Geld & Recht
alle pijlers
Alimentatie herberekening
dinsdag 6 oktober 2020 om 22:58
ik hoop dat jullie mij kunnen helpen met ervaring. De vader van mijn kind heeft een advocaat op mij afgestuurd en geeft aan dat hij een herberekening wilt omdat hij 2 nieuwe kinderen heeft. Mijn dochter is nu 14 we waren na 3 maanden na de geboorte al uit elkaar. Godzijdank dat was de beste beslissing ooit. Hij heeft altijd 250 euro betaald en nooit de index toegepast. Nu wil hij de helft van 250 gaan betalen namelijk 125 euro. En zijn advocaat geeft als reden dat ik al 7 jaar getrouwd ben wordt het tijd dat de stiefvader meer gaat betalen. Mijn man en ik werken gewoon normaal. De vader van mijn dochter en zijn nieuwe vrouw werken ook gewoon bij de politie en in het onderwijs. Dus het is niet dat er iemand van ons 4 het minimum verdient dat is niet aan de orde. De vader van mijn kind heeft buiten die 250 nog geen onderbroek ooit betaald. Geen fiets of laptop nog geen tandenborstel. Maar waar ik zo verdrietig over ben is dat mijn dochter totaal uit het veld geslagen is. Haar vader stuurt een brief via de advocaat waarin vermeld staat. Je vader heeft een nieuw gezin en je stiefvader mag meer bijdragen. Ik vind dit zo oneerlijk. Ik ben zo boos en zo teleurgesteld. Ik heb op 26 nachten per jaar slapen na altijd voor mijn dochter gezorgd haar met liefde alles gegeven. En dan krijg je nu als dank dat de stiefvader maar meer zijn knip moet gaan trekken omdat hij 2 nieuwe kinderen gemaakt heeft. We hebben er nu een advocaat opgezet en zien wel waar het schip strand. Maar de onmacht dat een vader zo zijn verplichtingen op de stiefvader schuift dat trek ik zo slecht. Er staat in de brief ook dat hij zorgkorting wil... dat is puur liegen ze is daar 1 x in de 14 dagen max 27 uur. Ik weet niet wat mij als moeder overkomt. Dat je zoveel ellende over je heen krijgt terwijl je 14 jaar lang haar liefde geeft en dagelijks altijd alles met haar doet. Ik hoop dat er iemand ervaring heeft? Ik vind dit echt wel slecht dat een advocaat het recht heeft zo brief te sturen over de rug van een kind.
zaterdag 10 oktober 2020 om 00:59
Gelijkheid begint bij jezelf. En zeg eens eerlijk? Hoe zie de jouw rol van moeder tov die van de vader?
Wanneer je nog steeds vindt dat jij als moeder meer moet bepalen, inleveren of incasseren is er iets niet op orde. Bij jou, je ex-partner of beide. Ga daar aan werken, zorg dat je gelijk bent aan elkaar. Maar kijk vooral eerlijk naar de beslissingen die jullie ooit samen hebben genomen. Waar zou je op dit punt in je leven zijn zonder je ex-partner? Werk je echt parttime doordat je gescheiden bent of was dat altijd al jouw wens nadat je kinderen hebt gekregen? In dat laatste geval is hij dus niet verantwoordelijk voor jouw inkomen, maar jijzelf. Alleen jij bent verantwoordelijk voor jouw geluk en toekomst. Niet die persoon waar jij zo’n hekel aan hebt (gekregen).
Wanneer je nog steeds vindt dat jij als moeder meer moet bepalen, inleveren of incasseren is er iets niet op orde. Bij jou, je ex-partner of beide. Ga daar aan werken, zorg dat je gelijk bent aan elkaar. Maar kijk vooral eerlijk naar de beslissingen die jullie ooit samen hebben genomen. Waar zou je op dit punt in je leven zijn zonder je ex-partner? Werk je echt parttime doordat je gescheiden bent of was dat altijd al jouw wens nadat je kinderen hebt gekregen? In dat laatste geval is hij dus niet verantwoordelijk voor jouw inkomen, maar jijzelf. Alleen jij bent verantwoordelijk voor jouw geluk en toekomst. Niet die persoon waar jij zo’n hekel aan hebt (gekregen).
zaterdag 10 oktober 2020 om 01:18
Maar 27% van de ouders die gingen scheiden in 2010 koos voor co-ouderschap. In 3% werd de vader de hoofdverzorger en in 70% van de situaties was moeder de hoofdverzorger (bron: https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2017/51 ... ouderschap)
Dat zijn gewoon feiten. Je kunt wel uittekenen wat dat betekent voor de band met beide ouders bij zo’n scheve verdeling, zeker als de kinderen nog echt heel jong zijn bij de scheiding.
Net zoals het een feit is dat vooral moeders er qua welvaartsniveau op achteruit gaan bij een scheiding. Kun je nog zo mooi het goede willen zien, op zoek gaan naar mooie intenties maar om in de meest basale behoeftes te voorzien heb je toch echt geld nodig. Je kunt het ook omdraaien: waarom die hoofdverzorger zien als een geldwolf? Welke gek denkt dat je serieus geld kunt verdienen met een puber in huis waar je als ouderlijke bijdrage van ex 250,- per maand voor krijgt?
Als je als ouder nog niet de helft wil dragen, de kosten voor de basis, wat is al het andere dan nog waard? En ik wil ze de kost niet geven, de mensen die zelfs die broodkruimeltjes aangrijpen al was het maar om het kind weer een teleurstelling te besparen. Die mensen vechten niet voor ‘gratis geld’, die vechten voor hun kinderen.
Dat zijn gewoon feiten. Je kunt wel uittekenen wat dat betekent voor de band met beide ouders bij zo’n scheve verdeling, zeker als de kinderen nog echt heel jong zijn bij de scheiding.
Net zoals het een feit is dat vooral moeders er qua welvaartsniveau op achteruit gaan bij een scheiding. Kun je nog zo mooi het goede willen zien, op zoek gaan naar mooie intenties maar om in de meest basale behoeftes te voorzien heb je toch echt geld nodig. Je kunt het ook omdraaien: waarom die hoofdverzorger zien als een geldwolf? Welke gek denkt dat je serieus geld kunt verdienen met een puber in huis waar je als ouderlijke bijdrage van ex 250,- per maand voor krijgt?
Als je als ouder nog niet de helft wil dragen, de kosten voor de basis, wat is al het andere dan nog waard? En ik wil ze de kost niet geven, de mensen die zelfs die broodkruimeltjes aangrijpen al was het maar om het kind weer een teleurstelling te besparen. Die mensen vechten niet voor ‘gratis geld’, die vechten voor hun kinderen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 10 oktober 2020 om 01:34
??Canon2 schreef: ↑10-10-2020 00:59Gelijkheid begint bij jezelf. En zeg eens eerlijk? Hoe zie de jouw rol van moeder tov die van de vader?
Wanneer je nog steeds vindt dat jij als moeder meer moet bepalen, inleveren of incasseren is er iets niet op orde. Bij jou, je ex-partner of beide. Ga daar aan werken, zorg dat je gelijk bent aan elkaar. Maar kijk vooral eerlijk naar de beslissingen die jullie ooit samen hebben genomen. Waar zou je op dit punt in je leven zijn zonder je ex-partner? Werk je echt parttime doordat je gescheiden bent of was dat altijd al jouw wens nadat je kinderen hebt gekregen? In dat laatste geval is hij dus niet verantwoordelijk voor jouw inkomen, maar jijzelf. Alleen jij bent verantwoordelijk voor jouw geluk en toekomst. Niet die persoon waar jij zo’n hekel aan hebt (gekregen).
Als je samen tijdens het huwelijk hebt besloten dat het wel handig is als één ouder parttime gaat werken, neem je ook het risico dat je serieus meer moet dragen van de kosten als hoofdverdiener voor het levensonderhoud van de gezamenlijke kinderen. Als je immers wel du moment de voordelen wil dragen. Die kinderen gaan niet ineens minder kosten na een scheiding. Al helemaal een lachwekkend argument als mensen meerdere kinderen hebben, een van de partners na de eerste al parttime is gaan werken en dan na de scheiding gaan huilen dat ze het daar destijds al niet mee eens waren. Maar intussen wel nog twee kinderen op de wereld zetten. Kinderen opvoeden kost geld. Dat weten beide partijen. Had je na de eerste en parttime werkende partner ook kunnen bedenken wat kind 2 en 3 voor je besteedbare inkomen zouden betekenen mocht het tot een scheiding komen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 10 oktober 2020 om 06:15
Dit was nu juist niet een pro-vader of pro-moeder betoog.
Beiden hebben hier een rol in en te doen aan zelfreflectie.
zaterdag 10 oktober 2020 om 09:34
Fair enough. Maar het ging hier (en daarbuiten) voornamelijk over wat voor lapzwansen gescheiden vaders zijn. Ik wil duidelijk maken dat er twee partijen nodig zijn voor een goede samenwerking en dat moeders ook naar hun eigen aandeel moeten kijken.patchouli_ schreef: ↑10-10-2020 06:15Dit was nu juist niet een pro-vader of pro-moeder betoog.
Beiden hebben hier een rol in en te doen aan zelfreflectie.
zaterdag 10 oktober 2020 om 09:41
Klopt. En parttime werkende moeders moeten niet gaan zeuren dat ze minder kansen op de arbeidsmarkt hebben gehad.lemoos2 schreef: ↑10-10-2020 01:34??
Als je samen tijdens het huwelijk hebt besloten dat het wel handig is als één ouder parttime gaat werken, neem je ook het risico dat je serieus meer moet dragen van de kosten als hoofdverdiener voor het levensonderhoud van de gezamenlijke kinderen. Als je immers wel du moment de voordelen wil dragen. Die kinderen gaan niet ineens minder kosten na een scheiding. Al helemaal een lachwekkend argument als mensen meerdere kinderen hebben, een van de partners na de eerste al parttime is gaan werken en dan na de scheiding gaan huilen dat ze het daar destijds al niet mee eens waren. Maar intussen wel nog twee kinderen op de wereld zetten. Kinderen opvoeden kost geld. Dat weten beide partijen. Had je na de eerste en parttime werkende partner ook kunnen bedenken wat kind 2 en 3 voor je besteedbare inkomen zouden betekenen mocht het tot een scheiding komen.
En daarnaast vind ik dat een situatie ook kunnen veranderen. Kinderen worden ouder en meningen veranderen. Het is nooit te laat om jezelf te ontwikkelen. Zeker na een scheiding.
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:01
Nee dus. Zo ongelofelijk kromme redenering. Vrouwen hoeven niet te regelen dat mannen zich meer inzetten. Bovendien gaat het er ook niet om of 'wij' willen dat vaders zich net zoveel inzetten voor de kinderen. Dat zouden ze zélf ook moeten willen.Canon2 schreef: ↑10-10-2020 00:51Wat denigrerend en stigmatiserend. Totaal geen zelfreflectie vanuit dit standpunt. Er zijn altijd 2 partijen nodig om het te laten werken. Zodra de een zich boven de andere verheven voelt, houdt het op. Moeders hebben altijd een voorkeurspositie gehad na een scheiding, wanneer wij willen dat vaders zich net zoveel gaan inzetten voor onze kinderen, moeten wij deze positie opgeven.
En ik zie de vaders die dat willen het ook gewoon doen. Mijn man, broer en beste vriend zijn allemaal vaders die zich net zoveel inzetten als de moeder. En die hebben toch echt 3 totaal verschillende vrouwen als moeder van hun kinderen. Daar hoef ik niks voor op te geven ofzo.
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:16
Allemaal gescheiden vaders? Want in een relatie is die ruimte er vaak wel. Maar na een scheiding profileert de moeder zich vaak als hoofdopvoeder en is de ex-partner slechts uitvoerend.Positivevibes schreef: ↑10-10-2020 10:01Nee dus. Zo ongelofelijk kromme redenering. Vrouwen hoeven niet te regelen dat mannen zich meer inzetten. Bovendien gaat het er ook niet om of 'wij' willen dat vaders zich net zoveel inzetten voor de kinderen. Dat zouden ze zélf ook moeten willen.
En ik zie de vaders die dat willen het ook gewoon doen. Mijn man, broer en beste vriend zijn allemaal vaders die zich net zoveel inzetten als de moeder. En die hebben toch echt 3 totaal verschillende vrouwen als moeder van hun kinderen. Daar hoef ik niks voor op te geven ofzo.
Mijn ex was en is een hele leuke betrokken vader. Fysiek alleen nu wat minder aanwezig (70/30). Maar we staan nog steeds samen aan het roer en ik luister naar zijn advies en hij naar die van mij. Over deze ruimte gaat het. Het is niet zo dat omdat ons kind meer bij mij is, mijn rol als ouder meer waard geworden is.
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:31
Ik vind het vreselijk dat je dochter hier vanaf weet. Je koppelt de liefde van haar vader nu aan een geld bedrag. Hij wil minder betalen, dus hij houdt ook minder van je. Iemand van 14 jaar zou dit niet moeten weten.
Je ex had al een herberekening kunnen indienen toen je ging trouwen, aangezien je huidige man dan ook verantwoordelijk werd voor je dochter. Maar dat heeft hij niet gedaan. Hij had ook een herberekening kunnen aanvragen toen, hij 2 kinderen erbij kreeg. Dat was ook een moment geweest waar het kon.
Dit heeft ie allemaal niet gedaan. Hij doet het pas na het tussen jullie is geëscaleerd. Ik weet niet waarom je het zo persoonlijk aantrekt. Jullie hebben het toch goed?
Je ex had al een herberekening kunnen indienen toen je ging trouwen, aangezien je huidige man dan ook verantwoordelijk werd voor je dochter. Maar dat heeft hij niet gedaan. Hij had ook een herberekening kunnen aanvragen toen, hij 2 kinderen erbij kreeg. Dat was ook een moment geweest waar het kon.
Dit heeft ie allemaal niet gedaan. Hij doet het pas na het tussen jullie is geëscaleerd. Ik weet niet waarom je het zo persoonlijk aantrekt. Jullie hebben het toch goed?
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:37
Zie het opvoeden met je ex als een ship. Laat de ander ook aan het roer, en ga dan niet zijn vaardigheden bekritiseren. Beslis samen waarin geïnvesteerd moet worden en waar het schip gerepareerd moet worden.
En kijk naar wat een gebeurd met het schip wanneer jij het roer niet over wilt geven, of wanneer er om het roer gevochten moet worden.
En kijk naar wat een gebeurd met het schip wanneer jij het roer niet over wilt geven, of wanneer er om het roer gevochten moet worden.
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:55
Wat een onzin.strings-attached schreef: ↑09-10-2020 20:30Ik neem aan dat je die kinderen wilde. En ja aan kinderen nemen zitten consequenties. Anders had je die dus niet moeten nemen. Had je na de scheiding zo'n flatje kunnen huren.
Voor de rest. Rancune. Had de kinderen dan bij hem gelaten. Je klinkt niet liefdevol naar de kinderen.
Maar jouw carrière en jouw keuze van huis heeft niets met de kosten van een kind te maken natuurlijk.
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:58
Mijn ex schoonzus heeft letterlijk gezegd dat zij meer recht heeft op de kinderen dan mijn broer, omdat zij 'de kinderen erger mist dan hij' als ze er niet zijn. Hartbrekend toen ik mijn nichtje dit hoorde herhalen tegen mijn moeder 'we zijn vaker bij mama oma, omdat mama ons anders te erg mist'. De verdeling is 60/40, omdat mijn broer niet nog meer strijd aan wil gaan en ook bang is de kinderen in een loyaliteitsconflict te brengen.
zaterdag 10 oktober 2020 om 11:12
Maduixa schreef: ↑10-10-2020 10:58Mijn ex schoonzus heeft letterlijk gezegd dat zij meer recht heeft op de kinderen dan mijn broer, omdat zij 'de kinderen erger mist dan hij' als ze er niet zijn. Hartbrekend toen ik mijn nichtje dit hoorde herhalen tegen mijn moeder 'we zijn vaker bij mama oma, omdat mama ons anders te erg mist'. De verdeling is 60/40, omdat mijn broer niet nog meer strijd aan wil gaan en ook bang is de kinderen in een loyaliteitsconflict te brengen.
Soms is inleveren het beste (en het enige) wat je voor je kind kan doen wanneer er zo onredelijk naar de belangen van anderen gekeken wordt. Dan is er iig rust en dat is heel veel waard. Hij heeft dan ook niet opgeven, maar juist het belang van de kinderen voorop gesteld. Ik zie dat als een overwinning.
zaterdag 10 oktober 2020 om 11:33
Niet elk kind of elke ouder is geschikt voor co-ouderschap. Wij hebben er in het belang voor ons kind voor gekozen om het niet te doen. Daarin heeft vader dus een grote opoffering moeten doen.
Toen wij ons kindje kregen hebben we samen besloten dat ik minder zou gaan werken. Maar toen hij 4 werd en wij inmiddels gescheiden waren, ben ik weer fulltime aan de slag gegaan. Voor mijn kind maar ook voor mezelf. Het zou raar zijn als ik mijn ex nog steeds zou afrekenen op beslissingen genomen in een compleet andere situatie. En bovendien heb ik er zelf mee ingestemd, hij heeft me niet gedwongen op parttime te gaan werken.
Toen wij ons kindje kregen hebben we samen besloten dat ik minder zou gaan werken. Maar toen hij 4 werd en wij inmiddels gescheiden waren, ben ik weer fulltime aan de slag gegaan. Voor mijn kind maar ook voor mezelf. Het zou raar zijn als ik mijn ex nog steeds zou afrekenen op beslissingen genomen in een compleet andere situatie. En bovendien heb ik er zelf mee ingestemd, hij heeft me niet gedwongen op parttime te gaan werken.
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:10
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:20
Wat bijzonder dat je zo reageert. Ik lees al heel wat jaren mee, maar moest een nieuw account aanmaken omdat ik zelden of nooit reageer.granny71 schreef: ↑10-10-2020 12:10Dat je (het als compleet nieuw forumlid) helemaal geweldig voor elkaar hebt weten we nu wel Canon.
Maar newsflash; er bestaan nu eenmaal klootzakken en bitches en daar zal je helemaal niets aan kunnen veranderen, hoe vaak je ook loopt te prediken dat jullie het geweldig doen
Nu had ik heel sterk de behoefte om een tegengeluid te laten horen, in de hoop mensen een spiegel voor te houden.
Ooit vind je die klootzak of bitch leuk genoeg om een kind mee te krijgen. Deal with it.
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:24
Ooit vond die klootzak mij leuk genoeg om kinderen mee te maken.
Tot hij 10 jaar later besloot dat zij (een 14 jaar jonger exemplaar) leuker was om de rest van zijn leven mee door te brengen
granny71 wijzigde dit bericht op 10-10-2020 13:43
28.69% gewijzigd
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:31
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:43
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:57
Elk verhaal heeft een andere kant. Zelfs van een klootzak of een bitch (om maar even in die krachttermen te blijven).
En ik weet nog precies waarom mijn ex en ik gescheiden zijn, maar ik weet ook nog waarom we ooit bij elkaar gekomen zijn. Daarnaast is hij de vader van mijn kind, daarin is hij niet veranderd. Ik kan me kapot ergeren en me storen aan (al) zijn (in mijn ogen) negatieve eigenschappen óf ik kijk naar wat hij ons kind te bieden heeft. En ook hier botst het soms, maar in the end komen we er samen uit.
Dat het sommige mensen zo raakt dat het ook goed kan gaan verbaasd me. Boosheid, verdriet en woede zijn soms verslavende emoties. Als dit na zo lange tijd nog zo speelt, kun je ook eens bij jezelf te rade gaan.
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:58
Ik vind het verrassend dat zoveel mensen 250 in de maand weinig vinden. Ik krijg 160 in de maand.
Ik heb geleerd de strijd los te laten (Helaas denkt mijn ex er anders over), ik heb hier ook weleens het een en ander over gezegd. Geld is me zoveel minder waard dan de stress die een strijd mij en mijn kind geeft.
Ben ik soms petty dat mijn ex lekker in zijn koophuis zit? Soms. Maar meestal boeit het me niet. Ik heb het losgelaten. Zoonlief leeft niet op straat en kan gewoon eten.
Ik heb geleerd de strijd los te laten (Helaas denkt mijn ex er anders over), ik heb hier ook weleens het een en ander over gezegd. Geld is me zoveel minder waard dan de stress die een strijd mij en mijn kind geeft.
Ben ik soms petty dat mijn ex lekker in zijn koophuis zit? Soms. Maar meestal boeit het me niet. Ik heb het losgelaten. Zoonlief leeft niet op straat en kan gewoon eten.
zaterdag 10 oktober 2020 om 13:16
Voor 4 van de 5 kinderen die er in totaal zijn is een ander ouderstel (dus ook 1 extra ouder die de kinderen financiert).
zaterdag 10 oktober 2020 om 13:20
Dat het bij jou goed gaat raakt me niet.
Je belerende en prekerige toon wel.
Jij kent mijn verhaal en dat van mijn kinderen niet maar je hebt wel je oordeel klaar.
granny71 wijzigde dit bericht op 10-10-2020 13:44
30.39% gewijzigd
zaterdag 10 oktober 2020 om 13:21
Fijn dat het voor jou goed werkt.Canon2 schreef: ↑09-10-2020 19:48Wat ik wil zeggen. Zie je ex partner niet als een geldautomaat en logeeradres, maar als iemand waarmee je op gelijke voet je kind opvoedt. Iemand die het leven van je kind verrijkt, maar niet altijd op een manier zoals jij het zou doen of wenst.
Als je dat kan, wordt het voor alle partijen fijner en zul je vanzelf zien dat er meer mogelijk is. Door rigide je eigen visie op het ouderschap door te drukken bereik je niks meer dan afstand wat uiteindelijk je kind zal schaden.
Vaders hoeven niks terug te pakken, of te strijden als moeders niks afnemen. Een strijd ik welke vorm dan ook heeft altijd effect op het kind. Besef dat goed.
En natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar 9 van de 10 keer is het hetzelfde verhaal. De moeder is de fanatische, onzelfzuchtige opvoeder en de vader is de egoïstische niksnut.
Weet je hoeveel vrouwen gaan scheiden omdat hun man, naast een niet-betrokken echtgenoot, ook een niet-betrokken vader is en ze het gevoel hebben dat ze alles alleen moeten doen? Dit wordt soms beter na de scheiding, maar alleen als de vader dan eindelijk zijn rol wel pakt. Dat doet hij dan op de tijden dat hij het kind heeft. Niemand kan hem daar tegenhouden, want het is zijn huis, zijn huishouden, zijn opvoeding.
Helaas zijn er ook mannen die na de scheiding proberen om hun ex in de greep te houden met eisen op opvoedkundig gebied als het kind bij de moeder is.
Kun je je voorstellen dat er ook een percentage vaders is dat daadwerkelijk objectief gezien en zonder bemoeienis van moeder een niet-betrokken vader is, of is alles altijd de schuld van de vrouw in jouw ogen?
Er is overigens ook een klein percentage moeders dat na de scheiding zegt: hé sterkte hè, ik stuur nog wel eens een verjaardagskaartje. Maar meestal zijn dat extreme gevallen met verslavingsproblematiek en psychiatrische problemen. Terwijl de mannelijke equivalent heel prima gewoon je collega op je werk kan zijn.
