Gezondheid alle pijlers

Ervaringen hypochondrie

04-01-2020 21:09 252 berichten
Hallo allemaal,

Wie is er hypochonder en wil zijn valkuilen en gevoelens hierover delen?

Bijv de kracht van het inbeelden en verergeren van pijntjes?
Ik kan zelf realiteit niet meer onderscheiden van inbeelden. Het is zoiets sterks..

Btw ik vraag geen medisch advies voordat ook dit topic verwijderd wordt!
Alle reacties Link kopieren
To, een scan helpt je echt niet.
Ja even en dan is er weer wat anders.

Het is de hypochondrie die je moet aanpakken. Is een zware psychische aandoening die je leven beheerst.
Je kunt hier advies vragen echter mensen zOnder hypochondrie snappen het niet, wat logisch is.
De angst verlamd je en veroorzaakt vaak ook dat je anders gaat ademhalen. Je lichaam reageert dan vaak met licht in het hoofd worden en een verlammend gevoel in de spieren. Althans bij mij. Eigenlijk is het een angst voor de dood en verlies. Die heeft zich in diverse vormen aan mij geuit. Eigenlijk heb ik van mijn 8ste tot mijn 30ste bijna het hele spectrum aan angststoornissen doorlopen.
Pas tot de dood mij raakte doordat mijn kind letterlijk in mijn buik stierf kon ik er beter mee omgaan. Had ook geen tijd meer voor de angst door het enorme verdriet.
anoniem_377629 wijzigde dit bericht op 15-01-2020 21:09
4.00% gewijzigd
S-Meds schreef:
15-01-2020 20:39
kan je de gedachte: alleen een scan kan mijn angst doen afnemen ook omdraaien in een gedacht die net zo onwaar of misschien wel waar is?
Een bloedonderzoek zal mijn angst niet doen afnemen? Onwaar
Sensu schreef:
15-01-2020 21:08
To, een scan helpt je echt niet.
Ja even en dan is er weer wat anders.

Het is de hypochondrie die je moet aanpakken. Is een zware psychische aandoening die je leven beheerst.
Je kunt hier advies vragen echter mensen zOnder hypochondrie snappen het niet, wat logisch is.
De angst verlamd je en veroorzaakt vaak ook dat je anders gaat ademhalen. Je lichaam reageert dan vaak met licht in het hoofd worden en een verlammend gevoel in de spieren. Althans bij mij. Eigenlijk is het een angst voor de dood en verlies. Die heeft zich in diverse vormen aan mij geuit. Eigenlijk heb ik van mijn 8ste tot mijn 30ste bijna het hele spectrum aan angststoornissen doorlopen.
Pas tot de dood mij raakte doordat mijn kind letterlijk in mijn buik stierf kon ik er beter mee omgaan. Had ook geen tijd meer voor de angst door het enorme verdriet.
Heftig voor je echt vreselijk. Was er even stil van echt.
Je beschrijft ook exact hoe het is hypochondrie..
ik wil deze cirkel doorbreken duurt al af en aan 2 maanden waarvan de laatste 4 weken echt drama zijn echt. Ik check of ik geel ben in de spiegel check mn gewicht ja echt doordraaien
Alle reacties Link kopieren
Menneke1978 schreef:
15-01-2020 21:18
Heftig voor je echt vreselijk. Was er even stil van echt.
Je beschrijft ook exact hoe het is hypochondrie..
ik wil deze cirkel doorbreken duurt al af en aan 2 maanden waarvan de laatste 4 weken echt drama zijn echt. Ik check of ik geel ben in de spiegel check mn gewicht ja echt doordraaien
Ik heb van mijn 15 tot zeker 21 elke dag zwaar last gehad hiervan. Heeft een groot deel van mijn leven beïnvloed toen. Ik werd stiller/ teruggetrokken.
Heb vrienden verloren want die vonden dat ik maar ‘raar’ deed.

Je hebt dit nu twee maanden zeg je. Ergens is er iets getriggert wat je angsten omhoog gehaald heeft echter kun je de knop niet meer omzetten. Hypochondrie is veel aanwezig. Waar je ook bent. Je kunt je groot houden maar de angst : wat als ..... speelt continu door het hoofd.... en gaat er pas uit na bevestiging van een arts. Voor een paar dagen en dan begint de gedachte: ‘wat als ze het fout hebben of iets niet gezien hebben?’ En baf daar komt weer iets anders op.

Hypochondrie maakt je ook heel sensitief. Elke gewaarwording in je lijf, die compleet normaal is en een normaal mens niet eens opvalt voel jij wel. En het is echt waar, op het moment dat je ergens aan denkt ga je het voelen. Dan is het er. De hersenen zijn enorm krachtig wat dat betreft maar ja je geeft ze in wijze ook opdracht om die pijn te voelen. Dus heel gek is dat niet. En of het nu ingebeeld is of niet, dat doet er niet toe. Het is er. Niks ernstigs maar dat weet je niet zeker en dus draait de hypochonder weer door. Zo is de cirkel rond en begint alles van voor af aan.

Wat helpt is je lijf gaan bewegen op het moment dat de angst opkomt. En dan bedoel ik met extreem gaan bewegen ofzo. Je lijf kan namelijk geen twee dingen tegelijk. Ook dat is de oplossing niet alleen. Die is voor iedereen weer anders.

Ik kan nog weleens angst hebben hoor. Zeker wat betreft de mensen om mij heen.

.Met andere woorden, voel je het weer opkomen ga extreem bewegen, rennen, springen, koop een boksbal, en ga naar een Goede psycholoog die je angsten gaat onderzoeken waar het vandaan komt. Of doe dat zelf als
Je niet naar de psych wilt.
anoniem_377629 wijzigde dit bericht op 15-01-2020 21:40
0.52% gewijzigd
Sensu schreef:
15-01-2020 21:08
To, een scan helpt je echt niet.
Ja even en dan is er weer wat anders.

Het is de hypochondrie die je moet aanpakken. Is een zware psychische aandoening die je leven beheerst.
Je kunt hier advies vragen echter mensen zOnder hypochondrie snappen het niet, wat logisch is.
De angst verlamd je en veroorzaakt vaak ook dat je anders gaat ademhalen. Je lichaam reageert dan vaak met licht in het hoofd worden en een verlammend gevoel in de spieren. Althans bij mij. Eigenlijk is het een angst voor de dood en verlies. Die heeft zich in diverse vormen aan mij geuit. Eigenlijk heb ik van mijn 8ste tot mijn 30ste bijna het hele spectrum aan angststoornissen doorlopen.
Pas tot de dood mij raakte doordat mijn kind letterlijk in mijn buik stierf kon ik er beter mee omgaan. Had ook geen tijd meer voor de angst door het enorme verdriet.
Ik ben aangemeld ggz duurt alleen wss 12 weken. Ik moet toch de tijd door komen elke ochtend denk ik ajb geen gehoest of druk op mn borst.
Korte termijn denk ik scan, dokter help
Alle reacties Link kopieren
Menneke1978 schreef:
15-01-2020 21:38
Ik ben aangemeld ggz duurt alleen wss 12 weken. Ik moet toch de tijd door komen elke ochtend denk ik ajb geen gehoest of druk op mn borst.
Korte termijn denk ik scan, dokter help
Dan ga je die scan gewoon laten doen maar vertel je arts ook van de hypochondrie. En weet je als je gaat denken aub geen hoesten enz. dan ga je dat sowieso wel krijgen. Maar is heel normaal bij deze psychische ziekte die trouwens volkomen normaal is. Heel veel mensen maken een episode van angst mee in het leven. Niks om je voor te schamen.

Ik zeg veel bewegen. Je lijf extreem afleiden. O en accepteren dat je dit nu hebt en tegen jezelf zeggen dat het ook ooit weer over zal gaan.
Sensu schreef:
15-01-2020 21:35
Ik heb van mijn 15 tot zeker 21 elke dag zwaar last gehad hiervan. Heeft een groot deel van mijn leven beïnvloed toen. Ik werd stiller/ teruggetrokken.
Heb vrienden verloren want die vonden dat ik maar ‘raar’ deed.

Je hebt dit nu twee maanden zeg je. Ergens is er iets getriggert wat je angsten omhoog gehaald heeft echter kun je de knop niet meer omzetten. Hypochondrie is veel aanwezig. Waar je ook bent. Je kunt je groot houden maar de angst : wat als ..... speelt continu door het hoofd.... en gaat er pas uit na bevestiging van een arts. Voor een paar dagen en dan begint de gedachte: ‘wat als ze het fout hebben of iets niet gezien hebben?’ En baf daar komt weer iets anders op.

Hypochondrie maakt je ook heel sensitief. Elke gewaarwording in je lijf, die compleet normaal is en een normaal mens niet eens opvalt voel jij wel. En het is echt waar, op het moment dat je ergens aan denkt ga je het voelen. Dan is het er. De hersenen zijn enorm krachtig wat dat betreft maar ja je geeft ze in wijze ook opdracht om die pijn te voelen. Dus heel gek is dat niet. En of het nu ingebeeld is of niet, dat doet er niet toe. Het is er. Niks ernstigs maar dat weet je niet zeker en dus draait de hypochonder weer door. Zo is de cirkel rond en begint alles van voor af aan.

Wat helpt is je lijf gaan bewegen op het moment dat de angst opkomt. En dan bedoel ik met extreem gaan bewegen ofzo. Je lijf kan namelijk geen twee dingen tegelijk. Ook dat is de oplossing niet alleen. Die is voor iedereen weer anders.

Ik kan nog weleens angst hebben hoor. Zeker wat betreft de mensen om mij heen.

.Met andere woorden, voel je het weer opkomen ga extreem bewegen, rennen, springen, koop een boksbal, en ga naar een Goede psycholoog die je angsten gaat onderzoeken waar het vandaan komt. Of doe dat zelf als
Je niet naar de psych wilt.
Ik heb hypochondrie jaar of 7 bewust daarvoor vond ik mezelf gewoon bang. Maar meestal waren de klachten met een week of 2 voorbij of gerustgesteld. Alleen deze ronde duurt al 2 maanden.
Ik heb besloten dat ii ook echt hulp nodig heb.
Realiteit niet meer helder zien dat zorgt ervoor dat mensen je nier serieus nemen en aan jezelf twijfelt. Ik hoest echt maar druk/pijn kan mogelijk ingebeeld zijn.

In 2016 kreeg ik longonsteking toen tinitus toen werd ik ook helemaal gek (icm burn out werk prive) ben ik de hele molen doorgeweest mri, oog-oorarts, neuroloog, kno . Uiteindelijk mri bleek in orde. 3 weken later was ik aan het werk. Toch daarvoor wat maanden thuis gezeten.
Menneke1978 schreef:
15-01-2020 21:09
Een bloedonderzoek zal mijn angst niet doen afnemen? Onwaar
je moet je aan je tekst houden van de oorspronkelijke gedachte. Lees dit eens, misschien kan je er wat mee

https://thework.com/wp-content/uploads/ ... a4_web.pdf
Sensu schreef:
15-01-2020 21:08
To, een scan helpt je echt niet.
Ja even en dan is er weer wat anders.

Het is de hypochondrie die je moet aanpakken. Is een zware psychische aandoening die je leven beheerst.
Je kunt hier advies vragen echter mensen zOnder hypochondrie snappen het niet, wat logisch is.
De angst verlamd je en veroorzaakt vaak ook dat je anders gaat ademhalen. Je lichaam reageert dan vaak met licht in het hoofd worden en een verlammend gevoel in de spieren. Althans bij mij. Eigenlijk is het een angst voor de dood en verlies. Die heeft zich in diverse vormen aan mij geuit. Eigenlijk heb ik van mijn 8ste tot mijn 30ste bijna het hele spectrum aan angststoornissen doorlopen.
Pas tot de dood mij raakte doordat mijn kind letterlijk in mijn buik stierf kon ik er beter mee omgaan. Had ook geen tijd meer voor de angst door het enorme verdriet.
dit is onzin, een angststoornis is nu net de enige psychische klacht die heel goed te verhelpen is met cognitieve gedragstherapie
een scan gaat je niet helpen en dat weet je al. nog los van de vraag of de huisarts je doorstuurt want voor een beetje hoest krijg je echt geen scan, dan kan je half nederland wel scannen
S-Meds schreef:
15-01-2020 21:54
je moet je aan je tekst houden van de oorspronkelijke gedachte. Lees dit eens, misschien kan je er wat mee

https://thework.com/wp-content/uploads/ ... a4_web.pdf
Thanks! Dus de originele stelling moet er in terugkomen?
Menneke1978 schreef:
15-01-2020 21:59
Thanks! Dus de originele stelling moet er in terugkomen?
ja je moet gaan spelen met die gedachte
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
15-01-2020 21:55
dit is onzin, een angststoornis is nu net de enige psychische klacht die heel goed te verhelpen is met cognitieve gedragstherapie
Ik voel niet echt de behoefte om hierover met jou te discussiëren.
Maar goed, dat een klacht goed te verhelpen is (wat veel angstklachten zijn) maakt het niet direct ‘ geen zware psychische’ aandoening. Hypochondrie is wel degelijk een zware aandoening die zwaar onderschat wordt. Je moet het echter eerst meemaken. Dan weet je het.

Echter ik geef hier liever mijn belevingen mee , wie weet heeft To er wat aan.
Sensu schreef:
15-01-2020 22:07
Ik voel niet echt de behoefte om hierover met jou te discussiëren.
Maar goed, dat een klacht goed te verhelpen is (wat veel angstklachten zijn) maakt het niet direct ‘ geen zware psychische’ aandoening. Hypochondrie is wel degelijk een zware aandoening die zwaar onderschat wordt. Je moet het echter eerst meemaken. Dan weet je het.

Echter ik geef hier liever mijn belevingen mee , wie weet heeft To er wat aan.
het is niet zwaar. het is zwaar als je het meemaakt, maar in vergelijking met ander psychische aandoeningen is angst nog het beste van het slechtste
Alle reacties Link kopieren
[quote=S-Meds post_id=30857280 time=1579123005 user_id=287855]
het is niet zwaar. het is zwaar als je het meemaakt, maar in vergelijking met ander psychische aandoeningen is angst nog het beste van het slechtste
[/quote

Er is altijd iets ergers......altijd!
Hypochondrie wordt echter als een ‘serieuze’ somatoforme stoornis aangemerkt. Iets waar iets mee gedaan moet worden.
Sensu schreef:
15-01-2020 22:33
ik spreek je aan op je woorden “zware” psychologische aandoening dat is gewoon niet waar. het is geen zware aandoening. Het is niet te vergelijken bijv. met een persoonlijkheidsstoornis
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
15-01-2020 22:35
ik spreek je aan op je woorden “zware” psychologische aandoening dat is gewoon niet waar. het is geen zware aandoening. Het is niet te vergelijken bijv. met een persoonlijkheidsstoornis
En kanker niet met aids.....

Ik zei al, ik ga niet met je in discussie verder. We zijn het oneens. Prima.
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
15-01-2020 21:54
je moet je aan je tekst houden van de oorspronkelijke gedachte. Lees dit eens, misschien kan je er wat mee

https://thework.com/wp-content/uploads/ ... a4_web.pdf
Dit is een heel goede raad! Het kost je wat oefening, omdat het 'weten' je gedachten niet stopt. Maar dit is ook wat Dzogchen inhoudt. Dank voor het delen!
Update van mijn kant; toch een röntgenfoto laten maken van mn longen resultaat geen afwijkingen, longen klonken ook verder goed etc. Dus de scherpste angst is er af. Hoest wel wat meer op een of andere manier is de angst niet helemaal weg.

Maar kan wss omdat de ergste angst eraf is beter oefenen met mezelf proberen gerust te stellen. Dat gaat soms best goed . Dus de foto heeft me wel even uit de totale angstbubbel getrokken maar helemaal weg is het dus niet (was al voorspeld door aantal forumleden) maar goed houd de moed erin met oefenen en door leven.

Er zullen vast meer mensen zijn die paar weken hoesten en kriebel op de borst hebben.
Menneke1978 schreef:
23-01-2020 21:16
Update van mijn kant; toch een röntgenfoto laten maken van mn longen resultaat geen afwijkingen, longen klonken ook verder goed etc. Dus de scherpste angst is er af. Hoest wel wat meer op een of andere manier is de angst niet helemaal weg.

Maar kan wss omdat de ergste angst eraf is beter oefenen met mezelf proberen gerust te stellen. Dat gaat soms best goed . Dus de foto heeft me wel even uit de totale angstbubbel getrokken maar helemaal weg is het dus niet (was al voorspeld door aantal forumleden) maar goed houd de moed erin met oefenen en door leven.

Er zullen vast meer mensen zijn die paar weken hoesten en kriebel op de borst hebben.
waarom haal je hier nou weer bevestiging? zo’n foto is maar een momentopname he?
Meld het even: ik hoeste daarna foto en daar was niks aan de hand. Dan is de hoest toch niet erg. Dat us voor momentopname en dus voor deze hoest hoef ik niet te stressen.

Wat er in de toekomst gebeurt weet niemand en tegen de angsten kan ik keihard me best doen.

Ik probeer vanuit dit positief verder te gaan en te leren van de afgelopen periode...
S-Meds schreef:
23-01-2020 22:15
waarom haal je hier nou weer bevestiging? zo’n foto is maar een momentopname he?
Als je bedoeld dat dit geen oplossing voor mijn hypochondrie en klachten die ik de toekomst zou kunnen krijgen . Dan heb je gelijk ik zal alles wat ik hierna voel ervaar moeten oplossen.
Maar voor de klachten die ik nu heb is dit een moment om proberen positief verder te gaan.

Natuurlijk was het beter als ik mezelf gerustgesteld had wat betreft hoesten zonder foto. Maar laat dat voor mij een doel zijn in de toekomst (+professionele begeleiding)
Alle reacties Link kopieren
Menneke1978 schreef:
24-01-2020 16:23
Als je bedoeld dat dit geen oplossing voor mijn hypochondrie en klachten die ik de toekomst zou kunnen krijgen . Dan heb je gelijk ik zal alles wat ik hierna voel ervaar moeten oplossen.
Maar voor de klachten die ik nu heb is dit een moment om proberen positief verder te gaan.

Natuurlijk was het beter als ik mezelf gerustgesteld had wat betreft hoesten zonder foto. Maar laat dat voor mij een doel zijn in de toekomst (+professionele begeleiding)

Fijn dat je even geruststelling hebt.

Heb je nog met je arts gesproken over de hypochondrie? Niet om lullig te zijn maar je weet dat dit een tijdelijke geruststelling is tot je geest weer iets nieuws verzonnen heeft. En dat zal waarschijnlijk vrij vlot gebeuren.
Sensu schreef:
24-01-2020 20:21
Fijn dat je even geruststelling hebt.

Heb je nog met je arts gesproken over de hypochondrie? Niet om lullig te zijn maar je weet dat dit een tijdelijke geruststelling is tot je geest weer iets nieuws verzonnen heeft. En dat zal waarschijnlijk vrij vlot gebeuren.
Jazeker ik sta op een wachtlijst voor ggz. (Verwijzing van de huisarts)En voor nu ben ik al bij een mensendieck therapeut geweest (daar was ik al bekend mee) puur voor de gesprekken. Huisarts kan nu niet veel doen ...

Geruststelling was wel nodig om even iets van de angst weg tenemen en ben me bewust dat het geen oplossing voor de hypochondrie is.
Ik heb zelfs met deze longfoto nog af en toe vraagtekens bij de hoest die ik heb.
Dus weet ook hoe erg de hypochondrie is.
Sensu schreef:
24-01-2020 20:21
Fijn dat je even geruststelling hebt.

Heb je nog met je arts gesproken over de hypochondrie? Niet om lullig te zijn maar je weet dat dit een tijdelijke geruststelling is tot je geest weer iets nieuws verzonnen heeft. En dat zal waarschijnlijk vrij vlot gebeuren.
Je hebt gelijk wat betreft die geest helaas. Ik wist ook wel dat een kuch niet verdwijnt na geruststelling van een foto maar dat ik nog zo zorgen zou maken had ik niet verwacht. Ik kan me er maar niet bij neerleggen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven