![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker
zaterdag 8 mei 2021 om 09:08
Hi allemaal,
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 8 mei 2021 om 09:13
Vreselijk! Wat kan ik meer aan je zeggen?
Heb je een entourage bij wie je je hart kan luchten?
Wat staat er de komende week op jouw programma wat onderzoeken betreft?
Wat hebben de dokters tot hiertoe al gezegd?
Misschien is mijn post ook verward, want ik voel jouw pijn: zo jong, zo kort mama, zo k*t.
Liefs, mamme- zel uit België
Heb je een entourage bij wie je je hart kan luchten?
Wat staat er de komende week op jouw programma wat onderzoeken betreft?
Wat hebben de dokters tot hiertoe al gezegd?
Misschien is mijn post ook verward, want ik voel jouw pijn: zo jong, zo kort mama, zo k*t.
Liefs, mamme- zel uit België
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 8 mei 2021 om 09:18
Jeetje wat ontzettend heftig voor je.
Schrijf hier vooral van je af!
Hoop dat er snel meer duidelijk wordt want met die onzekerheid gaan er alleen maar heel veel scenario's door je hoofd.
Schrijf hier vooral van je af!
Hoop dat er snel meer duidelijk wordt want met die onzekerheid gaan er alleen maar heel veel scenario's door je hoofd.
![Hug :hug:](./../../../smilies/1_hug.gif)
boardbabe82 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 09:19
0.51% gewijzigd
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
zaterdag 8 mei 2021 om 09:45
Bedankt voor de lieve reacties. Ik ben op dit moment vooral in paniek inderdaad. Uitzaaiingen..het klinkt zo uitzichtloos. Ergens wil ik helemaal geen onderzoeken meer, ik wil het niet weten. Ik hoor steeds de woorden 'we kunnen niks meer doen' door mijn hoofd spoken. Ik probeer mijn zoontje veel te knuffelen en te genieten, maar uiteindelijk eindigt het steeds met zijn haartjes vol tranen en dat ik alleen maar kan herhalen dat ik zozozoveel van hem houd, zo trots op hem ben, en dat het me zo spijt dat ik hem hier niet voor kan behoeden.
Ik heb cold turkey moeten stoppen met borstvoeding omdat ik zware pijnstillers nodig heb. Hij snapt er niks van.. kruipt tegen me aan maar krijgt niks en wordt heel onrustig en verdrietig. Mijn hart breekt als ik zie hoe hij me vragend aankijkt waarom hij niet bij mama mag drinken?
Ik heb een hele lieve vriend maar die is natuurlijk ook kapot. Niemand hoopt zo jong rekening te moeten houden met alleenstaand ouderschap. Ik heb geen ouders maar wel een lieve broer, zus en schoonmoeder die ons ook veel helpen nu met de kleine.
De vervolgstappen nu: er is bloed afgenomen om te testen op varianten van bloedkanker. Verder krijg ik binnenkort een PET scan en een mammografie om te kijken of er nog meer kanker in mijn lichaam zit. Het gunstigste scenario zou nu zijn dat dit alles is, of dat ik een behandelbare bloedkanker heb. Maar de artsen leken vooral te vrezen voor een primaire tumor die nog kan opduiken. Ik probeer te hopen maar het voelt alsof dat naief is. Maar afscheid nemen van mijn baby.. zoveel moeten missen..daar kan ik nog niet aan geloven.
Ik heb cold turkey moeten stoppen met borstvoeding omdat ik zware pijnstillers nodig heb. Hij snapt er niks van.. kruipt tegen me aan maar krijgt niks en wordt heel onrustig en verdrietig. Mijn hart breekt als ik zie hoe hij me vragend aankijkt waarom hij niet bij mama mag drinken?
Ik heb een hele lieve vriend maar die is natuurlijk ook kapot. Niemand hoopt zo jong rekening te moeten houden met alleenstaand ouderschap. Ik heb geen ouders maar wel een lieve broer, zus en schoonmoeder die ons ook veel helpen nu met de kleine.
De vervolgstappen nu: er is bloed afgenomen om te testen op varianten van bloedkanker. Verder krijg ik binnenkort een PET scan en een mammografie om te kijken of er nog meer kanker in mijn lichaam zit. Het gunstigste scenario zou nu zijn dat dit alles is, of dat ik een behandelbare bloedkanker heb. Maar de artsen leken vooral te vrezen voor een primaire tumor die nog kan opduiken. Ik probeer te hopen maar het voelt alsof dat naief is. Maar afscheid nemen van mijn baby.. zoveel moeten missen..daar kan ik nog niet aan geloven.
zaterdag 8 mei 2021 om 09:45
Wat een ontzettend rotnieuws, Millie.
Mijn kinderen en ikzelf zijn iets ouder dan jouw baby en jij (mijn jongste is acht), maar ik heb onlangs ook de diagnose kanker gekregen. Mij helpt het mijn kinderen heel veel te knuffelen.
En paniek herken ik, terwijl mijn situatie gunstiger is dan die van jou.
Heb je contact met je huisarts? Die heeft bij mij net wat meer tijd om het daarover te hebben dan artsen in het ziekenhuis.
Mijn kinderen en ikzelf zijn iets ouder dan jouw baby en jij (mijn jongste is acht), maar ik heb onlangs ook de diagnose kanker gekregen. Mij helpt het mijn kinderen heel veel te knuffelen.
En paniek herken ik, terwijl mijn situatie gunstiger is dan die van jou.
Heb je contact met je huisarts? Die heeft bij mij net wat meer tijd om het daarover te hebben dan artsen in het ziekenhuis.
agen wijzigde dit bericht op 08-05-2021 09:48
30.12% gewijzigd
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in