Gezondheid
alle pijlers
Wat verwacht je van je huisarts?
maandag 2 maart 2020 om 12:42
Omdat ik zelf niet zo tevreden ben over mijn eigen huisarts zette me dat aan het denken over wat ik nu eigenlijk verwacht van een huisarts. Mijn huisarts was altijd erg van de oude stempel. Ontzettend betrokken bij zijn patiënten, kwam gerust in zijn vrije tijd nog even langs om te kijken hoe het gaat, onthield ernstige(re) zaken en vroeg daar ook echt uit zichzelf naar. Nam alle tijd, nam je serieus, hield de touwtjes in handen en zorgde voor goede zorg.
Dat is de laatste jaren helaas behoorlijk veranderd. Nu verdwijnen verslagen ongelezen in het systeem, heeft de huisarts geen idee meer wat er speelt en doet alleen nog het hoognodige.
Wat verwacht ik dan van een huisarts? Ik begrijp dat terug naar de oude situatie niet meer kan vanwege de kosten, veranderende regelgeving en een hogere werkdruk. Maar ik zou het wel fijn vinden als een huisarts leest wat hem aan verslagen en brieven wordt toegezonden en ook de tijd neemt voor de patiënten zodat hij zich een goed beeld van de situatie kan vormen.
Wat verwachten jullie van je huisarts en wat zijn jullie ervaringen?
Dat is de laatste jaren helaas behoorlijk veranderd. Nu verdwijnen verslagen ongelezen in het systeem, heeft de huisarts geen idee meer wat er speelt en doet alleen nog het hoognodige.
Wat verwacht ik dan van een huisarts? Ik begrijp dat terug naar de oude situatie niet meer kan vanwege de kosten, veranderende regelgeving en een hogere werkdruk. Maar ik zou het wel fijn vinden als een huisarts leest wat hem aan verslagen en brieven wordt toegezonden en ook de tijd neemt voor de patiënten zodat hij zich een goed beeld van de situatie kan vormen.
Wat verwachten jullie van je huisarts en wat zijn jullie ervaringen?
maandag 2 maart 2020 om 16:29
Nou, zoals ik al zei is mijn vriend zelf huisarts met ervaringen in zowel dorps- als stadspraktijken. Het kan je kort door de bocht klinken, maar over het algemeen wonen er in een stad toch meer mensen dan in een dorpje. De praktijken in stad zijn vaak groter met meer patiënten, vaak vol als je over wil stappen. In een dorp is vaak wel meer plek en zitten de praktijken niet altijd vol. Dus meer tijd voor de patiënten.himalaya schreef: ↑02-03-2020 16:10Dat vind ik wel heel kort door de bocht hoor. De stads/dorpsgrens is toch geen grens voor meer of minder tijd?
Er is een drastisch tekort aan huisartsen. Bij de ene praktijk in een dorp kan misschien niemand meer bij want het maximum aantal patiënten is bereikt, in de stad zitten meer huisartsen waardoor er misschien wel 1 in de buurt zit die nog wel plek heeft.
Nogmaals, met die ‘grens’ heeft dat niets te maken.
maandag 2 maart 2020 om 16:33
Niet elk dorp is een dorpje en sommige steden hebben minder patiënten per praktijk dan in een dorp het geval is. Wat je zegt is erg kort door de bocht.Aardbei_86 schreef: ↑02-03-2020 16:29Nou, zoals ik al zei is mijn vriend zelf huisarts met ervaringen in zowel dorps- als stadspraktijken. Het kan je kort door de bocht klinken, maar over het algemeen wonen er in een stad toch meer mensen dan in een dorpje. De praktijken in stad zijn vaak groter met meer patiënten, vaak vol als je over wil stappen. In een dorp is vaak wel meer plek en zitten de praktijken niet altijd vol. Dus meer tijd voor de patiënten.
maandag 2 maart 2020 om 16:37
Aardbei_86 schreef: ↑02-03-2020 16:29Nou, zoals ik al zei is mijn vriend zelf huisarts met ervaringen in zowel dorps- als stadspraktijken. Het kan je kort door de bocht klinken, maar over het algemeen wonen er in een stad toch meer mensen dan in een dorpje. De praktijken in stad zijn vaak groter met meer patiënten, vaak vol als je over wil stappen. In een dorp is vaak wel meer plek en zitten de praktijken niet altijd vol. Dus meer tijd voor de patiënten.
Dan heeft je vriend niet hier in de buurt in de ‘dorpen’ gewerkt, want overstappen van HA gaat bijvoorbeeld niet, want alle praktijken zitten vol en ze nemen geen nieuwe patiënten meer aan.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 2 maart 2020 om 17:10
Ik heb al aardig wat huisartsen versleten en heb er nu na 28 jaar eindelijk een gevonden die wél naar mij luistert. Dat vind ik ook het belangrijkste van alles. Iemand die mijn klachten serieus neemt en daadwerkelijk iets wil doen om mij beter te maken.
Mijn eerste huisarts wilde geen doorverwijzing geven naar de kno-arts voor mijn keelamandelen terwijl ik 5x per jaar keelontsteking had. Toen ik 14 was en al 10 jaar klachten had ben ik zelf naar het ziekenhuis gegaan en heb ik het geregeld buiten de huisarts om(dat kon toen nog).
Overgestapt van huisarts en toen ik 16 was heb ik ruim een half jaar met een enorme tumor in mijn nek gelopen waarbij hij bleef zeggen dat het maar een virusje was. 16 chemokuren verder en een aantal operaties en ik was schoon, maar het vertrouwen in hem was weg.
Niet overgestapt van huisarts wegens teveel gedoe en tja, iedereen verdient een tweede kans. Vervolgens misdiagnose met een schildklieraandoening, dochter die buisjes nodig had niet doorverwezen naar de kno, etc etc. Uiteindelijk was het de druppel die de emmer deed overlopen en ben ik overgestapt naar een andere huisarts binnen dezelfde praktijk. Nu heb ik het idee dat er naar mij geluisterd wordt en er wordt ook altijd gevraagd hoe ik er zelf over denk en wat ik wil. Helaas is het lastig om van te voren te zien aan een arts of hij/zij deze eigenschappen in zich heeft.
Mijn eerste huisarts wilde geen doorverwijzing geven naar de kno-arts voor mijn keelamandelen terwijl ik 5x per jaar keelontsteking had. Toen ik 14 was en al 10 jaar klachten had ben ik zelf naar het ziekenhuis gegaan en heb ik het geregeld buiten de huisarts om(dat kon toen nog).
Overgestapt van huisarts en toen ik 16 was heb ik ruim een half jaar met een enorme tumor in mijn nek gelopen waarbij hij bleef zeggen dat het maar een virusje was. 16 chemokuren verder en een aantal operaties en ik was schoon, maar het vertrouwen in hem was weg.
Niet overgestapt van huisarts wegens teveel gedoe en tja, iedereen verdient een tweede kans. Vervolgens misdiagnose met een schildklieraandoening, dochter die buisjes nodig had niet doorverwezen naar de kno, etc etc. Uiteindelijk was het de druppel die de emmer deed overlopen en ben ik overgestapt naar een andere huisarts binnen dezelfde praktijk. Nu heb ik het idee dat er naar mij geluisterd wordt en er wordt ook altijd gevraagd hoe ik er zelf over denk en wat ik wil. Helaas is het lastig om van te voren te zien aan een arts of hij/zij deze eigenschappen in zich heeft.
maandag 2 maart 2020 om 18:50
maandag 2 maart 2020 om 19:20
Ik denk dat het persoonlijkheidsgehalte van de huisarts meer te maken heeft met het feit dat dorpsbewoners vaker hun hele leven in dat dorp wonen en dat in stedelijk gebied mensen nogal 'ns verhuizen.Aardbei_86 schreef: ↑02-03-2020 16:29Nou, zoals ik al zei is mijn vriend zelf huisarts met ervaringen in zowel dorps- als stadspraktijken. Het kan je kort door de bocht klinken, maar over het algemeen wonen er in een stad toch meer mensen dan in een dorpje. De praktijken in stad zijn vaak groter met meer patiënten, vaak vol als je over wil stappen. In een dorp is vaak wel meer plek en zitten de praktijken niet altijd vol. Dus meer tijd voor de patiënten.
maandag 2 maart 2020 om 19:35
Ik verwacht dat ik, als ik zelden bel, gemakkelijk door de voorrondes kom. Maar ik kom überhaupt maar 1 op de 5 keer door het doktersassistente-telefoongesprek heen en elke keer dát ik het probeer, kost het me eerst ongeveer 5 pogingen. Om dus vervolgens 4 van de 5 keer ofwel een afspraak voor over 2 weken te krijgen, ofwel de melding dat ik het maar even af moet wachten.
En ik heb in al die jaren maar 1 keer gezegd: ik ben niet in staat om zelf te komen, kan de huisarts naar mij toe komen? Dat kon vervolgens ook niet. Maar toen ik er eenmaal naar toe gestrompeld was, mocht ik dus niet meer terug naar huis (zelfs niet met de auto van een vriendin die inmiddels gekomen was) om kleding voor het ziekenhuis te pakken.
En ik heb in al die jaren maar 1 keer gezegd: ik ben niet in staat om zelf te komen, kan de huisarts naar mij toe komen? Dat kon vervolgens ook niet. Maar toen ik er eenmaal naar toe gestrompeld was, mocht ik dus niet meer terug naar huis (zelfs niet met de auto van een vriendin die inmiddels gekomen was) om kleding voor het ziekenhuis te pakken.
maandag 2 maart 2020 om 19:52
Dik medisch dossier hier, maar dat speelt zich vooral af in ziekenhuizen.
Ik verwacht van mijn huisarts dus niets meer dan dat ze mij 4 keer per jaar mijn vaste medicatie voorschrijft.
En dat ik 1 à 2 keer per jaar kan passeren voor medicatie voor de zoveelste keelontsteking / bronchitis.
(Waarbij ik eerst wel minstens 2 weken wacht tot ik écht niet meer slaap en het naar mijn normen "erg genoeg" is.)
Hier een online afspraken-systeem.
De secretaresse ziet of hoort mij dus nooit.
Ik verwacht van mijn huisarts dus niets meer dan dat ze mij 4 keer per jaar mijn vaste medicatie voorschrijft.
En dat ik 1 à 2 keer per jaar kan passeren voor medicatie voor de zoveelste keelontsteking / bronchitis.
(Waarbij ik eerst wel minstens 2 weken wacht tot ik écht niet meer slaap en het naar mijn normen "erg genoeg" is.)
Hier een online afspraken-systeem.
De secretaresse ziet of hoort mij dus nooit.
maandag 2 maart 2020 om 19:59
Ik verwacht serieus genomen te worden door een huisarts. Ik kom sporadisch (lees 1 x 5 jaar) bij de huisarts. Vorig jaar naar plaatsvervangend huisarts geweest ontstoken oog, normaliter niet iets waar ik mee naar de huisarts zou gaan maar was op verzoek van de apotheek want die kon mij niets meegeven. Bij de huisarts wordt ik binnen 2 minuten geattendeerd of ik de site zelfhulp video ken, erm nee ken ik niet, maw stond 3 minuten later weer buiten en ik moest thuis maar via youtube kijken hoe ik met een onstoken oog moet omgaan.
Paar jaar daarvoor naar andere huisarts vanwege heftige menstruaties, ik werd niet serieus genomen en uiteindelijk via andere weg wel advies gekregen om een curretage te laten uitvoeren.
Kortom, mijn ervaring met de huisarts is niet positief. Ik kom er bijna nooit en als ik elke week op de stoep zou staan dan zou ik n.a.v. eerdergenoemd het nog enigzins kunnen begrijpen maar ik kom dus sporadisch bij de huisarts en als ik er dan ben dan wil ik serieus genomen worden, wat helaas de afgelopen 2 keer niet gebeurd is.
Paar jaar daarvoor naar andere huisarts vanwege heftige menstruaties, ik werd niet serieus genomen en uiteindelijk via andere weg wel advies gekregen om een curretage te laten uitvoeren.
Kortom, mijn ervaring met de huisarts is niet positief. Ik kom er bijna nooit en als ik elke week op de stoep zou staan dan zou ik n.a.v. eerdergenoemd het nog enigzins kunnen begrijpen maar ik kom dus sporadisch bij de huisarts en als ik er dan ben dan wil ik serieus genomen worden, wat helaas de afgelopen 2 keer niet gebeurd is.
