WIA herbeoordeling, hoe pak ik dit aan?

Is er iemand bij je, tijdens het gesprek? Die je kan helpen, jou kan helpen met uitleggen / vertellen?

Heel herkenbaar. Hier een vrijwel gelijke ervaring behalve dat tussentijds betaald werk dat heb ik niet gedaan.

Ik zit nu in de WIA sinds 2013 na ook eerst goedgekeurd voor een groot deel te zijn maar na bezwaar 80-100% afgekeurd op psychische gronden.
Ik moet zeggen ze hebben mij echt jaren met rust gelaten maar eigenlijk riep dat juist meer spanning op.
Tijdens een opname vroeg mijn behandelaar: Schrijf alles op wat er in je hoofd zit. Daarbij plaatste ik ook: “angst voor het UWV” en dit was 1 van de dingen die we aan zijn gaan pakken. Wij dachten dat een IVA passender zou zijn en ook meer rust zou geven. In Augustus 2021 heb ik in overleg met behandelaar een wijzigingsformulier ingevuld. Ik kreeg een bevestig van ontvangst en daarna helemaal niets. Aangezien je zelf geen herkeuring aan kan vragen kon ik verder niets.
In september 2023! werd ik gebeld door het UWV dat ze mijn wijzigingsformulier hadden gekregen en waarom ik dat gedaan had. Let wel dit was bijna 2,5 jaar! na het versturen dus ik moest even schakelen. Aangegeven dat ik denk dat ik een IVA zou moeten krijgen. Reactie was dat ik over ongeveer een jaar een herkeuring kreeg. Dit riep zoveel spanning op die onzekerheid dat mijn behandelaar gebeld had en ik kon eerder terecht.

Ik was echt erg gespannen was bang dat ze me zouden goedkeuren. Iemand van mijn FACT team was mee en ik had documenten van mijn psychologe en informatie van mijn woonbegeleiding.
De man begon direct met: “het doel van dit gesprek is jou zo snel mogelijk weer aan het betaald werk te krijgen.” Na dit gesprek zou er ook een gesprek komen met een arbeidsdeskundige. Mijn hemel ik schrok me rot.
Toen het gesprek van belang was dat ik op een rijtje had welke dingen ik al gedaan had. Diverse therapieën, vele opnames, dagbesteding, medicatie en nog meer medicatie, niet lukken vrijwilligerswerk, verslagen, diagnoses enz enz.
Hij stelde vragen die totaal niet van belang waren naar mijn idee en mijn behandelaar wees hem er zelfs 2 keer op dat ook ik recht heb op privacy en dat hij niet zomaar alles kon vragen. Ook vroeg ze 2 keer om een pauze omdat ze vond dat ik het niet goed leek te trekken (klopte ook helemaal)
Aan het einde van het gesprek (een ruim uur) zei hij alleen maar: “ik heb voldoende voor mijn verslag” en ook hier vroeg behandelaar verder namelijk wat erin kwam te staan. “Ow ,zei hij, dat lijkt me duidelijk per vandaag krijg je IVA maar we kijken niet terug” Naast gigantisch opgelucht was ik ook verbaasd.
Behandelaar ook want die zei nog; “uh er kwam ook een gesprek met een arbeidsdeskundige toch?” Nee, was het antwoord ik ga zijn tijd niet verdoen het is al druk genoeg.
Hij zei ook dat hij het mij enorm zou gunnen dat ik ooit stabiel genoeg zou zijn om zonder begeleiding en werkend zou kunnen leven maar dat dit niet realistisch is.

Toen ik een paar weken later een brief kreeg zat er een verrassing bij. Blijkbaar is er toch terug gekeken en kreeg ik een IVA toegewezen sinds 2020 en aangezien het 5% meer was kreeg ik een mooi extra bedrag.

Tips:
- neem iemand mee het liefst iemand van een officiële instantie die jou kent.
- zorg voor een duidelijk overzicht van alles wat je gedaan hebt om stabiel/beter te worden.
- geef direct aan dat het je veel spanning oproept
- neem een medicatie overzicht van je apotheek mee als je relevante medicatie slikt
- Heb duidelijk voor jezelf wat de gevolgen waren van de periode waarin je werkte.
- Maak een overzicht van hoe je week eruit ziet en wat wel en niet haalbaar is voor jezelf. Zo moet ik minimaal 2 dagen zonder afspraken per week hebben en 3 dagen maximaal 1 afspraak. Wat met wekelijkse gesprekken met begeleiding soms wel 3 per week het al erg vol maakt.
- heb je een signaleringsplan benoem dat dan ook. je hoeft hem niet inhoudelijk te laten zien maar het maakt wel duidelijk hoe je met jezelf en je leven aan de slag bent gegaan in de periode dat je afgekeurd bent

Verder is het gewoon spannend dat blijft hoe goed je je ook voorbereid.
Het hebben van een IVA heeft mij in ieder geval enorm veel rust gegeven.

Ik wens je veel succes met wachten en met het gesprek zelf.

Geen eigen ervaring, maar zorg inderdaad dat je bij bv een beschrijving van een gemiddelde dag ook kunt omschrijven wat het met je doet. Er zijn inderdaad wel eens artsen met uitspraken als: oh, dus je kunt het huishouden doen en boodschappen, dan kun je ook werken. Dat is natuurlijk onzin, maar dan moet je wel duidelijk kunnen maken dat als je boodschappen hebt gedaan, je bv X tijd nodig hebt om daarvan bij te komen (als voorbeeld dan hè, ik bedoel niet dat je moet liegen). Een medewerker van mij met stevige spanningsklachten kreeg laatst te horen ‘oh, je bent hierheen gereden, dan kun je ook naar je werk’. Gelukkig kon haar partner daar wel meteen aan toevoegen dat ze daar waren omdat dat nou eenmaal moet, maar dat ze al nachten niet geslapen had, en als de hele dag overgaf van de spanning. Niet echt een manier waarop je naar je werk kunt gaan op dagelijkse basis.

Dat soort dingen dus. Sommige dingen ‘kun’ je, omdat je geen keus hebt. Maar dat betekent nog niet dat je ze dagelijks kunt doen, of daarnaast nog voor jezelf kunt zorgen. En dat moet je duidelijk kunnen maken. Zo concreet mogelijk ‘als ik boodschappen heb gedaan, moet ik daarna X uur slapen, en brengt de buurvrouw eten, want koken lukt niet meer’. Dat is hele wat anders dan ‘ja, de boodschappen doe ik gewoon zelf’.

Nogmaals: ik zeg zeker niet dat je moet liegen, maar wel dat je moet zorgen dat het hele plaatje duidelijk is.

Hier 5 jaar geleden 80-100% afgekeurd WGA, toen 2 jaar later herkeuring gehad. Was méga zenuwachtig want was ook als de dood dat ze me zouden "goedkeuren". Eigenlijk was het hetzelfde gesprek als het allereerste keuringsgesprek: vragen wat je wel/niet kan, hoe het de afgelopen jaren is gegaan, hoe je dag eruit ziet etc. Bij mij was alles in principe nog gewoon hetzelfde. Uiteindelijk voor hetzelfde percentage weer afgekeurd. Viel weer een last van m'n schouders. Tot ik weer die brief kreeg, een jaar later. Is inmiddels alweer 2 jaar geleden en nog geen herkeuring gehad. Ik hoop maar dat het nog heel lang gaat duren...

Als er niet veel veranderd is aan je situatie denk ik dat je je niet al teveel zorgen hoeft te maken, maar ik begrijp je angst volkomen.

@ibiopviva, wat enorm fijn dat jij een IVA hebt gekregen!!! Ik zou het ook zo graag willen, maar durf er zelf geen herkeuring voor aan te vragen... ook al heb ik 2 chronische ziektes die nooit meer weg zullen gaan.

Verklaring van de huisarts over de status nu?