Actueel
alle pijlers
Hulpbehoevende ouderen moeten vrijwilligers werk doen
donderdag 3 oktober 2013 om 09:29
Nieuw plan van de regering, als je hulpbehoevend ben en dus hulp krijgt met het schoonmaken van je huis of i.d. (omdat je dat zelf niet kunt) moet je dus iets terug doen.
Ik heb nog een moeder van 90 in de aanbieding, heeft een jaar geleden haar heup gebroken en strompelt nu weer zo'n beetje rond.
Heeft staar en gehoor problemen. Kan niet haar eigen was doen, kan niet naar buiten voor de boodschappen.....
Kan misschien nog best zakkies plakken! Of kinderen voorlezen uit een grote letter boek....stuur je wel even een taxi langs? want vervoer heeft ze niet.
Wat is dit nu weer voor idioot plan?!
Ik heb nog een moeder van 90 in de aanbieding, heeft een jaar geleden haar heup gebroken en strompelt nu weer zo'n beetje rond.
Heeft staar en gehoor problemen. Kan niet haar eigen was doen, kan niet naar buiten voor de boodschappen.....
Kan misschien nog best zakkies plakken! Of kinderen voorlezen uit een grote letter boek....stuur je wel even een taxi langs? want vervoer heeft ze niet.
Wat is dit nu weer voor idioot plan?!
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
donderdag 3 oktober 2013 om 13:24
quote:lisa2 schreef op 03 oktober 2013 @ 13:15:
[...]
Als iemand hulp aanvroeg werd er altijd al gekeken wat je nog zelf kunt en waarbij je hulp moet krijgen. Dat is niets nieuw, je kreeg niet zomaar hulp. Ook werd er al jaren geleden gevraagd wat de mensen in iemands omgeving voor de betreffende persoon deden.Eens en waar komt het idee vandaan dat dit niet allang gebeurde? Je krijgt écht niet 'zomaar' meer hulp. Echt al vrij lang niet meer.
[...]
Als iemand hulp aanvroeg werd er altijd al gekeken wat je nog zelf kunt en waarbij je hulp moet krijgen. Dat is niets nieuw, je kreeg niet zomaar hulp. Ook werd er al jaren geleden gevraagd wat de mensen in iemands omgeving voor de betreffende persoon deden.Eens en waar komt het idee vandaan dat dit niet allang gebeurde? Je krijgt écht niet 'zomaar' meer hulp. Echt al vrij lang niet meer.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:25
Er zullen altijd de voorbeelden zijn van mensen die best kunnen werken maar teren op de zak van de overheid en mensen die werken waarvan je denkt oh?!
Heb beide voorbeelden ook wel paraat.
Maar het is toch te zot voor woorden dat je als werkend persoon verplicht word mantelzorg daarnaast te doen en als je dan eindelijk hopelijk ooit met pensioen mag en hulpbehoevend word moet je daar voor in de plaats weer aan het werk en dan noemen we het vrijwillig.
Heb beide voorbeelden ook wel paraat.
Maar het is toch te zot voor woorden dat je als werkend persoon verplicht word mantelzorg daarnaast te doen en als je dan eindelijk hopelijk ooit met pensioen mag en hulpbehoevend word moet je daar voor in de plaats weer aan het werk en dan noemen we het vrijwillig.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:27
Ik vind dit vrijwilligerwerk-onder-dwang-plan afschuwelijk. Vrijwilligers moeten gemotiveerd zijn, anders is het werk ook niet goed dat ze doen. Ik wil dat een lieve vrijwilliger koffie inschenkt voor mijn oma, niet iemand die er helemaal niet wil zijn.
Ze kunnen er beter een soort bonusplan van maken. Jij koffie drinken met bejaarden en dan wordt je huis gepoetst. We moeten ook af van een samenleving die denkt overal maar recht op te hebben. Het is gewoon niet meer te betalen en voordat we tot het niveau van andere landen afdalen moet er gewoon iets gebeuren.
Ik ken ook iemand die afgekeurd is maar gewoon nog 20 uur per week vrijwilligerswerk op niveau doet. Kan er met mijn pet niet bij, want dat kan ze ook betaald doen. Blijkt maar weer dat ik dat helemaal niet kan bepalen. Misschien kan ze door de druk van een betaalde baan en het verplicht een werkdag starten voor 9 uur niet functioneren ofzo.
Dit uitkleden van zorg is overigens al een tijdje aan de gang met kraamzorg bijvoorbeeld. Vroeger werd er op je kinderen gepast, gekookt en voor jou en je baby gezorgd. Nu komen ze een paar uur per dag de kraamvrouw en baby verzorgen. Dat zijn we nu ook al weer gewend. Hier wennen we ook wel weer aan....
Ze kunnen er beter een soort bonusplan van maken. Jij koffie drinken met bejaarden en dan wordt je huis gepoetst. We moeten ook af van een samenleving die denkt overal maar recht op te hebben. Het is gewoon niet meer te betalen en voordat we tot het niveau van andere landen afdalen moet er gewoon iets gebeuren.
Ik ken ook iemand die afgekeurd is maar gewoon nog 20 uur per week vrijwilligerswerk op niveau doet. Kan er met mijn pet niet bij, want dat kan ze ook betaald doen. Blijkt maar weer dat ik dat helemaal niet kan bepalen. Misschien kan ze door de druk van een betaalde baan en het verplicht een werkdag starten voor 9 uur niet functioneren ofzo.
Dit uitkleden van zorg is overigens al een tijdje aan de gang met kraamzorg bijvoorbeeld. Vroeger werd er op je kinderen gepast, gekookt en voor jou en je baby gezorgd. Nu komen ze een paar uur per dag de kraamvrouw en baby verzorgen. Dat zijn we nu ook al weer gewend. Hier wennen we ook wel weer aan....
donderdag 3 oktober 2013 om 13:29
quote:lisa2 schreef op 03 oktober 2013 @ 13:15:
[...]
Als iemand hulp aanvroeg werd er altijd al gekeken wat je nog zelf kunt en waarbij je hulp moet krijgen. Dat is niets nieuw, je kreeg niet zomaar hulp. Ook werd er al jaren geleden gevraagd wat de mensen in iemands omgeving voor de betreffende persoon deden.
De vraag is welke criteria er voor de hulp uit de omgeving gaan gelden. Ik doe regelmatig boodschappen voor mijn ouders en ga soms een ochtendje extra soppen of zemen, klussen waar hun betaalde hulp in die paar uurtjes per week niet aan toekomt. Ik ben bang dat mijn hulp aan hen in de toekomst van hun reguliere paar uurtjes thuiszorg huishoudelijke hulp af zal gaan. Dat de gemeente zal bepalen dat ik best nóg meer voor hen kan doen.
Ik kan toch niet, naast mijn eigen bijna fulltime baan, voor de schoonmaak en boodschappen van 2 huishoudens zorgen? Daar heb ik geen tijd en ook geen kracht voor. Ben geen wonderwoman.
[...]
Als iemand hulp aanvroeg werd er altijd al gekeken wat je nog zelf kunt en waarbij je hulp moet krijgen. Dat is niets nieuw, je kreeg niet zomaar hulp. Ook werd er al jaren geleden gevraagd wat de mensen in iemands omgeving voor de betreffende persoon deden.
De vraag is welke criteria er voor de hulp uit de omgeving gaan gelden. Ik doe regelmatig boodschappen voor mijn ouders en ga soms een ochtendje extra soppen of zemen, klussen waar hun betaalde hulp in die paar uurtjes per week niet aan toekomt. Ik ben bang dat mijn hulp aan hen in de toekomst van hun reguliere paar uurtjes thuiszorg huishoudelijke hulp af zal gaan. Dat de gemeente zal bepalen dat ik best nóg meer voor hen kan doen.
Ik kan toch niet, naast mijn eigen bijna fulltime baan, voor de schoonmaak en boodschappen van 2 huishoudens zorgen? Daar heb ik geen tijd en ook geen kracht voor. Ben geen wonderwoman.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:34
quote:Molly_Bolt schreef op 03 oktober 2013 @ 13:27:
Ik vind dit vrijwilligerwerk-onder-dwang-plan afschuwelijk. Vrijwilligers moeten gemotiveerd zijn, anders is het werk ook niet goed dat ze doen. Ik wil dat een lieve vrijwilliger koffie inschenkt voor mijn oma, niet iemand die er helemaal niet wil zijn.
Ze kunnen er beter een soort bonusplan van maken. Jij koffie drinken met bejaarden en dan wordt je huis gepoetst. We moeten ook af van een samenleving die denkt overal maar recht op te hebben. Het is gewoon niet meer te betalen en voordat we tot het niveau van andere landen afdalen moet er gewoon iets gebeuren.
Ik ken ook iemand die afgekeurd is maar gewoon nog 20 uur per week vrijwilligerswerk op niveau doet. Kan er met mijn pet niet bij, want dat kan ze ook betaald doen. Blijkt maar weer dat ik dat helemaal niet kan bepalen. Misschien kan ze door de druk van een betaalde baan en het verplicht een werkdag starten voor 9 uur niet functioneren ofzo.
Tsja....
Zo ken ik iemand die door reorganisatie werd ontslagen door zijn werkgever en later verplicht werd precies hetzelfde werk weer te gaan doen als 'vrijwilliger'. Oftewel voor zijn bijstandsuitkering die beduidend minder was dan zijn loon, hetzelfde werk doen bij dezelfde werkgever (gemeente). Er bestaan toch maar een hoop verhalen over ons zorgsysteem.
Ik vind dit vrijwilligerwerk-onder-dwang-plan afschuwelijk. Vrijwilligers moeten gemotiveerd zijn, anders is het werk ook niet goed dat ze doen. Ik wil dat een lieve vrijwilliger koffie inschenkt voor mijn oma, niet iemand die er helemaal niet wil zijn.
Ze kunnen er beter een soort bonusplan van maken. Jij koffie drinken met bejaarden en dan wordt je huis gepoetst. We moeten ook af van een samenleving die denkt overal maar recht op te hebben. Het is gewoon niet meer te betalen en voordat we tot het niveau van andere landen afdalen moet er gewoon iets gebeuren.
Ik ken ook iemand die afgekeurd is maar gewoon nog 20 uur per week vrijwilligerswerk op niveau doet. Kan er met mijn pet niet bij, want dat kan ze ook betaald doen. Blijkt maar weer dat ik dat helemaal niet kan bepalen. Misschien kan ze door de druk van een betaalde baan en het verplicht een werkdag starten voor 9 uur niet functioneren ofzo.
Tsja....
Zo ken ik iemand die door reorganisatie werd ontslagen door zijn werkgever en later verplicht werd precies hetzelfde werk weer te gaan doen als 'vrijwilliger'. Oftewel voor zijn bijstandsuitkering die beduidend minder was dan zijn loon, hetzelfde werk doen bij dezelfde werkgever (gemeente). Er bestaan toch maar een hoop verhalen over ons zorgsysteem.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:35
quote:medina schreef op 03 oktober 2013 @ 13:10:
Ik vind het niet slecht dat er bij een beoordeling inzake een hulpvraag wordt gekeken of je zelf iets kunt doen en of er in de omgeving iemand is die een deel van de boodschappen of wat het ook is waar iemand niet meer toe in staat is, kan doen. Als je absoluut niets kunt, dan zal je ook niets worden opgelegd. Het is niet zo dat alle ouderen per definitie niets meer kunnen.
En wat betreft het gebonden zijn aan een rolstoel: ik ken iemand die haar hele leven verlamd is vanaf haar middel, maar toch 40 uur werkt en daarnaast vrijwilligerswerk doet. Of een man die blind is en toch fulltime als beleidsmedewerker werkt bij de overheid. Of iemand die doof is en niet kan praten, maar wel voltijd werkt in een garage en auto's poetst.
Wat betreft je eerste punt: dat is ook logisch en dat gebeurt al jaaaaaren. Reken maar dat er bij het indiceren gevraagd wordt wat je omgeving al doet en nog meer kan doen! Probleem is alleen dat het stapelt. Mijn ouders zijn mijn belangrijkste mantelzorgers en karren me vaak naar behandelaren en ziekenhuizen, ze doen mijn boodschappen, koken voor me en zorgen voor me als ik moet herstellen van een operatie of als het 'gewoon' bagger gaat. Voor boodschappen doen en koken krijg je trouwens praktisch nooit betaalde hulp, want er zijn voorliggende voorzieningen (boodschappen aan huis van AH, tafeltje-dek-je etc.). Ik ben blij dat ik (nog) wel recht heb op huishoudelijke hulp, want a. hiermee wil ik mijn ouders niet ook nog eens belasten en b. het draagt bij aan mijn zelfstandigheid.
Je opmerking over rolstoelgebonden zijn en al dan niet kunnen werken raakt kant noch wal. Kan jij van de buitenkant zien waarom iemand in een rolstoel zit? Als het sec is omdat iemand geen loopfunctie meer heeft, is het niet meer dan logisch dat diegene werkt. Vaak is er echter meer aan de hand, variërend van ernstige pijn die energie vreet tot systeemziektes waardoor mensen zwaar ziek zijn.
Ik ben ook van het in mogelijkheden denken, hoor. Zo had ik een bed op mijn werkplaats staan toen ik nog niet afgekeurd was en ben ik, eenmaal in de WAO, een opleiding gaan doen die ik letterlijk vanuit mijn bed kon volgen. Met veel pijn en moeite en op pure wilskracht heb ik die afgerond, maar het blijkt toch te veel energie te kosten om er daadwerkelijk iets mee te kunnen doen (los van wat vrijwilligerswerk).
Ik vind het niet slecht dat er bij een beoordeling inzake een hulpvraag wordt gekeken of je zelf iets kunt doen en of er in de omgeving iemand is die een deel van de boodschappen of wat het ook is waar iemand niet meer toe in staat is, kan doen. Als je absoluut niets kunt, dan zal je ook niets worden opgelegd. Het is niet zo dat alle ouderen per definitie niets meer kunnen.
En wat betreft het gebonden zijn aan een rolstoel: ik ken iemand die haar hele leven verlamd is vanaf haar middel, maar toch 40 uur werkt en daarnaast vrijwilligerswerk doet. Of een man die blind is en toch fulltime als beleidsmedewerker werkt bij de overheid. Of iemand die doof is en niet kan praten, maar wel voltijd werkt in een garage en auto's poetst.
Wat betreft je eerste punt: dat is ook logisch en dat gebeurt al jaaaaaren. Reken maar dat er bij het indiceren gevraagd wordt wat je omgeving al doet en nog meer kan doen! Probleem is alleen dat het stapelt. Mijn ouders zijn mijn belangrijkste mantelzorgers en karren me vaak naar behandelaren en ziekenhuizen, ze doen mijn boodschappen, koken voor me en zorgen voor me als ik moet herstellen van een operatie of als het 'gewoon' bagger gaat. Voor boodschappen doen en koken krijg je trouwens praktisch nooit betaalde hulp, want er zijn voorliggende voorzieningen (boodschappen aan huis van AH, tafeltje-dek-je etc.). Ik ben blij dat ik (nog) wel recht heb op huishoudelijke hulp, want a. hiermee wil ik mijn ouders niet ook nog eens belasten en b. het draagt bij aan mijn zelfstandigheid.
Je opmerking over rolstoelgebonden zijn en al dan niet kunnen werken raakt kant noch wal. Kan jij van de buitenkant zien waarom iemand in een rolstoel zit? Als het sec is omdat iemand geen loopfunctie meer heeft, is het niet meer dan logisch dat diegene werkt. Vaak is er echter meer aan de hand, variërend van ernstige pijn die energie vreet tot systeemziektes waardoor mensen zwaar ziek zijn.
Ik ben ook van het in mogelijkheden denken, hoor. Zo had ik een bed op mijn werkplaats staan toen ik nog niet afgekeurd was en ben ik, eenmaal in de WAO, een opleiding gaan doen die ik letterlijk vanuit mijn bed kon volgen. Met veel pijn en moeite en op pure wilskracht heb ik die afgerond, maar het blijkt toch te veel energie te kosten om er daadwerkelijk iets mee te kunnen doen (los van wat vrijwilligerswerk).
donderdag 3 oktober 2013 om 13:38
quote:amarna schreef op 03 oktober 2013 @ 13:21:
[...]
Tegenover deze voorbeelden staat iemand die ik ken: een gezonde 55-jarige (hij sport veel) met een beperkt gehoor. Al 11 jaar 100% arbeidsongeschikt. Hij zou in mijn optiek prima kunnen werken.Ongetwijfeld. De drie mensen over wie ik het heb, hadden een arbeidsongeschiktheidsuitkering kunnen krijgen en thuis kunnen blijven, maar zij kozen ervoor om een opleiding te volgen en te gaan werken. Zie ook de staatssecretaris van SZW, zij is met haar handicap niet thuisgebleven met een uitkering. Het is niet zo dat alle mensen met een beperking of handicap per definitie niets kunnen.
[...]
Tegenover deze voorbeelden staat iemand die ik ken: een gezonde 55-jarige (hij sport veel) met een beperkt gehoor. Al 11 jaar 100% arbeidsongeschikt. Hij zou in mijn optiek prima kunnen werken.Ongetwijfeld. De drie mensen over wie ik het heb, hadden een arbeidsongeschiktheidsuitkering kunnen krijgen en thuis kunnen blijven, maar zij kozen ervoor om een opleiding te volgen en te gaan werken. Zie ook de staatssecretaris van SZW, zij is met haar handicap niet thuisgebleven met een uitkering. Het is niet zo dat alle mensen met een beperking of handicap per definitie niets kunnen.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:43
Ik word hier helemaal stil van. Vreselijk.er is al zoveel gekort op ouderenzorg.
Collega van mij vraagt indicatie aan bijhet ciz voor 101 jarige die nog thuis woont. Hulp bij wassen, kleden en 3x dgs maaltijd verzorgen. Antwoord: maaltijd zoals bijv ontbijt maken indiceren wij niet! Dat is geen verzorging. Wie doet het dan?... Krijg je ls antwoord dat buren dat moeten doen. Maar klant heeft medicatie nodig die wij geven, mag niet op lege maag.
Boekdelen kan ik schrijven over dit soort onzinnige bezuinigingen.
En dan moet deze hoogbejaarde dame kinderen gaan voorlezen.
Collega van mij vraagt indicatie aan bijhet ciz voor 101 jarige die nog thuis woont. Hulp bij wassen, kleden en 3x dgs maaltijd verzorgen. Antwoord: maaltijd zoals bijv ontbijt maken indiceren wij niet! Dat is geen verzorging. Wie doet het dan?... Krijg je ls antwoord dat buren dat moeten doen. Maar klant heeft medicatie nodig die wij geven, mag niet op lege maag.
Boekdelen kan ik schrijven over dit soort onzinnige bezuinigingen.
En dan moet deze hoogbejaarde dame kinderen gaan voorlezen.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:43
quote:amarna schreef op 03 oktober 2013 @ 13:29:
eente zal bepalen dat ik best nóg meer voor hen kan doen.
Ik kan toch niet, naast mijn eigen bijna fulltime baan, voor de schoonmaak en boodschappen van 2 huishoudens zorgen? Daar heb ik geen tijd en ook geen kracht voor. Ben geen wonderwoman.Maar een slimme meid is wel op haar toekomst voorbereid en zonder goede regelingen voor kinderopvang én nu dan dus de enorm uitgeklede zorg voor onze ouders . Maar wij moeten wel onze zorgplicht op ons nemen.
eente zal bepalen dat ik best nóg meer voor hen kan doen.
Ik kan toch niet, naast mijn eigen bijna fulltime baan, voor de schoonmaak en boodschappen van 2 huishoudens zorgen? Daar heb ik geen tijd en ook geen kracht voor. Ben geen wonderwoman.Maar een slimme meid is wel op haar toekomst voorbereid en zonder goede regelingen voor kinderopvang én nu dan dus de enorm uitgeklede zorg voor onze ouders . Maar wij moeten wel onze zorgplicht op ons nemen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:43
quote:dance_in_the_rain schreef op 03 oktober 2013 @ 13:35:
[...]
Je opmerking over rolstoelgebonden zijn en al dan niet kunnen werken raakt kant noch wal. Kan jij van de buitenkant zien waarom iemand in een rolstoel zit? Als het sec is omdat iemand geen loopfunctie meer heeft, is het niet meer dan logisch dat diegene werkt. Vaak is er echter meer aan de hand, variërend van ernstige pijn die energie vreet tot systeemziektes waardoor mensen zwaar ziek zijn.
Ik ben ook van het in mogelijkheden denken, hoor. Zo had ik een bed op mijn werkplaats staan toen ik nog niet afgekeurd was en ben ik, eenmaal in de WAO, een opleiding gaan doen die ik letterlijk vanuit mijn bed kon volgen. Met veel pijn en moeite en op pure wilskracht heb ik die afgerond, maar het blijkt toch te veel energie te kosten om er daadwerkelijk iets mee te kunnen doen (los van wat vrijwilligerswerk).Ik heb over die drie mensen gesproken die ik persoonlijk ken. Daarmee heb ik niet gezegd dat alle mensen in een rolstoel moeten gaan werken of het zelfs maar over jouw situatie gehad. Ik ben wel van mening dat rolstoelgebondenheid niet per definitie betekent dat je absoluut niet kunt werken. Zoiets moet per situatie beoordeeld worden.
[...]
Je opmerking over rolstoelgebonden zijn en al dan niet kunnen werken raakt kant noch wal. Kan jij van de buitenkant zien waarom iemand in een rolstoel zit? Als het sec is omdat iemand geen loopfunctie meer heeft, is het niet meer dan logisch dat diegene werkt. Vaak is er echter meer aan de hand, variërend van ernstige pijn die energie vreet tot systeemziektes waardoor mensen zwaar ziek zijn.
Ik ben ook van het in mogelijkheden denken, hoor. Zo had ik een bed op mijn werkplaats staan toen ik nog niet afgekeurd was en ben ik, eenmaal in de WAO, een opleiding gaan doen die ik letterlijk vanuit mijn bed kon volgen. Met veel pijn en moeite en op pure wilskracht heb ik die afgerond, maar het blijkt toch te veel energie te kosten om er daadwerkelijk iets mee te kunnen doen (los van wat vrijwilligerswerk).Ik heb over die drie mensen gesproken die ik persoonlijk ken. Daarmee heb ik niet gezegd dat alle mensen in een rolstoel moeten gaan werken of het zelfs maar over jouw situatie gehad. Ik ben wel van mening dat rolstoelgebondenheid niet per definitie betekent dat je absoluut niet kunt werken. Zoiets moet per situatie beoordeeld worden.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:45
quote:medina schreef op 03 oktober 2013 @ 13:38:
[...]
Ongetwijfeld. De drie mensen over wie ik het heb, hadden een arbeidsongeschiktheidsuitkering kunnen krijgen en thuis kunnen blijven, maar zij kozen ervoor om een opleiding te volgen en te gaan werken. Zie ook de staatssecretaris van SZW, zij is met haar handicap niet thuisgebleven met een uitkering. Het is niet zo dat alle mensen met een beperking of handicap per definitie niets kunnen.Dit is het. Dit is het draagvlak waar ze naar zoeken, met hele kleine onopvallende stapjes.
[...]
Ongetwijfeld. De drie mensen over wie ik het heb, hadden een arbeidsongeschiktheidsuitkering kunnen krijgen en thuis kunnen blijven, maar zij kozen ervoor om een opleiding te volgen en te gaan werken. Zie ook de staatssecretaris van SZW, zij is met haar handicap niet thuisgebleven met een uitkering. Het is niet zo dat alle mensen met een beperking of handicap per definitie niets kunnen.Dit is het. Dit is het draagvlak waar ze naar zoeken, met hele kleine onopvallende stapjes.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:45
quote:dance_in_the_rain schreef op 03 oktober 2013 @ 13:41:
Hoe weet jij dat ze een arbeidsongeschiktheidsuitkering hadden kunnen krijgen? Zijn ze gekeurd? Een rolstoel, visuele of auditieve beperking is niet automatisch een grond voor een uitkering!Ik ken ze persoonlijk. Ze hadden een arbeidsongeschiktheidsuitkering (Wajong) en ze hebben dat nu niet meer.
Hoe weet jij dat ze een arbeidsongeschiktheidsuitkering hadden kunnen krijgen? Zijn ze gekeurd? Een rolstoel, visuele of auditieve beperking is niet automatisch een grond voor een uitkering!Ik ken ze persoonlijk. Ze hadden een arbeidsongeschiktheidsuitkering (Wajong) en ze hebben dat nu niet meer.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:48
donderdag 3 oktober 2013 om 13:49
quote:Enn schreef op 03 oktober 2013 @ 13:34:
[...]
Tsja....
Zo ken ik iemand die door reorganisatie werd ontslagen door zijn werkgever en later verplicht werd precies hetzelfde werk weer te gaan doen als 'vrijwilliger'. Oftewel voor zijn bijstandsuitkering die beduidend minder was dan zijn loon, hetzelfde werk doen bij dezelfde werkgever (gemeente). Er bestaan toch maar een hoop verhalen over ons zorgsysteem.OMG, dat is toch te zot voor woorden.....hoe dúrven ze dat te eisen van die persoon.
[...]
Tsja....
Zo ken ik iemand die door reorganisatie werd ontslagen door zijn werkgever en later verplicht werd precies hetzelfde werk weer te gaan doen als 'vrijwilliger'. Oftewel voor zijn bijstandsuitkering die beduidend minder was dan zijn loon, hetzelfde werk doen bij dezelfde werkgever (gemeente). Er bestaan toch maar een hoop verhalen over ons zorgsysteem.OMG, dat is toch te zot voor woorden.....hoe dúrven ze dat te eisen van die persoon.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:49
quote:Enn schreef op 03 oktober 2013 @ 13:34:
[...]
Tsja....
Zo ken ik iemand die door reorganisatie werd ontslagen door zijn werkgever en later verplicht werd precies hetzelfde werk weer te gaan doen als 'vrijwilliger'. Oftewel voor zijn bijstandsuitkering die beduidend minder was dan zijn loon, hetzelfde werk doen bij dezelfde werkgever (gemeente). Er bestaan toch maar een hoop verhalen over ons zorgsysteem.Ik zit vooral in de zakelijk dienstverlening. Dit lijkt me iets typisch wat in de zorg heeft plaatsgevonden? Vind ik ook heel erg hoor. Je hebt de kennis en dan wordt je verplicht weer daar te werken, maar bijna gratis.
[...]
Tsja....
Zo ken ik iemand die door reorganisatie werd ontslagen door zijn werkgever en later verplicht werd precies hetzelfde werk weer te gaan doen als 'vrijwilliger'. Oftewel voor zijn bijstandsuitkering die beduidend minder was dan zijn loon, hetzelfde werk doen bij dezelfde werkgever (gemeente). Er bestaan toch maar een hoop verhalen over ons zorgsysteem.Ik zit vooral in de zakelijk dienstverlening. Dit lijkt me iets typisch wat in de zorg heeft plaatsgevonden? Vind ik ook heel erg hoor. Je hebt de kennis en dan wordt je verplicht weer daar te werken, maar bijna gratis.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:52
quote:Enn schreef op 03 oktober 2013 @ 13:43:
[...]
Maar een slimme meid is wel op haar toekomst voorbereid en zonder goede regelingen voor kinderopvang én nu dan dus de enorm uitgeklede zorg voor onze ouders . Maar wij moeten wel onze zorgplicht op ons nemen.
Ik denk dat de verborgen agenda hier is dat de overheid wil dat mijn ouders c.q. ik privé huishoudelijke hulp ga kopen.
Niet zwart natuurlijk, want dan krijgen zij geen belasting/premies.
[...]
Maar een slimme meid is wel op haar toekomst voorbereid en zonder goede regelingen voor kinderopvang én nu dan dus de enorm uitgeklede zorg voor onze ouders . Maar wij moeten wel onze zorgplicht op ons nemen.
Ik denk dat de verborgen agenda hier is dat de overheid wil dat mijn ouders c.q. ik privé huishoudelijke hulp ga kopen.
Niet zwart natuurlijk, want dan krijgen zij geen belasting/premies.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:57
quote:amarna schreef op 03 oktober 2013 @ 13:52:
[...]
Ik denk dat de verborgen agenda hier is dat de overheid wil dat mijn ouders c.q. ik privé huishoudelijke hulp ga kopen.
Niet zwart natuurlijk, want dan krijgen zij geen belasting/premies.I.v.m met privacy verwijderd.
[...]
Ik denk dat de verborgen agenda hier is dat de overheid wil dat mijn ouders c.q. ik privé huishoudelijke hulp ga kopen.
Niet zwart natuurlijk, want dan krijgen zij geen belasting/premies.I.v.m met privacy verwijderd.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 3 oktober 2013 om 13:57
Over de vrouw die in een rolstoel zit. Ik ken haar bijna mijn hele leven. Toen ik een keer bij haar op bezoek was als kind, heb ik met eigen ogen gezien hoe zij werd geslagen door haar vader, omdat zij niet kon blijven staan. Haar vader wilde dat ze stond en als ze door haar benen zakte, kreeg ze klappen. En ze werd steeds weer op haar voeten gezet, met hetzelfde resultaat: dat ze meteen door haar benen zakte. Ze was toen nog maar 4-5 jaar oud, ik kan me herinneren hoe zielig ze huilde als haar vader haar sloeg. Haar ouders zijn ongeveer een jaar daarna gescheiden en pas toen heeft ze mogen accepteren dat ze nooit zal kunnen lopen. Ze heeft het nog steeds geestelijk moeilijk met het verleden en in het bijzonder met wat haar vader haar heeft aangedaan, maar ze weigert om erin te blijven hangen en ze knokt ervoor om aan de slag te blijven. Ze helpt nu - naast haar voltijd baan - in haar vrijwilligerswerk anderen met een handicap.
donderdag 3 oktober 2013 om 14:01
Mijn moeder is hoog bejaard en doet nog steeds vrijwilligerswerk Niet omdat ze het leuk vindt maar wel om mensen niet te laten vereenzamen. Aangezien zij nog wel mobiel is, rijdt auto en scootmobiel en binnen met een rollator wil ze nog niet opgeven maar het is wel erg vermoeiend voor haar.
Zij heeft voor de huishoudelijke dingen eens per week hulp, particulier, en voor de rest nemen wij, haar kinderen, de zware boodschappen mee als we komen en wat maaltijden/soep voor in de diepvries zodat ze een keer niet hoeft te koken.
Wij wonen zo'n 1.5 uur rijden van haar vandaan en proberen (als mijn gezondheid mee zit) eens in de 14 dagen naar haar toe te gaan.
Belachelijk toch dat iemand weer in dienst wordt genomen maar dan veel minder verdiend. Pas geleden ook in Den Haag. Een straatveger werd ontslagen en moest met behoud van uitkering hetzelfde werk doen.
In mijn ogen is het zo als je werkt je het minimumloon moet krijgen en niet minder.
Zij heeft voor de huishoudelijke dingen eens per week hulp, particulier, en voor de rest nemen wij, haar kinderen, de zware boodschappen mee als we komen en wat maaltijden/soep voor in de diepvries zodat ze een keer niet hoeft te koken.
Wij wonen zo'n 1.5 uur rijden van haar vandaan en proberen (als mijn gezondheid mee zit) eens in de 14 dagen naar haar toe te gaan.
Belachelijk toch dat iemand weer in dienst wordt genomen maar dan veel minder verdiend. Pas geleden ook in Den Haag. Een straatveger werd ontslagen en moest met behoud van uitkering hetzelfde werk doen.
In mijn ogen is het zo als je werkt je het minimumloon moet krijgen en niet minder.
donderdag 3 oktober 2013 om 14:03
quote:medina schreef op 03 oktober 2013 @ 13:57:
Over de vrouw die in een rolstoel zit. Ik ken haar bijna mijn hele leven. Toen ik een keer bij haar op bezoek was als kind, heb ik met eigen ogen gezien hoe zij werd geslagen door haar vader, omdat zij niet kon blijven staan. Haar vader wilde dat ze stond en als ze door haar benen zakte, kreeg ze klappen. En ze werd steeds weer op haar voeten gezet, met hetzelfde resultaat: dat ze meteen door haar benen zakte. Ze was toen nog maar 4-5 jaar oud, ik kan me herinneren hoe zielig ze huilde als haar vader haar sloeg. Haar ouders zijn ongeveer een jaar daarna gescheiden en pas toen heeft ze mogen accepteren dat ze nooit zal kunnen lopen. Ze heeft het nog steeds geestelijk moeilijk met het verleden en in het bijzonder met wat haar vader haar heeft aangedaan, maar ze weigert om erin te blijven hangen en ze knokt ervoor om aan de slag te blijven. Ze helpt nu - naast haar voltijd baan - in haar vrijwilligerswerk anderen met een handicap.Wat een ongelooflijk sterke vrouw. Maar niet iedereen is mentaal zo'n bikkel. Daarom mogen we niet haar als maatstaf nemen voor alle mensen met een lichamelijke beperking.
Over de vrouw die in een rolstoel zit. Ik ken haar bijna mijn hele leven. Toen ik een keer bij haar op bezoek was als kind, heb ik met eigen ogen gezien hoe zij werd geslagen door haar vader, omdat zij niet kon blijven staan. Haar vader wilde dat ze stond en als ze door haar benen zakte, kreeg ze klappen. En ze werd steeds weer op haar voeten gezet, met hetzelfde resultaat: dat ze meteen door haar benen zakte. Ze was toen nog maar 4-5 jaar oud, ik kan me herinneren hoe zielig ze huilde als haar vader haar sloeg. Haar ouders zijn ongeveer een jaar daarna gescheiden en pas toen heeft ze mogen accepteren dat ze nooit zal kunnen lopen. Ze heeft het nog steeds geestelijk moeilijk met het verleden en in het bijzonder met wat haar vader haar heeft aangedaan, maar ze weigert om erin te blijven hangen en ze knokt ervoor om aan de slag te blijven. Ze helpt nu - naast haar voltijd baan - in haar vrijwilligerswerk anderen met een handicap.Wat een ongelooflijk sterke vrouw. Maar niet iedereen is mentaal zo'n bikkel. Daarom mogen we niet haar als maatstaf nemen voor alle mensen met een lichamelijke beperking.
donderdag 3 oktober 2013 om 14:04
Logisch Enn
Zolang iedereen het lijdzaam gaat doen worden de regels en eisen steeds absurder en komen er nog meer mensen in de problemen. Ook de familieverhoudingen komen onder druk te staan wat ook weer stress oplevert.
Een mens is en blijft mens en kan niet eeuwig incasseren en geven. Het houdt een keer op.
Zolang iedereen het lijdzaam gaat doen worden de regels en eisen steeds absurder en komen er nog meer mensen in de problemen. Ook de familieverhoudingen komen onder druk te staan wat ook weer stress oplevert.
Een mens is en blijft mens en kan niet eeuwig incasseren en geven. Het houdt een keer op.
donderdag 3 oktober 2013 om 14:10
Dank, Aso tut en amarna.
Ik voel me regelmatig een ongelofelijk rot mens dat ik niet zou willen zorgen voor mijn ouders. Ik wil wel maar het lukt niet meer en daar heeft 'de zorg' dan weer geen ruimte voor. Afijn dank voor jullie lieve woorden ze doen me goed.
Ik voel me regelmatig een ongelofelijk rot mens dat ik niet zou willen zorgen voor mijn ouders. Ik wil wel maar het lukt niet meer en daar heeft 'de zorg' dan weer geen ruimte voor. Afijn dank voor jullie lieve woorden ze doen me goed.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
