Gezondheid
alle pijlers
Kinderlijk praten tegen dementerende oma.
zondag 22 december 2019 om 09:49
Mijn oma heeft Alzheimer en woont nog thuis, alleen, want opa is een paar jaar geleden overleden. Haar kinderen (mijn ooms en tantes) zorgen goed voor haar en daar ben ik echt heel blij om. Maar wat me nogal stoort is dat ze haar behandelen als een klein kind als ze tegen haar praten. Bijvoorbeeld: oma vertel eens wat je op de dagopvang hebt gedaan. Ook wordt er regelmatig over in plaats van met haar gepraat. Ik vind dat vervelend om te zien maar weet niet hoe ik daar wat aan kan doen, en of ik er wel iets aan moet doen. Ik ben maar een nichtje dat af en toe op visite komt en zij komen er dagelijks en ik wil niemand voor het hoofd stoten.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
zondag 22 december 2019 om 09:57
Wat is er mis met die vraag?
Oma gaat naar een dagopvang blijkbaar, fijn dat ze vragen hoe het daar was.
Ik denk dat haar kinderen meegroeien in het proces van dementie, namelijk dat de persoon die je kende steeds meer verdwijnt achter de ziekte. Daar hoort verandering in rollen bij. Als oma niet meer mee kan praten, dan is praten langs haar heen niet zo gek toch?
Kun je het zelf accepteren dat je oma aan het kwijtraken bent?
Oma gaat naar een dagopvang blijkbaar, fijn dat ze vragen hoe het daar was.
Ik denk dat haar kinderen meegroeien in het proces van dementie, namelijk dat de persoon die je kende steeds meer verdwijnt achter de ziekte. Daar hoort verandering in rollen bij. Als oma niet meer mee kan praten, dan is praten langs haar heen niet zo gek toch?
Kun je het zelf accepteren dat je oma aan het kwijtraken bent?
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 22 december 2019 om 09:58
Wat is er verkeerd aan om te vragen wat ze op de dagopvang gedaan heeft? Door haar Alzheimer zal ze emotioneel en cognitief ook meer op een kinderlijk niveau functioneren. Waarschijnlijk reageert ze goed op de benadering van je ooms en tantes. Het kan confronterend zijn als je daar niet zo mee bekend bent. Ik heb ook wel eens meegemaakt dat een familielid heel boos was omdat mijn demente tante een babypop had. Tante was heel gelukkig met die pop.
Wat fijn dat je ooms en tantes zo goed voor haar zorgen en fijn dat jij ook bij haar langs gaat!
Wat fijn dat je ooms en tantes zo goed voor haar zorgen en fijn dat jij ook bij haar langs gaat!
zondag 22 december 2019 om 10:02
zondag 22 december 2019 om 10:02
Lastig! Maar realiseer je dat oma dat niet doorheeft, dat niet meer kan "vatten".
Wat win je ermee als je het ter sprake brengt? Niet veel.
Wat kan je verliezen of veroorzaken? Ruzie, onrust en/of gedoe (wat voor oma pas echt een probleem zou zijn).
Persoonlijk zou ik er voor kiezen om niets te zeggen, het zou het niet waard zijn.
Wat win je ermee als je het ter sprake brengt? Niet veel.
Wat kan je verliezen of veroorzaken? Ruzie, onrust en/of gedoe (wat voor oma pas echt een probleem zou zijn).
Persoonlijk zou ik er voor kiezen om niets te zeggen, het zou het niet waard zijn.
zondag 22 december 2019 om 10:03
Mijn oma is ook dementerend. Iets verder denk ik, want ze kan ook met hulp van de familie niet meer thuis wonen dus woont ze in een verzorgingshuis. Ik bezoek haar zo vaak mogelijk. Gesprekken voeren zoals vroeger dat kan gewoon niet meer. Dat kan ze niet volgen en dat frustreert haar zichtbaar. Dus ik praat met haar op haar niveau. Wat inhoudt dat ik ook vraag wat ze tijdens de dagbesteding heeft gedaan. Meestal weet ze dat trouwens niet meer terwijl het bijvoorbeeld 's ochtends was als ik daar 's middags kom. We praten meestal over vroeger. Mooie verhalen! Ik denk dat het voor mijn oma fijner is om op haar niveau te praten over dingen die ze nog wel weet.
zondag 22 december 2019 om 10:09
Mijn oma heeft op een gesloten afdeling gezeten waar de bewoners al ver heen waren. Of beter, ver terug in hun eigen verleden. Sommigen kon je alleen kinderlijk aanspreken omdat ze ergens in hun kindertijd zaten met hun gedachten. Er werden bijvoorbeeld ook veel kinderliedjes gezongen want die wisten ze nog wel. Door simpele dingen te vragen als hoe het was op de dagbesteding, probeer je oma nog wat helder te houden en zelf de herinneringen van vandaag te laten ophalen. Maak je er niet druk om.
zondag 22 december 2019 om 10:11
Vervelend om te zien hè? Ik had met mijn grootmoeder en wat bewoners op mijn oude werkplek. (Geen zorg, maar moest wel veel op afdelingen komen.)
In mijn ogen hoorde je niet zo te praten met ze, maar op den duur kun je helaas niet anders als dementie zich vordert.
Op den duur zijn ze zich niet meer bewust van hun omgeving, de tijd, het dagelijks leven en in hun hoofd zijn ze vaak al terug aan het keren naar een kinderlijkere staat.
Mijn opa noemde het altijd ‘kinds’ worden. Ik denk dat het wel de lading dekt. Hoe oneerbiedig ook.
Ik weet nog dat ik een keertje mijn oma bezocht op zaal van een meerzorgafdeling en zij zat in een kringetje mee te klappen met een kinderliedje, haar buurman had een pop op schoot en knuffelde er mee. Ik zie het nog zo voor me, ondanks dat het 15 jaar geleden is.
Ik vond het heel moeilijk, aan de andere kant, mijn oma genoot ervan, dat kon je echt zien, ze werd met respect behandeld en het was goed toen.
Maar ik vond het echt naar.
Het is echt een verschrikkelijk proces om te zien, vond ik.
Sterkte er mee.
In mijn ogen hoorde je niet zo te praten met ze, maar op den duur kun je helaas niet anders als dementie zich vordert.
Op den duur zijn ze zich niet meer bewust van hun omgeving, de tijd, het dagelijks leven en in hun hoofd zijn ze vaak al terug aan het keren naar een kinderlijkere staat.
Mijn opa noemde het altijd ‘kinds’ worden. Ik denk dat het wel de lading dekt. Hoe oneerbiedig ook.
Ik weet nog dat ik een keertje mijn oma bezocht op zaal van een meerzorgafdeling en zij zat in een kringetje mee te klappen met een kinderliedje, haar buurman had een pop op schoot en knuffelde er mee. Ik zie het nog zo voor me, ondanks dat het 15 jaar geleden is.
Ik vond het heel moeilijk, aan de andere kant, mijn oma genoot ervan, dat kon je echt zien, ze werd met respect behandeld en het was goed toen.
Maar ik vond het echt naar.
Het is echt een verschrikkelijk proces om te zien, vond ik.
Sterkte er mee.
zondag 22 december 2019 om 10:13
Maud*de*Braose schreef: ↑22-12-2019 10:03Jij bent een nichtje dat af en toe langskomt. Zij verzorgen haar dagelijks. Zijn blijkbaar nog zeer betrokken bij hun moeder. Dat is mooi en liefdevol.
Ik denk dat je niets moet zeggen.
Dat. Dat gaat verkeerd vallen en terecht.
zondag 22 december 2019 om 10:18
Ik lees geen rare vragen die ze haar stellen. Waar je wel voorzichtig mee moet zijn is over haar praten waar ze bij is. Soms krijgen ze meer mee dan je denkt en dat kan voor frustraties zorgen. Als die niet meer (goed) geuit kunnen worden kan dat een negatieve invloed op haar gedrag hebben die familie dan vervolgens niet begrijpt.
zondag 22 december 2019 om 10:18
Ik denk dat to bedoeld de manier waarop, zoals je tegen een kind praat, zo'n toon.
zondag 22 december 2019 om 10:20
Zet ze zich daar maar overheen. Mensen zorgen goed voor haar.Maud*de*Braose schreef: ↑22-12-2019 10:18Ik denk dat to bedoeld de manier waarop, zoals je tegen een kind praat, zo'n toon.
zondag 22 december 2019 om 10:20
Ik had daar ook zoveel moeite mee. En mijn oma vond het ook vreselijk als er zo tegen haar gepraat werd. We maakte ze samen belachelijk achter hun rug om en zo konden we er een beetje om lachen. Nu verzorg ik zelf een dementerende vrouw uit de buurt en zij heeft dezelfde klacht; hoe thuiszorg haar betuttelt. Tja, het is voor mensen lastig in te schatten hoe om te gaan met iemand denk ik.
zondag 22 december 2019 om 10:20
Luci_Morgenster schreef: ↑22-12-2019 10:20Zet ze zich daar maar overheen. Mensen zorgen goed voor haar.
Ja, vind ik ook.
zondag 22 december 2019 om 10:21
Moeilijke gesprekken kunnen haar hersenen niet meer verwerken. Dus simpele vragen die in haar kleine wereldje passen wel. Je kunt met oma niet meer naar het impeachment van Trump vragen of zo. Juist vragen die ze nog wel kan beantwoorden zullen haar een veilig en betrokken gevoel geven.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
zondag 22 december 2019 om 10:23
Ik betrap mezelf er ook weleens op. Mijn oma woont met 7 anderen en de 1 is verder heen dan de ander. Mijn oma zelf heeft het niet zo in de gaten als ik per ongeluk iets te kinderlijk vraag of zeg. Een andere bewoner kan gerust tegen mij zeggen:” ik ben geen klein kind hoor!” Of een andere bewoner “ja we zijn niet helemaal achterlijk hoor”
Dan zeg ik “o sorry” en dan moeten we allebei heel hard lachen!
Maar wat ik bedoel te zeggen is dat het gewoon niet bewust gaat. Mijn moeder heeft er helemaal een handje van en daardoor botst het vaak met haar moeder. Als mijn moeder dan gefrustreerd thuis komt dan probeer ik haar wel uit te leggen hoe ze iets anders kan zeggen/doen. Mijn moeder pikt dat wel van mij maar ik zou dat niet tegen mijn ooms zeggen. Dat laat ik echt los
Dan zeg ik “o sorry” en dan moeten we allebei heel hard lachen!
Maar wat ik bedoel te zeggen is dat het gewoon niet bewust gaat. Mijn moeder heeft er helemaal een handje van en daardoor botst het vaak met haar moeder. Als mijn moeder dan gefrustreerd thuis komt dan probeer ik haar wel uit te leggen hoe ze iets anders kan zeggen/doen. Mijn moeder pikt dat wel van mij maar ik zou dat niet tegen mijn ooms zeggen. Dat laat ik echt los
