Kinderen
alle pijlers
4 en 6 jarige flinke uitdaging qua gedrag
zondag 29 september 2024 om 19:37
Hi allemaal,
Onze kinderen zijn 4 (meisje) en 6 (jongen) nu laat vooral de jongste momenteel erg vervelend gedrag zien. Grote mond, niet luisteren, slaan/bijten wanneer iets niet mag, als het niet mag bijv een snoepje toch gaan pakken. Nu is ze net gestart op de basis school en is ze ook moe.. maar wie kan ons vertellen of dit normaal is en wat we er aan kunnen doen.
Onze 6 jarige is ook vaak boos maar hij is gehandicapt (lichamelijk) Ze kopiëren wel vaak gedrag van elkaar maar we corrigeren beide bij onwenselijk gedrag (gillen bijv).
Als ik de oudste alleen heb laat hij bijna geen ‘stout’ gedrag zien. De jongste daarin tegen die probeert veel meer.
De weekenden zijn momenteel slopend en het wordt er gewoon niet gezelliger op. Vandaag als voorbeeld zoon ligt op de bank en zusje slaat hem in zijn gezicht. Zoon kan fysiek niets terug doen omdat hij gehandicapt is. Maar is wel verdrietig. Jongste moet op de gang maar het doet haar gewoon helemaal niks.
Geen snoepje geen ijsje helemaal geen extra dingen zolang je niet luistert en zelfs daarmee blijft het gedrag zo aanwezig.
We hebben echt al van alles geprobeerd, lief zijn boos zijn, belonen, goed gedrag de hemel in prijzen, trap, achter de bank enz enz we zijn echt even klaar met dit.
Tips, wie o wie helpt ons
Groetjes
Onze kinderen zijn 4 (meisje) en 6 (jongen) nu laat vooral de jongste momenteel erg vervelend gedrag zien. Grote mond, niet luisteren, slaan/bijten wanneer iets niet mag, als het niet mag bijv een snoepje toch gaan pakken. Nu is ze net gestart op de basis school en is ze ook moe.. maar wie kan ons vertellen of dit normaal is en wat we er aan kunnen doen.
Onze 6 jarige is ook vaak boos maar hij is gehandicapt (lichamelijk) Ze kopiëren wel vaak gedrag van elkaar maar we corrigeren beide bij onwenselijk gedrag (gillen bijv).
Als ik de oudste alleen heb laat hij bijna geen ‘stout’ gedrag zien. De jongste daarin tegen die probeert veel meer.
De weekenden zijn momenteel slopend en het wordt er gewoon niet gezelliger op. Vandaag als voorbeeld zoon ligt op de bank en zusje slaat hem in zijn gezicht. Zoon kan fysiek niets terug doen omdat hij gehandicapt is. Maar is wel verdrietig. Jongste moet op de gang maar het doet haar gewoon helemaal niks.
Geen snoepje geen ijsje helemaal geen extra dingen zolang je niet luistert en zelfs daarmee blijft het gedrag zo aanwezig.
We hebben echt al van alles geprobeerd, lief zijn boos zijn, belonen, goed gedrag de hemel in prijzen, trap, achter de bank enz enz we zijn echt even klaar met dit.
Tips, wie o wie helpt ons
Groetjes
dansjedansje1000 wijzigde dit bericht op 29-09-2024 19:42
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
1.66% gewijzigd
zondag 29 september 2024 om 19:49
zondag 29 september 2024 om 19:59
Je jongste lijkt van niets écht onder de indruk? Dat is heel lastig to. Ik zou eens kijken of video home training jullie kan helpen.
Ik kan me voorstellen dat je gesloopt bent. En een kind van 4 weet echt wel dat je broer slaan niet de bedoeling is. Dat is niet iets wat haar nog geleerd moet worden. Het gegeven dat ze hem desondanks wél slaat, terwijl hij niet eens weerbaar is, zou ik zorgelijk gedrag vinden waar ik een expert in mee wil laten kijken.
Ik kan me voorstellen dat je gesloopt bent. En een kind van 4 weet echt wel dat je broer slaan niet de bedoeling is. Dat is niet iets wat haar nog geleerd moet worden. Het gegeven dat ze hem desondanks wél slaat, terwijl hij niet eens weerbaar is, zou ik zorgelijk gedrag vinden waar ik een expert in mee wil laten kijken.
zondag 29 september 2024 om 20:02
Klopt ze is echt van niks onder de indruk. Was ze bij de gastouder ook niet. Maar ik moet ook wel de kanttekening maken dat ze ook heel vaak super lief is voor haar broer. Dan helpt ze hem. Ze heeft het ook echt vaak over hem.NomenNesci0 schreef: ↑29-09-2024 19:59Je jongste lijkt van niets écht onder de indruk? Dat is heel lastig to. Ik zou eens kijken of video home training jullie kan helpen.
Ik kan me voorstellen dat je gesloopt bent. En een kind van 4 weet echt wel dat je broer slaan niet de bedoeling is. Dat is niet iets wat haar nog geleerd moet worden. Het gegeven dat ze hem desondanks wél slaat, terwijl hij niet eens weerbaar is, zou ik zorgelijk gedrag vinden waar ik een expert in mee wil laten kijken.
Het is niet zo dat ze hem elke dag slaat ofzo. Eerder ons als onze zoon.
zondag 29 september 2024 om 20:05
Ik vind dat een straf gerelateerd moet zijn aan wat ze doen. Dus niet luisteren en televisie hebben niks met elkaar te maken. Maar ben je in een speeltuin bijvoorbeeld en luisteren ze niet is een consequent is naar huis.
Sowieso eten niet als beloning of straf gebruiken voor een goede relatie met eten.
Maar is heel simpel vroeger naar bed een optie? Even zorgen voor zo veel mogelijk rust dus buiten school even niks plannen behalve thuis/buurtspeeltuin/buiten spelen etc.
Kan de een jaloers zijn op de hoeveelheid aandacht die een ander krijgt?
Is jongste wel naar een kdv of iets dergelijke geweest of is school nu het eerste waarbij ze langere tijd weg van jullie is?
Sowieso eten niet als beloning of straf gebruiken voor een goede relatie met eten.
Maar is heel simpel vroeger naar bed een optie? Even zorgen voor zo veel mogelijk rust dus buiten school even niks plannen behalve thuis/buurtspeeltuin/buiten spelen etc.
Kan de een jaloers zijn op de hoeveelheid aandacht die een ander krijgt?
Is jongste wel naar een kdv of iets dergelijke geweest of is school nu het eerste waarbij ze langere tijd weg van jullie is?
zondag 29 september 2024 om 20:06
Ze zoekt dus erg de grenzen op zo klinkt het?
Hoe is jullie leven verder? Is er rust en ontspanning thuis of zijn jullie erg overbelast / spelen er veel dingen? Vraagt zoon erg veel aandacht door zijn lichamelijke beperking en is dochter jaloers?
Zijn jullie consequent in het geven van grenzen? Zijn de grenzen altijd duidelijk en redelijk voorspelbaar? Zoals wanneer er snoep gegeten mag worden en wanneer niet?
Is er structuur?
Je kunt altijd terecht bij het CJG in je woonplaats met opvoed vragen en ook voor extra hulp
Hoe is jullie leven verder? Is er rust en ontspanning thuis of zijn jullie erg overbelast / spelen er veel dingen? Vraagt zoon erg veel aandacht door zijn lichamelijke beperking en is dochter jaloers?
Zijn jullie consequent in het geven van grenzen? Zijn de grenzen altijd duidelijk en redelijk voorspelbaar? Zoals wanneer er snoep gegeten mag worden en wanneer niet?
Is er structuur?
Je kunt altijd terecht bij het CJG in je woonplaats met opvoed vragen en ook voor extra hulp
where ever you go, go with your heart
zondag 29 september 2024 om 20:09
Is het van zusje een vorm van aandacht willen, negatief danwel positief? Misschien krijgt broer in haar ervaring veel aandacht en is het ‘t makkelijkst de aandacht op zich te richten door broer iets aan te doen?
Omgekeerd is het voor broer wellicht frustrerend dat zusje steeds meer dingen kan die hij misschien niet op die manier zal kunnen? Misschien ervaart hij het dat ze hem voorbij zal streven?
Omgekeerd is het voor broer wellicht frustrerend dat zusje steeds meer dingen kan die hij misschien niet op die manier zal kunnen? Misschien ervaart hij het dat ze hem voorbij zal streven?
zondag 29 september 2024 om 20:12
Denk ook dat straf vaak meteen duidelijk moet zijn.Mangogo schreef: ↑29-09-2024 20:05Ik vind dat een straf gerelateerd moet zijn aan wat ze doen. Dus niet luisteren en televisie hebben niks met elkaar te maken. Maar ben je in een speeltuin bijvoorbeeld en luisteren ze niet is een consequent is naar huis.
Sowieso eten niet als beloning of straf gebruiken voor een goede relatie met eten.
Maar is heel simpel vroeger naar bed een optie? Even zorgen voor zo veel mogelijk rust dus buiten school even niks plannen behalve thuis/buurtspeeltuin/buiten spelen etc.
Kan de een jaloers zijn op de hoeveelheid aandacht die een ander krijgt?
Is jongste wel naar een kdv of iets dergelijke geweest of is school nu het eerste waarbij ze langere tijd weg van jullie is?
Qua eten, brood crackers fruit enz dat is geen probleem. Maar snoep en ijsje vind ik wel dat je dat kan ontzeggen als ze echt niet luisteren. Vandaag wouden ze een ijsje in de stad maar de oren zaten echt verstopt dan krijg je van mij echt geen ijsje.
Ze gaan beide op tijd naar bed, we hebben vrij rustige weekenden tot nu toe gehad. Meestal wel even kort de deur uit maar niet spelen bij vriendinnen of vriendjes. Ze moet wel naar de BSO 2 middagen.
Maar ze was wel een gastouder gewend en voor de zomer vakantie ging ze naar een psz .
Wij denken dat ze eigenlijk wel beide dezelfde aandacht krijgen. Alleen zoon moet meer geholpen worden bijv met eten ofzo maar dan lijkt ze daar geen last van te hebben eet ook altijd wel goed.
zondag 29 september 2024 om 20:16
Ja ze zoekt heel erg grenzen op.Skawa schreef: ↑29-09-2024 20:06Ze zoekt dus erg de grenzen op zo klinkt het?
Hoe is jullie leven verder? Is er rust en ontspanning thuis of zijn jullie erg overbelast / spelen er veel dingen? Vraagt zoon erg veel aandacht door zijn lichamelijke beperking en is dochter jaloers?
Zijn jullie consequent in het geven van grenzen? Zijn de grenzen altijd duidelijk en redelijk voorspelbaar? Zoals wanneer er snoep gegeten mag worden en wanneer niet?
Is er structuur?
Je kunt altijd terecht bij het CJG in je woonplaats met opvoed vragen en ook voor extra hulp
Er is zeker gewoon rust en regelmaat bij ons. Er is structuur want daar houden we zelf ook erg van. Snoepje mag in de middag na school. Maar niet in de ochtend heel af en toe eens als we een dagje weg gaan.
Ik denk dat onze ‘regels’ best duidelijk zijn.
We hebben best een druk leven maar ik ervaar het niet als over belast. Meeste dingen rondom onze zoon regel ik als dochter niet thuis is. Dus daar heeft ze geen last van.
Zoon en dochter zijn meestal wel lief voor elkaar soms wat klieren maar dat hoort er denk ik wel bij.
Cb gaf aan op de gang zetten voor 2 min maar ook dat helpt niet.
zondag 29 september 2024 om 20:19
Wij hebben ook echt al geprobeerd om te kijken of het heel scheef loopt of dat ze dingen doet juist als we met hem bezig zijn. Maar dat lijkt niet zo te zijn.september schreef: ↑29-09-2024 20:09Is het van zusje een vorm van aandacht willen, negatief danwel positief? Misschien krijgt broer in haar ervaring veel aandacht en is het ‘t makkelijkst de aandacht op zich te richten door broer iets aan te doen?
Omgekeerd is het voor broer wellicht frustrerend dat zusje steeds meer dingen kan die hij misschien niet op die manier zal kunnen? Misschien ervaart hij het dat ze hem voorbij zal streven?
Zusje gaat hem inderdaad binnenkort voorbij maar hij lijkt dit nog niet door te hebben. Juist haar samen spel en hulp dat vind hij heel fijn. Ze zijn ook echt heel lief samen. Maar soms ook niet haha
zondag 29 september 2024 om 20:21
Ik zou bij dit soort gedrag eerst denken aan een schreeuw om aandacht. Ik kan me voorstellen dat een gehandicapt kind veel aandacht slurpt.
Mijn kind van 8 denkt zelfs nog dat alle verzorging die haar jongere broertje nodig heeft, 'leuke momenten' zijn. Dus als ik zijn poepbroek moet verschonen, ziet zij dat als 'hij heeft leuke 1 op 1 tijd met mama'
Ik kan me indenken dat dat voor een vierjarige helemaal ingewikkeld is. Dan kan het naar jullie idee gelijk verdeeld zijn, maar als zij alle fysieke verzorging als 'speeltijd' telt, is het misschien wel scheef.
Hier helpt het om beide kinderen 1 op 1 tijd te geven. 20 minuten een activiteit naar keuze van het kind. Wekkertje erbij.
Andere kind mag niet storen. Poepbroek moet wachten
Mijn kind van 8 denkt zelfs nog dat alle verzorging die haar jongere broertje nodig heeft, 'leuke momenten' zijn. Dus als ik zijn poepbroek moet verschonen, ziet zij dat als 'hij heeft leuke 1 op 1 tijd met mama'
Ik kan me indenken dat dat voor een vierjarige helemaal ingewikkeld is. Dan kan het naar jullie idee gelijk verdeeld zijn, maar als zij alle fysieke verzorging als 'speeltijd' telt, is het misschien wel scheef.
Hier helpt het om beide kinderen 1 op 1 tijd te geven. 20 minuten een activiteit naar keuze van het kind. Wekkertje erbij.
Andere kind mag niet storen. Poepbroek moet wachten
dropdrop wijzigde dit bericht op 29-09-2024 20:24
12.54% gewijzigd
zondag 29 september 2024 om 20:22
Toch zou ik niet onderschatten hoeveel impact het hebben van een oudere gehandicapte broer (of zus) kan hebben. Ook als jullie veel 1 op 1 doen, zal er toch nog veel aandacht en tijd naar hem gaan. Omdat hij iets niet kan, omdat er zorgen zijn, dingen geregeld moeten worden of omdat dingen anders dan normaal moeten. Dat ze hem helpt is natuurlijk lief, maar doorgaans is het in een gezin niet nodig dat de jongste de oudste helpt (en ze is pas 4!) dus het kan best dat dat toch wat van haar vraagt, dat ze daar misschien geen zin in heeft, dat ze het doet om van jullie aandacht of aanprijzingen te krijgen, om jullie te ontlasten of weet ik veel wat. Ik zou echt nog eens extra goed kijken naar wat er van haar wordt gevraagd - in de breedste zin - en of dat niet teveel is - en wat ze krijgt - en of dat niet te weinig is.
meisje85 wijzigde dit bericht op 29-09-2024 20:24
3.12% gewijzigd
zondag 29 september 2024 om 20:23
Heb je dit (op haar niveau) wel eens met haar besproken? Dat iemand ergens geen last van lijkt te hebben, betekent niet dat dit ook zo is.Dansjedansje1000 schreef: ↑29-09-2024 20:12
Wij denken dat ze eigenlijk wel beide dezelfde aandacht krijgen. Alleen zoon moet meer geholpen worden bijv met eten ofzo maar dan lijkt ze daar geen last van te hebben eet ook altijd wel goed.
zondag 29 september 2024 om 20:27
Nee, maar vanuit de blik van een kleuter bedoel ik. Ongetwijfeld letten jullie hier op. Maar een kind ziet dingen soms anders dan de waarheid.Dansjedansje1000 schreef: ↑29-09-2024 20:19Wij hebben ook echt al geprobeerd om te kijken of het heel scheef loopt of dat ze dingen doet juist als we met hem bezig zijn. Maar dat lijkt niet zo te zijn.
Zusje gaat hem inderdaad binnenkort voorbij maar hij lijkt dit nog niet door te hebben. Juist haar samen spel en hulp dat vind hij heel fijn. Ze zijn ook echt heel lief samen. Maar soms ook niet haha
Pittig hoor! Maar veel nieuwe fases ook, denk ik?
zondag 29 september 2024 om 20:28
Inderdaad bespreken.
Ook jouw beleving. Dat fysieke zorg geen moment van genieten is. Dat het moet gebeuren, ook als je geen zin hebt. Dat je het met liefde voor hem doet, maar dat het geen plezier-tijd is voor je.
zondag 29 september 2024 om 20:30
Het slaan kan idd een schreeuw om aandacht zijn. Maar het gegeven dat ze van niks (straf noch prijzen) echt onder de indruk is, vind ik ook veelzeggend en niet iets om te negeren. Bijna alle kinderen mensen zijn wel gevoelig voor een van de twee en is een grote motivator voor gedrag. Als je een kind hebt dat je nauwelijks kunt bereiken, niet door positieve aandacht, maar ook niet door consequenties, dan sta je een boel pittige opvoedjaren te wachten en dan zou ik zeker niet schromen om hierbij hulp te vragen. Misschien spreekt ze een andere taal die jullie nog niet kennen en dan kan het wel heel fijn zijn als experts mee kunnen denken welke taal dat is.
zondag 29 september 2024 om 20:32
Maar je zit dan wel de hele tijd gedraaid naar zoon, de focus ligt op hem.Dansjedansje1000 schreef: ↑29-09-2024 20:12Alleen zoon moet meer geholpen worden bijv met eten ofzo maar dan lijkt ze daar geen last van te hebben eet ook altijd wel goed.
Zij zit daar stil te eten, vraagt geen aandacht, maar probeer eens uit hoe ze het vindt als je wel heel bewust op haar focust tijdens het eten. Dat zij zich gezien voelt.
zondag 29 september 2024 om 20:35
Man en ik zitten nu ook op de bank te denken. Hoeveel tijd verschil er in zit maar dat lijkt echt wel mee te vallen.
Bijv douchen beide worden ze geholpen
Aankleden zoon met papa beneden helemaal door papa , ik met dochter boven leggen samen de kleren klaar die doet ze gedeeltelijk zelf aan maar ondertussen kletsen we, help ik haar mee enz.
Schone luier bij zoon, maar lopen vaak mee bij dochter naar de wc omdat ze dat gezellig vind
Eten geven, doen wij bij zoon maar zetten wel alles al klaar en eten zelf ook tussen door. Helpen dochter ook tussendoor.
Medicijnen, dochter water in een spuit zoon de echte medicatie
Spelen, doet dochter beter zelf maar vraagt ons ook regelmatig. Zoon zit ook zelf te spelen op zijn manier maar we moeten wel dingen oprapen.
Naar bed. Ene dag mama andere dag papa wisselen we bij beide af. Zelfde ritueel tanden poetsen, pyama aan, boekje lezen 3 liedjes en slapen
Qua helpen van dochter aan zoon doet ze niet om te ontlasten, maar gewoon omdat hij het vraagt of omdat ze het ziet gebeuren. Speelgoed wat op de grond valt raapt ze op. Soms geeft ze hem een hapje eten maar dat hoeft ze zeker niet van ons. Vinden ze gezellig. Dochter kiest samen met hem de filmpjes uit die ze samen kijken. Laat hem kiezen maar kiest ook echt zelf haar filmpjes uit
Bijv douchen beide worden ze geholpen
Aankleden zoon met papa beneden helemaal door papa , ik met dochter boven leggen samen de kleren klaar die doet ze gedeeltelijk zelf aan maar ondertussen kletsen we, help ik haar mee enz.
Schone luier bij zoon, maar lopen vaak mee bij dochter naar de wc omdat ze dat gezellig vind
Eten geven, doen wij bij zoon maar zetten wel alles al klaar en eten zelf ook tussen door. Helpen dochter ook tussendoor.
Medicijnen, dochter water in een spuit zoon de echte medicatie
Spelen, doet dochter beter zelf maar vraagt ons ook regelmatig. Zoon zit ook zelf te spelen op zijn manier maar we moeten wel dingen oprapen.
Naar bed. Ene dag mama andere dag papa wisselen we bij beide af. Zelfde ritueel tanden poetsen, pyama aan, boekje lezen 3 liedjes en slapen
Qua helpen van dochter aan zoon doet ze niet om te ontlasten, maar gewoon omdat hij het vraagt of omdat ze het ziet gebeuren. Speelgoed wat op de grond valt raapt ze op. Soms geeft ze hem een hapje eten maar dat hoeft ze zeker niet van ons. Vinden ze gezellig. Dochter kiest samen met hem de filmpjes uit die ze samen kijken. Laat hem kiezen maar kiest ook echt zelf haar filmpjes uit
zondag 29 september 2024 om 20:38
Dit is echt een aanname hoor. Sorry! Maar hij zit rechts van mij. En dochter links. Ik geef hem een hapje en draai niet naar zoon. Hij heeft tijd nodig om te eten. Ik denk dat je nu de situatie bedenkt met een baby die je een fruithap geeft.
We praten met zijn alle aan tafel over school enz.
zondag 29 september 2024 om 20:40
Ja zeker, school en BSO zijn compleet nieuw natuurlijk. Daar hoor ik niks over niet luisteren dus wellicht vraagt dat echt al haar energie.
zondag 29 september 2024 om 20:41
Ik zou gewoon echt veel gaan praten met je dochter. Net zolang tot ze zich in haar broertje kan verplaatsen, dat het zielig is voor hem als ze hem pijn doet, dat zij dit ook niet fijn zou vinden als iemand dat bij haar doet en dat vaak herhalen. Ik denk dat het een fase is. Kleuters doen nou eenmaal soms dat soort dingen. Mijn zoon van 4 slaat mij ook wel eens en dan is echt met hem praten en laten zien dat het mij pijn doet, het enige wat helpt. Als ik hem op de gang zet gaat hij huilen en scheeuwen omdat hij op de gang moet, en is hij niet meer bezig met wat hij nou eigenlijk fout heeft gedaan.
Groetjes!
zondag 29 september 2024 om 20:43
Klinkt fijn en harmonieus to. Wat zou het makkelijk zijn als hier overduidelijk nog veel winst te halen is, want dan ben je met wat tips zo weer op weg. Juist als je alles al geprobeerd hebt en heel bewust bent in dingen doen, wordt het erg moeilijk. Ik blijf erbij, jullie als ouder hebben hier al veel over nagedacht, zijn hele bewuste opvoeders en toch weet je niet waar haar gedrag vandaan komt. Ik zou echt wat hulp proberen in te roepen. Misschien is het iets kleins en eenvoudigs, waarmee je een aha erlebnis hebt en misschien ook niet. Maar juist als je zo bewust het goede probeert te doen en merkt dat het begint op te breken, zeg ik, niet blijven doormodderen!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
