Kinderen
alle pijlers
Alleen naar buitenland reizen met kinderen jonger dan 10
zondag 11 augustus 2024 om 23:33
Hoi allemaal,
Een korte vraag; zouden jullie, als alleenstaande ouder, naar het buitenland reizen (per auto) met 1 of 2 kinderen die jonger dan 10 jaar oud zijn?
Ik ken mensen die dit doen en eerst vond ik dit prima, maar als ik er langer over nadenk vind ik het eigenlijk behoorlijk onverantwoordelijk. Wat nou als jou als ouders iets overkomt en je bent de enige verantwoordelijke? Stel je raakt gewond (of nog erger) dan zitten je kinderen daar alleen in het buitenland. Worden ze opgevangen door vreemden? Hoe komen ze weer thuis? Als ze jonger dan 10 zijn en niet kunnen telefoneren of zelf kunnen reizen. Lijkt mij iets wat je toch niet moet willen voor je kinderen? Een risico wat je eigenlijk wil vermijden. Hoe denken jullie hierover?
Een korte vraag; zouden jullie, als alleenstaande ouder, naar het buitenland reizen (per auto) met 1 of 2 kinderen die jonger dan 10 jaar oud zijn?
Ik ken mensen die dit doen en eerst vond ik dit prima, maar als ik er langer over nadenk vind ik het eigenlijk behoorlijk onverantwoordelijk. Wat nou als jou als ouders iets overkomt en je bent de enige verantwoordelijke? Stel je raakt gewond (of nog erger) dan zitten je kinderen daar alleen in het buitenland. Worden ze opgevangen door vreemden? Hoe komen ze weer thuis? Als ze jonger dan 10 zijn en niet kunnen telefoneren of zelf kunnen reizen. Lijkt mij iets wat je toch niet moet willen voor je kinderen? Een risico wat je eigenlijk wil vermijden. Hoe denken jullie hierover?
zondag 11 augustus 2024 om 23:40
Deze vraag is al eens eerder voorbij gekomen.
Ik ben blij dat ik niet zo angstig in het leven sta. En ik ben blijven reizen toen ik een kind kreeg (alleen). Thuis en onderweg of op werk kan er ook van alles gebeuren. Het is niet dat ik er helemaal niet stil bij sta, ik regelde op jonge leeftijd van kind wel bepaalde dingen, maar om tot 10e jaar dan maar niet meer naar het buitenland te gaan, is echt nooit in mij opgekomen.
Ik ben blij dat ik niet zo angstig in het leven sta. En ik ben blijven reizen toen ik een kind kreeg (alleen). Thuis en onderweg of op werk kan er ook van alles gebeuren. Het is niet dat ik er helemaal niet stil bij sta, ik regelde op jonge leeftijd van kind wel bepaalde dingen, maar om tot 10e jaar dan maar niet meer naar het buitenland te gaan, is echt nooit in mij opgekomen.
zondag 11 augustus 2024 om 23:42
Er kan toch altijd iets gebeuren? Je hoeft maar te vallen met de fiets terwijl je je kinderen mee hebt....
In het buitenland komen ze snel genoeg erachter dat ze Nederlands spreken. Dan zoeken ze iemand die Nederlands kan en dan heb je je hulp.
In het buitenland komen ze snel genoeg erachter dat ze Nederlands spreken. Dan zoeken ze iemand die Nederlands kan en dan heb je je hulp.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 11 augustus 2024 om 23:43
Ik vind dat overdreven. Je kunt thuis ook plotseling neervallen met een hartstilstand/hersenbloeding/infarct/allergische reactie. Ga je je dan ook afvragen hoe mensen erachter komen dat de moeder al drie uur buiten bewustzijn op de overloop boven ligt? Of de voordeur op de knip zit en de achterdeur op het nachtslot en de kinderen er niet uit kunnen? Of boodschappen doen 15 km verderop en van de weg raken?
In vrijwel ieder land zullen er hulpdiensten zijn die e.e.a. al vaker hebben meegemaakt. Op de weg en in hotels/vakantieparken/campings hebben mensen het sneller door dat er iets vreselijks mis is dan dat je een klein kind hoort huilen in een gemiddelde woonwijk denk ik.
In vrijwel ieder land zullen er hulpdiensten zijn die e.e.a. al vaker hebben meegemaakt. Op de weg en in hotels/vakantieparken/campings hebben mensen het sneller door dat er iets vreselijks mis is dan dat je een klein kind hoort huilen in een gemiddelde woonwijk denk ik.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 11 augustus 2024 om 23:43
Hangt ook van je reisplannen af.
In een all-in-hotel met een georganiseerde reis via een reisorganisatie zal er nog wel opvang mogelijk zijn en iets te organiseren.
Huur je out of the blue ergens zelf een appartement of reis je naar Nigeria heb je waarschijnlijk een probleem. Of moet je in haast-en-spoed iemand laten overkomen.
Daarnaast zou ik het ook zwaar vinden om een week of 2 weken geen enkel volwassen gesprek te voeren.
Hou er ook rekening mee dat niet jij in de problemen kan komen, maar je kind.
Een kennis zat met 2 kinderen alleen in Verrewegistan. Kind 2 raakte zwaar ziek. 6 weken ziekenhuis in een ver land. Ondertussen had kind 1 ook wel opvang nodig en moest eigenlijk na een tijd ook gewoon terug naar school.
In een all-in-hotel met een georganiseerde reis via een reisorganisatie zal er nog wel opvang mogelijk zijn en iets te organiseren.
Huur je out of the blue ergens zelf een appartement of reis je naar Nigeria heb je waarschijnlijk een probleem. Of moet je in haast-en-spoed iemand laten overkomen.
Daarnaast zou ik het ook zwaar vinden om een week of 2 weken geen enkel volwassen gesprek te voeren.
Hou er ook rekening mee dat niet jij in de problemen kan komen, maar je kind.
Een kennis zat met 2 kinderen alleen in Verrewegistan. Kind 2 raakte zwaar ziek. 6 weken ziekenhuis in een ver land. Ondertussen had kind 1 ook wel opvang nodig en moest eigenlijk na een tijd ook gewoon terug naar school.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 11 augustus 2024 om 23:44
Ik zie het niet echt als angstig eerlijk gezegd, maar meer als realistisch. Het klopt dat er thuis of onderweg iets kan gebeuren, maar als er thuis iets gebeurt kan je kind naar de buren rennen of snel opgevangen worden door opa en oma. Dan zit het niet in een onbekend land duizenden kilometers ver weg, geen idee hoe het thuis moet komen.
Het klinkt misschien overdreven maar ik vindt dit soort keuzes echt onverantwoord en eigenlijk ook best gebaseerd op een bepaalde mate van egoïsme of naïviteit (zo van: 'ach, er zal mij toch niets overkomen')
Het klinkt misschien overdreven maar ik vindt dit soort keuzes echt onverantwoord en eigenlijk ook best gebaseerd op een bepaalde mate van egoïsme of naïviteit (zo van: 'ach, er zal mij toch niets overkomen')
zondag 11 augustus 2024 om 23:46
Ja, dat lijkt me dan wel een goed idee. Maar dan zijn er dus mensen die in kunnen springen bij calamiteiten. Een 'vangnet' voor je kinderen als het ware.
zondag 11 augustus 2024 om 23:46
Er kan altijd en overal wat gebeuren, dat zou betekenen dat je nooit meer iets kan ondernemen als alleenstaande ouder.
Hoe groot is de kans?
Daarnaast is er altijd iemand om te tolken en in het geval dat er iets ernstigs is, echt wel iemand uit je familie of vriendenkring die die kant op wil om te helpen en ondersteunen. Als er een ongeluk in Nederland gebeurd, is de eerste opvang ook door vreemden.
Een goede vriend is een aantal jaar geleden in het buitenland verongelukt. Zijn vrouw heeft weken jn coma gelegen. Ze hebben 3 kindjes. Dus ook met 2 is er een risico.
Hoe groot is de kans?
Daarnaast is er altijd iemand om te tolken en in het geval dat er iets ernstigs is, echt wel iemand uit je familie of vriendenkring die die kant op wil om te helpen en ondersteunen. Als er een ongeluk in Nederland gebeurd, is de eerste opvang ook door vreemden.
Een goede vriend is een aantal jaar geleden in het buitenland verongelukt. Zijn vrouw heeft weken jn coma gelegen. Ze hebben 3 kindjes. Dus ook met 2 is er een risico.
zondag 11 augustus 2024 om 23:47
Ik zou een mapje maken met contactgegevens van familie oid en andere belangrijke informatie indien er iets met jou gebeurd, eventueel in het Engels of de taal van het land van bestemming. Je kinderen vertellen waar dat mapje is en gewoon altijd in je tas meenemen. Evt. 1 telefoonnummer van familie uit het hoofd laten leren.
En een kind van (bijna?) 10 kan je toch ook wel leren hoe die bepaalde contacten in je telefoon moet bellen? Kan mijn kind van 7 prima. Of gaat het echt om kinderen jonger dan 5, ik gok dat je dan niet had gezegd jonger dan 10?
En verder niet teveel zorgen maken, er kan altijd iets gebeuren maar laat het niet je leven beheersen. Als je met de auto gaat wordt het vast geen land zonder enkele moderne voorziening dus ook áls er iets gebeurd komt het uiteindelijk -praktisch gezien dan- allemaal wel goed hoor.
En een kind van (bijna?) 10 kan je toch ook wel leren hoe die bepaalde contacten in je telefoon moet bellen? Kan mijn kind van 7 prima. Of gaat het echt om kinderen jonger dan 5, ik gok dat je dan niet had gezegd jonger dan 10?
En verder niet teveel zorgen maken, er kan altijd iets gebeuren maar laat het niet je leven beheersen. Als je met de auto gaat wordt het vast geen land zonder enkele moderne voorziening dus ook áls er iets gebeurd komt het uiteindelijk -praktisch gezien dan- allemaal wel goed hoor.
zondag 11 augustus 2024 om 23:48
Maar als jij NU, op dit moment, van de trap valt.
Je kinderen liggen nu op bed. Morgen stommelen ze naar beneden. Hoe moeten ze nu dan weten wat ze als eerste moeten doen?
Je bent niet realistisch.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 11 augustus 2024 om 23:49
Wauw wat heftig die laatste alinea. De horror!Nanouk schreef: ↑11-08-2024 23:46Er kan altijd en overal wat gebeuren, dat zou betekenen dat je nooit meer iets kan ondernemen als alleenstaande ouder.
Hoe groot is de kans?
Daarnaast is er altijd iemand om te tolken en in het geval dat er iets ernstigs is, echt wel iemand uit je familie of vriendenkring die die kant op wil om te helpen en ondersteunen. Als er een ongeluk in Nederland gebeurd, is de eerste opvang ook door vreemden.
Een goede vriend is een aantal jaar geleden in het buitenland verongelukt. Zijn vrouw heeft weken jn coma gelegen. Ze hebben 3 kindjes. Dus ook met 2 is er een risico.
Ik ben vorig jaar met mijn drie kids onder de tien naar de andere kant van Europa gevlogen. Wel spannend, wel een verantwoording maar we hebben het super gehad
zondag 11 augustus 2024 om 23:51
Hmm je kunt ook in Duitsland onder een bus lopen. Is dat dan erger dan in Groningen? Of met een kind dat nog niet kan praten dus dat dan ook niemand weet waar je vandaan komt. Altijd dus maar iets van ID mee, dat is wel verstandig, ook als je alleen bent zonder kinderen natuurlijk.Toileteer schreef: ↑11-08-2024 23:44Ik zie het niet echt als angstig eerlijk gezegd, maar meer als realistisch. Het klopt dat er thuis of onderweg iets kan gebeuren, maar als er thuis iets gebeurt kan je kind naar de buren rennen of snel opgevangen worden door opa en oma. Dan zit het niet in een onbekend land duizenden kilometers ver weg, geen idee hoe het thuis moet komen.
Het klinkt misschien overdreven maar ik vindt dit soort keuzes echt onverantwoord en eigenlijk ook best gebaseerd op een bepaalde mate van egoïsme of naïviteit (zo van: 'ach, er zal mij toch niets overkomen')
Wil je ex met de kinderen naar het buitenland?
kamillet wijzigde dit bericht op 11-08-2024 23:52
2.51% gewijzigd
zondag 11 augustus 2024 om 23:51
Dan rennen ze naar de buren, die dezelfde taal spreken en ze opvangen en de rest regelen. Dan zijn tenminste in hun eigen omgeving en niet duizenden kilometers van huis
zondag 11 augustus 2024 om 23:51
Toileteer schreef: ↑11-08-2024 23:44Ik zie het niet echt als angstig eerlijk gezegd, maar meer als realistisch. Het klopt dat er thuis of onderweg iets kan gebeuren, maar als er thuis iets gebeurt kan je kind naar de buren rennen of snel opgevangen worden door opa en oma. Dan zit het niet in een onbekend land duizenden kilometers ver weg, geen idee hoe het thuis moet komen.
Het klinkt misschien overdreven maar ik vindt dit soort keuzes echt onverantwoord en eigenlijk ook best gebaseerd op een bepaalde mate van egoïsme of naïviteit (zo van: 'ach, er zal mij toch niets overkomen')
Ze hoeven dan ook niet zelf terug te rijden hè?
Dan zoekt men contact met de ambassade, familie wordt gebeld, kinderen worden opgehaald of naar huis begeleid.
Je kinderen overal angst voor bijbrengen, dat vind ik nou onverantwoord.
zondag 11 augustus 2024 om 23:53
Ja, met je laatste alinea ben ik het eens en dat doe ik ook zeker niet.
zondag 11 augustus 2024 om 23:53
Ja dat klinkt inderdaad behoorlijk overdreven.
En dan ook nog een label plakken op anderen die zich niet door angst laten leiden.
zondag 11 augustus 2024 om 23:54
Dan rennen ze ook naar de tijdelijke buren.
Die prima met je kinderen kunnen communiceren. Liefdevol opvangen.
Het woord mama is universeel, net als de paniek van elk mens.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 11 augustus 2024 om 23:56
Ik kende een alleenstaande moeder die met haar destijds jonge kind verschillende malen naar Thailand op vakantie ging. Dat ging altijd goed, enorm gastvrij daar. Ik neem aan dat ze ook goed je kind opvangen mocht er iets met de ouder gebeuren. Maar idd, in en om het huis gebeuren de meeste ongelukken, als je daar te veel bij stil staat, kun je niks meer.
Voor iedereen een groene tuin
zondag 11 augustus 2024 om 23:57
Maar je gaat toch maar niet op vakantie naar het buitenland.
Mijn kinderen zijn nu op vakantie. Onder de 10. Het stikt hier van de Duitsers en Engelsen. Ze kunnen zich heel goed verstaanbaar maken om teams te maken op het voetbalveld. Het loopt echt wel los hoor.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 11 augustus 2024 om 23:59
Hoe krijgt een driejarige een voordeur van het slot? Een achterdeur van het nachtslot? Zo’n kleintje rent niet zo snel naar de buren (tenzij hoogzomer, kind denkt dat mama slaapt op de grond en vrij de achtertuin in kan rennen en graag kletst met de buren). Laat staan een baby of dreumes in het veilige bedje voor een slaapje, die komen daar niet zelfstandig uit hoor. En dan moeten de buren ook nog thuis zijn natuurlijk en niet aan het werk (zoals in mijn straat bijna huis na huis). In mijn wijk reageer ik echt niet op kindergehuil, dat hoor je constant. Het moet echt al uren uit hetzelfde huis komen wil het mij opvallen. Of een ouder met een super strak schema en dat ik denk: ‘Wat raar, de fiets staat nog op de oprit en niet in de garage’.Toileteer schreef: ↑11-08-2024 23:44Ik zie het niet echt als angstig eerlijk gezegd, maar meer als realistisch. Het klopt dat er thuis of onderweg iets kan gebeuren, maar als er thuis iets gebeurt kan je kind naar de buren rennen of snel opgevangen worden door opa en oma. Dan zit het niet in een onbekend land duizenden kilometers ver weg, geen idee hoe het thuis moet komen.
Het klinkt misschien overdreven maar ik vindt dit soort keuzes echt onverantwoord en eigenlijk ook best gebaseerd op een bepaalde mate van egoïsme of naïviteit (zo van: 'ach, er zal mij toch niets overkomen')
Opa en oma weten het wellicht net zo snel dat moeder thuis in Schubbekutteveen is omgekiept als dat moeder in Costa del Sol is omgekiept. Toen mijn zus van een of andere berg met een helikopter geëvacueerd moest worden met twee gebroken pootjes, wist ik dat al voordat ze in die helikopter werd geschoven. Mijn moeder zat al in het vliegtuig voordat zwager kon bellen dat het gelukkig eenvoudige breuken waren en ze die week al met een gipsvlucht naar huis zou gaan. En dat was dan ook nog in een gebied met niet zo heel veel vluchten t.o.v. een of andere populaire zomerbestemming. Toen ik met een jongere zoon alleen op stedentrips ging, had hij altijd een papiertje in zijn jaszak met adresgegevens en een armbandje om met een sos-telefoonnummer van man/tante/oma. Net zoals zoon nu met zijn nichtje en oma van 71 met een camper ergens in de Dordogne rondzwerft. Oké, die zijn 13 inmiddels maar vier jaar terug konden ze echt wel zelf bellen.
lemoos2 wijzigde dit bericht op 12-08-2024 00:01
0.04% gewijzigd
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 11 augustus 2024 om 23:59
Onverantwoord nog wel. Hoe groot is de kans dat je betrokken bent bij een ongeluk, hoe groot is de kans dat je zelf niet meer aanspreekbaar bent. Hoe groot is de kans dat als je zelf dood bent de kinderen niks mankeren?Toileteer schreef: ↑11-08-2024 23:44Ik zie het niet echt als angstig eerlijk gezegd, maar meer als realistisch. Het klopt dat er thuis of onderweg iets kan gebeuren, maar als er thuis iets gebeurt kan je kind naar de buren rennen of snel opgevangen worden door opa en oma. Dan zit het niet in een onbekend land duizenden kilometers ver weg, geen idee hoe het thuis moet komen.
Het klinkt misschien overdreven maar ik vindt dit soort keuzes echt onverantwoord en eigenlijk ook best gebaseerd op een bepaalde mate van egoïsme of naïviteit (zo van: 'ach, er zal mij toch niets overkomen')
Stel je bent aan de andere kant van Nederland, dan kan jou ook wat gebeuren. Dan is er ook niet direct iemand bij de kinderen. Als.je jn Nederland bij een ongeluk betrokken bent worden ze ook door de politie meegenomen of gaan ze met een aparte ambulance. De kinderen zullen in zo'n situatie liefdevol verzorgd worden door andere mensen. En echt niet beseffen hoeveel uur ze zonder familie zijn. Met het vliegtuig of auto zit familie in geval van Nood zo op een vakantiebestemming om de kinderen op te halen. Hoe ze thuis komen? Onder begeleiding van deze familie of vrienden. Dezelfde mensen die ze uit Nederland ook van het bureau of ziekenhuis zullen halen als je er zelf niet meer bent.
Om dan minimaal 10 jaar niet naar het buitenland op vakantie te gaan vind ik best wel raar.
maandag 12 augustus 2024 om 00:00
Nee, ze vindt er wat van als een ander dat doet.
Ik ben 15 jaar alleenstaande moeder geweest, had ik ons dan maar alle vakanties moeten ontzeggen?
Of alleen naar de camping in de buurt moeten gaan? Toe dan toch.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
