Entertainment
alle pijlers
2 doc Levenseindekliniek
vrijdag 19 februari 2016 om 13:30
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 19 februari 2016 @ 12:57:
mensen met dementie kunnen de 'vreemdste' woorden gebruiken om zich te uitten. Ik vind huppakee helemaal niet zo een gek woord. Ik ken een mevrouw die termen als 'verschrikkelijk' ook zegt terwijl zij in haar kopje koffie roert en glimlachend zich kan vermaken met een lapje stof en een paar knopen er op.
En zo heb ik ook een meneer gekend waarvan zijn stopwoordje 'geweldig!' was. Ook als hij verdriet had.
En dat zij kan autorijden sta ik ook niet van te kijken. Hoe kan jij weten uit dit korte filmpje hoe ver zij in haar dementie zit?
Ik heb mensen gezien die toch al erg in hun dementie zitten en op hun manier gewoon op de fiets stappen en/of boodschappen doen. Dat heeft te maken met het lange en korte termijn geheugen. Wat gisteren en vorige week gebeurd is, dat weten ze niet meer. Wat ze jaren geleden dag in dag uit deden, dat weten ze nog precies.Misschien omdat men meer met dementerende te maken heeft? Dan bedoel ik zeker niet het voorbeeld van Simbalabimba. (poep op brood of naakt over de gang lopen)
Krijg ik nou les in het "lange en korte termijn geheugen" ? Wat wil je er over weten? Beide zijn me niet vreemd.
mensen met dementie kunnen de 'vreemdste' woorden gebruiken om zich te uitten. Ik vind huppakee helemaal niet zo een gek woord. Ik ken een mevrouw die termen als 'verschrikkelijk' ook zegt terwijl zij in haar kopje koffie roert en glimlachend zich kan vermaken met een lapje stof en een paar knopen er op.
En zo heb ik ook een meneer gekend waarvan zijn stopwoordje 'geweldig!' was. Ook als hij verdriet had.
En dat zij kan autorijden sta ik ook niet van te kijken. Hoe kan jij weten uit dit korte filmpje hoe ver zij in haar dementie zit?
Ik heb mensen gezien die toch al erg in hun dementie zitten en op hun manier gewoon op de fiets stappen en/of boodschappen doen. Dat heeft te maken met het lange en korte termijn geheugen. Wat gisteren en vorige week gebeurd is, dat weten ze niet meer. Wat ze jaren geleden dag in dag uit deden, dat weten ze nog precies.Misschien omdat men meer met dementerende te maken heeft? Dan bedoel ik zeker niet het voorbeeld van Simbalabimba. (poep op brood of naakt over de gang lopen)
Krijg ik nou les in het "lange en korte termijn geheugen" ? Wat wil je er over weten? Beide zijn me niet vreemd.
LOEP ME MAAR aub.
vrijdag 19 februari 2016 om 13:38
quote:MarianneDavids schreef op 19 februari 2016 @ 13:30:
Ik ben intussen zo vaak geconfronteerd met dementie in allerlei stadia dat ik er een boek over kan schrijven, geestelijke aftakeling is net zo erg als lichamelijke aftakeling.
Wie in een dusdanige lichamelijke toestand komt te verkeren dat het algemeen geaccepteerd is dat de persoon bij volle verstandelijke vermogens, tot euthanasie besluit, heeft 'geluk'.
Als je vroegtijdig aangegeven wens bij geestelijke aftakeling niet uitgevoerd wordt door degenen die daar dan over moeten/willen beslissen, heb je 'pech'.
Als volwassenen neem je al beslissingen over mensen die nog niet en/of nooit wilsbekwaam zijn (geweest) zoals kleine kinderen, verstandelijk beperkte mensen.
Dan is het toch prettig dat je als dierbaren kunt terugvallen op de wensen die vastgelegd zijn op het moment dat iemand nog wel volledig wilsbekwaam was?
Ik ben intussen zo vaak geconfronteerd met dementie in allerlei stadia dat ik er een boek over kan schrijven, geestelijke aftakeling is net zo erg als lichamelijke aftakeling.
Wie in een dusdanige lichamelijke toestand komt te verkeren dat het algemeen geaccepteerd is dat de persoon bij volle verstandelijke vermogens, tot euthanasie besluit, heeft 'geluk'.
Als je vroegtijdig aangegeven wens bij geestelijke aftakeling niet uitgevoerd wordt door degenen die daar dan over moeten/willen beslissen, heb je 'pech'.
Als volwassenen neem je al beslissingen over mensen die nog niet en/of nooit wilsbekwaam zijn (geweest) zoals kleine kinderen, verstandelijk beperkte mensen.
Dan is het toch prettig dat je als dierbaren kunt terugvallen op de wensen die vastgelegd zijn op het moment dat iemand nog wel volledig wilsbekwaam was?
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
vrijdag 19 februari 2016 om 13:43
quote:simbalabimba schreef op 19 februari 2016 @ 13:38:
[...]
Wie in een dusdanige lichamelijke toestand komt te verkeren dat het algemeen geaccepteerd is dat de persoon bij volle verstandelijke vermogens, tot euthanasie besluit, heeft 'geluk'.
Als je vroegtijdig aangegeven wens bij geestelijke aftakeling niet uitgevoerd wordt door degenen die daar dan over moeten/willen beslissen, heb je 'pech'.
Als volwassenen neem je al beslissingen over mensen die nog niet en/of nooit wilsbekwaam zijn (geweest) zoals kleine kinderen, verstandelijk beperkte mensen.
Dan is het toch prettig dat je als dierbaren kunt terugvallen op de wensen die vastgelegd zijn op het moment dat iemand nog wel volledig wilsbekwaam was?Mee eens.
Maar wanneer is "het juiste moment" om te gaan aangebroken?
[...]
Wie in een dusdanige lichamelijke toestand komt te verkeren dat het algemeen geaccepteerd is dat de persoon bij volle verstandelijke vermogens, tot euthanasie besluit, heeft 'geluk'.
Als je vroegtijdig aangegeven wens bij geestelijke aftakeling niet uitgevoerd wordt door degenen die daar dan over moeten/willen beslissen, heb je 'pech'.
Als volwassenen neem je al beslissingen over mensen die nog niet en/of nooit wilsbekwaam zijn (geweest) zoals kleine kinderen, verstandelijk beperkte mensen.
Dan is het toch prettig dat je als dierbaren kunt terugvallen op de wensen die vastgelegd zijn op het moment dat iemand nog wel volledig wilsbekwaam was?Mee eens.
Maar wanneer is "het juiste moment" om te gaan aangebroken?
LOEP ME MAAR aub.
vrijdag 19 februari 2016 om 20:23
Maar weet je , als je niet meer wilsbekwaam bent dan kun je op dat moment gewoon niet beslissen.
Wat je van te voren vreselijk lijkt kan dan ineens niet zo erg meer zijn.
Ik heb jaren met , en nog steeds , dementeren gewerkt. En echt er zijn casussen geweest waarvan ik zeker begreep dat de euthanasie niet gehonoreerd werd door huisarts en scan arts omdat op dat moment die mevrouw / meneer niet meer aangaf dood te willen. Of het niet meer te zien zitten. Terwijl ze dit van te voren wel zeiden.
Daarentegen verheerlijk ik het leven niet en snap ik echt wel dat het niet ondraaglijk lijden goed te zijn qua pijn maar ook qua geestelijke pijnen. Na zelfmoord in de familie te hebben meegemaakt helemaal.
Stel , ik kon geen kinderen krijgen. Van te voren zeg ik ik ga niet de MMM in. Maar als je op dat punt bent aangekomen verleg je je grenzen. Omdat het dan anders is.
En dat is dus vaak ook zo met euthanasie. En ik ben bij verschilde euthanasie betrokken geweest en ik vind een arts en een scan arts echt in staat om hier over te beslissen met een patiënt en familie.
Wat je van te voren vreselijk lijkt kan dan ineens niet zo erg meer zijn.
Ik heb jaren met , en nog steeds , dementeren gewerkt. En echt er zijn casussen geweest waarvan ik zeker begreep dat de euthanasie niet gehonoreerd werd door huisarts en scan arts omdat op dat moment die mevrouw / meneer niet meer aangaf dood te willen. Of het niet meer te zien zitten. Terwijl ze dit van te voren wel zeiden.
Daarentegen verheerlijk ik het leven niet en snap ik echt wel dat het niet ondraaglijk lijden goed te zijn qua pijn maar ook qua geestelijke pijnen. Na zelfmoord in de familie te hebben meegemaakt helemaal.
Stel , ik kon geen kinderen krijgen. Van te voren zeg ik ik ga niet de MMM in. Maar als je op dat punt bent aangekomen verleg je je grenzen. Omdat het dan anders is.
En dat is dus vaak ook zo met euthanasie. En ik ben bij verschilde euthanasie betrokken geweest en ik vind een arts en een scan arts echt in staat om hier over te beslissen met een patiënt en familie.
vrijdag 19 februari 2016 om 22:08
quote:Babbel88 schreef op 19 februari 2016 @ 20:23:
Maar weet je , als je niet meer wilsbekwaam bent dan kun je op dat moment gewoon niet beslissen.
Wat je van te voren vreselijk lijkt kan dan ineens niet zo erg meer zijn.
Ik heb jaren met , en nog steeds , dementeren gewerkt. En echt er zijn casussen geweest waarvan ik zeker begreep dat de euthanasie niet gehonoreerd werd door huisarts en scan arts omdat op dat moment die mevrouw / meneer niet meer aangaf dood te willen. Of het niet meer te zien zitten. Terwijl ze dit van te voren wel zeiden.
Daarentegen verheerlijk ik het leven niet en snap ik echt wel dat het niet ondraaglijk lijden goed te zijn qua pijn maar ook qua geestelijke pijnen. Na zelfmoord in de familie te hebben meegemaakt helemaal.
Stel , ik kon geen kinderen krijgen. Van te voren zeg ik ik ga niet de MMM in. Maar als je op dat punt bent aangekomen verleg je je grenzen. Omdat het dan anders is.
En dat is dus vaak ook zo met euthanasie. En ik ben bij verschilde euthanasie betrokken geweest en ik vind een arts en een scan arts echt in staat om hier over te beslissen met een patiënt en familie.
Eens. Ik vind het best schokkend dat er blijkbaar best veel mensen zijn die vinden dat een eerder opgestelde euthanasieverklaring gewoon uitgevoerd moet worden "omdat de persoon dat toen besloten heeft" terwijl op moment supreme niet seker is wat de betrokkene daar in zijn/haar huidige staat van zijn van vindt.
Ik heb deze discussie heel intens gevoerd in mijn omgeving in een geval waarin mevrouw altijd had gezegd "zo niet te willen leven" en op het moment zelf geen duidelijke antwoorden kon geven. Nu had ze nooit een wilsbeschikking opgesteld dus was het verder sowieso niet aan de orde maar ook in die situatie begreep niet iedereen dat je een patient die op dat moment geen duidelijke of consistente antwoorden kan geven niet kunt gaan beoordelen aan de hand van uitspraken uit het verleden. Als een patient dat wél duidelijk kan maken is natuurlijk een ander verhaal.
Maar weet je , als je niet meer wilsbekwaam bent dan kun je op dat moment gewoon niet beslissen.
Wat je van te voren vreselijk lijkt kan dan ineens niet zo erg meer zijn.
Ik heb jaren met , en nog steeds , dementeren gewerkt. En echt er zijn casussen geweest waarvan ik zeker begreep dat de euthanasie niet gehonoreerd werd door huisarts en scan arts omdat op dat moment die mevrouw / meneer niet meer aangaf dood te willen. Of het niet meer te zien zitten. Terwijl ze dit van te voren wel zeiden.
Daarentegen verheerlijk ik het leven niet en snap ik echt wel dat het niet ondraaglijk lijden goed te zijn qua pijn maar ook qua geestelijke pijnen. Na zelfmoord in de familie te hebben meegemaakt helemaal.
Stel , ik kon geen kinderen krijgen. Van te voren zeg ik ik ga niet de MMM in. Maar als je op dat punt bent aangekomen verleg je je grenzen. Omdat het dan anders is.
En dat is dus vaak ook zo met euthanasie. En ik ben bij verschilde euthanasie betrokken geweest en ik vind een arts en een scan arts echt in staat om hier over te beslissen met een patiënt en familie.
Eens. Ik vind het best schokkend dat er blijkbaar best veel mensen zijn die vinden dat een eerder opgestelde euthanasieverklaring gewoon uitgevoerd moet worden "omdat de persoon dat toen besloten heeft" terwijl op moment supreme niet seker is wat de betrokkene daar in zijn/haar huidige staat van zijn van vindt.
Ik heb deze discussie heel intens gevoerd in mijn omgeving in een geval waarin mevrouw altijd had gezegd "zo niet te willen leven" en op het moment zelf geen duidelijke antwoorden kon geven. Nu had ze nooit een wilsbeschikking opgesteld dus was het verder sowieso niet aan de orde maar ook in die situatie begreep niet iedereen dat je een patient die op dat moment geen duidelijke of consistente antwoorden kan geven niet kunt gaan beoordelen aan de hand van uitspraken uit het verleden. Als een patient dat wél duidelijk kan maken is natuurlijk een ander verhaal.
zaterdag 20 februari 2016 om 10:23
Welingelichte Kringen
Huppakee, was in feite toch iets minder hupsakee
Door Gerard Driehuis - zaterdag 20 februari 2016, 08:19 in categorie: Opinie
De laatste dagen was er grote opwinding, in de media, op twitter, bij DWDD over de reportage waarin te zien was hoe Hannie Goudriaan, dement, werd gedood door een arts van de Levenseindekliniek. Het ene moment reed ze nog met haar auto door Friesland en zat ze op de tribune in Thialf, het volgende moment kreeg ze een spuitje en stierf. En dat allemaal, zo leek het in de reportage, omdat ze steeds zei dat ze huppakee wilde. En volgens de arts en haar man betekende huppakee dat ze dood wilde. Dat ze niet zei ‘dood’ lag aan haar ziekte, wisten de gezonde betrokkenen zeker.
Het leek een spotje tegen euthanasie. Het zag er griezelig uit. Je zou bijna je bejaarde moeder afraden in het openbaar ‘huppakee’ te zeggen.
Maar de dagbladen brengen reconstructies waaruit lijkt te blijken dat de dood van Hannie veel minder weg had van moord dan op tv leek.
Eigenlijk hadden de makers meer tijd moeten inruimen voor haar verhaal’, zegt haar huisarts Gert Bloemberg. “De achtergrond van haar lijden ontbreekt. Dat had meer belicht kunnen worden.”
En inderdaad: de documentaire vatte het verhaal wel erg bondig en dram arisch samen. Feitelijk waren echtgenoot, huisarts en later Levenseindekliniek al jaren bezig met de vraag of Hannie dood wilde en of dat wettelijk mogelijk was. Er zijn een neuroloog, een geriater en een SCENarts ingeschakeld. De Levenseindekliniek-arts bezoekt Hannie 7 keer voor hij haar doodt.
En uiteindelijk is iedereen overtuigd dat Hannie echt dood wil. En dat ze met huppakee euthanasie bedoelt.
Lees de links hierboven voor een eigen oordeel.
Ik ben niet zo overtuigd-als-iedereen eerlijk gezegd.
Huppakee, was in feite toch iets minder hupsakee
Door Gerard Driehuis - zaterdag 20 februari 2016, 08:19 in categorie: Opinie
De laatste dagen was er grote opwinding, in de media, op twitter, bij DWDD over de reportage waarin te zien was hoe Hannie Goudriaan, dement, werd gedood door een arts van de Levenseindekliniek. Het ene moment reed ze nog met haar auto door Friesland en zat ze op de tribune in Thialf, het volgende moment kreeg ze een spuitje en stierf. En dat allemaal, zo leek het in de reportage, omdat ze steeds zei dat ze huppakee wilde. En volgens de arts en haar man betekende huppakee dat ze dood wilde. Dat ze niet zei ‘dood’ lag aan haar ziekte, wisten de gezonde betrokkenen zeker.
Het leek een spotje tegen euthanasie. Het zag er griezelig uit. Je zou bijna je bejaarde moeder afraden in het openbaar ‘huppakee’ te zeggen.
Maar de dagbladen brengen reconstructies waaruit lijkt te blijken dat de dood van Hannie veel minder weg had van moord dan op tv leek.
Eigenlijk hadden de makers meer tijd moeten inruimen voor haar verhaal’, zegt haar huisarts Gert Bloemberg. “De achtergrond van haar lijden ontbreekt. Dat had meer belicht kunnen worden.”
En inderdaad: de documentaire vatte het verhaal wel erg bondig en dram arisch samen. Feitelijk waren echtgenoot, huisarts en later Levenseindekliniek al jaren bezig met de vraag of Hannie dood wilde en of dat wettelijk mogelijk was. Er zijn een neuroloog, een geriater en een SCENarts ingeschakeld. De Levenseindekliniek-arts bezoekt Hannie 7 keer voor hij haar doodt.
En uiteindelijk is iedereen overtuigd dat Hannie echt dood wil. En dat ze met huppakee euthanasie bedoelt.
Lees de links hierboven voor een eigen oordeel.
Ik ben niet zo overtuigd-als-iedereen eerlijk gezegd.
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 20 februari 2016 om 10:41
Als je korte termijn geheugen niet meer werkt omdat de harde schijf vol is, doen mensen nog heel veel dingen die ze vroeger hebben (aan)geleerd op de automatische piloot maar zodra er iets verandert gaat het mis. Ik merk dat bij mijn moeder, ze vergeet de helft van de boodschappen en raakt dan in paniek, laat dingen meebrengen die ze niet nodig heeft, bijv. een liter yoghurt die ik dan beschimmeld (want open) terugvind in de koelkast, vleeswaren ver over de datum, beschimmelde kaas, uitgedroogd fruit. Als ik geen maaltijden zou maken en invriezen at ze iedere dag soep uit blik en een tosti.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 20 februari 2016 om 11:09
quote:DG2015 schreef op 19 februari 2016 @ 12:36:
[...]
Natuurlijk mogen wij niet bepalen of iemand moet sterven, maar als iemand mág sterven als deze persoon dat zelf wil, voorkom je een hoop narigheid.
Huppakee is niet een woord waar veel respect uit blijkt, maar de beperkte taal van iemand met semantische dementie die de juiste woorden niet meer kon vinden. Ik vind het van weinig respect getuigen ten opzichte van deze voorheen intelligente vrouw en de situatie waarin zij terecht is gekomen dat iedereen dit woord maar blijft gebruiken alsof zij door het afvalputje is gespoeld. Er is absoluut geen sprake van dat mensen worden afgedankt omdat er geen plek is in een verzorgingstehuis. Ik vind euthanasie weigeren omdat jij vindt dat iemand nog voldoende plezier uit een dweilorkestje haalt kortzichtig, juist ook omdat je daarmee iemand volledig aan haar lot overlaat. Zij en haar familie zouden door moeten gaan met dat leven dat zij nooit gewild heeft en het is nogal makkelijk oordelen vanaf de zijlijn als je zelf vervolgens verder kunt gaan met het jouwe en er verder geen last meer van hebt.
Ik vind echt dat veel meer geïnvesteerd moet worden in ouderenzorg.
Mijn mening is toch echt dat t een glijdende schaal aan het worden is. En dan kunnen beslissingen wel eens om de verkeerde reden gemaakt worden. Of mensen onder druk worden gezet ivm de erfenis of wat dan ook. En ja. Dat gebeurt.
Overigens in mijn omgeving allang zogenaamd uitzichtloos lijden van een dierbare. Wat het mij heeft geleerd: wie ben.ik om te bepalen wat kwaliteit van leven is.
Ik vind echt dat Nld op een glijdende schaal zit doe wel eens hele ernstige en nare bij-effecten kan hebben.
Maar ach. We hebben ons vernieuwende tv moment weer gehad. Euthanasie op tv. Die hadden we nog niet.
Iemand nog een zogenaamd taboe om te doorbreken?
[...]
Natuurlijk mogen wij niet bepalen of iemand moet sterven, maar als iemand mág sterven als deze persoon dat zelf wil, voorkom je een hoop narigheid.
Huppakee is niet een woord waar veel respect uit blijkt, maar de beperkte taal van iemand met semantische dementie die de juiste woorden niet meer kon vinden. Ik vind het van weinig respect getuigen ten opzichte van deze voorheen intelligente vrouw en de situatie waarin zij terecht is gekomen dat iedereen dit woord maar blijft gebruiken alsof zij door het afvalputje is gespoeld. Er is absoluut geen sprake van dat mensen worden afgedankt omdat er geen plek is in een verzorgingstehuis. Ik vind euthanasie weigeren omdat jij vindt dat iemand nog voldoende plezier uit een dweilorkestje haalt kortzichtig, juist ook omdat je daarmee iemand volledig aan haar lot overlaat. Zij en haar familie zouden door moeten gaan met dat leven dat zij nooit gewild heeft en het is nogal makkelijk oordelen vanaf de zijlijn als je zelf vervolgens verder kunt gaan met het jouwe en er verder geen last meer van hebt.
Ik vind echt dat veel meer geïnvesteerd moet worden in ouderenzorg.
Mijn mening is toch echt dat t een glijdende schaal aan het worden is. En dan kunnen beslissingen wel eens om de verkeerde reden gemaakt worden. Of mensen onder druk worden gezet ivm de erfenis of wat dan ook. En ja. Dat gebeurt.
Overigens in mijn omgeving allang zogenaamd uitzichtloos lijden van een dierbare. Wat het mij heeft geleerd: wie ben.ik om te bepalen wat kwaliteit van leven is.
Ik vind echt dat Nld op een glijdende schaal zit doe wel eens hele ernstige en nare bij-effecten kan hebben.
Maar ach. We hebben ons vernieuwende tv moment weer gehad. Euthanasie op tv. Die hadden we nog niet.
Iemand nog een zogenaamd taboe om te doorbreken?
zaterdag 20 februari 2016 om 11:12
quote:missie_m schreef op 20 februari 2016 @ 10:23:
Welingelichte Kringen
Huppakee, was in feite toch iets minder hupsakee
Door Gerard Driehuis - zaterdag 20 februari 2016, 08:19 in categorie: Opinie
De laatste dagen was er grote opwinding, in de media, op twitter, bij DWDD over de reportage waarin te zien was hoe Hannie Goudriaan, dement, werd gedood door een arts van de Levenseindekliniek. Het ene moment reed ze nog met haar auto door Friesland en zat ze op de tribune in Thialf, het volgende moment kreeg ze een spuitje en stierf. En dat allemaal, zo leek het in de reportage, omdat ze steeds zei dat ze huppakee wilde. En volgens de arts en haar man betekende huppakee dat ze dood wilde. Dat ze niet zei ‘dood’ lag aan haar ziekte, wisten de gezonde betrokkenen zeker.
Het leek een spotje tegen euthanasie. Het zag er griezelig uit. Je zou bijna je bejaarde moeder afraden in het openbaar ‘huppakee’ te zeggen.
Maar de dagbladen brengen reconstructies waaruit lijkt te blijken dat de dood van Hannie veel minder weg had van moord dan op tv leek.
Eigenlijk hadden de makers meer tijd moeten inruimen voor haar verhaal’, zegt haar huisarts Gert Bloemberg. “De achtergrond van haar lijden ontbreekt. Dat had meer belicht kunnen worden.”
En inderdaad: de documentaire vatte het verhaal wel erg bondig en dram arisch samen. Feitelijk waren echtgenoot, huisarts en later Levenseindekliniek al jaren bezig met de vraag of Hannie dood wilde en of dat wettelijk mogelijk was. Er zijn een neuroloog, een geriater en een SCENarts ingeschakeld. De Levenseindekliniek-arts bezoekt Hannie 7 keer voor hij haar doodt.
En uiteindelijk is iedereen overtuigd dat Hannie echt dood wil. En dat ze met huppakee euthanasie bedoelt.
Lees de links hierboven voor een eigen oordeel.
Ik ben niet zo overtuigd-als-iedereen eerlijk gezegd.
Ik vind het bijzonder vreemd dat een heel documentaire team zulke fouten maakt bij het maken van een documentaire. Dat ze juist niet de achtergrond belichten.
Waren het dan stagiaires ofzo?
Welingelichte Kringen
Huppakee, was in feite toch iets minder hupsakee
Door Gerard Driehuis - zaterdag 20 februari 2016, 08:19 in categorie: Opinie
De laatste dagen was er grote opwinding, in de media, op twitter, bij DWDD over de reportage waarin te zien was hoe Hannie Goudriaan, dement, werd gedood door een arts van de Levenseindekliniek. Het ene moment reed ze nog met haar auto door Friesland en zat ze op de tribune in Thialf, het volgende moment kreeg ze een spuitje en stierf. En dat allemaal, zo leek het in de reportage, omdat ze steeds zei dat ze huppakee wilde. En volgens de arts en haar man betekende huppakee dat ze dood wilde. Dat ze niet zei ‘dood’ lag aan haar ziekte, wisten de gezonde betrokkenen zeker.
Het leek een spotje tegen euthanasie. Het zag er griezelig uit. Je zou bijna je bejaarde moeder afraden in het openbaar ‘huppakee’ te zeggen.
Maar de dagbladen brengen reconstructies waaruit lijkt te blijken dat de dood van Hannie veel minder weg had van moord dan op tv leek.
Eigenlijk hadden de makers meer tijd moeten inruimen voor haar verhaal’, zegt haar huisarts Gert Bloemberg. “De achtergrond van haar lijden ontbreekt. Dat had meer belicht kunnen worden.”
En inderdaad: de documentaire vatte het verhaal wel erg bondig en dram arisch samen. Feitelijk waren echtgenoot, huisarts en later Levenseindekliniek al jaren bezig met de vraag of Hannie dood wilde en of dat wettelijk mogelijk was. Er zijn een neuroloog, een geriater en een SCENarts ingeschakeld. De Levenseindekliniek-arts bezoekt Hannie 7 keer voor hij haar doodt.
En uiteindelijk is iedereen overtuigd dat Hannie echt dood wil. En dat ze met huppakee euthanasie bedoelt.
Lees de links hierboven voor een eigen oordeel.
Ik ben niet zo overtuigd-als-iedereen eerlijk gezegd.
Ik vind het bijzonder vreemd dat een heel documentaire team zulke fouten maakt bij het maken van een documentaire. Dat ze juist niet de achtergrond belichten.
Waren het dan stagiaires ofzo?
zaterdag 20 februari 2016 om 11:17
quote:matroesjka_ schreef op 19 februari 2016 @ 22:08:
[...]
Eens. Ik vind het best schokkend dat er blijkbaar best veel mensen zijn die vinden dat een eerder opgestelde euthanasieverklaring gewoon uitgevoerd moet worden "omdat de persoon dat toen besloten heeft" terwijl op moment supreme niet seker is wat de betrokkene daar in zijn/haar huidige staat van zijn van vindt.
Ik heb deze discussie heel intens gevoerd in mijn omgeving in een geval waarin mevrouw altijd had gezegd "zo niet te willen leven" en op het moment zelf geen duidelijke antwoorden kon geven. Nu had ze nooit een wilsbeschikking opgesteld dus was het verder sowieso niet aan de orde maar ook in die situatie begreep niet iedereen dat je een patient die op dat moment geen duidelijke of consistente antwoorden kan geven niet kunt gaan beoordelen aan de hand van uitspraken uit het verleden. Als een patient dat wél duidelijk kan maken is natuurlijk een ander verhaal.
Dat wat jij schrijft is ook wat ik zie in mijn omgeving.
Je weet het dus gewoon echt niet en.het is heel moeilijk om vooraf in te vullen hoe het met je gaat als je dementeert. Kwaliteit van.leven verandert echt, maar ook wat iemand zelf als kwaliteit ervaart. En dat laatste kan dus zijn knuffelen van een knuffel....
[...]
Eens. Ik vind het best schokkend dat er blijkbaar best veel mensen zijn die vinden dat een eerder opgestelde euthanasieverklaring gewoon uitgevoerd moet worden "omdat de persoon dat toen besloten heeft" terwijl op moment supreme niet seker is wat de betrokkene daar in zijn/haar huidige staat van zijn van vindt.
Ik heb deze discussie heel intens gevoerd in mijn omgeving in een geval waarin mevrouw altijd had gezegd "zo niet te willen leven" en op het moment zelf geen duidelijke antwoorden kon geven. Nu had ze nooit een wilsbeschikking opgesteld dus was het verder sowieso niet aan de orde maar ook in die situatie begreep niet iedereen dat je een patient die op dat moment geen duidelijke of consistente antwoorden kan geven niet kunt gaan beoordelen aan de hand van uitspraken uit het verleden. Als een patient dat wél duidelijk kan maken is natuurlijk een ander verhaal.
Dat wat jij schrijft is ook wat ik zie in mijn omgeving.
Je weet het dus gewoon echt niet en.het is heel moeilijk om vooraf in te vullen hoe het met je gaat als je dementeert. Kwaliteit van.leven verandert echt, maar ook wat iemand zelf als kwaliteit ervaart. En dat laatste kan dus zijn knuffelen van een knuffel....
zaterdag 20 februari 2016 om 11:55
quote:MinkeDeWit schreef op 20 februari 2016 @ 11:43:
Ik denk dat ik maar een anti-euthanasieverklaring opstel tegen die tijd. Aftakelen hoort nu eenmaal bij die levensfase, en niet meer weten hoe je kinderen heten en je plas niet meer kunnen ophouden hoort daar vaak bij.Even uit nieuwsgierigheid; ben jij gelovig?
Ik denk dat ik maar een anti-euthanasieverklaring opstel tegen die tijd. Aftakelen hoort nu eenmaal bij die levensfase, en niet meer weten hoe je kinderen heten en je plas niet meer kunnen ophouden hoort daar vaak bij.Even uit nieuwsgierigheid; ben jij gelovig?
zaterdag 20 februari 2016 om 11:58
Ik ben overigens helemaal niet per se tegen euthanasie. Of ik het zelf zou willen weet ik niet, want het is tot nu toe gelukkig nog nooit aan de orde geweest. Maar ik ben er wel pertinent op tegen om een euthanasie uit te voeren op iemand die ooit in het verleden een verklaring heeft ondertekend waarvan niet 10000000% zeker is dat die persoon op het moment zelf ook nog steeds echt dood wil en kan begrijpen wat dat betekent.
zaterdag 20 februari 2016 om 12:01
Ik woon niet in Nederland en het maakt mij juist angstiger dat euthanasie hier niet mag: ik hoop dat het tegen de tijd dat ik oud en/of ziek word geregeld is en anders zou het voor mij een overweging kunnen zijn om weer terug te gaan. Ik zou wel de mogelijkheid willen hebben om als dat in mijn ogen nodig blijkt euthanasie te kunnen toepassen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zaterdag 20 februari 2016 om 12:32
quote:matroesjka_ schreef op 20 februari 2016 @ 11:58:
Ik ben overigens helemaal niet per se tegen euthanasie. Of ik het zelf zou willen weet ik niet, want het is tot nu toe gelukkig nog nooit aan de orde geweest. Maar ik ben er wel pertinent op tegen om een euthanasie uit te voeren op iemand die ooit in het verleden een verklaring heeft ondertekend waarvan niet 10000000% zeker is dat die persoon op het moment zelf ook nog steeds echt dood wil en kan begrijpen wat dat betekent.Dit vind ik dus eigenlijk ook. Plus dat ik vind dat bij geestelijk lijden 1000% driedubbel vastgesteld moet worden dat dat onomkeerbaar en ongeneeslijk is.
Ik ben overigens helemaal niet per se tegen euthanasie. Of ik het zelf zou willen weet ik niet, want het is tot nu toe gelukkig nog nooit aan de orde geweest. Maar ik ben er wel pertinent op tegen om een euthanasie uit te voeren op iemand die ooit in het verleden een verklaring heeft ondertekend waarvan niet 10000000% zeker is dat die persoon op het moment zelf ook nog steeds echt dood wil en kan begrijpen wat dat betekent.Dit vind ik dus eigenlijk ook. Plus dat ik vind dat bij geestelijk lijden 1000% driedubbel vastgesteld moet worden dat dat onomkeerbaar en ongeneeslijk is.
zaterdag 20 februari 2016 om 12:42
Ik heb net de uitzending teruggekeken. Vorige maand heeft mijn ma op deze wijze haar leven voltooid. Wat daar allemaal aan vooraf is gegaan, daar had je 30 tv programma's van kunnen maken.
Deze documentaire licht een tipje van de sluier op, het geeft je de mogelijkheid om eens een blik te werpen op wat er allemaal rondom euthanasie komt kijken. Het biedt zeker niet voldoende stof om zelf maar tot een oordeel te komen of iets wel of niet terecht is. Natuurlijk mag je een eigen mening vormen, en daar is deze documentaire natuurlijk ook voor bedoeld. Ik denk alleen dat je iets voorzichtiger mag zijn met het neerpennen van een oordeel.....
Deze documentaire licht een tipje van de sluier op, het geeft je de mogelijkheid om eens een blik te werpen op wat er allemaal rondom euthanasie komt kijken. Het biedt zeker niet voldoende stof om zelf maar tot een oordeel te komen of iets wel of niet terecht is. Natuurlijk mag je een eigen mening vormen, en daar is deze documentaire natuurlijk ook voor bedoeld. Ik denk alleen dat je iets voorzichtiger mag zijn met het neerpennen van een oordeel.....
zaterdag 20 februari 2016 om 12:46
Overigens vond ik ook dat het in de docu net overkwam alsof euthanasie een soort van fundamenteel recht is en die artsen die het niet willen doen maar gemene en vervelende mensen zijn. Er zijn zat huisartsen (ook die totaal niet religieus zijn) die euthanasieverzoeken afwijzen of het gewoon pertinent niet willen doen. Dat is het goed recht van een arts, en om die dan in een negatief daglicht te zetten is naar. Ik heb trouwens begrepen dat je ook een second opinion kunt krijgen over een euthanasieverzoek. Als meerdere artsen los van elkaar oordelen dat ze het een niet-gegrond verzoek vinden, dan is het helemaal zaak om heel zorgvuldig met zo'n patiënt om te gaan. Een arts die geen principiële bezwaren tegen euthanasie heeft zegt niet zomaar nee. De levenseindekliniek doet net of die artsen een stel zeurpieten zijn en euthanasie een soort van grondrecht is.
zaterdag 20 februari 2016 om 12:48
quote:Smirnoff schreef op 20 februari 2016 @ 12:42:
Ik heb net de uitzending teruggekeken. Vorige maand heeft mijn ma op deze wijze haar leven voltooid. Wat daar allemaal aan vooraf is gegaan, daar had je 30 tv programma's van kunnen maken.
Deze documentaire licht een tipje van de sluier op, het geeft je de mogelijkheid om eens een blik te werpen op wat er allemaal rondom euthanasie komt kijken. Het biedt zeker niet voldoende stof om zelf maar tot een oordeel te komen of iets wel of niet terecht is. Natuurlijk mag je een eigen mening vormen, en daar is deze documentaire natuurlijk ook voor bedoeld. Ik denk alleen dat je iets voorzichtiger mag zijn met het neerpennen van een oordeel.....En daar heeft die docu m.i. dus zwaar in gefaald.
Ik heb net de uitzending teruggekeken. Vorige maand heeft mijn ma op deze wijze haar leven voltooid. Wat daar allemaal aan vooraf is gegaan, daar had je 30 tv programma's van kunnen maken.
Deze documentaire licht een tipje van de sluier op, het geeft je de mogelijkheid om eens een blik te werpen op wat er allemaal rondom euthanasie komt kijken. Het biedt zeker niet voldoende stof om zelf maar tot een oordeel te komen of iets wel of niet terecht is. Natuurlijk mag je een eigen mening vormen, en daar is deze documentaire natuurlijk ook voor bedoeld. Ik denk alleen dat je iets voorzichtiger mag zijn met het neerpennen van een oordeel.....En daar heeft die docu m.i. dus zwaar in gefaald.
zaterdag 20 februari 2016 om 13:16
Ik vond de documentaire veel te kort om een goed, compleet (voor zover dat kan) beeld van alle drie de gevallen te geven. Een drieluik zou in dat opzicht waarschijnlijk beter zijn geweest, vooral voor het belichten van de euthanasie van Hannie Goudriaan.
Het artikel in de volkskrant waarvan ik de link al eerder plakte bevestigt dat beeld voor mij. Ook haar huisarts begreep de euthansiewens heel goed, maar durfde het zelf niet aan. Dat is wat anders dan dat hij het er niet mee eens was.
Ik ben het met matroesjka eens dat de documentairemakers gefaald hebben. Ik begrijp wat er gebeurd is: er was teveel materiaal om de drie verhalen helemaal goed in de tijdsduur van het programma te laten passen, dus is er heel veel uitgeknipt. Maar daarmee hebben ze uiteindelijk de plank misgeslagen: de arts van de levenseindekliniek is een moordenaar genoemd en haar man zou het hebben laten doen omdat hij liever zou gaan vissen dan bij zijn vrouw zijn.
Het artikel in de volkskrant waarvan ik de link al eerder plakte bevestigt dat beeld voor mij. Ook haar huisarts begreep de euthansiewens heel goed, maar durfde het zelf niet aan. Dat is wat anders dan dat hij het er niet mee eens was.
Ik ben het met matroesjka eens dat de documentairemakers gefaald hebben. Ik begrijp wat er gebeurd is: er was teveel materiaal om de drie verhalen helemaal goed in de tijdsduur van het programma te laten passen, dus is er heel veel uitgeknipt. Maar daarmee hebben ze uiteindelijk de plank misgeslagen: de arts van de levenseindekliniek is een moordenaar genoemd en haar man zou het hebben laten doen omdat hij liever zou gaan vissen dan bij zijn vrouw zijn.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zaterdag 20 februari 2016 om 13:22
quote:matroesjka_ schreef op 20 februari 2016 @ 12:46:
Overigens vond ik ook dat het in de docu net overkwam alsof euthanasie een soort van fundamenteel recht is en die artsen die het niet willen doen maar gemene en vervelende mensen zijn. Er zijn zat huisartsen (ook die totaal niet religieus zijn) die euthanasieverzoeken afwijzen of het gewoon pertinent niet willen doen. Dat is het goed recht van een arts, en om die dan in een negatief daglicht te zetten is naar. Ik heb trouwens begrepen dat je ook een second opinion kunt krijgen over een euthanasieverzoek. Als meerdere artsen los van elkaar oordelen dat ze het een niet-gegrond verzoek vinden, dan is het helemaal zaak om heel zorgvuldig met zo'n patiënt om te gaan. Een arts die geen principiële bezwaren tegen euthanasie heeft zegt niet zomaar nee. De levenseindekliniek doet net of die artsen een stel zeurpieten zijn en euthanasie een soort van grondrecht is.Inderdaad, die indruk werd gewekt.
Overigens vond ik ook dat het in de docu net overkwam alsof euthanasie een soort van fundamenteel recht is en die artsen die het niet willen doen maar gemene en vervelende mensen zijn. Er zijn zat huisartsen (ook die totaal niet religieus zijn) die euthanasieverzoeken afwijzen of het gewoon pertinent niet willen doen. Dat is het goed recht van een arts, en om die dan in een negatief daglicht te zetten is naar. Ik heb trouwens begrepen dat je ook een second opinion kunt krijgen over een euthanasieverzoek. Als meerdere artsen los van elkaar oordelen dat ze het een niet-gegrond verzoek vinden, dan is het helemaal zaak om heel zorgvuldig met zo'n patiënt om te gaan. Een arts die geen principiële bezwaren tegen euthanasie heeft zegt niet zomaar nee. De levenseindekliniek doet net of die artsen een stel zeurpieten zijn en euthanasie een soort van grondrecht is.Inderdaad, die indruk werd gewekt.
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 20 februari 2016 om 13:27
quote:matroesjka_ schreef op 20 februari 2016 @ 12:46:
Overigens vond ik ook dat het in de docu net overkwam alsof euthanasie een soort van fundamenteel recht is en die artsen die het niet willen doen maar gemene en vervelende mensen zijn. Er zijn zat huisartsen (ook die totaal niet religieus zijn) die euthanasieverzoeken afwijzen of het gewoon pertinent niet willen doen. Dat is het goed recht van een arts, en om die dan in een negatief daglicht te zetten is naar. Ik heb trouwens begrepen dat je ook een second opinion kunt krijgen over een euthanasieverzoek. Als meerdere artsen los van elkaar oordelen dat ze het een niet-gegrond verzoek vinden, dan is het helemaal zaak om heel zorgvuldig met zo'n patiënt om te gaan. Een arts die geen principiële bezwaren tegen euthanasie heeft zegt niet zomaar nee. De levenseindekliniek doet net of die artsen een stel zeurpieten zijn en euthanasie een soort van grondrecht is.
Dat laatste doen ze inderdaad.
En er zijn genoeg artsen die er niet aan mee willen werken en toch onder druk worden gezet.
Ik heb de artikelen in de VK ook gelezen. Die bruntink doet de zaak ook geen goed met zijn respectloze benadering van.mensen die euthanasie willen.
Overigens vind ik dat bij ondraaglijk lijden euthanasie een realistische keuze is. Maar wat hierboven ook geschreven werd: geestelijk lijden is zo ontzettend lastig om vast te stellen dat dat 300.000 keer dubbel gecheckt moet worden. Ik ben echt bang dat de angst voor slechte ouderenzorg anders de reden voor euthanasie wordt. En dan zijn we als samenleving toch wel heel erg gekelderd in onze manier van omgaan met kwetsbare mensen.
Overigens vond ik ook dat het in de docu net overkwam alsof euthanasie een soort van fundamenteel recht is en die artsen die het niet willen doen maar gemene en vervelende mensen zijn. Er zijn zat huisartsen (ook die totaal niet religieus zijn) die euthanasieverzoeken afwijzen of het gewoon pertinent niet willen doen. Dat is het goed recht van een arts, en om die dan in een negatief daglicht te zetten is naar. Ik heb trouwens begrepen dat je ook een second opinion kunt krijgen over een euthanasieverzoek. Als meerdere artsen los van elkaar oordelen dat ze het een niet-gegrond verzoek vinden, dan is het helemaal zaak om heel zorgvuldig met zo'n patiënt om te gaan. Een arts die geen principiële bezwaren tegen euthanasie heeft zegt niet zomaar nee. De levenseindekliniek doet net of die artsen een stel zeurpieten zijn en euthanasie een soort van grondrecht is.
Dat laatste doen ze inderdaad.
En er zijn genoeg artsen die er niet aan mee willen werken en toch onder druk worden gezet.
Ik heb de artikelen in de VK ook gelezen. Die bruntink doet de zaak ook geen goed met zijn respectloze benadering van.mensen die euthanasie willen.
Overigens vind ik dat bij ondraaglijk lijden euthanasie een realistische keuze is. Maar wat hierboven ook geschreven werd: geestelijk lijden is zo ontzettend lastig om vast te stellen dat dat 300.000 keer dubbel gecheckt moet worden. Ik ben echt bang dat de angst voor slechte ouderenzorg anders de reden voor euthanasie wordt. En dan zijn we als samenleving toch wel heel erg gekelderd in onze manier van omgaan met kwetsbare mensen.
zaterdag 20 februari 2016 om 13:28
quote:matroesjka_ schreef op 20 februari 2016 @ 12:49:
We hebben het over een documentaire over een kliniek die als doel heeft een vrijwillig levenseinde van mensen die een vorm van lijden ervaren te promoten (even simpel gezegd). Doe dat goed, of doe het niet.Misschien beter niet.
Als ik een broedende zwaan op een nest zie zitten mag ik er geen foto's van maken om ze op een vogelsite te zetten want broedende vogels zijn beschermd. Iemand die sterven wil, hoeft ook geen filmploeg bij zijn laatste snik is mijn mening.
Iemand die zijn leven wil beëindigen heeft geen reclamespot nodig.
We hebben het over een documentaire over een kliniek die als doel heeft een vrijwillig levenseinde van mensen die een vorm van lijden ervaren te promoten (even simpel gezegd). Doe dat goed, of doe het niet.Misschien beter niet.
Als ik een broedende zwaan op een nest zie zitten mag ik er geen foto's van maken om ze op een vogelsite te zetten want broedende vogels zijn beschermd. Iemand die sterven wil, hoeft ook geen filmploeg bij zijn laatste snik is mijn mening.
Iemand die zijn leven wil beëindigen heeft geen reclamespot nodig.
LOEP ME MAAR aub.
