Gezondheid
alle pijlers
Afleggen bij overlijden moeder
donderdag 19 maart 2020 om 13:19
Geen idee of daar een andere benaming voor bestaat, heb het zelf ook moeten opzoeken.
Het gaat dus om het verzorgen/aankleden/etc van een recent overledene.
Mijn tante is recent overleden. Haar dochter is verpleegkundige en zij heeft het afleggen van haar moeder gedaan. Mijn moeder heeft aangegeven dat ze wil dat ik dit ook voor haar doe, dat ik dat leer...
Ik weet niet goed wat ik hierop moet zeggen. Zijn er forummers die hier ervaring mee hebben?
Het gaat dus om het verzorgen/aankleden/etc van een recent overledene.
Mijn tante is recent overleden. Haar dochter is verpleegkundige en zij heeft het afleggen van haar moeder gedaan. Mijn moeder heeft aangegeven dat ze wil dat ik dit ook voor haar doe, dat ik dat leer...
Ik weet niet goed wat ik hierop moet zeggen. Zijn er forummers die hier ervaring mee hebben?
donderdag 19 maart 2020 om 13:49
Doorenvogels55 schreef: ↑19-03-2020 13:47Is dat altijd zo dan? Ik hielp bij mijn tante. We hebben haar aangekleed samen met een verpleegkundige van het huis. Verder is er niets gedaan. Alleen mooie kleren aan.
Een blaas etc wordt in elk geval gecontroleerd / leeggemaakt. Het is wellicht gedaan toen jullie er niet waren. Of een incontinentiebroekje, waar ik eerder in dit topic over las. Misschien verschilt het? Als iemand al weken niet heeft gegeten is het wellicht anders als dat iemand nog ontlasting etc heeft.
donderdag 19 maart 2020 om 13:58
donderdag 19 maart 2020 om 13:59
Ik heb samen met mijn zusje mijn moeder gewassen, aangekleed en opgemaakt/haren gedaan. En ik vond het heel fijn om dit als laatste nog voor haar te kunnen doen. De uitvaartverzorger begeleidde ons hierin, vertelde wat de volgende stap was, hielp ons met hoe je het beste vast kon houden en kleding kon aantrekken etc.
We hebben het hier van te voren nooit over gehad en ik had me van te voren nooit kunnen voorstellen dat ik dit zou durven/willen. Maar op het moment zelf ging dit zo natuurlijk/vanzelfsprekend. De uitvaartverzorger bracht het ook als onderdeel van het proces van afscheid nemen.
Dit maakte ook dat ik het helemaal niet naar vond om de dagen daarna haar lichaam aan te raken en naar haar te kijken. Ik denk dat ik dat anders wel had gehad.
De uitvaartverzorgers waren trouwens enorm respectvol en vakkundig. Zou het kunnen dat je moeder geen vertrouwen heeft in een ander dan jij? Of dat ze bang is? Wellicht helpt het als ze zelf al een uitvaartondernemer kan zoeken waar ze een goed gevoel bij heeft.
Ik had trouwens mn moeder al jaaaren niet naakt gezien, maar dat voelde helemaal niet raar/vreemd. Ik vond het fijn dat ik degene was die haar kon wassen en niet een onbekende man.
We hebben het hier van te voren nooit over gehad en ik had me van te voren nooit kunnen voorstellen dat ik dit zou durven/willen. Maar op het moment zelf ging dit zo natuurlijk/vanzelfsprekend. De uitvaartverzorger bracht het ook als onderdeel van het proces van afscheid nemen.
Dit maakte ook dat ik het helemaal niet naar vond om de dagen daarna haar lichaam aan te raken en naar haar te kijken. Ik denk dat ik dat anders wel had gehad.
De uitvaartverzorgers waren trouwens enorm respectvol en vakkundig. Zou het kunnen dat je moeder geen vertrouwen heeft in een ander dan jij? Of dat ze bang is? Wellicht helpt het als ze zelf al een uitvaartondernemer kan zoeken waar ze een goed gevoel bij heeft.
Ik had trouwens mn moeder al jaaaren niet naakt gezien, maar dat voelde helemaal niet raar/vreemd. Ik vond het fijn dat ik degene was die haar kon wassen en niet een onbekende man.
vicky87 wijzigde dit bericht op 19-03-2020 14:03
8.15% gewijzigd
donderdag 19 maart 2020 om 14:00
Allemaal heel erg bedankt voor jullie ervaringen! 
Ik vind ze allemaal waardevol.
En het klopt dat het nu heel moeilijk is in te schatten hoe dat dan voelt.
Waarom ze die vraag stelt? Ik denk dat ze het een mooi gebaar vindt voor mijn tante, zeker omdat haar kinderen zo nog iets voor haar konden doen na een lange lijdensweg. Een begrafenis in de meest klassieke zin, zal er in deze tijd niet zijn, jammer genoeg, misschien speelt dat ook mee. Of het feit dat mijn tante altijd alles voor een ander deed en dat haar kinderen nu eindelijk iets konden terugdoen voor haar.
Ik vind ze allemaal waardevol.
En het klopt dat het nu heel moeilijk is in te schatten hoe dat dan voelt.
Waarom ze die vraag stelt? Ik denk dat ze het een mooi gebaar vindt voor mijn tante, zeker omdat haar kinderen zo nog iets voor haar konden doen na een lange lijdensweg. Een begrafenis in de meest klassieke zin, zal er in deze tijd niet zijn, jammer genoeg, misschien speelt dat ook mee. Of het feit dat mijn tante altijd alles voor een ander deed en dat haar kinderen nu eindelijk iets konden terugdoen voor haar.
donderdag 19 maart 2020 om 14:02
Toen een familielid overleed heb ik ook geassisteerd bij het aankleden. Het 'technische' gedeelte heb ik niet durven doen, dat heb ik aan de uitvaartverzorgers overgelaten. Ik vond het uiteindelijk heel fijn dat ik het heb gedaan, maar dat terwijl ik eerst alleen maar dacht: Ik ga dit niet doen.
Doe waar jij je goed bij voelt TO.
Doe waar jij je goed bij voelt TO.
donderdag 19 maart 2020 om 14:11
Wanneer het moment daar is zul jij weten wat je wil. Dat kun jij nog niet niet invullen denk ik. Wanneer jouw moeder daadwerkelijk komt te overlijden ga jij voelen wat je wil en kan. Je hoeft daar niks voor te leren, er komt een professioneel iemand bij. Mijn moeder is na 10 dagen ziekbed onverwachts overleden. Diegene die mijn moeder kwam af te leggen vroeg meteen aan mij, mijn 2 zussen en broer, 'Wil er iemand mee helpen?' Mijn broer wilde niet. Mijn oudste zus twijfelde, had altijd gezegd, ik zou het wel willen doen, maar het moment daar kon ze het niet. Mijn middelste zus en ik zeiden meteen ja, zonder twijfel. Ik ben nog steeds blij dat ik het samen met mijn zus heb mogen doen. Samen hebben we haar gewassen, zo respectvol, zo mooi. Ik heb de haren van mijn moeder nog gedaan, lippenstift opgedaan, zodat ze voor ons weer onze moeder was. Voor mij is het heel goed geweest om het af te sluiten, dit was voor mij het laatste wat ik voor mijn gevoel voor mijn moeder kon doen. Maar nogmaals, je voelt pas als het moment daar is wat je kan en wil. Wij werden heel goed begeleid hierin. Zeg idd tegen je moeder dat je dat nu nog niet kan invullen, je kan zo anders reageren midden in de emoties. Zelf vond ik het heel erg 'mooi' om te kunnen doen. Ik kan mij andersom ook voorstellen, dat het te dichtbij komt.
donderdag 19 maart 2020 om 14:13
Hoi! Ik heb er ervaring mee. Mijn opa is 1,5 jaar geleden overleden. Mijn tante wilde dit graag doen, en ik besloot ook mee te gaan. Ik heb wel vaker overleden mensen gezien in mijn werk als arts dus het was allemaal niet heel nieuw qua praktische dingen, maar wel qua emotie natuurlijk. Bij opa kwam de DELA bij oma thuis om de uitvaart etc. te bespreken. Toen gaf hij ook aan wanneer de verzorging zou plaatsvinden. Toen mijn tante aan gaf dat zij dat wilde doen, moest er een andere/ruimere tijd gekozen worden. Het is ook niet zo dat je dat dan alleen mag doen. Ik denk dat als je dat wilt, dat je echt een opleiding nodig hebt. Wij waren gewoon samen met 2 dames van de uitvaartverzorging daar. Zij deden bepaalde handelingen, zoals de onderkaak vasthechten aan de bovenkaak, en wij hielpen met de verdere verzorging. Aankleden, haren kammen, zijn geurtje op spuiten etc. Ik heb er absoluut geen spijt van, het was een bijzonder moment. Als je er nog meer van wilt weten, dan stel gerust je vragen.
donderdag 19 maart 2020 om 14:13
Gecondoleerd met het overlijden van je tante.
Ik snap de vraag van je moeder wel. Jaren terug overleed mijn oom, ik was puber en ik hoorde dat mijn tante de laatste verzorging heeft gedaan (iig wassen, aankleden enz) en ik vond dat zoiets bizars.
Een jaar of 10 erna overleed mijn eigen man en ik kreeg die vraag en zonder ook maar 1 seconde te twijfelen heb ik ja gezegd.
Er was iemand bij van de thuiszorg dat duurde even want ze wilde iemand die al vaker de laatste verzorging had je gedaan met een jong iemand (was 27) en wat was het fijn. Ze vroeg of hij preuts was, dat was hij, en of ik het dan goed vond dat zij zich om draaide terwijl ik zijn schaamstreek waste. Ze gaf wat waarschuwingen wat zou kunnen gebeuren (geluiden, lichaamsstoffen enz)
Ze keek een beetje gek op toen we bijna klaar waren om schoenen aan te trekken toen ik zei: eerst zijn teennagels knippen. Ze zei heel voorzichtig: je weet toch dat hij dat niet meer voelt. Maar ik deed altijd zijn teennagels (uh ja ik weet het) en mocht dit wekenlang niet doen ivm kans op bloedingen bij zijn ziekte)
Het voelde allemaal zo natuurlijk, zo zoals het hoorde en ik ben tot op de dag van vandaag blij dat ik dit heb kunnen doen voor hem.
Echter had je me het een paar dagen voor zijn overlijden vast aan mij gevraagd zou ik denk ik gezegd hebben het niet te willen of nog niet te weten.
Het is een beetje een gewetensvraag van je moeder uit emotie. Ik zou de vraag voor nu even laten rusten en dit ook aangeven. Zoals andere al schrijven er is geen training pfzo voor nodig dus je kan prima op dat moment zelf beslissen en dat ook zo benoemen aan je moeder als de heftigste emoties van het overlijden van je tante weg zijn.
Veel sterkte sowieso hoor overlijden zijn altijd vreselijk maar in deze tijd ook nog eens een zeer zware extra opgave.
Ik snap de vraag van je moeder wel. Jaren terug overleed mijn oom, ik was puber en ik hoorde dat mijn tante de laatste verzorging heeft gedaan (iig wassen, aankleden enz) en ik vond dat zoiets bizars.
Een jaar of 10 erna overleed mijn eigen man en ik kreeg die vraag en zonder ook maar 1 seconde te twijfelen heb ik ja gezegd.
Er was iemand bij van de thuiszorg dat duurde even want ze wilde iemand die al vaker de laatste verzorging had je gedaan met een jong iemand (was 27) en wat was het fijn. Ze vroeg of hij preuts was, dat was hij, en of ik het dan goed vond dat zij zich om draaide terwijl ik zijn schaamstreek waste. Ze gaf wat waarschuwingen wat zou kunnen gebeuren (geluiden, lichaamsstoffen enz)
Ze keek een beetje gek op toen we bijna klaar waren om schoenen aan te trekken toen ik zei: eerst zijn teennagels knippen. Ze zei heel voorzichtig: je weet toch dat hij dat niet meer voelt. Maar ik deed altijd zijn teennagels (uh ja ik weet het) en mocht dit wekenlang niet doen ivm kans op bloedingen bij zijn ziekte)
Het voelde allemaal zo natuurlijk, zo zoals het hoorde en ik ben tot op de dag van vandaag blij dat ik dit heb kunnen doen voor hem.
Echter had je me het een paar dagen voor zijn overlijden vast aan mij gevraagd zou ik denk ik gezegd hebben het niet te willen of nog niet te weten.
Het is een beetje een gewetensvraag van je moeder uit emotie. Ik zou de vraag voor nu even laten rusten en dit ook aangeven. Zoals andere al schrijven er is geen training pfzo voor nodig dus je kan prima op dat moment zelf beslissen en dat ook zo benoemen aan je moeder als de heftigste emoties van het overlijden van je tante weg zijn.
Veel sterkte sowieso hoor overlijden zijn altijd vreselijk maar in deze tijd ook nog eens een zeer zware extra opgave.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 19 maart 2020 om 14:15
Bij mijn vader heb ik meegeholpen samen met anderen en mijn moeder en mijn schoonvader heb ik als enige bloedverwant samen met de verzorgers van de uitvaartonderneming afgelegd. De kapjes in de ogen en de hechting in de mond heb ik niet zelf gedaan. Maar wel het wassen en aankleden (met hulp). Mijn moeder heb ik opgemaakt.
Ik vond het heel waardevol om te doen, maar ik vind het ook helemaal niet eng. Een uurtje voor mijn moeder overleed, zei ik tegen haar dat ik haar zou afleggen en dat vond ze heel erg fijn.
Het is echt enorm persoonlijk of je het wilt doen of niet.
Ik vond het heel waardevol om te doen, maar ik vind het ook helemaal niet eng. Een uurtje voor mijn moeder overleed, zei ik tegen haar dat ik haar zou afleggen en dat vond ze heel erg fijn.
Het is echt enorm persoonlijk of je het wilt doen of niet.
donderdag 19 maart 2020 om 14:29
donderdag 19 maart 2020 om 14:33
Dat volstoppen wordt ook lang niet altijd meer gedaan. Nog nooit meegemaakt en werk in de zorg.Doorenvogels55 schreef: ↑19-03-2020 13:47Is dat altijd zo dan? Ik hielp bij mijn tante. We hebben haar aangekleed samen met een verpleegkundige van het huis. Verder is er niets gedaan. Alleen mooie kleren aan.
justagirly wijzigde dit bericht op 19-03-2020 14:36
8.15% gewijzigd
donderdag 19 maart 2020 om 14:34
Nee wij zijn niet weggeweest maar id eten en drinken was al weken minimaal. Incontinentiebroekje zou id kunnen. Die droeg ze sowieso.Pergamon schreef: ↑19-03-2020 13:49Een blaas etc wordt in elk geval gecontroleerd / leeggemaakt. Het is wellicht gedaan toen jullie er niet waren. Of een incontinentiebroekje, waar ik eerder in dit topic over las. Misschien verschilt het? Als iemand al weken niet heeft gegeten is het wellicht anders als dat iemand nog ontlasting etc heeft.
donderdag 19 maart 2020 om 14:45
Poloppie schreef: ↑19-03-2020 13:48Ik denk dat ik haar ga antwoorden dat ik het een moeilijke vraag vind en dat ik het wil doen als het op dat moment goed voelt voor mij. Het is hopelijk nog ver weg...
Ze heeft het ook aan mijn broer gevraagd, maar ik heb hem zelf nog niet gehoord sinds ze die vraag stelde, dus heb geen idee wat zijn antwoord is.
Kies voor jezelf, want jij moet na een overlijden wel door kunnen met je leven.
De vraag stellen mag natuurlijk altijd , maar voel je niet verplicht en doe wat goed voelt voor jou.
Een eerlijk gesprek en geen beloftes.
donderdag 19 maart 2020 om 15:14
justagirly schreef: ↑19-03-2020 14:33Dat volstoppen wordt ook lang niet altijd meer gedaan. Nog nooit meegemaakt en werk in de zorg.
Dit was in het buitenland, misschien dat het daarom iets anders was. Alhoewel ik weet dat hier in Nederland ook een aantal dingen worden gedaan die ik niet zelf wil zien of doen (mond, ogen)
donderdag 19 maart 2020 om 15:31
Lijkstijfheid heffen zij tijdelijk op. Als het lichaam gekoeld wordt, wordt het lichaam niet meer 'slap'. Ze leggen idd alles goed uit en gaven ook op al mijn vragen antwoord.Pergamon schreef: ↑19-03-2020 13:43Lijkstijfheid verdwijnt overigens na gemiddeld 24 uur. Je zou dus kunnen overwegen pas het wassen etc te doen na die periode.
Je kan ook beslissen om het op dat moment zelf te kiezen. Ik ben geweldig geholpen door een professional. Die deed het voor, legde uit, beantwoordde mijn vragen, deed het stapje voor stapje. Dat was super fijn en heel helpend.
donderdag 19 maart 2020 om 16:59
Dat wordt alsnog gedaan, nadat overledenen bij de zorg vandaan komen.justagirly schreef: ↑19-03-2020 14:33Dat volstoppen wordt ook lang niet altijd meer gedaan. Nog nooit meegemaakt en werk in de zorg.
donderdag 19 maart 2020 om 17:04
Ik heb het gedaan bij mijn vader. Ik had dat ook nog nooit eerder gedaan dus iemand van het uitvaartcentrum hielp. Hele fijne mevrouw. Ze praatte mij door de stappen heen en als ik iets eng vond (door lijkstijfheid) dan nam ze dat stapje even over en kon ik weer verder.
Bij mijn oma jaren eerder mocht ik de make-up doen. Daar was een man bij die nuttige tips gaf.
Ik denk niet dat je daar speciaal iets voor hoeft te leren als nabestaande, er zijn altijd professionals die je kunnen helpen.
Bij mijn oma jaren eerder mocht ik de make-up doen. Daar was een man bij die nuttige tips gaf.
Ik denk niet dat je daar speciaal iets voor hoeft te leren als nabestaande, er zijn altijd professionals die je kunnen helpen.
