Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn, kletstopic - vervolg
dinsdag 14 juli 2020 om 21:13
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
donderdag 27 augustus 2020 om 21:13
Tampie72 schreef: ↑27-08-2020 20:57Doodmoe hier. Heb weer angsten om te slapen, want veel nachtmerries van verkrachting en spver doet mee. Tenminste aanwijzingen geven en aanmoedigen en keel dichtdrukken en mes vasthouden.
Spver weet dit.
Ik heb haar vanacht nog app gestuurd met de woorden, ga alsjeblieft uitmijn nachtmerries en ga alsjeblieft uit mijn hoofd.
Dit is ook de reden dat ik zondag het niet meer zag zitten en crisisdienst heb gebeld
Tampie wat heftig, goed dat je de crisisdienst hebt gebeld!
Heb je buiten je nachtmerries wel een goed contact met je spver?
Heel veel sterkte
donderdag 27 augustus 2020 om 21:37
Tampie wat naar die nachtmerries.
Lise ik weet gewoon niet meer wat ik erover moet zeggen, wat een amateuristische bende daar.
Lientje fijn dat je man in lijkt te gaan zien dat het allemaal toch meer werk is dan hij dacht.
Dreamer wat naar die duizeligheid, kan me voorstellen dat je niet veel kunt dan.
Qua verjaardag, tja helaas is dit meestal in de eerste schoolweek. Ach ja, een dag flink sjouwen en dan zit het er weer op. Boodschappen heb ik in de afgelopen weken al veel gedaan door de aanbiedingen in de gaten te houden.
Situatie op werk blijft kut. Helaas gaat er voorlopig nog niks veranderen. Ik geef het tot de herfstvakantie en hoop dat het dan weer normaal is.
Heb net mijn nieuwe brillen opgehaald. Met name de cilinder is erg veranderd, en dat merk ik wel nu ik een bril op heb. Alles draait en heb moeite met scherpstellen. Ervaring leert dat dat snel wegtrekt, en als het helpt tegen de hoofdpijn ben ik blij. Verder doet alles in mijn lijf pijn en ben ik kapot. Lang leve de eerste werkweken na de vakantie.
Lise ik weet gewoon niet meer wat ik erover moet zeggen, wat een amateuristische bende daar.
Lientje fijn dat je man in lijkt te gaan zien dat het allemaal toch meer werk is dan hij dacht.
Dreamer wat naar die duizeligheid, kan me voorstellen dat je niet veel kunt dan.
Qua verjaardag, tja helaas is dit meestal in de eerste schoolweek. Ach ja, een dag flink sjouwen en dan zit het er weer op. Boodschappen heb ik in de afgelopen weken al veel gedaan door de aanbiedingen in de gaten te houden.
Situatie op werk blijft kut. Helaas gaat er voorlopig nog niks veranderen. Ik geef het tot de herfstvakantie en hoop dat het dan weer normaal is.
Heb net mijn nieuwe brillen opgehaald. Met name de cilinder is erg veranderd, en dat merk ik wel nu ik een bril op heb. Alles draait en heb moeite met scherpstellen. Ervaring leert dat dat snel wegtrekt, en als het helpt tegen de hoofdpijn ben ik blij. Verder doet alles in mijn lijf pijn en ben ik kapot. Lang leve de eerste werkweken na de vakantie.
"After all this time?" "Always."
donderdag 27 augustus 2020 om 21:40
donderdag 27 augustus 2020 om 21:42
donderdag 27 augustus 2020 om 22:02
Hier nog steeds geen bericht vanuit ziekenhuis. Toch belachelijk dat je altijd overal zelf achteraan moet, maar dat hoef ik jullie niet te vertellen. Hier ook dit weekend verjaardag maar heb alleen mijn ouderlijk gezin uitgenodigd ivm corona. Vind ik ergens wel jammer maar van andere kant scheelt het wel veel werk. Helaas geen cadeautjes haha van hun krijg ik altijd geld en partner is niet zo goed in cadeaus uitzoeken dus die heeft niks.
vrijdag 28 augustus 2020 om 09:09
Goedemorgen 
.
Helft van het gezin is vrij vandaag. Er is namelijk ‘feest’ in de stad maar er zijn ivm Corona eigenlijk geen festiviteiten. Dochter van 12 moet wel naar school. Die school is dan nooit vrij.
Nou moet ik zeggen dat ik dat ik al eigenlijk nooit meer echt iets deed op deze feestdag (die activiteiten heb je op een gegeven moment wel gezien
). Alleen het vuurwerk gingen we nog wel eens heen.
. Helft van het gezin is vrij vandaag. Er is namelijk ‘feest’ in de stad maar er zijn ivm Corona eigenlijk geen festiviteiten. Dochter van 12 moet wel naar school. Die school is dan nooit vrij.
Nou moet ik zeggen dat ik dat ik al eigenlijk nooit meer echt iets deed op deze feestdag (die activiteiten heb je op een gegeven moment wel gezien
). Alleen het vuurwerk gingen we nog wel eens heen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
vrijdag 28 augustus 2020 om 09:57
Goedemorgen 
Het is toch geen feestweer, Suzy. Ik ben ook niet meer vrij op deze dag, iets wat ik heel stom vind. Nouja, heb nu wel vrij genomen, mede vanwege de duizeligheid. Moet misschien nog wel naar het werk ivm dingen die ik gisteren niet kon doen. Aan de andere kant, misschien kan dat maandag nog.
Ik ben 't Hooge Nest aan het luisteren. Gaat een stuk minder snel dan lezen, maar gezien het onderwerp hoeft dat ook niet snel.
Tampie, wat een nare droom, Kun je normaal wel goed met je spver overweg? Ik hoop dat die nachtmerries snel voorbij zijn. Goed dat je de crisisdienst gebeld hebt!
Severus, ga je je verjaardag dan wel uitgebreid vieren? Twee verjaardagen dit weekend. Wat toevallig
Nou maar hopen dat de spuit een positieve uitwerking heeft, Lise. Heb je nog met UWV gebeld?
Man en zoon zijn aan het verhuizen nu, met een busje op pad. Ik kon dus niet mee ivm de duizeligheid (en vanwege die duizeligheid had ik ook niets voor de hond geregeld, dus had ik nog gewild, kon het nog niet) Voelt raar.
Fijne dag iedereen verder
Het is toch geen feestweer, Suzy. Ik ben ook niet meer vrij op deze dag, iets wat ik heel stom vind. Nouja, heb nu wel vrij genomen, mede vanwege de duizeligheid. Moet misschien nog wel naar het werk ivm dingen die ik gisteren niet kon doen. Aan de andere kant, misschien kan dat maandag nog.
Ik ben 't Hooge Nest aan het luisteren. Gaat een stuk minder snel dan lezen, maar gezien het onderwerp hoeft dat ook niet snel.
Tampie, wat een nare droom, Kun je normaal wel goed met je spver overweg? Ik hoop dat die nachtmerries snel voorbij zijn. Goed dat je de crisisdienst gebeld hebt!
Severus, ga je je verjaardag dan wel uitgebreid vieren? Twee verjaardagen dit weekend. Wat toevallig
Nou maar hopen dat de spuit een positieve uitwerking heeft, Lise. Heb je nog met UWV gebeld?
Man en zoon zijn aan het verhuizen nu, met een busje op pad. Ik kon dus niet mee ivm de duizeligheid (en vanwege die duizeligheid had ik ook niets voor de hond geregeld, dus had ik nog gewild, kon het nog niet) Voelt raar.
Fijne dag iedereen verder
Later is nu
vrijdag 28 augustus 2020 om 12:13
vrijdag 28 augustus 2020 om 12:18
Goedemiddag 
Ik heb ruim tien!! uur geslapen, ging rond 01.00 uur naar bed en werd om 11.15 uur wakker
. Normaal altijd minimaal 1 maar meestal 2 x per nacht eruit.
Ben wel een beetje duf nu haha.
@ Lise, fijn dat je weer thuis bent, er gaat niets boven je eigen stekkie
@ Suzy, balen voor je dochter dat zij wel naar school moest terwijl de rest vrij is
@ Dreamer, sterkte vandaag
Ik heb ruim tien!! uur geslapen, ging rond 01.00 uur naar bed en werd om 11.15 uur wakker
. Normaal altijd minimaal 1 maar meestal 2 x per nacht eruit.Ben wel een beetje duf nu haha.
@ Lise, fijn dat je weer thuis bent, er gaat niets boven je eigen stekkie
@ Suzy, balen voor je dochter dat zij wel naar school moest terwijl de rest vrij is
@ Dreamer, sterkte vandaag
vrijdag 28 augustus 2020 om 12:38
Dit zou ik ook doen Nankuru.
Je betaald niet voor half werk ten slotte
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
vrijdag 28 augustus 2020 om 12:40
Moe, gaar, tikje gefrustreerd en verdrietig. En blij dat ik weer thuis ben.
vrijdag 28 augustus 2020 om 13:08
De kappers hebben hun dag niet denk ik. Vriendin van mij kwam net ook een foto showen dat het helemaal niet goed geknipt is. Op ons aanraden is ze teruggegaan en heeft ze haar geld teruggekregen. Ze gaat nu weer naar haar vertrouwde kapper.
Ik zou dus ook gewoon teruggaan. Mijn kapper hier doet daar ook absoluut niet moeilijk over als het met kleuren niet goed gegaan is.
Ik zou dus ook gewoon teruggaan. Mijn kapper hier doet daar ook absoluut niet moeilijk over als het met kleuren niet goed gegaan is.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
vrijdag 28 augustus 2020 om 14:00
Wat balen dat dat zo gegaan is joh. Dit is belangrijk voor jou, dan ben je toch geen dramaqueen? En ik vind het raar dat ze wat gedaan hebben, dat ze volgens jouw vriend en moeder dus niet hebben gedaan? (lekker cryptisch
) Kun je ermee terug? Lijkt me niet goed.
Later is nu
vrijdag 28 augustus 2020 om 14:59
Ziezo, even achter mijn laptop gekropen. Ik ben echt heel blij weer thuis te zijn. Weer rust om me heen en lekker in mijn eigen bed.
Maandagavond had ik dus de huisartsenpost gebeld omdat de zenuwpijn in mijn been echt te erg werd, ondanks de pijnstilling. In eerste instantie schreef de huisarts paracetamol of diclofenac voor. Nou doet dat sowieso niets tegen de zenuwpijn maar mag ik dat ook niet hebben i.v.m. mijn maag, dus werd het oxycodon. Dinsdag was ik daar nogal wazig door, maar mijn rugpijn werd er wel minder door, de zenuwpijn hield echter aan. Ik had al de telefonische afspraak met de neuroloog dus dat kwam nu extra goed uit.
Helaas belde ze pas tegen 19:00 uur. Gehad over de eerstejaarskeuring maar eigenlijk had ze daar niets aan bij te dragen qua informatie. Ze zei alleen maar dat ze op verzoek van de keuringsarts de benodigde informatie wilde geven. Daar hadden we nu niets aan. Maar ook meteen de actuele situatie besproken en ze was eigenlijk wel duidelijk; als de situatie onleefbaar was, dan moesten we naar de SEH voor nader onderzoek en een MRI. Dus in de auto, man wilde dat ik wat spullen meenam voor het geval ik moest bijven en naar de SEH. Daar leek het niet druk, maar ze bleken wat slachtoffers van verkeersongevallen te hebben waardoor we toch lang moesten wachten. Wel een arts-assistente neurologie gezien die het verhaal heeft aangehoord, maar daar bleef het bij en ik werd dus opgenomen.
Woensdag werd me verteld dat er een MRI gemaakt zou worden en een zenuwblokkade, de vraag was alleen wanneer. Toen woensdag bleek dat dat die dag niet meer ging lukken, werd ik overgeplaatst van acute opname naar neurologie. Die dag is er dus verder niets gedaan. Gisteren bleek dat ze helemaal geen MRI gingen maken, maar alleen een zenuwblokkade omdat ze daarmee wilden testen of die zenuw inderdaad geprikkeld wordt. Dat die test al gedaan is met de zenuwblokkade van 14 juli was blijkbaar niet relevant. Een MRI gaf niet de informatie die ze wilden en er ligt al een MRI van 29 mei, ze verwachten geen verandering, ondanks het klinische beeld.
Na wat aandringen en zeuren kon die zenuwblokkade dus vanochtend, na een gesprek met de pijnarts. Ook gisteren is er verder niets gebeurd, behalve dat ik weer terug over ben gegaan op de tramadol omdat ik woensdag echt ziek was van de oxy.
Vanochtend om half negen een gesprek met de aios van het pijnteam. Die vertelde me meteen dat een zenuwblokkade niet mogelijk is nu omdat ik korter dan zes weken geleden een PRF gehad heb. Dat wist neurologie uiteraard ook, maar die wisten blijkbaar niet dat een blokkade dan niet mogelijk is. Wij meteen geïrriteerd. In plaats daarvan hebben ze een sacrale epidurale injectie gegeven om de zenuw wel tot rust te brengen, wat een soortgelijk effect geeft dus. Het is dan aan mijn eigen anesthesioloog om het vervolgbeleid te bepalen en aan de neurologe om te bepalen of de blokkade van 14 juli voldoende informatie te geven.
Helaas had ik met mijn neurochirurg de afspraak dat bij een positieve blokkade een nieuwe hernia-operatie een goede optie zou zijn, maar de neurochirurg is voor zichzelf begonnen en daar heb ik dus niets meer aan.
Met de aios van het pijnteam ook gehad over verdere opties en dat heeft ze allemaal al genoteerd voor de bespreking met mijn eigen anesthesioloog in september. De aios was ontzettend meedenkend en meelevend, dus daar konden we wel iets mee.
De arts die de injectie gaf had zich niet goed ingelezen, gaf als advies dat ik maar flink moet lopen en dan zou ik in combinatie met deze injectie zo van mijn klachten af zijn. Ik was niet scherp genoeg om erop te reageren, ik heb alleen gemeld dat de neuroloog, radioloog en neurochirurg toch een iets andere mening zijn toegedaan. Gelukkig was de behandeling binnen vijf minuten klaar.
Op de afdeling nog even op adem gekomen en eind van de ochtend was ik weer thuis dus.
A.s. maandag een afspraak met de haio, op de valreep nog vlak voor zijn vertrek. Even praten over hoe nu verder met de diazepam, ik heb nog een vaginaal probleempje maar vooral ook even mijn gal spuwen over alles wat gewoon zo moeizaam gaat.
Mijn eigen fysiotherapeut belde gisteren nog even nadat hij middels mijn afmelding voor de revalidatie vernomen had dat ik in het ziekenhuis lag. Hij wilde even weten wat er aan de hand was, hoe het met me gaat en wat het plan is van het ziekenhuis. Hij verwondert zich ook elke keer over de keuzes van het ziekenhuis maar kan vanuit zijn positie heel weinig doen. De huisarts zou dat wel kunnen maar ja, moet je wel een goede huisarts hebben.
Nu het weekend om bij te komen, hopelijk helpt de injectie wat en dan is het even afwachten tot alle afspraken met het ziekenhuis in de eerste helft van september.
Mijn hoofdzakelijke gevoel is wel dat ik geen reet ben opgeschoten met de opname, behalve dan deze injectie op korte termijn. En dat frustreert en irriteert me enorm, want ik had liever thuis in mijn eigen bed gelegen. Begeleiding van medicatie had de huisarts ook kunnen doen, die man had ook aan huis kunnen komen. Dat had een hoop zorgkosten gescheeld en mij veel meer rust gegeven.
Maandagavond had ik dus de huisartsenpost gebeld omdat de zenuwpijn in mijn been echt te erg werd, ondanks de pijnstilling. In eerste instantie schreef de huisarts paracetamol of diclofenac voor. Nou doet dat sowieso niets tegen de zenuwpijn maar mag ik dat ook niet hebben i.v.m. mijn maag, dus werd het oxycodon. Dinsdag was ik daar nogal wazig door, maar mijn rugpijn werd er wel minder door, de zenuwpijn hield echter aan. Ik had al de telefonische afspraak met de neuroloog dus dat kwam nu extra goed uit.
Helaas belde ze pas tegen 19:00 uur. Gehad over de eerstejaarskeuring maar eigenlijk had ze daar niets aan bij te dragen qua informatie. Ze zei alleen maar dat ze op verzoek van de keuringsarts de benodigde informatie wilde geven. Daar hadden we nu niets aan. Maar ook meteen de actuele situatie besproken en ze was eigenlijk wel duidelijk; als de situatie onleefbaar was, dan moesten we naar de SEH voor nader onderzoek en een MRI. Dus in de auto, man wilde dat ik wat spullen meenam voor het geval ik moest bijven en naar de SEH. Daar leek het niet druk, maar ze bleken wat slachtoffers van verkeersongevallen te hebben waardoor we toch lang moesten wachten. Wel een arts-assistente neurologie gezien die het verhaal heeft aangehoord, maar daar bleef het bij en ik werd dus opgenomen.
Woensdag werd me verteld dat er een MRI gemaakt zou worden en een zenuwblokkade, de vraag was alleen wanneer. Toen woensdag bleek dat dat die dag niet meer ging lukken, werd ik overgeplaatst van acute opname naar neurologie. Die dag is er dus verder niets gedaan. Gisteren bleek dat ze helemaal geen MRI gingen maken, maar alleen een zenuwblokkade omdat ze daarmee wilden testen of die zenuw inderdaad geprikkeld wordt. Dat die test al gedaan is met de zenuwblokkade van 14 juli was blijkbaar niet relevant. Een MRI gaf niet de informatie die ze wilden en er ligt al een MRI van 29 mei, ze verwachten geen verandering, ondanks het klinische beeld.
Na wat aandringen en zeuren kon die zenuwblokkade dus vanochtend, na een gesprek met de pijnarts. Ook gisteren is er verder niets gebeurd, behalve dat ik weer terug over ben gegaan op de tramadol omdat ik woensdag echt ziek was van de oxy.
Vanochtend om half negen een gesprek met de aios van het pijnteam. Die vertelde me meteen dat een zenuwblokkade niet mogelijk is nu omdat ik korter dan zes weken geleden een PRF gehad heb. Dat wist neurologie uiteraard ook, maar die wisten blijkbaar niet dat een blokkade dan niet mogelijk is. Wij meteen geïrriteerd. In plaats daarvan hebben ze een sacrale epidurale injectie gegeven om de zenuw wel tot rust te brengen, wat een soortgelijk effect geeft dus. Het is dan aan mijn eigen anesthesioloog om het vervolgbeleid te bepalen en aan de neurologe om te bepalen of de blokkade van 14 juli voldoende informatie te geven.
Helaas had ik met mijn neurochirurg de afspraak dat bij een positieve blokkade een nieuwe hernia-operatie een goede optie zou zijn, maar de neurochirurg is voor zichzelf begonnen en daar heb ik dus niets meer aan.
Met de aios van het pijnteam ook gehad over verdere opties en dat heeft ze allemaal al genoteerd voor de bespreking met mijn eigen anesthesioloog in september. De aios was ontzettend meedenkend en meelevend, dus daar konden we wel iets mee.
De arts die de injectie gaf had zich niet goed ingelezen, gaf als advies dat ik maar flink moet lopen en dan zou ik in combinatie met deze injectie zo van mijn klachten af zijn. Ik was niet scherp genoeg om erop te reageren, ik heb alleen gemeld dat de neuroloog, radioloog en neurochirurg toch een iets andere mening zijn toegedaan. Gelukkig was de behandeling binnen vijf minuten klaar.
Op de afdeling nog even op adem gekomen en eind van de ochtend was ik weer thuis dus.
A.s. maandag een afspraak met de haio, op de valreep nog vlak voor zijn vertrek. Even praten over hoe nu verder met de diazepam, ik heb nog een vaginaal probleempje maar vooral ook even mijn gal spuwen over alles wat gewoon zo moeizaam gaat.
Mijn eigen fysiotherapeut belde gisteren nog even nadat hij middels mijn afmelding voor de revalidatie vernomen had dat ik in het ziekenhuis lag. Hij wilde even weten wat er aan de hand was, hoe het met me gaat en wat het plan is van het ziekenhuis. Hij verwondert zich ook elke keer over de keuzes van het ziekenhuis maar kan vanuit zijn positie heel weinig doen. De huisarts zou dat wel kunnen maar ja, moet je wel een goede huisarts hebben.
Nu het weekend om bij te komen, hopelijk helpt de injectie wat en dan is het even afwachten tot alle afspraken met het ziekenhuis in de eerste helft van september.
Mijn hoofdzakelijke gevoel is wel dat ik geen reet ben opgeschoten met de opname, behalve dan deze injectie op korte termijn. En dat frustreert en irriteert me enorm, want ik had liever thuis in mijn eigen bed gelegen. Begeleiding van medicatie had de huisarts ook kunnen doen, die man had ook aan huis kunnen komen. Dat had een hoop zorgkosten gescheeld en mij veel meer rust gegeven.
