Gezondheid alle pijlers

Subklinische hypothyreoidie

29-12-2019 14:58 10 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo

Mijn dochter van 10 is al een jaar aan het sukkelen met haar schildklier waarden. Ze zijn hier per toeval achter gekomen omdat er geprikt werd voor coeliakie. Deze diagnose heeft ze inmiddels een de mdl arts hoopte op verbetering van de schildklier als ze eenmaal begon met haar dieet.

Ze wordt sindsdien om de 3 maanden geprikt, maar haar tsh blijft te hoog, laatste keer 7.7
Omdat ze geen echte klachten ondervindt willen ze afwachten met medicijnen en hebben ze een grenswaarde van 10 afgesproken ( mdl en endicrinoloog). Het zou nl goed door de beginnende puberteit kunnen komen.
Als ze eenmaal aan medicatie beginnen zou dit voor de rest van haar leven zijn.

Ik vraag geen advies of diagnoses, maar meer ervaringen. Wie heeft dit ook al eens meegemaakt en hoe ging dit verder?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds mijn 6e hypothereoidie, eerst subklinisch, maar al gauw toch behandeld.
Ik voel me vreselijk belabberd bij een tsh onder de 1 en boven de 2.
Het is steeds zoeken en puzzelen qua medicatie, wat ik wel heb geleerd is om niet alleen blind te staren op tsh, maar de combi met ft4 te pakken en daarnaast te kijken hoe voel ik me mentaal (labiel of stabieler) en qua energie. Tijdens puberteit en zwangerschap was het zoeken en bijstellen qua medicatie een flink gepuzzel.
Ik zou dus bij je dochter niet alleen naar tsh kijken, maar naar de combi met ft4 en hoe ze zich voelt. Een te langzaam werkende schildklier heeft zoveel gevolgen (moe, trage stofwisseling, depressieve gevoelens, labiel qua emoties, koud hebben, lusteloos) die ook bij puberteit horen. Maar een goed ingestelde schildklier helpt mij alles! Het maakte voor mij het verschil tussen niet naar school kunnen (letterlijk) en gewoon een vol rooster kunnen volgen en te sporten en een bijbaantje.
En nu kan ik goed ingesteld 32 uur werken naast mn gezin. Die pilletjes slikken neem ik voor lief, 2x per jaar controle en that's it.

Ik vind altijd wel dat je erg voor jezelf moet opkomen bij artsen en dat de gevolgen van een traag werkende schildklier snel worden onderschat. Nu heb ik een fijne internist die mijn gevoel serieus neemt en niet alleen zegt 'je waarden zijn goed, dus dat is het'
Binnen de standaarden is heel veel verschil over hoe je je kunt voelen. Dus wat ik vind het de moeite waard om echt te finetunen binnen de normen.
Alle reacties Link kopieren
Daanstje schreef:
29-12-2019 15:08
Ik vind altijd wel dat je erg voor jezelf moet opkomen bij artsen en dat de gevolgen van een traag werkende schildklier snel worden onderschat. Nu heb ik een fijne internist die mijn gevoel serieus neemt en niet alleen zegt 'je waarden zijn goed, dus dat is het'
Binnen de standaarden is heel veel verschil over hoe je je kunt voelen. Dus wat ik vind het de moeite waard om echt te finetunen binnen de normen.
Ik herken mij erg in het verhaal van daanste, maar dit bovenstaande onder schrijf ik helemaal.

Nu heb ik pas last gekregen van mijn schildklier toen ik 29-30 was. Heel lang is er tegen mij gezegd het is subklinisch en we doe niets tot hij boven de 10 is. Ik kon op een gegeven moment bijna niet meer normaal werken zo moe was ik. En mijn emoties gingen alle kanten op. Gelukkig zal de huisarts het op een gegeven moment gelukkig ook in en voor mij ging er een wereld open.

Dat je echt per persoon moet kijken blijkt ook wel want ik voel mij het prettigst als ik op de ondergrens zit wat mag of wel tussen 0,2-0,5. Daarboven merk mijn man gelijk aan mij dat het fout is.
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel dames. Haar ft4 was goed. Verder heeft ze geen echte klachten, ze is nu moe van de feestdagen, maar verder is ze eerder druk dan moe.

Nu moet ik ook zeggen dat ze dat een jaar geleden dus wel was, in combinatie met diarree en afvallen, maar dat kwam door de coeliakie. Ik hou haar goed in de gaten, zodra ze echt die symptomen wat passen bij trage schildklier trek ik gelijk aan de bel.

Ik word wel altijd heel onzeker van als ze zich niet goed voelt. Dan denk ik heeft ze per ongeluk iets met gluten gehad, of toch de schildklier, tja de tijd zal het leren.
Bij mij is een paar jaar geleden ook per toeval hypothyreoïdie ontdekt maar ik vermoed dat ik er als puber ook al last van had maar de huisarts het steeds op iets anders gooide en wat tips gaf die steeds maar even hielpen na een tijd dacht ik dus dat die vermoeidheid en andere vage klachten er gewoon bij hoorden. Als ik nu merk dat er iets wellicht niet goed is laat ik meteen bloed prikken.

Ben een hele slechte pillen slikker maar m'n thyrax vergeet ik eigenlijk nooit, het enige wat ik wel heb is dat ik af en toe te snel na inname wat eet omdat ik haast heb. Daar probeer ik op te letten.

Reageerde in het begin wel heftig op de thyrax met paniekaanvallen enzo maar dat schijnt vaker voor te komen.
Houden ze een onderwaarde van 10 aan? Ik voel me belabberd, labiel en vreselijk bij die waarde. Onder de 1 word ik nogal hyper (en labiel) en boven de 2 word ik moe (en labiel). Voor mij werkt een TSH tussen de 1 en 2 het fijnste en voel ik me het beste.
Gelukkig deed mijn huisarts dat niet want toen ik medicatie kreeg had ik een TSH van ongeveer 8. Maar ik was in de jaren daarvoor al zo vaak bij de huisarts geweest met klachten die bij hypothyreoïdie kunnen horen dat hij waarschijnlijk dacht laat ik haar maar gewoon medicatie geven.
Alle reacties Link kopieren
Ja ze houden de 10 aan omdat je dus blijkbaar heel vaak ziet dat kinderen in de puberteit weer normaliseren na een bepaalde tijd.

Dit zou dan komen door de hormonen. Aan de andere kant gaat coeliakie vaak gepaard met een andere auto immuun ziekte, diabetes of schildklier.

Ik hoop dus dat het nog goedkomt.

Vorig jaar waren zowel haar tsh als haar ft4 extreem verhoogd. Ze hoopten op een labfout, maar na nogmaals prikken bleek het toch zo te zijn. De endicrinoloog had dit nog nooit meegemaakt op deze leeftijd en eigenlijk wisten ze niet wat te doen. Eenmaal aan het glutenvrij dieet ging het beter, maar nog altijd dus die trage vorm zonder klachten.
Alle reacties Link kopieren
TsumTsum schreef:
29-12-2019 15:44
Bij mij is een paar jaar geleden ook per toeval hypothyreoïdie ontdekt maar ik vermoed dat ik er als puber ook al last van had maar de huisarts het steeds op iets anders gooide en wat tips gaf die steeds maar even hielpen na een tijd dacht ik dus dat die vermoeidheid en andere vage klachten er gewoon bij hoorden. Als ik nu merk dat er iets wellicht niet goed is laat ik meteen bloed prikken.

Ben een hele slechte pillen slikker maar m'n thyrax vergeet ik eigenlijk nooit, het enige wat ik wel heb is dat ik af en toe te snel na inname wat eet omdat ik haast heb. Daar probeer ik op te letten.

Reageerde in het begin wel heftig op de thyrax met paniekaanvallen enzo maar dat schijnt vaker voor te komen.
Mijn arts(gespecialiseerd in schildklier) in het ziekenhuis heeft mij juist geadviseerd om s avonds mijn medicatie te slikken. Er zijn studies(heb ze zo niet patat) gedaan waarbij is aangetoond dat als je de medicijnen s avonds in neem ze veel effectiever zijn dan s ochtends. Alleen het ze het protocol daar (nog) op aangepast
Handbal schreef:
01-01-2020 02:19
Mijn arts(gespecialiseerd in schildklier) in het ziekenhuis heeft mij juist geadviseerd om s avonds mijn medicatie te slikken. Er zijn studies(heb ze zo niet patat) gedaan waarbij is aangetoond dat als je de medicijnen s avonds in neem ze veel effectiever zijn dan s ochtends. Alleen het ze het protocol daar (nog) op aangepast
Ja, ik vergeet dat steeds te overleggen met mijn arts want 's avonds innemen dat is wel handiger want dan kan ik ook langer blijven liggen of hoef ik niet snel snel te ontbijten. Maar aan de andere kant eet ik vaak nog iets kleins 2 uur voor ik ga slapen. Wil het niet op eigen houtje aanpassen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven