Kinderen
alle pijlers
A B Cheers
zaterdag 29 januari 2011 om 01:15
*belooft plechtig deze openingspost aan te passen zodra ze lex d'r lexicon heeft, maar nu op mijn mobiel lukt dat even niet*
Ha, hierbij wel. Komt ie, met dank aan Alex!
1. Vereer naast Dries geen andere goden.
2. Plaats bij voorkeur geen afbeeldingen van Dries. Bekijk wel zijn film.
3. Misbruik Bespring uw HEER.
4. Houd de sabbat in ere, het is een heilige dag. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag, die gewijd is aan de slemp; dan mag u niet werken. Dat geldt voor u, voor uw zonen en dochters, voor uw slaven en slavinnen, voor uw vee, en ook voor vreemdelingen die bij u in de stad wonen. Want in zes dagen heeft de HEER de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er in leeft, en op de zevende dag slempte Hij. Daarom heeft de HEER de sabbat gezegend en heilig verklaard.
5. Toon eerbied voor uw vader en uw moeder. Vertel dat vooral je kinderen.
6. Pleeg geen moord. Karaktermoord op 't forum mag dan weer wel.
7. Pleeg geen overspel. Niet te vaak, in ieder geval. Gewoon hoeren en sloeren is te allen tijde toegestaan.
8. Steel niet. Behalve als je een nieuw onderschrift nodig hebt.
9. Leg over een ander geen valse getuigenis af. Behalve in de gemiddelde AK.
10. Zet uw zinnen niet op het huis van een ander, en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, of wat hem ook maar toebehoort; Behalve het huis van Toets ouders dan.
Ik was bij ABBA vanavond. En vanaf een afstand zag je heus niet dat het de echte ABBA niet was.
En nu lig ik in een logeerbedje in Amsterdam. In een kinderloos huis. Wensend dat jullie allemaal een lekkere nacht hebben, zonder gestoord te worden door wie of wat dan ook.
Maar eerst is het nog vrijdagnacht. En daar drink ik op!
Cheers!!!! X
Ha, hierbij wel. Komt ie, met dank aan Alex!
1. Vereer naast Dries geen andere goden.
2. Plaats bij voorkeur geen afbeeldingen van Dries. Bekijk wel zijn film.
3. Misbruik Bespring uw HEER.
4. Houd de sabbat in ere, het is een heilige dag. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag, die gewijd is aan de slemp; dan mag u niet werken. Dat geldt voor u, voor uw zonen en dochters, voor uw slaven en slavinnen, voor uw vee, en ook voor vreemdelingen die bij u in de stad wonen. Want in zes dagen heeft de HEER de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er in leeft, en op de zevende dag slempte Hij. Daarom heeft de HEER de sabbat gezegend en heilig verklaard.
5. Toon eerbied voor uw vader en uw moeder. Vertel dat vooral je kinderen.
6. Pleeg geen moord. Karaktermoord op 't forum mag dan weer wel.
7. Pleeg geen overspel. Niet te vaak, in ieder geval. Gewoon hoeren en sloeren is te allen tijde toegestaan.
8. Steel niet. Behalve als je een nieuw onderschrift nodig hebt.
9. Leg over een ander geen valse getuigenis af. Behalve in de gemiddelde AK.
10. Zet uw zinnen niet op het huis van een ander, en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, of wat hem ook maar toebehoort; Behalve het huis van Toets ouders dan.
Ik was bij ABBA vanavond. En vanaf een afstand zag je heus niet dat het de echte ABBA niet was.
En nu lig ik in een logeerbedje in Amsterdam. In een kinderloos huis. Wensend dat jullie allemaal een lekkere nacht hebben, zonder gestoord te worden door wie of wat dan ook.
Maar eerst is het nog vrijdagnacht. En daar drink ik op!
Cheers!!!! X
maandag 18 april 2011 om 18:45
Dag lieve meisjes,
Even een soort van update (al weet ik bij god niet wat ik al wel en niet verteld heb). Vrijdagochtend dikke paniek in de tent, want de arts-assistent had mijn moeder een klaplong geprikt (grrr, dat kon er ook nog wel bij) de rest van de dag was ze stabiel. Zaterdag en zondag hebben ze een paar keer geprobeerd haar wakkerder te maken, maar dit gaat steeds niet goed, bloeddruk stijgt ontzettend, ze gaat bokken tegen de beademing etc. Daarbij wordt ze ontzettend gestresst en angstig (wij vermoeden stiekem dat dit door haar claustrofobie komt, ze ligt vastgebonden). Verder was het weekend dus redelijk rustig en stabiel. Gisteren hebben ze een scan gemaakt en bleek het vlekje op haar longen gegroeid, hoogstwaarschijnlijk een tumor, vanmorgen is er een bronchoscopie (?) gedaan, uitslag paar dagen afwachten. Maar hiervan is ze ook gelijk weer slechter geworden (bijna geen bloeddruk), dus nog dieper in slaap gebracht en weer spierverslappers. Ze ligt wel heel erg goed waar ze ligt (niet bij jou hoor Bentetje, wel hier in de regio) Ze heeft 24/7 een eigen verpleegkundige en die zijn stuk voor stuk geweldig en lief en hebben steeds ook alle tijd voor ons om alles uit te leggen. Heel erg fijn.
Sowieso vind ik iedereen om ons heen heel fijn, al onze werkgevers hebben aangegeven ons voorlopig niet te willen zien (alleen mijn broertje werkt, maar hij wil dat zelf, heeft dat echt nodig) we hebben voor ieder bezoekuur mensen die ons willen rijden (terwijl ov ook best kan) en oppas te over. Heel fijn dus. Het leven is even heel gek, alles staat stil en per uur zijn er andere emoties (hadden we niet toch moeten kiezen haar donderdag van de apparaten af te halen? Hebben we hoop? Voelen we ons schuldig? etc etc) Mijn vader, broertje, zusje en ik hebben ontzettend veel steun aan elkaar en dat is heel bijzonder en waardevol. Zeker mijn -normaal zo vreselijk afstandelijke en emotieloze- vader is geweldig. Hij heeft een dagboek bijgehouden (dat heb ik net ontvangen en de ogen uit mijn kop gejankt, ZOO mooi, zo vol liefde, zo duidelijk) het begint met: "Lieve, lieve Pimpelmams,
Er is een periode waarvan jij geen besef hebt wat er gebeurd is.
Terwijl ik dit zit te tikken heb ik mijn ernstige twijfels of we je ooit kunnen vertellen wat er was, maar ik hoop van ganser harte dat je dit ooit zult kunnen lezen of dat we het je kunnen voorlezen." en dan per dag wat er allemaal is gebeurd. Maar wel op een heel eervolle manier (dus alle lelijke, genante afschuwelijke details (waarvan er erg veel zijn) weggelaten)
Goed, ik ga eten en weer richting ziekenhuis.
Bedankt allemaal voor alle meeleven, julie zijn lief!
kus.
Even een soort van update (al weet ik bij god niet wat ik al wel en niet verteld heb). Vrijdagochtend dikke paniek in de tent, want de arts-assistent had mijn moeder een klaplong geprikt (grrr, dat kon er ook nog wel bij) de rest van de dag was ze stabiel. Zaterdag en zondag hebben ze een paar keer geprobeerd haar wakkerder te maken, maar dit gaat steeds niet goed, bloeddruk stijgt ontzettend, ze gaat bokken tegen de beademing etc. Daarbij wordt ze ontzettend gestresst en angstig (wij vermoeden stiekem dat dit door haar claustrofobie komt, ze ligt vastgebonden). Verder was het weekend dus redelijk rustig en stabiel. Gisteren hebben ze een scan gemaakt en bleek het vlekje op haar longen gegroeid, hoogstwaarschijnlijk een tumor, vanmorgen is er een bronchoscopie (?) gedaan, uitslag paar dagen afwachten. Maar hiervan is ze ook gelijk weer slechter geworden (bijna geen bloeddruk), dus nog dieper in slaap gebracht en weer spierverslappers. Ze ligt wel heel erg goed waar ze ligt (niet bij jou hoor Bentetje, wel hier in de regio) Ze heeft 24/7 een eigen verpleegkundige en die zijn stuk voor stuk geweldig en lief en hebben steeds ook alle tijd voor ons om alles uit te leggen. Heel erg fijn.
Sowieso vind ik iedereen om ons heen heel fijn, al onze werkgevers hebben aangegeven ons voorlopig niet te willen zien (alleen mijn broertje werkt, maar hij wil dat zelf, heeft dat echt nodig) we hebben voor ieder bezoekuur mensen die ons willen rijden (terwijl ov ook best kan) en oppas te over. Heel fijn dus. Het leven is even heel gek, alles staat stil en per uur zijn er andere emoties (hadden we niet toch moeten kiezen haar donderdag van de apparaten af te halen? Hebben we hoop? Voelen we ons schuldig? etc etc) Mijn vader, broertje, zusje en ik hebben ontzettend veel steun aan elkaar en dat is heel bijzonder en waardevol. Zeker mijn -normaal zo vreselijk afstandelijke en emotieloze- vader is geweldig. Hij heeft een dagboek bijgehouden (dat heb ik net ontvangen en de ogen uit mijn kop gejankt, ZOO mooi, zo vol liefde, zo duidelijk) het begint met: "Lieve, lieve Pimpelmams,
Er is een periode waarvan jij geen besef hebt wat er gebeurd is.
Terwijl ik dit zit te tikken heb ik mijn ernstige twijfels of we je ooit kunnen vertellen wat er was, maar ik hoop van ganser harte dat je dit ooit zult kunnen lezen of dat we het je kunnen voorlezen." en dan per dag wat er allemaal is gebeurd. Maar wel op een heel eervolle manier (dus alle lelijke, genante afschuwelijke details (waarvan er erg veel zijn) weggelaten)
Goed, ik ga eten en weer richting ziekenhuis.
Bedankt allemaal voor alle meeleven, julie zijn lief!
kus.
maandag 18 april 2011 om 19:22
Oh en dan vergeet ik nog dat ze een soort van gatenkaasje van haar hebben gemaakt... Naast alle honderduuzend prikken overal (infusen, bloeddingen etc, maar dat zit nu in 1 of meerdere dingen dus hoeft niet meer) heeft ze een infuus in haar halsslagader, een drain voor de klaplong en sinds gisteren een tracheostoma (?) , dat is een gaatje in haar keel, waardoor nu de beademing gaat. Ze is bond en blauw en opgezollen, niet helemaal mijn mams.
woensdag 20 april 2011 om 18:19
woensdag 20 april 2011 om 22:04
donderdag 21 april 2011 om 00:08
Fijn die koetjes en kalfjes!!!! Ik had al willen zeggen dat het feit dat mijn wereld even stilstaat niet de hele kroeg hoeft stil te leggen...(maar dat ben ik dan weer vergeten)
Hier hebben ze morgen paasontbijt.
Wij hebben vandaag zowaar een soort van gecommuniceerd met mijn moeder! Ze knikt en schudt op vragen. Mooi, ontroerend... (helaas komt het knikken vooral op vragen als: heb je pijn, is er iets dat je irriteert etc.) Maar goed, we hebben voor nu weer even een soort van opleving en hoop. En leven met grote vrezen naar vrijdag: de uitslag van de bronchoscopie(?)
Liefies, doet koe-en en doet kalven.
Tot snel!
x
Hier hebben ze morgen paasontbijt.
Wij hebben vandaag zowaar een soort van gecommuniceerd met mijn moeder! Ze knikt en schudt op vragen. Mooi, ontroerend... (helaas komt het knikken vooral op vragen als: heb je pijn, is er iets dat je irriteert etc.) Maar goed, we hebben voor nu weer even een soort van opleving en hoop. En leven met grote vrezen naar vrijdag: de uitslag van de bronchoscopie(?)
Liefies, doet koe-en en doet kalven.
Tot snel!
x
donderdag 21 april 2011 om 08:38
Mogguh!
Gisteren overleg gehad met devadervandebloesjes en zijn vrouw (en MM). En dat ging nu eindelijk eens goed! Ik durf een beetje hoop te hebben dat we een streep getrokken hebben en vanaf nu op een positieve manier met elkaar verder kunnen. Dat voelt wel onwennig en gek maar als dit doorzet dan is dat geweldig voor de Bloesjes en natuurlijk scheelt het ons ook een hoop stress en gedoe. En als het zo door gaat moet ik hen ook niet bij de oude nickname blijven noemen. Dat is dan weer lastig; hoe noemen we hem dan?
* zet koffie voor bij de koetjes, kalfjes en goed nieuwsberichten en gaat aan het werk *
Oh. En een bossie voor de secreten onder ons:
donderdag 21 april 2011 om 09:18
Lieve Bloes, hou die nick nou nog maar even of noem hem neutraal devadervan, want vermoedelijk is het stapje voor- stapje achteruit nog wel een tijdje baby steps, baby steps, blijven ademhalen, niet het tot-tien-tellen-kunstje afleren want de ex-reflex (hee, dat is wel een goeie term, die ga ik claimen!) is sterk (ook bij jou, vermoedelijk ).
Negatieve minkukel ben ik ook. Even opnieuw:
Wat fijn! dat het gesprek goed ging, hulde! Goed van jou, goed van hem. Goed voor jullie allebei. En voor de liefste meisjes. You GO, Zus.
Zo, dat was beter.
Pimpel, ik wil best koe-en en kalveren (eh, nou ja, je snapt me wel), maar daar doorheen moet ik wel veel aan je denken. Gek dat we langzaam hier ook op een leeftijd komen (yek!) dat ouders ook soms echt oud worden, met alles wat daarbij hoort. Allemaal het Leven natuurlijk, maar toch. Raar. Wennen. Hoe is het met je kindjes, Pim? Wat krijgen ze mee, hoe zijn ze eronder? En Pompel?
Negatieve minkukel ben ik ook. Even opnieuw:
Wat fijn! dat het gesprek goed ging, hulde! Goed van jou, goed van hem. Goed voor jullie allebei. En voor de liefste meisjes. You GO, Zus.
Zo, dat was beter.
Pimpel, ik wil best koe-en en kalveren (eh, nou ja, je snapt me wel), maar daar doorheen moet ik wel veel aan je denken. Gek dat we langzaam hier ook op een leeftijd komen (yek!) dat ouders ook soms echt oud worden, met alles wat daarbij hoort. Allemaal het Leven natuurlijk, maar toch. Raar. Wennen. Hoe is het met je kindjes, Pim? Wat krijgen ze mee, hoe zijn ze eronder? En Pompel?
vrijdag 22 april 2011 om 00:26
Dit secreet dankt je voor de blommen, Bloes! En fijn dat gesprek! Hartstikke goed dat het deze kant op gaat, voor jullie allemaal heel erg fijn!
Tja... de leeftijd dat onze ouders oud worden... mijn moeder is 56, dus ik vind mezelf (en vooral haar) nog niet in die categorie horen.... dat mijn beide oma's de afgelopen jaren zijn overleden, dat hoort zo en dat mijn opa met zijn 94 jaar ergens de komende jaren opgeeft, snap ik ook.... maar mijn moeder... neuh... die is gewoon nog veel te jong. Helaas was ze vandaag weer heeeeeel diep onder zeil.
Pompel is er geweldig onder, steunt me ontzettend, doet heel veel en taxi't met liefde voor de hele familie. De kinderen tja.... dat gaat op en af. De kleintjes snappen het niet echt (met name Leentje vraagt erg vaak of ze oma mag bellen en dan "oh nee, die kan niet meer praten he?" en huppelt weer door. Lotje huppelt bij moeilijke gesprekken ook gauw weg met haar knikkerzak naar het buurmeisje. Loen en Lien snappen het heel erg goed. Zij zijn vorige week ook bij mijn moeder geweest (wij dachten toen dat dat afscheid was) en vandaag zijn ze weer eens meegeweest. Het gekke is dat ik me steeds dan pas weer realiseer hoe "eng" ze er uitziet. Gisteren ook al met zusje van mijn moeder die staat te brullen aan het bed en dat ik dan denk, tja... ik vind het al normaal... Loentje heeft heel zachtjes over haar hoofd geaaid, maar durfde niet te praten, Lientje durfde haar ook niet aan te raken. Ze gingen beiden hard huilend weer naar buiten (ze lijkt zoo dooohoood!) maar na een Mcflurry in de zon is het grootste leed ook wel weer geleden. Ze liggen wel lekker bij elkaar in bed, zodat ze na kunnen kletsen. Dingen op kinderniveau kunnen delen.
Morgen ga ik met mijn zusje naar Kane en overnachten in hotel en ik heb er (oh wonder) inmiddels ook gewoon heel veel zin in! We gaan zowel op de heen- als de terugweg langs het ziekenhuis, dus past allemaal mooi.
Jullie allemaal lekker lang weekend? We krijgen heerlijk weer!
Tja... de leeftijd dat onze ouders oud worden... mijn moeder is 56, dus ik vind mezelf (en vooral haar) nog niet in die categorie horen.... dat mijn beide oma's de afgelopen jaren zijn overleden, dat hoort zo en dat mijn opa met zijn 94 jaar ergens de komende jaren opgeeft, snap ik ook.... maar mijn moeder... neuh... die is gewoon nog veel te jong. Helaas was ze vandaag weer heeeeeel diep onder zeil.
Pompel is er geweldig onder, steunt me ontzettend, doet heel veel en taxi't met liefde voor de hele familie. De kinderen tja.... dat gaat op en af. De kleintjes snappen het niet echt (met name Leentje vraagt erg vaak of ze oma mag bellen en dan "oh nee, die kan niet meer praten he?" en huppelt weer door. Lotje huppelt bij moeilijke gesprekken ook gauw weg met haar knikkerzak naar het buurmeisje. Loen en Lien snappen het heel erg goed. Zij zijn vorige week ook bij mijn moeder geweest (wij dachten toen dat dat afscheid was) en vandaag zijn ze weer eens meegeweest. Het gekke is dat ik me steeds dan pas weer realiseer hoe "eng" ze er uitziet. Gisteren ook al met zusje van mijn moeder die staat te brullen aan het bed en dat ik dan denk, tja... ik vind het al normaal... Loentje heeft heel zachtjes over haar hoofd geaaid, maar durfde niet te praten, Lientje durfde haar ook niet aan te raken. Ze gingen beiden hard huilend weer naar buiten (ze lijkt zoo dooohoood!) maar na een Mcflurry in de zon is het grootste leed ook wel weer geleden. Ze liggen wel lekker bij elkaar in bed, zodat ze na kunnen kletsen. Dingen op kinderniveau kunnen delen.
Morgen ga ik met mijn zusje naar Kane en overnachten in hotel en ik heb er (oh wonder) inmiddels ook gewoon heel veel zin in! We gaan zowel op de heen- als de terugweg langs het ziekenhuis, dus past allemaal mooi.
Jullie allemaal lekker lang weekend? We krijgen heerlijk weer!
