Entertainment
alle pijlers
Family island
dinsdag 11 oktober 2016 om 12:10
Ik was die houding van Maryse nu ook wel een beetje zat. Kom op. 20 jaar en dan niets willen. Niet eens een plan willen maken? Zal best kunnen komen door iets anders, maar het had denk ik wel invloed op de groep, dus misschien beter als ze er even van weggehouden wordt. Alleen hoop ik dan wel dat ze daar geholpen wordt. Om te kijken waar die houding nou precies vandaan komt. En ik vind dat ze bij haar ouders weg moet. 20 jaar en nog thuis wonen kan met sommige situaties prima, maar voor haar is het overduidelijk dat ze beter op zichzelf kan. Heeft niet altijd die negativiteit om haar heen, kan ze het zelf inrichten zoals zij het wil en wat gaan doen met haar leven.
Cendric vind ik maar een naar mannetje na deze aflevering. Heel veel mooie woorden, maar daarna gewoon weer hetzelfde gedrag als altijd. Oké, half 10 naar bed vind ik vroeg en dat spel zal ook echt niet de reden zijn voor zijn gedrag. Zoveel kinderen die dat spelen zonder problemen en hij heeft de leeftijd om te weten dat het niet echt is. Ik heb met de sims o.a. sims opgesloten in het zwembad zodat ze verdronken, zie je mij nu ook niet doen in het echte leven. Dus dat spel helemaal wegdoen vind ik overdreven. Maar wat een taalgebruik naar die ouders toe zeg.. Had ik nooit hoeven proberen naar de mijne.
Cendric vind ik maar een naar mannetje na deze aflevering. Heel veel mooie woorden, maar daarna gewoon weer hetzelfde gedrag als altijd. Oké, half 10 naar bed vind ik vroeg en dat spel zal ook echt niet de reden zijn voor zijn gedrag. Zoveel kinderen die dat spelen zonder problemen en hij heeft de leeftijd om te weten dat het niet echt is. Ik heb met de sims o.a. sims opgesloten in het zwembad zodat ze verdronken, zie je mij nu ook niet doen in het echte leven. Dus dat spel helemaal wegdoen vind ik overdreven. Maar wat een taalgebruik naar die ouders toe zeg.. Had ik nooit hoeven proberen naar de mijne.
dinsdag 11 oktober 2016 om 12:27
Het zijn allemaal de oudste kinderen heh. Je ziet in het gezin met die 2 jongens dat broertje ook al hetzelfde gedrag gaat vertonen. In andere gezinnen is de kans groot dat de jongste zich compleet hebben aangepast omdat ze zien wat het teweeg brengt bij de oudste. Ze kijken wel uit ( maar ontwikkelen zich ook niet zoals het zou moeten).
Ik geloof er niet in ( op enkele uitzonderingen na) dat kinderen uit zichzelf zo worden. Ik geloof erin dat het voor een zeer groot deel onvermogen is bij ouders. En het komt tijdens het programma al wel iets naar boven ( een moeder die geen complimenten kan geven, een moeder die nieuwe vriend die haar dochter schopt ed verkiest boven haar dochter) etc etc.
quote:marjorette schreef op 11 oktober 2016 @ 09:57:
Ik denk als je als ouders jaren achter de rug hebt met een kind zoals deze kinderen , dan is je geduld en medeleven echt op. Ik begrijp dat je dan reageert zoals deze ouders doen.
Cedric is een erg eng mannetje, doet en zegt precies wat van hem verwacht wordt, maar laat "thuis" en als hij alleen met zijn ouders is zijn echte kant zien, op moment dat hij spuugde en zijn vader en moeder uitscheld voor kankermongool had ik als ouders zijnde hem recht op zijn mond getikt.
Met praten en pamperen zijn deze kinderen al die jaren blijkbaar niet geholpen.
Elyza ontploft als ze haar zin niet krijgt, medeleven heb ik wel met haar zus en broer, die kinderen zijn de dupe van haar gedrag.
Op het moment dat je een kind als Marise heb die de hele dag het liefste ligt te lamballen, jatten en glashard zit te liegen dan snap ik ook dat de grens bereikt is.
Het verbaast mij dan weer dat er in dit topic meteen de schuld naar de ouders gaat. Als die het allemaal zo fout doen dan zouden al die broertjes en zusjes ook dat gedrag vertonen.
Natuurlijk maken die ouders fouten , maar ik snap het wel als je al jaren met dit soort kinderen moet leven.
Ik geloof er niet in ( op enkele uitzonderingen na) dat kinderen uit zichzelf zo worden. Ik geloof erin dat het voor een zeer groot deel onvermogen is bij ouders. En het komt tijdens het programma al wel iets naar boven ( een moeder die geen complimenten kan geven, een moeder die nieuwe vriend die haar dochter schopt ed verkiest boven haar dochter) etc etc.
quote:marjorette schreef op 11 oktober 2016 @ 09:57:
Ik denk als je als ouders jaren achter de rug hebt met een kind zoals deze kinderen , dan is je geduld en medeleven echt op. Ik begrijp dat je dan reageert zoals deze ouders doen.
Cedric is een erg eng mannetje, doet en zegt precies wat van hem verwacht wordt, maar laat "thuis" en als hij alleen met zijn ouders is zijn echte kant zien, op moment dat hij spuugde en zijn vader en moeder uitscheld voor kankermongool had ik als ouders zijnde hem recht op zijn mond getikt.
Met praten en pamperen zijn deze kinderen al die jaren blijkbaar niet geholpen.
Elyza ontploft als ze haar zin niet krijgt, medeleven heb ik wel met haar zus en broer, die kinderen zijn de dupe van haar gedrag.
Op het moment dat je een kind als Marise heb die de hele dag het liefste ligt te lamballen, jatten en glashard zit te liegen dan snap ik ook dat de grens bereikt is.
Het verbaast mij dan weer dat er in dit topic meteen de schuld naar de ouders gaat. Als die het allemaal zo fout doen dan zouden al die broertjes en zusjes ook dat gedrag vertonen.
Natuurlijk maken die ouders fouten , maar ik snap het wel als je al jaren met dit soort kinderen moet leven.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:00
Wat betreft het uitsluiten: ja, dat doen ze vaker in de GGZ. Bij anorexia-klinieken zie je dat er strafmaatregelen volgen als de meiden niet genoeg aankomen, of afvallen. Idd nauwelijks tot niet mee mogen doen in de groep, meer rust moeten nemen, dat soort dingen. Bij veel begeleid wonen-instellingen is er ook een dergelijk systeem. Echter: daar wordt wel gewerkt met een stappenplan, waarin de eerste stap een waarschuwing is, of een verplicht gesprek met meerdere hulpverleners. Ook kan er excuus en inzicht gevraagd/geëist worden. Mijn ervaring is dat er in dergelijke situaties weinig aandacht is voor wat de omgeving (in dat geval doorgaans de begeleiding, hier de ouders) fout hebben gedaan of anders hadden kunnen doen. Uitsluiten of 'schorsen' is op zijn vroegst stap 4 in een dergelijk proces. Wel ligt ook dan de focus op 'wat doe jij fout en hoe ga jij dit dus voorkomen' in plaats van 'laten we deze situatie eens van alle kanten bekijken'. Uit ervaring weet ik dat je als client in een begeleid wonen-instelling soms beter een suïcidepoging kunt doen. Dan wordt er namelijk wel gekeken naar wat de hulpverlening anders had kunnen doen.
Ik mis een concrete behandeling, diagnoses, goede begeleiding vanuit die diagnose. Sommigen zullen nog te jong zijn voor bepaalde labels, maar een vermoeden is wel uit te spreken. Zo zou het me niet verbazen als Elaiza borderline oid heeft. Dan zou een goede emotie-regulatie-therapie passend zijn. Bij Maryse vermoed ik een depressie, en een stevige. Ik denk dat ze die altijd onderdrukt met de drank en de nicotine, en dat het tot volle uiting komt omdat ze dat spul nu niet (of minder) heeft. Medicatie, psycho-educatie en ziekte-inzicht zouden wat mij betreft daar de eerste stappen zijn. Dario is overduidelijk verslavingsgevoelig, en Cedric heeft moeite met het accepteren van autoriteit. Daarnaast kan hij overduidelijk goed manipuleren. Ik vermoed dat beide jongens echt nog wel wat hulp nodig hebben.
Systeemtherapie, waarin ook naar de rol van de ouders wordt gekeken, mis ik ook. Vind die psychologe ook wat jong voor dit programma, in alle eerlijkheid. Ik vraag me af hoeveel sommige ouders van haar aannemen.
Ik mis een concrete behandeling, diagnoses, goede begeleiding vanuit die diagnose. Sommigen zullen nog te jong zijn voor bepaalde labels, maar een vermoeden is wel uit te spreken. Zo zou het me niet verbazen als Elaiza borderline oid heeft. Dan zou een goede emotie-regulatie-therapie passend zijn. Bij Maryse vermoed ik een depressie, en een stevige. Ik denk dat ze die altijd onderdrukt met de drank en de nicotine, en dat het tot volle uiting komt omdat ze dat spul nu niet (of minder) heeft. Medicatie, psycho-educatie en ziekte-inzicht zouden wat mij betreft daar de eerste stappen zijn. Dario is overduidelijk verslavingsgevoelig, en Cedric heeft moeite met het accepteren van autoriteit. Daarnaast kan hij overduidelijk goed manipuleren. Ik vermoed dat beide jongens echt nog wel wat hulp nodig hebben.
Systeemtherapie, waarin ook naar de rol van de ouders wordt gekeken, mis ik ook. Vind die psychologe ook wat jong voor dit programma, in alle eerlijkheid. Ik vraag me af hoeveel sommige ouders van haar aannemen.
dinsdag 11 oktober 2016 om 15:12
Het is idd een gebruikt systeem binnen de ggz.
Maar idd wat je zegt, daar gaan normaalgesproken anders fases aan vooraf, en niet ineens out of te blue iemand buiten spel zetten.
Ik ken de maatregelen idd vanuit een eetstoorniskliniek, ik heb er geen enkele keer iemand gemotiveerder door zien worden.
Ik denk dat de hele opzet van family Island de plank mis slaat.
Je ziet amper tot geen systeemtherapie.
Ook denk ik dat het essentieel is om te onderzoeken of er sprake is bij deelnemers van persoonlijkheidsproblematiek, depressies of andere diagnoses ( maar wellicht is dat vooraf gedaan? We zien uiteraard maar een glimp )
Evt aanwezig vergt dit ook een specifiekere aanpak.
Zeker de laatste aflevering dacht ik, wat is nu eigenlijk de bedoeling van de hele aanpak?
Je ziet dat ze een paar truukjes laten zien, maar het is toch naief te denken dat je bij dit soort complexe problemen de boel daarmee op de rit gaat krijgen.
Mariese bv, bij haar lijkt mij een lange adem nodig voordat je door haar gesloten houding doorbreekt.
Kan mij voorstellen dat daar heel wat gesprekstherapie voor nodig is.
Maar ze wordt al vrij snel op haar vingers getikt met verwijten, omdat ze binnen twee weken nog niet doet wat men van haar verwacht.
Ik snap best dat je dan maar weer snel terug in je uitzichtloze schulp terugkruipt. Bedoel, ze heeft overduidelijk zeer weinig zelfvertrouwen. Als je ouders , en nu zelfs de begeleiders daar dit ook nog eens gaan bevestigen, waar haalt je dan in vredesnaam de motivatie en het vertrouwen nog vandaan?
Maar idd wat je zegt, daar gaan normaalgesproken anders fases aan vooraf, en niet ineens out of te blue iemand buiten spel zetten.
Ik ken de maatregelen idd vanuit een eetstoorniskliniek, ik heb er geen enkele keer iemand gemotiveerder door zien worden.
Ik denk dat de hele opzet van family Island de plank mis slaat.
Je ziet amper tot geen systeemtherapie.
Ook denk ik dat het essentieel is om te onderzoeken of er sprake is bij deelnemers van persoonlijkheidsproblematiek, depressies of andere diagnoses ( maar wellicht is dat vooraf gedaan? We zien uiteraard maar een glimp )
Evt aanwezig vergt dit ook een specifiekere aanpak.
Zeker de laatste aflevering dacht ik, wat is nu eigenlijk de bedoeling van de hele aanpak?
Je ziet dat ze een paar truukjes laten zien, maar het is toch naief te denken dat je bij dit soort complexe problemen de boel daarmee op de rit gaat krijgen.
Mariese bv, bij haar lijkt mij een lange adem nodig voordat je door haar gesloten houding doorbreekt.
Kan mij voorstellen dat daar heel wat gesprekstherapie voor nodig is.
Maar ze wordt al vrij snel op haar vingers getikt met verwijten, omdat ze binnen twee weken nog niet doet wat men van haar verwacht.
Ik snap best dat je dan maar weer snel terug in je uitzichtloze schulp terugkruipt. Bedoel, ze heeft overduidelijk zeer weinig zelfvertrouwen. Als je ouders , en nu zelfs de begeleiders daar dit ook nog eens gaan bevestigen, waar haalt je dan in vredesnaam de motivatie en het vertrouwen nog vandaan?
dinsdag 11 oktober 2016 om 15:32
quote:[message=24581807,noline]consuelabananahammok schreef op 11 oktober 2016 @ 15:12[/mess
Mariese bv, bij haar lijkt mij een lange adem nodig voordat je door haar gesloten houding doorbreekt.
Kan mij voorstellen dat daar heel wat gesprekstherapie voor nodig is.
Maar ze wordt al vrij snel op haar vingers getikt met verwijten, omdat ze binnen twee weken nog niet doet wat men van haar verwacht.
Ik snap best dat je dan maar weer snel terug in je uitzichtloze schulp terugkruipt. Bedoel, ze heeft overduidelijk zeer weinig zelfvertrouwen. Als je ouders , en nu zelfs de begeleiders daar dit ook nog eens gaan bevestigen, waar haalt je dan in vredesnaam de motivatie en het vertrouwen nog vandaan?
Dit idd. En ik vrees dat ze het nu alleen maar erger hebben gemaakt ipv beter. Ouders worden bevestigd in dat zij er niets aan kunnen doen. En marise in dat ze verschikkelijk onhandelbaar is. Als zelfs dit programma haar niet kan helpen... dan moet er toch iets grondig mis zijn met haar. (Niet mijn mening maar zo komt het over op mij dus ik vrees ook op haar).
Echt zo triest. Ik kan me voorstellen dat er nu helemaal niets meer uit komt.
Mariese bv, bij haar lijkt mij een lange adem nodig voordat je door haar gesloten houding doorbreekt.
Kan mij voorstellen dat daar heel wat gesprekstherapie voor nodig is.
Maar ze wordt al vrij snel op haar vingers getikt met verwijten, omdat ze binnen twee weken nog niet doet wat men van haar verwacht.
Ik snap best dat je dan maar weer snel terug in je uitzichtloze schulp terugkruipt. Bedoel, ze heeft overduidelijk zeer weinig zelfvertrouwen. Als je ouders , en nu zelfs de begeleiders daar dit ook nog eens gaan bevestigen, waar haalt je dan in vredesnaam de motivatie en het vertrouwen nog vandaan?
Dit idd. En ik vrees dat ze het nu alleen maar erger hebben gemaakt ipv beter. Ouders worden bevestigd in dat zij er niets aan kunnen doen. En marise in dat ze verschikkelijk onhandelbaar is. Als zelfs dit programma haar niet kan helpen... dan moet er toch iets grondig mis zijn met haar. (Niet mijn mening maar zo komt het over op mij dus ik vrees ook op haar).
Echt zo triest. Ik kan me voorstellen dat er nu helemaal niets meer uit komt.
dinsdag 11 oktober 2016 om 18:57
Ja mee eens, triest. Uitsluiting is extra bevestiging voor Marise dat ze niet zou 'deugen', en voor de ouders hun gelijk bevestigd, "kijk hoe goed we wel niet gehandeld hebben..." Nauwelijks naar de rol vd ouders gekeken in het geheel lijkt het. Zo demotiverend voor Marise...
Oke je moet grenzen stellen, mag op haar slachtofferschap gewezen worden, maar eerst beter kijken naar de oorsprong vh probleem, wat zit er achter het gedrag van Marise incl. rol ouders hierin? Alvorens haar opnieuw tot zondebok te maken, pijnlijk en extra demotiverend, vind het een beetje gemakkelijk. Maar goed hoop dat ze de juiste mensen ontmoet die haar eerst helpen op eigen benen te staan, los van de ouders. Zeker grondiger professionere aanpak nodig dan in programma als Family Island. Vind de problematiek en haar leeftijd ook niet zo goed in het concept passen van het programma.
Oke je moet grenzen stellen, mag op haar slachtofferschap gewezen worden, maar eerst beter kijken naar de oorsprong vh probleem, wat zit er achter het gedrag van Marise incl. rol ouders hierin? Alvorens haar opnieuw tot zondebok te maken, pijnlijk en extra demotiverend, vind het een beetje gemakkelijk. Maar goed hoop dat ze de juiste mensen ontmoet die haar eerst helpen op eigen benen te staan, los van de ouders. Zeker grondiger professionere aanpak nodig dan in programma als Family Island. Vind de problematiek en haar leeftijd ook niet zo goed in het concept passen van het programma.
woensdag 12 oktober 2016 om 10:39
Net de aflevering terug gekeken..
Het zal mij benieuwen hoeveel invloed de deelname aan dit programma nu echt zal gaan hebben.
Maryse,ik vraag me af of haar gedrag wel echt door haar ouders komt. Ik denk eerder dat ze een psychische aandoening heeft,wat blijkbaar nooit onderzocht is en dus ook niet erkend wordt. Ik geloof nl niet dat het echte onwil is,maar juist onvermogen.
Als ik het gedrag van sommige kinderen zie,dan snap ik dat men over grenzen gaat en fysiek gaat handelen. Is dat oké? Nee. Maar begrijpelijk zeker wel.
Wbt Cedric,de meeste vinden het spel afpakken niet nodig. Dat spel,buiten dat het niet geschikt is voor 14 jarige,is het enige wat hem écht boeit.
Als mijn kind zich zo zou gedragen had ik het spel allang de deur uit geflikkerd! Wat nou sneu. Hij is 14 jaar en scheldt z'n ouders verrot! Echt totaal geen medelijden met hem.
Het zal mij benieuwen hoeveel invloed de deelname aan dit programma nu echt zal gaan hebben.
Maryse,ik vraag me af of haar gedrag wel echt door haar ouders komt. Ik denk eerder dat ze een psychische aandoening heeft,wat blijkbaar nooit onderzocht is en dus ook niet erkend wordt. Ik geloof nl niet dat het echte onwil is,maar juist onvermogen.
Als ik het gedrag van sommige kinderen zie,dan snap ik dat men over grenzen gaat en fysiek gaat handelen. Is dat oké? Nee. Maar begrijpelijk zeker wel.
Wbt Cedric,de meeste vinden het spel afpakken niet nodig. Dat spel,buiten dat het niet geschikt is voor 14 jarige,is het enige wat hem écht boeit.
Als mijn kind zich zo zou gedragen had ik het spel allang de deur uit geflikkerd! Wat nou sneu. Hij is 14 jaar en scheldt z'n ouders verrot! Echt totaal geen medelijden met hem.
woensdag 12 oktober 2016 om 11:09
Net zoals bij Elyza het kringetje rond is (zie mijn eerdere reactie) is ook bij Marise het kringetje rond.
Hier gebeurt hetzelfde als thuis: buitensluiten. En heeft dat al die tijd wat opgeleverd? Dat antwoord is wel duidelijk.
In het begin was ik positief over het programma. Maar hoe verder dit vordert, hoe meer ik vind dat dit programma stop gezet moet worden en echte professionals met deze gezinnen aan de slag moet gaan.
Hier gebeurt hetzelfde als thuis: buitensluiten. En heeft dat al die tijd wat opgeleverd? Dat antwoord is wel duidelijk.
In het begin was ik positief over het programma. Maar hoe verder dit vordert, hoe meer ik vind dat dit programma stop gezet moet worden en echte professionals met deze gezinnen aan de slag moet gaan.
