Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder werk dochter ernstig ziek
vrijdag 16 april 2021 om 14:42
Goedendag dames,
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
donderdag 22 april 2021 om 12:58
ik denk niet dat TO op jullie ruzietje zit te wachten.Ttroeteltje schreef: ↑22-04-2021 12:56Doorzichtig, mooie woordspeling in een topic waarin anorexia een rol speelt.
en je grapje is niet grappig vind ik
donderdag 22 april 2021 om 13:00
Eens. Ga jullie fittie ergens anders uitvechten. TO kan zonder jullie negatieve energie.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 22 april 2021 om 14:17
Hey, dat van die PGB uitzoeken is ook wel een goede. Dat vraag je aan bij de gemeente toch?
Dat zou in combinatie met tijdelijk onbetaald zorgverlof opnemen wel kunnen werken. Tijdelijk minder uren werken is wenselijker dan meteen het contract omzetten naar 24 uur. Wat die nieuwe manager van dit alles vindt is even een probleem voor later, je kunt toch niet in de toekomst kijken.
Dat zou in combinatie met tijdelijk onbetaald zorgverlof opnemen wel kunnen werken. Tijdelijk minder uren werken is wenselijker dan meteen het contract omzetten naar 24 uur. Wat die nieuwe manager van dit alles vindt is even een probleem voor later, je kunt toch niet in de toekomst kijken.
donderdag 22 april 2021 om 15:34
Je vliegt nogal uit de bocht, hou eens op zegTtroeteltje schreef: ↑22-04-2021 12:56Doorzichtig, mooie woordspeling in een topic waarin anorexia een rol speelt.
Hoop dat het vandaag goed gegaan is to
donderdag 22 april 2021 om 16:19
Ttroeteltje schreef: ↑22-04-2021 12:27Zucht, lees even alles voordat jij commentaar geeft op mij.
Het is dat juist die forummer echt dingen adviseert die TO juist alleen maar in problemen brengen.
Zal vast onbedoeld of onbewust zijn. Daar twijfel ik niet aan.
PS: eigenlijk herhaal jij gewoon wat ik al schreef.
Ik heb al je reacties op alles en iedereen gelezen en vind dat je te ver gaat, zucht ja.
donderdag 22 april 2021 om 16:44
Jeetje Moetditnou,
Wat een enorm zware situatie! Ik hoop zoooo enorm dat het via de bedrijfsarts lukt om een beetje compassie en een oplossing te vinden, want dit lijkt me niet vol te houden. Denk dat het vooral belangrijk is om daar ook juist je niet sterk te houden. Je komt over als een krachtige, onafhankelijke vrouw, maar het is heel logisch dat het ondanks dat niet lukt om alle ballen in de lucht te houden in deze extreme situatie en dat is niks om je voor te schamen.
Energie steken in haar vader zou ik afraden, want dat levert te weinig op en je hebt geen energie over daarvoor.
Je dochter bij iemand anders onderbrengen lukt ook gewoon niet, daar moet je er nu voor zijn en die gaat voor. Dus werk is dan de
meest logische knop om aan te draaien denk ik. Ofwel via de ziektewet, ofwel door een PGB te krijgen waarmee je jezelf uit kunt betalen voor de verloren inkomsten van het onbetaald zorgverlof. Dat is het enige waar ik zou adviseren om nog wel even de energie voor te vinden om te checken of dat je kan helpen. Misschien heb je iets aan deze link: https://www.buropuur.nl/eetstoornissen/ ... wmo-en-pgb
Als ik je berichten lees klinkt de wanhoop en denk ik echt dat je gewoon op zijn minst even 'ziek'/vrij moet mogen zijn om een beetje op adem te komen!
Ik ben zelf een alleenstaande moeder met een kind die psychische problemen heeft/had (gaat godzijdank een stuk beter) en weet hoe ENORM veel energie die zorgen vreten. Dan is hulp voor jezelf geen sluitstuk maar een noodzaak om overeind te blijven. Dat jij nu niet omvalt is prioriteit 1. Hopelijk door ziektemelding/ pgb, anders met onbetaald verlof en desnoods met ontslag en ww/bijstand. Wat niet gaat gaat niet en zorgen over geld zou ik proberen te parkeren voor later.
Heel veel kracht en sterkte gewenst.
Wat een enorm zware situatie! Ik hoop zoooo enorm dat het via de bedrijfsarts lukt om een beetje compassie en een oplossing te vinden, want dit lijkt me niet vol te houden. Denk dat het vooral belangrijk is om daar ook juist je niet sterk te houden. Je komt over als een krachtige, onafhankelijke vrouw, maar het is heel logisch dat het ondanks dat niet lukt om alle ballen in de lucht te houden in deze extreme situatie en dat is niks om je voor te schamen.
Energie steken in haar vader zou ik afraden, want dat levert te weinig op en je hebt geen energie over daarvoor.
Je dochter bij iemand anders onderbrengen lukt ook gewoon niet, daar moet je er nu voor zijn en die gaat voor. Dus werk is dan de
meest logische knop om aan te draaien denk ik. Ofwel via de ziektewet, ofwel door een PGB te krijgen waarmee je jezelf uit kunt betalen voor de verloren inkomsten van het onbetaald zorgverlof. Dat is het enige waar ik zou adviseren om nog wel even de energie voor te vinden om te checken of dat je kan helpen. Misschien heb je iets aan deze link: https://www.buropuur.nl/eetstoornissen/ ... wmo-en-pgb
Als ik je berichten lees klinkt de wanhoop en denk ik echt dat je gewoon op zijn minst even 'ziek'/vrij moet mogen zijn om een beetje op adem te komen!
Ik ben zelf een alleenstaande moeder met een kind die psychische problemen heeft/had (gaat godzijdank een stuk beter) en weet hoe ENORM veel energie die zorgen vreten. Dan is hulp voor jezelf geen sluitstuk maar een noodzaak om overeind te blijven. Dat jij nu niet omvalt is prioriteit 1. Hopelijk door ziektemelding/ pgb, anders met onbetaald verlof en desnoods met ontslag en ww/bijstand. Wat niet gaat gaat niet en zorgen over geld zou ik proberen te parkeren voor later.
Heel veel kracht en sterkte gewenst.
donderdag 22 april 2021 om 17:14
Ben je nu klaar?
donderdag 22 april 2021 om 17:44
Ik vond de tip van de mantelzorgmakelaar een interessante aanvulling. Ik had er nog nooit van gehoord.
En de tip jezelf uit te betalen via PGB, dat loopt via SVB (Sociale Verzekerings Bank) meen ik. Deed voorheen, of doet nog, de regelgeving mbt verzekeringen wanneer je je diensten aanbied ihkv PGB. Wellicht kunnen zij ook nu info geven.
De gemeente doet WMO. Dat gaat veelal over aanpassingen in en om een woning.
En de tip jezelf uit te betalen via PGB, dat loopt via SVB (Sociale Verzekerings Bank) meen ik. Deed voorheen, of doet nog, de regelgeving mbt verzekeringen wanneer je je diensten aanbied ihkv PGB. Wellicht kunnen zij ook nu info geven.
De gemeente doet WMO. Dat gaat veelal over aanpassingen in en om een woning.
donderdag 22 april 2021 om 19:48
Bedankt voor alle reacties weer. Het gekibbel en de misplaatste grapjes laat ik maar even voor wat het is.
De bedrijfsarts is het met me eens dat een volledige burn-out voorkomen kan worden in deze. Ik werk nu ongeveer 5x 6,5 uur en ik ga vanaf volgende week 5x5 uur werken en de rest van de tijd word ik ziek gemeld. Volgende maand moet ik weer terugkomen bij de bedrijfsarts om te bespreken hoe het gaat. Dit geeft niet heel veel, maar wel iets meer ruimte. Ik moet nu morgen met mijn werkgever gaan bespreken hoe we deze uren gaan inrichten. Mijn huidige manager is er nu en volgende week nog, dus ik hoop dat ik dit rond krijg voordat de nieuwe manager komt, zodat deze het alleen maar over hoeft te nemen.
Over dat PGB: een maatschappelijk werkster is hier voor mij al een poosje mee bezig, dit gaat voor kinderen via het CJG en de betaling idd via de sociale Verzekeringsbank. Echter zijn de criteria erg streng, voorbeeld zou zijn een meervoudig gehandicapt kind, maar deze werkster doet haar uiterste best. Door een dergelijke vergoeding zou ik inderdaad bijvoorbeeld een dag minder kunnen gaan werken (onbetaald langdurig zorgverlof opnemen in mijn geval)
Een schoonmaakhulp of oppas voor mijn zoontje heb ik vooralsnog niet nodig.
Ik vind de meedenkende reacties wel heel erg fijn van iedereen en sommige lieve reacties oprecht hartverwarmend zo op een anoniem forum. Bedankt!
De bedrijfsarts is het met me eens dat een volledige burn-out voorkomen kan worden in deze. Ik werk nu ongeveer 5x 6,5 uur en ik ga vanaf volgende week 5x5 uur werken en de rest van de tijd word ik ziek gemeld. Volgende maand moet ik weer terugkomen bij de bedrijfsarts om te bespreken hoe het gaat. Dit geeft niet heel veel, maar wel iets meer ruimte. Ik moet nu morgen met mijn werkgever gaan bespreken hoe we deze uren gaan inrichten. Mijn huidige manager is er nu en volgende week nog, dus ik hoop dat ik dit rond krijg voordat de nieuwe manager komt, zodat deze het alleen maar over hoeft te nemen.
Over dat PGB: een maatschappelijk werkster is hier voor mij al een poosje mee bezig, dit gaat voor kinderen via het CJG en de betaling idd via de sociale Verzekeringsbank. Echter zijn de criteria erg streng, voorbeeld zou zijn een meervoudig gehandicapt kind, maar deze werkster doet haar uiterste best. Door een dergelijke vergoeding zou ik inderdaad bijvoorbeeld een dag minder kunnen gaan werken (onbetaald langdurig zorgverlof opnemen in mijn geval)
Een schoonmaakhulp of oppas voor mijn zoontje heb ik vooralsnog niet nodig.
Ik vind de meedenkende reacties wel heel erg fijn van iedereen en sommige lieve reacties oprecht hartverwarmend zo op een anoniem forum. Bedankt!
donderdag 22 april 2021 om 19:56
voor de bedrijfsarts!25 uur. In 5x5.
Bedenk voor jezelf het ideaalste scenario om dit in te vullen.
En dat word het voor te leggen plan.
Ga niet alvast downgraden naar 80% omdat je denkt dat je geen 100% van je plan krijgt. Dan krijg je maar 60% namelijk.
Je legt je 100% plan voor. Hoe jij het wilt. En dan hou je je daar aan vast. En dan krijg je 80% van je plan.
Succes!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 22 april 2021 om 20:16
Wat enorm fijn (en slim, en terecht ) van de bedrijfsarts! 
En ook dat de maatschappelijk werker bezig is met een PGB aanvraag. Ik heb gewerkt bij mensen thuis betaald vanuit het PGB en ken heel wat mensen die er naar mijn mening minder recht op zouden moeten hebben dan jij en het wel krijgen, dus ga heel hard voor je duimen.
Hopelijk helpt die 7,5 uur in de week minder net om de stress rond afspraken ed een stuk te minderen. Zou helemaal mooi zijn als de werkgever je wat flexibel zou laten in hoe die te werken. Zodat je je werk wat rond de afspraken heen kunt plannen, gezien de afspraken zich dus moeilijk laten plannen.
Keep strong
) van de bedrijfsarts! En ook dat de maatschappelijk werker bezig is met een PGB aanvraag. Ik heb gewerkt bij mensen thuis betaald vanuit het PGB en ken heel wat mensen die er naar mijn mening minder recht op zouden moeten hebben dan jij en het wel krijgen, dus ga heel hard voor je duimen.
Hopelijk helpt die 7,5 uur in de week minder net om de stress rond afspraken ed een stuk te minderen. Zou helemaal mooi zijn als de werkgever je wat flexibel zou laten in hoe die te werken. Zodat je je werk wat rond de afspraken heen kunt plannen, gezien de afspraken zich dus moeilijk laten plannen.
Keep strong
donderdag 22 april 2021 om 20:21
Oh, gelukkig dat er met je meegedacht wordt, fijn!
Trouwens, als ik die nieuwe manager was zou ik wel 6x nadenken voor ik jou zou ontslaan. Ik bedoel maar, je zit in een enorme stress situatie en houdt toch maar al die ballen in de lucht. Het straalt in ieder geval ook heel positief af dat je zelf zo proactief bent naar het zoeken van oplossingen om werk en zorg te combineren. Ik zou diep onder de indruk zijn als ik je baas was en wist waar jij allemaal mee moest dealen.
Trouwens, als ik die nieuwe manager was zou ik wel 6x nadenken voor ik jou zou ontslaan. Ik bedoel maar, je zit in een enorme stress situatie en houdt toch maar al die ballen in de lucht. Het straalt in ieder geval ook heel positief af dat je zelf zo proactief bent naar het zoeken van oplossingen om werk en zorg te combineren. Ik zou diep onder de indruk zijn als ik je baas was en wist waar jij allemaal mee moest dealen.
vrijdag 23 april 2021 om 10:44
Dat ben ik met je eens. Dat schouderklopje verdiend ze absoluut.Potpourri schreef: ↑22-04-2021 20:21Oh, gelukkig dat er met je meegedacht wordt, fijn!
Trouwens, als ik die nieuwe manager was zou ik wel 6x nadenken voor ik jou zou ontslaan. Ik bedoel maar, je zit in een enorme stress situatie en houdt toch maar al die ballen in de lucht. Het straalt in ieder geval ook heel positief af dat je zelf zo proactief bent naar het zoeken van oplossingen om werk en zorg te combineren. Ik zou diep onder de indruk zijn als ik je baas was en wist waar jij allemaal mee moest dealen.
vrijdag 23 april 2021 om 12:44
Dat is een mooie afspraak en je klinkt ook meteen een stuk meer gerustgesteld. Natuurlijk kan het niet alles oplossen - maar alleen al het gevoel van iets meer lucht kan zó helpen.
En die nieuwe baas? Die boft maar met een medewerkster die toch 25 uur wil werken ondanks alles en dan gewoon in gesprek gaat over hoe ze daarmee het beste de organisatie kan helpen.
En die nieuwe baas? Die boft maar met een medewerkster die toch 25 uur wil werken ondanks alles en dan gewoon in gesprek gaat over hoe ze daarmee het beste de organisatie kan helpen.
zaterdag 24 april 2021 om 21:13
To, ik herken je gedachtengang. Ik had ze zelf ook. Goed dat je je er van bewust wordt dat je niet moet omvallen.
Nog een tip, ik heb zelf een klein jaar intensieve therapie gevolgd. Met een verklaring van mijn behandelaar mocht ik alle kilometers declareren bij mijn zorgverzekering.
Hopelijk geeft een gedeeltelijke ziekmelding voldoende lucht. Heel veel sterkte de komende tijd.
Nog een tip, ik heb zelf een klein jaar intensieve therapie gevolgd. Met een verklaring van mijn behandelaar mocht ik alle kilometers declareren bij mijn zorgverzekering.
Hopelijk geeft een gedeeltelijke ziekmelding voldoende lucht. Heel veel sterkte de komende tijd.
zondag 25 april 2021 om 11:55
zondag 25 april 2021 om 12:14
martje55 schreef: ↑24-04-2021 21:13To, ik herken je gedachtengang. Ik had ze zelf ook. Goed dat je je er van bewust wordt dat je niet moet omvallen.
Nog een tip, ik heb zelf een klein jaar intensieve therapie gevolgd. Met een verklaring van mijn behandelaar mocht ik alle kilometers declareren bij mijn zorgverzekering.
Hopelijk geeft een gedeeltelijke ziekmelding voldoende lucht. Heel veel sterkte de komende tijd.
Dit doet me er aan denken, weet je dat je (niet vergoede) zorgkosten ook kan aftrekken van de belastingaangifte? Er zit een drempel op, maar bijvoorbeeld reiskosten mogen ook. Ik heb hier zelf een bestandje voor gemaakt in excel, die e.e.a. automatisch uitrekent als je de kosten invoert. Wellicht heb je hier wat aan. Stuur maar even een PBtje als je er interesse in hebt.
