Actueel
alle pijlers
Gehoorzaam kind niet belangrijk
zondag 27 januari 2013 om 21:06
quote:Beauke schreef op 27 januari 2013 @ 21:01:
[...]
Waarom voel je je zo aangesproken? Ik quote nota bene iemand anders, die ouders en kinderen afschildert als een lagere soort.
En hoe kom je er bij dat ik vind dat jij niet die mening mag hebben, ook al vind ik dat het op mij overkomt hier dat de beste stuurlui aan wal staan. Kun je me dat uitleggen?
Met beste stuurlui aan wal bedoel je toch ook mij? Dat zeg je nu zelf. En vind je het zelf niet een beetje een zwaktebod om te stellen dat mensen die geen kinderen hebben geen mening mogen hebben over opvoeding, hoewel ze zelf opgevoed zijn als kind, hoewel ze raakvlakken en/of verschillen zien hoe kinderen nu opgevoed worden, hoewel ze mede de "vruchten" plukken van andermans opvoeding?
Mogen we dan ook niet het beleid van de regering of het kabinet bekritiseren, hoewel "we gemakkelijk praten hebben omdat we zelf niet hoeven te regeren"?
[...]
Waarom voel je je zo aangesproken? Ik quote nota bene iemand anders, die ouders en kinderen afschildert als een lagere soort.
En hoe kom je er bij dat ik vind dat jij niet die mening mag hebben, ook al vind ik dat het op mij overkomt hier dat de beste stuurlui aan wal staan. Kun je me dat uitleggen?
Met beste stuurlui aan wal bedoel je toch ook mij? Dat zeg je nu zelf. En vind je het zelf niet een beetje een zwaktebod om te stellen dat mensen die geen kinderen hebben geen mening mogen hebben over opvoeding, hoewel ze zelf opgevoed zijn als kind, hoewel ze raakvlakken en/of verschillen zien hoe kinderen nu opgevoed worden, hoewel ze mede de "vruchten" plukken van andermans opvoeding?
Mogen we dan ook niet het beleid van de regering of het kabinet bekritiseren, hoewel "we gemakkelijk praten hebben omdat we zelf niet hoeven te regeren"?
zondag 27 januari 2013 om 21:07
quote:leentjedb schreef op 27 januari 2013 @ 21:02:
[...]
Jij klinkt nu echt exact als zo'n zichzelf boven alles en iedereen verheven voelende en beter wetende ouder waar Thaorchid het over heeft... En je bent ook nog eens gruwelijk slecht in het veinzen van medeleven.
Als maar genoeg moeders op deze manier reageren op mensen die aangeven een hekel te hebben aan kinderen dan begrijp ik onmiddellijk waar die hekel vandaan komt... Voor zowel kinderen als hun moeders...
Ik voel me niet verheven boven anderen, dat maak jij er van.
En medeleven? Heb ik dat van jou al gezien dan?
En wat verwacht je dan eigenlijk? 'Oh sorry LeentjeDB, dat ik hetgene geproduceerd heb waar jij zo'n hekel aan hebt, wat moet je leven toch zwaar zijn als je in deze maatschappij dag in dag uit wordt geconfronteerd met KINDEREN.'
Dat slaat toch helemaal nergens op? Je zult er mee moeten leven dat je kinderen tegenkomt in je leven, dag in dag uit, ze horen bij deze maatschappij. Je zult het moeten accepteren. Het is nu eenmaal zo, net als dat er bejaarden zijn. Of auto's. Een psycholoog kan je helpen in dit acceptatieproces. Ik kan er niks beters van maken voor je.
Of valt het toch wel mee?
[...]
Jij klinkt nu echt exact als zo'n zichzelf boven alles en iedereen verheven voelende en beter wetende ouder waar Thaorchid het over heeft... En je bent ook nog eens gruwelijk slecht in het veinzen van medeleven.
Als maar genoeg moeders op deze manier reageren op mensen die aangeven een hekel te hebben aan kinderen dan begrijp ik onmiddellijk waar die hekel vandaan komt... Voor zowel kinderen als hun moeders...
Ik voel me niet verheven boven anderen, dat maak jij er van.
En medeleven? Heb ik dat van jou al gezien dan?
En wat verwacht je dan eigenlijk? 'Oh sorry LeentjeDB, dat ik hetgene geproduceerd heb waar jij zo'n hekel aan hebt, wat moet je leven toch zwaar zijn als je in deze maatschappij dag in dag uit wordt geconfronteerd met KINDEREN.'
Dat slaat toch helemaal nergens op? Je zult er mee moeten leven dat je kinderen tegenkomt in je leven, dag in dag uit, ze horen bij deze maatschappij. Je zult het moeten accepteren. Het is nu eenmaal zo, net als dat er bejaarden zijn. Of auto's. Een psycholoog kan je helpen in dit acceptatieproces. Ik kan er niks beters van maken voor je.
Of valt het toch wel mee?
zondag 27 januari 2013 om 21:08
quote:iones schreef op 27 januari 2013 @ 21:06:
[...]
Met beste stuurlui aan wal bedoel je toch ook mij? Dat zeg je nu zelf. En vind je het zelf niet een beetje een zwaktebod om te stellen dat mensen die geen kinderen hebben geen mening mogen hebben over opvoeding, hoewel ze zelf opgevoed zijn als kind, hoewel ze raakvlakken en/of verschillen zien hoe kinderen nu opgevoed worden, hoewel ze mede de "vruchten" plukken van andermans opvoeding?
Mogen we dan ook niet het beleid van de regering of het kabinet bekritiseren, hoewel "we gemakkelijk praten hebben omdat we zelf niet hoeven te regeren"?Waar zeg ik dat jullie geen mening mogen hebben?
[...]
Met beste stuurlui aan wal bedoel je toch ook mij? Dat zeg je nu zelf. En vind je het zelf niet een beetje een zwaktebod om te stellen dat mensen die geen kinderen hebben geen mening mogen hebben over opvoeding, hoewel ze zelf opgevoed zijn als kind, hoewel ze raakvlakken en/of verschillen zien hoe kinderen nu opgevoed worden, hoewel ze mede de "vruchten" plukken van andermans opvoeding?
Mogen we dan ook niet het beleid van de regering of het kabinet bekritiseren, hoewel "we gemakkelijk praten hebben omdat we zelf niet hoeven te regeren"?Waar zeg ik dat jullie geen mening mogen hebben?
zondag 27 januari 2013 om 21:10
quote:madille schreef op 27 januari 2013 @ 18:46:
Ha, herkenbaar. Kind van een vriendin trok me steeds aan mijn haar. Ik wil liever niet meteen boos worden op het kind, dus ik denk: ik geef moeder een kans er wat van te zeggen. Moeder zit erbij en doet verder niks. Dus ik zeg tegen moeder dat ik dat niet echt fijn vindt. Dan zegt ze 'doe maar niet'. Maar als hij daarna doorgaat, zegt ze er niets over. Later nog wat vaker met haar over gehad. Het komt erop neer dat ze liever heeft dat ik er iets van zeg, want anders moet zij zelf nee zeggen of boos worden en dat doet ze liever niet... Ze voelt zich schuldig omdat ze zoveel werkt en als ze dan een keer samen zijn (in dit geval op vakantie) dan wil ze het gewoon leukmet hem hebben (en daar hoort nee zeggen niet bij?)Wat zielig voor zo'n kind.
Ha, herkenbaar. Kind van een vriendin trok me steeds aan mijn haar. Ik wil liever niet meteen boos worden op het kind, dus ik denk: ik geef moeder een kans er wat van te zeggen. Moeder zit erbij en doet verder niks. Dus ik zeg tegen moeder dat ik dat niet echt fijn vindt. Dan zegt ze 'doe maar niet'. Maar als hij daarna doorgaat, zegt ze er niets over. Later nog wat vaker met haar over gehad. Het komt erop neer dat ze liever heeft dat ik er iets van zeg, want anders moet zij zelf nee zeggen of boos worden en dat doet ze liever niet... Ze voelt zich schuldig omdat ze zoveel werkt en als ze dan een keer samen zijn (in dit geval op vakantie) dan wil ze het gewoon leukmet hem hebben (en daar hoort nee zeggen niet bij?)Wat zielig voor zo'n kind.
zondag 27 januari 2013 om 21:12
quote:Beauke schreef op 27 januari 2013 @ 21:07:
[...]
Ik voel me niet verheven boven anderen, dat maak jij er van.
En medeleven? Heb ik dat van jou al gezien dan?
En wat verwacht je dan eigenlijk? 'Oh sorry LeentjeDB, dat ik hetgene geproduceerd heb waar jij zo'n hekel aan hebt, wat moet je leven toch zwaar zijn als je in deze maatschappij dag in dag uit wordt geconfronteerd met KINDEREN.'
Dat slaat toch helemaal nergens op? Je zult er mee moeten leven dat je kinderen tegenkomt in je leven, dag in dag uit, ze horen bij deze maatschappij. Je zult het moeten accepteren. Het is nu eenmaal zo, net als dat er bejaarden zijn. Of auto's. Een psycholoog kan je helpen in dit acceptatieproces. Ik kan er niks beters van maken voor je.
Ik vind haar nu juist heel begripvol en verdraagzaam overkomen, zowel naar ouders toe als naar kinderen. Alleen niet naar ALLE ouders. En wat maak jij er nu allemaal weer van? DAt ze niet zou kunnen leven met ouders en kinderen in de maatschappij?
Het lijkt erop dat je nu geen argumenten meer kunt vinden en gaat schermen door in het wild te slaan met domme opmerkingen die helemaal nergens op slaan. Je stelt dingen die door haar niet gezegd zijn, en ook niet door mij (perfecte opvoeding van mijn moeder, ook al zoiets).
Ik vermoed dat jij het niet kunt verdragen als er ouders en kinderen een keer kritiek om de oren krijgen wanneer ze de fout in gaan. En dat getuigt bepaald niet van objectiviteit.
Of valt het toch wel mee?
[...]
Ik voel me niet verheven boven anderen, dat maak jij er van.
En medeleven? Heb ik dat van jou al gezien dan?
En wat verwacht je dan eigenlijk? 'Oh sorry LeentjeDB, dat ik hetgene geproduceerd heb waar jij zo'n hekel aan hebt, wat moet je leven toch zwaar zijn als je in deze maatschappij dag in dag uit wordt geconfronteerd met KINDEREN.'
Dat slaat toch helemaal nergens op? Je zult er mee moeten leven dat je kinderen tegenkomt in je leven, dag in dag uit, ze horen bij deze maatschappij. Je zult het moeten accepteren. Het is nu eenmaal zo, net als dat er bejaarden zijn. Of auto's. Een psycholoog kan je helpen in dit acceptatieproces. Ik kan er niks beters van maken voor je.
Ik vind haar nu juist heel begripvol en verdraagzaam overkomen, zowel naar ouders toe als naar kinderen. Alleen niet naar ALLE ouders. En wat maak jij er nu allemaal weer van? DAt ze niet zou kunnen leven met ouders en kinderen in de maatschappij?
Het lijkt erop dat je nu geen argumenten meer kunt vinden en gaat schermen door in het wild te slaan met domme opmerkingen die helemaal nergens op slaan. Je stelt dingen die door haar niet gezegd zijn, en ook niet door mij (perfecte opvoeding van mijn moeder, ook al zoiets).
Ik vermoed dat jij het niet kunt verdragen als er ouders en kinderen een keer kritiek om de oren krijgen wanneer ze de fout in gaan. En dat getuigt bepaald niet van objectiviteit.
Of valt het toch wel mee?
zondag 27 januari 2013 om 21:13
Ik heb overigens wel kinderen en bemoei me niet met de opvoeding van anderen, niet mijn probleem. Ik verbaas me er hooguit over als ik zie hoe er vooral niet ingegrepen wordt als kinderen zich misdragen.
Want daarin moet ik Iones gelijk geven, ik vind ook dat er vaker niet dan wel afdoende ingegrepen wordt als een kind zich misdraagt. En als een ouder dat dan wel een keer doet, echt goed ingrijpt, valt dat gewoon gelijk op.
Want daarin moet ik Iones gelijk geven, ik vind ook dat er vaker niet dan wel afdoende ingegrepen wordt als een kind zich misdraagt. En als een ouder dat dan wel een keer doet, echt goed ingrijpt, valt dat gewoon gelijk op.
zondag 27 januari 2013 om 23:48
quote:Beauke schreef op 27 januari 2013 @ 21:07:
[...]
Ik voel me niet verheven boven anderen, dat maak jij er van.
En medeleven? Heb ik dat van jou al gezien dan?
En wat verwacht je dan eigenlijk? 'Oh sorry LeentjeDB, dat ik hetgene geproduceerd heb waar jij zo'n hekel aan hebt, wat moet je leven toch zwaar zijn als je in deze maatschappij dag in dag uit wordt geconfronteerd met KINDEREN.'
Dat slaat toch helemaal nergens op? Je zult er mee moeten leven dat je kinderen tegenkomt in je leven, dag in dag uit, ze horen bij deze maatschappij. Je zult het moeten accepteren. Het is nu eenmaal zo, net als dat er bejaarden zijn. Of auto's. Een psycholoog kan je helpen in dit acceptatieproces. Ik kan er niks beters van maken voor je.
Of valt het toch wel mee?
Maak je geen zorgen ik verwacht helemaal niets van jou. Ik vond je alleen klinken zoals Thaorchid sommige ouders omschreef. En dat er nou eenmaal kinderen zijn betekent nog niet dat Thaorchid, want daar had ik het over en niet over mijzelf, geen hekel aan kinderen mag hebben, dat is haar goed recht. Jij noemt haar daarom, om haar mening, gefrustreerd en veinst dat je dat "vreselijk" voor haar vindt. En je komt zo ook over als iemand die geen argumenten meer heeft en dan dus maar overgaat op neerbuigend reageren om dat te verbergen. Daarmee lijk je voor mij precies op zo'n type ouder als waar Thaorchid het over had, eentje die zich torenhoog boven een ander voelt staan.
Overigens als mensen roepen dat ze een hekel aan bejaarden of aso's in de auto hebben dan volgt een hoop bijval met de ene anekdote na de andere. Maar zeg vooral niets negatiefs over kinderen want dan knapt spontaan het gros van de moeders uit de opeens te krappe panty...
Ik snap die overgevoeligheid echt niet. Blijkbaar voel je je dan toch aangesproken? Waarom? Als je zo overtuigd bent van je eigen goede opvoeding waar maak je je dan zo druk over?
[...]
Ik voel me niet verheven boven anderen, dat maak jij er van.
En medeleven? Heb ik dat van jou al gezien dan?
En wat verwacht je dan eigenlijk? 'Oh sorry LeentjeDB, dat ik hetgene geproduceerd heb waar jij zo'n hekel aan hebt, wat moet je leven toch zwaar zijn als je in deze maatschappij dag in dag uit wordt geconfronteerd met KINDEREN.'
Dat slaat toch helemaal nergens op? Je zult er mee moeten leven dat je kinderen tegenkomt in je leven, dag in dag uit, ze horen bij deze maatschappij. Je zult het moeten accepteren. Het is nu eenmaal zo, net als dat er bejaarden zijn. Of auto's. Een psycholoog kan je helpen in dit acceptatieproces. Ik kan er niks beters van maken voor je.
Of valt het toch wel mee?
Maak je geen zorgen ik verwacht helemaal niets van jou. Ik vond je alleen klinken zoals Thaorchid sommige ouders omschreef. En dat er nou eenmaal kinderen zijn betekent nog niet dat Thaorchid, want daar had ik het over en niet over mijzelf, geen hekel aan kinderen mag hebben, dat is haar goed recht. Jij noemt haar daarom, om haar mening, gefrustreerd en veinst dat je dat "vreselijk" voor haar vindt. En je komt zo ook over als iemand die geen argumenten meer heeft en dan dus maar overgaat op neerbuigend reageren om dat te verbergen. Daarmee lijk je voor mij precies op zo'n type ouder als waar Thaorchid het over had, eentje die zich torenhoog boven een ander voelt staan.
Overigens als mensen roepen dat ze een hekel aan bejaarden of aso's in de auto hebben dan volgt een hoop bijval met de ene anekdote na de andere. Maar zeg vooral niets negatiefs over kinderen want dan knapt spontaan het gros van de moeders uit de opeens te krappe panty...
Ik snap die overgevoeligheid echt niet. Blijkbaar voel je je dan toch aangesproken? Waarom? Als je zo overtuigd bent van je eigen goede opvoeding waar maak je je dan zo druk over?
zondag 27 januari 2013 om 23:53
maandag 28 januari 2013 om 01:09
quote:leentjedb schreef op 27 januari 2013 @ 21:13:
Want daarin moet ik Iones gelijk geven, ik vind ook dat er vaker niet dan wel afdoende ingegrepen wordt als een kind zich misdraagt. En als een ouder dat dan wel een keer doet, echt goed ingrijpt, valt dat gewoon gelijk op.Dat klopt. Ik had het vanavond zelfs een keer. Een moeder die tegen haar zoon zei dat hij bij haar moest komen staan en de zoon was heel duidelijk zijn grenzen aan het verkennen. Je weet het wel: met een been in de ruimte waar hij niet heen mocht en met blik op moeder gericht om te kijken hoe serieus haar verzoek was. En het was een serieus verzoek. Ik merk van mezelf dat ik dus altijd die moeder aanstaar. Ik weet eigenlijk ook niet waarom. Sensatielust? Kijken hoe ze het doet en wat er vervolgens gaat gebeuren? Maar nav dit topic dacht ik: ik moet maar niet teveel staren want anders houdt ze dadelijk nog op met haar kind in het openbaar op gedrag aanspreken
Want daarin moet ik Iones gelijk geven, ik vind ook dat er vaker niet dan wel afdoende ingegrepen wordt als een kind zich misdraagt. En als een ouder dat dan wel een keer doet, echt goed ingrijpt, valt dat gewoon gelijk op.Dat klopt. Ik had het vanavond zelfs een keer. Een moeder die tegen haar zoon zei dat hij bij haar moest komen staan en de zoon was heel duidelijk zijn grenzen aan het verkennen. Je weet het wel: met een been in de ruimte waar hij niet heen mocht en met blik op moeder gericht om te kijken hoe serieus haar verzoek was. En het was een serieus verzoek. Ik merk van mezelf dat ik dus altijd die moeder aanstaar. Ik weet eigenlijk ook niet waarom. Sensatielust? Kijken hoe ze het doet en wat er vervolgens gaat gebeuren? Maar nav dit topic dacht ik: ik moet maar niet teveel staren want anders houdt ze dadelijk nog op met haar kind in het openbaar op gedrag aanspreken
maandag 28 januari 2013 om 01:26
quote:Frizzy schreef op 27 januari 2013 @ 21:23:
Naar mijn idee is ongevraagd kritiek uiten op andermans opvoeding not done en voldoende reden om de verhoudingen te verstoren.
Nou die moeder met het haartrekkende kind is best een goede vriendin van mijn vriend en mij, maar ik wilde er eigenlijk niets over zeggen. Het enige wat ik met slecht gedrag doe is mijn vriend aankijken en dan zeggen: wij hebben zulke kinderen later dus niet. Maar mijn vriend wilde er wel over praten en dus hebben we het erover gehad. Onze vriendin was wel een beetje treurig dat we haar zoon 'niet lief' vonden. Dus toen heeft mijn vriend ook een waslijst met de positieve punten opgenoemd (want inderdaad hij had wel persoonlijkheid, weet wat hij wil, is grappig). Maar gehoorzaam en respectvol is hij dus niet. Ik denk niet dat het onze relatie veranderd heeft, maar het had zomaar kunnen gebeuren. Wij hebben het geluk dat we een goede band hebben met het kind in kwestie en zelfs als het kind ons maanden niet ziet (hij woont op een ander continent) dan heeft hij het nog over ons. Dus onze 'strenge' manier van doen zorgt er in ieder geval niet voor dat hij ons niet lief vindt ofzo.
Vanavond had mijn vriend toevallig ook tegen een stel rennende kinderen gezegd dat ze wat rustiger moesten doen, nadat ze al scheldend en schreeuwend binnen kwamen (of nouja, al drie keer door de ruimte waren gelopen waar mijn vriend en ik zaten in een hotel). Nadat mijn vriend iets over de herrie had gezegd tegen de luidste (6-8 jaar), zei een ander (8-10 jaar) meteen 'maar zo is hij altijd hoor, dat is zijn persoonlijkheid'. En daarna kwamen ze nog een keer rustig voorbij en ook kwamen ze nog een paar keer kijken of wij er nog zaten (we vingen steeds een glimp van hun hoofden in het deurgat op). Later gingen we naar de bar in het hotel en daar zaten de ouders met de drukke kinderen. Bij het weggaan wees een van de kinderen naar mijn vriend en fluisterde/zei tegen de ouder dat dat de persoon was die iets over de drukte had gezegd. De ouder zei toen: nou misschien was dat wel nodig en was je wel te druk. Het maakte in ieder geval veel indruk op de kinderen. En niet op een verkeerde manier had ik het idee. En dat idee heb ik wel vaker: dat kinderen regels of aan regels gehouden worden best op prijs stellen.
Naar mijn idee is ongevraagd kritiek uiten op andermans opvoeding not done en voldoende reden om de verhoudingen te verstoren.
Nou die moeder met het haartrekkende kind is best een goede vriendin van mijn vriend en mij, maar ik wilde er eigenlijk niets over zeggen. Het enige wat ik met slecht gedrag doe is mijn vriend aankijken en dan zeggen: wij hebben zulke kinderen later dus niet. Maar mijn vriend wilde er wel over praten en dus hebben we het erover gehad. Onze vriendin was wel een beetje treurig dat we haar zoon 'niet lief' vonden. Dus toen heeft mijn vriend ook een waslijst met de positieve punten opgenoemd (want inderdaad hij had wel persoonlijkheid, weet wat hij wil, is grappig). Maar gehoorzaam en respectvol is hij dus niet. Ik denk niet dat het onze relatie veranderd heeft, maar het had zomaar kunnen gebeuren. Wij hebben het geluk dat we een goede band hebben met het kind in kwestie en zelfs als het kind ons maanden niet ziet (hij woont op een ander continent) dan heeft hij het nog over ons. Dus onze 'strenge' manier van doen zorgt er in ieder geval niet voor dat hij ons niet lief vindt ofzo.
Vanavond had mijn vriend toevallig ook tegen een stel rennende kinderen gezegd dat ze wat rustiger moesten doen, nadat ze al scheldend en schreeuwend binnen kwamen (of nouja, al drie keer door de ruimte waren gelopen waar mijn vriend en ik zaten in een hotel). Nadat mijn vriend iets over de herrie had gezegd tegen de luidste (6-8 jaar), zei een ander (8-10 jaar) meteen 'maar zo is hij altijd hoor, dat is zijn persoonlijkheid'. En daarna kwamen ze nog een keer rustig voorbij en ook kwamen ze nog een paar keer kijken of wij er nog zaten (we vingen steeds een glimp van hun hoofden in het deurgat op). Later gingen we naar de bar in het hotel en daar zaten de ouders met de drukke kinderen. Bij het weggaan wees een van de kinderen naar mijn vriend en fluisterde/zei tegen de ouder dat dat de persoon was die iets over de drukte had gezegd. De ouder zei toen: nou misschien was dat wel nodig en was je wel te druk. Het maakte in ieder geval veel indruk op de kinderen. En niet op een verkeerde manier had ik het idee. En dat idee heb ik wel vaker: dat kinderen regels of aan regels gehouden worden best op prijs stellen.
maandag 28 januari 2013 om 01:56
Ik ben ook vrij streng maar de kinderen staan wel zo ongeveer in de rij om te komen logeren als wij logeerweekend hebben. Dus streng en moeten gehoorzamen wordt blijkbaar niet negatief ervaren.
Vreemde ogen dwingen ook net iets meer af dan die van mama en papa dus ik heb ook maar zelden iets met ze te doen. Plus het voordeel van veel kinderen, veel speelgoed en veel ruimte: ze houden elkaar lekker bezig.
En nu ga ik ook maar eens slapen. Over 4 uur word onze dreumes diva wakker.
Vreemde ogen dwingen ook net iets meer af dan die van mama en papa dus ik heb ook maar zelden iets met ze te doen. Plus het voordeel van veel kinderen, veel speelgoed en veel ruimte: ze houden elkaar lekker bezig.
En nu ga ik ook maar eens slapen. Over 4 uur word onze dreumes diva wakker.
maandag 28 januari 2013 om 05:32
quote:leentjedb schreef op 27 januari 2013 @ 23:48:
[...]
Maak je geen zorgen ik verwacht helemaal niets van jou. Ik vond je alleen klinken zoals Thaorchid sommige ouders omschreef. En dat er nou eenmaal kinderen zijn betekent nog niet dat Thaorchid, want daar had ik het over en niet over mijzelf, geen hekel aan kinderen mag hebben, dat is haar goed recht. Jij noemt haar daarom, om haar mening, gefrustreerd en veinst dat je dat "vreselijk" voor haar vindt. En je komt zo ook over als iemand die geen argumenten meer heeft en dan dus maar overgaat op neerbuigend reageren om dat te verbergen. Daarmee lijk je voor mij precies op zo'n type ouder als waar Thaorchid het over had, eentje die zich torenhoog boven een ander voelt staan.
Overigens als mensen roepen dat ze een hekel aan bejaarden of aso's in de auto hebben dan volgt een hoop bijval met de ene anekdote na de andere. Maar zeg vooral niets negatiefs over kinderen want dan knapt spontaan het gros van de moeders uit de opeens te krappe panty...
Ik snap die overgevoeligheid echt niet. Blijkbaar voel je je dan toch aangesproken? Waarom? Als je zo overtuigd bent van je eigen goede opvoeding waar maak je je dan zo druk over?
Waarom moet je begrip hebben voor iemand die bijna alle ouders op een hoop gooit, en ze als iets negatiefs ziet?
Ze reageert toch zelf al heel neerbuigend?
En dat zegt toch alsnog niks over hoe ik mijn kind opvoed? Of is dat jouw gedachte: als ze reageert zal ze eigenlijk wel een slechte moeder zijn....?
Tja, en ik vind het echt raar als je zo'n grote hekel hebt aan kinderen en ouders. Dat je niet van kinderen houdt en er niet zoveel mee hebt kan ik begrijpen, maar een hekel hebben aan...? Ik zou dan echt eens naar mezelf kijken ipv naar de ouders en kinderen die lekker makkelijk de schuld krijgen.
Dat is mijn mening Leentjedb en ik vind eigenlijk dat ik niks heftigs vind of zeg.
[...]
Maak je geen zorgen ik verwacht helemaal niets van jou. Ik vond je alleen klinken zoals Thaorchid sommige ouders omschreef. En dat er nou eenmaal kinderen zijn betekent nog niet dat Thaorchid, want daar had ik het over en niet over mijzelf, geen hekel aan kinderen mag hebben, dat is haar goed recht. Jij noemt haar daarom, om haar mening, gefrustreerd en veinst dat je dat "vreselijk" voor haar vindt. En je komt zo ook over als iemand die geen argumenten meer heeft en dan dus maar overgaat op neerbuigend reageren om dat te verbergen. Daarmee lijk je voor mij precies op zo'n type ouder als waar Thaorchid het over had, eentje die zich torenhoog boven een ander voelt staan.
Overigens als mensen roepen dat ze een hekel aan bejaarden of aso's in de auto hebben dan volgt een hoop bijval met de ene anekdote na de andere. Maar zeg vooral niets negatiefs over kinderen want dan knapt spontaan het gros van de moeders uit de opeens te krappe panty...
Ik snap die overgevoeligheid echt niet. Blijkbaar voel je je dan toch aangesproken? Waarom? Als je zo overtuigd bent van je eigen goede opvoeding waar maak je je dan zo druk over?
Waarom moet je begrip hebben voor iemand die bijna alle ouders op een hoop gooit, en ze als iets negatiefs ziet?
Ze reageert toch zelf al heel neerbuigend?
En dat zegt toch alsnog niks over hoe ik mijn kind opvoed? Of is dat jouw gedachte: als ze reageert zal ze eigenlijk wel een slechte moeder zijn....?
Tja, en ik vind het echt raar als je zo'n grote hekel hebt aan kinderen en ouders. Dat je niet van kinderen houdt en er niet zoveel mee hebt kan ik begrijpen, maar een hekel hebben aan...? Ik zou dan echt eens naar mezelf kijken ipv naar de ouders en kinderen die lekker makkelijk de schuld krijgen.
Dat is mijn mening Leentjedb en ik vind eigenlijk dat ik niks heftigs vind of zeg.
maandag 28 januari 2013 om 05:33
quote:leentjedb schreef op 27 januari 2013 @ 23:53:
Misschien moet je ook even leren lezen Beauke, ik heb kinderen, 5 om precies te zijn, dus ik word dagelijks met ze geconfronteerd. En wat die psycholoog betreft, ik ben niet degene die zo overspannen reageert op mensen die een hekel aan kinderen hebben. Ik heb geen therapie nodig...
Ik ook niet hoor, maar erg apart dat je het zo voor haar opneemt, dacht dat je geen kinderen zou hebben.
Je vindt jezelf een goede moeder, ik natuurlijk ook, maar als ik tegen iemand inga die een hekel heeft aan kinderen en het grootste deel van de ouders en kinderen maar niks vindt zal ik vast een slechte opvoeder zijn, wat een aparte gedachtegang...
Misschien moet je ook even leren lezen Beauke, ik heb kinderen, 5 om precies te zijn, dus ik word dagelijks met ze geconfronteerd. En wat die psycholoog betreft, ik ben niet degene die zo overspannen reageert op mensen die een hekel aan kinderen hebben. Ik heb geen therapie nodig...
Ik ook niet hoor, maar erg apart dat je het zo voor haar opneemt, dacht dat je geen kinderen zou hebben.
Je vindt jezelf een goede moeder, ik natuurlijk ook, maar als ik tegen iemand inga die een hekel heeft aan kinderen en het grootste deel van de ouders en kinderen maar niks vindt zal ik vast een slechte opvoeder zijn, wat een aparte gedachtegang...
maandag 28 januari 2013 om 08:05
Wat een gebitch hier zeg.
Kínderen aanspreken op gedrag, zeker waar de ouders niet bijzijn, is natuurlijk niet hetzelfde als ouders aanspreken op de opvoeding van de kinderen.
Kijk wat er hier al gebeurd als het over opvoeding gaat, men vliegt elkaar nogal in de haren. Ik snap op zich wel waarom hoor, als ik het zo om me heen zie is het voor veel ouders zo dat hun kinderen en hun opvoeding een product zijn van zichzelf. En dus is het zo'n beetje het ergste waar je je mee kan bemoeien, ténzij ouders je zelf vragen ergens over mee te denken. Dan mag het.
Kínderen aanspreken op gedrag, zeker waar de ouders niet bijzijn, is natuurlijk niet hetzelfde als ouders aanspreken op de opvoeding van de kinderen.
Kijk wat er hier al gebeurd als het over opvoeding gaat, men vliegt elkaar nogal in de haren. Ik snap op zich wel waarom hoor, als ik het zo om me heen zie is het voor veel ouders zo dat hun kinderen en hun opvoeding een product zijn van zichzelf. En dus is het zo'n beetje het ergste waar je je mee kan bemoeien, ténzij ouders je zelf vragen ergens over mee te denken. Dan mag het.
maandag 28 januari 2013 om 09:15
quote:Frizzy schreef op 28 januari 2013 @ 08:05:
Wat een gebitch hier zeg.
Kínderen aanspreken op gedrag, zeker waar de ouders niet bijzijn, is natuurlijk niet hetzelfde als ouders aanspreken op de opvoeding van de kinderen.
Kijk wat er hier al gebeurd als het over opvoeding gaat, men vliegt elkaar nogal in de haren. Ik snap op zich wel waarom hoor, als ik het zo om me heen zie is het voor veel ouders zo dat hun kinderen en hun opvoeding een product zijn van zichzelf. En dus is het zo'n beetje het ergste waar je je mee kan bemoeien, ténzij ouders je zelf vragen ergens over mee te denken. Dan mag het.Ik ben het grotendeels met je eens, maar als mijn neefje van 2 met zijn schoenen op mijn bank staat te dansen dan zeg ik tegen hem dat hij eraf moet. Mijn zusje doet dat namelijk niet. Bij haar kan en mag alles, prima, is haar huis. Maar ik wil dat gewoon niet.
Wat een gebitch hier zeg.
Kínderen aanspreken op gedrag, zeker waar de ouders niet bijzijn, is natuurlijk niet hetzelfde als ouders aanspreken op de opvoeding van de kinderen.
Kijk wat er hier al gebeurd als het over opvoeding gaat, men vliegt elkaar nogal in de haren. Ik snap op zich wel waarom hoor, als ik het zo om me heen zie is het voor veel ouders zo dat hun kinderen en hun opvoeding een product zijn van zichzelf. En dus is het zo'n beetje het ergste waar je je mee kan bemoeien, ténzij ouders je zelf vragen ergens over mee te denken. Dan mag het.Ik ben het grotendeels met je eens, maar als mijn neefje van 2 met zijn schoenen op mijn bank staat te dansen dan zeg ik tegen hem dat hij eraf moet. Mijn zusje doet dat namelijk niet. Bij haar kan en mag alles, prima, is haar huis. Maar ik wil dat gewoon niet.
maandag 28 januari 2013 om 12:54
quote:Frizzy schreef op 28 januari 2013 @ 08:05:
Wat een gebitch hier zeg.
Kínderen aanspreken op gedrag, zeker waar de ouders niet bijzijn, is natuurlijk niet hetzelfde als ouders aanspreken op de opvoeding van de kinderen.
Kijk wat er hier al gebeurd als het over opvoeding gaat, men vliegt elkaar nogal in de haren. Ik snap op zich wel waarom hoor, als ik het zo om me heen zie is het voor veel ouders zo dat hun kinderen en hun opvoeding een product zijn van zichzelf. En dus is het zo'n beetje het ergste waar je je mee kan bemoeien, ténzij ouders je zelf vragen ergens over mee te denken. Dan mag het.
Vind ik een beetje te kort door de bocht, dat kinderen en hoe ze zijn het produkt zijn van hun opvoeding.
Dan bestond er geen ADHD, autisme en andere zaken. Immers, alles wat het kind zegt en doet en alle gedrag komt door de ouders.
En ieder kind is wel eens gewoon vervelend, zeker als ze moe zijn.
Wat me ook opvalt in dit topic is dat mensen zeggen dat ze zien dat ouders niet ingrijpen op straat, in de winkel enz. Maar hoe weet je dat, sta je er steeds met je neus bovenop? Misschien spreekt een ouder zijn/haar kind wel aan, maar heb je dat in het voorbijlopen niet eens gehoord.
Vaak is het toch wat genuanceerder.
Mijn zoon bv is ook wel eens uit zijn dak gegaan in de winkel. En soms een tijdje. En dan zeg ik er wat van, maar ga ik niet een kwartier lang alle aandacht aan mijn zoon geven maar gewoon verder met boodschappen doen. Misschien denken mensen die langslopen dan 'kijk die moeder eens, ze zegt niet eens wat tegen dat vervelende kind'.
Wat een gebitch hier zeg.
Kínderen aanspreken op gedrag, zeker waar de ouders niet bijzijn, is natuurlijk niet hetzelfde als ouders aanspreken op de opvoeding van de kinderen.
Kijk wat er hier al gebeurd als het over opvoeding gaat, men vliegt elkaar nogal in de haren. Ik snap op zich wel waarom hoor, als ik het zo om me heen zie is het voor veel ouders zo dat hun kinderen en hun opvoeding een product zijn van zichzelf. En dus is het zo'n beetje het ergste waar je je mee kan bemoeien, ténzij ouders je zelf vragen ergens over mee te denken. Dan mag het.
Vind ik een beetje te kort door de bocht, dat kinderen en hoe ze zijn het produkt zijn van hun opvoeding.
Dan bestond er geen ADHD, autisme en andere zaken. Immers, alles wat het kind zegt en doet en alle gedrag komt door de ouders.
En ieder kind is wel eens gewoon vervelend, zeker als ze moe zijn.
Wat me ook opvalt in dit topic is dat mensen zeggen dat ze zien dat ouders niet ingrijpen op straat, in de winkel enz. Maar hoe weet je dat, sta je er steeds met je neus bovenop? Misschien spreekt een ouder zijn/haar kind wel aan, maar heb je dat in het voorbijlopen niet eens gehoord.
Vaak is het toch wat genuanceerder.
Mijn zoon bv is ook wel eens uit zijn dak gegaan in de winkel. En soms een tijdje. En dan zeg ik er wat van, maar ga ik niet een kwartier lang alle aandacht aan mijn zoon geven maar gewoon verder met boodschappen doen. Misschien denken mensen die langslopen dan 'kijk die moeder eens, ze zegt niet eens wat tegen dat vervelende kind'.
maandag 28 januari 2013 om 13:22
Whoei....
ik lees dat ik dus "gefrustreerd" en als "kinderhater" wordt versleten door Beauke.
Ik vind dat nogal een stelling. Punt één, dat wij geen kinderen hebben kunnen krijgen is jammer maar als ik daardoor gefrustreerd zou zijn zouden heel veel mensen gefrustreerd zijn door datgene wat ze niet hebben. Onzinredenatie en een nogal pijnlijke opmerking, je hebt geen idéé wat jij daarmee zegt en hoe je daarmee mensen kunt raken.
En ik een kinderhater? Dacht het niet, ik vind kinderen leuk maar NIET die onopgevoede etters welke op hun 7-de al woorden kennen die ik bwvs moet opzoeken en daar rode oren van krijg, welke geen respect hebben voor anderen, altijd maar klieren, gillen, eisen en door die verwende gezichten gewoon rótkoppen hebben (hebben jullie wel eens gelet op de gezichtsuitdrukkingen van kinderen met een uiterst grote mond, die hebben van die verwrongen háát-gezichten.)
Ik, kinderhater? Geenszins, wat de kinderen in mijn omgeving vinden me leuk, komen langs, kletsen hele herhalen tegen me en ik geniet daarvan. Maar dat zijn dan ook de kinderen welke voor mij totaal buiten deze discussie vallen puur omdat dat juist kinderen zijn die kínd zijn zoals het IMHO hoort. Gelukkige, blije eieren die ondanks de nodige minpunten te leuk voor woorden zijn, dank zij hun ouders.
Wat me even raakte was dus die opmerking dat ik, omdát ik geen kinderen heb dus maar gefrustreerd ben. Om het hard te zeggen is dat algemeen een kútopmerking want ik ken zat stellen welke echt alles hebben gedaan om maar kinderen te krijgen, zich erbij neer gelegd hebben dat het helaas niet op hun pad kwam en dan worden ze, als ze iets zegen over de huidige opvoeding meteen uitgemaakt voor gefrustreerd????
Een viendin van mij zei een een keer heel treffend: als je ziet hoe veel ouders tegenwoordig met hun kinderen omgaan zijn die duidelijk eerder gefrustreerd dan wij, zij kunnen immers niet meer terug.
Ik snap nu pas echt wat ze bedoelde.
En deze gefrustreerde kinderhater gaat toevallig vanmiddag even een 3-jarige peuter van haar klasje ophalen omdat haar mamma naar een crematie moet en gaan peuter en ik het héél gezellig maken.
ik lees dat ik dus "gefrustreerd" en als "kinderhater" wordt versleten door Beauke.
Ik vind dat nogal een stelling. Punt één, dat wij geen kinderen hebben kunnen krijgen is jammer maar als ik daardoor gefrustreerd zou zijn zouden heel veel mensen gefrustreerd zijn door datgene wat ze niet hebben. Onzinredenatie en een nogal pijnlijke opmerking, je hebt geen idéé wat jij daarmee zegt en hoe je daarmee mensen kunt raken.
En ik een kinderhater? Dacht het niet, ik vind kinderen leuk maar NIET die onopgevoede etters welke op hun 7-de al woorden kennen die ik bwvs moet opzoeken en daar rode oren van krijg, welke geen respect hebben voor anderen, altijd maar klieren, gillen, eisen en door die verwende gezichten gewoon rótkoppen hebben (hebben jullie wel eens gelet op de gezichtsuitdrukkingen van kinderen met een uiterst grote mond, die hebben van die verwrongen háát-gezichten.)
Ik, kinderhater? Geenszins, wat de kinderen in mijn omgeving vinden me leuk, komen langs, kletsen hele herhalen tegen me en ik geniet daarvan. Maar dat zijn dan ook de kinderen welke voor mij totaal buiten deze discussie vallen puur omdat dat juist kinderen zijn die kínd zijn zoals het IMHO hoort. Gelukkige, blije eieren die ondanks de nodige minpunten te leuk voor woorden zijn, dank zij hun ouders.
Wat me even raakte was dus die opmerking dat ik, omdát ik geen kinderen heb dus maar gefrustreerd ben. Om het hard te zeggen is dat algemeen een kútopmerking want ik ken zat stellen welke echt alles hebben gedaan om maar kinderen te krijgen, zich erbij neer gelegd hebben dat het helaas niet op hun pad kwam en dan worden ze, als ze iets zegen over de huidige opvoeding meteen uitgemaakt voor gefrustreerd????
Een viendin van mij zei een een keer heel treffend: als je ziet hoe veel ouders tegenwoordig met hun kinderen omgaan zijn die duidelijk eerder gefrustreerd dan wij, zij kunnen immers niet meer terug.
Ik snap nu pas echt wat ze bedoelde.
En deze gefrustreerde kinderhater gaat toevallig vanmiddag even een 3-jarige peuter van haar klasje ophalen omdat haar mamma naar een crematie moet en gaan peuter en ik het héél gezellig maken.
maandag 28 januari 2013 om 13:37
quote:thaorchid schreef op 28 januari 2013 @ 13:22:
Whoei....
ik lees dat ik dus "gefrustreerd" en als "kinderhater" wordt versleten door Beauke.
Ik vind dat nogal een stelling. Punt één, dat wij geen kinderen hebben kunnen krijgen is jammer maar als ik daardoor gefrustreerd zou zijn zouden heel veel mensen gefrustreerd zijn door datgene wat ze niet hebben. Onzinredenatie en een nogal pijnlijke opmerking, je hebt geen idéé wat jij daarmee zegt en hoe je daarmee mensen kunt raken.
En ik een kinderhater? Dacht het niet, ik vind kinderen leuk maar NIET die onopgevoede etters welke op hun 7-de al woorden kennen die ik bwvs moet opzoeken en daar rode oren van krijg, welke geen respect hebben voor anderen, altijd maar klieren, gillen, eisen en door die verwende gezichten gewoon rótkoppen hebben (hebben jullie wel eens gelet op de gezichtsuitdrukkingen van kinderen met een uiterst grote mond, die hebben van die verwrongen háát-gezichten.)
Ik, kinderhater? Geenszins, wat de kinderen in mijn omgeving vinden me leuk, komen langs, kletsen hele herhalen tegen me en ik geniet daarvan. Maar dat zijn dan ook de kinderen welke voor mij totaal buiten deze discussie vallen puur omdat dat juist kinderen zijn die kínd zijn zoals het IMHO hoort. Gelukkige, blije eieren die ondanks de nodige minpunten te leuk voor woorden zijn, dank zij hun ouders.
Wat me even raakte was dus die opmerking dat ik, omdát ik geen kinderen heb dus maar gefrustreerd ben. Om het hard te zeggen is dat algemeen een kútopmerking want ik ken zat stellen welke echt alles hebben gedaan om maar kinderen te krijgen, zich erbij neer gelegd hebben dat het helaas niet op hun pad kwam en dan worden ze, als ze iets zegen over de huidige opvoeding meteen uitgemaakt voor gefrustreerd????
Een viendin van mij zei een een keer heel treffend: als je ziet hoe veel ouders tegenwoordig met hun kinderen omgaan zijn die duidelijk eerder gefrustreerd dan wij, zij kunnen immers niet meer terug.
Ik snap nu pas echt wat ze bedoelde.
En deze gefrustreerde kinderhater gaat toevallig vanmiddag even een 3-jarige peuter van haar klasje ophalen omdat haar mamma naar een crematie moet en gaan peuter en ik het héél gezellig maken.
Lees nu eens terug wat je zelf eerder post:
quote:Dat ben ik op zich wel met je eens maar ik begrijp het wel, pure frustratie omdat je het wel eens grondig zat bent dat ouders zich altijd voorstaan op het feit dát ze ouders zijn. Hé, mensen zonder kinderen hebben net zoveel bestaansrecht maar gezien het gedrag van de gemiddelde ouders en hun kroost lijkt dat nog wel eens de vraag. Mensen met kinderen (de goeden daargelaten) denken echt dat ze torenhoog boven je staan. Zo voelt het wel, voor mij en voor héél veel andere bewust of onbewust kinderlozen.
Voorbeeld: als je wat meer hebt dan zij is dat meteen "ja, maar jij hebt ook geen kinderen". Lijkt haast een beschuldiging. En ondertussen moet je dat oeverloze wangedrag van hun DNA maar slikken en er voorál niets van zeggen.
Afgezien van de toon is het dus volstrekt logisch dat sommige mensen nogal gefrustreerd raken danwel geirriteerd door dat overdreven gepamper van kinderen en jeugd. Je vraagt je af wat dát later moet worden met dat spul als ze geen gezag, manieren, normen en waarden aangeleerd krijgen. Als die zich net zo gaan gedragen naar een baas later als nu krijgen ze het nog zwaar.
Je begint er echt zelf over hoor.
En ik weet niet meer of jij er dat was, maar er kwam iemand hier voorbij die zei een hekel te hebben aan kinderen en hun ouders.
Als je wilt zoek ik de post ook nog wel op hoor.
Whoei....
ik lees dat ik dus "gefrustreerd" en als "kinderhater" wordt versleten door Beauke.
Ik vind dat nogal een stelling. Punt één, dat wij geen kinderen hebben kunnen krijgen is jammer maar als ik daardoor gefrustreerd zou zijn zouden heel veel mensen gefrustreerd zijn door datgene wat ze niet hebben. Onzinredenatie en een nogal pijnlijke opmerking, je hebt geen idéé wat jij daarmee zegt en hoe je daarmee mensen kunt raken.
En ik een kinderhater? Dacht het niet, ik vind kinderen leuk maar NIET die onopgevoede etters welke op hun 7-de al woorden kennen die ik bwvs moet opzoeken en daar rode oren van krijg, welke geen respect hebben voor anderen, altijd maar klieren, gillen, eisen en door die verwende gezichten gewoon rótkoppen hebben (hebben jullie wel eens gelet op de gezichtsuitdrukkingen van kinderen met een uiterst grote mond, die hebben van die verwrongen háát-gezichten.)
Ik, kinderhater? Geenszins, wat de kinderen in mijn omgeving vinden me leuk, komen langs, kletsen hele herhalen tegen me en ik geniet daarvan. Maar dat zijn dan ook de kinderen welke voor mij totaal buiten deze discussie vallen puur omdat dat juist kinderen zijn die kínd zijn zoals het IMHO hoort. Gelukkige, blije eieren die ondanks de nodige minpunten te leuk voor woorden zijn, dank zij hun ouders.
Wat me even raakte was dus die opmerking dat ik, omdát ik geen kinderen heb dus maar gefrustreerd ben. Om het hard te zeggen is dat algemeen een kútopmerking want ik ken zat stellen welke echt alles hebben gedaan om maar kinderen te krijgen, zich erbij neer gelegd hebben dat het helaas niet op hun pad kwam en dan worden ze, als ze iets zegen over de huidige opvoeding meteen uitgemaakt voor gefrustreerd????
Een viendin van mij zei een een keer heel treffend: als je ziet hoe veel ouders tegenwoordig met hun kinderen omgaan zijn die duidelijk eerder gefrustreerd dan wij, zij kunnen immers niet meer terug.
Ik snap nu pas echt wat ze bedoelde.
En deze gefrustreerde kinderhater gaat toevallig vanmiddag even een 3-jarige peuter van haar klasje ophalen omdat haar mamma naar een crematie moet en gaan peuter en ik het héél gezellig maken.
Lees nu eens terug wat je zelf eerder post:
quote:Dat ben ik op zich wel met je eens maar ik begrijp het wel, pure frustratie omdat je het wel eens grondig zat bent dat ouders zich altijd voorstaan op het feit dát ze ouders zijn. Hé, mensen zonder kinderen hebben net zoveel bestaansrecht maar gezien het gedrag van de gemiddelde ouders en hun kroost lijkt dat nog wel eens de vraag. Mensen met kinderen (de goeden daargelaten) denken echt dat ze torenhoog boven je staan. Zo voelt het wel, voor mij en voor héél veel andere bewust of onbewust kinderlozen.
Voorbeeld: als je wat meer hebt dan zij is dat meteen "ja, maar jij hebt ook geen kinderen". Lijkt haast een beschuldiging. En ondertussen moet je dat oeverloze wangedrag van hun DNA maar slikken en er voorál niets van zeggen.
Afgezien van de toon is het dus volstrekt logisch dat sommige mensen nogal gefrustreerd raken danwel geirriteerd door dat overdreven gepamper van kinderen en jeugd. Je vraagt je af wat dát later moet worden met dat spul als ze geen gezag, manieren, normen en waarden aangeleerd krijgen. Als die zich net zo gaan gedragen naar een baas later als nu krijgen ze het nog zwaar.
Je begint er echt zelf over hoor.
En ik weet niet meer of jij er dat was, maar er kwam iemand hier voorbij die zei een hekel te hebben aan kinderen en hun ouders.
Als je wilt zoek ik de post ook nog wel op hoor.
maandag 28 januari 2013 om 13:50
Mag hoor.
Maar ik heb géén hekel aan leuke kinderen, enkel een hekel aan onopgevoedde etters.
Sterker nog: ik vind het zielig voor die kinderen welke geen goede stevige basis meekrijgen over hoe het hóórt in onze samenleving. En juist de hedendaagse samenleving schreeuwt om een goede opvoeding immers moeten sommige koppies wel even boven het maaiveld uitsteken om er weer iets leuks van te maken.
Maar jij gaat gemakshalve wel even voorbij aan jouw bewering dat ik (lees: mensen zonder kinderen) dus maar gefrustre
En dan, het door jou zo subtiel vetgedrukte citaat klopt, daar sta ik achter en het is een waarheid als een koe dat mensen gefrustreerd kunnen raken door slechte opvoeding en dat is heel wat anders dan mij uit te maken als zijnde gefrustreerd op zich.
Maar het zal altijd net zo'n strijd blijven, net als de "strijd" tussen mensen met een huur- of een koopwoning, dat is ook altijd een punt voor van die leuke discussies. In dat geval roep ik ook nooit dat iemand die een huurhuis is gefrustreerd is omdat-ie geen koopwoning heeft.........
Makkelijk om even langs die opmerking te fietsen, nietwaar?
Maar ik heb géén hekel aan leuke kinderen, enkel een hekel aan onopgevoedde etters.
Sterker nog: ik vind het zielig voor die kinderen welke geen goede stevige basis meekrijgen over hoe het hóórt in onze samenleving. En juist de hedendaagse samenleving schreeuwt om een goede opvoeding immers moeten sommige koppies wel even boven het maaiveld uitsteken om er weer iets leuks van te maken.
Maar jij gaat gemakshalve wel even voorbij aan jouw bewering dat ik (lees: mensen zonder kinderen) dus maar gefrustre
En dan, het door jou zo subtiel vetgedrukte citaat klopt, daar sta ik achter en het is een waarheid als een koe dat mensen gefrustreerd kunnen raken door slechte opvoeding en dat is heel wat anders dan mij uit te maken als zijnde gefrustreerd op zich.
Maar het zal altijd net zo'n strijd blijven, net als de "strijd" tussen mensen met een huur- of een koopwoning, dat is ook altijd een punt voor van die leuke discussies. In dat geval roep ik ook nooit dat iemand die een huurhuis is gefrustreerd is omdat-ie geen koopwoning heeft.........
Makkelijk om even langs die opmerking te fietsen, nietwaar?
maandag 28 januari 2013 om 13:54
quote:thaorchid schreef op 28 januari 2013 @ 13:50:
Mag hoor.
Maar ik heb géén hekel aan leuke kinderen, enkel een hekel aan onopgevoedde etters.
Sterker nog: ik vind het zielig voor die kinderen welke geen goede stevige basis meekrijgen over hoe het hóórt in onze samenleving. En juist de hedendaagse samenleving schreeuwt om een goede opvoeding immers moeten sommige koppies wel even boven het maaiveld uitsteken om er weer iets leuks van te maken.
Maar jij gaat gemakshalve wel even voorbij aan jouw bewering dat ik (lees: mensen zonder kinderen) dus maar gefrustreerd zijn.
Makkelijk om daar even langs te fietsen, nietwaar?Zo, dan mag jij even quoten waar ik dat heb gezegd.
Mag hoor.
Maar ik heb géén hekel aan leuke kinderen, enkel een hekel aan onopgevoedde etters.
Sterker nog: ik vind het zielig voor die kinderen welke geen goede stevige basis meekrijgen over hoe het hóórt in onze samenleving. En juist de hedendaagse samenleving schreeuwt om een goede opvoeding immers moeten sommige koppies wel even boven het maaiveld uitsteken om er weer iets leuks van te maken.
Maar jij gaat gemakshalve wel even voorbij aan jouw bewering dat ik (lees: mensen zonder kinderen) dus maar gefrustreerd zijn.
Makkelijk om daar even langs te fietsen, nietwaar?Zo, dan mag jij even quoten waar ik dat heb gezegd.
