Gezondheid
alle pijlers
Niet claustrofobisch maar toch moeite met MRI scsn
vrijdag 7 februari 2020 om 20:30
Oh wat ben ik kwaad op mezelf, ik heb 3 bevallingen gehad, diverse ingrepen, ik heb tattoos, en ik heb een neuspiercing gehad, ik mag dus wel concluderen dat ik een bikkel ben.
Vandaag moest ik voor een MRI scan van mijn buik, en ik heb geen claustrofobie, op advies van mijn collega heb ik een slaapmasker opgezet, en toen gebeurde het, ik werd die tunnel ingereden, ik kreeg gezellig een koptelefoon op met radio, maar omdat ik verkouden ben moest ik niezen, dus ik wilde toch nog voordat we zouden beginnen toch nog even mijn neus snuiten met een tissue die ik speciaal in mijn joggingbroek had meegenomen, maar ik bonkte tegen de zijkant van die tunnel, en toen deed ik mijn hand omhoog en die kon ik niet strekken want daar was geen ruimte voor, en toen kreeg ik het ineens benauwd waardoor ik op die alarmknop heb moeten drukken, dus het hele onderzoek heeft niet eens plaats gevonden, en wat was nu eigenlijk mijn probleem???? De scan zou 20 minuten duren, bij mijn hoofdeinde was het gewoon open, het is niet zo dat ze die tunnel met water laten vol lopen of zoiets, dus ik snap niet zo goed waar die kortsluiting in mijn hoofd vandaan kwam.
Nu heb ik een afspraak staan in een ander ziekenhuis, daar is die scan wat breder, dat vinden veel mensen prettiger.
Afijn, herkend iemand mijn gevoel ( aanstellerij) en wat kan ik doen om deze genante situatie de volgende keer te voorkomen?? De radiologe wilde geen excuses horen, want dit maakt ze dagelijks mee, maar nogmaals, ik ben niet claustrofobisch, dus waar is het misgegaan?
Vandaag moest ik voor een MRI scan van mijn buik, en ik heb geen claustrofobie, op advies van mijn collega heb ik een slaapmasker opgezet, en toen gebeurde het, ik werd die tunnel ingereden, ik kreeg gezellig een koptelefoon op met radio, maar omdat ik verkouden ben moest ik niezen, dus ik wilde toch nog voordat we zouden beginnen toch nog even mijn neus snuiten met een tissue die ik speciaal in mijn joggingbroek had meegenomen, maar ik bonkte tegen de zijkant van die tunnel, en toen deed ik mijn hand omhoog en die kon ik niet strekken want daar was geen ruimte voor, en toen kreeg ik het ineens benauwd waardoor ik op die alarmknop heb moeten drukken, dus het hele onderzoek heeft niet eens plaats gevonden, en wat was nu eigenlijk mijn probleem???? De scan zou 20 minuten duren, bij mijn hoofdeinde was het gewoon open, het is niet zo dat ze die tunnel met water laten vol lopen of zoiets, dus ik snap niet zo goed waar die kortsluiting in mijn hoofd vandaan kwam.
Nu heb ik een afspraak staan in een ander ziekenhuis, daar is die scan wat breder, dat vinden veel mensen prettiger.
Afijn, herkend iemand mijn gevoel ( aanstellerij) en wat kan ik doen om deze genante situatie de volgende keer te voorkomen?? De radiologe wilde geen excuses horen, want dit maakt ze dagelijks mee, maar nogmaals, ik ben niet claustrofobisch, dus waar is het misgegaan?
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 7 februari 2020 om 20:37
Het gaat mis bij dat je jezelf een bikkel noemt en blijkbaar vindt dat je dit moet kunnen en nu vindt je jezelf stom. Dat is er mis. Verwachtingen van jezelf en gebrek aan zelfcompassie.
Er is in werkelijkheid niets misgegaan. Die radioloog heeft gelijk, ze maken dit dagelijks mee, heel veel mensen krijgen deze volledig natuurlijke reactie en die tunnel is ook veel te klein. Gelukkig zijn er nu ook grotere MRI scanners waar je lekker heen kan. Even ademhalen
en dankbaar zijn. Er is geen probleem.
Er is in werkelijkheid niets misgegaan. Die radioloog heeft gelijk, ze maken dit dagelijks mee, heel veel mensen krijgen deze volledig natuurlijke reactie en die tunnel is ook veel te klein. Gelukkig zijn er nu ook grotere MRI scanners waar je lekker heen kan. Even ademhalen
en dankbaar zijn. Er is geen probleem.
vrijdag 7 februari 2020 om 20:37
vrijdag 7 februari 2020 om 20:43
Herkenbaar, al hou ik ook niet zo van kleine grotten enzo.
Ik heb ook weleens tot 2x over opnieuw moeten beginnen. Eerste keer schoot ik.al in paniek toen ik ging liggen. En 2e keer toen ik er net in lag.
3e keer ging, ogendicht voor ik de tunnel in ging en tot 100 tellen. Heel gefocust op mn ademhaling, bodyscan van mindfulness uitboeren.
Fijn dat je in een ander ziekenhuis voor een herkansing kan.
Ik heb ook weleens tot 2x over opnieuw moeten beginnen. Eerste keer schoot ik.al in paniek toen ik ging liggen. En 2e keer toen ik er net in lag.
3e keer ging, ogendicht voor ik de tunnel in ging en tot 100 tellen. Heel gefocust op mn ademhaling, bodyscan van mindfulness uitboeren.
Fijn dat je in een ander ziekenhuis voor een herkansing kan.
Been there, done that, got the T-shirt.
vrijdag 7 februari 2020 om 20:47
Ik heb (nog steeds) regelmatig MRI-scans. Maak me er niet druk om. Doe mijn ogen dicht (dus dan zie je die tunnel niet) en laat het gebeuren. Hoef ook geen muziek op mijn oren, alsjeblieft niet. Maar dat is persoonlijk, als een ander zich lekkerder voelt met muziek, ook prima. Maar al met al duurt het maar een paar minuten en voor je het weet sta je weer op je beide benen. Het doet geen pijn, je voelt er niks van en je komt er altijd zonder kleerscheuren weer uit.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 7 februari 2020 om 20:50
Ik ben 1x geweest en toen moest ik wel 40 minuten en mijn hoofd zat nog in zo'n helm vast ook. Ik heb gevraagd of ik er even uit mocht tussen de twee onderzoeken. Toen heb ik gelijk een extra shirt uitgedaan, want ik kreeg het heel erg warm van ook nog zo'n masker vlak boven mijn gezicht, naast het idee van vastzitten met mijn hoofd.
Ze hadden me wel gevraagd of ik van tevoren een pilletje wilde trouwens en dat heb ik niet gedaan.
Ze hadden me wel gevraagd of ik van tevoren een pilletje wilde trouwens en dat heb ik niet gedaan.
vrijdag 7 februari 2020 om 21:01
Als je die ruimte binnen komt lopen dan oogt het apparaat normaal.Dubbeljus schreef: ↑07-02-2020 20:37Het gaat mis bij dat je jezelf een bikkel noemt en blijkbaar vindt dat je dit moet kunnen en nu vindt je jezelf stom. Dat is er mis. Verwachtingen van jezelf en gebrek aan zelfcompassie.
Er is in werkelijkheid niets misgegaan. Die radioloog heeft gelijk, ze maken dit dagelijks mee, heel veel mensen krijgen deze volledig natuurlijke reactie en die tunnel is ook veel te klein. Gelukkig zijn er nu ook grotere MRI scanners waar je lekker heen kan. Even ademhalen
en dankbaar zijn. Er is geen probleem.
Ik heb die andere afspraak dus over 2 weken, en ik zal proberen mijn gedachten te verzetten, nadeel is wel dat nu ik vandaag heb gefaald ik over 2 weken perse moet van mezelf, dus ga ik mezelf weer extra druk opleggen.
Maar bedankt voor je reactie, je hebt gelijk, er is niks aan de hand.
Ik denk trouwens dat een MRI scan voor mensen met een maatje meer een hele grote uitdaging zal zijn.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 7 februari 2020 om 21:19
vrijdag 7 februari 2020 om 21:34
Mijn favoriete hobby zal het niet worden maar ik vond het enorm helpend dat ik vooraf een filmpje zag van een MRI onderzoek. Inclusief die afschuwelijke herrie met dat spinnend geluid en gebonk ter afwisseling. Had ik dat niet gedaan dan had ik op die noodknop gedrukt bij de eerste ‘bonk’ geluiden.
Ik lag met mijn hoofd helemaal gefixeerd (logisch ook, mijn hoofd moest gescand worden) drie kwartier te kijken naar een veldje met bloemen. Ik zou het niet zien als ‘falen’ of ‘mislukking’, je was gewoon niet voorbereid op wat ging komen. Nu wel. Dus kun je op zoek gaan naar zaken die helpen en zal het vast goed verlopen de volgende keer.
Ik lag met mijn hoofd helemaal gefixeerd (logisch ook, mijn hoofd moest gescand worden) drie kwartier te kijken naar een veldje met bloemen. Ik zou het niet zien als ‘falen’ of ‘mislukking’, je was gewoon niet voorbereid op wat ging komen. Nu wel. Dus kun je op zoek gaan naar zaken die helpen en zal het vast goed verlopen de volgende keer.
vrijdag 7 februari 2020 om 21:35
Je kunt een roesje aanvragen. Nadeel is dan wel dat je nog even moet blijven en niet zelf naar huis mag rijden.
Of oxazepam bij de huisarts vragen. Wel even gaan liggen na het innemen en iemand anders je erheen laten rijden. Anders stuiteren je zenuwen er dwars doorheen.
Ik moet zelf altijd MRI's met mijn hoofd vast en ben niet bang, maar ik zou nooit een ooglapje opdoen trouwens. Vooral omdat je m er niet af kunt halen. Doe dan gewoon je ogen dicht.
Of oxazepam bij de huisarts vragen. Wel even gaan liggen na het innemen en iemand anders je erheen laten rijden. Anders stuiteren je zenuwen er dwars doorheen.
Ik moet zelf altijd MRI's met mijn hoofd vast en ben niet bang, maar ik zou nooit een ooglapje opdoen trouwens. Vooral omdat je m er niet af kunt halen. Doe dan gewoon je ogen dicht.
vrijdag 7 februari 2020 om 21:36
Ik heb ook een mri scan gehad ivm borstkanker. Ik moest toen op mijn buik liggen in dat apparaat. Het zou 40 minuten duren en ik moest vooral stil blijven liggen. Als extra druk zeiden ze dat als ik de alarmknop zou indrukken ik een nieuwe afspraak moest maken. Het is allemaal goed gegaan maar ik vond dat op mijn buik liggen niet prettig.
