Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
zaterdag 30 september 2017 om 21:58
Zelfverschonende bedden, speciaal voor ons, dat zou de uitvinding van de eeuw zijn niet ?
nounou
zondag 1 oktober 2017 om 00:31
*Je hoeft niets weg te halen hoor Zaza want in jouw reacties is mijn verhaal niet herkenbaar meer*.
Ik kan mijn overgangsklachten niet linken aan eten of drinken. Maar dat kan ook komen omdat ik andere aandoeningen heb waardoor ik heel goed naar mijn lijf heb leren luisteren en op bepaalde momenten sommige dingen links laat liggen (of net de lepel in de pot mayo steek die ik eigenlijk niet eens lust omdat mijn lijf 'vet' nodig heeft).
Ik heb zelden 'boel' met man maar gisteren was het behoorlijk hommeles en helemaal mijn schuld. Zo onredelijk!!!???!!! En ik weet het op het moment zelf en kan het niet keren. Het erge is dat hoe bozer ik op mezelf word, hoe harder ik van leer trek. Zo ken ik mezelf helemaal niet en zo wil ik echt niet zijn. Herkent iemand dit?
Ik kan mijn overgangsklachten niet linken aan eten of drinken. Maar dat kan ook komen omdat ik andere aandoeningen heb waardoor ik heel goed naar mijn lijf heb leren luisteren en op bepaalde momenten sommige dingen links laat liggen (of net de lepel in de pot mayo steek die ik eigenlijk niet eens lust omdat mijn lijf 'vet' nodig heeft).
Ik heb zelden 'boel' met man maar gisteren was het behoorlijk hommeles en helemaal mijn schuld. Zo onredelijk!!!???!!! En ik weet het op het moment zelf en kan het niet keren. Het erge is dat hoe bozer ik op mezelf word, hoe harder ik van leer trek. Zo ken ik mezelf helemaal niet en zo wil ik echt niet zijn. Herkent iemand dit?
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
zondag 1 oktober 2017 om 11:14
Oke ik heb dat vroeger weleens gebruikt om de menstruatie uit te stellen toen ik niet aan de pil was . En daar was het ook een perfect middel voor. Enigste bijwerking die ik daarvan had was vocht vast houden.
Ik heb na 6 weken Provera gekregen om de boel schoon te maken het is een chemische curretage. Heftig als de boel los breekt.
Ik heb na 6 weken Provera gekregen om de boel schoon te maken het is een chemische curretage. Heftig als de boel los breekt.
zondag 1 oktober 2017 om 12:01
Ja nou en hoe!!Oudblond schreef: ↑01-10-2017 00:31Ik heb zelden 'boel' met man maar gisteren was het behoorlijk hommeles en helemaal mijn schuld. Zo onredelijk!!!???!!! En ik weet het op het moment zelf en kan het niet keren. Het erge is dat hoe bozer ik op mezelf word, hoe harder ik van leer trek. Zo ken ik mezelf helemaal niet en zo wil ik echt niet zijn. Herkent iemand dit?
Heel verschrikkelijk vond ik dat, weten dat je 'fout zit' maar met geen mogelijkheid kunnen afremmen..
Of dat alles en iedereen je irriteert, voor de voeten loopt of stomme dingen doet die je NIET kunt negeren.. ze moesten allemaal opdonderen en dat gevoel werd steeds sterker
Omdat het mij jarenlang ontging dat de overgang zoveel verschillende vormen kan hebben ( en ik maar op die opvliegers zat te wachten )
overviel het me zo verschrikkelijk, alsof ik voortdurend in een PMSroes rondliep. Ik heb het al eerder geschreven: ik dacht echt dat ik knettergek aan het worden was.
Mij heeft inlezen in de materie erg geholpen, weten op hoeveel manieren de overgang zich manifesteert helpt me vaak ,maar niet altijd, net op tijd een beetje af te remmen zodat eea niet al te zeer uit de hand loopt.
En ik heb de indruk dat mijn pillen ook de scherpe randen wegnemen, dat t lukt om tot 7 te tellen voordat ik van leer trek
En als dat door een placebo-effect komt (omdat fyto-/homeopathie niet zou werken) vind ik het ook prima.. het leven is voor iedereen een heel stuk prettiger op deze manier.
zondag 1 oktober 2017 om 12:48
Ja het is wel een gek middel, het helpt om menstruatie uit te stellen, een cyclus op te wekken en in mijn geval om een wekenlange bloeding eindelijk te stoppen( gebeurde ook meteen binnen 24 uur). Heb de lijst met mogelijke bijwerking maar niet gelezen maar ik heb gelukkig nergens last vanSuperhuisvrouw schreef: ↑01-10-2017 11:14Oke ik heb dat vroeger weleens gebruikt om de menstruatie uit te stellen toen ik niet aan de pil was . En daar was het ook een perfect middel voor. Enigste bijwerking die ik daarvan had was vocht vast houden.
Ik heb na 6 weken Provera gekregen om de boel schoon te maken het is een chemische curretage. Heftig als de boel los breekt.
zondag 1 oktober 2017 om 12:54
Teaus schreef: ↑01-10-2017 12:01Ja nou en hoe!!
Heel verschrikkelijk vond ik dat, weten dat je 'fout zit' maar met geen mogelijkheid kunnen afremmen..
Of dat alles en iedereen je irriteert, voor de voeten loopt of stomme dingen doet die je NIET kunt negeren.. ze moesten allemaal opdonderen en dat gevoel werd steeds sterker
Omdat het mij jarenlang ontging dat de overgang zoveel verschillende vormen kan hebben ( en ik maar op die opvliegers zat te wachten )
overviel het me zo verschrikkelijk, alsof ik voortdurend in een PMSroes rondliep. Ik heb het al eerder geschreven: ik dacht echt dat ik knettergek aan het worden was.
Mij heeft inlezen in de materie erg geholpen, weten op hoeveel manieren de overgang zich manifesteert helpt me vaak ,maar niet altijd, net op tijd een beetje af te remmen zodat eea niet al te zeer uit de hand loopt.
En ik heb de indruk dat mijn pillen ook de scherpe randen wegnemen, dat t lukt om tot 7 te tellen voordat ik van leer trek
En als dat door een placebo-effect komt (omdat fyto-/homeopathie niet zou werken) vind ik het ook prima.. het leven is voor iedereen een heel stuk prettiger op deze manier.
Ook zo verschrikkelijk herkenbaar. Voorbeeld, ik had vorige week gekookt bij mijn moeder, de allerliefste schat van 82. Man at ook mee. Ik had mezelf geen vlees opgeschept alleen salade en groente. Wil je geen vlees zegt moeder er is toch genoeg begin ik meteen te schreeuwen
" als ik het zou willen hebben had ik het heus wel gepakt hoor" . Da s echt een dieptepunt, schreeuwen tegen je eigen lieve oude moeder. Man en zij keken me ook heel verbaasd aan is zo niets voor mij. Direct excuus aangeboden en uitgelegd dat ik geen kort lontje heb maar helemaal geen lontje ( was nog in die weken dat ik non stop vloeide en helemaal depri was.) Het is een soort combinatie van wanhoop, woede en lethargie. Gewoon eng. Ik heb met man afgesproken dat ik het aangeef als ik me zo rot voel. Gelukkig blijft hij heel rustig en lief. Die man verdient een lintje echt want ik ben regelmatig enorm onredelijk. Heb al Mn energie nodig om op Mn werk normaal te blijven doen denk ik.
zondag 1 oktober 2017 om 14:58
Het onredelijke herken ik heel goed, inderdaad een héél kort lontje, of als een vuurwerkbom die gelijk in het gezicht van de ander ontploftOudblond schreef: ↑01-10-2017 00:31
Ik heb zelden 'boel' met man maar gisteren was het behoorlijk hommeles en helemaal mijn schuld. Zo onredelijk!!!???!!! En ik weet het op het moment zelf en kan het niet keren. Het erge is dat hoe bozer ik op mezelf word, hoe harder ik van leer trek. Zo ken ik mezelf helemaal niet en zo wil ik echt niet zijn. Herkent iemand dit?
Omdat mijn lief niet bij mij in huis woont speelt het in onze relatie gelukkig niet zo'n grote rol.
Omdat ik al heel lang ook met PTSS kamp is het mij nooit zo duidelijk geweest wat waaraan lag, het werd een jaar of acht geleden alleen maar steeds erger, dat was waarschijnlijk dus wel de overgang.
Maar ook tekeergaan tegen totaal onbekenden hoor, op straat tegen idioten die geen voorrang geven, of gevaarlijke dingen doen met de auto,
of pubers die totaal gefixeerd op hun smartphone oversteken, nou, noem maar op.
Zelfs tegen een medewerkster van de kaasafdeling die op mijn redelijke vraag iets totaal doms en onredelijks zei. Niet dat ik dan ga schelden als een 'viswijf', hoewel ik dat ook wel zou willen kunnen, maar daar ben ik nog net te geremd voor; gelukkig maar, waarschijnlijk.
Vreemd genoeg lukt het me de laatste maanden juist wel om drie seconden afstand tot mijn onredelijkheid te houden, even ademhalen, en wat om mezelf lachen, en wél iets scherps zeggen (dat wel) maar niet totaal lós te gaan.
En dat terwijl ik wel midden in de lastigste periode zit, dacht ik. Misschien dat het ook een kwestie is van wennen aan je nieuwe zelf ?
nounou
zondag 1 oktober 2017 om 17:35
zondag 1 oktober 2017 om 18:05
Nou, prachtig geformuleerd, die ga ik onthouden !RockOla schreef: ↑01-10-2017 17:35Och ja...ik kan me ook overal druk om maken. Zo easy als ik 5 jaar geleden was...nu loop ik bijna 24 uur per dag met het mes tussen mijn tanden. Ik ben soms echt zo kwaad...loop door de deur zonder hem te openen..
Heb soms ook medelijden met mijn man. Gelukkig is hij heel begripvol, de schat.
Helleveeg is eigenlijk een erg denigrerende naam voor vrouwen in deze staat, maar ik stel voor dat we het als geuzennaam gaan gebruiken.
nounou
maandag 2 oktober 2017 om 20:54
maandag 2 oktober 2017 om 21:06
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige kenau ben geworden! Mijn man geeft me gelukkig ook heel veel krediet en daar voel ik me dan weer schuldig om want IK HOEF GEEN KREDIET, ik moet gewoon normaal doen en mijn lieve zelf zijn die het goed heeft met mijn man! Frustrerend inderdaad. En ook ik krijg het wel voor elkaar om 'normaal' te zijn op het werk. Zo gek hoe dat dan weer werkt. Die 9 uur per dag lukt het wel, maar daarvoor en daarnablauwuiltje schreef: ↑01-10-2017 12:54Ook zo verschrikkelijk herkenbaar. Voorbeeld, ik had vorige week gekookt bij mijn moeder, de allerliefste schat van 82. Man at ook mee. Ik had mezelf geen vlees opgeschept alleen salade en groente. Wil je geen vlees zegt moeder er is toch genoeg begin ik meteen te schreeuwen
" als ik het zou willen hebben had ik het heus wel gepakt hoor" . Da s echt een dieptepunt, schreeuwen tegen je eigen lieve oude moeder. Man en zij keken me ook heel verbaasd aan is zo niets voor mij. Direct excuus aangeboden en uitgelegd dat ik geen kort lontje heb maar helemaal geen lontje ( was nog in die weken dat ik non stop vloeide en helemaal depri was.) Het is een soort combinatie van wanhoop, woede en lethargie. Gewoon eng. Ik heb met man afgesproken dat ik het aangeef als ik me zo rot voel. Gelukkig blijft hij heel rustig en lief. Die man verdient een lintje echt want ik ben regelmatig enorm onredelijk. Heb al Mn energie nodig om op Mn werk normaal te blijven doen denk ik.
Gelukkig is niet elke dag zo want dan zou ik niet eens met mezelf kunnen samenwonen 
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
maandag 2 oktober 2017 om 21:37
Dat vind ik ook zo moeilijk. Ik ben heel goed in 'moeilijke tijden doorkomen' maar dan is er wel een soort van stappenplan dat ik hierin niet heb. Vermits ik vervroegd in de overgang gekomen ben had ik het idee dat ik er dus ook 'vervroegd' klaar mee zou zijn. Nee dus en nog steeds geen idee hoelang dit nog duurt en wat me nog te wachten staat. En intussen word ik wel kwaad op mijn lijf dat het me dit aandoet. Komt waarschijnlijk ook omdat ik nooit op mijn lijf kan vertrouwen wegens chronische aandoeningen. Daar heb ik mee leren leven, maar ik had geen idee dat ik ook nog met de 'overgang' moest leren leven want zo voelt het na + 10 jaar wel.blauwuiltje schreef: ↑02-10-2017 21:25O wat is de herkenbaarheid fijn! Ik heb een soort vrede gesloten met Mn lichaam want om daar nou boos op te zijn......ik zou wel heel graag een einddatum willen hebben wanneer t circus afgelopen is .....kan de vlag uit tenminste.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
maandag 2 oktober 2017 om 21:46
Haha, bij mij ook. Jammer dat je die dingen bij de overgang niet voorgeschreven krijgt, zou een hoop ellende schelen.redbulletje schreef: ↑02-10-2017 21:40Mijn AD doet wonderen voor mijn korte lontje moet ik zeggen. Heb sinds ik dat slik ook veel minder last van hormonale buien.
Creativity is intelligence having fun
dinsdag 3 oktober 2017 om 13:10
Ach hemel Oudblond en Blauwuiltje, ik hoop niet dat het bij mij zo erg gaat worden. Heb wel al maanden dat ik bij elk minimiem tegenslagje ontzettend kriegel word (vloeken als de theedoek een lusje blijkt te missen of stampvoeten als een verpakking niet open wil, dat soort onzin) . Ken ik eigenlijk alleen uit de tijd dat ik (bijna) overspannen was. Maar tegen andere mensen en gelukkig voor meneer L ook tegen hem heb ik dat niet. Al zal ik het voor de zekerheid eens navragen vanavond 
Sterkte dames!
Sterkte dames!
The owls are not what they seem
dinsdag 3 oktober 2017 om 13:44
O, jeeLadyL0101 schreef: ↑03-10-2017 13:10Ach hemel Oudblond en Blauwuiltje, ik hoop niet dat het bij mij zo erg gaat worden. Heb wel al maanden dat ik bij elk minimiem tegenslagje ontzettend kriegel word (vloeken als de theedoek een lusje blijkt te missen of stampvoeten als een verpakking niet open wil, dat soort onzin) . Ken ik eigenlijk alleen uit de tijd dat ik (bijna) overspannen was. Maar tegen andere mensen en gelukkig voor meneer L ook tegen hem heb ik dat niet. Al zal ik het voor de zekerheid eens navragen vanavond
Sterkte dames!
, herkenbaar, (als ik me ermee mag bemoeien)Dit is de 'milde' variant, misschien bof je en blijft het hierbij ?
Niet alle vrouwen worden 'hellevegen' hoor
nounou
woensdag 4 oktober 2017 om 08:35
Al het bovenstaande is herkenbaar, ik ben af en toe ook niet zo vriendelijk... Maar ik heb nu weer iets nieuws: pukkeltjes op mijn voorhoofd! Ik heb al 20 jaar geen puistjes meer gezien en was altijd aan het smeren op mijn droge vel.
Ik dacht dat de huid met de Jaren nog droger zou worden, maar nee hoor! Vroeger had ik ook wel eens een pukkel voor ik ongesteld moest worden, maar nu heb ik al een paar weken een kerstbalkwekerij boven mijn ogen, maar de menstruatie komt niet...
Ik dacht dat de huid met de Jaren nog droger zou worden, maar nee hoor! Vroeger had ik ook wel eens een pukkel voor ik ongesteld moest worden, maar nu heb ik al een paar weken een kerstbalkwekerij boven mijn ogen, maar de menstruatie komt niet...
