Actueel
alle pijlers
Gehoorzaam kind niet belangrijk
vrijdag 25 januari 2013 om 19:38
quote:2Italy2 schreef op 25 januari 2013 @ 19:31:
Iones
Moe, ja dat zou een oorzaak kunnen zijn.
Maar, denkende aan mijn oma met vele kinderen + oorlogstijd + heul veul huishoudelijk werk, denk ik toch aan andere oorzaken.
Bijvoorbeeld egoïsme en individualisme, niemand boeit het meer wat of de buurjongen ontspoort. 60 jaar geleden zou hij tot de orde zijn geroep door meneer pastoor, de leraar of de melkboer.
Nu kan je een klap voor je kanis krijgen.
Je hebt gelijk. Vroeger hadden de mensen het net zo goed druk. Dingen die nu machinaal gaan (zoals de (af)was) moest vroeger met de hand worden gedaan. Alles was zoveel bewerkelijker dan nu. Zodat er tijd over bleef. Die tijd wordt nu opgevuld met andere dingen.
Maar je hebt zeker gelijk over het individualisme met egoistme als gevolg. Maar (daar gaan we weer) het begint al in de opvoeding.
Het is een andere kant van wat vroeger was:
Je telde als individu niet, de gemeenschap die gold en jij moest zien dat je daar binnen functioneerde. Als je in discussie ging (met goede argumenten) of je dacht zelf na, dan was je brutaal. Maar er was structuur. Iedereen kende zijn plek en kon daarbinnen goed functioneren. Ook degenen met ADHD, PDD NOS etc. Op school had je te doen wat er gezegd werd, en zo niet dan volgden er consequenties en dat wist je.
Toen kwamen de seventies. Ineens mochten er geen grenzen meer zijn, vrijheid blijheid. En toen begon het gedonder. Het individu werd belangrijk. En het was ook goed dat dat gebeurde, want een kind heeft er recht op om zich te ontplooien en die ruimte kreeg het ook meer.
Maar we zijn wederom doorgeslagen denk ik.
Geen grenzen meer, dus over de grenzen gaan van anderen door geen rekening met ze te houden. En zo worden mensen dus egoistisch.
Het zit 'm in de opvoeding.
Iones
Moe, ja dat zou een oorzaak kunnen zijn.
Maar, denkende aan mijn oma met vele kinderen + oorlogstijd + heul veul huishoudelijk werk, denk ik toch aan andere oorzaken.
Bijvoorbeeld egoïsme en individualisme, niemand boeit het meer wat of de buurjongen ontspoort. 60 jaar geleden zou hij tot de orde zijn geroep door meneer pastoor, de leraar of de melkboer.
Nu kan je een klap voor je kanis krijgen.
Je hebt gelijk. Vroeger hadden de mensen het net zo goed druk. Dingen die nu machinaal gaan (zoals de (af)was) moest vroeger met de hand worden gedaan. Alles was zoveel bewerkelijker dan nu. Zodat er tijd over bleef. Die tijd wordt nu opgevuld met andere dingen.
Maar je hebt zeker gelijk over het individualisme met egoistme als gevolg. Maar (daar gaan we weer) het begint al in de opvoeding.
Het is een andere kant van wat vroeger was:
Je telde als individu niet, de gemeenschap die gold en jij moest zien dat je daar binnen functioneerde. Als je in discussie ging (met goede argumenten) of je dacht zelf na, dan was je brutaal. Maar er was structuur. Iedereen kende zijn plek en kon daarbinnen goed functioneren. Ook degenen met ADHD, PDD NOS etc. Op school had je te doen wat er gezegd werd, en zo niet dan volgden er consequenties en dat wist je.
Toen kwamen de seventies. Ineens mochten er geen grenzen meer zijn, vrijheid blijheid. En toen begon het gedonder. Het individu werd belangrijk. En het was ook goed dat dat gebeurde, want een kind heeft er recht op om zich te ontplooien en die ruimte kreeg het ook meer.
Maar we zijn wederom doorgeslagen denk ik.
Geen grenzen meer, dus over de grenzen gaan van anderen door geen rekening met ze te houden. En zo worden mensen dus egoistisch.
Het zit 'm in de opvoeding.
vrijdag 25 januari 2013 om 19:41
quote:Dolores007 schreef op 25 januari 2013 @ 19:38:
Ik vind mijn eerste wel gehoorzaam, al heb ik wel moeite met bepaalde dingen heel erg.
De tweede vind ik dat we dat wel even wat beter aan kunnen pakken.
Al geef ik ze de zelfde behandeling, is die gewoon brutaal.Onze 2e is ook anders dan de eerste, maar je hoeft kinderen toch ook niet op dezelfde manier te behandelen?
Ik vind mijn eerste wel gehoorzaam, al heb ik wel moeite met bepaalde dingen heel erg.
De tweede vind ik dat we dat wel even wat beter aan kunnen pakken.
Al geef ik ze de zelfde behandeling, is die gewoon brutaal.Onze 2e is ook anders dan de eerste, maar je hoeft kinderen toch ook niet op dezelfde manier te behandelen?
vrijdag 25 januari 2013 om 19:43
quote:Dolores007 schreef op 25 januari 2013 @ 19:38:
Ik vind mijn eerste wel gehoorzaam, al heb ik wel moeite met bepaalde dingen heel erg.
De tweede vind ik dat we dat wel even wat beter aan kunnen pakken.
Al geef ik ze de zelfde behandeling, is die gewoon brutaal.
Klinkt als mijn zus en ik.
En ik was de tweede.....
Je kunt kinderen niet altijd dezelfde behandeling geven. Want bij de een werkt dit, bij de ander werkt dat. De een heeft soms een hardere aanpak nodig wil het effect hebben en de ander kan dat nu juist helemaal niet hebben.
Ik vind mijn eerste wel gehoorzaam, al heb ik wel moeite met bepaalde dingen heel erg.
De tweede vind ik dat we dat wel even wat beter aan kunnen pakken.
Al geef ik ze de zelfde behandeling, is die gewoon brutaal.
Klinkt als mijn zus en ik.
En ik was de tweede.....
Je kunt kinderen niet altijd dezelfde behandeling geven. Want bij de een werkt dit, bij de ander werkt dat. De een heeft soms een hardere aanpak nodig wil het effect hebben en de ander kan dat nu juist helemaal niet hebben.
zaterdag 26 januari 2013 om 16:38
Ik vind over het algemeen dat kinderen te vrij gelaten worden, te veel ruimte krijgen om een grote mond te hebben of anderen overlast te bezorgen. Andersom vinden mensen mij vaak te streng. En dat is dan opeens zielig voor mijn kinderen. Nou dan maar zielig. Ik wil niet van dat stront verwende tuig opvoeden dat op 15-jarige leeftijd midden in de nacht stomdronken op straat rondzwerft en iemand half dood schopt...
zaterdag 26 januari 2013 om 16:46
Ik zei altijd tegen mijn kinderen jullie mogen een eigen mening hebben en die ook geven, maar wel op een nette beleefde manier.
En tot een bepaalde leeftijd moesten zij zeker wel luisteren naar mijn regels, want wat Leentje db hierboven ook zegt , mijn kinderen hoeven niet met 15 jaar over straat te zwerven. Er zijn grenzen. Zolang zij de leeftijd nog hebben dat zij nog niet als volwassen worden gezien heb ik toch nog wat over hun te vertellen. Gelukkig nooit problemen gehad, mijn jongens zijn beide beschermd opgevoed, maar zijn wel eerlijke leuke volwassenen geworden.
En tot een bepaalde leeftijd moesten zij zeker wel luisteren naar mijn regels, want wat Leentje db hierboven ook zegt , mijn kinderen hoeven niet met 15 jaar over straat te zwerven. Er zijn grenzen. Zolang zij de leeftijd nog hebben dat zij nog niet als volwassen worden gezien heb ik toch nog wat over hun te vertellen. Gelukkig nooit problemen gehad, mijn jongens zijn beide beschermd opgevoed, maar zijn wel eerlijke leuke volwassenen geworden.
zaterdag 26 januari 2013 om 16:46
Gehoorzaamheid wordt dus niet zo belangrijk gevonden, maar op twee in het lijstje goede eigenschappen staat wel 'rekening houden met anderen'. En dat vind ik eigenlijk een heel goed alternatief voor gehoorzaamheid. Gehoorzaamheid klinkt me namelijk als iets blinds in de oren: altijd doen wat het gezag zegt, ook al gaat het tegen je eigen normen en waarden in. Als kinderen daadwerkelijk leren rekening te houden met anderen, zullen ze heus geen onopgevoede vlegels worden, die iedereen tot last zijn, in het openbaar veel gillen, leraren uitschelden etc. Want dat doe je niet als je rekening houdt met anderen.
De vraag is alleen of je een kind het verschil kan uitleggen tussen de twee, en of het niet praktischer is ze gewoon te leren gehoorzaam te zijn, en pas op latere leeftijd de nuances uit te leggen.
De vraag is alleen of je een kind het verschil kan uitleggen tussen de twee, en of het niet praktischer is ze gewoon te leren gehoorzaam te zijn, en pas op latere leeftijd de nuances uit te leggen.
zaterdag 26 januari 2013 om 16:48
zaterdag 26 januari 2013 om 16:57
quote:Enn schreef op 26 januari 2013 @ 16:48:
Wat grappig dit! De mijne moet zijn gang kunnen gaan maar de jouwe moet zijn/haar grenzen in fatsoen weten. Haha mooi he die Nederlanders.
Zo redeneren ouders wel onbewust, door zich niet te ergeren aan hun eigen kinderen maar wel aan die van anderen.
Ik ben het eens met Leentjedb.
Wat grappig dit! De mijne moet zijn gang kunnen gaan maar de jouwe moet zijn/haar grenzen in fatsoen weten. Haha mooi he die Nederlanders.
Zo redeneren ouders wel onbewust, door zich niet te ergeren aan hun eigen kinderen maar wel aan die van anderen.
Ik ben het eens met Leentjedb.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:02
Denk dat het wel meevalt met dat onopgevoede en de meeste kinderen komen gewoon goed terecht. Kijk alleen al naar de schoolprestaties, we zijn nog nooit zo hoog opgeleid geweest. De meerderheid van de kinderen doet tegenwoordig minstens Havo en daarna een HBO-opleiding.
En vroeger sloeg de jeugd elkaar tijdens het uitgaan ook al in elkaar, alleen hingen er toen nog geen camera's en kwam het nog niet massaal in het nieuws en op internet.... Dan was je pakkans eigenlijk een stuk kleiner dus.
Verder is het mens eigen je eigen prestaties positiever in te zien dan hoe het werkelijk is dus logisch dat we onze opvoedkunsten ook zo zien...
En vroeger sloeg de jeugd elkaar tijdens het uitgaan ook al in elkaar, alleen hingen er toen nog geen camera's en kwam het nog niet massaal in het nieuws en op internet.... Dan was je pakkans eigenlijk een stuk kleiner dus.
Verder is het mens eigen je eigen prestaties positiever in te zien dan hoe het werkelijk is dus logisch dat we onze opvoedkunsten ook zo zien...
zaterdag 26 januari 2013 om 17:04
quote:Beauke schreef op 26 januari 2013 @ 16:58:
Een hond moet gehoorzaam zijn.Mijn dreumes probeer ik dat ook aan te leren hoor. Anders heb ik er straks als ze 5 is helemaal niets meer over te zeggen want het is een kind met een enorm sterk eigen willetje. En dat op zich is niet erg. Maar ze zal wel bepaalde grenzen moeten leren aanhouden. Zussen of broers bijvoorbeeld ergens mee op het hoofd timmeren dat mag nou eenmaal niet. En op dat gebied zal ze gehoorzamen, al moet ik het 100 keer corrigeren...
Een hond moet gehoorzaam zijn.Mijn dreumes probeer ik dat ook aan te leren hoor. Anders heb ik er straks als ze 5 is helemaal niets meer over te zeggen want het is een kind met een enorm sterk eigen willetje. En dat op zich is niet erg. Maar ze zal wel bepaalde grenzen moeten leren aanhouden. Zussen of broers bijvoorbeeld ergens mee op het hoofd timmeren dat mag nou eenmaal niet. En op dat gebied zal ze gehoorzamen, al moet ik het 100 keer corrigeren...
zaterdag 26 januari 2013 om 17:09
quote:Beauke schreef op 26 januari 2013 @ 16:58:
Een hond moet gehoorzaam zijn.
Maar we hebben allemaal een beetje een soort van afkeer tegen dat woord gehoorzaamheid. Er gaat willoosheid en onderwerping van uit. En daar gaat weer iets van uit zoals "niet in de waarde laten". En dat heb ik ook i.v.m. honden.
Dus misschien kunnen we beter spreken van "zich houden aan de regels". Want regels zijn wel belangrijk. Ze scheppen duidelijkheid, grenzen.
Een hond moet gehoorzaam zijn.
Maar we hebben allemaal een beetje een soort van afkeer tegen dat woord gehoorzaamheid. Er gaat willoosheid en onderwerping van uit. En daar gaat weer iets van uit zoals "niet in de waarde laten". En dat heb ik ook i.v.m. honden.
Dus misschien kunnen we beter spreken van "zich houden aan de regels". Want regels zijn wel belangrijk. Ze scheppen duidelijkheid, grenzen.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:11
quote:iones schreef op 26 januari 2013 @ 17:09:
[...]
Maar we hebben allemaal een beetje een soort van afkeer tegen dat woord gehoorzaamheid. Er gaat willoosheid en onderwerping van uit. En daar gaat weer iets van uit zoals "niet in de waarde laten". En dat heb ik ook i.v.m. honden.
Dus misschien kunnen we beter spreken van "zich houden aan de regels". Want regels zijn wel belangrijk. Ze scheppen duidelijkheid, grenzen.
Dat bedoel ik ja.
Mijn moeder bv moest thuis ook altijd gehoorzaam zijn, anders sloeg mijn opa haar de kamer door.
Ik vind het erg ouderwets en achterhaald klinken, 'gehoorzaam' zijn.
[...]
Maar we hebben allemaal een beetje een soort van afkeer tegen dat woord gehoorzaamheid. Er gaat willoosheid en onderwerping van uit. En daar gaat weer iets van uit zoals "niet in de waarde laten". En dat heb ik ook i.v.m. honden.
Dus misschien kunnen we beter spreken van "zich houden aan de regels". Want regels zijn wel belangrijk. Ze scheppen duidelijkheid, grenzen.
Dat bedoel ik ja.
Mijn moeder bv moest thuis ook altijd gehoorzaam zijn, anders sloeg mijn opa haar de kamer door.
Ik vind het erg ouderwets en achterhaald klinken, 'gehoorzaam' zijn.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:14
quote:Beauke schreef op 26 januari 2013 @ 17:11:
[...]
Dat bedoel ik ja.
Mijn moeder bv moest thuis ook altijd gehoorzaam zijn, anders sloeg mijn opa haar de kamer door.
Ik vind het erg ouderwets en achterhaald klinken, 'gehoorzaam' zijn.
Tekenend, dat verhaal van je moeder en jouw opa.
Want daarmee leg je je vinger op de zere plek. Bij gehoorzaamheid gaan we ook een beetje uit van terrreur. Gehoorzaamheid komt voort uit terreur.
Dat hoeft helemaal niet zo te zijn maar dat is onbewust het gevoel wat we er uit krijgen, omdat dáár waar gehoorzaamheid vereist werd, de macht te veel bij één persoon of instantie kwam te liggen. En..... die maakte daar maar al te vaak misbruik van.
[...]
Dat bedoel ik ja.
Mijn moeder bv moest thuis ook altijd gehoorzaam zijn, anders sloeg mijn opa haar de kamer door.
Ik vind het erg ouderwets en achterhaald klinken, 'gehoorzaam' zijn.
Tekenend, dat verhaal van je moeder en jouw opa.
Want daarmee leg je je vinger op de zere plek. Bij gehoorzaamheid gaan we ook een beetje uit van terrreur. Gehoorzaamheid komt voort uit terreur.
Dat hoeft helemaal niet zo te zijn maar dat is onbewust het gevoel wat we er uit krijgen, omdat dáár waar gehoorzaamheid vereist werd, de macht te veel bij één persoon of instantie kwam te liggen. En..... die maakte daar maar al te vaak misbruik van.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:17
quote:iones schreef op 26 januari 2013 @ 17:09:
[...]
Maar we hebben allemaal een beetje een soort van afkeer tegen dat woord gehoorzaamheid. Er gaat willoosheid en onderwerping van uit. En daar gaat weer iets van uit zoals "niet in de waarde laten". En dat heb ik ook i.v.m. honden.
Dus misschien kunnen we beter spreken van "zich houden aan de regels". Want regels zijn wel belangrijk. Ze scheppen duidelijkheid, grenzen.Ja behalve natuurlijk als de regels absurd zijn.
[...]
Maar we hebben allemaal een beetje een soort van afkeer tegen dat woord gehoorzaamheid. Er gaat willoosheid en onderwerping van uit. En daar gaat weer iets van uit zoals "niet in de waarde laten". En dat heb ik ook i.v.m. honden.
Dus misschien kunnen we beter spreken van "zich houden aan de regels". Want regels zijn wel belangrijk. Ze scheppen duidelijkheid, grenzen.Ja behalve natuurlijk als de regels absurd zijn.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:21
Ik vind het niet vreemd dat ouders zich tegenwoordig op zelfredzaamheid en zelfbewustzijn richten. De verzorgingsstaat ziet er nu heel anders uit. Eerst kon je rustig lang de ziektewet in, geen haan die ernaar kraaide, de werkgever betaalde niet direct je loon door. Dat is nu anders. Studeren? Eindeloos lang een hoge beurs ontvangen, 7 dagen een OV kaart, dat werd later teruggeschroefd naar 4 jaar en nu wordt het een leenstelsel. Langer doorwerken, minder staatspensioen, hogere zorgkosten, minder sociaal vangnet. In zo'n samenleving heb je niets aan braaf de regels volgen, die je worden opgelegd. Je moet het zelf uitzoeken, voor jezelf opkomen en daar horen andere eigenschappen bij dan gehoorzaam anderen volgen.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:23
quote:clarins schreef op 26 januari 2013 @ 17:21:
Ik vind het niet vreemd dat ouders zich tegenwoordig op zelfredzaamheid en zelfbewustzijn richten. De verzorgingsstaat ziet er nu heel anders uit. Eerst kon je rustig lang de ziektewet in, geen haan die ernaar kraaide, de werkgever betaalde niet direct je loon door. Dat is nu anders. Studeren? Eindeloos lang een hoge beurs ontvangen, 7 dagen een OV kaart, dat werd later teruggeschroefd naar 4 jaar en nu wordt het een leenstelsel. Langer doorwerken, minder staatspensioen, hogere zorgkosten, minder sociaal vangnet. In zo'n samenleving heb je niets aan braaf de regels volgen, die je worden opgelegd. Je moet het zelf uitzoeken, voor jezelf opkomen en daar horen andere eigenschappen bij dan gehoorzaam anderen volgen.In dat geval kunnen we regels allemaal wel afschaffen, want iedereen moet dus voor ziczhelf denken en alleen met zichzelf bezig zijn door voor zichzelf op te komen.
Ik vind het niet vreemd dat ouders zich tegenwoordig op zelfredzaamheid en zelfbewustzijn richten. De verzorgingsstaat ziet er nu heel anders uit. Eerst kon je rustig lang de ziektewet in, geen haan die ernaar kraaide, de werkgever betaalde niet direct je loon door. Dat is nu anders. Studeren? Eindeloos lang een hoge beurs ontvangen, 7 dagen een OV kaart, dat werd later teruggeschroefd naar 4 jaar en nu wordt het een leenstelsel. Langer doorwerken, minder staatspensioen, hogere zorgkosten, minder sociaal vangnet. In zo'n samenleving heb je niets aan braaf de regels volgen, die je worden opgelegd. Je moet het zelf uitzoeken, voor jezelf opkomen en daar horen andere eigenschappen bij dan gehoorzaam anderen volgen.In dat geval kunnen we regels allemaal wel afschaffen, want iedereen moet dus voor ziczhelf denken en alleen met zichzelf bezig zijn door voor zichzelf op te komen.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:28
quote:iones schreef op 26 januari 2013 @ 17:23:
[...]
In dat geval kunnen we regels allemaal wel afschaffen, want iedereen moet dus voor ziczhelf denken en alleen met zichzelf bezig zijn door voor zichzelf op te komen.Dat heeft niet zoveel te maken met 'dan maar de regels afschaffen', maar met mensen mondig en bewust maken dat ze het zelf moeten doen en uitzoeken. Er is geen vangnetje meer, je wordt niet meer aan het handje genomen, en daar hoort een andere levenshouding bij.
[...]
In dat geval kunnen we regels allemaal wel afschaffen, want iedereen moet dus voor ziczhelf denken en alleen met zichzelf bezig zijn door voor zichzelf op te komen.Dat heeft niet zoveel te maken met 'dan maar de regels afschaffen', maar met mensen mondig en bewust maken dat ze het zelf moeten doen en uitzoeken. Er is geen vangnetje meer, je wordt niet meer aan het handje genomen, en daar hoort een andere levenshouding bij.
zaterdag 26 januari 2013 om 17:30
Als bewust kindvrije vrouw kan ik alleen maar zeggen dat ik de kinderen van Leentje bijzonder goed te pruimen vind. Juist omdat zij zo streng is als het om omgangsvormen gaat en rekening houden met anderen. En dat heb ik echt niet met alle kinderen die ik tegenkom........ Het lijkt hier in Nederland vaak net alsof je je moet schamen als je je kinderen een beetje strikt opvoedt. Nee laat ze lekker in een restaurant rond rennen als een stelletje kleine terroristjes zodat andere gasten spontaan na het voorgerecht opstappen. Want ach het kleine prinsje of prinsesje moet zich natuurlijk wel kunnen ontwikkelen en dat moet iedereen die last heeft van dat soort onopgevoede en ongehoorzame kinderen toch wel kunnen begrijpen? Niet dus. Ik vind dat je kinderen hoort te leren dat ze andere mensen geen overlast moeten bezorgen. En daar hoort gehoorzaamheid bij.
Ik hoorde laatst een kind bij neefjes op het schoolplein zijn moeder uitschelden voor 'hoer'. Had ik mijn moeder vroeger als kind een hoer genoemd dan had ik een week lang niet kunnen zitten. Wat zeg ik? Als ik haar nu een hoer zou noemen kan ik een week lang niet zitten. En die moeder daar op het schoolplein die 'hoer' genoemd werd die reageerde er niet eens op! Dat wordt wat als dat gozertje een puber wordt.......
Ik hoorde laatst een kind bij neefjes op het schoolplein zijn moeder uitschelden voor 'hoer'. Had ik mijn moeder vroeger als kind een hoer genoemd dan had ik een week lang niet kunnen zitten. Wat zeg ik? Als ik haar nu een hoer zou noemen kan ik een week lang niet zitten. En die moeder daar op het schoolplein die 'hoer' genoemd werd die reageerde er niet eens op! Dat wordt wat als dat gozertje een puber wordt.......
zaterdag 26 januari 2013 om 17:39
Ja, je hebt een kind 'hoer' tegen zijn moeder horen zeggen en je doet nu net alsof dat tegenwoordig normaal is.
Natuurlijk niet.
En ik zie al Olivia wat bij jou de consequentie is bij geen 'gehoorzaamheid': slaan.
Als jij denkt kinderen zo op te moeten voeden denk ik dat je een grotere kans maakt er een te kweken die straks tegen een hoofd staat te trappen, immers leer je een kind dan dat het normaal is conflicten dmv lichamelijke straffen op te lossen.
Je slaat gewoon niet. Sla je je partner ook als ie iets zegt of doet wat je niet zint?
Natuurlijk niet.
En ik zie al Olivia wat bij jou de consequentie is bij geen 'gehoorzaamheid': slaan.
Als jij denkt kinderen zo op te moeten voeden denk ik dat je een grotere kans maakt er een te kweken die straks tegen een hoofd staat te trappen, immers leer je een kind dan dat het normaal is conflicten dmv lichamelijke straffen op te lossen.
Je slaat gewoon niet. Sla je je partner ook als ie iets zegt of doet wat je niet zint?
zaterdag 26 januari 2013 om 17:40
quote:Olivia1975 schreef op 26 januari 2013 @ 17:30:
dat soort onopgevoede en ongehoorzame kinderenHet is lastig om onopgevoed en ongehoorzaam los van elkaar te zien, maar in het licht van het artikel zie ik dat wel als twee verschillende dingen. Opgevoed is voor mij daarom iets anders dan gehoorzaam (nogmaals, termen die hand in hand lijken te gaan, lastig los te zien). Het artikel beschrijft dat gehoorzaamheid niet meer gezien wordt als een belangrijke 'virtue' om je kind mee te geven, maar zelfbewustzijn (en zelfstandigheid). Het accent ligt dus niet op: luister naar wat anderen je opdragen, volg die aanwijzingen altijd van iemand die in autoriteit is over jou. Maar daarmee geef je een kind niet mee: doe maar waar jij zin in hebt, overal en altijd, ga maar los. Dat is onopgevoed, om alles maar te laten gaan. Maar dan zit je al snel op: dan verbied je iets als ouder en dan wil je dat je kind luistert, en dus gehoorzaamt. Dat is wat ik bedoel met opgevoed en gehoorzaam lijken hand in hand te gaan. Als je je kind opvoedt, wil nog niet zeggen dat je de nadruk legt op: gehoorzaam zijn, altijd, dat moet. Dat is wat ik van het artikel begrijp, dat vroeger dat het grootste goed was en daar op gehamerd werd. Dat is tegenwoordig veranderd, maar dat betekent naar mijn idee niet, dat het dus betekent dat alles maar kan en mag worden toegestaan.
dat soort onopgevoede en ongehoorzame kinderenHet is lastig om onopgevoed en ongehoorzaam los van elkaar te zien, maar in het licht van het artikel zie ik dat wel als twee verschillende dingen. Opgevoed is voor mij daarom iets anders dan gehoorzaam (nogmaals, termen die hand in hand lijken te gaan, lastig los te zien). Het artikel beschrijft dat gehoorzaamheid niet meer gezien wordt als een belangrijke 'virtue' om je kind mee te geven, maar zelfbewustzijn (en zelfstandigheid). Het accent ligt dus niet op: luister naar wat anderen je opdragen, volg die aanwijzingen altijd van iemand die in autoriteit is over jou. Maar daarmee geef je een kind niet mee: doe maar waar jij zin in hebt, overal en altijd, ga maar los. Dat is onopgevoed, om alles maar te laten gaan. Maar dan zit je al snel op: dan verbied je iets als ouder en dan wil je dat je kind luistert, en dus gehoorzaamt. Dat is wat ik bedoel met opgevoed en gehoorzaam lijken hand in hand te gaan. Als je je kind opvoedt, wil nog niet zeggen dat je de nadruk legt op: gehoorzaam zijn, altijd, dat moet. Dat is wat ik van het artikel begrijp, dat vroeger dat het grootste goed was en daar op gehamerd werd. Dat is tegenwoordig veranderd, maar dat betekent naar mijn idee niet, dat het dus betekent dat alles maar kan en mag worden toegestaan.
