Entertainment
alle pijlers
isa hoes verhuizen
donderdag 28 oktober 2010 om 10:24
Wist niet of ik dit onderwerp nu bij entertainment moest zetten of bij opvoeden. Ik begreep dat Isa Hoes gaat verhuizen met kids.
Ik vind het nogal wat. Ik ben zelf een keer na een hele moeilijke gebeurtenis verhuisd van een dorp naar een stad. Kinderen naar een andere school. En dat is voor de kinderen niet goed uitgepakt.
Na een aantal jaren gaat het wel. Maar moet je voorstellen je vader net dood en dat moet je van school weg en uit het dorp waar je al je hele leven lang woont.
Vind het een bijzondere beslissing.
Ik vind het nogal wat. Ik ben zelf een keer na een hele moeilijke gebeurtenis verhuisd van een dorp naar een stad. Kinderen naar een andere school. En dat is voor de kinderen niet goed uitgepakt.
Na een aantal jaren gaat het wel. Maar moet je voorstellen je vader net dood en dat moet je van school weg en uit het dorp waar je al je hele leven lang woont.
Vind het een bijzondere beslissing.
zondag 31 oktober 2010 om 10:29
quote:dreamer schreef op 31 oktober 2010 @ 03:55:
Zoiets dacht ik ook Rosalita. Verdriet is voor iedereen anders. Er is geen 'goede' of 'slechte' manier om er mee om te gaan. Wel een persoonlijke manier. Zo vindt Isa het persoonlijk beter te verhuizen. Zo gaat Albert weer aan 't werk. Zou ik ook moeten doen, als m'n zwager overleden is. Hoe erg ik het ook zou vinden.
Bovendien: wat je ziet, hoeft natuurlijk nog helemaal niet te zijn hoe hij het beleeft. Je ziet een buitenkant en het is een 'performer' dus het zal maar zo zijn dat z'n buitenkant niet vertel wat er in z'n binnenkant omgaat.
Al met al spreekt er frustratie uit de laatste postings van Zennie.Helemaal mee eens. Wat ik al eerder zei, ik kan het zeer goed begrijpen. Maar het is een persoonlijke keuze en het gaat ons niet eens aan waarom ze weg wil. Of het nu of over een paar jaar is ook niet. Niemand hoeft zich daarmee te bemoeien. En al zeker niet veroordelen.
Zoiets dacht ik ook Rosalita. Verdriet is voor iedereen anders. Er is geen 'goede' of 'slechte' manier om er mee om te gaan. Wel een persoonlijke manier. Zo vindt Isa het persoonlijk beter te verhuizen. Zo gaat Albert weer aan 't werk. Zou ik ook moeten doen, als m'n zwager overleden is. Hoe erg ik het ook zou vinden.
Bovendien: wat je ziet, hoeft natuurlijk nog helemaal niet te zijn hoe hij het beleeft. Je ziet een buitenkant en het is een 'performer' dus het zal maar zo zijn dat z'n buitenkant niet vertel wat er in z'n binnenkant omgaat.
Al met al spreekt er frustratie uit de laatste postings van Zennie.Helemaal mee eens. Wat ik al eerder zei, ik kan het zeer goed begrijpen. Maar het is een persoonlijke keuze en het gaat ons niet eens aan waarom ze weg wil. Of het nu of over een paar jaar is ook niet. Niemand hoeft zich daarmee te bemoeien. En al zeker niet veroordelen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 31 oktober 2010 om 10:39
Ik vind het belachelijk (met hoofdletters maar schreeuwen mag niet) dat er hier geoordeeld word over een verhuizing van Isa en haar kinderen!
Dat is met alle recht haar keuze, haar beslissing!
Laat haar leven zoals zij dat nu wenst niemand maar dan ook niemand van ons kan oordelen hoe zwaar het leven voor haar nu is, en ze moet er dag in dag uit voor haar kinderen zijn, die heel veel te lijden hebben gehad door de depressiviteit van hun vader en het uiteindelijke sterven!
Haar rouwen komt zelfs nu nog op een tweede plaats want ze moet haar kinderen helpen dit zware verlies te verwerken!
Ik hoop van harte Isa dit topic niet leest ik zou me kapot schamen als ze hier leest hoe zij veroordeeld word, terwijl ze net haar man, haar geliefde verloren heeft en zij keuze's moet maken die niet al te gemakkelijk zullen zijn!
En als zij verhuizen beter vind (kan ik me alles bij voorstellen) dan moet ze dat doen!
Dat is met alle recht haar keuze, haar beslissing!
Laat haar leven zoals zij dat nu wenst niemand maar dan ook niemand van ons kan oordelen hoe zwaar het leven voor haar nu is, en ze moet er dag in dag uit voor haar kinderen zijn, die heel veel te lijden hebben gehad door de depressiviteit van hun vader en het uiteindelijke sterven!
Haar rouwen komt zelfs nu nog op een tweede plaats want ze moet haar kinderen helpen dit zware verlies te verwerken!
Ik hoop van harte Isa dit topic niet leest ik zou me kapot schamen als ze hier leest hoe zij veroordeeld word, terwijl ze net haar man, haar geliefde verloren heeft en zij keuze's moet maken die niet al te gemakkelijk zullen zijn!
En als zij verhuizen beter vind (kan ik me alles bij voorstellen) dan moet ze dat doen!
zondag 31 oktober 2010 om 11:13
quote:zennie schreef op 30 oktober 2010 @ 21:50:
En of dat mens dat doet. Isa Hoes dus Ook al veel reacties op gelezen dat ik zei dat mens,..........
Niet respectvol etc. Oooooh, Mails moet nooit letterlijk nemen.
Nooit. Ik heb misschien geen leven. Degenen die mierennuken over dat mens wel???? tUITUTUTUTUUTU
och toch haar Zwager albert v. is na 2 wk rouw nu uit zijn oester aan het kruipen. Na twee weken???????????? het heeft bij mij een jaar geduurd voordat gebeurde, 5 jaar voordat ik het verwerkt had en 10 jaar totdat ik er niet elke dag meer aandacht.
SukkelsZo! Gaat het? Moet ik even iemand bellen voor je?
En of dat mens dat doet. Isa Hoes dus Ook al veel reacties op gelezen dat ik zei dat mens,..........
Niet respectvol etc. Oooooh, Mails moet nooit letterlijk nemen.
Nooit. Ik heb misschien geen leven. Degenen die mierennuken over dat mens wel???? tUITUTUTUTUUTU
och toch haar Zwager albert v. is na 2 wk rouw nu uit zijn oester aan het kruipen. Na twee weken???????????? het heeft bij mij een jaar geduurd voordat gebeurde, 5 jaar voordat ik het verwerkt had en 10 jaar totdat ik er niet elke dag meer aandacht.
SukkelsZo! Gaat het? Moet ik even iemand bellen voor je?
woensdag 3 november 2010 om 20:45
zennie als IETS persoonlijk/persoongebonden is is het wel het omgaan met verlies/rouwverwerking. (even afgezien van culture verschillen)
Ik vind het van de gekke om iemand af te rekenen op te weinig rouwen.
Lees dat boek van Albert Camus eens, waar n man in juridische problemen komt en men met name valt over het gebrek aan emotie nav de dood van zn moeder.
(ben de titel even kwijt)
Ik vind het van de gekke om iemand af te rekenen op te weinig rouwen.
Lees dat boek van Albert Camus eens, waar n man in juridische problemen komt en men met name valt over het gebrek aan emotie nav de dood van zn moeder.
(ben de titel even kwijt)
