Eten
alle pijlers
Help! Mijn kerel lust weinig!
zondag 13 november 2016 om 19:01
Gewoon even een afschrijf-frustratie-topic.
Ik word er gék van, een vent thuis die haast niks lust. Ja patat en pizza lust ie en ook sushi maar dat zijn ook echt de enige drie waarvan hij een bord leeg eet. Groenten, mwah. Broccoli gaat, evenals spinazie maar daar blijft het zo'n beetje bij. Ik weet het niet meer, wat moet ik morgen nu weer eten? En de dag erop?
Vanmiddag kwam ik thuis met lasagna, weer eens wat anders. Ik dacht dat hij het wel ging proberen zodra ik het klaar had gemaakt. In plaats daarvan zat ik net alleen lasagna te eten. Hij eet zo een boterham ofzo.
Volgens hem moet ik gewoon eten wat ik wil. Maar ik heb geen zin om voor mij wat te makem en daarnaast ook wat voor hem. Bovendien vind ik dat ook stom. Vaak dubbele kosten voor het avondeten omdat hij niks laten lust...
Einde frustratieverhaal (herkenning?).
Ik word er gék van, een vent thuis die haast niks lust. Ja patat en pizza lust ie en ook sushi maar dat zijn ook echt de enige drie waarvan hij een bord leeg eet. Groenten, mwah. Broccoli gaat, evenals spinazie maar daar blijft het zo'n beetje bij. Ik weet het niet meer, wat moet ik morgen nu weer eten? En de dag erop?
Vanmiddag kwam ik thuis met lasagna, weer eens wat anders. Ik dacht dat hij het wel ging proberen zodra ik het klaar had gemaakt. In plaats daarvan zat ik net alleen lasagna te eten. Hij eet zo een boterham ofzo.
Volgens hem moet ik gewoon eten wat ik wil. Maar ik heb geen zin om voor mij wat te makem en daarnaast ook wat voor hem. Bovendien vind ik dat ook stom. Vaak dubbele kosten voor het avondeten omdat hij niks laten lust...
Einde frustratieverhaal (herkenning?).
maandag 14 november 2016 om 13:54
quote:Rhae schreef op 14 november 2016 @ 13:45:
[...]
Dat laatste is de truc. Zo pak ik het iig bij mijn kinderen aan.
Ah.. dus jouw opvoeden is gewoon loslaten.
Dat hielp bij mijn vriend dus (ook al) niet.
Mijn vriend kan echt jaloers naar mij kijken, als ik ergens van zit te genieten, dat hij niet lekker vindt. Hij heeft daarom een aantal dingen écht geprobeerd, als ik het zo lekker vond, moest het dat toch haast wel zijn. Maar hij lust het niet. Zoon kwam gisteren thuis met een zak gamba's. Man zat er echt gruwelend naar te kijken en wij eten onze vingers er zo'n beetje bij op
[...]
Dat laatste is de truc. Zo pak ik het iig bij mijn kinderen aan.
Ah.. dus jouw opvoeden is gewoon loslaten.
Dat hielp bij mijn vriend dus (ook al) niet.
Mijn vriend kan echt jaloers naar mij kijken, als ik ergens van zit te genieten, dat hij niet lekker vindt. Hij heeft daarom een aantal dingen écht geprobeerd, als ik het zo lekker vond, moest het dat toch haast wel zijn. Maar hij lust het niet. Zoon kwam gisteren thuis met een zak gamba's. Man zat er echt gruwelend naar te kijken en wij eten onze vingers er zo'n beetje bij op
Later is nu
maandag 14 november 2016 om 13:59
quote:Walvis schreef op 14 november 2016 @ 13:49:
[...]
Kleutergedrag......., nee iemand met een pollepel vol in zijn gezicht willen slaan, dat is lekker volwassen Datzelfde heb ik met mijn neefje en nichtje als ze weer eens zeuren over het eten, of extreem langzaam eten. Zulke mensen zitten echt in mijn irritatiebubbel. Ik kan zo niet tegen mensen die zeuren over eten, in Afrika hebben ze niet eens eten for Gods sake.
[...]
Kleutergedrag......., nee iemand met een pollepel vol in zijn gezicht willen slaan, dat is lekker volwassen Datzelfde heb ik met mijn neefje en nichtje als ze weer eens zeuren over het eten, of extreem langzaam eten. Zulke mensen zitten echt in mijn irritatiebubbel. Ik kan zo niet tegen mensen die zeuren over eten, in Afrika hebben ze niet eens eten for Gods sake.
maandag 14 november 2016 om 13:59
quote:Dreamer schreef op 14 november 2016 @ 13:54:
[...]
Ah.. dus jouw opvoeden is gewoon loslaten.
Dat hielp bij mijn vriend dus (ook al) niet.
Mijn vriend kan echt jaloers naar mij kijken, als ik ergens van zit te genieten, dat hij niet lekker vindt. Hij heeft daarom een aantal dingen écht geprobeerd, als ik het zo lekker vond, moest het dat toch haast wel zijn. Maar hij lust het niet. Zoon kwam gisteren thuis met een zak gamba's. Man zat er echt gruwelend naar te kijken en wij eten onze vingers er zo'n beetje bij op Je hoeft mij niet te overtuigen hoor. Mij lijkt het vreselijk, als jij er geen problemen mee hebt, prima.
[...]
Ah.. dus jouw opvoeden is gewoon loslaten.
Dat hielp bij mijn vriend dus (ook al) niet.
Mijn vriend kan echt jaloers naar mij kijken, als ik ergens van zit te genieten, dat hij niet lekker vindt. Hij heeft daarom een aantal dingen écht geprobeerd, als ik het zo lekker vond, moest het dat toch haast wel zijn. Maar hij lust het niet. Zoon kwam gisteren thuis met een zak gamba's. Man zat er echt gruwelend naar te kijken en wij eten onze vingers er zo'n beetje bij op Je hoeft mij niet te overtuigen hoor. Mij lijkt het vreselijk, als jij er geen problemen mee hebt, prima.
maandag 14 november 2016 om 14:02
quote:Dreamer schreef op 14 november 2016 @ 13:10:
[...]
Ik heb vorige week gehoord van iemand, wiens moeder zelfs in de hongerwinter geen tuinbonen at. Gewoon niet. Ging ze van over haar nek.
Mijn moeder heeft ook de hongerwinter meegemaakt, maar eet geen rode biet. (geen idee of ze dat in de hongerwinter wel at, trouwens) Dat vindt ze vies. Mijn óma had 3 kleine kinderen in de hongerwinter, maar at geen andijvie. Vond ze enorm smerig. Dus.. sja..
En om anderen vanwege hun smaak en mening met een pollepel te gaan slaan, dat komt echt hartstikke volwassen over. Echt top!
Mijn moeder heeft ook de hongerwinter meegemaakt en heeft het op het nippertje overleefd omdat ze bij boeren terecht kon toen ze op sterven na dood was.
Daarom ook dwong ze me alles te eten, ook al kokhalste ik ervan. Ook al zat ik vol (wat, bedenk ik me nu, ook kokhalzen veroorzaakte).
Wat volgens het gros de Vivadames aanstellerij en asociaal is. Domheid kent soms werkelijk geen grenzen...
Wat de gevolgen van dat dwangvoeren zijn, is niet leuk. Groente en aardappel eten associeerde ik met "akelig". Je werd er misselijk van. Ja, zelfs de binnenkant van een patatje maakte me misselijk! Ik ben nog steeds geen friet-eter, al word ik er niet meer misselijk van.
Mensen met overgewicht hebben ook vaak te maken gehad met dwang-eten. Eet je bord leeg! Zo leerden ze hun grenzen niet kennen. Had niet eens altijd wat te maken met "lust ik niet", maar vooral met "ik zit vol".
Wist je trouwens dat sommige kinderen rond etenstijd vaak te moe zijn om te eten?
Pas toen ik zelf leerde koken en vooral: ánders dan mijn moeder (dus geen doorgekookte groenten bijvoorbeeld) ging het beter. En ik leerde mezelf toestaan dat ik echt mijn bordje niet altijd leeg hoefde te eten als ik bijvoorbeeld vol zat.
Ik heb alternatieven gezocht, maar zeg me niet dat ik me aanstel, onopgevoed ben of asociaal ben. Dat zegt meer over jullie domheid dan over mijn oude eetprobleem.
[...]
Ik heb vorige week gehoord van iemand, wiens moeder zelfs in de hongerwinter geen tuinbonen at. Gewoon niet. Ging ze van over haar nek.
Mijn moeder heeft ook de hongerwinter meegemaakt, maar eet geen rode biet. (geen idee of ze dat in de hongerwinter wel at, trouwens) Dat vindt ze vies. Mijn óma had 3 kleine kinderen in de hongerwinter, maar at geen andijvie. Vond ze enorm smerig. Dus.. sja..
En om anderen vanwege hun smaak en mening met een pollepel te gaan slaan, dat komt echt hartstikke volwassen over. Echt top!
Mijn moeder heeft ook de hongerwinter meegemaakt en heeft het op het nippertje overleefd omdat ze bij boeren terecht kon toen ze op sterven na dood was.
Daarom ook dwong ze me alles te eten, ook al kokhalste ik ervan. Ook al zat ik vol (wat, bedenk ik me nu, ook kokhalzen veroorzaakte).
Wat volgens het gros de Vivadames aanstellerij en asociaal is. Domheid kent soms werkelijk geen grenzen...
Wat de gevolgen van dat dwangvoeren zijn, is niet leuk. Groente en aardappel eten associeerde ik met "akelig". Je werd er misselijk van. Ja, zelfs de binnenkant van een patatje maakte me misselijk! Ik ben nog steeds geen friet-eter, al word ik er niet meer misselijk van.
Mensen met overgewicht hebben ook vaak te maken gehad met dwang-eten. Eet je bord leeg! Zo leerden ze hun grenzen niet kennen. Had niet eens altijd wat te maken met "lust ik niet", maar vooral met "ik zit vol".
Wist je trouwens dat sommige kinderen rond etenstijd vaak te moe zijn om te eten?
Pas toen ik zelf leerde koken en vooral: ánders dan mijn moeder (dus geen doorgekookte groenten bijvoorbeeld) ging het beter. En ik leerde mezelf toestaan dat ik echt mijn bordje niet altijd leeg hoefde te eten als ik bijvoorbeeld vol zat.
Ik heb alternatieven gezocht, maar zeg me niet dat ik me aanstel, onopgevoed ben of asociaal ben. Dat zegt meer over jullie domheid dan over mijn oude eetprobleem.
maandag 14 november 2016 om 14:03
quote:Dreamer schreef op 14 november 2016 @ 13:13:
[...]
Mensen die zelf 'alles' lusten en wiens kinderen 'alles' lusten, zullen toch blijven hameren op die o zo belangrijke opvoeding. Zolang dat bij jou erg goed ging, is het erg prettig dat je daarmee anderen om de oren kunt slaan. "Kijk eens hoe goed ik kan opvoeden, mijn kind eet álles"
Zo'n stukje als wat BGB post, is dan natuurlijk niet waar, ook al heeft onderzoek uitgewezen dat het feit dat hun kinderen 'alles' lusten wel eens genetisch bepaald zou kunnen zijn en minder met opvoeding te maken heeft.Ik weet zeker dat die perfecte opvoeders ook hun lijken in de kast hebben.
[...]
Mensen die zelf 'alles' lusten en wiens kinderen 'alles' lusten, zullen toch blijven hameren op die o zo belangrijke opvoeding. Zolang dat bij jou erg goed ging, is het erg prettig dat je daarmee anderen om de oren kunt slaan. "Kijk eens hoe goed ik kan opvoeden, mijn kind eet álles"
Zo'n stukje als wat BGB post, is dan natuurlijk niet waar, ook al heeft onderzoek uitgewezen dat het feit dat hun kinderen 'alles' lusten wel eens genetisch bepaald zou kunnen zijn en minder met opvoeding te maken heeft.Ik weet zeker dat die perfecte opvoeders ook hun lijken in de kast hebben.
maandag 14 november 2016 om 14:04
quote:Elfje112 schreef op 14 november 2016 @ 13:21:
[...]
Ook dat lijkt me weinig met goed opvoeden te maken te hebben. Eerder met geluk.
Dat klopt. Ook mijn kinderen hebben altijd prima geslapen. Nooit heel vroeg wakker, al snel doorslapen in de nacht.
Dat was niet mijn verdienste. Dat deden ze zelf. Net als zindelijkheid. Kun je ook niet afdwingen.
[...]
Ook dat lijkt me weinig met goed opvoeden te maken te hebben. Eerder met geluk.
Dat klopt. Ook mijn kinderen hebben altijd prima geslapen. Nooit heel vroeg wakker, al snel doorslapen in de nacht.
Dat was niet mijn verdienste. Dat deden ze zelf. Net als zindelijkheid. Kun je ook niet afdwingen.
maandag 14 november 2016 om 14:09
quote:Rhae schreef op 14 november 2016 @ 13:39:
(...)Mijn kind wilde ook geen groentes. En veel andere dingen ook niet. Kokhalzen, spugen, alles.
Nooit strijd van gemaakt, ook niet dramatisch gedaan als hij de spinazie weer eens uitkotste, nooit dingen in zijn mond gestopt, maar ook geen grote uitzonderingen gemaakt en apart gekookt (weleens 2 soorten groente bijv). Proeven is verplicht en klagen verboden. Iets niet lusten mag, maar erover zeuren absoluut niet. En hij eet inmiddels alle groentes.
(...)
Helemaal mee eens. Geen probleem van maken. Wil je het niet, dan laat je het maar staan. Eerst proeven, en lust je het niet, jammer dan. Geen woorden aan vuilmaken.
Zelf mochten ze af en toe ook aangeven wat ze wilden eten. En nee, geen "snelle snaai" maar goed eten. En dat kan ook pasta zijn met zelfgemaakte groentesaus (de perfecte manier voor mijzelf om groente te eten) of een zelfgemaakte pizza, rijkelijk belegd met o.a. groente.
Ik heb de drama's uit mijn eigen kindertijd nog te scherp voor ogen. Hoe ik na het eten in een aparte ruimte werd gezet met een bord inmiddels koud eten. Als ik er over schrijf word ik weer akelig.
(...)Mijn kind wilde ook geen groentes. En veel andere dingen ook niet. Kokhalzen, spugen, alles.
Nooit strijd van gemaakt, ook niet dramatisch gedaan als hij de spinazie weer eens uitkotste, nooit dingen in zijn mond gestopt, maar ook geen grote uitzonderingen gemaakt en apart gekookt (weleens 2 soorten groente bijv). Proeven is verplicht en klagen verboden. Iets niet lusten mag, maar erover zeuren absoluut niet. En hij eet inmiddels alle groentes.
(...)
Helemaal mee eens. Geen probleem van maken. Wil je het niet, dan laat je het maar staan. Eerst proeven, en lust je het niet, jammer dan. Geen woorden aan vuilmaken.
Zelf mochten ze af en toe ook aangeven wat ze wilden eten. En nee, geen "snelle snaai" maar goed eten. En dat kan ook pasta zijn met zelfgemaakte groentesaus (de perfecte manier voor mijzelf om groente te eten) of een zelfgemaakte pizza, rijkelijk belegd met o.a. groente.
Ik heb de drama's uit mijn eigen kindertijd nog te scherp voor ogen. Hoe ik na het eten in een aparte ruimte werd gezet met een bord inmiddels koud eten. Als ik er over schrijf word ik weer akelig.
maandag 14 november 2016 om 14:11
quote:cumulus schreef op 14 november 2016 @ 14:09:
[...]
Helemaal mee eens. Geen probleem van maken. Wil je het niet, dan laat je het maar staan. Eerst proeven, en lust je het niet, jammer dan. Geen woorden aan vuilmaken.
Zelf mochten ze af en toe ook aangeven wat ze wilden eten. En nee, geen "snelle snaai" maar goed eten. En dat kan ook pasta zijn met zelfgemaakte groentesaus (de perfecte manier voor mijzelf om groente te eten) of een zelfgemaakte pizza, rijkelijk belegd met o.a. groente.
Ik heb de drama's uit mijn eigen kindertijd nog te scherp voor ogen. Hoe ik na het eten in een aparte ruimte werd gezet met een bord inmiddels koud eten. Als ik er over schrijf word ik weer akelig.Maar dan lígt het toch ook aan je opvoeding dat je weinig lust? Als je ouders zo'n strijd maken van eten is dat toch óók opvoeding? Ik bedoel met opvoeding niet dat je je kind moet dwingen om te eten. Een kind bepaalt zelf of het eet of niet. Maar je kunt wél een hele hoop dingen doen om te zorgen dat hij leert om dingen te eten. Dwingen is daar géén onderdeel van.
[...]
Helemaal mee eens. Geen probleem van maken. Wil je het niet, dan laat je het maar staan. Eerst proeven, en lust je het niet, jammer dan. Geen woorden aan vuilmaken.
Zelf mochten ze af en toe ook aangeven wat ze wilden eten. En nee, geen "snelle snaai" maar goed eten. En dat kan ook pasta zijn met zelfgemaakte groentesaus (de perfecte manier voor mijzelf om groente te eten) of een zelfgemaakte pizza, rijkelijk belegd met o.a. groente.
Ik heb de drama's uit mijn eigen kindertijd nog te scherp voor ogen. Hoe ik na het eten in een aparte ruimte werd gezet met een bord inmiddels koud eten. Als ik er over schrijf word ik weer akelig.Maar dan lígt het toch ook aan je opvoeding dat je weinig lust? Als je ouders zo'n strijd maken van eten is dat toch óók opvoeding? Ik bedoel met opvoeding niet dat je je kind moet dwingen om te eten. Een kind bepaalt zelf of het eet of niet. Maar je kunt wél een hele hoop dingen doen om te zorgen dat hij leert om dingen te eten. Dwingen is daar géén onderdeel van.
maandag 14 november 2016 om 14:11
quote:hans66 schreef op 14 november 2016 @ 13:40:
Er zijn wel dingen die ik alleen niet erg lekker vind en die gecombineerd moeten worden met ander eten. Bijvoorbeeld kwark. Dat vind ik te bitter of te zuur, maar het kan lekker zijn met jam. Ander voorbeeld had ik in Zuid-Afrika. Zuid-Afrikaanse pap (in pap, sous en boerewors) vind ik alleen saai van smaak. Het is lekker in combinatie met sous (=soort tomatensaus).
Nog een voorbeeld: witlof. Alleen vind ik dat te bitter. Combineer het in rauwkost (met dressing, sla, andijvie, stukjes appel en tomaat) of met mayonaise, en dan vind ik het wel lekker. Gebakken witlof smaakt totaal anders en ik vind dat lekkerder dan koud witlof (behalve met mayonaise of in rauwkost).
Precies zo als ik het ook doe. Gare witlof: brrr! Maar salade met mandarijn of appel, nootjes, een beetje dressing, rozijnen of ananas of zo, prima!
Ik ben wel benieuwd naar dat Zuid-Afrikaanse recept!
Er zijn wel dingen die ik alleen niet erg lekker vind en die gecombineerd moeten worden met ander eten. Bijvoorbeeld kwark. Dat vind ik te bitter of te zuur, maar het kan lekker zijn met jam. Ander voorbeeld had ik in Zuid-Afrika. Zuid-Afrikaanse pap (in pap, sous en boerewors) vind ik alleen saai van smaak. Het is lekker in combinatie met sous (=soort tomatensaus).
Nog een voorbeeld: witlof. Alleen vind ik dat te bitter. Combineer het in rauwkost (met dressing, sla, andijvie, stukjes appel en tomaat) of met mayonaise, en dan vind ik het wel lekker. Gebakken witlof smaakt totaal anders en ik vind dat lekkerder dan koud witlof (behalve met mayonaise of in rauwkost).
Precies zo als ik het ook doe. Gare witlof: brrr! Maar salade met mandarijn of appel, nootjes, een beetje dressing, rozijnen of ananas of zo, prima!
Ik ben wel benieuwd naar dat Zuid-Afrikaanse recept!
maandag 14 november 2016 om 14:14
quote:Dreamer schreef op 14 november 2016 @ 13:54:
[...]
Ah.. dus jouw opvoeden is gewoon loslaten.
Dat hielp bij mijn vriend dus (ook al) niet.
Mijn vriend kan echt jaloers naar mij kijken, als ik ergens van zit te genieten, dat hij niet lekker vindt. Hij heeft daarom een aantal dingen écht geprobeerd, als ik het zo lekker vond, moest het dat toch haast wel zijn. Maar hij lust het niet. Zoon kwam gisteren thuis met een zak gamba's. Man zat er echt gruwelend naar te kijken en wij eten onze vingers er zo'n beetje bij op
Heel sneu voor hem. Ik hang er zelf geen oordeel aan. Maar ik zou me ook niet laten weerhouden er wél van te smullen.
En af en toe hem tegemoet te komen met zijn lievelingskostje. Je hoeft iemand met een eetprobleem tenslotte ook niet af te straffen, al is dat blijkbaar wel de heersende opvatting (inclusief meppen met pollepels ).
[...]
Ah.. dus jouw opvoeden is gewoon loslaten.
Dat hielp bij mijn vriend dus (ook al) niet.
Mijn vriend kan echt jaloers naar mij kijken, als ik ergens van zit te genieten, dat hij niet lekker vindt. Hij heeft daarom een aantal dingen écht geprobeerd, als ik het zo lekker vond, moest het dat toch haast wel zijn. Maar hij lust het niet. Zoon kwam gisteren thuis met een zak gamba's. Man zat er echt gruwelend naar te kijken en wij eten onze vingers er zo'n beetje bij op
Heel sneu voor hem. Ik hang er zelf geen oordeel aan. Maar ik zou me ook niet laten weerhouden er wél van te smullen.
En af en toe hem tegemoet te komen met zijn lievelingskostje. Je hoeft iemand met een eetprobleem tenslotte ook niet af te straffen, al is dat blijkbaar wel de heersende opvatting (inclusief meppen met pollepels ).
maandag 14 november 2016 om 14:15
quote:RegalPrinces schreef op 14 november 2016 @ 13:59:
[...]
Datzelfde heb ik met mijn neefje en nichtje als ze weer eens zeuren over het eten, of extreem langzaam eten. Zulke mensen zitten echt in mijn irritatiebubbel. Ik kan zo niet tegen mensen die zeuren over eten, in Afrika hebben ze niet eens eten for Gods sake.Kweek eens een Tefal-laag zodat het van je af kan glijden. Daar wordt je leven een stuk leuker van. En ook dat van je neefje en nichtje.
[...]
Datzelfde heb ik met mijn neefje en nichtje als ze weer eens zeuren over het eten, of extreem langzaam eten. Zulke mensen zitten echt in mijn irritatiebubbel. Ik kan zo niet tegen mensen die zeuren over eten, in Afrika hebben ze niet eens eten for Gods sake.Kweek eens een Tefal-laag zodat het van je af kan glijden. Daar wordt je leven een stuk leuker van. En ook dat van je neefje en nichtje.
maandag 14 november 2016 om 14:18
quote:Rhae schreef op 14 november 2016 @ 14:11:
[...]
Maar dan lígt het toch ook aan je opvoeding dat je weinig lust? Als je ouders zo'n strijd maken van eten is dat toch óók opvoeding? Ik bedoel met opvoeding niet dat je je kind moet dwingen om te eten. Een kind bepaalt zelf of het eet of niet. Maar je kunt wél een hele hoop dingen doen om te zorgen dat hij leert om dingen te eten. Dwingen is daar géén onderdeel van.
En zelfs dan kun je een heel slechte eter blijken te hebben. Je kunt er van alles aan doen, maar soms gebeurt dat gewoon. Al doe je nog zo je best.
Het is echt niet altijd de opvoeding. Soms wel. Maar niet altijd.
[...]
Maar dan lígt het toch ook aan je opvoeding dat je weinig lust? Als je ouders zo'n strijd maken van eten is dat toch óók opvoeding? Ik bedoel met opvoeding niet dat je je kind moet dwingen om te eten. Een kind bepaalt zelf of het eet of niet. Maar je kunt wél een hele hoop dingen doen om te zorgen dat hij leert om dingen te eten. Dwingen is daar géén onderdeel van.
En zelfs dan kun je een heel slechte eter blijken te hebben. Je kunt er van alles aan doen, maar soms gebeurt dat gewoon. Al doe je nog zo je best.
Het is echt niet altijd de opvoeding. Soms wel. Maar niet altijd.
maandag 14 november 2016 om 14:19
quote:cumulus schreef op 14 november 2016 @ 14:14:
[...]
Heel sneu voor hem. Ik hang er zelf geen oordeel aan. Maar ik zou me ook niet laten weerhouden er wél van te smullen.
En af en toe hem tegemoet te komen met zijn lievelingskostje. Je hoeft iemand met een eetprobleem tenslotte ook niet af te straffen, al is dat blijkbaar wel de heersende opvatting (inclusief meppen met pollepels ).
Ik kook vrijwel elke dag wat hij lekker vindt. Ik kook ook vrijwel elke dag wat lekkers voor mezelf. De kinderen kiezen met wie ze mee-eten (en dan baal ik als ze stamppot willen, want meer te schillen ) Als hij kookt, maakt hij tegenwoordig vegetarische lasagne, daar zou hij 10 jaar terug niet over gepiekerd hebben, dus hij verandert wel wat, maar voor hem hoeft het niet.
Hij is overigens gek op vlees dus mee uit eten is geen probleem, behalve een vis- of vegetarisch restaurant
[...]
Heel sneu voor hem. Ik hang er zelf geen oordeel aan. Maar ik zou me ook niet laten weerhouden er wél van te smullen.
En af en toe hem tegemoet te komen met zijn lievelingskostje. Je hoeft iemand met een eetprobleem tenslotte ook niet af te straffen, al is dat blijkbaar wel de heersende opvatting (inclusief meppen met pollepels ).
Ik kook vrijwel elke dag wat hij lekker vindt. Ik kook ook vrijwel elke dag wat lekkers voor mezelf. De kinderen kiezen met wie ze mee-eten (en dan baal ik als ze stamppot willen, want meer te schillen ) Als hij kookt, maakt hij tegenwoordig vegetarische lasagne, daar zou hij 10 jaar terug niet over gepiekerd hebben, dus hij verandert wel wat, maar voor hem hoeft het niet.
Hij is overigens gek op vlees dus mee uit eten is geen probleem, behalve een vis- of vegetarisch restaurant
Later is nu
maandag 14 november 2016 om 14:21
quote:cumulus schreef op 14 november 2016 @ 14:18:
[...]
En zelfs dan kun je een heel slechte eter blijken te hebben. Je kunt er van alles aan doen, maar soms gebeurt dat gewoon. Al doe je nog zo je best.
Het is echt niet altijd de opvoeding. Soms wel. Maar niet altijd.Broer van goede vriend eet daarentegen, net als hun ouders, zo goed als alles. Hoe verklaart men dat dan?
[...]
En zelfs dan kun je een heel slechte eter blijken te hebben. Je kunt er van alles aan doen, maar soms gebeurt dat gewoon. Al doe je nog zo je best.
Het is echt niet altijd de opvoeding. Soms wel. Maar niet altijd.Broer van goede vriend eet daarentegen, net als hun ouders, zo goed als alles. Hoe verklaart men dat dan?
maandag 14 november 2016 om 14:29
Wat mij voornamelijk verbaast is dat die man dus wel Sushi lust maar de meest normale dingen niet. Sushi is toch echt iets wat je op latere leeftijd (als je nu volwassen bent tenminste) hebt 'moeten' leren eten en heeft een smaak die voor de meeste Nederlanders heel onbekend is.
Ik lust/eet heel veel en toen sushi in een keer zo hip werd 10 jaar geleden moest ik natuurlijk ook aan de sushi en sindsdien probeer ik sushi uit de weg te gaan, al eet ik het wel als ik er niet onderuit kan. Want als ik iets overrated vind is het wel sushi, maar goed dat ben ik.
Wat ik wil zeggen is dat ik echt niet begrijp dat hij dus wel aan de smakencombinatie van rauwe vis, kleffe rijst en een zeewierachtig norivelletje heeft kunnen wennen, maar zich er niet toe kan zetten gewoon groenten te eten. Daarom denk ik dat het gewoon aanstelleritus is.
Ik geloof best dat er mensen zijn die echt niets lusten en ik kan me voorstellen dat dat ook heel vervelend is voor die mensen. Maar echt als die persoon wel sushi maar geen boontjes of courgette eet dan zonnig dat dus niet zo serieus nemen.
Ik lust/eet heel veel en toen sushi in een keer zo hip werd 10 jaar geleden moest ik natuurlijk ook aan de sushi en sindsdien probeer ik sushi uit de weg te gaan, al eet ik het wel als ik er niet onderuit kan. Want als ik iets overrated vind is het wel sushi, maar goed dat ben ik.
Wat ik wil zeggen is dat ik echt niet begrijp dat hij dus wel aan de smakencombinatie van rauwe vis, kleffe rijst en een zeewierachtig norivelletje heeft kunnen wennen, maar zich er niet toe kan zetten gewoon groenten te eten. Daarom denk ik dat het gewoon aanstelleritus is.
Ik geloof best dat er mensen zijn die echt niets lusten en ik kan me voorstellen dat dat ook heel vervelend is voor die mensen. Maar echt als die persoon wel sushi maar geen boontjes of courgette eet dan zonnig dat dus niet zo serieus nemen.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
maandag 14 november 2016 om 14:31
quote:-Bladora- schreef op 14 november 2016 @ 14:29:
Wat mij voornamelijk verbaast is dat die man dus wel Sushi lust maar de meest normale dingen niet. Sushi is toch echt iets wat je op latere leeftijd (als je nu volwassen bent tenminste) hebt moeten leren eten en heeft een smaak die voor de meeste Nederlanders heel onbekend is.
Ik lust/eet heel veel en toen sushi in een keer zo hip werd 10 jaar geleden moest ik natuurlijk ook aan de sushi en sindsdien probeer ik sushi uit de weg te gaan, al eet ik het wel als ik er niet onderuit kan. Want als ik iets overrated vind is het wel sushi, maar goed dat ben ik.
Wat ik wil zeggen is dat ik echt niet begrijp dat hij dus wel aan de smakencombinatie van rauwe vis, kleffe rijst en een zeewierachtig norivelletje heeft kunnen wennen, maar zich er niet toe kan zetten gewoon groenten te eten. Daarom denk ik dat het gewoon aanstelleritus is.
Ik geloof best dat er mensen zijn die echt niets lusten en ik kan me voorstellen dat dat ook heel vervelend is voor die mensen. Maar echt als die persoon wel sushi maar geen boontjes of courgette eet dan zonnig dat dus niet zo serieus nemen.Mijn kinderen (ook niet altijd de makkelijkste eters) aten dat al als peuter.
Wat mij voornamelijk verbaast is dat die man dus wel Sushi lust maar de meest normale dingen niet. Sushi is toch echt iets wat je op latere leeftijd (als je nu volwassen bent tenminste) hebt moeten leren eten en heeft een smaak die voor de meeste Nederlanders heel onbekend is.
Ik lust/eet heel veel en toen sushi in een keer zo hip werd 10 jaar geleden moest ik natuurlijk ook aan de sushi en sindsdien probeer ik sushi uit de weg te gaan, al eet ik het wel als ik er niet onderuit kan. Want als ik iets overrated vind is het wel sushi, maar goed dat ben ik.
Wat ik wil zeggen is dat ik echt niet begrijp dat hij dus wel aan de smakencombinatie van rauwe vis, kleffe rijst en een zeewierachtig norivelletje heeft kunnen wennen, maar zich er niet toe kan zetten gewoon groenten te eten. Daarom denk ik dat het gewoon aanstelleritus is.
Ik geloof best dat er mensen zijn die echt niets lusten en ik kan me voorstellen dat dat ook heel vervelend is voor die mensen. Maar echt als die persoon wel sushi maar geen boontjes of courgette eet dan zonnig dat dus niet zo serieus nemen.Mijn kinderen (ook niet altijd de makkelijkste eters) aten dat al als peuter.
maandag 14 november 2016 om 14:35
quote:RegalPrinces schreef op 14 november 2016 @ 13:59:
[...]
Datzelfde heb ik met mijn neefje en nichtje als ze weer eens zeuren over het eten, of extreem langzaam eten. Zulke mensen zitten echt in mijn irritatiebubbel. Ik kan zo niet tegen mensen die zeuren over eten, in Afrika hebben ze niet eens eten for Gods sake.En hebben die mensen in Afrika ineens wel eten omdat ik zuurkool eet?
[...]
Datzelfde heb ik met mijn neefje en nichtje als ze weer eens zeuren over het eten, of extreem langzaam eten. Zulke mensen zitten echt in mijn irritatiebubbel. Ik kan zo niet tegen mensen die zeuren over eten, in Afrika hebben ze niet eens eten for Gods sake.En hebben die mensen in Afrika ineens wel eten omdat ik zuurkool eet?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 14 november 2016 om 14:36
quote:cumulus schreef op 14 november 2016 @ 14:31:
[...]
Mijn kinderen (ook niet altijd de makkelijkste eters) aten dat al als peuter.
Ja mijn neef je en nichtje ook, is zelfs hun lievelings eten. Maar als je jong bent lijkt het me makkelijker om aan smaken te wennen. Als je nu volwassen bent dan heb je dusnop latere leeftijd sushi leren eten. Voor mij echt onbegrijpelijk dat je dat wel leert eten, maar groentes niet.
Maar dat komt misschien ook door mijn aversie tegen sushi haha. Ik dacht altijd dat mensen dat alleen aten omdat het ineens zo hip werd en al die vieze you can eat sushi toko's als paddenstoelen uit de grond kwamen.
[...]
Mijn kinderen (ook niet altijd de makkelijkste eters) aten dat al als peuter.
Ja mijn neef je en nichtje ook, is zelfs hun lievelings eten. Maar als je jong bent lijkt het me makkelijker om aan smaken te wennen. Als je nu volwassen bent dan heb je dusnop latere leeftijd sushi leren eten. Voor mij echt onbegrijpelijk dat je dat wel leert eten, maar groentes niet.
Maar dat komt misschien ook door mijn aversie tegen sushi haha. Ik dacht altijd dat mensen dat alleen aten omdat het ineens zo hip werd en al die vieze you can eat sushi toko's als paddenstoelen uit de grond kwamen.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
