Gezondheid
alle pijlers
Mogelijke wekedelentumor
vrijdag 29 maart 2024 om 07:54
Vanwege herkenbaarheid even een nieuw account aangemaakt.
Bij mijn man is een (waarschijnlijk) wekedelentumor gevonden in zijn been. Bij de eerste mri afgelopen zomer leek er niets aan de hand, maar de bult groeide zo snel dat mijn man (gelukkig!) terug is gegaan naar zijn arts. Bij een nieuwe mri zagen ze een "zorgelijke" massa. Er wordt nu met spoed een CT-scan gedaan om te zien of er uitzaaiingen zijn en een biopt genomen om een diagnose te stellen.
Mijn man wil er absoluut niet over praten zolang hij niet weet waar hij aan toe is. Vandaar dat ik dit topic open, want ik vind het wel fijn om het van me af te schrijven. De onzekerheid is groot en ik ben bang...
Bij mijn man is een (waarschijnlijk) wekedelentumor gevonden in zijn been. Bij de eerste mri afgelopen zomer leek er niets aan de hand, maar de bult groeide zo snel dat mijn man (gelukkig!) terug is gegaan naar zijn arts. Bij een nieuwe mri zagen ze een "zorgelijke" massa. Er wordt nu met spoed een CT-scan gedaan om te zien of er uitzaaiingen zijn en een biopt genomen om een diagnose te stellen.
Mijn man wil er absoluut niet over praten zolang hij niet weet waar hij aan toe is. Vandaar dat ik dit topic open, want ik vind het wel fijn om het van me af te schrijven. De onzekerheid is groot en ik ben bang...
zondag 31 maart 2024 om 19:26
Dank jullie wel. Het houdt me vreselijk bezig en ik probeer niet teveel te lezen hierover.
We krijgen eind van komende week de uitslag van de scan en over 2 weken van het biopt.
Bij de eerste MRI werd gedacht aan "vaatkluwen"; er leek voornamelijk vloeistof zichtbaar. Met de nieuwe MRI blijkt het toch geen vloeistof te zijn, maar weefsel. Heel gek.
Mijn man is overigens verder gezond en heel erg sportief en heeft, behalve een harde bult, geen klachten. Dat zijn lijf hem mogelijk in de steek laat is denk ik een van de redenen dat hij het er niet over wil hebben.
Ik kijk erg op naar de uitslag van de scan. Mochten ze daar verdachte plekken op zien, dan is de uitslag van het biopt natuurlijk ook niet goed. Het afwachten is vreselijk.
We krijgen eind van komende week de uitslag van de scan en over 2 weken van het biopt.
Bij de eerste MRI werd gedacht aan "vaatkluwen"; er leek voornamelijk vloeistof zichtbaar. Met de nieuwe MRI blijkt het toch geen vloeistof te zijn, maar weefsel. Heel gek.
Mijn man is overigens verder gezond en heel erg sportief en heeft, behalve een harde bult, geen klachten. Dat zijn lijf hem mogelijk in de steek laat is denk ik een van de redenen dat hij het er niet over wil hebben.
Ik kijk erg op naar de uitslag van de scan. Mochten ze daar verdachte plekken op zien, dan is de uitslag van het biopt natuurlijk ook niet goed. Het afwachten is vreselijk.
maandag 1 april 2024 om 13:46
maandag 1 april 2024 om 14:30
Ik snap je man wel. Er is nu feitelijk nog helemaal niets bekend dus om nu al te paniekeren wat als wat dan is wat vroeg. Er is namelijk ook een heel scala aan niet ernstige oorzaken. Ik denk dat hij er gewoon heel nuchter instaat. Eerst duidelijkheid en dan kan er altijd nog boosheid, verdriet, paniek komen of niet. Er is geen gebruiksaanwijzing hoe je dient te reageren. Ik zou wel proberen om zijn gevoel voorop te houden ipv je eigen paniek gevoel. Het draait cru gezegd niet om jou.
maandag 1 april 2024 om 18:47
Ah, wat naar zeg. Zeker ook dat wachten. Er naast staan lijkt me soms zeker zo moeilijk als dat je het zelf (mogelijk) hebt. Ze weten nog niet precies wat voort soort het (mogelijk) is he?
Om je een hart onder de riem te steken (moet gelijk aan het topic ‘how can I make this about me’ denken, maar zo bedoel ik het zeker niet): bij mij is ongeveer vijf jaar geleden een wekedelentumor ontdekt in mijn knie (reusceltumor). Het gaat ooit woekeren, maar al jaren geen last van (wordt niet gecontroleerd omdat de pijn vanzelf komt en het moeilijk operabel is schijnbaar). Ik ervaar het als vervelend, maar niet (of nóg niet) levensbedreigend. Er zijn erg veel soorten, lang niet allemaal ernstig. Ik hoop dat je dat sterkt, zeker in deze wachttijd. Zou het overigens moeilijker vinden als mijn partner, kind of andere geliefde het had, zou mij machtelozer maken op de één of andere manier..
Heel veel sterkte gewenst
Om je een hart onder de riem te steken (moet gelijk aan het topic ‘how can I make this about me’ denken, maar zo bedoel ik het zeker niet): bij mij is ongeveer vijf jaar geleden een wekedelentumor ontdekt in mijn knie (reusceltumor). Het gaat ooit woekeren, maar al jaren geen last van (wordt niet gecontroleerd omdat de pijn vanzelf komt en het moeilijk operabel is schijnbaar). Ik ervaar het als vervelend, maar niet (of nóg niet) levensbedreigend. Er zijn erg veel soorten, lang niet allemaal ernstig. Ik hoop dat je dat sterkt, zeker in deze wachttijd. Zou het overigens moeilijker vinden als mijn partner, kind of andere geliefde het had, zou mij machtelozer maken op de één of andere manier..
Heel veel sterkte gewenst
maandag 1 april 2024 om 18:48
Bedoel je daarmee dat TO niet bang mag zijn voor wat haar gezin mogelijk te wachten staat?Gizz1979 schreef: ↑01-04-2024 14:30Ik snap je man wel.
Dat weet je niet. Want je weet helemaal niet waarom haar man er niet over wil praten. TO schrijft dat hij het moeilijk vindt dat zijn lijf hem in de steek lijkt te laten. Maar feitelijk weet je niks van wat hem beweegt.
Er is nu feitelijk nog helemaal niets bekend dus om nu al te paniekeren wat als wat dan is wat vroeg. Er is namelijk ook een heel scala aan niet ernstige oorzaken. Ik denk dat hij er gewoon heel nuchter instaat. Eerst duidelijkheid en dan kan er altijd nog boosheid, verdriet, paniek komen of niet. Er is geen gebruiksaanwijzing hoe je dient te reageren. Ik zou wel proberen om zijn gevoel voorop te houden ipv je eigen paniek gevoel. Het draait cru gezegd niet om jou.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 1 april 2024 om 18:59
Ik heb juist dit topic aangemaakt om mijn verhaal kwijt te kunnen, zodat ik er niet over hoef te praten met mijn man. De huisarts belde nog om te zeggen dat ze meeleeft en dat ze er is om te praten als hij daar behoefte aan heeft. Heel goed bedoeld, maar mijn man wil dat dus juist niet en heeft dat toen ook aangegeven.
Wat me zo benauwd is dat het allemaal zo snel gaat nu. Een dag na de MRI al een telefoontje dat de eerste diagnose niet klopt en er met spoed dus van alles ingepland wordt. Heel goed hoor, dat dat gebeurt, maar voor mij voelt dat dus alsof ze echt al weten dat het niet goed is. En rationeel snap ik ook dat alleen een biopt dat uit kan sluiten/bevestigen. De huisarts die het allemaal zo vreselijk vindt. Alsof iedereen er dus vanuit gaat dat het slecht nieuws is.
Ondertussen vrolijk Pasen vieren met familie en ons gezin. Terwijl ik van binnen echt in paniek ben. Heb dit nog nooit meegemaakt.
@Dip, wat heftig voor je! Hopelijk blijft het lang weg.
Wat me zo benauwd is dat het allemaal zo snel gaat nu. Een dag na de MRI al een telefoontje dat de eerste diagnose niet klopt en er met spoed dus van alles ingepland wordt. Heel goed hoor, dat dat gebeurt, maar voor mij voelt dat dus alsof ze echt al weten dat het niet goed is. En rationeel snap ik ook dat alleen een biopt dat uit kan sluiten/bevestigen. De huisarts die het allemaal zo vreselijk vindt. Alsof iedereen er dus vanuit gaat dat het slecht nieuws is.
Ondertussen vrolijk Pasen vieren met familie en ons gezin. Terwijl ik van binnen echt in paniek ben. Heb dit nog nooit meegemaakt.
@Dip, wat heftig voor je! Hopelijk blijft het lang weg.
maandag 1 april 2024 om 19:05
maandag 1 april 2024 om 19:07
Ik vind wel dat jij er met iemand over moet kunnen praten. Overleg met je man wie je in vertrouwen kan nemen. Iemand uit je familie of een goede vriendin bv.
maandag 1 april 2024 om 21:37
Dat is echt wel heel ingewikkeld voor jou zeg. Jullie lijken wel twee heel verschillende verwerkingsstijlen te hebben. Zou je met je partner kunnen overleggen om het bv met één vriendin wél te mogen bespreken? Dat hij er verder geen last van heeft dat jij het met haar bespreekt, maar jij wel je verhaal kwijt kunt en een beetje steun kunt krijgen?
dinsdag 2 april 2024 om 12:21
Goed dat je dit topic geopend hebt.
Je mag altijd hier je hart luchten.
Ik heb echt met je te doen.
Toen mijn vader van kanker werd verdacht merkte ik ook dat binnen de familie iedereen er heel anders mee omging. Voornamelijk met waarschijnlijk valt het mee en maar niet over praten want we weten nog niks zeker.
Ik ken iemand die had deze klachten ook en die had geen tumor maar een ontstoken slokdarm.(Met zo'n opmerking kon ik echt helemaal niks)
Ik had een heel sterk gevoel dat het foute boel was. (Nouja niet alleen gebaseerd op gevoel. Ik zeg ook dingen die voor mij bevestigde dat mijn vader hoogstwaarschijnlijk kanker had. Ik ben zelf medisch geschoold)
Maar daar mocht niet over gepraat worden. Want niks is zeker en misschien valt het wel mee.
Ik weet hoe eenzaam het kan voelen to. En dan ging het bij mij over mijn vader en niet over mijn partner zoals bij jou. Wat mij nog erger lijkt.
Ik voel met je mee.
Je mag altijd hier je hart luchten.
Ik heb echt met je te doen.
Toen mijn vader van kanker werd verdacht merkte ik ook dat binnen de familie iedereen er heel anders mee omging. Voornamelijk met waarschijnlijk valt het mee en maar niet over praten want we weten nog niks zeker.
Ik ken iemand die had deze klachten ook en die had geen tumor maar een ontstoken slokdarm.(Met zo'n opmerking kon ik echt helemaal niks)
Ik had een heel sterk gevoel dat het foute boel was. (Nouja niet alleen gebaseerd op gevoel. Ik zeg ook dingen die voor mij bevestigde dat mijn vader hoogstwaarschijnlijk kanker had. Ik ben zelf medisch geschoold)
Maar daar mocht niet over gepraat worden. Want niks is zeker en misschien valt het wel mee.
Ik weet hoe eenzaam het kan voelen to. En dan ging het bij mij over mijn vader en niet over mijn partner zoals bij jou. Wat mij nog erger lijkt.
Ik voel met je mee.
woensdag 3 april 2024 om 12:50
Wat een ontzettend onzekere, heftige periode voor jullie. Goed dat je een topic hebt geopend om van je af te schrijven....en wat hiervoor ook al is benoemd, leg aan je man uit dat je zijn mening en gevoel respecteert maar dat jij het wel nodig bent om je verhaal bij iemand kwijt te kunnen. Heel veel sterkte....zeker nu in deze onzekere tijd. Toen mijn moeder 12 jaar geleden ziek werd vond ik die onzekerheid daarvoor misschien nog wel erger dan weten dat het niet goed is..
woensdag 3 april 2024 om 15:34
Hier een soortgelijke situatie gehad, alleen was ik degene bij wie het ineens heel erg mis was(/leek). Ik heb het uiteindelijk wel naasten verteld, maar niet meteen. Ik had die tijd nodig om het voor mijzelf te verwerken. Het ging ook in sneltreinvaart: ik ging binnen een paar dagen van kerngezond naar gesprekken in het ziekenhuis over levensverlengende behandelingen.
Mijn man respecteerde het en was ook heel erg van het "we gaan ons pas zorgen maken als het echt nodig is, zolang we nog in onzekerheid zitten kan het theoretisch gezien ook nog goed komen".
Uiteindelijk was ik daar heel blij mee, want ik won destijds figuurlijk de loterij door bij de 2 % van de mensen met een goedaardige tumor te vallen (daar had ook in het ziekenhuis niemand rekening mee gehouden, de optie dat het goed zou zijn, was niet eens echt besproken).
Kun je er met een vriendin over praten? Want het is natuurlijk wel heel belangrijk dat je je verhaal en angsten kwijt kunt. Heel veel sterkte!
Mijn man respecteerde het en was ook heel erg van het "we gaan ons pas zorgen maken als het echt nodig is, zolang we nog in onzekerheid zitten kan het theoretisch gezien ook nog goed komen".
Uiteindelijk was ik daar heel blij mee, want ik won destijds figuurlijk de loterij door bij de 2 % van de mensen met een goedaardige tumor te vallen (daar had ook in het ziekenhuis niemand rekening mee gehouden, de optie dat het goed zou zijn, was niet eens echt besproken).
Kun je er met een vriendin over praten? Want het is natuurlijk wel heel belangrijk dat je je verhaal en angsten kwijt kunt. Heel veel sterkte!
woensdag 3 april 2024 om 16:56
Ik ben ook ‘een partner van’ en herken je gevoel. Wij zijn inmiddels een stapje verder en er is een diagnose, maar die tijd van onderzoeken en wachten was echt verschrikkelijk.
Mijn partner en ik hebben beiden een andere coping mechanisme; waar ik juist rust vind in het delen van mijn angsten, stopt hij ze juist weg en wil niet verder kijken dan dat wat we nu weten.
Geen van beiden goed of fout, maar wel hét recept om elkaar kwijt te raken in deze super zware tijden.
Nu op dit moment weet ik dat ik mijn eigen behoefte teveel genegeerd hebt en dat dat er toch uitkomt.
Mijn tip zou dan ook zijn om toch echt wel iemand te zoeken bij wie jij je hart kan luchten. Jij bent ook belangrijk hierin. En aangezien jullie ook kinderen hebben is het extra belangrijk dat jij ook goed voor jezelf zorgt.
Heel veel sterkte!
Mijn partner en ik hebben beiden een andere coping mechanisme; waar ik juist rust vind in het delen van mijn angsten, stopt hij ze juist weg en wil niet verder kijken dan dat wat we nu weten.
Geen van beiden goed of fout, maar wel hét recept om elkaar kwijt te raken in deze super zware tijden.
Nu op dit moment weet ik dat ik mijn eigen behoefte teveel genegeerd hebt en dat dat er toch uitkomt.
Mijn tip zou dan ook zijn om toch echt wel iemand te zoeken bij wie jij je hart kan luchten. Jij bent ook belangrijk hierin. En aangezien jullie ook kinderen hebben is het extra belangrijk dat jij ook goed voor jezelf zorgt.
Heel veel sterkte!
allesisbezet wijzigde dit bericht op 03-04-2024 16:57
1.83% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
