Entertainment
alle pijlers
Verloren kinderen (npo)
dinsdag 22 november 2022 om 08:27
Wie kijkt dit ook? Ik vind het zo ongelooflijk veel treurigheid bij elkaar dat ik niet weet wat ik moet zeggen. Wat een ellende is er toch om ons heen. En die kinderen, wat moet daarvan terecht komen? Het is een cirkel waar men niet uit lijkt te komen. Het kost de samenleving klauwen met geld. Ik ben er wisselend boos en heel erg verdrietig over. En tel mijn zegeningen want wat hebben we het goed.
dinsdag 22 november 2022 om 09:12
dinsdag 22 november 2022 om 11:04
Dat dacht ik nou ook, haha! Zeg dan even kort wat de strekking is, misschien spreekt het een ander aan en kan die later naar het topic terugkomen.
Ik dacht dus dat het over de pleegzorg zou gaan, maar de docu volgt een aantal probleemgezinnen.
dinsdag 22 november 2022 om 11:15
Ik heb de hele aflevering nog niet gekeken, maar bij het 'hoogbegaafde gezin' voelde ik vooral veel irritatie. Alleen maar klagen over hoe slecht alles en iedereen is, en dat ze worden gepest en tegengewerkt.
Ik hoop dat de andere kant ook nog wordt belicht (maar dat valt vaak erg tegen in dit soort docu's).
Ik hoop dat de andere kant ook nog wordt belicht (maar dat valt vaak erg tegen in dit soort docu's).
dinsdag 22 november 2022 om 11:27
Ik heb 5 minuten gekeken. Toen was ik er klaar mee. Ik vond het erg dat deze mensen niet tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Ze hebben duidelijk niet door wat de consequenties zijn van hun daden. Het programma was in die eerste 5 minuten al veroordelend in die zin dat de vraag werd gesteld of deze gezinnen nog te redden waren.
En als die ouders nou zelf op tv willen, prima, maar ze zetten hun kinderen ook voor heel Nederland op tv. En die hebben daar vast geen zeggenschap in gehad. En dat vond ik stuitend. Want men weet ook niet wat de consequenties voor de kinderen zullen zijn.
En als die ouders nou zelf op tv willen, prima, maar ze zetten hun kinderen ook voor heel Nederland op tv. En die hebben daar vast geen zeggenschap in gehad. En dat vond ik stuitend. Want men weet ook niet wat de consequenties voor de kinderen zullen zijn.
dinsdag 22 november 2022 om 11:43
Ik ben het met je eens.
In NRC staat een groot interview met de documaker. Zij zegt daar zelf dit over:
(quotes uit het interview)
Documentairemaker Sahar Meradji (38) vond het „eng” om te beginnen aan haar serie Verloren Kinderen, waarin ze het dagelijks leven toont van drie probleemgezinnen. Niet vanwege de zwaarte of de complexiteit van het onderwerp, zegt ze – ze maakte eerder documentaires over verslaving, sekswerkers en criminaliteit. Maar omdat het de eerste keer is dat kinderen een rol spelen in het verhaal dat zij wil vertellen.
...
Meradji wilde bij probleemgezinnen thuis kijken omdat het haar opviel dat veel van de mensen die ze voor haar vorige documentaires volgde vertelden dat ze een slechte jeugd hebben gehad. Een moeilijk leven begint vaak bij een moeilijke jeugd. Wat is dat dan precies, een slechte jeugd, dacht ze. Hoe ziet dat eruit? „Er zijn veel vooroordelen over probleemgezinnen, zoals dat de ouders slechte mensen zijn of dat ze niet goed opvoeden. Ik wil laten zien wat er bij deze gezinnen speelt en waarom het zo moeilijk voor ze is om uit de ellende te komen.”
...
. Het zijn al zulke kwetsbare gezinnen, je zou kunnen denken: is dit verstandig? Voert een camera erbij de druk in het gezin niet verder op? En zijn er risico’s voor de kinderen om dit op tv te laten zien? „Ik heb veel nagedacht over ethiek – is het ’t waard om deze ouders en kinderen bloot te stellen aan publiciteit? Maar als ik het niet laat zien, betekent het niet dat het er niet is.”
...
Mensen vragen weleens: moet je álles laten zien of moet je ze soms in bescherming nemen tegen zichzelf? „Nee, dan ontneem je hun stem. Wat ze het liefst willen, is mogen spreken en begrip krijgen. Aan kijkers en ook hulpverleners willen ze de realiteit laten zien. De ouders doen mee in de hoop dat de zorg wordt verbeterd, voor hun maar ook voor andere mensen in vergelijkbare situaties.”
Met de gezinnen, die ze drie maanden volgde, maakte ze een paar afspraken: ze filmde niet langer dan twee uur achter elkaar, kwam niet té dicht bij de kinderen met de camera (inzoomen in plaats van erbovenop gaan staan), niet mee de badkamer in. En ze kregen de uitzendingen te zien voordat het op tv komt.
„Er zijn geen scènes geschrapt. De drie gezinnen beseffen goed wat ze laten zien en wat voor reacties ze kunnen krijgen. We hebben allerlei scenario’s doorgenomen: wat gaan mensen op sociale media roepen? De kinderen hebben maandenlang krentenbaard, hoe hygiënisch is het daar?
„Wat zullen zorgverleners hiervan vinden? Zelfs het risico op uithuisplaatsing hebben we besproken. Bij elk gezin is er nazorg op maat. Tijdens de week dat het wordt uitgezonden hebben we afgesproken dat zij niet op sociale media kijken. Ik bundel alle reacties en bespreek die dagelijks met hen. Hun eigen hulpverleners staan ook paraat, mochten de ouders of kinderen extra professionele hulp nodig hebben.”
Er kunnen ook mooie reacties komen, zegt Meradji. „Bijna elke scène eindigt in liefde. Er is heel veel liefde bij deze gezinnen.”
https://www.nrc.nl/nieuws/2022/11/21/do ... n-a4148905
In NRC staat een groot interview met de documaker. Zij zegt daar zelf dit over:
(quotes uit het interview)
Documentairemaker Sahar Meradji (38) vond het „eng” om te beginnen aan haar serie Verloren Kinderen, waarin ze het dagelijks leven toont van drie probleemgezinnen. Niet vanwege de zwaarte of de complexiteit van het onderwerp, zegt ze – ze maakte eerder documentaires over verslaving, sekswerkers en criminaliteit. Maar omdat het de eerste keer is dat kinderen een rol spelen in het verhaal dat zij wil vertellen.
...
Meradji wilde bij probleemgezinnen thuis kijken omdat het haar opviel dat veel van de mensen die ze voor haar vorige documentaires volgde vertelden dat ze een slechte jeugd hebben gehad. Een moeilijk leven begint vaak bij een moeilijke jeugd. Wat is dat dan precies, een slechte jeugd, dacht ze. Hoe ziet dat eruit? „Er zijn veel vooroordelen over probleemgezinnen, zoals dat de ouders slechte mensen zijn of dat ze niet goed opvoeden. Ik wil laten zien wat er bij deze gezinnen speelt en waarom het zo moeilijk voor ze is om uit de ellende te komen.”
...
. Het zijn al zulke kwetsbare gezinnen, je zou kunnen denken: is dit verstandig? Voert een camera erbij de druk in het gezin niet verder op? En zijn er risico’s voor de kinderen om dit op tv te laten zien? „Ik heb veel nagedacht over ethiek – is het ’t waard om deze ouders en kinderen bloot te stellen aan publiciteit? Maar als ik het niet laat zien, betekent het niet dat het er niet is.”
...
Mensen vragen weleens: moet je álles laten zien of moet je ze soms in bescherming nemen tegen zichzelf? „Nee, dan ontneem je hun stem. Wat ze het liefst willen, is mogen spreken en begrip krijgen. Aan kijkers en ook hulpverleners willen ze de realiteit laten zien. De ouders doen mee in de hoop dat de zorg wordt verbeterd, voor hun maar ook voor andere mensen in vergelijkbare situaties.”
Met de gezinnen, die ze drie maanden volgde, maakte ze een paar afspraken: ze filmde niet langer dan twee uur achter elkaar, kwam niet té dicht bij de kinderen met de camera (inzoomen in plaats van erbovenop gaan staan), niet mee de badkamer in. En ze kregen de uitzendingen te zien voordat het op tv komt.
„Er zijn geen scènes geschrapt. De drie gezinnen beseffen goed wat ze laten zien en wat voor reacties ze kunnen krijgen. We hebben allerlei scenario’s doorgenomen: wat gaan mensen op sociale media roepen? De kinderen hebben maandenlang krentenbaard, hoe hygiënisch is het daar?
„Wat zullen zorgverleners hiervan vinden? Zelfs het risico op uithuisplaatsing hebben we besproken. Bij elk gezin is er nazorg op maat. Tijdens de week dat het wordt uitgezonden hebben we afgesproken dat zij niet op sociale media kijken. Ik bundel alle reacties en bespreek die dagelijks met hen. Hun eigen hulpverleners staan ook paraat, mochten de ouders of kinderen extra professionele hulp nodig hebben.”
Er kunnen ook mooie reacties komen, zegt Meradji. „Bijna elke scène eindigt in liefde. Er is heel veel liefde bij deze gezinnen.”
https://www.nrc.nl/nieuws/2022/11/21/do ... n-a4148905
impala wijzigde dit bericht op 22-11-2022 11:48
28.20% gewijzigd
.
dinsdag 22 november 2022 om 11:45
Precies. Behalve de documakers zelf wordt er niemand beter van.hvm schreef: ↑22-11-2022 11:27Ik heb 5 minuten gekeken. Toen was ik er klaar mee. Ik vond het erg dat deze mensen niet tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Ze hebben duidelijk niet door wat de consequenties zijn van hun daden. Het programma was in die eerste 5 minuten al veroordelend in die zin dat de vraag werd gesteld of deze gezinnen nog te redden waren.
En als die ouders nou zelf op tv willen, prima, maar ze zetten hun kinderen ook voor heel Nederland op tv. En die hebben daar vast geen zeggenschap in gehad. En dat vond ik stuitend. Want men weet ook niet wat de consequenties voor de kinderen zullen zijn.
No one ever made a difference by being like everyone else.
dinsdag 22 november 2022 om 11:49
Ik zit middenin de docuserie en vind het bij 2 van de 3 gezinnen een trieste opeenstapeling van foute beslissingen van de ouders en vind het tenenkrommend om te zien dat de kids zo te lijden hebben daaronder.
Het gezin uit Rotterdam breekt m'n hart, zo liefdevol maat je ziet ze 'verzuipen' in de zorgen voor hun dochter.
Ik vind het heftig allemaal..
Het gezin uit Rotterdam breekt m'n hart, zo liefdevol maat je ziet ze 'verzuipen' in de zorgen voor hun dochter.
Ik vind het heftig allemaal..
dinsdag 22 november 2022 om 12:05
Ik vond het wel leerzaam om te zien wat stoornissen als autisme en ADHD in de dagelijkse praktijk kunnen betekenen. Er wordt vaak gezegd dat er te snel labels worden gegeven aan kinderen, maar je zal maar een partner hebben die geen enkele gezinssituatie kan overzien. Verschrikkelijk. Tegelijkertijd zijn er mensen die denken dat iedereen zich moet aanpassen aan jouw gezin en problemen en die kinderen zelf geen enkele verantwoordelijkheid geven. Bij die Hb moeder begon ik me te ergeren, maar bij de andere ouders voelde ik vooral medelijden.
dinsdag 22 november 2022 om 12:23
De moeder van de hb kinderen legt met háár laagbelastbaarheid zo'n last op die kinderen hun schouders dat het gewoon moeilijk is om aan te zien. Dat verhaal van die schoolfoto en vervolgens het gehuil aan tafel, waarna de kinderen de troostbeer van ma halen. Alleen al uit deze beelden is op te maken hoe disfunctioneel dit gezin is.
dinsdag 22 november 2022 om 14:19
Heftig hoor allemaal. Het zijn kwetsbare mensen om uiteenlopende redenen die niet perse slecht zijn voor hun kinderen oid. Soms wel echt hele vreemde beslissingen. De kinderen zitten er wel in. Ouders hadden in sommige gevallen misschien eerst hum eigen problemen op moet lossen. Super complex. Ik vind het wel jammer dat de serie verloren kinderen wordt genoemd. Dat suggereert dat ze al opgegeven zijn. Ik gun de kinderen wel alle kansen. De ouders hebben ook rust nodig om weer stabiliteit te vinden. Als je dit zo kijkt, vraag ik me wel af hoe wordt je zo kwetsbaar? Zou dat mij ook kunnen overkomen?
dinsdag 22 november 2022 om 15:02
Ik had op basis van de OP iets veel heftigers verwacht. Ik vond het niet heel erg schokkend of nieuw wat ik in de aflevering zag.
Het Rotterdamse gezin had zo uit een aflevering van Supernanny/Eerste hulp bij
Opvoeden kunnen komen.
Van het gezin uit Amsterdam Noord zie je ook in 1 oogopslag al ongeveer dat er daarvan echt tig rondlopen.
En het gezin met kinderen die Asperger hebben vond ik vooral heel erg irritant en betweterig. Stel me er zo'n geitenwollensokkenbedoening bij voor die eerst antroposofisch onderwijs hebben geprobeerd en toen thuisonderwijs zijn gaan proberen en die zichzelf eigenlijk een beetje verheven voelen boven alles, zo kwam het over op mij. Terwijl dat in de praktijk met pubers dan heel erg tegen blijkt te vallen.
Vond ze een hele vervelende toon hebben, ook naar de docenten van hun kinderen toe.
Het Rotterdamse gezin had zo uit een aflevering van Supernanny/Eerste hulp bij
Opvoeden kunnen komen.
Van het gezin uit Amsterdam Noord zie je ook in 1 oogopslag al ongeveer dat er daarvan echt tig rondlopen.
En het gezin met kinderen die Asperger hebben vond ik vooral heel erg irritant en betweterig. Stel me er zo'n geitenwollensokkenbedoening bij voor die eerst antroposofisch onderwijs hebben geprobeerd en toen thuisonderwijs zijn gaan proberen en die zichzelf eigenlijk een beetje verheven voelen boven alles, zo kwam het over op mij. Terwijl dat in de praktijk met pubers dan heel erg tegen blijkt te vallen.
Vond ze een hele vervelende toon hebben, ook naar de docenten van hun kinderen toe.
dinsdag 22 november 2022 om 16:09
Eerste aflevering gekeken, werd er echt gek van. Wat een chaos. Het hb-gezin inderdaad bloedirritant, de Rotterdammers zijn volgens wel oké maar ik werd zelf gewoon gestrest van de situatie. En die in Amsterdam, dat vind ik echt typisch zo'n dysfunctioneel gezin waar er - helaas - honderden van zijn.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 22 november 2022 om 16:17
Het begint er soms al mee dat mensen - zoals die Amsterdamse geloof ik? - dus 'per ongeluk' allemaal kinderen krijgen. En als ze na de derde al gek worden, weer binnen een maand zwanger zijn van hun nieuwe vriend.zwembad84 schreef: ↑22-11-2022 14:19Heftig hoor allemaal. Het zijn kwetsbare mensen om uiteenlopende redenen die niet perse slecht zijn voor hun kinderen oid. Soms wel echt hele vreemde beslissingen. De kinderen zitten er wel in. Ouders hadden in sommige gevallen misschien eerst hum eigen problemen op moet lossen. Super complex. Ik vind het wel jammer dat de serie verloren kinderen wordt genoemd. Dat suggereert dat ze al opgegeven zijn. Ik gun de kinderen wel alle kansen. De ouders hebben ook rust nodig om weer stabiliteit te vinden. Als je dit zo kijkt, vraag ik me wel af hoe wordt je zo kwetsbaar? Zou dat mij ook kunnen overkomen?
Waarom was je niet aan de pil? ''Omdat ik dan 15 euro moest voorschieten en daar had ik geen zin in''.
Er kan mij van alles overkomen, maar dát niet. Ik vind dat echt heel erg kwalijk. Daarmee verspeel je bij mij alle goodwill en begrip.
Ze zei dat ze nu nog steeds niet aan de pil is. Maar wel condooms gebruikt. Ik geloof er geen drol van, want die moet je dus echt helemaal zelf betalen.
impala wijzigde dit bericht op 22-11-2022 16:29
6.79% gewijzigd
.
dinsdag 22 november 2022 om 16:53
Naar aanleiding van dit topic ben ik gaan kijken, en ik kon niet meer stoppen totdat ik alle vier de afleveringen had gezien (ze staan op NPO-plus). Die twee gezinnen met kleine kinderen, ja, die chaos en dat lawaai zijn vreselijk, maar tegelijk spat de liefde voor de kinderen ervan af en lijkt de toekomst niet helemaal hopeloos.
Dat gezin met die drie hb-tieners echter, daar ben ik echt van geschrokken. Ik begrijp dat het moeilijk en soms onmogelijk is om passend onderwijs voor zulke kinderen te vinden en dat is afschuwelijk. Maar om dan naar België te vertrekken om op die manier de Raad voor de Kinderbescherming te ontlopen, en alle schuld bij de instanties neer te leggen, ik weet niet hoor. Ik vond het stuitend om te zien dat die moeder het steeds zo ver liet komen dat haar kinderen haar gingen troosten. Die kinderen kwamen heel droog en relativerend/rationaliserend over, maar ik vraag me toch af of het gedrag van de moeder niet enorm schadelijk voor ze is. En van de rol van de vader begreep ik helemaal niets.
Dat gezin met die drie hb-tieners echter, daar ben ik echt van geschrokken. Ik begrijp dat het moeilijk en soms onmogelijk is om passend onderwijs voor zulke kinderen te vinden en dat is afschuwelijk. Maar om dan naar België te vertrekken om op die manier de Raad voor de Kinderbescherming te ontlopen, en alle schuld bij de instanties neer te leggen, ik weet niet hoor. Ik vond het stuitend om te zien dat die moeder het steeds zo ver liet komen dat haar kinderen haar gingen troosten. Die kinderen kwamen heel droog en relativerend/rationaliserend over, maar ik vraag me toch af of het gedrag van de moeder niet enorm schadelijk voor ze is. En van de rol van de vader begreep ik helemaal niets.
dinsdag 22 november 2022 om 17:21
Ik vind het ook minder schokkend dan wat ik had verwacht nav de eerste reacties hier. Allerlei combi van aandoeningen, verkeerde keuzes en hulpverlening die niet nuttig lijkt te zijn.
Bij die hb moeder vond ik het idd wel heftig om te zien hoe die kids hun moeder troosten. Maar uithuisplaatsing vind ik totaal niet op zijn plaats. Dat doe je toch pas als er sprake is van ernstige mishandeling en misbruik. Kinderen die teveel voor hun ouders zorgen is niet goed, maar gebeurt zoveel. Ik denk dat moeder eigenlijk meer ondersteuning nodig zou hebben. Vind het ook opvallend dat er wordt gezegd hb en psychische problemen. Terwijl ik eerder dacht autisme en aanverwante problemen met een hoog iq. Vind de kinderen toch wel leuk naarmate ik de afleveringen heb gekeken.
En dat Amsterdamse gezin, heftig. Vind wel bijzonder dat pa twee uurtjes met die kids moest doorbrengen zodat moeder tot rust kon komen en dat hij dat moeilijk vindt, omdat hij add heeft. Ik vraag me af of hij niet meer beperking heeft dan dat. Daar win je de oorlog niet mee zeg.
Bij de enorme rotzooi zou ik ze gunnen dat ze tijd en ruimte hebben dat allemaal op te ruimen. Zoals je weleens ziet in die tv programma’s. En dan met een schone lei beginnen. En AAN DIE PIL! Dat vond ik wel de wereld op zijn kop. “Ik gaf die 15 euro liever uit aan de kinderen”. Ja en vervolgens heb je er nog veel meer te voeden.
Maar vond het leuk om te kijken. Liefdevol wel allemaal. En echt ook disfunctioneel hoe de hulpverlening is opgetuigd. Hoe het wel moet weet ik niet. Meer kijken naar wat mensen echt verder zou helpen. Ipv zeuren over dozen.
Bij die hb moeder vond ik het idd wel heftig om te zien hoe die kids hun moeder troosten. Maar uithuisplaatsing vind ik totaal niet op zijn plaats. Dat doe je toch pas als er sprake is van ernstige mishandeling en misbruik. Kinderen die teveel voor hun ouders zorgen is niet goed, maar gebeurt zoveel. Ik denk dat moeder eigenlijk meer ondersteuning nodig zou hebben. Vind het ook opvallend dat er wordt gezegd hb en psychische problemen. Terwijl ik eerder dacht autisme en aanverwante problemen met een hoog iq. Vind de kinderen toch wel leuk naarmate ik de afleveringen heb gekeken.
En dat Amsterdamse gezin, heftig. Vind wel bijzonder dat pa twee uurtjes met die kids moest doorbrengen zodat moeder tot rust kon komen en dat hij dat moeilijk vindt, omdat hij add heeft. Ik vraag me af of hij niet meer beperking heeft dan dat. Daar win je de oorlog niet mee zeg.
Bij de enorme rotzooi zou ik ze gunnen dat ze tijd en ruimte hebben dat allemaal op te ruimen. Zoals je weleens ziet in die tv programma’s. En dan met een schone lei beginnen. En AAN DIE PIL! Dat vond ik wel de wereld op zijn kop. “Ik gaf die 15 euro liever uit aan de kinderen”. Ja en vervolgens heb je er nog veel meer te voeden.
Maar vond het leuk om te kijken. Liefdevol wel allemaal. En echt ook disfunctioneel hoe de hulpverlening is opgetuigd. Hoe het wel moet weet ik niet. Meer kijken naar wat mensen echt verder zou helpen. Ipv zeuren over dozen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
