Entertainment
alle pijlers
Family island
maandag 10 oktober 2016 om 21:38
quote:*nightsky* schreef op 10 oktober 2016 @ 21:22:
Wat is het idee van het uitsluiten? Wat steekt daar voor filosofie achter?
Die vraag stelde ik mijzelf ook!
Ik heb enkel de eerste aflevering gezien en kwam halverwege deze aflevering binnen. Het enige wat ik haar hoor zeggen is dat ze het allemaal niet weet en dat het allemaal geen zin heeft.
Wordt die gedachte gang nu niet bevestigd?
Zeker als J. de M ook nog eens nadrukkelijk zegt haar moeder niet te zullen laten vallen.
Wat is het idee van het uitsluiten? Wat steekt daar voor filosofie achter?
Die vraag stelde ik mijzelf ook!
Ik heb enkel de eerste aflevering gezien en kwam halverwege deze aflevering binnen. Het enige wat ik haar hoor zeggen is dat ze het allemaal niet weet en dat het allemaal geen zin heeft.
Wordt die gedachte gang nu niet bevestigd?
Zeker als J. de M ook nog eens nadrukkelijk zegt haar moeder niet te zullen laten vallen.
maandag 10 oktober 2016 om 22:22
quote:*nightsky* schreef op 10 oktober 2016 @ 21:22:
Wat is het idee van het uitsluiten? Wat steekt daar voor filosofie achter?
Volgens psycholoog Johnny had ze een negatieve invloed op de groep kinderen.
Net alsof 14/15 jarigen zich iets aantrekken van een oud wijf van 20.
Die zien haar echt niet als één van hen.
Wat is het idee van het uitsluiten? Wat steekt daar voor filosofie achter?
Volgens psycholoog Johnny had ze een negatieve invloed op de groep kinderen.
Net alsof 14/15 jarigen zich iets aantrekken van een oud wijf van 20.
Die zien haar echt niet als één van hen.
maandag 10 oktober 2016 om 23:46
Ik werd helemaal akelig van deze aflevering. Hoe stiefvader en moeder reageerden op de uitsluiting van marize. Vooral stiefvader leek ervan te genieten. " zie je nou wel ligt niet aan ons".
Ik zie een ontzettend onzeker en emotioneel verwaarloosd meisje die gewend is alleen negatieve aandacht te krijgen en gewoon niet meer weet hoe ze zich positief moet gedragen ( onbekend en onzeker voor haar). Dit programma bekrachtigd alkes alleen maar en ik zie echt niet hoe deze benadering haar kan helpen. Het is voor haar ( en vooral dr opvoeders) alleen een bevestiging dat zij niet deugd.
Ik heb juust heel veel positieve acties van haar gezien maar die worden niet opgemerkt of ontkracht.
Ik hoop op een goede laatste aflevering, anders vind ik dit programma maar bagger sorrie.
Ik zie een ontzettend onzeker en emotioneel verwaarloosd meisje die gewend is alleen negatieve aandacht te krijgen en gewoon niet meer weet hoe ze zich positief moet gedragen ( onbekend en onzeker voor haar). Dit programma bekrachtigd alkes alleen maar en ik zie echt niet hoe deze benadering haar kan helpen. Het is voor haar ( en vooral dr opvoeders) alleen een bevestiging dat zij niet deugd.
Ik heb juust heel veel positieve acties van haar gezien maar die worden niet opgemerkt of ontkracht.
Ik hoop op een goede laatste aflevering, anders vind ik dit programma maar bagger sorrie.
dinsdag 11 oktober 2016 om 09:57
Ik denk als je als ouders jaren achter de rug hebt met een kind zoals deze kinderen , dan is je geduld en medeleven echt op. Ik begrijp dat je dan reageert zoals deze ouders doen.
Cedric is een erg eng mannetje, doet en zegt precies wat van hem verwacht wordt, maar laat "thuis" en als hij alleen met zijn ouders is zijn echte kant zien, op moment dat hij spuugde en zijn vader en moeder uitscheld voor kankermongool had ik als ouders zijnde hem recht op zijn mond getikt.
Met praten en pamperen zijn deze kinderen al die jaren blijkbaar niet geholpen.
Elyza ontploft als ze haar zin niet krijgt, medeleven heb ik wel met haar zus en broer, die kinderen zijn de dupe van haar gedrag.
Op het moment dat je een kind als Marise heb die de hele dag het liefste ligt te lamballen, jatten en glashard zit te liegen dan snap ik ook dat de grens bereikt is.
Het verbaast mij dan weer dat er in dit topic meteen de schuld naar de ouders gaat. Als die het allemaal zo fout doen dan zouden al die broertjes en zusjes ook dat gedrag vertonen.
Natuurlijk maken die ouders fouten , maar ik snap het wel als je al jaren met dit soort kinderen moet leven.
Cedric is een erg eng mannetje, doet en zegt precies wat van hem verwacht wordt, maar laat "thuis" en als hij alleen met zijn ouders is zijn echte kant zien, op moment dat hij spuugde en zijn vader en moeder uitscheld voor kankermongool had ik als ouders zijnde hem recht op zijn mond getikt.
Met praten en pamperen zijn deze kinderen al die jaren blijkbaar niet geholpen.
Elyza ontploft als ze haar zin niet krijgt, medeleven heb ik wel met haar zus en broer, die kinderen zijn de dupe van haar gedrag.
Op het moment dat je een kind als Marise heb die de hele dag het liefste ligt te lamballen, jatten en glashard zit te liegen dan snap ik ook dat de grens bereikt is.
Het verbaast mij dan weer dat er in dit topic meteen de schuld naar de ouders gaat. Als die het allemaal zo fout doen dan zouden al die broertjes en zusjes ook dat gedrag vertonen.
Natuurlijk maken die ouders fouten , maar ik snap het wel als je al jaren met dit soort kinderen moet leven.
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:02
https://www.zorgwelzijn.n ... erkt-op-tv-family-island/
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:10
quote:koekske73 schreef op 11 oktober 2016 @ 10:02:
https://www.zorgwelzijn.n ... erkt-op-tv-family-island/Helemaal eens met Lou in dit artikel.
https://www.zorgwelzijn.n ... erkt-op-tv-family-island/Helemaal eens met Lou in dit artikel.
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:23
In het stuk staat dat ze er 1 week zitten maar dat zijn er twee. Daarbij is er na de opnames nog een lang begeleidingstraject.
Dit soort problemen moet je inderdaad niet op tv uitvechten, en de houding van voornamelijk de vaders is inderdaad erg vlak, daar ben ik het ook mee eens.
Maar ik blijf vinden dat er kinderen zijn die een echt slechte inborst hebben en niet te helpen zijn met een therapie.
Dit soort problemen moet je inderdaad niet op tv uitvechten, en de houding van voornamelijk de vaders is inderdaad erg vlak, daar ben ik het ook mee eens.
Maar ik blijf vinden dat er kinderen zijn die een echt slechte inborst hebben en niet te helpen zijn met een therapie.
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:26
Ik had Cédric allang ter plekke in de zee gekieperd als antwoord op zijn gedrag.
Ga maar even afkoelen.
Die jongen heeft echt geen enkel respect voor zijn ouders.
Daar is waarschijnlijk van jongs af aan op dat vlak al iets behoorlijk fout gelopen.
Als je als kind de ruimte voelt om grof taalgebruik tegen je ouders te bezigen, en zelfs naar je ouders te spugen dan denk ik dat het goed fout is gelopen in keiharde grenzen stellen.
Hij treitert en manipuleert zijn ouders, en zij reageren er als slappe hap op.
In mijn ogen ben je echt rijkelijk te laat als je pas bedenkt strak te gaan opvoeden als je kind 14 is.
De actie om Marise nu buiten te gaan sluiten snap ik niet.
Al denk ik dat ze met haar problemen ook niet echt op de juiste plaats is daar.
Volgens mij zit er veel meer onder. Depressie ?
Ze komt echt zo lusteloos over,lijkt geen enkele kracht te hebben om actief bezig te gaan zijn met haar toekomst.
Volgens mij ziet ze het echt zo somber en uitzichtloos in. Afgestompt wellicht.
Haar ouders zijn alleen maar negatief over haar, leggen alle schuld bij haar en maken zichzelf de slachtoffer van de hele situatie.
Als je continu te horen krijgt dat alles jouw schuld is, je nooit iets goed doet, je altijd teleurstelt, je langs de zijlijn gezet wordt,dan verlies je toch alle geloof in jezelf ?
Niets komt volgens mij zo hard aan bij een kind als afgewezen worden door je ouders.
Ga maar even afkoelen.
Die jongen heeft echt geen enkel respect voor zijn ouders.
Daar is waarschijnlijk van jongs af aan op dat vlak al iets behoorlijk fout gelopen.
Als je als kind de ruimte voelt om grof taalgebruik tegen je ouders te bezigen, en zelfs naar je ouders te spugen dan denk ik dat het goed fout is gelopen in keiharde grenzen stellen.
Hij treitert en manipuleert zijn ouders, en zij reageren er als slappe hap op.
In mijn ogen ben je echt rijkelijk te laat als je pas bedenkt strak te gaan opvoeden als je kind 14 is.
De actie om Marise nu buiten te gaan sluiten snap ik niet.
Al denk ik dat ze met haar problemen ook niet echt op de juiste plaats is daar.
Volgens mij zit er veel meer onder. Depressie ?
Ze komt echt zo lusteloos over,lijkt geen enkele kracht te hebben om actief bezig te gaan zijn met haar toekomst.
Volgens mij ziet ze het echt zo somber en uitzichtloos in. Afgestompt wellicht.
Haar ouders zijn alleen maar negatief over haar, leggen alle schuld bij haar en maken zichzelf de slachtoffer van de hele situatie.
Als je continu te horen krijgt dat alles jouw schuld is, je nooit iets goed doet, je altijd teleurstelt, je langs de zijlijn gezet wordt,dan verlies je toch alle geloof in jezelf ?
Niets komt volgens mij zo hard aan bij een kind als afgewezen worden door je ouders.
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:40
Wat betreft Cedric ben ik het helemaal eens.
Wat betreft Marise , wat als het nu eens andersom is, dat haar ouders zo zijn juist door het jarenlang gedrag van Maryse?
Ik begreep uit de eerste aflevering dat ze van alles geprobeerd hebben met haar qua begeleiding vwb school , vinden van werk enz maar dat Maryse daar ook steeds hetzelfde gedrag vertoond, jatten , liegen en vooral die lamballen houding.
Uiteindelijk weten we dat ook niet.
Wat betreft Marise , wat als het nu eens andersom is, dat haar ouders zo zijn juist door het jarenlang gedrag van Maryse?
Ik begreep uit de eerste aflevering dat ze van alles geprobeerd hebben met haar qua begeleiding vwb school , vinden van werk enz maar dat Maryse daar ook steeds hetzelfde gedrag vertoond, jatten , liegen en vooral die lamballen houding.
Uiteindelijk weten we dat ook niet.
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:47
Mwah...
Op het moment dat zowel haar moeder als haar stiefvader in een excuusbrief melden spijt te hebben van haar te schoppen en te slaan, wassen ze in mijn ogen zichzelf niet in onschuld.
Ik vind het dan eigenlijk best schijnheilig overkomen dat ze nu de schuld maar enkel bij Marise blijven leggen.
Maar je hebt gelijk, we krijgen slechts een fragment uit hun leven te zien en niet het complete beeld.
Toch denk ik in Mariese meer onmacht dan onwil te zien.
Het vlammetje van levenslust brandt gewoon niet meer bij haar.
Ze straalt echt zoveel triestheid uit.
Op het moment dat zowel haar moeder als haar stiefvader in een excuusbrief melden spijt te hebben van haar te schoppen en te slaan, wassen ze in mijn ogen zichzelf niet in onschuld.
Ik vind het dan eigenlijk best schijnheilig overkomen dat ze nu de schuld maar enkel bij Marise blijven leggen.
Maar je hebt gelijk, we krijgen slechts een fragment uit hun leven te zien en niet het complete beeld.
Toch denk ik in Mariese meer onmacht dan onwil te zien.
Het vlammetje van levenslust brandt gewoon niet meer bij haar.
Ze straalt echt zoveel triestheid uit.
dinsdag 11 oktober 2016 om 10:54
Excuusbrieven vind ik persoonlijk van beide kanten niet echt indruk maken. Is wel heel makkelijk en zoals ze al zeiden is dat door al veel te vaak geschreven.
Ik denk ook dat beide kanten best oprecht spijt kunnen hebben van slaan, schoppen of schelden, en ze zullen ook allemaal wel beseffen dat ze schuld hebben.
Ik denk ook dat beide kanten best oprecht spijt kunnen hebben van slaan, schoppen of schelden, en ze zullen ook allemaal wel beseffen dat ze schuld hebben.
dinsdag 11 oktober 2016 om 11:32
Mee eens. Was eerst enthousiast over het programma, maar hoe ze met Marise omgaan niet erg professioneel vind ik. Door haar ook hier op 'straat' te zetten worden de ouders bevestigt in hun gelijk en dat lijkt me niet goed. De ouders hebben ook een houding van zie je nou wel dat we niet anders kunnen... Marise zal zich extra buitengesloten voelen en dat werkt toch averechts?
Ik zie een meisje dat veel liefde nodig heeft ipv uitsluiting. Te weinig gekeken in het programma naar de rol van de ouders vind ik. Ziet niet alle achtergrond maar afgaande op wat te zien was in een vorige aflevering blijkt dat de ouders haar geen vertrouwen meer kunnen, willen geven. Ze had een brief geschreven en de ouders zeiden 'ik geloof je niet na al wat gebeurd is, ik vertrouw je niet dat je het meent, dat je het beter kan. Ergens begrijpelijk maar aan de andere kant: hoe kun je je nog inzetten als je als kind geen kans, vertrouwen krijgt? Padstelling. Kan me haar houding van waarom zou ik me dan ookergens voor inzetten wel begrijpen. Tuurlijk moet ze hulp willen aanvaarden, maar geef ook ruimte voor haar gevoelens (te leren) uiten. Alsof het enkel haar eigen schuld is.
Band en vertrouwen met ouders zo beschadigd, zal nu misschien niet mogelijk zijn vertrouwen terug te krijgen. Benauwende situatie. Ik zou inzetten op eerst loskomen vd ouders, ruimte, afstand nemen. Ze is 20 jaar. Door opzich zelf te gaan wonen (begeleid) met intensieve hulp. Belangrijk dat ook ruimte is voor haar gevoelens, plus verwerking.
Door op eigen benen te leren staan kan ze leren eigen verantwoordelijkheid nemen over haar leven los vd ouders, en zo later, op deze manier stukje vertrouwen inzichzelf en van de ouders terugwinnen. Door zo in de strijd te blijven met de ouders raakt ze denk ik nog meer murw geslagen denk ik, zinloze uitputtingslag. Kan later, als meer ruimte en vertrouwen is altijd nog praten.
Heb niet alle informatie maar komt wel eerste in me op.
Ik zie een meisje dat veel liefde nodig heeft ipv uitsluiting. Te weinig gekeken in het programma naar de rol van de ouders vind ik. Ziet niet alle achtergrond maar afgaande op wat te zien was in een vorige aflevering blijkt dat de ouders haar geen vertrouwen meer kunnen, willen geven. Ze had een brief geschreven en de ouders zeiden 'ik geloof je niet na al wat gebeurd is, ik vertrouw je niet dat je het meent, dat je het beter kan. Ergens begrijpelijk maar aan de andere kant: hoe kun je je nog inzetten als je als kind geen kans, vertrouwen krijgt? Padstelling. Kan me haar houding van waarom zou ik me dan ookergens voor inzetten wel begrijpen. Tuurlijk moet ze hulp willen aanvaarden, maar geef ook ruimte voor haar gevoelens (te leren) uiten. Alsof het enkel haar eigen schuld is.
Band en vertrouwen met ouders zo beschadigd, zal nu misschien niet mogelijk zijn vertrouwen terug te krijgen. Benauwende situatie. Ik zou inzetten op eerst loskomen vd ouders, ruimte, afstand nemen. Ze is 20 jaar. Door opzich zelf te gaan wonen (begeleid) met intensieve hulp. Belangrijk dat ook ruimte is voor haar gevoelens, plus verwerking.
Door op eigen benen te leren staan kan ze leren eigen verantwoordelijkheid nemen over haar leven los vd ouders, en zo later, op deze manier stukje vertrouwen inzichzelf en van de ouders terugwinnen. Door zo in de strijd te blijven met de ouders raakt ze denk ik nog meer murw geslagen denk ik, zinloze uitputtingslag. Kan later, als meer ruimte en vertrouwen is altijd nog praten.
Heb niet alle informatie maar komt wel eerste in me op.
dinsdag 11 oktober 2016 om 11:36
Ik ben het deels wel met Marjorette eens. Had al eerder geschreven dat de schuld op dit topic makkelijk bij de ouders wordt gelegd, terwijl er natuurlijk jaren en jaren van proberen aan vooraf gaan . Niet zo gek dat je op een gegeven moment wanhopig wordt (overigens is slaan absoluut verwerpelijk). Wat de ouders wel te verwijten is, is dat ze nú pas hulp zoeken. En natuurlijk, ze gaan zeker niet vrijuit (daar wordt dan weer erg weinig nadruk op gelegd in het programma). Maryse moet uit haar slachtofferrol (heeft ze niet van een vreemde) en lekker op zichzelf gaan wonen (begeleid). Dan leert ze de consequenties van haar eigen handelen, krijg meer autonomie over haar leven en stapt uit het ongezonde rollenpatroon dat ze met haar ouders heeft. Bovendien is ze 20, dan is het tijd om het heft in eigen hand te nemen en dat gaat niet lukken op de manier waarop het nu geprobeerd wordt (afdwingen door haar ouders, waardoor ze in die slachtofferrol/kindrol blijft hangen). Sneu vind ik het wel om te zien, dat meisje zou ook veel liever gewoon gelukkig zijn 
