Eten
alle pijlers
Klachten tijdens uit eten gaan.
zondag 16 oktober 2016 om 13:10
Ben wel benieuwd of zeg jij niets en ga je niet meer terug?
Gisteren bij een Japanner gaan eten, open keuken en hadden een laatste gerechtje besteld wat ze dan live maken.
Zagen we de kok ( met handschoenen dat wel) zijn vingers aflikken en verder gaan met ons gerechtje
Toen hij het kwam brengen geweigerd en de manager ( gok ik) stond erbij en vroeg wat er was.
Wij dat uitgelegd en werden de schouders opgehaald. Erna zagen we het hem vaker doen, bah!
Daar komen wij dus niet meer terug.
Helaas ook nog best aan de prijs en altijd druk.
Twijfel of ik nog een slechte review moet plaatsen.
Jullie al eens geklaagd of iets terug gestuurd en hoe waren de reacties?
Of andere vieze dingen gezien?
Ja we moeten toch weten waar we allemaal op moeten letten he, haha
Gisteren bij een Japanner gaan eten, open keuken en hadden een laatste gerechtje besteld wat ze dan live maken.
Zagen we de kok ( met handschoenen dat wel) zijn vingers aflikken en verder gaan met ons gerechtje
Toen hij het kwam brengen geweigerd en de manager ( gok ik) stond erbij en vroeg wat er was.
Wij dat uitgelegd en werden de schouders opgehaald. Erna zagen we het hem vaker doen, bah!
Daar komen wij dus niet meer terug.
Helaas ook nog best aan de prijs en altijd druk.
Twijfel of ik nog een slechte review moet plaatsen.
Jullie al eens geklaagd of iets terug gestuurd en hoe waren de reacties?
Of andere vieze dingen gezien?
Ja we moeten toch weten waar we allemaal op moeten letten he, haha
vrijdag 21 oktober 2016 om 10:26
quote:loveonrepeat schreef op 21 oktober 2016 @ 09:59:
Mijn klacht tijdens het uit eten was de bediening.
Er was 1 zoon meisje die van zichzelf echt dacht dat ze de manager en de baas was en heel bazig naar haar collega's deed. Ook rodelde ze over klanten die er die middag hadden gegeten.
Ja ik heb een slechte review achetgelatenOh zoiets hadden wij laatst ook, personeel dat vlak naast onze tafel stond te roddelen over een collega, meerdere keren dat ze elkaar opzochten in onze hoek om verder te roddelen
Mijn klacht tijdens het uit eten was de bediening.
Er was 1 zoon meisje die van zichzelf echt dacht dat ze de manager en de baas was en heel bazig naar haar collega's deed. Ook rodelde ze over klanten die er die middag hadden gegeten.
Ja ik heb een slechte review achetgelatenOh zoiets hadden wij laatst ook, personeel dat vlak naast onze tafel stond te roddelen over een collega, meerdere keren dat ze elkaar opzochten in onze hoek om verder te roddelen
vrijdag 21 oktober 2016 om 10:29
Personeel, waar dan ook, dat samenschoolt en duidelijk laat zien en voelen dat je als klant ondergeschikt bent aan dat samenscholen. Erg vervelend.
Ik gun iedereen zijn moment van gezelligheid en ontspanning. Heb er ook geen last van als personeel het overduidelijk gezellig heeft tijdens de werkzaamheden. De manier waarop is wel bepalend.
Ik gun iedereen zijn moment van gezelligheid en ontspanning. Heb er ook geen last van als personeel het overduidelijk gezellig heeft tijdens de werkzaamheden. De manier waarop is wel bepalend.
vrijdag 21 oktober 2016 om 11:29
quote:minnimouse schreef op 21 oktober 2016 @ 09:26:
Een hele lap tekst en een enorm irrelevant verhaal omdat je niet in staat bent om een lange vinger met mes en vork (of lepeltje) te eten. Mijn god.Ik krijg het gevoel dat de teleurstelling ook vooral zit in het feit dat de kok er niet op terug kwam, ik denk dat Alwiene graag nog even contact had gehad. Ze komt er namelijk wel om de paar maanden hoor, en is dikke maatjes met de kok. Die weet precies welk tafeltje ze willen en wat ze wil eten. En die serveerster weet er helemaal niks van, tsss, die weet niet eens dat zij een vast tafeltje hebben. En dat ze Alwiene helemaal geen kaart hoeven te geven. Gelukkig dreunde de kok op wat Alwiene wilde, zodat de serveerster zag dat ze toch echt wel vaste klant was daar. Een dag zonder Alwiene is een dag niet geleefd, zoiets. En Alwiene denkt als vaste klant ook graag met het bedrijf mee, dus zo'n lange vinger die in de weg ligt moet toch wel ter plekke besproken worden, eerst met de serveerster en graag ook persoonlijk met de kok, even nog bespreken hoe het nou toch moet met dat dessert, en misschien met een beetje geluk nog een grapje van de kok of een extra praatje!
Een hele lap tekst en een enorm irrelevant verhaal omdat je niet in staat bent om een lange vinger met mes en vork (of lepeltje) te eten. Mijn god.Ik krijg het gevoel dat de teleurstelling ook vooral zit in het feit dat de kok er niet op terug kwam, ik denk dat Alwiene graag nog even contact had gehad. Ze komt er namelijk wel om de paar maanden hoor, en is dikke maatjes met de kok. Die weet precies welk tafeltje ze willen en wat ze wil eten. En die serveerster weet er helemaal niks van, tsss, die weet niet eens dat zij een vast tafeltje hebben. En dat ze Alwiene helemaal geen kaart hoeven te geven. Gelukkig dreunde de kok op wat Alwiene wilde, zodat de serveerster zag dat ze toch echt wel vaste klant was daar. Een dag zonder Alwiene is een dag niet geleefd, zoiets. En Alwiene denkt als vaste klant ook graag met het bedrijf mee, dus zo'n lange vinger die in de weg ligt moet toch wel ter plekke besproken worden, eerst met de serveerster en graag ook persoonlijk met de kok, even nog bespreken hoe het nou toch moet met dat dessert, en misschien met een beetje geluk nog een grapje van de kok of een extra praatje!
vrijdag 21 oktober 2016 om 11:34
Meestal eet ik wel lekker overal, maar afgelopen zomer zaten we bij een zaak waar we een mandje stokbrood kregen voor het eten. Normaal krijg je dan iets van kruidenboter er bij, maar hier zat niets bij. Vooraf bestelde ik een salade, maar dat was een handjevol ijsbergsla met een paar olijven zonder iets van een dressing. Het hoofdgerecht was wel lekker. Ik heb het zo gelaten, maar zou er niet weer gaan eten.
vrijdag 21 oktober 2016 om 11:38
quote:Joni_de_tweede schreef op 21 oktober 2016 @ 08:40:
Pfff, ik denk dat de kok vanuit de keuken een lange droge middelvinger op heeft gestoken, wat een diva gedrag. Ook dat opdreunen van het hoofdgerecht kan best eens sarcastisch zijn geweest. Wat een lap tekst om niks. Ik zou zelf lekker van mijn ijsje genieten, lekker knoeien met mijn lange vinger, vingers met servet afvegen en dan voldaan tegen mijn man zeggen: "O dat was weer lekker zeg, ik ga even naar het toilet mijn handen wassen. Vraag jij de rekening vast? Vergeet de fooi niet."
Toevoeging... ik zit me dus echt ontziegelijk te ergeren zeg. Met je teleurstelling over je lange vinger en een nachtje slapen over het plaatsen van een recensie, zucht kreun... Waarschijnlijk heb je geen oog dichtgedaan, wat een dilemma, waar moet het heen met de wereld, zomaar een lange vinger op het ijs die je niet op hebt kunnen eten. Echt waar, wat voor leven heb je dan zeg.
Pfff, ik denk dat de kok vanuit de keuken een lange droge middelvinger op heeft gestoken, wat een diva gedrag. Ook dat opdreunen van het hoofdgerecht kan best eens sarcastisch zijn geweest. Wat een lap tekst om niks. Ik zou zelf lekker van mijn ijsje genieten, lekker knoeien met mijn lange vinger, vingers met servet afvegen en dan voldaan tegen mijn man zeggen: "O dat was weer lekker zeg, ik ga even naar het toilet mijn handen wassen. Vraag jij de rekening vast? Vergeet de fooi niet."
Toevoeging... ik zit me dus echt ontziegelijk te ergeren zeg. Met je teleurstelling over je lange vinger en een nachtje slapen over het plaatsen van een recensie, zucht kreun... Waarschijnlijk heb je geen oog dichtgedaan, wat een dilemma, waar moet het heen met de wereld, zomaar een lange vinger op het ijs die je niet op hebt kunnen eten. Echt waar, wat voor leven heb je dan zeg.
vrijdag 21 oktober 2016 om 11:43
quote:Joni_de_tweede schreef op 21 oktober 2016 @ 11:29:
[...]
Ik krijg het gevoel dat de teleurstelling ook vooral zit in het feit dat de kok er niet op terug kwam, ik denk dat Alwiene graag nog even contact had gehad. Ze komt er namelijk wel om de paar maanden hoor, en is dikke maatjes met de kok. Die weet precies welk tafeltje ze willen en wat ze wil eten. En die serveerster weet er helemaal niks van, tsss, die weet niet eens dat zij een vast tafeltje hebben. En dat ze Alwiene helemaal geen kaart hoeven te geven. Gelukkig dreunde de kok op wat Alwiene wilde, zodat de serveerster zag dat ze toch echt wel vaste klant was daar. Een dag zonder Alwiene is een dag niet geleefd, zoiets. En Alwiene denkt als vaste klant ook graag met het bedrijf mee, dus zo'n lange vinger die in de weg ligt moet toch wel ter plekke besproken worden, eerst met de serveerster en graag ook persoonlijk met de kok, even nog bespreken hoe het nou toch moet met dat dessert, en misschien met een beetje geluk nog een grapje van de kok of een extra praatje!Spijker op de kop!
[...]
Ik krijg het gevoel dat de teleurstelling ook vooral zit in het feit dat de kok er niet op terug kwam, ik denk dat Alwiene graag nog even contact had gehad. Ze komt er namelijk wel om de paar maanden hoor, en is dikke maatjes met de kok. Die weet precies welk tafeltje ze willen en wat ze wil eten. En die serveerster weet er helemaal niks van, tsss, die weet niet eens dat zij een vast tafeltje hebben. En dat ze Alwiene helemaal geen kaart hoeven te geven. Gelukkig dreunde de kok op wat Alwiene wilde, zodat de serveerster zag dat ze toch echt wel vaste klant was daar. Een dag zonder Alwiene is een dag niet geleefd, zoiets. En Alwiene denkt als vaste klant ook graag met het bedrijf mee, dus zo'n lange vinger die in de weg ligt moet toch wel ter plekke besproken worden, eerst met de serveerster en graag ook persoonlijk met de kok, even nog bespreken hoe het nou toch moet met dat dessert, en misschien met een beetje geluk nog een grapje van de kok of een extra praatje!Spijker op de kop!
vrijdag 21 oktober 2016 om 11:57
quote:alwiene schreef op 20 oktober 2016 @ 23:50:
Ik moest vanavond nog wel aan dit topic denken. We zijn uit eten geweest bij een restaurant waar ik graag en dus wel vaker kom. Maar niet overdreven vaak en laatste keer was al een paar maanden geleden.
Bij binnenkomst (17.00 uur lege zaak) werd ons een tafeltje gewezen. Bij vraag of we niet misschien aan ons vaste tafeltje konden zitten werd vermeld door de bediening dat dit helaas niet mogelijk was. Op dat moment kwam de eigenaar/kok aangelopen en zei "Zij zitten altijd dáár volgens mij" wijzend naar ons vaste tafeltje. Bediening vroeg enigzins wijfelend of dat dan wel kon nu, maar hen werd verzekerd dat dit geen enkel probleem was. Oke prachtig
Kaart gekregen, die ik eigenlijk niet gebruik want ik eet daar altijd hetzelfde. Kok/eigenaar komt weer aanlopen, blijft op een metertje afstand staan en nadat ik mijn voorgerecht aan de serveerster heb doorgegeven dreunt hij zo op wat ik wil hebben voor hoofdgerecht en hoe ik dat precies wil hebben etc. haha echt ge-wel-dig. Ik kan daar echt van genieten. Waarom dit verhaal dan toch hier beland? Dat kwam bij het dessert.
Voorgerecht en hoofdgerecht waren heerlijk als altijd. Gekozen nagerecht waren twee bolletjes (lekker!) ijs geserveerd op 3 droge (dus harde) lange vingers en rijkelijk overgoten met karamelsaus. Dit werd uitgeserveerd met een dessertlepeltje.
Ik heb me suf gepiekerd hoe ik ijs en lange vinger gelijktijdig in één hap kon eten, maar kwam er niet uit. De lange vingers zijn immers onmogelijk te slopen met het lepeltje. Uiteindelijk een lange vinger eronder vandaan gevist en deze opgegeten, maar dit vond ik echt 0,0 toevoegen aan het dessert. Plus dat het gevolg was dat mijn hand onder de karamelsaus zat en het dus een vieze plakbende werd toen ik daarna mijn lepeltje weer oppakte. Ik vroeg me werkelijk oprecht af hoe men in hemelsnaam bedacht had dat ik dit zou moeten eten zonder geknoei.
Afijn serveerster kwam afruimen, partner en ik beide nog 2 lange vingers op het bord. En vroeg of alles gesmaakt had. Waarop ik aangegeven heb het dessert eigenlijk teleurstellend te vinden, dat de droge lange vingers m.i. niets toevoegen (maar dat dat zeker een kwestie van smaak zal zijn) maar vooral dat ik me afvroeg hoe ik in hemelsnaam geacht werd deze te eten zonder plakkerige karamelhanden te krijgen. Na enig nadenken stamelde de serveerster iets over uh ja uh met een mes en vorkje misschien? Waarop ik geantwoord heb dat ik niet dacht dat dat zou werken maar het allicht had kunnen proberen indien deze meegeleverd waren geweest. Ik heb toen aangegeven dat ik me oprecht afvroeg of haar baas ooit geprobeerd had dit gerecht te eten op de manier zoals het uitgeserveerd werd. Hierop werd weer een hoop gestameld en kwam er een zin die begon met "Ik ga dat even uh.." en de rest was niet meer te verstaan. Hierop verdween ze.
Ik verwachtte dus een terugkoppeling, er kwam echter niets. Na een poosje een andere serveerster die vroeg of we nog koffie wilden bestellen. Dat gedaan en gekregen. Toen kwam de eerste serveerster weer langs om te vragen of alles naar wens was. Dus aangegeven dat ik eigenlijk nog zat te wachten op een terugkoppeling van haar over hetgeen ik net bij haar aangegeven had. Waarop ze aangaf dat de baas daar nu helaas echt te druk voor was. Na de koffie hebben we afgerekend en er is verder niets meer over gezegd.
Ik begrijp uiteraard dat de eigenaar/kok het op het moment van een vol restaurant zeer druk heeft. Echter voelde ik me nu als gast eigenlijk niet serieus genomen omdat er werkelijk NIETS met mijn vraag/klacht/teleurstelling gedaan is.
Wat in mijn ogen bijvoorbeeld een oplossing was geweest was als de serveerster had aangegeven dat ik eigenlijk wel gelijk had wat betreft het niet zo kunnen eten en dat ze het vervelend vond dat ik teleurgesteld was over het dessert. Als ze zélf had teruggekoppeld dat de baas op dit moment helaas te druk was om te kunnen storen met vragen. Mij kunnen vragen of ik wellicht even een mail hierover zou willen sturen omdat hij mij op een rustig moment zeker graag antwoord wilde geven. En eventueel nog een gratis kopje koffie kunnen aanbieden voor het ervaren ongemak.
Echt, de zaak, eigenaren en het eten verder zijn er fantastisch en ik kom er heel graag. Maar de onervarenheid van het personeel en de onmogelijkheid om de kans te pakken om van een teleurgestelde klant een tevreden klant te maken vind ik echt wel heel jammer.
Ik ga er trouwens nog even een nachtje over slapen, en beslis dan of ik morgen nog even een mailtje ga sturen naar het restaurant erover. Ik zal dit verhaal zeker niet in een recensie plaatsen want dat verdienen ze niet. Ik noem hier dan bewust ook geen naam van het restaurant, maar vond het verhaal wel goed in dit topic passen. Immers blijkt maar weer dat het in het restaurant aangeven van je onvrede niet altijd leidt tot een poging om het op te lossen.Wat ben jij een mieperd zeg, Ben je nu volwassen of niet? Een mes en vork had je prima zelf kunnen vragen, of je had die lange vingers lekker laten liggen als je geen vieze handen wil krijgen. Mijn hemel zeg. Als je ze een mail stuurt, denk ik dat ze je vierkant uitlachen. Zou ik ook doen
Ik moest vanavond nog wel aan dit topic denken. We zijn uit eten geweest bij een restaurant waar ik graag en dus wel vaker kom. Maar niet overdreven vaak en laatste keer was al een paar maanden geleden.
Bij binnenkomst (17.00 uur lege zaak) werd ons een tafeltje gewezen. Bij vraag of we niet misschien aan ons vaste tafeltje konden zitten werd vermeld door de bediening dat dit helaas niet mogelijk was. Op dat moment kwam de eigenaar/kok aangelopen en zei "Zij zitten altijd dáár volgens mij" wijzend naar ons vaste tafeltje. Bediening vroeg enigzins wijfelend of dat dan wel kon nu, maar hen werd verzekerd dat dit geen enkel probleem was. Oke prachtig
Kaart gekregen, die ik eigenlijk niet gebruik want ik eet daar altijd hetzelfde. Kok/eigenaar komt weer aanlopen, blijft op een metertje afstand staan en nadat ik mijn voorgerecht aan de serveerster heb doorgegeven dreunt hij zo op wat ik wil hebben voor hoofdgerecht en hoe ik dat precies wil hebben etc. haha echt ge-wel-dig. Ik kan daar echt van genieten. Waarom dit verhaal dan toch hier beland? Dat kwam bij het dessert.
Voorgerecht en hoofdgerecht waren heerlijk als altijd. Gekozen nagerecht waren twee bolletjes (lekker!) ijs geserveerd op 3 droge (dus harde) lange vingers en rijkelijk overgoten met karamelsaus. Dit werd uitgeserveerd met een dessertlepeltje.
Ik heb me suf gepiekerd hoe ik ijs en lange vinger gelijktijdig in één hap kon eten, maar kwam er niet uit. De lange vingers zijn immers onmogelijk te slopen met het lepeltje. Uiteindelijk een lange vinger eronder vandaan gevist en deze opgegeten, maar dit vond ik echt 0,0 toevoegen aan het dessert. Plus dat het gevolg was dat mijn hand onder de karamelsaus zat en het dus een vieze plakbende werd toen ik daarna mijn lepeltje weer oppakte. Ik vroeg me werkelijk oprecht af hoe men in hemelsnaam bedacht had dat ik dit zou moeten eten zonder geknoei.
Afijn serveerster kwam afruimen, partner en ik beide nog 2 lange vingers op het bord. En vroeg of alles gesmaakt had. Waarop ik aangegeven heb het dessert eigenlijk teleurstellend te vinden, dat de droge lange vingers m.i. niets toevoegen (maar dat dat zeker een kwestie van smaak zal zijn) maar vooral dat ik me afvroeg hoe ik in hemelsnaam geacht werd deze te eten zonder plakkerige karamelhanden te krijgen. Na enig nadenken stamelde de serveerster iets over uh ja uh met een mes en vorkje misschien? Waarop ik geantwoord heb dat ik niet dacht dat dat zou werken maar het allicht had kunnen proberen indien deze meegeleverd waren geweest. Ik heb toen aangegeven dat ik me oprecht afvroeg of haar baas ooit geprobeerd had dit gerecht te eten op de manier zoals het uitgeserveerd werd. Hierop werd weer een hoop gestameld en kwam er een zin die begon met "Ik ga dat even uh.." en de rest was niet meer te verstaan. Hierop verdween ze.
Ik verwachtte dus een terugkoppeling, er kwam echter niets. Na een poosje een andere serveerster die vroeg of we nog koffie wilden bestellen. Dat gedaan en gekregen. Toen kwam de eerste serveerster weer langs om te vragen of alles naar wens was. Dus aangegeven dat ik eigenlijk nog zat te wachten op een terugkoppeling van haar over hetgeen ik net bij haar aangegeven had. Waarop ze aangaf dat de baas daar nu helaas echt te druk voor was. Na de koffie hebben we afgerekend en er is verder niets meer over gezegd.
Ik begrijp uiteraard dat de eigenaar/kok het op het moment van een vol restaurant zeer druk heeft. Echter voelde ik me nu als gast eigenlijk niet serieus genomen omdat er werkelijk NIETS met mijn vraag/klacht/teleurstelling gedaan is.
Wat in mijn ogen bijvoorbeeld een oplossing was geweest was als de serveerster had aangegeven dat ik eigenlijk wel gelijk had wat betreft het niet zo kunnen eten en dat ze het vervelend vond dat ik teleurgesteld was over het dessert. Als ze zélf had teruggekoppeld dat de baas op dit moment helaas te druk was om te kunnen storen met vragen. Mij kunnen vragen of ik wellicht even een mail hierover zou willen sturen omdat hij mij op een rustig moment zeker graag antwoord wilde geven. En eventueel nog een gratis kopje koffie kunnen aanbieden voor het ervaren ongemak.
Echt, de zaak, eigenaren en het eten verder zijn er fantastisch en ik kom er heel graag. Maar de onervarenheid van het personeel en de onmogelijkheid om de kans te pakken om van een teleurgestelde klant een tevreden klant te maken vind ik echt wel heel jammer.
Ik ga er trouwens nog even een nachtje over slapen, en beslis dan of ik morgen nog even een mailtje ga sturen naar het restaurant erover. Ik zal dit verhaal zeker niet in een recensie plaatsen want dat verdienen ze niet. Ik noem hier dan bewust ook geen naam van het restaurant, maar vond het verhaal wel goed in dit topic passen. Immers blijkt maar weer dat het in het restaurant aangeven van je onvrede niet altijd leidt tot een poging om het op te lossen.Wat ben jij een mieperd zeg, Ben je nu volwassen of niet? Een mes en vork had je prima zelf kunnen vragen, of je had die lange vingers lekker laten liggen als je geen vieze handen wil krijgen. Mijn hemel zeg. Als je ze een mail stuurt, denk ik dat ze je vierkant uitlachen. Zou ik ook doen
vrijdag 21 oktober 2016 om 11:58
quote:Joni_de_tweede schreef op 21 oktober 2016 @ 11:29:
[...]
Ik krijg het gevoel dat de teleurstelling ook vooral zit in het feit dat de kok er niet op terug kwam, ik denk dat Alwiene graag nog even contact had gehad. Ze komt er namelijk wel om de paar maanden hoor, en is dikke maatjes met de kok. Die weet precies welk tafeltje ze willen en wat ze wil eten. En die serveerster weet er helemaal niks van, tsss, die weet niet eens dat zij een vast tafeltje hebben. En dat ze Alwiene helemaal geen kaart hoeven te geven. Gelukkig dreunde de kok op wat Alwiene wilde, zodat de serveerster zag dat ze toch echt wel vaste klant was daar. Een dag zonder Alwiene is een dag niet geleefd, zoiets. En Alwiene denkt als vaste klant ook graag met het bedrijf mee, dus zo'n lange vinger die in de weg ligt moet toch wel ter plekke besproken worden, eerst met de serveerster en graag ook persoonlijk met de kok, even nog bespreken hoe het nou toch moet met dat dessert, en misschien met een beetje geluk nog een grapje van de kok of een extra praatje!
Precies.
Koks, en zéker die van een goed restaurant, zijn de nieuwe popsterren he.
Dus het was alsof pakweg Spike van Di-rect het tafeltje aanwees en het favo gerechtje wist op te dreunen.
Wát impliceerde dat hij Alwiene onthouden had. Dan verwacht je dat bij een klacht, een probleem, Spike nog even zo vriendelijk was geweest te komen informeren hoe en wat met zijn gekoesterde klanten.
En die teleurstelling schreeuwt om een mail met de vraag om terugkoppeling.
Logisch.
[...]
Ik krijg het gevoel dat de teleurstelling ook vooral zit in het feit dat de kok er niet op terug kwam, ik denk dat Alwiene graag nog even contact had gehad. Ze komt er namelijk wel om de paar maanden hoor, en is dikke maatjes met de kok. Die weet precies welk tafeltje ze willen en wat ze wil eten. En die serveerster weet er helemaal niks van, tsss, die weet niet eens dat zij een vast tafeltje hebben. En dat ze Alwiene helemaal geen kaart hoeven te geven. Gelukkig dreunde de kok op wat Alwiene wilde, zodat de serveerster zag dat ze toch echt wel vaste klant was daar. Een dag zonder Alwiene is een dag niet geleefd, zoiets. En Alwiene denkt als vaste klant ook graag met het bedrijf mee, dus zo'n lange vinger die in de weg ligt moet toch wel ter plekke besproken worden, eerst met de serveerster en graag ook persoonlijk met de kok, even nog bespreken hoe het nou toch moet met dat dessert, en misschien met een beetje geluk nog een grapje van de kok of een extra praatje!
Precies.
Koks, en zéker die van een goed restaurant, zijn de nieuwe popsterren he.
Dus het was alsof pakweg Spike van Di-rect het tafeltje aanwees en het favo gerechtje wist op te dreunen.
Wát impliceerde dat hij Alwiene onthouden had. Dan verwacht je dat bij een klacht, een probleem, Spike nog even zo vriendelijk was geweest te komen informeren hoe en wat met zijn gekoesterde klanten.
En die teleurstelling schreeuwt om een mail met de vraag om terugkoppeling.
Logisch.
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:03
quote:Lanzaroos schreef op 21 oktober 2016 @ 09:56:
Alwiene's verhaal doet me trouwens denken aan het eten van een tompouce.. Dat valt gewoon niet te eten zonder vieze handen te krijgen. Als ik het kapje er af haal dan wordt het een smeerboel met overal slagroom, als ik de tompouce op zijn zijkant leg en wil snijden dan splasht alle slagroom er alsnog uit, de tompouce in mijn hand houden en dan happen krijg je ook vieze plakvingers van met slagroom op mijn wangen. Ik pieker me er elke keer suf over over hoe ik dat moet aanpakken!! En dan zit ik dus eind van het liedje altijd met slagroom en glazuur op mijn vingers en gezicht. Het is dan ondertussen een vieze plakbende als ik mijn vorkje weer oppak.
De laatste keer dat dit gebeurde ben ik maar weer terug naar de bakker gegaan en heb aan de medewerkster gevraagd 'of de bakker zelf weleens een tompouce had gegeten?!' Ik kon haar niet verstaan maar ze liep weg terwijl ze volgens mij stamelde dat ze dat niet wist.. Kom ik de volgende keer bij de bakker, HEBBEN ZE NOG STEEDS DIE KLIEDERTOMPOUCEN NIET AANGEPAST. Ik voel teleurstelling dat er niks gedaan is met mijn klacht
Flauw zeg dat er niets gedaan is met je klacht .
Heb je gisteren Het Experiment gezien? Hoe eet je een tompouce?
Alwiene's verhaal doet me trouwens denken aan het eten van een tompouce.. Dat valt gewoon niet te eten zonder vieze handen te krijgen. Als ik het kapje er af haal dan wordt het een smeerboel met overal slagroom, als ik de tompouce op zijn zijkant leg en wil snijden dan splasht alle slagroom er alsnog uit, de tompouce in mijn hand houden en dan happen krijg je ook vieze plakvingers van met slagroom op mijn wangen. Ik pieker me er elke keer suf over over hoe ik dat moet aanpakken!! En dan zit ik dus eind van het liedje altijd met slagroom en glazuur op mijn vingers en gezicht. Het is dan ondertussen een vieze plakbende als ik mijn vorkje weer oppak.
De laatste keer dat dit gebeurde ben ik maar weer terug naar de bakker gegaan en heb aan de medewerkster gevraagd 'of de bakker zelf weleens een tompouce had gegeten?!' Ik kon haar niet verstaan maar ze liep weg terwijl ze volgens mij stamelde dat ze dat niet wist.. Kom ik de volgende keer bij de bakker, HEBBEN ZE NOG STEEDS DIE KLIEDERTOMPOUCEN NIET AANGEPAST. Ik voel teleurstelling dat er niks gedaan is met mijn klacht
Flauw zeg dat er niets gedaan is met je klacht .
Heb je gisteren Het Experiment gezien? Hoe eet je een tompouce?
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:04
Wat zijn jullie allemaal weer zuur bezig zeg. Ik heb wel begrip voor Alwiene. 't Is ook ingewikkeld, uit eten gaan. Ik was deze week op uitnodiging van een vriend in een nieuwe burgertent bij mij in de buurt. Je weet wel, zo'n plek waar ze gigantische schijven gehakt tussen enorme broodjes mikken, er nog een heleboel dingen tussen douwen, en het resultaat The Big Fat Artery Destroyer noemen. En dan krijg je er ook nog frietjes bij.
Hoe het smaakt, geen idee, want ik kwam er maar niet achter hoe ik dat monster moest opeten. Vriend zei nog dat ik gewoon mijn mond open moest doen en er het beste van moest hopen, maar bij hem kon ik duidelijk zien wat een slagveld dat zou opleveren: saus op zijn gezicht, kruimels op zijn shirt, stukjes augurk tot achter zijn oren. Ik heb nog tegen de manager gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze geen handleiding bij hun eten serveren maar hij lachte me uit. Zo'n slechte service! Daar kom ik dus nooit meer.
Hoe het smaakt, geen idee, want ik kwam er maar niet achter hoe ik dat monster moest opeten. Vriend zei nog dat ik gewoon mijn mond open moest doen en er het beste van moest hopen, maar bij hem kon ik duidelijk zien wat een slagveld dat zou opleveren: saus op zijn gezicht, kruimels op zijn shirt, stukjes augurk tot achter zijn oren. Ik heb nog tegen de manager gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze geen handleiding bij hun eten serveren maar hij lachte me uit. Zo'n slechte service! Daar kom ik dus nooit meer.
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:08
quote:Eleonora-1 schreef op 21 oktober 2016 @ 11:58:
[...]
Precies.
Koks, en zéker die van een goed restaurant, zijn de nieuwe popsterren he.
Dus het was alsof pakweg Spike van Di-rect het tafeltje aanwees en het favo gerechtje wist op te dreunen.
Wát impliceerde dat hij Alwiene onthouden had. Dan verwacht je dat bij een klacht, een probleem, Spike nog even zo vriendelijk was geweest te komen informeren hoe en wat met zijn gekoesterde klanten.
En die teleurstelling schreeuwt om een mail met de vraag om terugkoppeling.
Logisch.
Ik zie de kok meer als Thomas Berge en Alwiene als Marga.
Thomaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaasssssss,, hier... hier!
[...]
Precies.
Koks, en zéker die van een goed restaurant, zijn de nieuwe popsterren he.
Dus het was alsof pakweg Spike van Di-rect het tafeltje aanwees en het favo gerechtje wist op te dreunen.
Wát impliceerde dat hij Alwiene onthouden had. Dan verwacht je dat bij een klacht, een probleem, Spike nog even zo vriendelijk was geweest te komen informeren hoe en wat met zijn gekoesterde klanten.
En die teleurstelling schreeuwt om een mail met de vraag om terugkoppeling.
Logisch.
Ik zie de kok meer als Thomas Berge en Alwiene als Marga.
Thomaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaasssssss,, hier... hier!
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:11
@ Cerulli
Heb je al gemaild?
Er wordt inderdaad zuur gereageerd.
In mijn geval komt dat omdat een kok nou nooit eens onthoudt en opdreunt wat míjn favo gerecht is.
Jaloezie, niet fraai, dat geef ik toe.
Zelfs niet bij de Mac, waar ik iedere keer dat ik er kom hoopvol 'the usual' door de intercom roep, bij de drive, maar dan moet ik het tóch gewoon weer opnoemen wat ik wil hebben. Omdat er ook steeds ander personeel zit en je zo geen band op kan bouwen.
En dat steekt.
Dat steekt enorm.
Heb je al gemaild?
Er wordt inderdaad zuur gereageerd.
In mijn geval komt dat omdat een kok nou nooit eens onthoudt en opdreunt wat míjn favo gerecht is.
Jaloezie, niet fraai, dat geef ik toe.
Zelfs niet bij de Mac, waar ik iedere keer dat ik er kom hoopvol 'the usual' door de intercom roep, bij de drive, maar dan moet ik het tóch gewoon weer opnoemen wat ik wil hebben. Omdat er ook steeds ander personeel zit en je zo geen band op kan bouwen.
En dat steekt.
Dat steekt enorm.
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:11
quote:cerulli schreef op 21 oktober 2016 @ 12:04:
Wat zijn jullie allemaal weer zuur bezig zeg. Ik heb wel begrip voor Alwiene. 't Is ook ingewikkeld, uit eten gaan. Ik was deze week op uitnodiging van een vriend in een nieuwe burgertent bij mij in de buurt. Je weet wel, zo'n plek waar ze gigantische schijven gehakt tussen enorme broodjes mikken, er nog een heleboel dingen tussen douwen, en het resultaat The Big Fat Artery Destroyer noemen. En dan krijg je er ook nog frietjes bij.
Hoe het smaakt, geen idee, want ik kwam er maar niet achter hoe ik dat monster moest opeten. Vriend zei nog dat ik gewoon mijn mond open moest doen en er het beste van moest hopen, maar bij hem kon ik duidelijk zien wat een slagveld dat zou opleveren: saus op zijn gezicht, kruimels op zijn shirt, stukjes augurk tot achter zijn oren. Ik heb nog tegen de manager gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze geen handleiding bij hun eten serveren maar hij lachte me uit. Zo'n slechte service! Daar kom ik dus nooit meer. Mijn mond valt open van het gedrag van de manager, maar je vriend is ook wel een hork hoor, om dit jou aan te doen. Wat is het soms toch lastig om te overleven in deze wereld...
Wat zijn jullie allemaal weer zuur bezig zeg. Ik heb wel begrip voor Alwiene. 't Is ook ingewikkeld, uit eten gaan. Ik was deze week op uitnodiging van een vriend in een nieuwe burgertent bij mij in de buurt. Je weet wel, zo'n plek waar ze gigantische schijven gehakt tussen enorme broodjes mikken, er nog een heleboel dingen tussen douwen, en het resultaat The Big Fat Artery Destroyer noemen. En dan krijg je er ook nog frietjes bij.
Hoe het smaakt, geen idee, want ik kwam er maar niet achter hoe ik dat monster moest opeten. Vriend zei nog dat ik gewoon mijn mond open moest doen en er het beste van moest hopen, maar bij hem kon ik duidelijk zien wat een slagveld dat zou opleveren: saus op zijn gezicht, kruimels op zijn shirt, stukjes augurk tot achter zijn oren. Ik heb nog tegen de manager gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze geen handleiding bij hun eten serveren maar hij lachte me uit. Zo'n slechte service! Daar kom ik dus nooit meer. Mijn mond valt open van het gedrag van de manager, maar je vriend is ook wel een hork hoor, om dit jou aan te doen. Wat is het soms toch lastig om te overleven in deze wereld...
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:15
quote:cerulli schreef op 21 oktober 2016 @ 12:04:
Wat zijn jullie allemaal weer zuur bezig zeg. Ik heb wel begrip voor Alwiene. 't Is ook ingewikkeld, uit eten gaan. Ik was deze week op uitnodiging van een vriend in een nieuwe burgertent bij mij in de buurt. Je weet wel, zo'n plek waar ze gigantische schijven gehakt tussen enorme broodjes mikken, er nog een heleboel dingen tussen douwen, en het resultaat The Big Fat Artery Destroyer noemen. En dan krijg je er ook nog frietjes bij.
Hoe het smaakt, geen idee, want ik kwam er maar niet achter hoe ik dat monster moest opeten. Vriend zei nog dat ik gewoon mijn mond open moest doen en er het beste van moest hopen, maar bij hem kon ik duidelijk zien wat een slagveld dat zou opleveren: saus op zijn gezicht, kruimels op zijn shirt, stukjes augurk tot achter zijn oren. Ik heb nog tegen de manager gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze geen handleiding bij hun eten serveren maar hij lachte me uit. Zo'n slechte service! Daar kom ik dus nooit meer.
Het eten van een burger is een vaardigheid die niet iedereen beheerst.
Jouw voorbeeld en dan met name door de reactie van de manager vind ik niet vergelijkbaar.
Wellicht heeft Alwiene met dit topic in haar achterhoofd extra goed gelet op het eten en de bediening. Als je op zoek gaat naar een klacht heb je die zo gevonden.
Wat zijn jullie allemaal weer zuur bezig zeg. Ik heb wel begrip voor Alwiene. 't Is ook ingewikkeld, uit eten gaan. Ik was deze week op uitnodiging van een vriend in een nieuwe burgertent bij mij in de buurt. Je weet wel, zo'n plek waar ze gigantische schijven gehakt tussen enorme broodjes mikken, er nog een heleboel dingen tussen douwen, en het resultaat The Big Fat Artery Destroyer noemen. En dan krijg je er ook nog frietjes bij.
Hoe het smaakt, geen idee, want ik kwam er maar niet achter hoe ik dat monster moest opeten. Vriend zei nog dat ik gewoon mijn mond open moest doen en er het beste van moest hopen, maar bij hem kon ik duidelijk zien wat een slagveld dat zou opleveren: saus op zijn gezicht, kruimels op zijn shirt, stukjes augurk tot achter zijn oren. Ik heb nog tegen de manager gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze geen handleiding bij hun eten serveren maar hij lachte me uit. Zo'n slechte service! Daar kom ik dus nooit meer.
Het eten van een burger is een vaardigheid die niet iedereen beheerst.
Jouw voorbeeld en dan met name door de reactie van de manager vind ik niet vergelijkbaar.
Wellicht heeft Alwiene met dit topic in haar achterhoofd extra goed gelet op het eten en de bediening. Als je op zoek gaat naar een klacht heb je die zo gevonden.
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:19
Pffffff, ik moet vanmiddag werken, en wat serveren wij deze maand... extra large hamburgers. En denken jullie dat ik nu nog onbevangen en met een stalen gezicht die hamburgers kan serveren? Als er morgenvroeg hier een klacht staat van iemand die een xxl hamburger kwam eten en werd geholpen door een hinnikende onbeschoft lachende serveerter dan ben ik mijn anonimiteit hier kwijt!
vrijdag 21 oktober 2016 om 12:29
