
2 doc Levenseindekliniek
dinsdag 16 februari 2016 om 10:16
Indringende documentaire, geeft een realistisch beeld van hoe euthanasie in de praktijk werkt.
Respect voor de artsen die meedoen aan de goedkeuring en uitvoering, het blijft toch een zeer moeilijk onderwerp.
Respect ook voor de drie patiënten en hun familie, dat ze dit zo in beeld hebben laten brengen.
Bij de demente vrouw had de camera wat mij betreft wel wat afstand kunnen bewaren.
Respect voor de artsen die meedoen aan de goedkeuring en uitvoering, het blijft toch een zeer moeilijk onderwerp.
Respect ook voor de drie patiënten en hun familie, dat ze dit zo in beeld hebben laten brengen.
Bij de demente vrouw had de camera wat mij betreft wel wat afstand kunnen bewaren.
dinsdag 16 februari 2016 om 10:34
Ik vond het een mooie documentaire maar ik kreeg geen goed gevoel bij de demente mevrouw. Ik had het idee dat ze niet door had wat er nou ging gebeuren en ik vond de euthanasie zelf ook niet juist uitgevoerd (in die stoel terwijl zij dat niet wilde). Het kwam gehaast op mij over. Het kan ook de montage zijn, maar voor mij voelde het echt niet goed. Bij de andere twee mensen kwam het echt duidelijk vanuit henzelf en zag je hoe ze toe waren aan rust. Al ken ik iemand met een vergelijkbare problematiek als de meneer, zij had ook ongeveer alle denkbare therapie gehad. Uiteindelijk heeft zij een hele heftige zelfmoordpoging gedaan, heeft het wonder boven wonder overleefd maar is zwaar gehandicapt geraakt. In de revalidatiekliniek heeft ze de liefde van haar leven heeft ontmoet en nu is ze nog steeds met hem samen, en ze lijkt gelukkig, en de dwang is veel minder geworden. Dat blijf ik lastig vinden aan euthanasie bij psychisch lijden, is er echt geen uitweg meer? Als die 100-jarige mevrouw iedere dag erop uit kon, zou ze dan nog steeds dood willen?
Euthanasie bij dementie vind ik helemaal lastig. Mijn oma is heel stellig en laat ieder jaar bij de huisarts een nieuwe euthanasieverklaring opstellen met een dementieclausule omdat ze bang is dat de verklaring anders te oud is als ze echt dement wordt. Ze vertoont nog geen spoortje van dementie maar ze is er toch vreselijk bang voor. Als zij dement wordt dan weet ik dat ze dat niet heeft gewild en zo niet wil leven. Maar wie zegt dat ze dan toch niet gelukkig kan zijn en dat ze dan nog steeds dood wil? Dat lijkt me als familie echt een duivels dilemma. Ik zou dan toch op z’n minst wel willen dat iemand begrijpt wat dood gaan (of “huppakee”) betekent.
Euthanasie bij dementie vind ik helemaal lastig. Mijn oma is heel stellig en laat ieder jaar bij de huisarts een nieuwe euthanasieverklaring opstellen met een dementieclausule omdat ze bang is dat de verklaring anders te oud is als ze echt dement wordt. Ze vertoont nog geen spoortje van dementie maar ze is er toch vreselijk bang voor. Als zij dement wordt dan weet ik dat ze dat niet heeft gewild en zo niet wil leven. Maar wie zegt dat ze dan toch niet gelukkig kan zijn en dat ze dan nog steeds dood wil? Dat lijkt me als familie echt een duivels dilemma. Ik zou dan toch op z’n minst wel willen dat iemand begrijpt wat dood gaan (of “huppakee”) betekent.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
dinsdag 16 februari 2016 om 11:11
quote:Geronimo2 schreef op 15 februari 2016 @ 22:45:
Ik denk dat de derde naar was omdat demente mensen snel angstig zijn en het ook de enige was waarin je echt iemand ziet sterven. Sterven is heel naar om te zien, je lichaam en geest worstelen vaak nog tegen de dood dus ik kan mij heel goed voorstellen dat dit bij velen een naar gevoel achterlaten. De manier van sterven is prettig maar het sterfproces zelf is vaak niet fijn en dit is echt de mooie versie.
Dat worstelen herken ik ook bij een familielid die leed aan zijn ziekte. Hij was klaar, wilde gaan, en toen het zover was was was het heel verdrietig om mee te maken hoezeer hij er mee worstelde. Zijn partner week niet van zijn zijde en bleef rustig zeggen 'ga maar, ga maar, het is goed'. En toen ging ie... Daar moest ik dus ook aan denken bij deze mevrouw.
quote:Maar die psychiater, ze zouden iemand die vanuit zijn overtuiging de autonomie van andere mensen in de weg staat meteen moeten ontslaan. Walgelijk zijn opmerking dat die arme man maar wat harder moest zijn. Hij gaf meer om zijn principes dat om de mensen.
Ik heb me ook kapot geërgerd aan deze meneer en zijn idiote uitspraken en manier van doen. Wat een schande voor zijn vak, en dan zelfs hoogleraar?!? Dat doet de beroepsgroep geen goed... De aap kwam inderdaad in zijn laatste opmerking uit de mouw, en daarmee de tweede schande: voor zijn geloofsgenoten. Hoe onbarmhartig, hoe menshatend, deze man.
Waarom zou er juist voor hem als gesprekspartner gekozen zijn? Vanwege het polariserend aspect dat het altijd weer zo leuk op tv doet? Om de Levenseindekliniek er beter uit te laten springen (waarom?)? Ik vond de documentaire zelf erg indrukwekkend en met liefde gemaakt, maar dit nagesprek deed op een hele andere manier iets met me (en daar zat geen liefde bij)
Ik denk dat de derde naar was omdat demente mensen snel angstig zijn en het ook de enige was waarin je echt iemand ziet sterven. Sterven is heel naar om te zien, je lichaam en geest worstelen vaak nog tegen de dood dus ik kan mij heel goed voorstellen dat dit bij velen een naar gevoel achterlaten. De manier van sterven is prettig maar het sterfproces zelf is vaak niet fijn en dit is echt de mooie versie.
Dat worstelen herken ik ook bij een familielid die leed aan zijn ziekte. Hij was klaar, wilde gaan, en toen het zover was was was het heel verdrietig om mee te maken hoezeer hij er mee worstelde. Zijn partner week niet van zijn zijde en bleef rustig zeggen 'ga maar, ga maar, het is goed'. En toen ging ie... Daar moest ik dus ook aan denken bij deze mevrouw.
quote:Maar die psychiater, ze zouden iemand die vanuit zijn overtuiging de autonomie van andere mensen in de weg staat meteen moeten ontslaan. Walgelijk zijn opmerking dat die arme man maar wat harder moest zijn. Hij gaf meer om zijn principes dat om de mensen.
Ik heb me ook kapot geërgerd aan deze meneer en zijn idiote uitspraken en manier van doen. Wat een schande voor zijn vak, en dan zelfs hoogleraar?!? Dat doet de beroepsgroep geen goed... De aap kwam inderdaad in zijn laatste opmerking uit de mouw, en daarmee de tweede schande: voor zijn geloofsgenoten. Hoe onbarmhartig, hoe menshatend, deze man.
Waarom zou er juist voor hem als gesprekspartner gekozen zijn? Vanwege het polariserend aspect dat het altijd weer zo leuk op tv doet? Om de Levenseindekliniek er beter uit te laten springen (waarom?)? Ik vond de documentaire zelf erg indrukwekkend en met liefde gemaakt, maar dit nagesprek deed op een hele andere manier iets met me (en daar zat geen liefde bij)

dinsdag 16 februari 2016 om 12:07
http://www.nrc.nl/handels ... r-mee-en-huppakee-1589299
Hebben die nou een ander programma gezien dan ik? Wat een gemiste kans om een mooi objectief stuk te schrijven over een indringend onderwerp zeg.
Hebben die nou een ander programma gezien dan ik? Wat een gemiste kans om een mooi objectief stuk te schrijven over een indringend onderwerp zeg.
dinsdag 16 februari 2016 om 12:13
quote:Manunui schreef op 16 februari 2016 @ 12:07:
http://www.nrc.nl/handels ... r-mee-en-huppakee-1589299
Hebben die nou een ander programma gezien dan ik? Wat een gemiste kans om een mooi objectief stuk te schrijven over een indringend onderwerp zeg.Inderdaad, wat een rotstuk.
http://www.nrc.nl/handels ... r-mee-en-huppakee-1589299
Hebben die nou een ander programma gezien dan ik? Wat een gemiste kans om een mooi objectief stuk te schrijven over een indringend onderwerp zeg.Inderdaad, wat een rotstuk.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

dinsdag 16 februari 2016 om 12:15
quote:Manunui schreef op 16 februari 2016 @ 12:07:
http://www.nrc.nl/handels ... r-mee-en-huppakee-1589299
Hebben die nou een ander programma gezien dan ik? Wat een gemiste kans om een mooi objectief stuk te schrijven over een indringend onderwerp zeg.
Nou ik moet zeggen dat ik ook wel wat moeite had met die demente mevrouw en dat ik het in deze wel met die psychiater eens was waar mee nagepraat werd.
Een van de dingen die hij opmerkte was 'ze rijdt nog auto en zelfs het cbr vond haar dus niet dement genoeg om haar rijbewijs in te nemen'
Ik vond dat hij daar wel een punt had..
Het kan aan mij liggen maar ook ik vroeg mij af wie er nou het meest graag die euthanasie van die mevrouw wilde,zijzelf of haar man die haar niet in een verpleeghuis wilde zien..
http://www.nrc.nl/handels ... r-mee-en-huppakee-1589299
Hebben die nou een ander programma gezien dan ik? Wat een gemiste kans om een mooi objectief stuk te schrijven over een indringend onderwerp zeg.
Nou ik moet zeggen dat ik ook wel wat moeite had met die demente mevrouw en dat ik het in deze wel met die psychiater eens was waar mee nagepraat werd.
Een van de dingen die hij opmerkte was 'ze rijdt nog auto en zelfs het cbr vond haar dus niet dement genoeg om haar rijbewijs in te nemen'
Ik vond dat hij daar wel een punt had..
Het kan aan mij liggen maar ook ik vroeg mij af wie er nou het meest graag die euthanasie van die mevrouw wilde,zijzelf of haar man die haar niet in een verpleeghuis wilde zien..
dinsdag 16 februari 2016 om 12:21
Het einde van de mevrouw met dementie was misschien confronterend om te zien, maar ik had helemaal niet het idee dat zij het heel vervelend vond of zelfs terugkrabbelde. Ik vond dat ze zich gedroeg als je zou kunnen verwachten van iemand die dementerend is. Ze wilde op de eettafel gaan liggen - natuurlijk houden de mensen in haar omgeving haar dan tegen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

dinsdag 16 februari 2016 om 12:23
quote:Tia.Dalma schreef op 16 februari 2016 @ 11:11:
[...]
Waarom zou er juist voor hem als gesprekspartner gekozen zijn? Vanwege het polariserend aspect dat het altijd weer zo leuk op tv doet? Om de Levenseindekliniek er beter uit te laten springen (waarom?)? Ik vond de documentaire zelf erg indrukwekkend en met liefde gemaakt, maar dit nagesprek deed op een hele andere manier iets met me (en daar zat geen liefde bij)Nederland is een voorloper op het gebied van euthanasie, in heel veel landen is het verboden juist door meningen zoals die van deze psychiater. Reken maar dat in het buitenland naar deze docu wordt gekeken en dan is het juist goed om iemand er tegenover te zetten die zo radicaal denkt. Fox news beschuldigd nederland al jaren van moord als ze het over euthanasie hebben.
[...]
Waarom zou er juist voor hem als gesprekspartner gekozen zijn? Vanwege het polariserend aspect dat het altijd weer zo leuk op tv doet? Om de Levenseindekliniek er beter uit te laten springen (waarom?)? Ik vond de documentaire zelf erg indrukwekkend en met liefde gemaakt, maar dit nagesprek deed op een hele andere manier iets met me (en daar zat geen liefde bij)Nederland is een voorloper op het gebied van euthanasie, in heel veel landen is het verboden juist door meningen zoals die van deze psychiater. Reken maar dat in het buitenland naar deze docu wordt gekeken en dan is het juist goed om iemand er tegenover te zetten die zo radicaal denkt. Fox news beschuldigd nederland al jaren van moord als ze het over euthanasie hebben.

dinsdag 16 februari 2016 om 12:29
Bij die dementerende vrouw had ik trouwens het idee dat haar eigen huisarts zelf niet zozeer tegen de euthanasie was maar zich vooral te weinig gesteund voelde door anderen en daarom deze verantwoordelijkheid niet kon/wilde/durfde te nemen/dragen.
Kan ik me ook best voorstellen, het ìs nogal wat om iemands leven actief te beëindigen, daar word je in 1e instantie natuurlijk geen arts voor. Ik snap wel dat dat heel moeilijk kan zijn.
Kan ik me ook best voorstellen, het ìs nogal wat om iemands leven actief te beëindigen, daar word je in 1e instantie natuurlijk geen arts voor. Ik snap wel dat dat heel moeilijk kan zijn.

dinsdag 16 februari 2016 om 12:29
quote:DG2015 schreef op 16 februari 2016 @ 12:21:
Het einde van de mevrouw met dementie was misschien confronterend om te zien, maar ik had helemaal niet het idee dat zij het heel vervelend vond of zelfs terugkrabbelde. Ik vond dat ze zich gedroeg als je zou kunnen verwachten van iemand die dementerend is. Ze wilde op de eettafel gaan liggen - natuurlijk houden de mensen in haar omgeving haar dan tegen.
Nou nee niet confronterend om te zien maar toch had ik bij deze mevrouw er geen goed gevoel bij en dat kwam niet omdat ze voor het oog van de camera doodging..
Bij die oude mevrouw en die psychiatrische zieke man had ik dat gevoel niet en dacht ik ja dit is goed zo..
Het einde van de mevrouw met dementie was misschien confronterend om te zien, maar ik had helemaal niet het idee dat zij het heel vervelend vond of zelfs terugkrabbelde. Ik vond dat ze zich gedroeg als je zou kunnen verwachten van iemand die dementerend is. Ze wilde op de eettafel gaan liggen - natuurlijk houden de mensen in haar omgeving haar dan tegen.
Nou nee niet confronterend om te zien maar toch had ik bij deze mevrouw er geen goed gevoel bij en dat kwam niet omdat ze voor het oog van de camera doodging..
Bij die oude mevrouw en die psychiatrische zieke man had ik dat gevoel niet en dacht ik ja dit is goed zo..

dinsdag 16 februari 2016 om 12:32
quote:Geronimo2 schreef op 16 februari 2016 @ 12:24:
Bij demente mensen werkt het lange termijn geheugen vaak nog een beetje maar het korte niet. Geloof me, als het CBR had geweten dat de vrouw nog een rijbewijs zou hebben was het afgenomen maar op haar leeftijd wordt je nog niet opgeroepen voor een herkeuring.
Ja dat snap ik maar kennelijk vond haar man het ook geen enkel probleem om er naast te gaan zitten..
Ze kon kennelijk en dat was op de beelden ook wel te zien nog prima rijden..
Bij demente mensen werkt het lange termijn geheugen vaak nog een beetje maar het korte niet. Geloof me, als het CBR had geweten dat de vrouw nog een rijbewijs zou hebben was het afgenomen maar op haar leeftijd wordt je nog niet opgeroepen voor een herkeuring.
Ja dat snap ik maar kennelijk vond haar man het ook geen enkel probleem om er naast te gaan zitten..
Ze kon kennelijk en dat was op de beelden ook wel te zien nog prima rijden..

dinsdag 16 februari 2016 om 12:37
Ik ben geen dokter, en weet dus niet wat precies die semantieke dementie inhoudt waar deze vrouw aan leed. Feit is dat ze daardoor in ieder geval niet fysiek beperkt was geraakt en ook niet was vergeten welke handelingen nodig zijn om auto te rijden op een aanvaardbare, veilige wijze.
Ik denk dat we, tenzij er een ter zake kundige psych in de zaal is, ook niet kunnen bepalen of dat autorijden een indicatie is van het al dan niet ondraaglijk lijden en de ziekte die daaraan ten grondslag ligt.
Ik denk dat we, tenzij er een ter zake kundige psych in de zaal is, ook niet kunnen bepalen of dat autorijden een indicatie is van het al dan niet ondraaglijk lijden en de ziekte die daaraan ten grondslag ligt.
dinsdag 16 februari 2016 om 12:49
quote:Tia.Dalma schreef op 16 februari 2016 @ 12:37:
Ik ben geen dokter, en weet dus niet wat precies die semantieke dementie inhoudt waar deze vrouw aan leed. Feit is dat ze daardoor in ieder geval niet fysiek beperkt was geraakt en ook niet was vergeten welke handelingen nodig zijn om auto te rijden op een aanvaardbare, veilige wijze.
Ik denk dat we, tenzij er een ter zake kundige psych in de zaal is, ook niet kunnen bepalen of dat autorijden een indicatie is van het al dan niet ondraaglijk lijden en de ziekte die daaraan ten grondslag ligt.
Ik vond het niet verantwoord om haar nog te laten autorijden. Op de automatische piloot ging het prima, maar in geval van een onverwachte situatie kan een vrouw in haar toestand waarschijnlijk niet adequaat reageren.
Dat iemand nog kan autorijden vind ik geen argument dat diegene 'dus' niet ondraaglijk zal lijden. Bovendien zal het cbr niet geweten hebben dat ze dementerend was. Zolang niemand dat meldt, zijn zij niet op de hoogte. En haar man zal dat in elk geval niet gedaan hebben.
Ik ben geen dokter, en weet dus niet wat precies die semantieke dementie inhoudt waar deze vrouw aan leed. Feit is dat ze daardoor in ieder geval niet fysiek beperkt was geraakt en ook niet was vergeten welke handelingen nodig zijn om auto te rijden op een aanvaardbare, veilige wijze.
Ik denk dat we, tenzij er een ter zake kundige psych in de zaal is, ook niet kunnen bepalen of dat autorijden een indicatie is van het al dan niet ondraaglijk lijden en de ziekte die daaraan ten grondslag ligt.
Ik vond het niet verantwoord om haar nog te laten autorijden. Op de automatische piloot ging het prima, maar in geval van een onverwachte situatie kan een vrouw in haar toestand waarschijnlijk niet adequaat reageren.
Dat iemand nog kan autorijden vind ik geen argument dat diegene 'dus' niet ondraaglijk zal lijden. Bovendien zal het cbr niet geweten hebben dat ze dementerend was. Zolang niemand dat meldt, zijn zij niet op de hoogte. En haar man zal dat in elk geval niet gedaan hebben.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 16 februari 2016 om 12:49
Bij die demente vrouw kreeg ik ook een raar gevoel maar volgens mij weet niemand wat er aan het proces vooraf is gegaan, dat werd in ieder geval niet duidelijk. Mijn grootmoeder zaliger (sinds 1966) werd een gevaar voor haar omgeving en zichzelf (brand in de keuken, verdwaald om de hoek van de straat). Ze kreeg iets kalmerends omdat ze hele dagen rondliep in huis en dingen deed die ook een peuter doet. Ze werd bedlegerig, weigerde te eten en uiteindelijk ook te drinken. Ik was erbij toen ze stierf, ze woog nog 30 kilo. Dat hele proces heeft weken geduurd, op het weigeren van drinken na uiteraard.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 16 februari 2016 om 12:56
quote:MalleBabbe1 schreef op 16 februari 2016 @ 12:37:
Die psychiater/hoogleraar noemde het zelfs moord bij die demente mevrouw,nou dat wil ik niet zeggen want dat kan ik niet beoordelen natuurlijk maar ik had er wel een naar gevoel bij..
Maar hij is in alle gevallen tegen euthanasie. Hier op het forum zijn ook genoeg mensen die in elke discussie bij een ongewenste zwangerschap komen vertellen dat abortus moord is.
Ik vond dat Frank Koerselman vooral heel ongevoelig reageerde ten opzichte van mensen (en dus ook zijn eigen patienten!) die psychisch lijden. Hij stapte gewoon over het feit heen dat mensen zelf aangaven dat ze niet meer konden - en omdat hij niet op de stoel van onze lieve heer wil zitten, moesten zij zich maar een beetje vermannen.
Ik ben blij dat het in Nederland een mogelijkheid is om op een menswaardige manier uit het leven te stappen. En het is heel wat dat er artsen zijn die zo dapper zijn om dit op zich te nemen. Het is een hele stap, als mens, om te nemen, want al ben je in theorie voor - dit daadwerkelijk uitvoeren vraagt ook wat van een mens. Niet omdat het verkeerd is, of omdat je er niet achter staat, maar omdat je eigen gevoel als gezond mens is dat je zou willen dat het leven langer zou kunnen duren en dat je meer voor iemand zou kunnen betekenen.
Die psychiater/hoogleraar noemde het zelfs moord bij die demente mevrouw,nou dat wil ik niet zeggen want dat kan ik niet beoordelen natuurlijk maar ik had er wel een naar gevoel bij..
Maar hij is in alle gevallen tegen euthanasie. Hier op het forum zijn ook genoeg mensen die in elke discussie bij een ongewenste zwangerschap komen vertellen dat abortus moord is.
Ik vond dat Frank Koerselman vooral heel ongevoelig reageerde ten opzichte van mensen (en dus ook zijn eigen patienten!) die psychisch lijden. Hij stapte gewoon over het feit heen dat mensen zelf aangaven dat ze niet meer konden - en omdat hij niet op de stoel van onze lieve heer wil zitten, moesten zij zich maar een beetje vermannen.
Ik ben blij dat het in Nederland een mogelijkheid is om op een menswaardige manier uit het leven te stappen. En het is heel wat dat er artsen zijn die zo dapper zijn om dit op zich te nemen. Het is een hele stap, als mens, om te nemen, want al ben je in theorie voor - dit daadwerkelijk uitvoeren vraagt ook wat van een mens. Niet omdat het verkeerd is, of omdat je er niet achter staat, maar omdat je eigen gevoel als gezond mens is dat je zou willen dat het leven langer zou kunnen duren en dat je meer voor iemand zou kunnen betekenen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

dinsdag 16 februari 2016 om 12:59
Ik ben wellicht 1 vd wenigen maar ik vond de euthanasie van de dementerende vrouw heel legitiem. En ik begreep het gewoon ook echt.
Het greep me wel aan. Ook de rol vd man. Hij probeerde zich groot te houden in de zorgende rol die hij liefdevol al jaren had en waar ze samen in gegroeid waren. Ik vond er niks onbehoorlijks aan, zelfs niet het op de stoel blijven zitten, op z'n alledaags. Geen tamtam, geen toeters en bellen. Klein. En intiem. Gewoon in de stoel, je lieve man en moeder erbij. Het was sereen. Het was goed zo.
Dat ze in de andere hoek vd kamer wilde, was typisch dementie gedrag. Tot het laatst zaten de man en de arts in hun rol. En dat was ook goed. Ook voor haar.
We zien niet alles maar naar alle waarschijnlijkheid was het ook zo afgesproken. Het leek een impulsieve actie daar zo beneden, maar dat geloof ik niet.
Ik heb zo gehuild, zo geluild. Ik heb zelden zo gehuild. Ik voelde het tot in mijn porieen. Ik heb hier onmetelijk veel begrip en respect voor. Voor de nabestaanden ook!!
Het greep me wel aan. Ook de rol vd man. Hij probeerde zich groot te houden in de zorgende rol die hij liefdevol al jaren had en waar ze samen in gegroeid waren. Ik vond er niks onbehoorlijks aan, zelfs niet het op de stoel blijven zitten, op z'n alledaags. Geen tamtam, geen toeters en bellen. Klein. En intiem. Gewoon in de stoel, je lieve man en moeder erbij. Het was sereen. Het was goed zo.
Dat ze in de andere hoek vd kamer wilde, was typisch dementie gedrag. Tot het laatst zaten de man en de arts in hun rol. En dat was ook goed. Ook voor haar.
We zien niet alles maar naar alle waarschijnlijkheid was het ook zo afgesproken. Het leek een impulsieve actie daar zo beneden, maar dat geloof ik niet.
Ik heb zo gehuild, zo geluild. Ik heb zelden zo gehuild. Ik voelde het tot in mijn porieen. Ik heb hier onmetelijk veel begrip en respect voor. Voor de nabestaanden ook!!
dinsdag 16 februari 2016 om 13:00
Hoewel ik geen tegenstander ben van euthanasie, ook niet in geval van psychiatrisch lijden, had ik ook een bijzonder naar niet-pluisgevoel bij de euthanasie van de demente vrouw. Ze kon haar gedachten en gevoelens niet meer onder woorden brengen, dus hoe kan dan met zekerheid worden gesteld dat dit echt háár wens was? Net als Gioia hierboven had ik bovendien de indruk dat ze niet goed wist wat er gebeurde. Dat 'Even flink zijn' dat haar man tegen haar zei tijdens het inlopen van de vloeistof deed er ook geen goed aan. Brrrr, misschien wilde ze op het laatst toch niet maar kon ze dat niet meer verwoorden.
Natuurlijk weet ik dat ze een euthanasieverklaring had, maar ik weet ook dat grenzen rekbaar zijn. Wat van tevoren een onmenselijke situatie zonder levenskwaliteit lijkt, kan in werkelijkheid als minder erg ervaren worden.
Natuurlijk weet ik dat ze een euthanasieverklaring had, maar ik weet ook dat grenzen rekbaar zijn. Wat van tevoren een onmenselijke situatie zonder levenskwaliteit lijkt, kan in werkelijkheid als minder erg ervaren worden.
dinsdag 16 februari 2016 om 13:10
Misschien hadden de makers beter een drieluik kunnen maken met in elke aflevering één persoon centraal. Dan was er meer tijd om de diepte in te gaan en het proces van eerste gesprek tot euthanasie beter in beeld te brengen. Nu leek het vrij 'gemakkelijk' te gaan, maar in werkelijkheid is het een traject dat vaak behoorlijk wat tijd, onderzoek en gesprekken (met de patiënt en zijn dierbaren, met behandelaren) in beslag neemt. Ik denk dat de Levenseindekliniek er hierdoor voor critici niet best is afgekomen in deze documentaire.

dinsdag 16 februari 2016 om 13:19
Ik vond het ook heftig. En na het meemaken van mijn opa's euthanasie, die hij eigenlijk zelf heeft gedaan, snap ik die oude vrouw heel goed.
Mijn opa heeft toentertijd op 94-jarige leeftijd een contract laten ondertekenen waarin stond dat niemand hem te eten of drinken mocht geven. Hij wilde sterven.
Als ik nu zie dat het met een injectie had kunnen gebeuren, dan denk ik: had die oude man dat nou maar geprobeerd ipv zichzelf zo te laten lijden op die leeftijd.
Ik snap die oude vrouw dus volkomen. Iemand zei hier: als ze elke dag nou nog erop uit kon gaan had ze dan ook euthanasie gepleegd? Nee, natuurlijk niet, maar dat is toch niet de realiteit. Zo wordt het nooit meer. Het is echt eenzaam en je hebt het gevoel dat alles te snel voor je gaat en je iedereen tot last bent. Zo wil je toch niet sterven?
Ook wat ze vertelde over dat ze elke dag verdrietig wakker wordt dat zij niet in haar slaap is overleden. Zulke mensen worden juist depressief van het feit alsof de dood hen niet lijkt te willen, maar voor hun het het diepste verlangen en rust betekent.
Mijn opa heeft toentertijd op 94-jarige leeftijd een contract laten ondertekenen waarin stond dat niemand hem te eten of drinken mocht geven. Hij wilde sterven.
Als ik nu zie dat het met een injectie had kunnen gebeuren, dan denk ik: had die oude man dat nou maar geprobeerd ipv zichzelf zo te laten lijden op die leeftijd.
Ik snap die oude vrouw dus volkomen. Iemand zei hier: als ze elke dag nou nog erop uit kon gaan had ze dan ook euthanasie gepleegd? Nee, natuurlijk niet, maar dat is toch niet de realiteit. Zo wordt het nooit meer. Het is echt eenzaam en je hebt het gevoel dat alles te snel voor je gaat en je iedereen tot last bent. Zo wil je toch niet sterven?
Ook wat ze vertelde over dat ze elke dag verdrietig wakker wordt dat zij niet in haar slaap is overleden. Zulke mensen worden juist depressief van het feit alsof de dood hen niet lijkt te willen, maar voor hun het het diepste verlangen en rust betekent.