
Ervaringen hypochondrie

zaterdag 4 januari 2020 om 21:09
Hallo allemaal,
Wie is er hypochonder en wil zijn valkuilen en gevoelens hierover delen?
Bijv de kracht van het inbeelden en verergeren van pijntjes?
Ik kan zelf realiteit niet meer onderscheiden van inbeelden. Het is zoiets sterks..
Btw ik vraag geen medisch advies voordat ook dit topic verwijderd wordt!
Wie is er hypochonder en wil zijn valkuilen en gevoelens hierover delen?
Bijv de kracht van het inbeelden en verergeren van pijntjes?
Ik kan zelf realiteit niet meer onderscheiden van inbeelden. Het is zoiets sterks..
Btw ik vraag geen medisch advies voordat ook dit topic verwijderd wordt!

zaterdag 11 januari 2020 om 12:38
je gaat naar de huisarts als je ziek bent en het niet over gaat. En binnen een paar weken gaat het meeste wel vanzelf over. Ongelijke klieren is natuurlijk niks, dat weet je zelf ook wel.Menneke1978 schreef: ↑11-01-2020 11:23Wanneer is het dan bijv wel noodzakelijk om een arts te laten kijken . Ik denk als iets afwijkt van het normale?
Wat betreft topic openen ja en nee. Oprecht wilde ik weten of het voorkomt dat een klier aan 1 kant iets groter kan zijn of kleiner. Uiteraard zegt dat niet tot in detail over mijn situatie. Maar ik weet eerlijk niet of je klieren in je hals gelijk horen te zijn. En leren van andere en ik waardeert enorm de mensen die zo de moeite nemen om op mijn situatie te reageren!
De dingen die je zegt begrijp ik ik hoor ze hier thuis namelijk ook. Je kunt niet over voor naar de ha die zal wss zeggen ja iets verdikte klieren even afwachten virus etc maar dat biedt mij dan rust en troost. Maar die paadjes zijn inmiddels veharde wegen geworden. Het is nu de laatste 2 maanden verschrikkelijk voorheen eens het half jaar . Je raakt steeds verder verwijderd van realistisch denken en neemt constant het zekere voor het onzekere (in mn gedachte)
Je moet die angst gaan leren verdragen en op waarde schatten: de angst is geen waarschuwing voor dat je ziek bent of iets ernstigs hebt, angst is aangeleerd en hoe steviger jij er gehoor aan geeft hoe erger het zal worden.
Een angstaanval kan heftig zijn maar je gaat er niet dood aan en het neemt vanzelf weer af. Leer naar jezelf te kijken en het niet allemaal zo serieus te nemen.

zaterdag 11 januari 2020 om 12:41
A. no offense maar ook zonder jou zal je gezin het wel redden. Genoeg mensen die een ouder moeten missenMenneke1978 schreef: ↑11-01-2020 12:04Kan zelf vrij duidelijk de onderliggende angst aangeven:
A stel er gebeurt iets met mij dat mijn gezin er alleen voor staat.(zelf grotendeels zonder pa opgegroeid) wil zoveel mogelijk voor mn kinderen (en vrouw) kunnen betekenen.
B angst voor het onbekende wat gebeurt er met me geen controle
B. je hebt geen enkele controle over het leven, je kan morgen dood zijn. Je hebt ook weinig controle over je gedachten, daarentegen heb je wel controle over je gedrag. En ander gedrag heeft weer invloed op je gevoel en op je gedachten. Dus het begint bij gedrag. En bedenk dit: als je morgen doodgaat dan is dat erg voor je gezin maar het is ook erg dat je in je laatste jaren van je leven vooral bezig was met je angst ipv met het leven

zaterdag 11 januari 2020 om 12:48
Miss praat ik vanuit angst maar ik vind “ongelijke klieren” niet niks? was het er al? Is het sinds kort? Opgezwolle? Dat weet ik dus zelf niet...
Ik snap dat je niet voor alles kan rennen naar de HA. Maar dat het aangeleerd is en erger wordt klopt wel. Tussen al die waanideeen moet ik wel alert blijven op echte signalen.
Wederom ik wil mezelf niet steeds verdedigen tegen goedbedoeld advies alleen wil mezelf zo goed mogelijk uitleggen zonder verkeerd begrepen te worden.
Ik snap dat je niet voor alles kan rennen naar de HA. Maar dat het aangeleerd is en erger wordt klopt wel. Tussen al die waanideeen moet ik wel alert blijven op echte signalen.
Wederom ik wil mezelf niet steeds verdedigen tegen goedbedoeld advies alleen wil mezelf zo goed mogelijk uitleggen zonder verkeerd begrepen te worden.

zaterdag 11 januari 2020 om 12:50
No offence taken maar onze situatie is ingewikkelde in de zin van er zijn al niet veel familie leden of hulp oid maar goed dat is een ander topic. Daar gaat het nu niet om.S-Meds schreef: ↑11-01-2020 12:41A. no offense maar ook zonder jou zal je gezin het wel redden. Genoeg mensen die een ouder moeten missen
B. je hebt geen enkele controle over het leven, je kan morgen dood zijn. Je hebt ook weinig controle over je gedachten, daarentegen heb je wel controle over je gedrag. En ander gedrag heeft weer invloed op je gevoel en op je gedachten. Dus het begint bij gedrag. En bedenk dit: als je morgen doodgaat dan is dat erg voor je gezin maar het is ook erg dat je in je laatste jaren van je leven vooral bezig was met je angst ipv met het leven
zaterdag 11 januari 2020 om 12:51
Ik ga dus alleen naar de huisarts als ik niet meer kan functioneren. Dus de afgelopen jaren voor: een voorhoodsholte-ontsteking waar ik in een nacht een aantal uur wakker had gelegen van pijn die uitstraalde naar mijn oog. Met ogen neem ik geen risico, dus laten checken. Kreeg antibiotica aangeboden en verder advies en oog is gecontroleerd, was in orde, kwam door de voorhoofdsholte ontsteking. Antibiotica geweigerd (voelde dat ik er zelf overheen zou komen en heb hekel aan darmklachten die ik van antibiotica krijg), verdere adviezen opgevolgd en 2 dagen later weer op de been. En een keer voor plotselinge heftige pijn in mijn bovenbeen waardoor ik nauwelijks kon lopen en ook een aantal uur had wakker gelegen. Dat bleek een ontstoken spier te zijn. Fijn Diclofenac gekregen en toen ging het ook snel beter. En voor een nieuw spiraaltje, want dat moet toch ook echt door de huisarts geplaatst worden.
Niet geweest voor hoesten, verkouden, virusinfectie van ruime week, rugpijn. Verkoudheden of virussen kunnen een paar weken duren en tenzij er wekenlang geen enkele verbetering in zit ga ik daarvoor niet naar de dokter.
Niet geweest voor hoesten, verkouden, virusinfectie van ruime week, rugpijn. Verkoudheden of virussen kunnen een paar weken duren en tenzij er wekenlang geen enkele verbetering in zit ga ik daarvoor niet naar de dokter.

zaterdag 11 januari 2020 om 12:56
Waarom mogen we je niet verkeer begrijpen?Menneke1978 schreef: ↑11-01-2020 12:48Miss praat ik vanuit angst maar ik vind “ongelijke klieren” niet niks? was het er al? Is het sinds kort? Opgezwolle? Dat weet ik dus zelf niet...
Dus je weet niet of het ‘niet niks’ is. Je ben in ieder geval niet ernstig ziek en je leeft nog, dus erg significant is het ook niet.
Ik snap dat je niet voor alles kan rennen naar de HA. Maar dat het aangeleerd is en erger wordt klopt wel. Tussen al die waanideeen moet ik wel alert blijven op echte signalen.
Nee hoor, als je echt iets ernstigs hebt dan merk je dat wel. En dat zit niet in ongelijke klieren.
Wederom ik wil mezelf niet steeds verdedigen tegen goedbedoeld advies alleen wil mezelf zo goed mogelijk uitleggen zonder verkeerd begrepen te worden.

zaterdag 11 januari 2020 om 12:57
situatie maakt niet uit, jij bent ook maar gewoon een heel klein stofje in een oneindig universum. Maar jezelf niet te grootMenneke1978 schreef: ↑11-01-2020 12:50No offence taken maar onze situatie is ingewikkelde in de zin van er zijn al niet veel familie leden of hulp oid maar goed dat is een ander topic. Daar gaat het nu niet om.
zaterdag 11 januari 2020 om 12:57
Geen idee wat precies jullie situatie is, maar wij hebben ook weinig familie en wat er is is niet meer in te zetten als hulp (te oud, te dement) en mijn man heeft hartproblemen. Maar we vertonen beide niet het gedrag wat jij wel vertoont. Dus het is niet logisch oid om er zo op te reageren. Voor jou wel en kennelijk bezorgt de situatie jou stress en is dit jouw reactie erop, maar dat hoeft dus niet. Maakt niet dat jij er daardoor zo maar mee kan stoppen, maar helpt misschien om je te realiseren dat het niets toevoegt. Jij denkt daarmee zaken te controleren of te voorkomen, maar dat is niet zo.Menneke1978 schreef: ↑11-01-2020 12:50No offence taken maar onze situatie is ingewikkelde in de zin van er zijn al niet veel familie leden of hulp oid maar goed dat is een ander topic. Daar gaat het nu niet om.


zaterdag 11 januari 2020 om 13:02
Ik wil alleen maar zeggen dat sommige gezinnen een achterban hebben waar ze oo terug kunnen vallen en die van ons klein is . De een maakt meer mee dan de ander en wij hebben een vreselijke akelig verleden los van elkaar dat maakt ons nu des te hechter maar nogmaals dit is niet waarom ik her topic openden. Wildr je wel even antwoorden

zaterdag 11 januari 2020 om 13:03


zaterdag 11 januari 2020 om 13:08
Menneke...ik begrijp je angst maar stel dat jij doodgaat dan gaat het leven gewoon door voor je gezin. Hoe dat leven er dan ook uit gaat zien, daar merk jij dan niets meer van en je hebt er dan ook geen zorgen om. Zinloos dus om je daar nu zorgen om te maken. Als het gebeurt dan gebeurt het.....klaar. Het zijn dingen waar je geen invloed op hebt en dat moet je accepteren. Je leeft totdat je dood gaat en als je leeft moet je het zo leuk mogelijk maken!
Dit verhaal vertel ik mezelf als in in zo'n spiraal zit.

Dit verhaal vertel ik mezelf als in in zo'n spiraal zit.

zaterdag 11 januari 2020 om 13:11
Je beseft wel dat je hier je eigen (irrationele) angst aan het goed praten bent? Dit zijn allemaal geen argumenten die deze vorm van angst/hypochondrie rechtvaardigheden. Al deze gedachten moet je loslaten.Menneke1978 schreef: ↑11-01-2020 13:02Ik wil alleen maar zeggen dat sommige gezinnen een achterban hebben waar ze oo terug kunnen vallen en die van ons klein is . De een maakt meer mee dan de ander en wij hebben een vreselijke akelig verleden los van elkaar dat maakt ons nu des te hechter maar nogmaals dit is niet waarom ik her topic openden. Wildr je wel even antwoorden

zaterdag 11 januari 2020 om 13:12
Ik kan me daar niet zonder enorme angsten en verdriet bij neerleggen, ik moet wel! Dat weet ik.Mamasinds2008 schreef: ↑11-01-2020 13:08Menneke...ik begrijp je angst maar stel dat jij doodgaat dan gaat het leven gewoon door voor je gezin. Hoe dat leven er dan ook uit gaat zien, daar merk jij dan niets meer van en je hebt er dan ook geen zorgen om. Zinloos dus om je daar nu zorgen om te maken. Als het gebeurt dan gebeurt het.....klaar. Het zijn dingen waar je geen invloed op hebt en dat moet je accepteren. Je leeft totdat je dood gaat en als je leeft moet je het zo leuk mogelijk maken!![]()
Dit verhaal vertel ik mezelf als in in zo'n spiraal zit.
Maar als ik mn kindjes zie en die gedachtes heb dan barst ik bijwijze spontaan in tranen uit. Ieder zal de liefde voor zijn kinderen hebben en ik heb dat gevoel erbij.

zaterdag 11 januari 2020 om 13:24
Ik herken het allemaal, ook het verhaal van de opgezette klieren.
Het eerste wat je moet doen is die controle dwang onder controle krijgen.
Twee weken niet voelen en als het na twee onveranderd is dan mag je naar de huisarts. Vaak is het na twee weken gewoon weg of over.
Je mag niet meer googelen of om geruststelling vragen, dat werkt namelijk maar heel kort en daarna gaat je hoofd er toch weer mee op de loop. Die geruststelling helpt niet en moe je ook niet meer doen. Die geruststelling moet je in je eigen hoofd vinden.
Zoek afleiding....focus op je kinderen , je gezin, de leuke dingen en steeds als je hoofd afdwaalt naar medische zaken dan breng je jezelf terug naar datgene waar je mee bezig bent. Op die manier train je jezelf.
Wees niet bang dat je hierdoor ernstige zaken mist. Zoals hierboven al beschreven, als er echt iets ernstigs met je aan de hand is dan merk je dat echt....Echt waar!
Combineer geen dingen met elkaar...je bent afgevallen omdat je daar enorm je best voor hebt gedaan en niet "zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak" !
Het eerste wat je moet doen is die controle dwang onder controle krijgen.
Twee weken niet voelen en als het na twee onveranderd is dan mag je naar de huisarts. Vaak is het na twee weken gewoon weg of over.
Je mag niet meer googelen of om geruststelling vragen, dat werkt namelijk maar heel kort en daarna gaat je hoofd er toch weer mee op de loop. Die geruststelling helpt niet en moe je ook niet meer doen. Die geruststelling moet je in je eigen hoofd vinden.
Zoek afleiding....focus op je kinderen , je gezin, de leuke dingen en steeds als je hoofd afdwaalt naar medische zaken dan breng je jezelf terug naar datgene waar je mee bezig bent. Op die manier train je jezelf.
Wees niet bang dat je hierdoor ernstige zaken mist. Zoals hierboven al beschreven, als er echt iets ernstigs met je aan de hand is dan merk je dat echt....Echt waar!
Combineer geen dingen met elkaar...je bent afgevallen omdat je daar enorm je best voor hebt gedaan en niet "zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak" !
zaterdag 11 januari 2020 om 13:30
Dat niet helpende gevoel, daar moet je dus mee aan de slag, want het doet niets positiefs. Natuurlijk hou je van je kinderen en wil je ze het vroegtijdig overlijden van een ouder besparen. Maar dat denken te voorkomen of controleren door het continu controleren van normale variaties in je lijf en in angst leven gaat daar niet voor zorgen. Echt niet. Het zorgt wel voor heel veel stress (bewezen ongezond) en voor niet genieten (jammer) en mogelijk voor een verstoorde relatie met je kinderen (heel jammer en mogelijk ongezond voor alle betrokkenen).Menneke1978 schreef: ↑11-01-2020 13:12Ik kan me daar niet zonder enorme angsten en verdriet bij neerleggen, ik moet wel! Dat weet ik.
Maar als ik mn kindjes zie en die gedachtes heb dan barst ik bijwijze spontaan in tranen uit. Ieder zal de liefde voor zijn kinderen hebben en ik heb dat gevoel erbij.

zaterdag 11 januari 2020 om 13:35
Dit ja, als hypochonder zit je, in ernstige gevallen, heel de dag in je hoofd of achter de laptop. Daar profiteren je kinderen helemaal niet van!aikidoka schreef: ↑11-01-2020 13:30Dat niet helpende gevoel, daar moet je dus mee aan de slag, want het doet niets positiefs. Natuurlijk hou je van je kinderen en wil je ze het vroegtijdig overlijden van een ouder besparen. Maar dat denken te voorkomen of controleren door het continu controleren van normale variaties in je lijf en in angst leven gaat daar niet voor zorgen. Echt niet. Het zorgt wel voor heel veel stress (bewezen ongezond) en voor niet genieten (jammer) en mogelijk voor een verstoorde relatie met je kinderen (heel jammer en mogelijk ongezond voor alle betrokkenen).

zaterdag 11 januari 2020 om 14:05
Weet niet of het helpt maar als ik geen hypochonder fase heb door fysieke afwijking was ik al jaren bezig met sport lichaam voeding etc als ik kind obesitas zwaar. En sinds puberteit in de sportschool te vinden maar echt obsessief. Dus bij mij is er altijd een ficatie nodig.stelpa schreef: ↑11-01-2020 13:49Mijn dochter had dezelfde klachten als Menneke. Middels cognitieve gedragstherapie heeft ze dit probleem weten te overwinnen en gaat ze hier goed mee om. Wat blijft is het dwangmatige, waardoor de problematiek is verschoven. Nu fixeert ze zich op haar (normale) gewicht en is hier steeds mee bezig (zoals ze deed met ziekte-angsten). Hierdoor blijft ze erg kwetsbaar.
Therapeut kon dit niet oplossen of doorverwijzen. Hier en daar geïnformeerd binnen de jeugdhulpverlening, maar alleen de standaard methode CGT (eventueel aangepast op persoon) is beschikbaar.
Herkent iemand dit? Heeft iemand tips hoe ze hier mee om kan gaan?
Ik ben zelf doorverwezen naar ggz, heb ik redelijk goede ervaring met Psyq in het verleden.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:58
Menneke, wat jij omschrijft als de dingen waarmee je naar de huisarts bent gegaan of wilt, zijn geen kwalen maar slechts constateringen.
Je lichaam bestaat uit zoveel onderdelen, en er is altijd wel iets wat opzwelt, asymmetrisch is, dwarsligt, jeukt of pijn doet. De meeste mensen valt dat niet eens op, maar omdat de hypochonder de hele dag dwangmatig bezig is met het maken van bodyscans, valt jou dit dus wel op.
Als iemand dan zegt dat het niks is, neemt dat de ongerustheid niet weg. Want het dwangmatig bodyscans maken houdt gewoon aan, en er is altijd wel iets te voelen.
Niemand kan met zekerheid zeggen of ie er morgen nog is, dat is de onderliggende onzekerheid waar we allemaal mee moeten leren leven. En dat valt soms niet mee. Logisch dat dat je emotioneert als je eraan denkt. Maar juist het ruimte maken voor die emoties kan de verbetenheid en spanning waarmee je je nu aan je schijnveiligheidssysteem blijft hangen, enigszins wegnemen.
Je lichaam bestaat uit zoveel onderdelen, en er is altijd wel iets wat opzwelt, asymmetrisch is, dwarsligt, jeukt of pijn doet. De meeste mensen valt dat niet eens op, maar omdat de hypochonder de hele dag dwangmatig bezig is met het maken van bodyscans, valt jou dit dus wel op.
Als iemand dan zegt dat het niks is, neemt dat de ongerustheid niet weg. Want het dwangmatig bodyscans maken houdt gewoon aan, en er is altijd wel iets te voelen.
Niemand kan met zekerheid zeggen of ie er morgen nog is, dat is de onderliggende onzekerheid waar we allemaal mee moeten leren leven. En dat valt soms niet mee. Logisch dat dat je emotioneert als je eraan denkt. Maar juist het ruimte maken voor die emoties kan de verbetenheid en spanning waarmee je je nu aan je schijnveiligheidssysteem blijft hangen, enigszins wegnemen.

zaterdag 11 januari 2020 om 16:31
Door die bodyscans en het delen ervan met naaste loop je het risico dat mensen je niet serieus meer nemen . Dat vind ik dus ook erg. Of dat mensen zeggen ja dat is niks of heb ik ook terwijl niet zo is.Griebus67 schreef: ↑11-01-2020 14:58Menneke, wat jij omschrijft als de dingen waarmee je naar de huisarts bent gegaan of wilt, zijn geen kwalen maar slechts constateringen.
Je lichaam bestaat uit zoveel onderdelen, en er is altijd wel iets wat opzwelt, asymmetrisch is, dwarsligt, jeukt of pijn doet. De meeste mensen valt dat niet eens op, maar omdat de hypochonder de hele dag dwangmatig bezig is met het maken van bodyscans, valt jou dit dus wel op.
Als iemand dan zegt dat het niks is, neemt dat de ongerustheid niet weg. Want het dwangmatig bodyscans maken houdt gewoon aan, en er is altijd wel iets te voelen.
Niemand kan met zekerheid zeggen of ie er morgen nog is, dat is de onderliggende onzekerheid waar we allemaal mee moeten leren leven. En dat valt soms niet mee. Logisch dat dat je emotioneert als je eraan denkt. Maar juist het ruimte maken voor die emoties kan de verbetenheid en spanning waarmee je je nu aan je schijnveiligheidssysteem blijft hangen, enigszins wegnemen.
Elke lichamelijk sensatie koppel ik inderdaad en oordeel of ziekte aan dat klopt. Ik het liefst direct weten wat het is en hoe het komt en omdat er geen arts in huis is ga ik zelf invullen.
Nogmaals ik beeld me de dingen (denk ik ) niet in maar verzwaar/vererger het waardoor de focus erop ligt.
Thanks voor je uitleg!

zaterdag 11 januari 2020 om 17:32
maar dit staat los van de kans op ziek worden, je gebruikt het nu als excuus of verklaring.Menneke1978 schreef: ↑11-01-2020 13:02Ik wil alleen maar zeggen dat sommige gezinnen een achterban hebben waar ze oo terug kunnen vallen en die van ons klein is . De een maakt meer mee dan de ander en wij hebben een vreselijke akelig verleden los van elkaar dat maakt ons nu des te hechter maar nogmaals dit is niet waarom ik her topic openden. Wildr je wel even antwoorden
