
Na bevallingsverlof weer gaan werken
maandag 3 februari 2020 om 19:38
Dag allemaal,
In maart ga ik weer aan het werk na mijn bevallingsverlof.
Ik werk 32 uur per week (4 volle dagen) op een callcenter, het werk is niet
lichamelijk zwaar maar geestelijk des te meer.
Van gemiddeld 8 uur intensief klantcontact ben je aan het einde
van de dag echt 'opgebrand' om maar zo te zeggen.
Desalniettemin heb ik wel weer wat zin om te gaan werken.
Echter heb ik een zware bevalling gehad met een fluxus en
ben zodoende meer dan een liter bloed verloren. Voor de bevalling
had ik al bloedarmoede (een te laag hb) en na de bevalling zat ik
op 4.6. Nog steeds voel ik me dizzy, moe en snel buiten adem bij
de minste inspanning. Daarnaast vond ik de fluxus een traumatisch gebeuren op zichzelf.
Ik ben bang dat ik 4 volle dagen niet direct ga trekken met dit lichamelijk gestel.
Een zeikerd wil ik echter ook niet wezen, maar denk maar zo: beter wat langzamer opstarten en weer in je werk groeien, en daarmee een productieve, nuttige werknemer
zijn i.p.v. jezelf negeren, gelijk 100% bam ertegenaan en dan na een maand (wellicht volledig, of meer dan nodig) uitvallen. Mijn eerste gedachte is om 3 volle dagen i.p.v. 4 te gaan draaien en dan binnen afzienbare tijd volledig weer terug te zijn.
Ik heb echter nog geen idee of dit mogelijk is dus dit zal ik moeten bespreken met mijn leidinggevende. Hoe snijd ik dit aan bij mijn werk? Tips welkom!
In maart ga ik weer aan het werk na mijn bevallingsverlof.
Ik werk 32 uur per week (4 volle dagen) op een callcenter, het werk is niet
lichamelijk zwaar maar geestelijk des te meer.
Van gemiddeld 8 uur intensief klantcontact ben je aan het einde
van de dag echt 'opgebrand' om maar zo te zeggen.
Desalniettemin heb ik wel weer wat zin om te gaan werken.
Echter heb ik een zware bevalling gehad met een fluxus en
ben zodoende meer dan een liter bloed verloren. Voor de bevalling
had ik al bloedarmoede (een te laag hb) en na de bevalling zat ik
op 4.6. Nog steeds voel ik me dizzy, moe en snel buiten adem bij
de minste inspanning. Daarnaast vond ik de fluxus een traumatisch gebeuren op zichzelf.
Ik ben bang dat ik 4 volle dagen niet direct ga trekken met dit lichamelijk gestel.
Een zeikerd wil ik echter ook niet wezen, maar denk maar zo: beter wat langzamer opstarten en weer in je werk groeien, en daarmee een productieve, nuttige werknemer
zijn i.p.v. jezelf negeren, gelijk 100% bam ertegenaan en dan na een maand (wellicht volledig, of meer dan nodig) uitvallen. Mijn eerste gedachte is om 3 volle dagen i.p.v. 4 te gaan draaien en dan binnen afzienbare tijd volledig weer terug te zijn.
Ik heb echter nog geen idee of dit mogelijk is dus dit zal ik moeten bespreken met mijn leidinggevende. Hoe snijd ik dit aan bij mijn werk? Tips welkom!
maandag 3 februari 2020 om 19:41
In maart. Dat is over 4 weken. Dan ziet de wereld en je herstel er al weer heel anders uit. Is je kindje ook alweer 4 weken ouder.
Echt hoor, nu in de periode waarin jij zit kan het er 180 graden anders uitzien binnen een week. Lekker nog deze weken genieten van je bevallingsverlof. En anders plak je er wat vakantiedagen aan vast bij voorbeeld.
Ik was meer dan 2 liter bloed verloren en het kostte mij 6 weken voor ik weer op conditie was. En toen ging het allemaal weer.
Echt hoor, nu in de periode waarin jij zit kan het er 180 graden anders uitzien binnen een week. Lekker nog deze weken genieten van je bevallingsverlof. En anders plak je er wat vakantiedagen aan vast bij voorbeeld.
Ik was meer dan 2 liter bloed verloren en het kostte mij 6 weken voor ik weer op conditie was. En toen ging het allemaal weer.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

maandag 3 februari 2020 om 19:47
Ik ben 7 weken postpartum en de wonden in mijn vagina zijn ook nog steeds niet dicht. Nog steeds pijn en bloed...Doreia* schreef: ↑03-02-2020 19:41In maart. Dat is over 4 weken. Dan ziet de wereld en je herstel er al weer heel anders uit. Is je kindje ook alweer 4 weken ouder.
Echt hoor, nu in de periode waarin jij zit kan het er 180 graden anders uitzien binnen een week. Lekker nog deze weken genieten van je bevallingsverlof. En anders plak je er wat vakantiedagen aan vast bij voorbeeld.
Ik was meer dan 2 liter bloed verloren en het kostte mij 6 weken voor ik weer op conditie was. En toen ging het allemaal weer.
maandag 3 februari 2020 om 19:51
Wat zegt je huisarts / verloskundige / gynaecoloog ervan? Als het over 4 weken niet gaat, dan meldt je je ziek op je werk. En ga je langzaam re-integreren.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 3 februari 2020 om 20:03
Ook met een liter bloedverlies zou je inmiddels wel weer redelijk op de been moeten zijn, dat is niet extreem ongebruikelijk (wel veel, maar komt regelmatig voor). Heb je ijzer aanvulling gekregen?
Ik zou dit zeker bespreken met je verloskundige, want daar valt nog een hoop te winnen. En inderdaad, in een maand kan nog een hoop veranderen.
Zie je niet ook gewoon een beetje beren op de weg? Het is vrij normaal dat je denkt: hoe dan? Als je na je verlof weer gaat werken, je moet natuurlijk weer een nieuwe balans vinden. Maar zoals je zelf al zei, het werk is lichamelijk niet heel zwaar. Als je als bouwvakker aan de slag zou moeten, zou ik ook mijn twijfels hebben, maar achter een bureau kan wellicht best.
Ik zou vooral overleggen met gyn of verloskundige over ondersteuning in je herstel. En het nog minimaal twee weken aankijken voor je gaat aangeven dat het moeilijk is. Er kan echt nog veel veranderen de komende weken.
Ik zou dit zeker bespreken met je verloskundige, want daar valt nog een hoop te winnen. En inderdaad, in een maand kan nog een hoop veranderen.
Zie je niet ook gewoon een beetje beren op de weg? Het is vrij normaal dat je denkt: hoe dan? Als je na je verlof weer gaat werken, je moet natuurlijk weer een nieuwe balans vinden. Maar zoals je zelf al zei, het werk is lichamelijk niet heel zwaar. Als je als bouwvakker aan de slag zou moeten, zou ik ook mijn twijfels hebben, maar achter een bureau kan wellicht best.
Ik zou vooral overleggen met gyn of verloskundige over ondersteuning in je herstel. En het nog minimaal twee weken aankijken voor je gaat aangeven dat het moeilijk is. Er kan echt nog veel veranderen de komende weken.
maandag 3 februari 2020 om 20:03
maandag 3 februari 2020 om 20:06
nausicaa schreef: ↑03-02-2020 20:03
Zie je niet ook gewoon een beetje beren op de weg? Het is vrij normaal dat je denkt: hoe dan? Als je na je verlof weer gaat werken, je moet natuurlijk weer een nieuwe balans vinden. Maar zoals je zelf al zei, het werk is lichamelijk niet heel zwaar. Als je als bouwvakker aan de slag zou moeten, zou ik ook mijn twijfels hebben, maar achter een bureau kan wellicht best.
Die zin snap ik. Callcenterwerk wordt vaak van gedacht: je zit de hele dag op je kont, wat zeur je. Maar het is echt een zwaar beroep, na een werkdag kan ik echt niks meer, voor de zwangerschap ook al niet.
Ik heb in de zorg gewerkt en daar werd ik minder moe, dus ga maar na.

maandag 3 februari 2020 om 20:09
Nogmaals : vraag een afspraak met de bedrijfsarts als je denkt niet volledig te kunnenwerken.Anaïs1992 schreef: ↑03-02-2020 20:06Die zin snap ik. Callcenterwerk wordt vaak van gedacht: je zit de hele dag op je kont, wat zeur je. Maar het is echt een zwaar beroep, na een werkdag kan ik echt niks meer, voor de zwangerschap ook al niet.
Ik heb in de zorg gewerkt en daar werd ik minder moe, dus ga maar na.

maandag 3 februari 2020 om 20:18
Is het dan wel het juiste beroep voor je?Anaïs1992 schreef: ↑03-02-2020 20:06Die zin snap ik. Callcenterwerk wordt vaak van gedacht: je zit de hele dag op je kont, wat zeur je. Maar het is echt een zwaar beroep, na een werkdag kan ik echt niks meer, voor de zwangerschap ook al niet.
Ik heb in de zorg gewerkt en daar werd ik minder moe, dus ga maar na.
Ik ken het werk uit eigen ervaring, op verschillende afdelingen en bij verschillende bedrijven en het is inderdaad niet te doen met twee vingers in je neus. Maar helemaal kapot? Dan gaat er iets niet goed hoor. Je leeft niet om te werken.
maandag 3 februari 2020 om 20:36
Ik begrijp echt wel dat het mentaal serieus vermoeiend is, maar een heftige bloedarmoede slaat vooral op je lichamelijke uithoudingsvermogen. Meestal kun je heel wat, zolang je er maar rustig bij kunt zitten, zodra je gaat bewegen ben je meteen buiten adem. Dat bedoelde ik hiermee. Want hoe zwaar ook mentaal, je kunt er wel bij zitten toch?Anaïs1992 schreef: ↑03-02-2020 20:06Die zin snap ik. Callcenterwerk wordt vaak van gedacht: je zit de hele dag op je kont, wat zeur je. Maar het is echt een zwaar beroep, na een werkdag kan ik echt niks meer, voor de zwangerschap ook al niet.
Ik heb in de zorg gewerkt en daar werd ik minder moe, dus ga maar na.

maandag 3 februari 2020 om 20:52
Ik zag er ook tegenop en hoe ik het lichamelijk en geestelijk zou trekken.
Ik had bij leidinggevende aangegeven de eerste week halve dagen te willen werken om weer wat te wennen. Dat ging goed, dus daarna hele dagen gegaan. Als ik het na een week niet zou zien zitten om meer te werken, dan had ik het plan om de arboarts te vragen.
Ik had bij leidinggevende aangegeven de eerste week halve dagen te willen werken om weer wat te wennen. Dat ging goed, dus daarna hele dagen gegaan. Als ik het na een week niet zou zien zitten om meer te werken, dan had ik het plan om de arboarts te vragen.

maandag 3 februari 2020 om 21:00
Ik dacht dat ook bij mijn eerste bevalling, tot ongeveer een week voordat ik weer ging werken. Toen voelde ik me echt veel beter. Ik had ook een fluxus (bij m'n tweede bevalling niet en herstelde ik veel sneller van). Ik denk dus dat je dat nu nog niet kan zeggen. Misschien kan je je huisarts in advies vragen want je zou je wel langzaam wat beter moeten voelen.
Als het niet gaat meld je je ziek. Ik zou hier geen vakantiedagen of verlof voor opnemen. Als je je niet goed genoeg voelt, dan voel je je niet goed genoeg.
Als het niet gaat meld je je ziek. Ik zou hier geen vakantiedagen of verlof voor opnemen. Als je je niet goed genoeg voelt, dan voel je je niet goed genoeg.

maandag 3 februari 2020 om 21:07
Is het een optie om met halve dagen te beginnen? Of eerst een keer een week 2 of 3 dagen en dat langzaamaan opbouwen? Het is overigens niet gek om nu tijdens je verlof nog te denken "Hoe ga ik dat straks in vredesnaam doen?", maar het komt over het algemeen vanzelf op z'n pootjes terecht. Plan die eerste week/weken dat je gaat werken even niet teveel andere dingen, of helemaal geen. Ook dat komt daarna vanzelf wel weer.
dinsdag 4 februari 2020 om 09:14
Kijk het nog even aan tot je in de laatste week van je verlof zit. Gaat het dan nog niet, ga dan in gesprek met je leidinggevende om het traject met de bedrijfsarts in te gaan. Want als je direct aansluitend aan je verlof ziek gemeld wordt ivm zwangerschapsgerelateerde klachten dan geld het UWV vangnet nog. Dus niet eerst proberen of het wel of niet gaat. Met de bedrijfsarts stel je dan een plan op voor je re-integratie.
