Rinda den Besten graait sociaal.

Als je dan toch graait uit de pot van de belastingbetaler, doe het dan wel sociaal betrokken!



PvdA’er misbruikt wachtgeld voor vakantie



AMSTERDAM - 

Binnen de PvdA is een rel ontstaan over het wachtgeld van de vetrekkende Utrechtse wethouder Rinda den Besten. De Pvda’er  heeft al een nieuwe baan, maar ontvangt desondanks de komende 7 weken 14.000 euro wachtgeld. Dat geld gebruikt ze voor een vakantie ‘om uit te rusten.’



Den Besten was sinds 2006 wethouder in de Domstad, de laatste jaren onder meer van Werk & Inkomen. Ze gaat per 1 april aan de slag  als voorzitter van de raad van bestuur van onderwijsinstelling PO-Raad. Tot die tijd rust ze dus uit op kosten van de gemeenschap.



Veel partijgenoten zijn bijzonder onaangenaam getroffen door de wachtgeldregeling, schrijft het AD. Onder hen is ook partijvoorzitter Hans Spekman. ,,Ze heeft het wachtgeld helemaal niet nodig”, zo zegt hij. ,,De regeling is om een periode te overbruggen dat je geen werk hebt. Maar Rinda kan gewoon tot 1 april doorwerken als wethouder. Ik zou het nooit zo gedaan hebben.”

Spekman heeft zijn partijgenoot aangesproken op haar gegraai, maar zij is het niet met hem eens. Voor Spekman is de zaak daarmee afgedaan.

Gelukkig heeft ze wel een moreel kompas als het om het beoordelen van anderen gaat, getuige dit interview uit 2005,





Rinda den Besten: 'Er zijn een heleboel dingen interessanter dan politiek'

 

Rinda den Besten is ruim een kwartier te laat voor onze afspraak, maar met een goede reden. 'Er stond voor mijn huis een meisje op de stoep', zegt ze als ze haastig het stadhuis van Utrecht binnenstapt. 'De ketting van haar fiets was gebroken. Dus heb ik haar even geholpen met de reparatie. Je kan toch moeilijk gewoon voorbijlopen?'

 

Rinda (1973) is fractievoorzitter van de PvdA in de gemeenteraad van Utrecht. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart volgend jaar is ze lijstrekker. Het is een snelle carrière, want ze maakt pas sinds ruim drie jaar deel uit van de gemeenteraad. Wat drijft haar en wat zijn haar ambities?

 

Op je website zeg je dat mensen niet op de wereld zijn om alleen goed voor zichzelf te zorgen. We zijn er ook voor mensen die het minder goed hebben getroffen.

Staat dat er?

 

Je schrijft zelfs dat je je niet kunt voorstellen dat iemand het daar niet mee eens zou zijn.

Ja, dat klopt. Ik kan me daarom ook niet voorstellen dat mensen op de VVD of het CDA stemmen, of er zelfs lid van zijn.

 

Waarom niet?

Je ziet dat sommige mensen in de maatschappij gewoon niet mee komen. Niet omdat ze niet willen maar omdat ze niet kunnen. Soms door een gebrek aan intelligentie maar meestal is het gewoon pech. Net even in het verkeerde nest geboren, de verkeerde ouders, de verkeerde omgeving. Ze kunnen het tempo van de maatschappij niet aan waardoor er voor hen veel meer valkuilen zijn dan voor anderen. Ze komen sneller in de schulden terecht of zijn geneigd tot criminaliteit. Rechtse partijen, de VVD en het CDA met name, gaan te veel uit van 'eigen schuld dikke bult'. Daarmee gaan ze aan de oorzaken van de problematiek van mensen voorbij. Ik zou zeggen: ga nou eens met de mensen praten, in opvanghuizen en daklozenhuizen. Luister naar de verhalen. Hoe is men daar terechtgekomen?

 

Je partner is ook een PvdA-er. Zou hij ook je vriend zijn als hij lid van de VVD was geweest?

Dat zou zomaar kunnen. Er zijn natuurlijk ook leuke VVD-ers.

 

Waar komt je sociale betrokkenheid vandaan?

Toch iets van naastenliefde voor mensen die het minder goed hebben betroffen. Ik kom uit een christelijk nest en heb geleerd dat je niet alleen voor jezelf op de wereld bent. Ik heb ook altijd vrijwilligerswerk gedaan, dat vind ik een soort morele plicht. In de jaren negentig werkte ik bijvoorbeeld in het buurthuis in de Utrechtse wijk Ondiep. Daar gaf ik kookles aan meisjes, Nederlandse taalles en fietsles aan allochtone vrouwen. Via het buurthuis ben ik in de politiek terechtgekomen. In het buurthuis was ik binnen de kortste keren coördinator en was ik van alles aan het regelen. Toen kwam ik Hans Spekman, PvdA-wethouder in Utrecht, tegen. Hij vroeg of ik me kandidaat wilde stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Dat heb ik gedaan omdat ik in het buurthuis merkte dat ik tegen grenzen aanliep. Voor bepaalde projecten kregen we geen budget, bijvoorbeeld het aanschaffen van nieuwe fietsen voor de vrouwen. Ik ontdekte dat in de gemeenteraad over dit soort dingen werd besloten. Dat was voor mij de aanleiding om te kiezen voor de politiek.

 

Even terug naar je jeugd. Je komt uit Woudenberg. Dat is een net, beschaafd dorp. Net als jij: een nette, beschaafde vrouw. En dan nu in de gemeenteraad om op te komen voor de belangen van kansarme mensen in achterstandswijken. Dat zijn twee verschillende werelden. Hoe sla je de brug, hoe maak je contact met hen?

Ik kom weliswaar uit Woudenberg maar wel uit een heel gewoon gezin. Dat helpt. Mijn ouders hebben beiden alleen de basisschool afgemaakt. Mijn vader is in de jaren zeventig een tijd werkeloos geweest. Als aan het eind van de maand het geld op was aten we geen vlees, alleen nog aardappels en groente. Dus volgens mij kan ik me wel inleven in hoe het is om het niet breed te hebben. Het is lastig om over mezelf te zeggen waaróm ik die brug kan slaan maar ik merk wel dát ik het kan. Het heeft ook te maken met mijn oprechte interesse in mensen. Ik hou ervan om met mensen te praten over hoe hun leven eruit ziet, waar ze zich zorgen over maken en welke dromen ze hebben. Dat werkt. Ik merk dat ik nog steeds veel warme contacten heb met mensen uit de wijk Ondiep, waar ik jaren heb gewoond.

 

Uit onderzoek blijkt dat gemeenteraadsleden maar 16% van hun tijd buiten het stadhuis doorbrengen. Voor de rest zitten ze binnen te vergaderen. Jij ook?

Vroeger was ik veel in de stad te vinden maar sinds ik in 2004 fractievoorzitter werd niet meer. Op een gegeven moment zat ik altijd binnen, dat werd te gortig. Dus heb ik sinds begin van dit jaar met mezelf de afspraak dat ik tenminste twee keer per week een afspraak in de samenleving heb. Dat kan op een school zijn, een welzijnsinstelling of gewoon met een burger. Ik let er dan wel op dat het contacten zijn met mensen uit de uitvoering. Dus niet de directeur van de thuiszorginstelling maar medewerkers.

 

Hou je je aan die afspraak met jezelf?

Ja. Bovendien heb ik nog steeds die oude contacten in Ondiep uit de tijd dat ik nog geen fractievoorzitter was. Die mensen bellen me nog regelmatig. Mensen verwijzen elkaar ook naar mij. Zo van: je moet Rinda hebben, want die doet ook echt wat. Als ik in Ondiep ga fietsen word ik nog steeds regelmatig aangesproken door mensen op straat. Ik ben in 2004 verhuisd naar een andere wijk en had me voorgenomen om daar ook weer zo'n netwerk op te bouwen. Maar dat is nog niet gelukt door tijdgebrek. Het fractievoorzitterschap kost me zo'n tien uur per week extra. Dat is jammer.  

 

Iets anders. Angela Merkel..?

Mijn eerste gedachte was: wat zou dat gaaf zijn, een vrouw als kanselier! Dat zou ik tof vinden. Maar Merkel is geen leider. Ze heeft zo'n tobberige uitstraling ze is niet inspirerend. Ik heb niets tegen haar maar er is ook niets waar ik enthousiast van word. Ze is een beetje vlak. Wat dat betreft is ze een typische vrouwelijke politicus. Bijna alle vrouwen die het in de politiek maken zijn ijskonijnen, jammer genoeg. Neem die verschrikkelijke burgemeester van Arnhem: Krikke. Het grootste ijskonijn ter wereld. En onze Utrechtse Annie Brouwer... in de gemeenteraad toch ook niet altijd een en al warmte en menselijkheid.

 

Wie is je politieke voorbeeld?

Hans Spekman, hoewel ik graag een vrouw zou willen noemen. Maar Hans spreekt me het meest aan. Door zijn manier van werken. Hij werkt heel erg vanuit de bewoners, houdt goed contact met de mensen in de wijken. Hans is oprecht betrokken, en combineert dat met eerlijkheid en duidelijkheid. Hij doet veel voor mensen, maar kan ook goed 'nee' zeggen, als dat nodig is. Daar heb ik veel van geleerd. Als alle politici zouden zijn zoals Hans Spekman, dan was er geen kloof tussen burger en politiek.

 

Hans Spekman gaat volgend jaar weg uit Utrecht om een gooi te doen naar een Tweede Kamerzetel. Wat is jouw ambitie? Waar zit je over vijf jaar? Ook in de Kamer?

Absoluut niet. Nooit. Ik ben te veel een lokale politicus.

 

Dat is Spekman ook.

Dat is waar. Hij heeft vijf jaar geleden waarschijnlijk ook gezegd dat hij nooit naar Den Haag zou vertrekken. Maar goed, mij trekt het niet, voor wat het waard is. De abstractie van de landelijke politiek past niet bij me.

 

Spekman zegt: 'Ik loop als wethouder tegen problemen aan die alleen in Den Haag kunnen worden opgelost. Dus ga ik daar naar toe'. Dat zei jij net zelf ook over je werk in het buurthuis: daar liep je tegen dingen aan die in de gemeenteraad werden besloten, en dus stelde je je kandidaat voor de raad.

Maar dat deed ik niet met het doel om carrière te maken in de politiek. Ik heb natuurlijk wel ambitie, maar die is pas ontstaan doordat ik heb gemerkt hoe leuk ik de lokale politiek vind. Ik zou bijvoorbeeld best wethouder willen worden, in de komende jaren. Maar Den Haag... nee. Ik zou de kneuterigheid van de lokale politiek vreselijk missen. De losse stoeptegels en de kleine speelplaatsjes.

 

Wat vind je van het boek van Rob Oudkerk?

Dat heb ik niet gelezen. Oudkerk is een eikel (schrijf dat maar gewoon op!). De man heeft een bord voor z'n kop. Hij is lid van een partij, de PvdA, die opkomt voor de zwakkeren in de samenleving en zich fel verzet tegen vrouwenuitbuiting. Dus dan kan je niet aan de andere kant naar die hoertjes gaan. Dat is moreel verknipt. Dus wat mij betreft komt hij nooit meer terug in de politiek, en zeker niet in de PvdA.   

 

Wat doet een jonge, dynamische vrouw bij een partij van belegen middelbare mannen met buikjes, brilletjes en baardjes?

Mijn keuze voor de PvdA is duidelijk. Ik vind dat de PvdA erg goed en pragmatisch met zaken omgaat. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit naar een andere partij zou overstappen. Ik voel me in de PvdA thuis, ook bij die mannetjes. Maar soms heeft de partij ook wel iets zurigs. PvdA-ers hebben de neiging al het wereldleed op hun schouders te nemen. Ze zijn soms een beetje zwaar op de hand. Ik ben iemand van gezelligheid, vrolijkheid en af en toe wat joligheid. Daar is de partij niet altijd klaar voor. Wat dat betreft kun je veel beter met VVD-ers de kroeg in.

 

Een paar weken geleden stond er op zaterdag voor het stadhuis een kraampje waar Leefbaar Utrecht folders uitdeelde. Een stukje verderop stond een andere kraam, van een fietsenmaker. Daar kon je gratis je fietslicht laten maken. Bij de ene kraam stond het zwart van de mensen, bij de andere stond niemand. Ik hoef je niet te vertellen bij welke kraam het stil was. Hoe komt dat?

Tja... bij de fietsenmaker is gratis iets te halen, wat heel concreet is: een lamp. Leer mij de Hollander kennen! Maar of je aan de getalsverhoudingen tussen beide kraampjes echt conclusies moet verbinden, weet ik niet. Waar het mij om gaat is het opkomstpercentage bij de komende verkiezingen. Dat moet veel hoger dan de vorige keer. En verder denk ik dat er in het leven een heleboel dingen interessanter zijn dan politiek. Boeken, lekker eten, vrienden, gezelligheid en soms zelfs je fietslamp. Misschien is het goed om dat gewoon te erkennen.

 

Tobias Reijngoud, 2005

Ze is niet ontslagen, ze vertrekt vrijwillig, voor een baanswitch. Walgelijk. Terwijl tegelijkertijd in de zorg zo wordt bezuinigd dat verplegenden moeten kiezen tussen iemand thee geven of onder de douche zetten. Om maar een voorbeeld te noemen.

quote:nessemeisje schreef op 11 februari 2013 @ 15:33:

Ze houdt vakantie. En voor die 7 weken krijgt ze 14.000 euro. Het had haar gesierd als ze gewoon onbetaald verlof op had genomen, want als je zo'n groot moreel kompas hebt, snap je toch ook wel dat dit op zijn zachtst gezegd nogal dubieus is?Dus dat. Ze ligt dan ook onder vuur binnen haar eigen partij, maar die pakken haar natuurlijk ook niet aan. Zelfs haar grote voorbeeld Spekman niet, die nivelleren zo'n feest vindt.

Nee, het is ook maar 14.000 euro....

Altijd grappig als mensen niet begrijpen dat je, zeker als politicus, zorgvuldig met gemeenschapsgeld om dient te gaan.

Ik gun bejaarden een dagelijkse douchebeurt, en een warme maaltijd die ze niet in hun pyjama hoeven te nuttigen omdat er geen tijd/geld is om ze te wassen en aan te kleden. Niet dat iemand die gewoon van baan switcht om voor 14000 euro op ons aller kosten vakantie te gaan vieren. Dat is gewoon not done. Dat vindt haar eigen partij ook, maar het mooie is wel dat Rinda den Besten nu wel haar échte sociale gezicht heeft laten zien aangezien ze zich daar ook geen reet van aantrekt.

quote:nessemeisje schreef op 11 februari 2013 @ 15:58:



Nee, 80 K verdienen is niet fout. Integendeel, dan doe je iets hartstikke goed. Maar 14 K opstrijken aan wachtgeld terwijl je ook aan had kunnen blijven als wethouder om de periode naar je volgende baan te overlappen is moreel verwerpelijk. Zeker als je pretendeert 'sociaal' te zijn.Zo is dat!