Nieuwe heup en mantelzorg

Mensen moeten zelf naar het toilet kunnen, voordat ze met ontslag naar huis gaan. Lukt dit niet, dan ga je nog niet naar huis of ergens anders heen. Als traplopen nog niet lukt en de slaapkamer en douche boven zijn, dan is een bed beneden wel degelijk een optie en indicatie (= goedkoper dan een opname elders of in het ziekenhuis).
De eerste dagen kunnen mensen moeilijk de sokken/schoenen aan/uit doen, hier kan thuiszorg voor worden geregeld. Of (tijdelijk) makkelijke aan/uit te trekken schoenen aan doen.
Bij krukken: rugzakje of linnen tasje om doen om iets mee te kunnen nemen. Bij een rollator kun je wel iets meenemen.
HelpingHand/grijper (waar ze ook afval mee op rapen) is erg makkelijk om dingen van de grond te kunnen pakken.
Eventueel een po-stoel naast bed voor 's nachts, als de wc een eindje lopen is.
Verder is de operatie gepland, dus zou moeder zelf ook wat kunnen voor bereiden als dat lukt: zelf al wat extra boodschappen doen/laten bezorgen, in het voren koken en invriezen of bij de boodschappen kant en klare maaltijden halen.
De eerste dagen na de operatie is het wel fijn om wat ondersteuning te hebben, maar dat hoeft niet de hele dag en hoeft ook niet allemaal door jou gedaan te worden.
Bedenk ook wat jij kunt en wilt bieden: bv wel de boodschappen en koken in de 1e week (en daarna kijken naar alternatieven als het nog niet zelf lukt), maar niet dagelijks douchen en sokken/schoenen aandoen bij het aankleden. Succes!

Mijn collega was ook in de zestig toen ze een nieuwe heup kreeg.

Ze dartelde meteen weer rond als een kievit, in het ziekenhuis al.

Gewoon even vragen in het ziekenhuis wat praktisch is, krukken bijvoorbeeld en eventueel wat maaltijden voorbereiden.

Dahlia74 schreef: ↑

27-02-2024 14:56

Ik ken dat vooral van oude mensen die hun heup breken, niet of nauwelijks bij 60 plussers die een geplande heupoperatie krijgen.

Hier geplande operatie gehad en toen 30+er. Niet eens aan mijn heup. Maar alleen, en kon en mocht langer dan 6 weken mijn arm niet bewegen. Ben toen een paar extra nachten in het zknh gebleven en daarna door naar een verpleeghuis.

Zat wel tussen de oudjes, dat dan weer wel, maar het is mogelijk als je in het begin nog niet zelfredzaam bent en dus niet alleen voor ouderen.

Misschien kan je de verzekering nog bellen, die kunnen misschien ook meedenken en kijken naar mogelijkheden.

Ik heb 2 kunstheupen, gekregen via de voorste benadering. Hopelijk heb je iets aan mijn ervaringen. Ik ben gaan revalideren bij mijn vriend. Hij is ook gewoon gaan werken.

- De eerste twee weken is alles gewoon een grote, pijnlijke en langdurige onderneming. Meer dan aankleden, wassen, eten en korte stukjes uit bed (ze krijgt oefeningen mee) zit er nog niet in. Je kunt bij ontslag naar het toilet, in en uit bed door je geopereerde been bij de enkel te ondersteunen met je goede voet, traplopen en jezelf korte stukjes voortbewegen op 2 krukken maar als je iets gedaan hebt ben je ook OP. Vanaf week 3 a 4 gaat het ineens snel vooruit. Bij de voorste benadering mag je na week 3 voorzichtig weer proberen te bukken en hurken en dat scheelt echt heel veel.
- Handige hulpmiddelen : veel stevige kussens in bed, krukken, een rollator (scheelt enorm in de zelfredzaamheid qua eten en drinken!), zitverhoger voor het toilet, een lange schoenlepel met een haak eraan, sokkenaantrekker, elastische veters in de schoenen of stevige instappers, föhn voor het droogblazen van de wond na het douchen en lastig bereikbare plaatsen (onderbenen en voeten bijvoorbeeld) . Het wisselt per ziekenhuis of er steunkousen worden voorgeschreven.
- Zitten is in het begin erg vermoeiend en pijnlijk en kan alleen op een vrij hoge stevige stoel. Mocht ze een electrisch verstelbare zetel of sta op stoel hebben of kunnen lenen van iemand dan is dat een enorme hulp.
- Taken waarbij ik hulp nodig had : Aankleden (sokken en schoenen gaan lang moeizaam), iemand op wacht tijdens het douchen (valgevaar met je krukken in een natte douchecabine, alle huishoudelijke taken en de was, koken, gevallen items oprapen. Je kunt niet bukken dus alles staat best klaar op het aanrecht of op grijphoogte in de koelkast. Een rollator scheelt veel omdat je dan bijvoorbeeld zelf je eten en drinken mee kunt nemen naar de eettafel en je eigen rommel op kan ruimen.
- In de periode van 2-4 weken postoperatief is het vrij normaal om wat depressief en emotioneel te worden. Het is fijn dat er dan mensen hulp, gezelligheid en steun bieden. Rond die tijd moet je ook het wandelen gaan oppakken en uitbreiden, fijner en veiliger dat er iemand mee gaat.
- Voor een reguliere totale heupvervanging krijg je, itt een knievervanging, geen fysiotherapie voorgeschreven. Ik kan enorm aanraden om dat wel op te starten, ook om te helpen bij het juiste looppatroon. Er is dan uiteraard iemand nodig om je moeder daar naartoe te brengen.
- Tips voor het autorijden : Parkeer de auto niet direct aan de stoeprand (dieper instappen). Zet de stoel zo ver mogelijk achteruit. Doe een glibberig plastic zakje om een plat en stevig kussen zodat je moeder makkelijker de draai kan maken met haar beide benen tegelijk.
- Facebook heeft een groep voor lotgenoten waar ze misschien veel informatie en steun uit kan halen.