?

.

@ susv



Dank voor je briljante toevoeging aan dit gesprek. Zoals je zelf kunt lezen merkte ik zelf ook al op dat mijn vergelijking onterecht/ronduit krom is.

Dat jij mij erop moet wijzen dat die vergelijking klappert getuigd van een grote mate van intelligentie van jouw zijde.



Ga je nog iets zinnigs zeggen?