Gezondheid alle pijlers

Wanneer uitvaart vastleggen, en hoe?

27-03-2024 20:49 109 berichten
Zijn er mensen die dit al hebben gedaan? Ga je daarvoor naar een notaris?

Ik vind het handig om zaken geregeld te hebben, niet alleen financieel maar ook bijvoorbeeld welke muziek word gespeeld en welke niet, ik draai me nog in mijn graf om als het net een nummertje is wat ik niet blief.

Notaris, briefje in een fles, alles vastgelegd bij familie... Hoe hebben jullie dat gedaan?
Miss_Edwards schreef:
28-03-2024 10:29
Ja prima, maar dat heeft toch hetzelfde effect? We hebben het hier over max 5000 euro dat dus dan naar mijn broer of mijn moeder zou gaan. Die het dan opzij zetten voor mijn neefje ( mocht hij nog jong zijn ) of het aan hem overmaken als hij al volwassen is. Ik heb geen eigen huis en laat geen tonnen na.
Ja, bij dat soort bedragen is het anders inderdaad. Dan erft feitelijk dus gewoon je broer. Maar anders zou je broer er eerst erfbelasting over betalen en daarna schenkbelasting. Of je ouder, als je voor je ouder gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
27-03-2024 21:50
Hier sluit ik me bij aan.

Waar je je druk over maakt. Lekker juist, het is jouw zorg niet meer, jij merkt er toch niks meer van.
Klopt, maar ik wil graag gecremeerd worden, maar mijn man vindt begraven fijner.
Mag toch hopen dat hij mij in een oventje schuift ipv in een kuil.
Zo niet, dan kom ik bij hem spoken :jump: :jump: :jump:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Solomio schreef:
27-03-2024 21:50
Hier sluit ik me bij aan.

Waar je je druk over maakt. Lekker juist, het is jouw zorg niet meer, jij merkt er toch niks meer van.
Het gaat mij om het ontlasten van de nabestaanden, en het makkelijk kunnen afhameren van zaken.

Maar goed, ik vond het het organiseren van de uitvaart van mijn vader echt vreselijk om te doen, dus daar komt het ook door. Ik had helemaal geen zin om over muziek en gedichtjes na te denken. En “doe maar wat” doe je toch ook weer niet.

Laatst overleed een alleenstaande oom van ons. Je kunt nog geen telefoon ontgrendelen. Iedereen heeft zijn best gedaan mensen te vinden. Maar bleek er toch later een wandelgroep te zijn waar hij al jaren wandelvakanties mee maakte waar we pas na de uitvaart contact mee kregen. Dat is dan toch jammer.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 28-03-2024 10:52
33.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Al een paar begravenissen moeten regelen en vond het zwaar en lastig! Zelf dus wel een voorkeuren lijstje klaar liggen met liedjes die ik leuk vind en wat ik wel wil en niet..
Daar kunnen mijn nabestaande dan uitplukken wat voor hen ook fijn is

Je hoeft daarvoor niet naar een notaris
Enige wat we notarieel hebben vast gelegd is waar de kinderen naartoe gaan als we er beide niet meer zijn
boannan schreef:
28-03-2024 08:41
Mijn ervaring is dat het nabestaanden enorm helpt in hun verwerkingsproces om de uitvaart te regelen. Dus om te bedenken wat voor soort muziek je zou hebben gewilde, wat voor soort kist, wat voor soort bloemen, etc.

Dus ik zou dat niet allemaal vastleggen. Maar dat ben ik. Mijn partner weet wel dat ik ik begraven wil worden op een natuurbegraafplaats en wat ik met mijn organen wil. Dat en wat er met je bezittingen moet gebeuren vind ik wel iets om vast te leggen of te bespreken.
Ja, ik vond dat echt kut. Beslissen wat voor muziek, welk lettertype op de rouwkaart (who gives a fuck?), wie uitnodigen (vanwege covid restricties destijds). Ik was zó moe en overweldigd. Maar het was ook goed, op de één of andere rare manier.
Mia schreef:
28-03-2024 10:56
Ja, ik vond dat echt kut. Beslissen wat voor muziek, welk lettertype op de rouwkaart (who gives a fuck?), wie uitnodigen (vanwege covid restricties destijds). Ik was zó moe en overweldigd. Maar het was ook goed, op de één of andere rare manier.
En al dat overleg, om gek van te worden. En dan hadden wij onderling nog enigszins dezelfde kijk op de zaken. Dat wordt lastig als je allemaal een heel ander beeld hebt bij de invulling van zo’n uitvaart.
Alle reacties Link kopieren Quote
canis-felis schreef:
28-03-2024 09:06
Hier heb ik vorig jaar wel een inschattingsfout gemaakt m.b.t. mijn ouder. Ik dacht dat de verzekering gebaseerd was op in zo'n gesprek besproken wensen, of toch op z'n minst begraven of cremeren. Ik heb er echter niks van kunnen vinden, dus toen moesten we het alsnog zelf beslissen. We hebben wel gesproken met ouder en daar kwam hierover geen expliciete wens uit, maar misschien dacht ouder ook dat het bekend was bij Dela. Ik denk dat we het goed gedaan hebben, maar ik vond het wel heel lastig. Mijn ouder was niet digitaal onderlegd, dus misschien maakt dat nog uit. Ik heb daarna zelf wel aanwijzingen opgenomen in mijn eigen online wensenboek.

Hopelijk is het bij jouw ouder wel goed vastgelegd en/of was ik zelf vooral wat naïef, maar ik noem het toch even.
Mijn vader is wel erg digitaal onderlegd en heeft dit zelf bij dela vast gelegd via zijn verzekering. Daar hebben we het wel over gehad, dus ik weet wel zeker dat er een aantal dingen zijn vastgelegd gelukkig. Ik weet ook dat hij gecremeerd wil worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Irregular_Choice schreef:
28-03-2024 11:56
Mijn vader is wel erg digitaal onderlegd en heeft dit zelf bij dela vast gelegd via zijn verzekering. Daar hebben we het wel over gehad, dus ik weet wel zeker dat er een aantal dingen zijn vastgelegd gelukkig. Ik weet ook dat hij gecremeerd wil worden.
Ok!
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Alle reacties Link kopieren Quote
De dood voelt nog te ver weg om dingen vast te leggen.

Maar als ik zover ben, denk ik dat ik een paar dingen aangeef en de rest overlaat aan mijn nabestaanden. Het is hun afscheid, mij maakt het niet uit.

Ik heb gezien bij het overlijden van mijn vader hoe mooi het is als nabestaanden zelf invulling geven aan een uitvaart. Mijn vader had niets bepaald, behalve dat hij gecremeerd wilde worden. Tijdens het plannen van zijn uitvaart kwamen allerlei mooie ideëen boven en meldde een groepje muzikanten zich (mijn vader heeft zijn hele leven in een orkest gespeeld) dat ze graag live Adios Nonino (dag vader, bekend van de bruiloft van Lex en Max) wilde spelen. Dat had mijn vader nooit zelf durven wensen of vragen voor zijn uitvaart. Kippevel.
trixie wijzigde dit bericht op 28-03-2024 12:32
3.94% gewijzigd
calvijn1 schreef:
28-03-2024 10:42
Klopt, maar ik wil graag gecremeerd worden, maar mijn man vindt begraven fijner.
Mag toch hopen dat hij mij in een oventje schuift ipv in een kuil.
Zo niet, dan kom ik bij hem spoken :jump: :jump: :jump:
Beter spoken bij nabestaanden dat ze hem de oven in zullen schuiven (6)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil het de komende tijd gaan vastleggen ja. Heb weinig wensen anders dan een natuurbegraafplaats. En in plaats van een standaard koffietafel een Indische hapjestafel.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Edwards schreef:
28-03-2024 08:08
Ik snap dat ook echt niet. Maar mensen praten er gewoon niet graag over denk ik. Niemand wil denken aan zijn eigen sterfelijkheid. Toch gaan we allemaal gewoon een keer dood. Dat wisten wij dus al op hele jonge leeftijd dus voor ons was het heel normaal om er in het dagelijks leven over te praten. Mijn vader was super jong en wij waren kleine kinderen en mijn moeder pakte dat goed aan vind ik. Dood hoort bij het leven. Zorg dat je verzekerd bent, zorg dat je familie weet wat je wil. Zij vond het erg moeilijk om te bepalen wat mijn vader wilde. Er was nooit over gesproken of hij begraven wilde worden of gecremeerd.
Mijn moeder moest alles beslissen maar ze heeft echt moeten gokken en vond dat erg moeilijk.

Maar als je al echt terminaal bent snap ik helemaal niks van het feit dat je niet vertelt aan je kinderen wat je wil als je er niet meer bent. Je gaat toch dood? Maar ik zou als kind daar ook echt wel over doorvragen.
Het komt regelmatig voor dat mensen terminaal zijn en daar echt niet over willen/ kunnen praten.
Ik heb er totaal geen probleem te zeggen wat mijn wensen zijn.
Mijn gezin weet dat ik donor ben ( zijn we allemaal dus verwacht dat ze daar wel gehoor aan geven mocht het zover komen) en gecremeerd ( resomeren als het dan mag) wil worden.
Ik deel mijn top 2000 stemlijst altijd dus genoeg nummers om uit te kiezen.
Één nummer , Alive van Pearl Jam wil ik wel graag gedraaid en wat mij betreft een goedkope kist ( het ding gaat toch de oven in)
Toen mij vader overleed vond ik het erg fijn dat hij mij ooit verteld had welke twee nummers hij graag wilde bij zijn uitvaart.
Ook hebben we hem wat van zijn lievelings koeken meegegeven in de kist wetende dat hij dat echt geweldig had gevonden.
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niks vastgelegd en ga dat ook zeker nooit doen, behalve dan een geregistreerd donorschap dat er al is en dat bekend is bij mijn nabestaanden. Voor mij mogen mijn nabestaanden het doen zoals zij dat willen, zoals het hen helpt, want zij gaan verder en ik niet.

Omgekeerd vind ik het zelf lastig dat mijn moeder serieuze wensen/eisen heeft en die ook allemaal heeft opgeschreven in een boek. Zij wil bijvoorbeeld begraven worden op een reguliere begraafplaats met een bepaald soort steen, en ze heeft een lijst met wel 150 namen van mensen die ze wil uitnodigen, maar ze heeft geen uitvaartverzekering. Ik heb dus ook gezegd dat ze dan moet sparen daarvoor, want anders wordt het toch echt een stuk kariger dan ze graag zou willen. En als ik heel eerlijk ben zit ik ook niet te wachten op het onderhoud van een graf. Maar ik ben fatalistisch ingesteld, dood is dood en je hebt er niks meer aan, terwijl zij daar heel andere ideeën over heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
28-03-2024 12:27
De dood voelt nog te ver weg om dingen vast te leggen.

Maar als ik zover ben, denk ik dat ik een paar dingen aangeef en de rest overlaat aan mijn nabestaanden. Het is hun afscheid, mij maakt het niet uit.

Overlijden is niet pas vanaf een bepaalde leeftijd en je ziet het ook niet altijd aankomen. Als je iets wil aangeven kun je dat toch ook nu al doen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Nietveelmaargenoeg schreef:
28-03-2024 13:41
Ik heb niks vastgelegd en ga dat ook zeker nooit doen, behalve dan een geregistreerd donorschap dat er al is en dat bekend is bij mijn nabestaanden. Voor mij mogen mijn nabestaanden het doen zoals zij dat willen, zoals het hen helpt, want zij gaan verder en ik niet.

Omgekeerd vind ik het zelf lastig dat mijn moeder serieuze wensen/eisen heeft en die ook allemaal heeft opgeschreven in een boek. Zij wil bijvoorbeeld begraven worden op een reguliere begraafplaats met een bepaald soort steen, en ze heeft een lijst met wel 150 namen van mensen die ze wil uitnodigen, maar ze heeft geen uitvaartverzekering. Ik heb dus ook gezegd dat ze dan moet sparen daarvoor, want anders wordt het toch echt een stuk kariger dan ze graag zou willen. En als ik heel eerlijk ben zit ik ook niet te wachten op het onderhoud van een graf. Maar ik ben fatalistisch ingesteld, dood is dood en je hebt er niks meer aan, terwijl zij daar heel andere ideeën over heeft.
Maar heeft ze wel genoeg vermogen? Want je hoeft natuurlijk geen uitvaartverzekering te hebben om je eigen uitvaart te bekostigen. Als je bijvoorbeeld een heel huis erft, dan mag daar toch wel de uitvaart naar wens vanaf?

Het kan mij ook allemaal geen zier schelen wat men doet, maar ik wil niet dat mensen tijdens de rouw teveel aan hun hoofd hebben, of zelfs onenigheid veroorzaken. Dus ik heb zeker geen ingewikkelde wensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
28-03-2024 15:54
Maar heeft ze wel genoeg vermogen? Want je hoeft natuurlijk geen uitvaartverzekering te hebben om je eigen uitvaart te bekostigen. Als je bijvoorbeeld een heel huis erft, dan mag daar toch wel de uitvaart naar wens vanaf?
Nee, ook geen eigen huis of anderszins vermogen, behalve een noodpotje en de inboedel. Inmiddels is ze wel aan het sparen hiervoor dus.
Nietveelmaargenoeg schreef:
28-03-2024 16:26
Nee, ook geen eigen huis of anderszins vermogen, behalve een noodpotje en de inboedel. Inmiddels is ze wel aan het sparen hiervoor dus.
Ja, dan moet ze ervoor sparen inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nietveelmaargenoeg schreef:
28-03-2024 16:26
Nee, ook geen eigen huis of anderszins vermogen, behalve een noodpotje en de inboedel. Inmiddels is ze wel aan het sparen hiervoor dus.

Ik zou lekker genieten nú, en dan maar een minder uitbundige uitvaart. Sparen zodat je een half uur 150 mensen bezighoudt bij je uitvaart zou ik zo zonde vinden.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
himalaya schreef:
28-03-2024 13:47
Overlijden is niet pas vanaf een bepaalde leeftijd en je ziet het ook niet altijd aankomen. Als je iets wil aangeven kun je dat toch ook nu al doen?
Dat snap ik, maar ik voel vooralsnog geen noodzaak om dat te doen. Mijn man weet dat ik cremeerd wil worden en ok ben orgaandonatie. Dat vind ik voor nu voldoende.
Wauw wat een hoop fijne / goede / leuke en grappige reacties al! Ik ga even bijlezen nu...
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Edwards schreef:
28-03-2024 08:08


Maar als je al echt terminaal bent snap ik helemaal niks van het feit dat je niet vertelt aan je kinderen wat je wil als je er niet meer bent. Je gaat toch dood? Maar ik zou als kind daar ook echt wel over doorvragen.
Als iemand terminaal is en er niet over wil praten zou ik dat gewoon respecteren en niet doorvragen. Het is al moeilijk genoeg om te weten dat je dood gaat denk ik, en iedereen gaat daar anders mee om.
himalaya schreef:
28-03-2024 17:53
Ik zou lekker genieten nú, en dan maar een minder uitbundige uitvaart. Sparen zodat je een half uur 150 mensen bezighoudt bij je uitvaart zou ik zo zonde vinden.
Eens, maar verwachten dat je kinderen dat uit eigen zak doen kan ook niet. Dan maar beter je verwachtingen bijstellen. Of als je het echt op een bepaalde manier wil, zorgen dat het geld er is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rondstruiner1 schreef:
28-03-2024 18:42
Als iemand terminaal is en er niet over wil praten zou ik dat gewoon respecteren en niet doorvragen. Het is al moeilijk genoeg om te weten dat je dood gaat denk ik, en iedereen gaat daar anders mee om.
Mee eens! Mijn vader lag op sterven en wilde van niets weten. Mijn moeder, broer en ik werden door de verpleging geinformeerd, wij kregen de kans om het met mijn vader te bespreken werd benadrukt. Die man lag in zijn bed letterlijk te happen naar adem en was zo ziek dat ik alleen het idee had om uberhaupt met hem te spreken over een naderend sterven niet voor kon stellen. Hij wilde leven!

Iedereen gaat daar anders mee om inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
28-03-2024 07:11
Ik heb ook een heel plotseling overlijden meegemaakt en eerlijk gezegd was dat het laatste waar ik me druk over maakte. Ik kende diegene ook goed genoeg om het goed te doen.
Wat een rare reactie. Ik geef aan hoe 't voor mij voelde. Geldt daarom specifiek voor mij.

Maakt mij dat uit dat jij dat anders voelde.
En dan zo'n sneer, ik kende mijn moeder ook goed. Heeft daar niets mee te maken.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Alle reacties Link kopieren Quote
Als er een sterfgeval van naasten plaats vindt geeft dat een enorme impact. Ik verloor mijn vader toen hij 62 jaar oud was. Er was niets geregeld, mijn moeder was in shock en kon even niets meer. Na een overlijden moet je als nabestaande binnen een week alles regelen. Mijn moeder is 92 jaar geworden en zelfs (nadat ze vier weken onder behoorlijk lijden op haar sterfbed had geleden) dan is het zwaar. Je wil toch iets in de wens van doen. Mijn eerste reaktie was, lekker snel opruimen. Volgende dag wakker worden en er dan toch iets van proberen te maken. Zelfs over het ontwerp van de rouwkaart praten, alles voelde zompig aan, had een wazig hoofd en kon niet meer denken. Mijn moeder had een paar wensen, die hebben we voldaan. Dood is dood en zij leeft nog in mijn herinneringen en haar spulletjes.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven