Gezondheid
alle pijlers
Mogelijke wekedelentumor
vrijdag 29 maart 2024 om 07:54
Vanwege herkenbaarheid even een nieuw account aangemaakt.
Bij mijn man is een (waarschijnlijk) wekedelentumor gevonden in zijn been. Bij de eerste mri afgelopen zomer leek er niets aan de hand, maar de bult groeide zo snel dat mijn man (gelukkig!) terug is gegaan naar zijn arts. Bij een nieuwe mri zagen ze een "zorgelijke" massa. Er wordt nu met spoed een CT-scan gedaan om te zien of er uitzaaiingen zijn en een biopt genomen om een diagnose te stellen.
Mijn man wil er absoluut niet over praten zolang hij niet weet waar hij aan toe is. Vandaar dat ik dit topic open, want ik vind het wel fijn om het van me af te schrijven. De onzekerheid is groot en ik ben bang...
Bij mijn man is een (waarschijnlijk) wekedelentumor gevonden in zijn been. Bij de eerste mri afgelopen zomer leek er niets aan de hand, maar de bult groeide zo snel dat mijn man (gelukkig!) terug is gegaan naar zijn arts. Bij een nieuwe mri zagen ze een "zorgelijke" massa. Er wordt nu met spoed een CT-scan gedaan om te zien of er uitzaaiingen zijn en een biopt genomen om een diagnose te stellen.
Mijn man wil er absoluut niet over praten zolang hij niet weet waar hij aan toe is. Vandaar dat ik dit topic open, want ik vind het wel fijn om het van me af te schrijven. De onzekerheid is groot en ik ben bang...
donderdag 4 april 2024 om 07:34
Dank voor al jullie berichtjes en het meeleven 
.
Inmiddels weten een vriendin en een aantal collega's + leidinggevende er van. Dat laatste was wel nodig omdat ik me op het werk minder goed kan concentreren en ik een belangrijke afspraak moest verzetten. Dat is wel fijn, maar er zijn nog zoveel onzekerheden en dat maakt dat ik steeds in cirkeltjes praat merk ik. "Wat als dit, wat als dat, maar dit, maar dat, etc."
Vandaag krijgen we de uitslag van de CT scan. Heel erg spannend. Daar hangt natuurlijk wel behoorlijk wat van af.
Gisteren konden we eindelijk het MRI verslag inzien en daar ben ik behoorlijk van geschrokken. In de differentiaaldiagnose staat ook een agressieve kanker genoemd. Deze heeft op zich een goede prognose MITS er geen uitzaaiingen zijn, maar wel een hoge "recurrence" rate met een slechte prognose. Maar op de definitieve uitslag van het biopt moeten we nog zeker 2 weken wachten.
@Kaartje1, ik zou met dat soort opmerkingen ook weinig kunnen. Ook met: "er is een kleine kans op...", jij kan natuurlijk net die ene zijn. Ik heb ook een medische achtergrond (totaal andere discipline dan radiologie/oncologie!), dus ik kan die verslagen redelijk begrijpen. En die zijn niet positief.
Hopelijk is het met je vader goed afgelopen...
@Lento, wat een schrik voor jou en wat een fijne uitkomst!
@AllesIsBezet, hoe jij en je partner hier mee omgaan klinkt inderdaad wel heel vergelijkbaar. Hoe gaat het nu met je man? En met jou? Kunnen jullie nu beter hierover praten nu er een diagnose is?
Zoals ook al is benoemd is het onzekere zo zwaar. Ik heb graag overal controle over en dat kan nu natuurlijk niet. Ik heb ook vreselijk veel verdriet om ons kind, wat nog geen idee heeft wat er mogelijk aan zit te komen.
Eerst vandaag doorkomen.
.Inmiddels weten een vriendin en een aantal collega's + leidinggevende er van. Dat laatste was wel nodig omdat ik me op het werk minder goed kan concentreren en ik een belangrijke afspraak moest verzetten. Dat is wel fijn, maar er zijn nog zoveel onzekerheden en dat maakt dat ik steeds in cirkeltjes praat merk ik. "Wat als dit, wat als dat, maar dit, maar dat, etc."
Vandaag krijgen we de uitslag van de CT scan. Heel erg spannend. Daar hangt natuurlijk wel behoorlijk wat van af.
Gisteren konden we eindelijk het MRI verslag inzien en daar ben ik behoorlijk van geschrokken. In de differentiaaldiagnose staat ook een agressieve kanker genoemd. Deze heeft op zich een goede prognose MITS er geen uitzaaiingen zijn, maar wel een hoge "recurrence" rate met een slechte prognose. Maar op de definitieve uitslag van het biopt moeten we nog zeker 2 weken wachten.
@Kaartje1, ik zou met dat soort opmerkingen ook weinig kunnen. Ook met: "er is een kleine kans op...", jij kan natuurlijk net die ene zijn. Ik heb ook een medische achtergrond (totaal andere discipline dan radiologie/oncologie!), dus ik kan die verslagen redelijk begrijpen. En die zijn niet positief.
Hopelijk is het met je vader goed afgelopen...
@Lento, wat een schrik voor jou en wat een fijne uitkomst!
@AllesIsBezet, hoe jij en je partner hier mee omgaan klinkt inderdaad wel heel vergelijkbaar. Hoe gaat het nu met je man? En met jou? Kunnen jullie nu beter hierover praten nu er een diagnose is?
Zoals ook al is benoemd is het onzekere zo zwaar. Ik heb graag overal controle over en dat kan nu natuurlijk niet. Ik heb ook vreselijk veel verdriet om ons kind, wat nog geen idee heeft wat er mogelijk aan zit te komen.
Eerst vandaag doorkomen.
donderdag 4 april 2024 om 10:23
Je hebt er niks aan, maar jouw man is niet de enige. Ik heb een collega die pas zei dat hij kanker had toen hij alle uitslagen binnen had. Want, zo was zijn redenatie, anders blijft iedere keer iedereen ernaar vragen en alle 'misschiens' gaan een eigen leven leiden. Pas toen duidelijk was dat hij een tumor en Hodgkin heeft, werden wij als collega's op de hoogte gebracht. Hij is nu halverwege de behandeling en het lijkt de goede kant op te gaan (tumor is 90% kleiner).
En mijn vader zei ook pas iets toen hij duidelijkheid had. Die heeft het niet gered, maar dat is wel 20 jaar geleden, ze kunnen en weten nu veel meer.
Maar dat niet erover willen praten lijkt toch wel een mannendingetje te zijn.
Veel sterkte met afwachten. Die onzekerheid is r*k.
En mijn vader zei ook pas iets toen hij duidelijkheid had. Die heeft het niet gered, maar dat is wel 20 jaar geleden, ze kunnen en weten nu veel meer.
Maar dat niet erover willen praten lijkt toch wel een mannendingetje te zijn.
Veel sterkte met afwachten. Die onzekerheid is r*k.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 4 april 2024 om 14:14
donderdag 4 april 2024 om 17:46
Er lijken gelukkig geen uitzaaiingen in de longen te zijn! Goed nieuws natuurlijk, maar ik merk dat ik wat moeite heb om de artsen te vertrouwen nadat ze er de eerste keer zo naast hebben gezeten (hier gaan ze een intern onderzoek naar doen). Het betreft trouwens een expertisecentrum op dit gebied.
Uit het gesprek met de arts was wel duidelijk dat hij echt aan kanker denkt (staat natuurlijk ook in de differentiaaldiagnose), dus dat komt toch wel weer even binnen. Hij gaat de uitslag van het biopt doorbellen zodra hij die heeft, dus hopelijk sneller dan ze in eerste instantie hadden gezegd.
Pfff, wat een emotionele achtbaan. Kwam er net achter dat ik vandaag nog niets gegeten heb van de spanning. Bij mijn man kwam toch ook wel wat los toen hij de uitslag van de scan kreeg (al ging hij er eigenlijk wel vanuit dat deze goed zou zijn?).
Uit het gesprek met de arts was wel duidelijk dat hij echt aan kanker denkt (staat natuurlijk ook in de differentiaaldiagnose), dus dat komt toch wel weer even binnen. Hij gaat de uitslag van het biopt doorbellen zodra hij die heeft, dus hopelijk sneller dan ze in eerste instantie hadden gezegd.
Pfff, wat een emotionele achtbaan. Kwam er net achter dat ik vandaag nog niets gegeten heb van de spanning. Bij mijn man kwam toch ook wel wat los toen hij de uitslag van de scan kreeg (al ging hij er eigenlijk wel vanuit dat deze goed zou zijn?).
donderdag 4 april 2024 om 22:16
Yael wat een achtbaan voor jullie.
Ik hoop dat het gelukt is om wat te eten.
Wat sneu dat je man dacht dat de scan wel goed zou zijn.
Het kan best wezen dat je man qua verweking dat ook nog een paar stappen achter loopt. Voor jou misschien een bevestiging van dingen die je al wist of scenarios 's die je al bedacht had.
Voor je man komt het besef misschien nu pas een beetje binnen?
Sterkte in deze rollercoaster.
(Mijn vader is trouwens overleden. Maar daar wil ik jou verder nu niet mee lastig vallen)
Ik hoop dat het gelukt is om wat te eten.
Wat sneu dat je man dacht dat de scan wel goed zou zijn.
Het kan best wezen dat je man qua verweking dat ook nog een paar stappen achter loopt. Voor jou misschien een bevestiging van dingen die je al wist of scenarios 's die je al bedacht had.
Voor je man komt het besef misschien nu pas een beetje binnen?
Sterkte in deze rollercoaster.
(Mijn vader is trouwens overleden. Maar daar wil ik jou verder nu niet mee lastig vallen)
vrijdag 5 april 2024 om 07:09
Ach Kaartje1, het spijt me dat te horen. Je mag hier absoluut ook je verhaal kwijt als je dat zou willen
Ik weet dat dat niet zo is, maar wilde hem niet onnodig bang maken. Inmiddels begint hij er toch meer over te praten met mij en snap ik wel waarom hij zo reageert als hij nu doet.
Ik bedoelde de CT scan; dus geen uitzaaiingen. Hij sport op hoog niveau, dus was ervan overtuigd dat hij dan iets gemerkt zou moeten hebben.
Ik weet dat dat niet zo is, maar wilde hem niet onnodig bang maken. Inmiddels begint hij er toch meer over te praten met mij en snap ik wel waarom hij zo reageert als hij nu doet.
zaterdag 6 april 2024 om 18:52
Klopt, alleen het biopt kan de diagnose bevestigen of uitsluiten. Al heb ik er zelf heel weinig vertrouwen in nu ik het MRI verslag heb gelezen. En ik ben ook boos dat er eerst een verkeerde diagnose is geweest, waardoor het er nu echt een stuk slechter uitziet qua prognose/behandeling mocht de verdenking van de artsen kloppen.Yakuzakiko schreef: ↑05-04-2024 08:34Jee wat schrikken dat de arts aan kanker denkt. En daar komt uitsluitsel over met de uitslag van het biopt begrijp ik?
Wat staat je leven dan ineens op zijn kop..
Hoe gaat het vandaag met jullie?
Ik zit echt in een soort overlevingsstand. Af en toe met echte paniekaanvallen (denk ik, nog nooit eerder gehad). En ook bezig met praktische dingen, zoals onze geplande vakantie. We zijn nog niet zo lang geleden getrouwd en zouden deze zomer met ons kind een grote huwelijksreis maken. Ik ga er al helemaal vanuit dat we dat moeten gaan annuleren.
Verder maak ik me nu al zorgen over hoe we dit aan ons kind gaan vertellen. En aan familie en vrienden. En we zullen het ook aan school moeten vertellen.
Ook lees ik de hele dag door allerlei literatuur over het type kanker wat in het MRI verslag wordt genoemd. Ik moet het een beetje los proberen te laten, maar dat lukt me dus absoluut niet. Het gaat dus met mij eigenlijk helemaal niet goed, maar praten helpt nu ook niet meer. Ik heb niets meer te zeggen
.
zaterdag 6 april 2024 om 19:04
Misschien valt er ook even niks te zeggen, lieverd. Het is een verlammende diagnose. En dan komen in rap tempo de fasen van rouw je overspoelen. Ontkenning, verdriet, boosheid, verdriet, paniek, verdriet, een sprankje hoop, verdriet. Het is gewoon gruwelijk wat jullie overkomt. En huilen lucht misschien een beetje op, maar ook weer helemaal niet, want het helpt niks, omdat het niks verandert. Misschien kun je de huisarts vragen om wat concrete hulp, concrete handvatten. Misschien dat yoga kan helpen of een ander mechanisme om de paniek te beteugelen. Om je weerbaarheid terug te vinden en om te kunnen ademen.
Sterkte meis. Het is logisch dat je je voelt hoe je je voelt, en het is bijna ondraaglijk. Hopelijk horen jullie snel de uitslagen en het bijbehorende behandelplan. Dat geeft soms op een gekke manier weer wat houvast.
zondag 7 april 2024 om 14:54
Lieve Yael, allereerst een dikke knuffel.... ik lees dat je veel literatuur leest en ik begrijp dat je dit wil doen, maar het is vaak niet helpend. Zeker niet in deze periode waarin er nog veel onzeker is.... ik herken het overigens wel. Toen mijn moeder ziek was las ik ook heel veel op internet. Maar ik kwam erachter dat de onzekerheid en angst alleen maar meer toenam, ik interpreteerde informatie ook niet altijd goed.
woensdag 10 april 2024 om 13:48
Hoi Yael, hoe gaat het met jullie?
Ik had precies het omgekeerde dus ik snap je man wel een beetje. Mijn vriend vertelde meteen alles aan iedereen, dat maakte het onrustig en kregen wij beide steeds de vraag hoe het ging en medelevende blikken, terwijl wij juist postief wilde blijven.. dus op zich snap ik je man ook wel een beetje, eerst maar eens afwachten wat het precies is en hoe de planning eruit gaat zien.
Heel veel succes samen!!!
Ik had precies het omgekeerde dus ik snap je man wel een beetje. Mijn vriend vertelde meteen alles aan iedereen, dat maakte het onrustig en kregen wij beide steeds de vraag hoe het ging en medelevende blikken, terwijl wij juist postief wilde blijven.. dus op zich snap ik je man ook wel een beetje, eerst maar eens afwachten wat het precies is en hoe de planning eruit gaat zien.
Heel veel succes samen!!!
maandag 27 mei 2024 om 18:16
Voor alle lieve mensen die mee hebben geleefd, een korte update: de diagnose was inderdaad een kwaadaardige tumor. Mijn man zit momenteel midden in de behandelingen.
Ik probeer niet vooruit te denken, maar het te doen met de informatie die ik op dit moment heb en dan gaat het redelijk. Man lijkt er goed mee om te gaan. Heeft regelmatig gesprekken met de huisarts, dus daar ben ik erg blij mee.
Ik probeer niet vooruit te denken, maar het te doen met de informatie die ik op dit moment heb en dan gaat het redelijk. Man lijkt er goed mee om te gaan. Heeft regelmatig gesprekken met de huisarts, dus daar ben ik erg blij mee.
maandag 27 mei 2024 om 18:54
Wat moeilijk, Yaël. Moeilijk te beseffen dat dit echt gebeurt. Wat fijn dat je man inmiddels fijne gesprekken heeft, hulp heeft. Dat is heel belangrijk. En hoe is het met jou? Heb jij ook hulp?
Sterkte! Hopelijk biedt het behandelplan een klein beetje houvast in deze woelige tijden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
