Gezondheid
alle pijlers
Hoe lang kan je leven met uitzaaiingen in de botten?
zaterdag 22 februari 2020 om 08:25
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar toch zou ik willen horen hoe lang iemand met uitzaaiingen in de botten nog zou kunnen leven...het begon 3 jaar geleden met borstkanker maar zit nu dus in de botten en in de lymfeklieren van de buik.
De artsen weten het gewoon niet dus hoor graag verhalen van anderen.....het gaat niet om mijzelf maar iemand in mijn directe omgeving.
De artsen weten het gewoon niet dus hoor graag verhalen van anderen.....het gaat niet om mijzelf maar iemand in mijn directe omgeving.
zondag 23 februari 2020 om 10:39
Het is allemaal even erg. Iemand zien aftakelen is verschrikkelijk. Iemand die zo uit het leven wordt weggerukt ook. Is geen wedstrijd.Luci_Morgenster schreef: ↑23-02-2020 10:32Had ze echt liever gehad dat de buurman eerst heel ziek zou worden en allerlei nare behandelingen en pijn tegemoed ziet omdan toch nog te overlijden, zodat zij nog afscheid kon nemen? Vast niet.
zondag 23 februari 2020 om 10:40
Weetje;Luci_Morgenster schreef: ↑23-02-2020 10:32Had ze echt liever gehad dat de buurman eerst heel ziek zou worden en allerlei nare behandelingen en pijn tegemoed ziet omdan toch nog te overlijden, zodat zij nog afscheid kon nemen? Vast niet.
Mijn moeder overleed in 3 uur tijd. Hartaanval.
Mijn schoonmoeder leeft al 6! jaar met borstkanker met uitzaaiingen in de ruggenwervel. Intussen heeft ze nog 5 kleinkinderen gekregen. Ik heb het dus inmiddels weleens het 'wat had je liever gesprek met haar gehad'. Ondanks pijn en behandelingen had ze dit niet willen missen.
Beiden is ronduit k%®™t
@to, de onzekerheid is slopend.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 23 februari 2020 om 10:43
Ik persoonlijk vond het ene wel erger dan het andere. Sorry.
En inderdaad het is geen wedstrijd, waarom dat wel even moeten benoemen naar TO?
En TO, het is gewoon kut.
zondag 23 februari 2020 om 10:45
Ik was nog klein toen mijn oma indertijd borstkanker kreeg, amputatie en bestralingen....toen leek het allemaal goed te gaan, een week voor ze schoon zou worden verklaard kwamen ze allemaal plekjes tegen, botkanker (het fijne weet ik er niet meer van), uiteindelijk heeft ze het toen nog een jaar volgehouden.
Wat een rotnieuws TO, ik weet dat ik als klein meisje enkel kon denken ik wil oma nog lang niet kwijt
Wat een rotnieuws TO, ik weet dat ik als klein meisje enkel kon denken ik wil oma nog lang niet kwijt
zondag 23 februari 2020 om 11:31
Tja het verdriet te boven komen, mijn vader is nog veel jonger gestorven, slechts 43 jaar (niet aan kanker), ik was toen pas 15 jaar.Strawberry_shortcake schreef: ↑23-02-2020 09:55
Wat was de prognose van de artsen toen?? Zeiden ze dat ze nog max een jaar te leven heeft of kwam dat onverwachts??
Artsen hier zeiden dat ze uitgaan van jaren en niet maanden maar of dat er 2,3 of 10 zijn kunnen ze helemaal niet zeggen. Ik ben dus bang dat ze opeens onverwachts overlijd
Mijn moeder was genezen verklaard, moest wel ieder jaar voor controle. Elk jaar was ze doodsbang, dat laatste jaar niet, ze zei het is nu al zo lang weg, maar het noodlot sloeg toe. Bij controle bleek dat het dus uitgezaaid was, en ze werd toen ook zienderogen slechter. Ik vermoed dat onverwachts overlijden niet zal gebeuren, met kanker kwijnen de meeste mensen weg.
Het is een afschuwelijke ziekte.
zondag 23 februari 2020 om 11:33
Luci_Morgenster schreef: ↑23-02-2020 10:32Had ze echt liever gehad dat de buurman eerst heel ziek zou worden en allerlei nare behandelingen en pijn tegemoed ziet omdan toch nog te overlijden, zodat zij nog afscheid kon nemen? Vast niet.
Zijn dit soort opmerkingen nu echt nodig in een topic over dit onderwerp?
zondag 23 februari 2020 om 11:40
Mijn vader kreeg een herseninfarct (43 jaar), in drie dagen tijd overleden, de schok is dan enorm groot. Van gezond naar dood in een week.
Mijn moeder kreeg kanker, die aftakeling en angst is ook afschuwelijk. Ik heb wel het gevoel gehad dat ik naar de dood van m’n moeder een soort van toegeleefd heb. Bij de dood van mijn vader kon dat niet, dat was zo onverwachts.
zondag 23 februari 2020 om 11:43
Eens.pamelacourson schreef: ↑22-02-2020 08:29Als de artsen het al niet weten, zullen er dus mensen zijn bij wie het heel snel is gegaan en anderen die het lang hebben volgehouden. Sorry, maar hier kan ook niemand een zinnig woord zeggen. Desalniettemin verschrikkelijk nieuws, heel veel sterkte
Heel veel sterkte, TO. Lijkt me verschrikkelijk
zondag 23 februari 2020 om 12:00
Iemand schreef hier dat mensen die hun medeleven kwamen betuigen aan de kankerpatient nog eerder overleden dan de kankerpatient zelf....dat pobeer ik zelf steeds in gedachten te houden. Niemand weet wat morgen zal brengen.bording schreef: ↑23-02-2020 11:31Tja het verdriet te boven komen, mijn vader is nog veel jonger gestorven, slechts 43 jaar (niet aan kanker), ik was toen pas 15 jaar.
Mijn moeder was genezen verklaard, moest wel ieder jaar voor controle. Elk jaar was ze doodsbang, dat laatste jaar niet, ze zei het is nu al zo lang weg, maar het noodlot sloeg toe. Bij controle bleek dat het dus uitgezaaid was, en ze werd toen ook zienderogen slechter. Ik vermoed dat onverwachts overlijden niet zal gebeuren, met kanker kwijnen de meeste mensen weg.
Het is een afschuwelijke ziekte.
Leven zonder een ouder...jij zelfs zonder beide ouders...hoe kom je dat te boven..heel veel sterkte aan iedereen die hetzelfde meemaakt of heeft meegemaakt. Het doet me goed om van me af te schrijven, dank jullie wel
zondag 23 februari 2020 om 12:58
Heel lastig om te voorspellen.. hoeveel, hoe uitgebreid, hoe agressief.. wat zijn nog behandelingsopties etc..
Mijn vader is ruim 13 jaar geleden op 56 jarige leeftijd overleden na een kort maar heel heftig ziektebed. 4 december diagnose (alvleesklierkanker met oa uitzaaiingen in galwegen, lever en buikvlies) en 5,5 week later op 13 januari was hij er al niet meer. Terwijl artsen hem 3-4 maanden gaven..
Bording .. <3
Mijn vader is ruim 13 jaar geleden op 56 jarige leeftijd overleden na een kort maar heel heftig ziektebed. 4 december diagnose (alvleesklierkanker met oa uitzaaiingen in galwegen, lever en buikvlies) en 5,5 week later op 13 januari was hij er al niet meer. Terwijl artsen hem 3-4 maanden gaven..
Bording .. <3
zondag 23 februari 2020 om 12:59
Ja, dat dacht ik nou ook net. Precies dat.mindervanmij schreef: ↑23-02-2020 11:33Zijn dit soort opmerkingen nu echt nodig in een topic over dit onderwerp?
zondag 23 februari 2020 om 17:10
Wat heb jij al jong veel verlies moeten meemaken...bording schreef: ↑23-02-2020 11:40Mijn vader kreeg een herseninfarct (43 jaar), in drie dagen tijd overleden, de schok is dan enorm groot. Van gezond naar dood in een week.
Mijn moeder kreeg kanker, die aftakeling en angst is ook afschuwelijk. Ik heb wel het gevoel gehad dat ik naar de dood van m’n moeder een soort van toegeleefd heb. Bij de dood van mijn vader kon dat niet, dat was zo onverwachts.
Ik hoop dat het goed met je gaat.
zondag 23 februari 2020 om 17:17
En ook dat is niet gezegd. Ik heb helaas 2 mensen in mijn omgeving gehad die binnen 6 weken na de diagnose van helemaal fit en ‘niks aan de hand’ naar overlijden gingen.
Waarbij gelukkig de laatste week onder de morfine, van een echte lijdensweg met pijn is godzijdank geen sprake geweest.
Zo kan het ook gaan. Het hangt van de vorm van de kanker af (hoe agressief).
zondag 23 februari 2020 om 18:19
Snap ik, ik schreef ook “ik vermoed”. Klopt dat de agressiviteit van de soort kanker bepalend is.Dubbeljus schreef: ↑23-02-2020 17:17En ook dat is niet gezegd. Ik heb helaas 2 mensen in mijn omgeving gehad die binnen 6 weken na de diagnose van helemaal fit en ‘niks aan de hand’ naar overlijden gingen.
Waarbij gelukkig de laatste week onder de morfine, van een echte lijdensweg met pijn is godzijdank geen sprake geweest.
Zo kan het ook gaan. Het hangt van de vorm van de kanker af (hoe agressief).
maandag 24 februari 2020 om 12:20
Waren dat mensen met uitgezaaiide borstkanker of een andere soort kanker??Dubbeljus schreef: ↑23-02-2020 17:17En ook dat is niet gezegd. Ik heb helaas 2 mensen in mijn omgeving gehad die binnen 6 weken na de diagnose van helemaal fit en ‘niks aan de hand’ naar overlijden gingen.
Waarbij gelukkig de laatste week onder de morfine, van een echte lijdensweg met pijn is godzijdank geen sprake geweest.
Zo kan het ook gaan. Het hangt van de vorm van de kanker af (hoe agressief).
