Actueel
alle pijlers
Tolerant Nederland anno 2013: homopesten
dinsdag 5 maart 2013 om 08:50
Gisteren ging dokument over homopesten. Misschien naief maar ben er door geschokt hoe er gepest wordt en hoe de politie ermee omgaat. Kijk en oordeel zelf: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1329274
vrijdag 15 maart 2013 om 11:34
Oh, wat herkenbaar, cine! Ik heb het idee dat veel mensen die vragen of we zussen zijn, eigenlijk ook gewoon vermoeden dat we een stel zijn, en dat op de een of andere manier graag even willen weten. Maar ik vraag me echt af waarom op vakantie in het buitenland een ober dit graag wil weten. En ik voel me niet vrij om te zeggen: "Nee, we zijn een stel" als ik daar nog 2 weken ben, omdat ik bang ben dat er raar naar ons gekeken zal worden. Maar ik vertik het om "ja" te zeggen om van dat gezeik af te zijn.
Wat ik ook frustrerend vind is dat sommige mensen heel erg butch/femme denken. Willen weten wie "het mannetje" is, en zeggen: "Ja, je ziet toch altijd dat de een meer het mannetje en de ander meer het vrouwtje is." En dan denk ik: Hoeveel lesbiennes ken je? Soms spelen films/series op dit beeld in, en voor sómmige stellen zal deze rolverdeling gelden, maar ik herken dit zelf echt totáál niet. Maar mensen willen per se die rolverdeling zien, omdat de een jurk draagt, langer haar heeft, een kind heeft gebaard, een vrouwelijker beroep heeft, op voetbal zit etc.
En dan gefrustreerd zijn omdat ik dan zeg: "Geen idee, ik ben degene die jurkjes draagt en voor de klas staat, maar mijn vrouw zat vroeger op voetbal en is nu zwanger." Alsof ik hún butch/femme beeld verstoor!
Wat ik ook frustrerend vind is dat sommige mensen heel erg butch/femme denken. Willen weten wie "het mannetje" is, en zeggen: "Ja, je ziet toch altijd dat de een meer het mannetje en de ander meer het vrouwtje is." En dan denk ik: Hoeveel lesbiennes ken je? Soms spelen films/series op dit beeld in, en voor sómmige stellen zal deze rolverdeling gelden, maar ik herken dit zelf echt totáál niet. Maar mensen willen per se die rolverdeling zien, omdat de een jurk draagt, langer haar heeft, een kind heeft gebaard, een vrouwelijker beroep heeft, op voetbal zit etc.
En dan gefrustreerd zijn omdat ik dan zeg: "Geen idee, ik ben degene die jurkjes draagt en voor de klas staat, maar mijn vrouw zat vroeger op voetbal en is nu zwanger." Alsof ik hún butch/femme beeld verstoor!
vrijdag 15 maart 2013 om 11:39
Ik ben altijd heel snel klaar met stomme vragen. Als ik er niet op wil antwoorden zeg ik met een vriendelijke glimlach: "Sorry, dat houd ik liever prive." Alleen totale lomperiken vragen dan nog door, en die zijn zeldzaam.
En verder heb ik ontdekt dat je niet te veel aantrekken van wat andere mensen vinden enorm helpt. Natuurlijk, het blijft pijnlijk als mensen in mijn bijzijn homoseksualiteit walgelijk en vies noemen. En daar zeg ik dan ook wat van. Maar ik betrek het niet op mezelf. Als andere mensen mij vreselijk vinden omdat ik niet in hun hokje pas, jammer dan. Er zijn genoeg mensen die me wel accepteren, daar besteed ik mijn tijd liever aan.
En verder heb ik ontdekt dat je niet te veel aantrekken van wat andere mensen vinden enorm helpt. Natuurlijk, het blijft pijnlijk als mensen in mijn bijzijn homoseksualiteit walgelijk en vies noemen. En daar zeg ik dan ook wat van. Maar ik betrek het niet op mezelf. Als andere mensen mij vreselijk vinden omdat ik niet in hun hokje pas, jammer dan. Er zijn genoeg mensen die me wel accepteren, daar besteed ik mijn tijd liever aan.
vrijdag 15 maart 2013 om 13:44
Ik herken ook veel in jouw posts, NYC! Fijn, want veel mensen hebben toch al snel zoiets van: ‘Maar dit is Nederland! Het is hier toch best oké?’ Wat (in ieder geval voor mij) ook echt zo is over het algemeen, en daar ben ik hartstikke blij mee, maar dat wil niet zeggen dat ik er niet mee bezig ben.
Dat is natuurlijk ook juist het punt, dat het vaak de obers en de caissières en andere randfiguren zijn die zulke vragen stellen. Ik ben nogal introvert en zelfbewust, dus ik houd sowieso al niet zo van dat soort gesprekjes, en dat is alleen maar erger geworden sinds ik uit de kast ben en dit soort vragen regelmatig krijg. Veel mensen hebben er vast geen verkeerde bedoelingen mee, maar die worden door mij dus net zo goed uiterst wantrouwend benaderd, want inderdaad: waarom wil je dat weten? Wat ga je doen met die informatie?
Butch/femme speelt hier niet zo, dat lijkt me wel heel irritant ook, vooral omdat wij zelf die 'verdeling' ook absoluut niet hebben (als je die wel hebt gaat het ook niemand iets aan natuurlijk). Wel andere vooroordelen, zoals van iemand die ons allebei kende voor we een relatie kregen: ‘O ja, ik had wel gedacht dat jullie met elkaar zouden eindigen, omdat jullie allebei op vrouwen vallen’ (verder valt natuurlijk he-le-maal niemand op vrouwen, echt toevallig) en bij de bruiloft: ‘We vroegen ons wel héél erg af wat jullie aan zouden hebben, hoor, of het een jurk zou zijn en zo!’ (want lesbiënnes dragen natuurlijk eigenlijk geen jurken).
Dat is natuurlijk ook juist het punt, dat het vaak de obers en de caissières en andere randfiguren zijn die zulke vragen stellen. Ik ben nogal introvert en zelfbewust, dus ik houd sowieso al niet zo van dat soort gesprekjes, en dat is alleen maar erger geworden sinds ik uit de kast ben en dit soort vragen regelmatig krijg. Veel mensen hebben er vast geen verkeerde bedoelingen mee, maar die worden door mij dus net zo goed uiterst wantrouwend benaderd, want inderdaad: waarom wil je dat weten? Wat ga je doen met die informatie?
Butch/femme speelt hier niet zo, dat lijkt me wel heel irritant ook, vooral omdat wij zelf die 'verdeling' ook absoluut niet hebben (als je die wel hebt gaat het ook niemand iets aan natuurlijk). Wel andere vooroordelen, zoals van iemand die ons allebei kende voor we een relatie kregen: ‘O ja, ik had wel gedacht dat jullie met elkaar zouden eindigen, omdat jullie allebei op vrouwen vallen’ (verder valt natuurlijk he-le-maal niemand op vrouwen, echt toevallig) en bij de bruiloft: ‘We vroegen ons wel héél erg af wat jullie aan zouden hebben, hoor, of het een jurk zou zijn en zo!’ (want lesbiënnes dragen natuurlijk eigenlijk geen jurken).
vrijdag 15 maart 2013 om 14:40
De vraag van de kinderwens is ook herkenbaar trouwens. Op een verjaardagsfeestje wordt aan mijn heteroseksuele schoonzusje steeds gevraagd: "En, wanneer komen er kindjes? Zou zo leuk zijn, weer een kleintje erbij in de familie!" Maar aan mij en mijn vriendin wordt dit niet gevraagd, terwijl wij én zes jaar ouder zijn, én men weet dat we een kinderwens hebben.
En hoewel ik het eigenlijk ronduit ongehoord vind om de vraag te stellen 'wanneer de kindjes komen' (je weet misschien niet of dit gevoelig ligt, of het zwanger worden misschien niet lukt) zou ik soms juist graag willen dat mensen deze vraag zo openbaar aan ons stellen. Maar omdat mensen dat niet doen bij ons, maar wel bij andere heteroseksuele koppels lijkt het net of ze het raar of niet gepast vinden om dit aan ons te vragen. Wie weet is het juist wel beleefdheid hoor, maar ik voel me daardoor juist weer "de uitzondering".
Wat jij schrijft over de jurk/bruiloft is een van de redenen waarom mijn vriendin eigenlijk geen bruiloft wil. Zij wil namelijk absoluut niet in een jurk, maar is bang dat als zij in een nette broek/pak trouwt, mensen plagend/flauw gaan opmerken: "Haha, nou ben je echt het mannetje!"
En hoewel ik het eigenlijk ronduit ongehoord vind om de vraag te stellen 'wanneer de kindjes komen' (je weet misschien niet of dit gevoelig ligt, of het zwanger worden misschien niet lukt) zou ik soms juist graag willen dat mensen deze vraag zo openbaar aan ons stellen. Maar omdat mensen dat niet doen bij ons, maar wel bij andere heteroseksuele koppels lijkt het net of ze het raar of niet gepast vinden om dit aan ons te vragen. Wie weet is het juist wel beleefdheid hoor, maar ik voel me daardoor juist weer "de uitzondering".
Wat jij schrijft over de jurk/bruiloft is een van de redenen waarom mijn vriendin eigenlijk geen bruiloft wil. Zij wil namelijk absoluut niet in een jurk, maar is bang dat als zij in een nette broek/pak trouwt, mensen plagend/flauw gaan opmerken: "Haha, nou ben je echt het mannetje!"
vrijdag 15 maart 2013 om 15:01
quote:cine schreef op 15 maart 2013 @ 11:22:
Naast dat mensen mij al-tijd willen vertellen over die ene andere homo of lesbo die ze toevallig kennen, waarbij ze het soms dan ook nog raar vinden als ik die niet blijk te kennen.
Haha, herkenbaar. En dat er dan áltijd bij gezegd worden, dat het ook hele normale en leuke homo's zijn....oke, nou en... Ik hoor nou nooit iemand zeggen, goh ik ken toch een lesbienne en dat is me een takkewijf
quote:cine schreef op 15 maart 2013 @ 11:22:
Ik ben er over het algemeen heel open over, maar ik heb het nooit zomaar over ‘mijn vrouw’, ik vraag mezelf altijd af of het verstandig is, wat de persoon tegenover me ervan zal vinden. Meestal zal ik het dan alsnog gewoon zeggen, maar ik vind het wel vermoeiend om daar altijd mee bezig te zijn, ik voel me er toch vaak een beetje verlegen en ongemakkelijk onder. Omdat ik er nooit zeker van kan zijn dat mensen goed reageren.Ik vind het alleen lastig om in een nieuwe werkomgeving er over te beginnen. Ik werk nu ergens waar 90% vrouw is en daar heb ik het onderwerp toch een tijdje vermeden dan in de werkomgeving waar het gros mannen was. Het is ook net alsof mannen het ook wat makkelijker accepteren dat je ook op vrouwen valt. Op mijn werk weet inmiddels iedereen wel dat ik een vriendin heb, maar er is bijna niemand die het woord lesbisch of lesbienne in de mond durft te nemen. Vaak wordt er gezegd dat mensen ook "zo" zijn...Alsof ik dan weet wat ze bedoelen, dik, gezellig, 30 jaar, blond?
Naast dat mensen mij al-tijd willen vertellen over die ene andere homo of lesbo die ze toevallig kennen, waarbij ze het soms dan ook nog raar vinden als ik die niet blijk te kennen.
Haha, herkenbaar. En dat er dan áltijd bij gezegd worden, dat het ook hele normale en leuke homo's zijn....oke, nou en... Ik hoor nou nooit iemand zeggen, goh ik ken toch een lesbienne en dat is me een takkewijf
quote:cine schreef op 15 maart 2013 @ 11:22:
Ik ben er over het algemeen heel open over, maar ik heb het nooit zomaar over ‘mijn vrouw’, ik vraag mezelf altijd af of het verstandig is, wat de persoon tegenover me ervan zal vinden. Meestal zal ik het dan alsnog gewoon zeggen, maar ik vind het wel vermoeiend om daar altijd mee bezig te zijn, ik voel me er toch vaak een beetje verlegen en ongemakkelijk onder. Omdat ik er nooit zeker van kan zijn dat mensen goed reageren.Ik vind het alleen lastig om in een nieuwe werkomgeving er over te beginnen. Ik werk nu ergens waar 90% vrouw is en daar heb ik het onderwerp toch een tijdje vermeden dan in de werkomgeving waar het gros mannen was. Het is ook net alsof mannen het ook wat makkelijker accepteren dat je ook op vrouwen valt. Op mijn werk weet inmiddels iedereen wel dat ik een vriendin heb, maar er is bijna niemand die het woord lesbisch of lesbienne in de mond durft te nemen. Vaak wordt er gezegd dat mensen ook "zo" zijn...Alsof ik dan weet wat ze bedoelen, dik, gezellig, 30 jaar, blond?
vrijdag 15 maart 2013 om 15:42
Ik heb het op mijn nieuwe werkplek gelijk gezegd, oh Okee wel nadat een collega het had over haar homo broer, dat maakte het voor mij toch net iets gemakkelijker.
In idd het mannetjevrouwtje idee, ik kleed mezelf casual, dus jeans en sneakers. Mijn vriendin houdt van tutten, oorlellen en jurkjes. Dat maakt in de ogen van vreemden haar het vrouwtje en mij het mannetje. Terwijl ik dus uren kan zeuren over mijn kapsel en makkelijk een hele dag een stad door crossen op zoek naar DE jeans.
Maar ja, dat zien de mensen niet, die denken in hokjes en je bent nu eenmaal lesbisch en moet je voldoen aan HUN denkbeeld, heel irritant!
In idd het mannetjevrouwtje idee, ik kleed mezelf casual, dus jeans en sneakers. Mijn vriendin houdt van tutten, oorlellen en jurkjes. Dat maakt in de ogen van vreemden haar het vrouwtje en mij het mannetje. Terwijl ik dus uren kan zeuren over mijn kapsel en makkelijk een hele dag een stad door crossen op zoek naar DE jeans.
Maar ja, dat zien de mensen niet, die denken in hokjes en je bent nu eenmaal lesbisch en moet je voldoen aan HUN denkbeeld, heel irritant!
vrijdag 15 maart 2013 om 16:23
quote:NYC schreef op 15 maart 2013 @ 14:40:
De vraag van de kinderwens is ook herkenbaar trouwens. Op een verjaardagsfeestje wordt aan mijn heteroseksuele schoonzusje steeds gevraagd: "En, wanneer komen er kindjes? Zou zo leuk zijn, weer een kleintje erbij in de familie!" Maar aan mij en mijn vriendin wordt dit niet gevraagd, terwijl wij én zes jaar ouder zijn, én men weet dat we een kinderwens hebben.
En hoewel ik het eigenlijk ronduit ongehoord vind om de vraag te stellen 'wanneer de kindjes komen' (je weet misschien niet of dit gevoelig ligt, of het zwanger worden misschien niet lukt) zou ik soms juist graag willen dat mensen deze vraag zo openbaar aan ons stellen. Maar omdat mensen dat niet doen bij ons, maar wel bij andere heteroseksuele koppels lijkt het net of ze het raar of niet gepast vinden om dit aan ons te vragen. Wie weet is het juist wel beleefdheid hoor, maar ik voel me daardoor juist weer "de uitzondering".
Wat jij schrijft over de jurk/bruiloft is een van de redenen waarom mijn vriendin eigenlijk geen bruiloft wil. Zij wil namelijk absoluut niet in een jurk, maar is bang dat als zij in een nette broek/pak trouwt, mensen plagend/flauw gaan opmerken: "Haha, nou ben je echt het mannetje!" Jammer dat er toch altijd weer mensen zijn die het zo nodig met grappen en verzwijgen je gevoel moeten ontkennen en niet serieus nemen..
De vraag van de kinderwens is ook herkenbaar trouwens. Op een verjaardagsfeestje wordt aan mijn heteroseksuele schoonzusje steeds gevraagd: "En, wanneer komen er kindjes? Zou zo leuk zijn, weer een kleintje erbij in de familie!" Maar aan mij en mijn vriendin wordt dit niet gevraagd, terwijl wij én zes jaar ouder zijn, én men weet dat we een kinderwens hebben.
En hoewel ik het eigenlijk ronduit ongehoord vind om de vraag te stellen 'wanneer de kindjes komen' (je weet misschien niet of dit gevoelig ligt, of het zwanger worden misschien niet lukt) zou ik soms juist graag willen dat mensen deze vraag zo openbaar aan ons stellen. Maar omdat mensen dat niet doen bij ons, maar wel bij andere heteroseksuele koppels lijkt het net of ze het raar of niet gepast vinden om dit aan ons te vragen. Wie weet is het juist wel beleefdheid hoor, maar ik voel me daardoor juist weer "de uitzondering".
Wat jij schrijft over de jurk/bruiloft is een van de redenen waarom mijn vriendin eigenlijk geen bruiloft wil. Zij wil namelijk absoluut niet in een jurk, maar is bang dat als zij in een nette broek/pak trouwt, mensen plagend/flauw gaan opmerken: "Haha, nou ben je echt het mannetje!" Jammer dat er toch altijd weer mensen zijn die het zo nodig met grappen en verzwijgen je gevoel moeten ontkennen en niet serieus nemen..
vrijdag 15 maart 2013 om 16:49
Mooi om te zien hoe jullie elkaar in deze discussie gevonden hebben!
Maar wat ik me als buitenstaander afvraag: zoeken jullie niet te veel achter vragen die mensen stellen? Ik merk dat ik ook vaak twee vrouwen eerder inschat als zussen of platonische vriendinnen, maar dat is eigenlijk alleen maar omdat ik die vaker tegen kom dan lesbische stellen. Het is meer een educated guess zeg maar, absoluut geen waarde-oordeel.
En geen hetero-tover-pilletjes slikken hoor! Tenzij er pillen op de markt komen die er voor zorgen dat je je minder aantrekt van andere mensen:) (alleen willen heel veel hetero's die waarschijnlijk ook wel slikken)
Maar wat ik me als buitenstaander afvraag: zoeken jullie niet te veel achter vragen die mensen stellen? Ik merk dat ik ook vaak twee vrouwen eerder inschat als zussen of platonische vriendinnen, maar dat is eigenlijk alleen maar omdat ik die vaker tegen kom dan lesbische stellen. Het is meer een educated guess zeg maar, absoluut geen waarde-oordeel.
En geen hetero-tover-pilletjes slikken hoor! Tenzij er pillen op de markt komen die er voor zorgen dat je je minder aantrekt van andere mensen:) (alleen willen heel veel hetero's die waarschijnlijk ook wel slikken)
vrijdag 15 maart 2013 om 19:38
quote:eloys schreef op 15 maart 2013 @ 16:49:
Mooi om te zien hoe jullie elkaar in deze discussie gevonden hebben!
Maar wat ik me als buitenstaander afvraag: zoeken jullie niet te veel achter vragen die mensen stellen? Ik merk dat ik ook vaak twee vrouwen eerder inschat als zussen of platonische vriendinnen, maar dat is eigenlijk alleen maar omdat ik die vaker tegen kom dan lesbische stellen. Het is meer een educated guess zeg maar, absoluut geen waarde-oordeel.
En geen hetero-tover-pilletjes slikken hoor! Tenzij er pillen op de markt komen die er voor zorgen dat je je minder aantrekt van andere mensen:) (alleen willen heel veel hetero's die waarschijnlijk ook wel slikken)
Ja eloys, ik denk inderdaad dat ik er teveel achter zoek, aan wat mensen vragen en zelfs dat ik aan het invullen ben wat mensen kunnen vinden/denken/hoe ze echt over me denken etc. Terwijl dat eigenlijk nergens op slaat en ik dat ook echt niet zou moeten doen.
Maar ik vraag me wel af waaróm mensen die "zussen"-vraag stellen. Waarom wil men weten wat onze relatie tot elkaar is? En dan bedoel ik niet de nieuwe buren, naast wie we jarenlang zullen wonen, maar als je op een terras zit en de ober komt een bestelling opnemen. Ik heb van mijn (heteroseksuele) vriendinnen nooit gehoord dat iemand aan hen vroeg: "Broer en zus?" als ze met hun man uit eten gaan. Nooit. Dus voelt het alsof je uitzonderlijk bent als je als vrouw met je vrouwelijke partner gaat eten.
Maar je hebt gelijk als je zegt dat ik er teveel achterzoek, teveel mee bezig ben, maar het is denk ik meer dat ik mij - door anderen - bewust ben dat mijn situatie toch anders wordt bevonden...
Mooi om te zien hoe jullie elkaar in deze discussie gevonden hebben!
Maar wat ik me als buitenstaander afvraag: zoeken jullie niet te veel achter vragen die mensen stellen? Ik merk dat ik ook vaak twee vrouwen eerder inschat als zussen of platonische vriendinnen, maar dat is eigenlijk alleen maar omdat ik die vaker tegen kom dan lesbische stellen. Het is meer een educated guess zeg maar, absoluut geen waarde-oordeel.
En geen hetero-tover-pilletjes slikken hoor! Tenzij er pillen op de markt komen die er voor zorgen dat je je minder aantrekt van andere mensen:) (alleen willen heel veel hetero's die waarschijnlijk ook wel slikken)
Ja eloys, ik denk inderdaad dat ik er teveel achter zoek, aan wat mensen vragen en zelfs dat ik aan het invullen ben wat mensen kunnen vinden/denken/hoe ze echt over me denken etc. Terwijl dat eigenlijk nergens op slaat en ik dat ook echt niet zou moeten doen.
Maar ik vraag me wel af waaróm mensen die "zussen"-vraag stellen. Waarom wil men weten wat onze relatie tot elkaar is? En dan bedoel ik niet de nieuwe buren, naast wie we jarenlang zullen wonen, maar als je op een terras zit en de ober komt een bestelling opnemen. Ik heb van mijn (heteroseksuele) vriendinnen nooit gehoord dat iemand aan hen vroeg: "Broer en zus?" als ze met hun man uit eten gaan. Nooit. Dus voelt het alsof je uitzonderlijk bent als je als vrouw met je vrouwelijke partner gaat eten.
Maar je hebt gelijk als je zegt dat ik er teveel achterzoek, teveel mee bezig ben, maar het is denk ik meer dat ik mij - door anderen - bewust ben dat mijn situatie toch anders wordt bevonden...
vrijdag 15 maart 2013 om 20:53
Gewoon smalltalk misschien? of het begin van een versierpoging? Ik krijg als ik met mijn zus ga eten of stappen ook wel eens die vraag, al lijken we niet op elkaar. Ik merk wel dat sommige mannen soms gewoon een opening zoeken en daarom zoiets sufs vragen.Met mijn man heb ik dat nou nooit, maar wie aan ons vraagt of we broer of zus zijn is op zijn minst erg visueel beperkt
vrijdag 15 maart 2013 om 22:27
Het kan smalltalk zijn, of een versierpoging, of gewoon aftasten of we in zijn voor een flirt ofzo, maar wat ik bedoel is dat ik dit niet hoor van mijn vriendinnen die met hun man op vakantie zijn. Natuurlijk, er zijn altijd rasechte flirters die iedere dame "oh so beautiful" noemen, maar het bevestigt mijn persoonlijke idee dat je als 2 vrouwen niet in de éérste plaats als een stel wordt beschouwd, maar als man en vrouw wél in de eerste plaats als stel wordt gezien. Zelfs al ga je wel met je broer op vakantie, dan zal de ober in eerste instantie denken dat je met je man bent, en waarschijnlijk niet vragen: "Are you brother and sister?"
Snap je een beetje wat ik bedoel?
Snap je een beetje wat ik bedoel?
vrijdag 15 maart 2013 om 22:40
quote:NYC schreef op 05 maart 2013 @ 22:51:
Het is wel 's letterlijk gezegd, maar meestal zit het verpakt in andere opmerkingen die over jongens/mannen, uitgaan en seks gaan. Soms zijn het ook grapjes (denk ik). Nu weet ik ook van mijzelf dat ik heel gevoelig ben voor grapjes van anderen en wil ik niet meteen iemand veroordelen dat hij onze relatie niet serieus neemt. Opmerkingen als: "Hé, we (mannen) zijn in de minderheid in de familie, brengen jullie eens wat kerels mee!" wordt wel tegen ons gezegd, maar niet tegen een gebonden heteroseksueel nichtje. Dat vóelt alsof er gezegd wordt: "Jullie zijn in feite twee vrijgezelle dames, die lekker op liefdespad kunenn gaan." Maar deels is het misschien ook wel interpretatie van mij.
Dat lijkt me meer een grapje. Tegen een heteroseksueel nichtje zou het overkomen alsof ze niet aan de vent zou komen. Dat zou wel vervelend voor haar kunnen zijn maar eventueel ook weer een grapje.
Ik zou denken dat ze het plagend bedoelen. Juist het prima vinden en dat zo dus laten blijken. En áls ze het tegen het nichtje wel zouden zeggen zou ik eerder denken dat ze het jammer voor haar vinden en hopen dat ze aan man komt.
Bij lesbische stellen zie je dat er vaak daadwerkelijk veel minder mannen zijn als je er komt. Dit omdat ze ook vaak weer lesbische vriendinnen hebben. Niet handig als je heteroseksueel en een single vrouw bent en je komt er op bezoek.
Niet overal maar wel al snel. Dat voelt dan toch een beetje "uit balans" als je 10 vrouwen en 2 mannen hebt (en het gaat ook nog eens alleen over vrouwen...).
Het is wel 's letterlijk gezegd, maar meestal zit het verpakt in andere opmerkingen die over jongens/mannen, uitgaan en seks gaan. Soms zijn het ook grapjes (denk ik). Nu weet ik ook van mijzelf dat ik heel gevoelig ben voor grapjes van anderen en wil ik niet meteen iemand veroordelen dat hij onze relatie niet serieus neemt. Opmerkingen als: "Hé, we (mannen) zijn in de minderheid in de familie, brengen jullie eens wat kerels mee!" wordt wel tegen ons gezegd, maar niet tegen een gebonden heteroseksueel nichtje. Dat vóelt alsof er gezegd wordt: "Jullie zijn in feite twee vrijgezelle dames, die lekker op liefdespad kunenn gaan." Maar deels is het misschien ook wel interpretatie van mij.
Dat lijkt me meer een grapje. Tegen een heteroseksueel nichtje zou het overkomen alsof ze niet aan de vent zou komen. Dat zou wel vervelend voor haar kunnen zijn maar eventueel ook weer een grapje.
Ik zou denken dat ze het plagend bedoelen. Juist het prima vinden en dat zo dus laten blijken. En áls ze het tegen het nichtje wel zouden zeggen zou ik eerder denken dat ze het jammer voor haar vinden en hopen dat ze aan man komt.
Bij lesbische stellen zie je dat er vaak daadwerkelijk veel minder mannen zijn als je er komt. Dit omdat ze ook vaak weer lesbische vriendinnen hebben. Niet handig als je heteroseksueel en een single vrouw bent en je komt er op bezoek.
Niet overal maar wel al snel. Dat voelt dan toch een beetje "uit balans" als je 10 vrouwen en 2 mannen hebt (en het gaat ook nog eens alleen over vrouwen...).
vrijdag 15 maart 2013 om 22:47
quote:NYC schreef op 15 maart 2013 @ 14:40:
De vraag van de kinderwens is ook herkenbaar trouwens. Op een verjaardagsfeestje wordt aan mijn heteroseksuele schoonzusje steeds gevraagd: "En, wanneer komen er kindjes? Zou zo leuk zijn, weer een kleintje erbij in de familie!" Maar aan mij en mijn vriendin wordt dit niet gevraagd, terwijl wij én zes jaar ouder zijn, én men weet dat we een kinderwens hebben.
En hoewel ik het eigenlijk ronduit ongehoord vind om de vraag te stellen 'wanneer de kindjes komen' (je weet misschien niet of dit gevoelig ligt, of het zwanger worden misschien niet lukt) zou ik soms juist graag willen dat mensen deze vraag zo openbaar aan ons stellen. Maar omdat mensen dat niet doen bij ons, maar wel bij andere heteroseksuele koppels lijkt het net of ze het raar of niet gepast vinden om dit aan ons te vragen. Wie weet is het juist wel beleefdheid hoor, maar ik voel me daardoor juist weer "de uitzondering".
Wat jij schrijft over de jurk/bruiloft is een van de redenen waarom mijn vriendin eigenlijk geen bruiloft wil. Zij wil namelijk absoluut niet in een jurk, maar is bang dat als zij in een nette broek/pak trouwt, mensen plagend/flauw gaan opmerken: "Haha, nou ben je echt het mannetje!"
Voor heteroseksuele koppels is het vanzelfsprekend dat er geen extra hulpmiddelen nodig zijn zoals ivf. Ik denk dat men behoudender is dat aan jullie te vragen omdat het een lastigere weg is, die niet elk koppel zal nemen.
Het is onder lesbische koppels wel al erg gebruikelijk daar over na te denken over een kinderwens maar voor anderen wordt dat toch wel erg persoonlijk gezien omdat ze weten dat er sperma voor nodig is en jullie dat zelf niet hebben.
Zo zou ik denken dat het dan weer bedoeld is.
Het is jammer als je je er niet helemaal gemakkelijk bij voelt. Maar misschien helpt het om dan zelf opener proberen te zijn over jullie kinderwens?
De vraag van de kinderwens is ook herkenbaar trouwens. Op een verjaardagsfeestje wordt aan mijn heteroseksuele schoonzusje steeds gevraagd: "En, wanneer komen er kindjes? Zou zo leuk zijn, weer een kleintje erbij in de familie!" Maar aan mij en mijn vriendin wordt dit niet gevraagd, terwijl wij én zes jaar ouder zijn, én men weet dat we een kinderwens hebben.
En hoewel ik het eigenlijk ronduit ongehoord vind om de vraag te stellen 'wanneer de kindjes komen' (je weet misschien niet of dit gevoelig ligt, of het zwanger worden misschien niet lukt) zou ik soms juist graag willen dat mensen deze vraag zo openbaar aan ons stellen. Maar omdat mensen dat niet doen bij ons, maar wel bij andere heteroseksuele koppels lijkt het net of ze het raar of niet gepast vinden om dit aan ons te vragen. Wie weet is het juist wel beleefdheid hoor, maar ik voel me daardoor juist weer "de uitzondering".
Wat jij schrijft over de jurk/bruiloft is een van de redenen waarom mijn vriendin eigenlijk geen bruiloft wil. Zij wil namelijk absoluut niet in een jurk, maar is bang dat als zij in een nette broek/pak trouwt, mensen plagend/flauw gaan opmerken: "Haha, nou ben je echt het mannetje!"
Voor heteroseksuele koppels is het vanzelfsprekend dat er geen extra hulpmiddelen nodig zijn zoals ivf. Ik denk dat men behoudender is dat aan jullie te vragen omdat het een lastigere weg is, die niet elk koppel zal nemen.
Het is onder lesbische koppels wel al erg gebruikelijk daar over na te denken over een kinderwens maar voor anderen wordt dat toch wel erg persoonlijk gezien omdat ze weten dat er sperma voor nodig is en jullie dat zelf niet hebben.
Zo zou ik denken dat het dan weer bedoeld is.
Het is jammer als je je er niet helemaal gemakkelijk bij voelt. Maar misschien helpt het om dan zelf opener proberen te zijn over jullie kinderwens?
vrijdag 15 maart 2013 om 22:55
Paekzwart, ik bedoel meer tegen een heteroseksueel nichtje mét vriend.
De situatie was zo:
We waren op bezoek bij de nicht van mijn vrouw, en haar man. Behalve wij, waren ook mijn schoonzus en haar vriend aanwezig, en nog een single neef. De verhouding mannen/vrouwen was dus 3 om 4. Daarop zei de man des huizes (tot ons sprekend): "We hebben meer kerels nodig in de familie! We zijn in de minderheid! Neem de volgende keer 's een paar mannen mee uit de kroeg, kunnen we voetbal kijken!"
Het werd expliciet níet tegen het andere nichtje (die met vriend) of tegen zijn vrouw gezegd, of tegen de single neef.
Dat voelde heel letterlijk, als: "Hé single ladies! Zorg eens voor wat mannelijke aanhang!"
Als er 1 lesbisch stel is, en de rest is hetero, dan blijft de verhouding vrouw/man altijd ongelijk.
De situatie was zo:
We waren op bezoek bij de nicht van mijn vrouw, en haar man. Behalve wij, waren ook mijn schoonzus en haar vriend aanwezig, en nog een single neef. De verhouding mannen/vrouwen was dus 3 om 4. Daarop zei de man des huizes (tot ons sprekend): "We hebben meer kerels nodig in de familie! We zijn in de minderheid! Neem de volgende keer 's een paar mannen mee uit de kroeg, kunnen we voetbal kijken!"
Het werd expliciet níet tegen het andere nichtje (die met vriend) of tegen zijn vrouw gezegd, of tegen de single neef.
Dat voelde heel letterlijk, als: "Hé single ladies! Zorg eens voor wat mannelijke aanhang!"
Als er 1 lesbisch stel is, en de rest is hetero, dan blijft de verhouding vrouw/man altijd ongelijk.
vrijdag 15 maart 2013 om 22:58
Wat betreft de kinderwens denk ik dat je wel gelijk hebt, Paekzwart. Heb daar over nagedacht en het zou best zo kunnen zijn dat mensen ons niet in verlegenheid willen brengen door in een volle huiskamer te vragen hoe het ervoor staat, omdat daarop dan weer gegarandeerd de vraag komt: En hoe gaan jullie dat aanpakken? Bekende donor? Onbekende donor? Zelfinseminatie, of via het ziekenhuis? etc.
Dat is natuurlijk ook best privé, dus wat dat betreft snap ik wel dat mensen er niet (in gezelschap) over beginnen.
Dat is natuurlijk ook best privé, dus wat dat betreft snap ik wel dat mensen er niet (in gezelschap) over beginnen.
vrijdag 15 maart 2013 om 23:01
Ok, weet ook niet. 3 mannen blijft evenwel weinig. Natuurlijk maar 4 vrouwen dus evenwicht is wel zo goed als gelijk. Maar niet echt nog om echt dat mannengroepsgevoel voor sommige mannen op te roepen.
Handig is dan als je beetje gebekt bent om een grapje terug te maken maar dat is ook niet iedereen gegeven. Het klinkt niet heel erg vervelend bedoeld. Handig is anders inderdaad.
Handig is dan als je beetje gebekt bent om een grapje terug te maken maar dat is ook niet iedereen gegeven. Het klinkt niet heel erg vervelend bedoeld. Handig is anders inderdaad.
vrijdag 15 maart 2013 om 23:08
Ik zou willen dat ik dat kan, zo een lekker gevat antwoord teruggeven, maar daar ben ik het type niet voor en bovendien is het mijn schoonfamilie. Daar ben ik denk ik nog net wat terughoudender dan wanneer een eigen (aangetrouwde) neef zoiets gezegd had.
Overigend denk ik ook niet dat het echt "lullig" bedoeld is, en zeker niet om erin te wrijven dat hij bedoelt dat hij ons niet accepteert, maar ik bemerk bij mijzelf dan wel dat ik me afvraag in hoeverre onze relatie als even serieus wordt beschouwd als die van mijn heteroseksuele schoonzus.
Het is overigens ook het type dat -als zijn zoon of een ander jongetje- eventjes met een pop aan het spelen is, daar ook altijd iets grappigs over moet zeggen. Niet dat ie de pop uit handen trekt of vraagt om er mee op te houden, maar wel: "Oh jee, Sander (fictieve naam), ben jij met een pop aan het spelen?!?"
Alsof er toch iets aan homoseksualiteit kleeft dat hij ongemakkelijk vindt ofzo.
Overigend denk ik ook niet dat het echt "lullig" bedoeld is, en zeker niet om erin te wrijven dat hij bedoelt dat hij ons niet accepteert, maar ik bemerk bij mijzelf dan wel dat ik me afvraag in hoeverre onze relatie als even serieus wordt beschouwd als die van mijn heteroseksuele schoonzus.
Het is overigens ook het type dat -als zijn zoon of een ander jongetje- eventjes met een pop aan het spelen is, daar ook altijd iets grappigs over moet zeggen. Niet dat ie de pop uit handen trekt of vraagt om er mee op te houden, maar wel: "Oh jee, Sander (fictieve naam), ben jij met een pop aan het spelen?!?"
Alsof er toch iets aan homoseksualiteit kleeft dat hij ongemakkelijk vindt ofzo.
vrijdag 15 maart 2013 om 23:19
Zo te horen denkt hij erg in stereotypen. Van dit is voor vrouwen zoals roze, poppen en dit is voor mannen zoals voetbal, bier.
Echt man- vrouwverhoudingen. Daar heb ik als hetero vrouw al last van, van dat soort denkbeelden.
Om het nog aperter te stellen, klinkt misschien raar, maar dat iemand die zo in stereotype (simpele) dingen denkt vind ik het juist erg goed dat hij zijn houding naar jullie nog zo ehm hoe zeg je dat "normaal" is. Hij weet niet beter dan die stereotypen en toch is er blijkbaar plaats in zijn houding om toch met "jullie" om te kunnen gaan op een manier die ik nog niet veel vind verschillen van standaard houdingen. Van sommige mensen moet je niet veel verwachten denk ik, dan valt het juist mee.
Er zijn best nog wel wat culturen/groepjes waarin dit soort opmerkingen standaard zijn hoor, ook zonder lesbische koppels in de nabijheid. Van die verjaardagen met aan de ene kant de vrouwen die praten over de buren en handwerkjes nippend aan hun bowl en aan de andere kant de mannen aan de grote tafel met bier in hun handen brallend over voetbal en auto's. :-/
Is gewoon lastig als je buiten de gebaande wegen valt sowieso. We komen van ver.
Echt man- vrouwverhoudingen. Daar heb ik als hetero vrouw al last van, van dat soort denkbeelden.
Om het nog aperter te stellen, klinkt misschien raar, maar dat iemand die zo in stereotype (simpele) dingen denkt vind ik het juist erg goed dat hij zijn houding naar jullie nog zo ehm hoe zeg je dat "normaal" is. Hij weet niet beter dan die stereotypen en toch is er blijkbaar plaats in zijn houding om toch met "jullie" om te kunnen gaan op een manier die ik nog niet veel vind verschillen van standaard houdingen. Van sommige mensen moet je niet veel verwachten denk ik, dan valt het juist mee.
Er zijn best nog wel wat culturen/groepjes waarin dit soort opmerkingen standaard zijn hoor, ook zonder lesbische koppels in de nabijheid. Van die verjaardagen met aan de ene kant de vrouwen die praten over de buren en handwerkjes nippend aan hun bowl en aan de andere kant de mannen aan de grote tafel met bier in hun handen brallend over voetbal en auto's. :-/
Is gewoon lastig als je buiten de gebaande wegen valt sowieso. We komen van ver.
vrijdag 15 maart 2013 om 23:22
En het is schoonfamilie, gewoon wat op de vlakte houden lijkt me in deze situatie prima. Van handige opmerkingen kun je sowieso niet zo veel mee. Mensen die die opmerkingen maken blijven dat toch doen en elke keer op reageren is ook zo wat. Dan moet je erg bijdehand zijn maar dat kan dan weer vervelend worden opgepakt. Beter zo denk ik!
vrijdag 15 maart 2013 om 23:35
Ja, ik ben inderdaad allang blij dat er geen hetze is ontstaan waarin hij heeft aangeven dat we niet meer welkom zijn ofzo, of dat zijn kinderen niet meer bij ons mogen logeren.
Het is verder ook niet iemand die gelovig is (integendeel) maar kennelijk wel héél stereotype denkbeelden heeft inderdaad.
Dat was/is enorm wennen voor mij, eigenlijk heb ik sinds ik de basisschool heb verlaten niemand meer ontmoet die zó rechtlijnig denkt (ook al is het niet eens per se vervelend bedoeld). Maar ik was al twintig jaar in de veronderstelling dat mensen een veel bredere visie hadden gekregen en al helemaal wat betreft man/vrouw-rolpatronen. Maar blijkbaar is niet iedereen anno 2013 zo progressief van zichzelf.
Het is verder ook niet iemand die gelovig is (integendeel) maar kennelijk wel héél stereotype denkbeelden heeft inderdaad.
Dat was/is enorm wennen voor mij, eigenlijk heb ik sinds ik de basisschool heb verlaten niemand meer ontmoet die zó rechtlijnig denkt (ook al is het niet eens per se vervelend bedoeld). Maar ik was al twintig jaar in de veronderstelling dat mensen een veel bredere visie hadden gekregen en al helemaal wat betreft man/vrouw-rolpatronen. Maar blijkbaar is niet iedereen anno 2013 zo progressief van zichzelf.
vrijdag 15 maart 2013 om 23:52
Ja precies. Erg verschillend inderdaad maar ik lees toch wel een soort van respect. Klinkt nog best als een goede omgang! Juist knap als mensen met zo'n verschillende kijk toch samen dingen ondernemen en welkom zijn bij elkaar en de kinderen zo met elkaar om kunnen gaan.
Het komt helaas nog voor. Zo'n verjaardag als ik opnoemde, die bestaan nog echt!
Het komt helaas nog voor. Zo'n verjaardag als ik opnoemde, die bestaan nog echt!
vrijdag 15 maart 2013 om 23:55
Voelt goed om 's de objectieve visie van iemand anders te lezen. Zeker wanneer je - zoals ik - de neiging hebt om heel gevoelig en wantrouwend op elke situatie te reageren, alles onder een vergrootglas te leggen en zwaar op de hand te kunnen doen over eigenlijk iets kleins. Dus bedankt. 't helpt om het wat luchtiger te houden.
zaterdag 16 maart 2013 om 12:31
Ja, ik denk ook wel dat ik te veel achter sommige vragen en situaties zoek. Er zullen vast ook wel mensen zijn die het puur bedoelen als smalltalk. Zoals ik al zei, ik ben nogal wantrouwend aangelegd en slecht in dat soort gesprekjes. En ik ben natuurlijk ook totaal niet geïnteresseerd in een flirt met de mannelijke ober, omdat ik daar zit met mijn vrouw en omdat ik niet op mannen val.
Het zou goed zijn om dat wat meer in gedachten te houden, maar het blijft lastig. Ik ben daar dan met mijn vrouw, ik ben me daar al hyperbewust van, en dan gaat zo'n ober er ook nog eens naar vragen (lijkt), dat vind ik dan gewoon niet fijn.
Hetzelfde met de kinderwens: Misschien bedoelen ze het inderdaad juist wel goed, willen ze mij niet in verlegenheid brengen en ik zit er meestal ook helemaal niet op te wachten om en plein public de verschillende 'opties' te bespreken. Maar ook daar weer: meteen besef ik weer dat mijn kinderwens voor anderen niet zo vanzelfsprekend is. Meteen ben ik weer verdrietig omdat wij hoe dan ook nooit een kindje zullen hebben dat biologisch gezien echt van ons samen is. Ik zou dat graag uit willen zetten af en toe.
Het zou goed zijn om dat wat meer in gedachten te houden, maar het blijft lastig. Ik ben daar dan met mijn vrouw, ik ben me daar al hyperbewust van, en dan gaat zo'n ober er ook nog eens naar vragen (lijkt), dat vind ik dan gewoon niet fijn.
Hetzelfde met de kinderwens: Misschien bedoelen ze het inderdaad juist wel goed, willen ze mij niet in verlegenheid brengen en ik zit er meestal ook helemaal niet op te wachten om en plein public de verschillende 'opties' te bespreken. Maar ook daar weer: meteen besef ik weer dat mijn kinderwens voor anderen niet zo vanzelfsprekend is. Meteen ben ik weer verdrietig omdat wij hoe dan ook nooit een kindje zullen hebben dat biologisch gezien echt van ons samen is. Ik zou dat graag uit willen zetten af en toe.
