Kinderen
alle pijlers
1e keer een keizersnee, hoe verliep de 2e bevalling?
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:50
Hoi,
De laatste tijd zit ik er nogal mee: ik durf geen tweede, ook al wil ik wel.
De bevalling van mijn 1e kindje was nogal ellendig; 36 uur weeen, nare verpleegster,niet werkende verdoving, drie kwartier persweeen op moeten vangen (gyn werd weggeroepen...), toen pas bleek kindje er niet goed voor te liggen en grote kans te lopen op infecties, dus kwam er een spoedkeizersnee.
Ik wil echt graag een tweede en ik dacht dat de angst om alles nog een keer mee te moeten maken, wel zou zakken (dat zegt iedereen toch). Maar mijn dochter is nu 10 maanden en ik vind het nog steeds net zo eng als ik het net na de bevalling vond. ik zie het gewoon totaaal niet zitten.
Heel graag zou ik verhalen horen van anderen (zowel positief als negatief), die ook de 1e keer een keizersnee hebben gehad, hoe hun volgende bevalling is verlopen.
Ik wil me een beeld kunnen vormen van wat er zoal kan gebeuren en ik wil weten hoe realistisch mijn angsten zijn (voor nog zo'n lange bevalling, weer zulk vervelend ziekenhuispersoneel, scheurend littekenweefsel, moeilijk herstel...)
groetjes, lena
De laatste tijd zit ik er nogal mee: ik durf geen tweede, ook al wil ik wel.
De bevalling van mijn 1e kindje was nogal ellendig; 36 uur weeen, nare verpleegster,niet werkende verdoving, drie kwartier persweeen op moeten vangen (gyn werd weggeroepen...), toen pas bleek kindje er niet goed voor te liggen en grote kans te lopen op infecties, dus kwam er een spoedkeizersnee.
Ik wil echt graag een tweede en ik dacht dat de angst om alles nog een keer mee te moeten maken, wel zou zakken (dat zegt iedereen toch). Maar mijn dochter is nu 10 maanden en ik vind het nog steeds net zo eng als ik het net na de bevalling vond. ik zie het gewoon totaaal niet zitten.
Heel graag zou ik verhalen horen van anderen (zowel positief als negatief), die ook de 1e keer een keizersnee hebben gehad, hoe hun volgende bevalling is verlopen.
Ik wil me een beeld kunnen vormen van wat er zoal kan gebeuren en ik wil weten hoe realistisch mijn angsten zijn (voor nog zo'n lange bevalling, weer zulk vervelend ziekenhuispersoneel, scheurend littekenweefsel, moeilijk herstel...)
groetjes, lena
zaterdag 27 oktober 2007 om 18:15
hi lena,
heel herkenbaar je verhaal.Jouw bevalling lijkt heel erg op mijn eerste bevalling, 24 uur weeen, persweeen wegzuchten ook omdat de gyn aan het opereren was, kindje verkeerd ingedaald, dus spoedkeizersnee.
Op het moment ben ik 31 weken zwanger van de tweede. Ik wil je aanraden om nog eens een gesprek aan te vragen met je vk of de gyn. Praat over je bevalling! Zeg wat je erg vond en dat je dat toch tegenhoudt om een tweede kindje te willen. Ik heb dat ook gedaan nadat ik de vk weer sprak om andere redenen. Toen hebben we ook nog eens mijn bevalling doorgesproken en dat deed echt goed! Ik was in de tussentijd goed onzeker geworden (ik kan het niet, iedereen kan het en ik niet, vriendinnen die zeiden dat het jammer was dat ik het niet zelf had gedaan etc)
Ik kom nu tegen de bevalling aan en begin ook wat banger te worden. maar op aanraden van mijn vk, stel ik elke controle bij de gyn, al mijn vragen, ook al heb ik ze de vorige keer al gesteld. Ik wil gewoon weten hoe of wat. Wat ging er de vorige keer mis, heb ik kans dat het weer gebeurd, wordt er dan sneller ingegrepen, wat nou als het in de nacht begint en er is geen personeel etc etc.
De gyn begrijpt mijn angsten goed en heeft ook aangegeven dat mijn eerste bevalling niet een bevalling was uit een boekje. Ze heeft me beloofd dat er deze keer zeker sneller gekeken zal worden of het lukt en zoniet, sneller ingegrepen zal worden. Helaas kunnen ze nooit van te voren zien of ik deze "problemen" weer ga krijgen. Maar alleen dat ze de tijd voor me neemt en mijn vragen serieus neemt, maakt me al een stuk zelfverzekerder.
heel herkenbaar je verhaal.Jouw bevalling lijkt heel erg op mijn eerste bevalling, 24 uur weeen, persweeen wegzuchten ook omdat de gyn aan het opereren was, kindje verkeerd ingedaald, dus spoedkeizersnee.
Op het moment ben ik 31 weken zwanger van de tweede. Ik wil je aanraden om nog eens een gesprek aan te vragen met je vk of de gyn. Praat over je bevalling! Zeg wat je erg vond en dat je dat toch tegenhoudt om een tweede kindje te willen. Ik heb dat ook gedaan nadat ik de vk weer sprak om andere redenen. Toen hebben we ook nog eens mijn bevalling doorgesproken en dat deed echt goed! Ik was in de tussentijd goed onzeker geworden (ik kan het niet, iedereen kan het en ik niet, vriendinnen die zeiden dat het jammer was dat ik het niet zelf had gedaan etc)
Ik kom nu tegen de bevalling aan en begin ook wat banger te worden. maar op aanraden van mijn vk, stel ik elke controle bij de gyn, al mijn vragen, ook al heb ik ze de vorige keer al gesteld. Ik wil gewoon weten hoe of wat. Wat ging er de vorige keer mis, heb ik kans dat het weer gebeurd, wordt er dan sneller ingegrepen, wat nou als het in de nacht begint en er is geen personeel etc etc.
De gyn begrijpt mijn angsten goed en heeft ook aangegeven dat mijn eerste bevalling niet een bevalling was uit een boekje. Ze heeft me beloofd dat er deze keer zeker sneller gekeken zal worden of het lukt en zoniet, sneller ingegrepen zal worden. Helaas kunnen ze nooit van te voren zien of ik deze "problemen" weer ga krijgen. Maar alleen dat ze de tijd voor me neemt en mijn vragen serieus neemt, maakt me al een stuk zelfverzekerder.
zaterdag 27 oktober 2007 om 18:38
Hoi Lena,
Sorry ik kan je niet echt helpen, want ik heb nog geen tweede, maar kan je in Nederland eventueel niet direct voor een geplande keizersnee kiezen als je opziet tegen de risico's na een eerste kz?
Ik woon in Zwitserland en heb de eerste met een kiezersnee gekregen (stuitligging). Hier kan je bij een tweede bevalling wel voor een natuurlijke bevalling kiezen, maar vanwege de risico's die je al aangeeft kan je ook direct kiezen voor een ks.
Ik ga in geval van een tweede zwangerschap weer kiezen voor een ks. Ik heb absoluut geen last van de eerste gehad. Het enige onhandige was dat ik de eerste twee dagen niet zelf de baby uit zijn bedje durfde te pakken en weer terug durfde te leggen (opstaan met een baby in je armen is natuurlijk even wennen, helemaal na zo'n operatie).
Ik weet niet in hoeverre je last heb gehad van je ks, hoewel dat bij jouw missschien moeilijk te zeggen is omdat je alles hebt gehad.
Ik zou de bevalling niet als een punt zien om geen tweede te proberen te krijgen, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Sorry ik kan je niet echt helpen, want ik heb nog geen tweede, maar kan je in Nederland eventueel niet direct voor een geplande keizersnee kiezen als je opziet tegen de risico's na een eerste kz?
Ik woon in Zwitserland en heb de eerste met een kiezersnee gekregen (stuitligging). Hier kan je bij een tweede bevalling wel voor een natuurlijke bevalling kiezen, maar vanwege de risico's die je al aangeeft kan je ook direct kiezen voor een ks.
Ik ga in geval van een tweede zwangerschap weer kiezen voor een ks. Ik heb absoluut geen last van de eerste gehad. Het enige onhandige was dat ik de eerste twee dagen niet zelf de baby uit zijn bedje durfde te pakken en weer terug durfde te leggen (opstaan met een baby in je armen is natuurlijk even wennen, helemaal na zo'n operatie).
Ik weet niet in hoeverre je last heb gehad van je ks, hoewel dat bij jouw missschien moeilijk te zeggen is omdat je alles hebt gehad.
Ik zou de bevalling niet als een punt zien om geen tweede te proberen te krijgen, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
zaterdag 27 oktober 2007 om 18:55
Hai lena2,
Na een keizersnee (en 34 uur weeen etc) heb de 2e wel via de gewone weg gekregen. Wel verplicht in het ziekenhuis. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik wel steeds goed begeleid werd bij beide kinderen. Ik zou er flink over praten en nog eens en nog eens. en je kan ook bij de gyn of vk terecht als je nog niet zwanger bent hoor!
Na een keizersnee (en 34 uur weeen etc) heb de 2e wel via de gewone weg gekregen. Wel verplicht in het ziekenhuis. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik wel steeds goed begeleid werd bij beide kinderen. Ik zou er flink over praten en nog eens en nog eens. en je kan ook bij de gyn of vk terecht als je nog niet zwanger bent hoor!
zaterdag 27 oktober 2007 om 19:08
toch wel fijn om te horen, kikkie, dat er nog meer mensen zijn, met vergelijkbare ervaringen, die bang zijn voor de volgende bevalling. Ga jij het gewoon weer via de 'natuurlijke' weg proberen deze keer?
Je hebt wel gelijk; misschien is het zinvol om nog een keer met vk/gyn te praten. ik kan me voorstellen dat dat wat meer zekerheid geeft.
Swissie, volgens mij is het in nederland de gewoonte om pas ks te doen in uiterste gevallen. ik geloof dat 60 of 70% van de ks'ers de tweede keer via de natuurlijke weg bevalt, maar daar zie ik dus als een berg tegen op.
Wel zeiden ze tegen mij ook (net als tegen kikkie) dat ze het een volgende keer nooit zo ver zouden laten komen en eerder zullen ingrijpen, maar ik heb nog niet echt een beeld van wat dat betekent. -de eerste keer hebben ze het dus wel zover laten komen, dus wie zegt mij dat het de volgende keer niet net zo gaat.
Hopelijk zijn er nog mensen die na de eerste keizersnee dozijnen met kinderen hebben gebaard en die daar vol vrolijkheid en tevredenheid op terugkijken....? (graaaag verhalen!)
Je hebt wel gelijk; misschien is het zinvol om nog een keer met vk/gyn te praten. ik kan me voorstellen dat dat wat meer zekerheid geeft.
Swissie, volgens mij is het in nederland de gewoonte om pas ks te doen in uiterste gevallen. ik geloof dat 60 of 70% van de ks'ers de tweede keer via de natuurlijke weg bevalt, maar daar zie ik dus als een berg tegen op.
Wel zeiden ze tegen mij ook (net als tegen kikkie) dat ze het een volgende keer nooit zo ver zouden laten komen en eerder zullen ingrijpen, maar ik heb nog niet echt een beeld van wat dat betekent. -de eerste keer hebben ze het dus wel zover laten komen, dus wie zegt mij dat het de volgende keer niet net zo gaat.
Hopelijk zijn er nog mensen die na de eerste keizersnee dozijnen met kinderen hebben gebaard en die daar vol vrolijkheid en tevredenheid op terugkijken....? (graaaag verhalen!)
zaterdag 27 oktober 2007 om 19:41
Ik heb 3 ks gehad, is dat ook genoeg? 
Mijn eerste kind kwam met een ks omdat er complicaties waren, zoals hoge bloeddruk, navelstreng om het nekje enzo. Geen spoed, maar wel onverwacht (het water was gebroken en de eerste weeen waren net begonnen toen de gyn zei; "ik ga een ks doen").
Tweede wilde ik natuurlijk doen, maar dat lukte niet, hij lag er niet goed voor en na 45 minuten persen moest het toch weer een ks worden.
Nummertje 3 kwam redelijk snel achter nummer 2 aan (17 maanden ertussen) dus toen heb ik een natuurlijke bevalling niet eens meer overwogen, vanwege het risico.
Mijn eerste kind kwam met een ks omdat er complicaties waren, zoals hoge bloeddruk, navelstreng om het nekje enzo. Geen spoed, maar wel onverwacht (het water was gebroken en de eerste weeen waren net begonnen toen de gyn zei; "ik ga een ks doen").
Tweede wilde ik natuurlijk doen, maar dat lukte niet, hij lag er niet goed voor en na 45 minuten persen moest het toch weer een ks worden.
Nummertje 3 kwam redelijk snel achter nummer 2 aan (17 maanden ertussen) dus toen heb ik een natuurlijke bevalling niet eens meer overwogen, vanwege het risico.
zaterdag 27 oktober 2007 om 19:57
Hoi Lena,
MIjn dochter is 4 jaar geleden ook via een spoedkeizersnede ter wereld gekomen (ontsluiting wilde niet vorderen en dochter vond het niet 'gezellig' meer). OP de OK kreeg ik ook last van hyperventilatie waardoor ik letterlijk het gevoel had dat ik stikte.
Mijn zoon is vorig jaar okt via de natuurlijke weg binnen 4 uur vanaf de eerste wee geboren na 10 minuten persen.
Hoewel er bij mijn dochter vrij snel ( na 7 uur weeen) .werd ingegrepen vond ik het ECHT NIET leuk!
Maar de bevalling van mijn zoon doe ik zo nog tig keer over als het moet!
Wat een fantastische ervaring.
Hoewel ik het laatste uur als zeer zwaar en behoorlijk pijnlijk ervaren heb (ging in een uur van 5 naar 9 cm ontsluiting) vond ik het geweldig.
Het is dat mijn man geen 3e wil, anders deed ik het zo nog een keer!
MIjn dochter is 4 jaar geleden ook via een spoedkeizersnede ter wereld gekomen (ontsluiting wilde niet vorderen en dochter vond het niet 'gezellig' meer). OP de OK kreeg ik ook last van hyperventilatie waardoor ik letterlijk het gevoel had dat ik stikte.
Mijn zoon is vorig jaar okt via de natuurlijke weg binnen 4 uur vanaf de eerste wee geboren na 10 minuten persen.
Hoewel er bij mijn dochter vrij snel ( na 7 uur weeen) .werd ingegrepen vond ik het ECHT NIET leuk!
Maar de bevalling van mijn zoon doe ik zo nog tig keer over als het moet!
Wat een fantastische ervaring.
Hoewel ik het laatste uur als zeer zwaar en behoorlijk pijnlijk ervaren heb (ging in een uur van 5 naar 9 cm ontsluiting) vond ik het geweldig.
Het is dat mijn man geen 3e wil, anders deed ik het zo nog een keer!
zaterdag 27 oktober 2007 om 20:46
Na een keizersnee ben ik na 5 maanden weer zwanger geworden van mijn tweede, dit mocht eigenlijk nog niet ivm 'versheid' van de wond. Daarom verplicht naar de gyn. en bevallen in het ziekenhuis.
De tweede is binnen 2,5 uur geboren, volgens het boekje, zonder knip of inscheuringen. Voor mij was dit een hele geruststelling dat ik het wél zelf kon!!
Succes met je beslissing!
X
De tweede is binnen 2,5 uur geboren, volgens het boekje, zonder knip of inscheuringen. Voor mij was dit een hele geruststelling dat ik het wél zelf kon!!
Succes met je beslissing!
X
zaterdag 27 oktober 2007 om 21:48
Mijn eerste dochter is met een geplande keizersnee gehaald (stuitligging) en mijn tweede dochter is op de normale manier gekomen. Ik zag daar erg tegenop omdat ze niet was ingedaald, hoe dat zou gaan etc etc. Ik heb met de gyne duidelijke afspraken gemaakt dat als ik wel vlu achter elkaar weeen had, maar de ontsluiting niet zou vorderen in 2 uur tijd (dat ik bv aldoor onder de 5 cm ontsluiting zou hebben) dat ik dan een keizersnee zou krijgen. Daardoor keek ik er wat rustiger tegen aan.
Maar de ze was er binnen 2.5 uur (incl rugweeen)
Ik was een beetje ingescheurd, mn inwendig omdat ze, toen ze mijn vliezen braken ineens in mijn bekken schoot en eigenlijk 5 minuten later er al uit kwam, maar ik heb daar geen hinder van gehad
Groetjes
Berteke
Maar de ze was er binnen 2.5 uur (incl rugweeen)
Ik was een beetje ingescheurd, mn inwendig omdat ze, toen ze mijn vliezen braken ineens in mijn bekken schoot en eigenlijk 5 minuten later er al uit kwam, maar ik heb daar geen hinder van gehad
Groetjes
Berteke
zaterdag 27 oktober 2007 om 23:56
Als ik voor de bevalling van de tweede had mogen kiezen of ik weer een keizersnee zou mogen had ik volmondig JA! gezegd. Maar de gyn. vond dat ik het eerst maar eens 'gewoon' moest proberen.
Ik heb er achteraf geen spijt van gehad, omdat (zoals ik al eerder schreef) het voor mij heel goed was (ziejewel ik kan zelf bevallen).
Groeten
X
Ik heb er achteraf geen spijt van gehad, omdat (zoals ik al eerder schreef) het voor mij heel goed was (ziejewel ik kan zelf bevallen).
Groeten
X
zondag 28 oktober 2007 om 00:23
Echt fijn deze reacties!
ik weet niet of ik een ks zou 'mogen', de gyn zei achteraf dat als ik het te traumatisch vond, ik wel een ks zou mogen de volgende keer. maar ik weet niet hoe bindend die opmerking is (hij was in opleiding en schreef niets op). ik hoor wel vaker dat dat soort opmerkingen ineens op het moment supreme niet zo bindend blijken te zijn. Ik denk dat ik dat wel zou willen, maar ik weet niet of dat inderdaad het beste is.
Na de ks trilde ik te erg om mijn kindje vast te kunnen houden (veel wee-opwekkers gehad) en de bv kwam ook niet goed op gang. ik heb me in het begin zo ontzettend down gevoeld, had het idee dat ik het allemaal niet aankon. Ik vraag me wel eens af of dat minder geweest zou zijn als ik geen ks, maar een natuurlijke bevalling had gehad.
ik weet niet of ik een ks zou 'mogen', de gyn zei achteraf dat als ik het te traumatisch vond, ik wel een ks zou mogen de volgende keer. maar ik weet niet hoe bindend die opmerking is (hij was in opleiding en schreef niets op). ik hoor wel vaker dat dat soort opmerkingen ineens op het moment supreme niet zo bindend blijken te zijn. Ik denk dat ik dat wel zou willen, maar ik weet niet of dat inderdaad het beste is.
Na de ks trilde ik te erg om mijn kindje vast te kunnen houden (veel wee-opwekkers gehad) en de bv kwam ook niet goed op gang. ik heb me in het begin zo ontzettend down gevoeld, had het idee dat ik het allemaal niet aankon. Ik vraag me wel eens af of dat minder geweest zou zijn als ik geen ks, maar een natuurlijke bevalling had gehad.
zondag 28 oktober 2007 om 07:05
Ik heb ook een spoedkeizersnede gehad (4 jaar geleden). Ik ben er altijd vanuit gegaan dat de tweede ook met KS zou gaan. Nu woon ik in Australië en in het ziekenhuis (hét ziekenhuis van deze staat) is helemaal voor VBAC (vaginale geboorte na keizersnee). Ik was compleet overdondert door het feit dat ik wellicht wel een natuurlijke tweede bevalling kan hebben en ben me druk gaan inlezen. Op mijn geboorteverhaal van het ziekenhuis staat de indicatie van CPD, wat inhoudt dat de verhoudingen tussen mij en baby niet goed waren en daarom een kz nodig was. Als je googled op CPD dan zijn de verhalen shockerend, het is vaak een gemaksexcuus. Als je leest over de voordelen van VBAC dan kan ik alleen maar heel hard hopen dat het zo gaat lukken. De cijfers pleiten in mijn voordeel. Ik kan je alleen maar aanraden je heel goed in alle scenario's in te lezen en zeker niet op voorhand al aan te nemen / te besluiten een tweede keizersnede te willen. Zeker niet als je wellicht ooit nog een derde wilt.
zondag 28 oktober 2007 om 07:17
Het is voor iedereen natuurlijk anders,maar ik snap niet dat je vrijwillig voor een 2e ks zou kiezen.
Het duurt gewoon veel langer voordat je lichamelijk weer hersteld bent.Bij mijn dochter kon ik de eerste weken niks zelf met haar doen. Zelfs haar van de trap dragen was pijnlijk. Over het normale lopen maar te zwijgen. Heb wekenlang als een oude oma gelopen.
Bij mijn zoon kwam ik na 4 dagen zelf met hem de trap af zonder problemen, ondanks de knip. Ik heb misschien makkelijk praten omdat de bevalling van mijn zoon er een was uit een boekje. Wellicht dat ik na 18 uur weeen ook wel gesmeekt had om een ks,maar denk het niet.
Het gaf mij in ieder geval erg veel zelfvertrouwen dat ik het dit keer WEL zelf mocht en kon doen. De vk noemde me ook een 'natuurtalent' en dat geeft dan ook weer een extra impuls, ondanks dat je wel weet dat bevallen iets natuurlijks is.
Maar nogmaals... de ervaring van een ks is voor iedereen anders, blijkbaar.
Maar mijn vrijwillige keuze zou het zeker niet zijn!
Het duurt gewoon veel langer voordat je lichamelijk weer hersteld bent.Bij mijn dochter kon ik de eerste weken niks zelf met haar doen. Zelfs haar van de trap dragen was pijnlijk. Over het normale lopen maar te zwijgen. Heb wekenlang als een oude oma gelopen.
Bij mijn zoon kwam ik na 4 dagen zelf met hem de trap af zonder problemen, ondanks de knip. Ik heb misschien makkelijk praten omdat de bevalling van mijn zoon er een was uit een boekje. Wellicht dat ik na 18 uur weeen ook wel gesmeekt had om een ks,maar denk het niet.
Het gaf mij in ieder geval erg veel zelfvertrouwen dat ik het dit keer WEL zelf mocht en kon doen. De vk noemde me ook een 'natuurtalent' en dat geeft dan ook weer een extra impuls, ondanks dat je wel weet dat bevallen iets natuurlijks is.
Maar nogmaals... de ervaring van een ks is voor iedereen anders, blijkbaar.
Maar mijn vrijwillige keuze zou het zeker niet zijn!
zondag 28 oktober 2007 om 08:46
Leuk is dat he, dat ze zeggen dat je veel sneller herstelt van een natuurlijke bevalling...Behalve dan in mijn geval.
Eerste was een ks na 40 lange ueren van gebroken vliezen en weeen werd het een ks.
De tweede bevalling moest ik van het zkh natuurlijk doen, vanwege die 70% kans dat het kon. En ja, het is gelukt, weliswaar met een hele grote knip en een vacuum, maar kind was er gezond en wel.
Jammer alleen dat dit herstel nog pijnlijker was dan de ks (en dat vond ik ook al zwaar) lopen heb ik 2 weken niet gekund, streker nog, ben opnieuw opgenomen geweest in het zkh omdat ik niet kon liggen, zitten, lopen, staan, alles deed meer pijn dan goed voor een mens was.
Achteraf bleek dat mijn bekken te smal is en kids te groot, er was dus een enorme zwelling en kneuzing in al mijn inwendige weke delen ontstaan, dat in combi met een onstoken knip was dus een doffe ellende.
gelukkig mag ik bij een derde wel een ks! (joehoee, had het bij nr. 2 al gewild)
Maar goed, in de regel schijnt een natuurlijke bevalling beter te herstellen.
eigenlijk interreseerd het me geen bal dat ik het dus eigenlijk niet zelf kan, kinderen baren..ieder zijn eigen kwaliteiten hoor! was dan wel weer erg goed in grote, zware kinderen in mijn buik te laten groeien. (grijns smiley)
Eerste was een ks na 40 lange ueren van gebroken vliezen en weeen werd het een ks.
De tweede bevalling moest ik van het zkh natuurlijk doen, vanwege die 70% kans dat het kon. En ja, het is gelukt, weliswaar met een hele grote knip en een vacuum, maar kind was er gezond en wel.
Jammer alleen dat dit herstel nog pijnlijker was dan de ks (en dat vond ik ook al zwaar) lopen heb ik 2 weken niet gekund, streker nog, ben opnieuw opgenomen geweest in het zkh omdat ik niet kon liggen, zitten, lopen, staan, alles deed meer pijn dan goed voor een mens was.
Achteraf bleek dat mijn bekken te smal is en kids te groot, er was dus een enorme zwelling en kneuzing in al mijn inwendige weke delen ontstaan, dat in combi met een onstoken knip was dus een doffe ellende.
gelukkig mag ik bij een derde wel een ks! (joehoee, had het bij nr. 2 al gewild)
Maar goed, in de regel schijnt een natuurlijke bevalling beter te herstellen.
eigenlijk interreseerd het me geen bal dat ik het dus eigenlijk niet zelf kan, kinderen baren..ieder zijn eigen kwaliteiten hoor! was dan wel weer erg goed in grote, zware kinderen in mijn buik te laten groeien. (grijns smiley)
zondag 28 oktober 2007 om 09:26
hi lena,
in principe wil het ziekenhuis dat ik het zelf probeer. Ze kijkt wel goed naar de vooruitzichten. Zo had mijn zoontje bij elke echo een heel groot hoofdje (groter dan de weken zwangerschap) en was het lijfje kleiner. Dit kindje is het precies andersom, een beter teken voor mij dus omdat het bij mij bij het indalen van het kindje tijdens de bevalling niet goed ging. Tevens houdt ze goed in de gaten hoeveel ze het kindje gaat schatten. Ze heeft al gezegd dat als ze qua schatting op meer gewicht komt dan mijn eerste, ik een ks krijg. Maar tot nu toe zijn ook deze vooruitzichten gunstig.
Aankomende gesprekken wil ik laten vastleggen hoelang ze me dan willen laten proberen, totdat ze ingrijpen. Ik bedoel dat kan zij wel mondeling zeggen maar er zijn meerdere gynocologen. Al met al geeft dit me veel vertouwen om het via de natuurlijke weg te proberen. Ook omdat het de tweede is en ik niet zit te wachten op het herstel van de ks. Maar goed ik weet natuurlijk ook nog niet wat ik bij een natuurlijke bevalling ga krijgen (knip etc)
Ik zou je echt aanraden om met de gyn of vk te praten. Schroom niet om ze te bellen en je angsten te bespreken! Voordat ik de vk nog eens over mijn bevalling sprak was het 1,5 jaar later. Ze heeft mijn dossier er bij gepakt en we hebben het nog eens doorgenomen.
in principe wil het ziekenhuis dat ik het zelf probeer. Ze kijkt wel goed naar de vooruitzichten. Zo had mijn zoontje bij elke echo een heel groot hoofdje (groter dan de weken zwangerschap) en was het lijfje kleiner. Dit kindje is het precies andersom, een beter teken voor mij dus omdat het bij mij bij het indalen van het kindje tijdens de bevalling niet goed ging. Tevens houdt ze goed in de gaten hoeveel ze het kindje gaat schatten. Ze heeft al gezegd dat als ze qua schatting op meer gewicht komt dan mijn eerste, ik een ks krijg. Maar tot nu toe zijn ook deze vooruitzichten gunstig.
Aankomende gesprekken wil ik laten vastleggen hoelang ze me dan willen laten proberen, totdat ze ingrijpen. Ik bedoel dat kan zij wel mondeling zeggen maar er zijn meerdere gynocologen. Al met al geeft dit me veel vertouwen om het via de natuurlijke weg te proberen. Ook omdat het de tweede is en ik niet zit te wachten op het herstel van de ks. Maar goed ik weet natuurlijk ook nog niet wat ik bij een natuurlijke bevalling ga krijgen (knip etc)
Ik zou je echt aanraden om met de gyn of vk te praten. Schroom niet om ze te bellen en je angsten te bespreken! Voordat ik de vk nog eens over mijn bevalling sprak was het 1,5 jaar later. Ze heeft mijn dossier er bij gepakt en we hebben het nog eens doorgenomen.
zondag 28 oktober 2007 om 09:44
Golvendanser. in jou geval is het misschien inderdaad anders.
Je zegt het zelf al; 'in de regel...'
Mijn kinderen waren relatief klein bij de geboorte (zoonlief was 3040 gram en 48 cm) en hoewel ik zelf ook niet groot en behoorlijk smal ben (1.54 en 41 kilo) ging het gelukkig wel Wat ik op zich een wonder vond.
Als ik jou verhaal zo lees vind ik het niet meer dan logisch dat je liever een ks zou willen gezien de combinatie van factoren die bij jou een rol speelde.
Mijn knip is na 4 dagen weer opengescheurd omdat ik vaak in kleermakerzit ging zitten. Da's niet handig met een knip,maar wist ik veel! Oke, toen ging het idd ook ontsteken.
Was ook niet prettig nee, maar vond het bij lange na niet zo erg als die wond van de ks.
Maar zoals ik al zei zijn de ervaringen wat betreft een (2e) ks bij iedereen anders.
De een vind het hel en de ander zou niet anders willen als ze de keus had.
zondag 28 oktober 2007 om 10:33
helemaal waar Toetie, dat het voor iedereen anders was.
Hoewel ik zelf weinig vertrouwen had in het verloop van de tweede bevalling (in de zin dat het dit keer wel zou lukken, had ik wel vertrouwen in het zkh dat ze me niet aan zouden laten modderen en dat ze de veiligheid van kind en mij voorop zouden stellen. En dat is naar mijn mening ook gebeurd. Dus ondanks het feit dat het allemaal zwaar klote was voor mij, kijk ik er toch niet met een rotgevoel op terug. Alles is uiteindelijk ook goed gekomen, kind was vanaf moment 1 goed en met mij op een iets langere termijn wel weer. Nu gelukkig nergens meer last van.
maar wat jou is gebeurd: AUWWW lijkt me niet echt een feestje, moest het ook opnieuw gehecht worden?
En voor TO: bespreek het idd in het zkh. Ook mijn ervaring is dat je goed serieus wordt genomen. Tijden zijn gelukkig erg veranderd!
Hoewel ik zelf weinig vertrouwen had in het verloop van de tweede bevalling (in de zin dat het dit keer wel zou lukken, had ik wel vertrouwen in het zkh dat ze me niet aan zouden laten modderen en dat ze de veiligheid van kind en mij voorop zouden stellen. En dat is naar mijn mening ook gebeurd. Dus ondanks het feit dat het allemaal zwaar klote was voor mij, kijk ik er toch niet met een rotgevoel op terug. Alles is uiteindelijk ook goed gekomen, kind was vanaf moment 1 goed en met mij op een iets langere termijn wel weer. Nu gelukkig nergens meer last van.
maar wat jou is gebeurd: AUWWW lijkt me niet echt een feestje, moest het ook opnieuw gehecht worden?
En voor TO: bespreek het idd in het zkh. Ook mijn ervaring is dat je goed serieus wordt genomen. Tijden zijn gelukkig erg veranderd!
zondag 28 oktober 2007 om 10:47
Hey daar ben ik ook goed in! (via ks bevallen van 9 ponder)
Mij interesseert het ook echt niet of ik 'natuurlijk'kan bevallen, als het kind er maar uitkomt. Ik heb er trouwens wel genoeg voor gedaan hoor, na 17 uur (rug)weeën opvangen vond de gyn het wel welletjes en ik was blij toen hij voorstelde om een ks te doen. Ik vind dat echt zo'n gel*l van mensen die zeggen dat je het niet zelf gedaan zou hebben. Bij een spoedkeizersnee is daar toch een reden voor? Ik ben blij dat het uberhaupt bestaat, ik denk dat je het anders in veel gevallen niet kan navertellen.
zondag 28 oktober 2007 om 10:48
Je zegt het zelf al, het is voor iedereen anders. Ik heb geen seconde last gehad van de ks, vanaf het allereerste moment kon ik kind al zelf vasthouden en met haar lopen (oh nee, lopen was de volgende ochtend). Je hoort ook van mensen die twee weken plat liggen na ks, daar kan ik me niks bij voorstellen, maar idd, iedereen is anders.
Ik wil wel éérst weeen, en dán pas de ks;ben anders bang voor de rugeprik
zondag 28 oktober 2007 om 11:28
Nee, was niet bepaald grappig nee. Op zich had ik er weinig last van dat het gescheurd was,maar die onsteking voelde echt niet tof.
Het hoefde niet opnieuw gehecht te worden (goddank, want DAT deed zeer! ondanks de extra verdoving).
Duurde wel erg lang voordat het helemaal dicht was (geloof een week of 6) en heb nu alleen nog een klein litteken zitten,maar ach, bij mij maakt een litteken meer of minder ook niet uit. heb er zat)
zondag 28 oktober 2007 om 11:33
:
[...]
Ik wil wel éérst weeen, en dán pas de ks;ben anders bang voor de rugeprik
Hahaha.Herkenning!
Ik scheet ook 7 kleuren bij de gedachte aan een ruggeprik,maar ik had bij mijn dochter vreselijke rugweeen waar niks tegen te beginnen was
Was allang blij dat ik verlost was van die afschuwelijke weeen na die ruggeprik en kon me er op dat moment ook weinig druk om maken.
Maar het lijkt me dus helemaal niks als je bij je volle bewustzijn bent dat je dan een ruggeprik zou moeten krijgen.
zondag 28 oktober 2007 om 11:41
Oja Fleur, ik kon trouwens op zich na een week alweer redelijk lopen,maar vraag niet hoe.
Voelde me net een bejaarde, eerlijk waar. Die hechtingen die trokken zodanig dat ik steeds geneigd was om krom te gaan lopen.
Maar om ook nog ff terug te komen op het feit dat het voor iedereen anders is..
Mijn zusje is bij haar oudste ook ingeknipt en zij heeft er maandenlang last van gehad zei ze. Zij kon ook de eerste weken de trap niet fatsoenlijk af. Daar had ik dus weer geen last van.
Zo zie je maar dat je aan ervaringen van anderen eigenlijk niet zoveel hebt, want je beleefd het allemaal anders. Wat voor de een een 'crime' is, is voor de ander een 'eitje'.
Voelde me net een bejaarde, eerlijk waar. Die hechtingen die trokken zodanig dat ik steeds geneigd was om krom te gaan lopen.
Maar om ook nog ff terug te komen op het feit dat het voor iedereen anders is..
Mijn zusje is bij haar oudste ook ingeknipt en zij heeft er maandenlang last van gehad zei ze. Zij kon ook de eerste weken de trap niet fatsoenlijk af. Daar had ik dus weer geen last van.
Zo zie je maar dat je aan ervaringen van anderen eigenlijk niet zoveel hebt, want je beleefd het allemaal anders. Wat voor de een een 'crime' is, is voor de ander een 'eitje'.
zondag 28 oktober 2007 om 12:23
Hoi Lena!
Hier ook een hel van een eerste bevalling, al kan ik er nu allang weer nuchter naar kijken. 3 dagen weeen, en uiteindelijk alsnog een spoedkeizersnede.
Zoon is nu 15 maanden en ik ben 4,5 maand zwanger van de tweede. Ik heb direct aan de gyn gevraagd hoe ze tegenover geplande keizersnedes stond. Haar reactie was: ik kan je moeilijk dwíngen om natuurlijk te bevallen, dus wat mij betreft hebben de vrouwen zelf de beslissing in handen. Dát was een echte opluchting, want ik wilde de eerste bevalling echt niet nog een keer overdoen zeg maar.
Anyway; afspraak is dat ik met 36 weken beslis, ná een gesprek met haar over alle voor en nadelen van een natuurlijke bevalling tegenover een geplande (2e) keizersnede. Dus mijn tip aan jou is zeker: ga met een verloskundige of gynaecoloog praten!
Hier ook een hel van een eerste bevalling, al kan ik er nu allang weer nuchter naar kijken. 3 dagen weeen, en uiteindelijk alsnog een spoedkeizersnede.
Zoon is nu 15 maanden en ik ben 4,5 maand zwanger van de tweede. Ik heb direct aan de gyn gevraagd hoe ze tegenover geplande keizersnedes stond. Haar reactie was: ik kan je moeilijk dwíngen om natuurlijk te bevallen, dus wat mij betreft hebben de vrouwen zelf de beslissing in handen. Dát was een echte opluchting, want ik wilde de eerste bevalling echt niet nog een keer overdoen zeg maar.
Anyway; afspraak is dat ik met 36 weken beslis, ná een gesprek met haar over alle voor en nadelen van een natuurlijke bevalling tegenover een geplande (2e) keizersnede. Dus mijn tip aan jou is zeker: ga met een verloskundige of gynaecoloog praten!
