prikkelbare darm syndroom en je psyche

Fodmap onder begeleiding van een diëtist inderdaad! Het is even een traject, maar ik ken twee mensen van wie hun darmklachten sterk verbeterd zijn hierdoor. Zeker het proberen waard dus. Kan je ook iets nuttigs doen in de wachttijd tot de MDL-arts.

Wbt de psyche: dat heeft zeker invloed op de darmen. Ik heb een darmziekte en die wordt bij veel mensen erger bij stress. Maar veel pijn hebben en onduidelijk waar het vandaan komt geeft ook stress natuurlijk! Dus dan kom je een beetje bij een kip of het ei-vraag uit… Hoe dan ook zou het fijn voor je zijn als je iets minder gespannen door het leven gaat, dus ik zou ontspanning vinden ook hoog op m’n prioriteitenlijstje zetten als ik jou was.

@NuEvenNiet wat rot dat je je zo voelt… Ik herken heel erg de gedachte “fuck werk, zet mij maar in de ziektewet ofzo” terwijl ik dat niet écht wil en het ook totaal niet aan de orde is. Het is voor mij een duidelijk teken dat het teveel is allemaal. Niet werken is geen optie schrijf je, maar is iets minder werken misschien wel een optie? Dat helpt mij om in balans te blijven en genoeg tijd over te hebben om te ontstressen/ontspannen. Een rustdag tussendoor, of kortere dagen zodat je aan het eind van de dag nog wat over hebt.

Heb je wel eens van ACNES gehoord? Misschien eens over lezen een kijken of je daar dingen van herkent.

ollie-ollie schreef: ↑

12-03-2024 22:50

Fodmap onder begeleiding van een diëtist inderdaad! Het is even een traject, maar ik ken twee mensen van wie hun darmklachten sterk verbeterd zijn hierdoor. Zeker het proberen waard dus. Kan je ook iets nuttigs doen in de wachttijd tot de MDL-arts.

Wbt de psyche: dat heeft zeker invloed op de darmen. Ik heb een darmziekte en die wordt bij veel mensen erger bij stress. Maar veel pijn hebben en onduidelijk waar het vandaan komt geeft ook stress natuurlijk! Dus dan kom je een beetje bij een kip of het ei-vraag uit… Hoe dan ook zou het fijn voor je zijn als je iets minder gespannen door het leven gaat, dus ik zou ontspanning vinden ook hoog op m’n prioriteitenlijstje zetten als ik jou was.

@NuEvenNiet wat rot dat je je zo voelt… Ik herken heel erg de gedachte “fuck werk, zet mij maar in de ziektewet ofzo” terwijl ik dat niet écht wil en het ook totaal niet aan de orde is. Het is voor mij een duidelijk teken dat het teveel is allemaal. Niet werken is geen optie schrijf je, maar is iets minder werken misschien wel een optie? Dat helpt mij om in balans te blijven en genoeg tijd over te hebben om te ontstressen/ontspannen. Een rustdag tussendoor, of kortere dagen zodat je aan het eind van de dag nog wat over hebt.

Bedankt ik weet niet ik werk nu 4 dagen ik wil naar 3 dagen, maar de tijd is nu niet juist. Financieel niet, maar ik denk dat mijn huidige werkgever dit ook niet zal accepteren. We komen al handen te kort en ik werk er nog niet zo lang. De vacature eis was wel minimaal 32 uur.
Mijn idee is nog 3 jaar even door dan werk ik hier 5 jaar en dan aangeven bij werkgever, is het een nee dan is dat voor mij een reden om verder te kijken.

Het zou ook fijn zijn als op mijn cv ook eens neergezet kan worden dat ik ergens langer dan 3 jaar ben gebleven.

Een buffer kunnen opbouwen is ook fijn en door inflatie is alles zo duur geworden.

Ik heb wel tegen mezelf gezegd dat mijn volgende werk voor 3 of 3,5 dag wordt. Dit jaar moet ik vast contract krijgen, mijn werkgever ziet me al aankomen die vind al iets van parttimers.

Als je de pijnlijke plek met 1 vinger kunt aanwijzen, Google dan eens op ACNES.

Wordt nog niet altijd herkend, is zeer pijnlijk en soms zelfs invaliderend.

Mijn kind heeft dit gehad. Men dacht aan obstipatie(waarvan ik al wist: dat is het niet, maar goed, toch aan de laxans). Daarna dacht men(ook op school): zal wel psychisch zijn.

Ik(en kind) werden er gek van. Zoveel onbegrip en niet helpende zaken.

Tot ik op een avond op de SEH belandde, er niets uit bloedonderzoek kwam(goh...) en we diezelfde avond bij een kinderarts terecht kwamen. Zij deed 1 simpel testje en we hadden een diagnose.

Heeft maanden geduurd.

Er zijn ook mensen die de diagnose PDS krijgen, maar toch echt ACNES hebben.

binkie schreef: ↑

10-03-2024 13:18

Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik sowieso 1 bonk gespannenheid ben momenteel.
Maar slapen gaat geweldig. Dat vind ik dus zo raar. Alsof er dus toch niks aan de hand is, anders zou ik wel wakker liggen.

Indien er sprake is van ACNES, kan het heel goed zijn dat je prima slaapt. Deed mijn kind ook.

Ik kreeg heel lang geleden de diagnose PDS en op het moment dat ik besliste gezonder te gaan leven (meer sport en minder suiker/vet meer vezels. Maar vooral minder suiker, geen frisdrank en zo) verdween de PDS om nooit meer terug te komen.
Maar kan me wel voorstellen dat het niet bij iedereen zo eenvoudig is.