Als je kind een puber wordt

Marcella22 maandag 16 september 2024 om 13:54

Mijn kind van bijna 11 is de laatste tijd flink aan het veranderen. Van een lieve, opgewekte kletskous naar een bozig, chagrijnig en stil kind.

Ik kan weinig goed doen en kind verpest regelmatig de sfeer in huis. Ik probeer het luchtig te benaderen en geduldig te zijn, maar dat is niet altijd makkelijk. Vanmorgen kreeg ik weer een hele brutale mond, na eerder geschreeuw om iets onbenulligs. Mijn grens was bereikt en ik heb een flinke straf gegeven. Kind ging naar school zonder me dag te zeggen. Dat was voor het eerst. En ik heb nu al de hele dag een rotgevoel.

Het zal er wel bij horen, maar ik moet er nog aan wennen en het maakt me verdrietig. Ik wil geen afstand tussen ons en ik mis hoe het was.

Ik wilde dit gewoon even van mijn af schrijven. Opbeurende verhalen of tips zijn welkom

Eurus maandag 16 september 2024 om 18:27

SunShine35 schreef: ↑
16-09-2024 18:21
Hoezo zou je geen straf mogen geven? Prima dat kind weet dat ze te ver is gegaan.

Op een rustig moment er over in gesprek gaan, maar straf niet intrekken.

Omdat het geen nut heeft, lees oa hier:

Waarom straffen niet helpend is:

Gebaseerd op negatieve emoties: Straf creëert schaamte, schuld en angst, wat niet bevorderlijk is voor een gezonde ontwikkeling van je kind zijn zelfbeeld.
Ontbreken van leerproces: Het straffen van je kind biedt geen leerervaring of inzicht in hoe het de volgende keer anders kan doen.
Verbroken verbinding: Straf kan de emotionele connectie tussen jou en je kind verstoren.

https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... t-werkt-2/

Honey, you should see me in a crown

Anoniem_66f0141d9142e maandag 16 september 2024 om 18:31

Ik heb het wel eens geprobeerd met straffen, omdat een mens nou eenmaal wel eens wat probeert. Het was geen succes, dus ik ben er niet mee verder gegaan. Maar ik geloof nou ook weer niet dat de emotionele connectie tussen mij en de kinderen vreselijk verstoord is door mijn kortdurende pedagogische dwalingen. Erger nog: we kunnen er nu samen hartelijk om lachen

Ladylola2022 maandag 16 september 2024 om 19:50

Lady*Voldemort schreef: ↑
16-09-2024 18:31
Ik heb het wel eens geprobeerd met straffen, omdat een mens nou eenmaal wel eens wat probeert. Het was geen succes, dus ik ben er niet mee verder gegaan. Maar ik geloof nou ook weer niet dat de emotionele connectie tussen mij en de kinderen vreselijk verstoord is door mijn kortdurende pedagogische dwalingen. Erger nog: we kunnen er nu samen hartelijk om lachen

Oh God ja, ik heb ook het wiel meermaals opnieuw uit moeten vinden. Heb er vier, en allemaal zijn ze anders.
Mijn jongste nu 15, ook weer. Dan denk ik je ik heb het nu allemaal wel gehad. Het pedagogisch dwalen is weer begonnen hoor, maar weer anders.

Ik vind 10 ook wel jong, mijn heftigste puber was een meisje en zij begon met 13 en stopte met 17,5. Dat waren pas tijd ( met vele vele pedagogische dwalingen) Waar we nu inderdaad om lachen.

Mijn oudste zoon was een makkie, evenals mijn oudste dochter. Echt gedwaald bij hen heb ik niet.

Mijn jongste zoon bijna 15 is een half jaar geleden een beetje begonnen, en het verschilt per uur soms per dag. Hij is zo anders dan de rest dat ik soms mijn dochter advies vraag ( die ene heftige)

Ik heb haar ook wel achteraf gevraagd ( ze is 20 nu) wat had ik anders kunnen doen, maar zij was zo heftig dat ze zei " mam het maakte niet uit wat je deed ik deed toch wat ik wilde. Maar dat je er was als het nodig was dat deed je goed, ik wist dat ik een thuis had, hoe rot ik ook deed "

En zo is het, je hoeft niet alles te pikken, maar laat ze weten dat ze veilig zijn. Dat ze wat er ook is ze bij je terecht kunnen.
En nee een grote mond, als in respectloos gedrag of taalgebruik hoef je zeker niet te pikken.
Maar bijt op je tong in het heetst van de strijd, je gaat primitief terug tetteren en ze lokken je recht de discussie val in.

Maar mijn zoon mag mij echt wel vreselijk vinden hoor, en iets mompelen hoe stom en zonder begrip " dat ik geen fatbike mag is echt belachelijk dat jij bang bent dat mij wat overkomt is jouw angst, mij overkomt niks. Je bent echt stom en verpest mijn leven "

( och jongen, ik heb zoveel liever dat je dit zegt, dan dat je niks meer zegt omdat ik heb toegegeven aan de fatbike en je een ongeluk krijgt/veroorzaakt.

NB deze woorden over de fatbike hadden we een uur geleden, boos ging hij naar boven stampen en de welbekende deur die dichtgegooid werd.
Nu is hij beneden alsof er geen woorden geweest zijn, gezelligheid alom. Tosti maken ( ze eten als malle ) en of ik voor van de week een afspraak bij de kapper wil maken.

Zo gaat dat.

People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?

hamertje maandag 16 september 2024 om 20:39

Super logisch dat je moest wennen aan deze fase.. moest ik hier ook. En gaandeweg leer je ook in deze fase ook weer. Ik ben er ook wel eens te hard in gegaan, of te zacht. Maar ja, ook en juist je puber mag prima zien dat je niet perfect bent. Ik ben daar zelf ook steeds eerlijker in geworden. 'Ik word hier zelf boos van, dus ga even was opvouwen, tabee' en een kwartier later is alles weer koek en ei. Maar dat moest ik allemaal leren.

Dus veel herkenning. Met liefde, openheid en begrip kom je een heel eind. Ik lees zelf veel over het onderwerp puberteit en dat helpt mij heel erg om te snappen waar gedrag vandaan komt, het minder persoonlijk te nemen en beter emoties te reguleren.

NomenNesci0 maandag 16 september 2024 om 20:49

Sky schreef: ↑
16-09-2024 15:06
Of is school misschien iets te moeilijk voor haar? Of is er iets anders aan de hand?

Ik vind 10 jaar wel erg jong om zo opeens helemaal te veranderen. Dan zou ik haast denken aan een ander probleem.

Ik ook. Ik zou proberen uit te sluiten dat er niet iets anders speelt.

NomenNesci0 maandag 16 september 2024 om 20:55

Eurus schreef: ↑
16-09-2024 18:27
Omdat het geen nut heeft, lees oa hier:

Waarom straffen niet helpend is:

Gebaseerd op negatieve emoties: Straf creëert schaamte, schuld en angst, wat niet bevorderlijk is voor een gezonde ontwikkeling van je kind zijn zelfbeeld.
Ontbreken van leerproces: Het straffen van je kind biedt geen leerervaring of inzicht in hoe het de volgende keer anders kan doen.
Verbroken verbinding: Straf kan de emotionele connectie tussen jou en je kind verstoren.

https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... t-werkt-2/

ach, wat een onzin weer. Nooit gehoord van straf in verhouding tot het delict? Met ook oog voor evt. achterliggende oorzaak? Maar helemaal geen straf omdat iemand er niet tegen kan? Ik weet niet hoor, maar als ik steevast mijn werk verzaak, krijg ik ook straf een exitgesprek. Als ik lullig doe tegen jou, zou je dan geneigd zijn om mij nog vriendelijk te woord te staan?
Gedrag heeft consequenties. Het is zelfs tegennatuurlijk om te doen alsof dat niet bestaat. Ik vraag me af wat doet met iemands ontwikkeling.

Buurkinderen hier hebben vanavond kattekwaad uitgehaald en dingen ondergesmeerd. Voor straf moesten ze het opruimen en schoonmaken en hoorde moeder zeggen dat ze ook de rest vd avond hun telefoon mochten inleveren. Poe poeh.
Ohja, schaamte en schuld zijn bij uitstek drijfveren om het goede te doen. Mits in normale hoeveelheid aanwezig behoorlijk nuttige gevoelens.

Kaarsjevoordesfeer maandag 16 september 2024 om 21:02

NomenNesci0 schreef: ↑
16-09-2024 20:55
ach, wat een onzin weer. Nooit gehoord van straf in verhouding tot het delict? Met ook oog voor evt. achterliggende oorzaak? Maar helemaal geen straf omdat iemand er niet tegen kan? Ik weet niet hoor, maar als ik steevast mijn werk verzaak, krijg ik ook straf een exitgesprek. Als ik lullig doe tegen jou, zou je dan geneigd zijn om mij nog vriendelijk te woord te staan?
Gedrag heeft consequenties. Het is zelfs tegennatuurlijk om te doen alsof dat niet bestaat. Ik vraag me af wat doet met iemands ontwikkeling.

Buurkinderen hier hebben vanavond kattekwaad uitgehaald en dingen ondergesmeerd. Voor straf moesten ze het opruimen en schoonmaken en hoorde moeder zeggen dat ze ook de rest vd avond hun telefoon mochten inleveren. Poe poeh.
Ohja, schaamte en schuld zijn bij uitstek drijfveren om het goede te doen. Mits in normale hoeveelheid aanwezig behoorlijk nuttige gevoelens.

Gedrag heeft logische consequenties.
Wat je vuil maakt, maak je schoon.
Wat je stuk maakt, maak je heel.
De troep die je maakt, maak je netjes.
Voor iets onaardigs dat je zegt, bied je excuses aan.
Daar leer je van, is geen straf.

Niet gamen, geen telefoon, naar je kamer voor brutaal zijn is niet logisch en daar leer je weinig van. Hoogstens leer je goed je 'fouten' te verbergen, leer je liegen enzo.

Lila-Linda maandag 16 september 2024 om 21:42

NomenNesci0 schreef: ↑
16-09-2024 20:55
ach, wat een onzin weer. Nooit gehoord van straf in verhouding tot het delict? Met ook oog voor evt. achterliggende oorzaak? Maar helemaal geen straf omdat iemand er niet tegen kan? Ik weet niet hoor, maar als ik steevast mijn werk verzaak, krijg ik ook straf een exitgesprek. Als ik lullig doe tegen jou, zou je dan geneigd zijn om mij nog vriendelijk te woord te staan?
Gedrag heeft consequenties. Het is zelfs tegennatuurlijk om te doen alsof dat niet bestaat. Ik vraag me af wat doet met iemands ontwikkeling.

Buurkinderen hier hebben vanavond kattekwaad uitgehaald en dingen ondergesmeerd. Voor straf moesten ze het opruimen en schoonmaken en hoorde moeder zeggen dat ze ook de rest vd avond hun telefoon mochten inleveren. Poe poeh.
Ohja, schaamte en schuld zijn bij uitstek drijfveren om het goede te doen. Mits in normale hoeveelheid aanwezig behoorlijk nuttige gevoelens.

Als jij lullig doet tegen mij, dan vertel ik je dat ik dat niet tolereer en als je het weer doet, ik wegloopt.
En dan loop.ik dus weg
Ik pak je niet je telefoon af ofzo

Als je je op je werk.misdraagt, wordt je ontslagen. Je baas legt je niet over de knie

Lila-Linda maandag 16 september 2024 om 21:42

NomenNesci0 schreef: ↑
16-09-2024 20:55
ach, wat een onzin weer. Nooit gehoord van straf in verhouding tot het delict? Met ook oog voor evt. achterliggende oorzaak? Maar helemaal geen straf omdat iemand er niet tegen kan? Ik weet niet hoor, maar als ik steevast mijn werk verzaak, krijg ik ook straf een exitgesprek. Als ik lullig doe tegen jou, zou je dan geneigd zijn om mij nog vriendelijk te woord te staan?
Gedrag heeft consequenties. Het is zelfs tegennatuurlijk om te doen alsof dat niet bestaat. Ik vraag me af wat doet met iemands ontwikkeling.

Buurkinderen hier hebben vanavond kattekwaad uitgehaald en dingen ondergesmeerd. Voor straf moesten ze het opruimen en schoonmaken en hoorde moeder zeggen dat ze ook de rest vd avond hun telefoon mochten inleveren. Poe poeh.
Ohja, schaamte en schuld zijn bij uitstek drijfveren om het goede te doen. Mits in normale hoeveelheid aanwezig behoorlijk nuttige gevoelens.

Als jij lullig doet tegen mij, dan vertel ik je dat ik dat niet tolereer en als je het weer doet, ik wegloopt.
En dan loop.ik dus weg
Ik pak je niet je telefoon af ofzo

Als je je op je werk.misdraagt, wordt je ontslagen. Je baas legt je niet over de knie

Kaarsjevoordesfeer maandag 16 september 2024 om 21:47

Lila-Linda schreef: ↑
16-09-2024 21:42
Als jij lullig doet tegen mij, dan vertel ik je dat ik dat niet tolereer en als je het weer doet, ik wegloopt.
En dan loop.ik dus weg
Ik pak je niet je telefoon af ofzo

Als je je op je werk.misdraagt, wordt je ontslagen. Je baas legt je niet over de knie

En ontslagen wordt je niet zomaar, voor een fout(je) is meestal wel een oplossing. Waar dan eerst over gepraat wordt.

Lila-Linda maandag 16 september 2024 om 21:52

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
16-09-2024 21:47
En ontslagen wordt je niet zomaar, voor een fout(je) is meestal wel een oplossing. Waar dan eerst over gepraat wordt.

Ik zeg dan ook Misdraagt, niet een Foutje

Kaarsjevoordesfeer maandag 16 september 2024 om 22:02

Lila-Linda schreef: ↑
16-09-2024 21:52
Ik zeg dan ook Misdraagt, niet een Foutje

Het moet wel heel erg zijn voordat je direct wordt ontslagen natuurlijk

NomenNesci0 maandag 16 september 2024 om 22:07

Lila-Linda schreef: ↑
16-09-2024 21:42
Als je je op je werk.misdraagt, wordt je ontslagen. Je baas legt je niet over de knie

Wie heeft het over de knie leggen. Dat maak jij van straf. Straf is dealen met de consequentie. En als er geen consequentie aanzit, omdat ouders regelmatig het probleem moeten oplossen, dan kan dat vertaald worden naar straf. En als jij door verkeerde filmpjes kijken op je foon op verkeerde gedachten wordt gebracht, kun je die inleveren. Een kind is geen volwassene. Ouders zijn verantwoordelijk voor kinderen. Nogal logisch dat jij mijn telefoon niet afpakt. Jij hoeft mij niet op te voeden.

nomennesci0 wijzigde dit bericht op 16-09-2024 22:12

0.23% gewijzigd

NomenNesci0 maandag 16 september 2024 om 22:11

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
16-09-2024 21:02
Niet gamen, geen telefoon, naar je kamer voor brutaal zijn is niet logisch en daar leer je weinig van. Hoogstens leer je goed je 'fouten' te verbergen, leer je liegen enzo.

Nee hoor, als je mij een grote bek geeft (niemand zegt dat je meteen je telefoon kwijt bent, maar als iets herhaaldelijk gebeurt zóu dat best een optie kunnen zijn), dan leer je niet liegen door je telefoon in te leveren. Dan leer je dat ik dat niet accepteer van je en dat het daarna niet whatever ik ga weer in mijn telefoon luren is. Dan heb je alle tijd vd wereld om na te denken waarom ik dat niet van je pik.
Straf lijkt me soms helemaal niet zo erg, maar de optie van overwegen waard.

Nogmaals, elk kind tikt anders. Maar sommigen hebben wat duidelijker grenzen nodig dan anderen. Dat geldt niet voor elk kind onder elke omstandigheid. Net zoals de opmerking 'straffen werken niet' niet voor iedereen opgaat. Soms kan een privilege kwijtraken heel prima werken.

missfitz maandag 16 september 2024 om 22:53

We hebben de oudste ook weleens een weekje de PlayStation of telefoon ontzegd, omdat ie er niet altijd gezelliger van wordt, zeker niet als een game niet lukt. Dan kan ie heel chagrijnig van zijn. En weet je? Hij vond het dan oprecht heel relaxed en wel prima, een week zonder de zelfopgelegde druk van “moeten” gamen. Had ie ineens tijd om te lezen enzo, of een serie kijken. En dat komt de sfeer in huis ten goede, dus zo’n zware straf is het dan niet.

Lila-Linda dinsdag 17 september 2024 om 05:36

NomenNesci0 schreef: ↑
16-09-2024 22:07
Wie heeft het over de knie leggen. Dat maak jij van straf. Straf is dealen met de consequentie. En als er geen consequentie aanzit, omdat ouders regelmatig het probleem moeten oplossen, dan kan dat vertaald worden naar straf. En als jij door verkeerde filmpjes kijken op je foon op verkeerde gedachten wordt gebracht, kun je die inleveren. Een kind is geen volwassene. Ouders zijn verantwoordelijk voor kinderen. Nogal logisch dat jij mijn telefoon niet afpakt. Jij hoeft mij niet op te voeden.

Maar dan pak je de telefoon af, omdat er iets mis is met telefoongebruik
Dat is anders dan voor straf de telefoon afnemen omdat iemand brutaal is of zijn bord niet leeg eet ofzo

Kaarsjevoordesfeer dinsdag 17 september 2024 om 06:19

NomenNesci0 schreef: ↑
16-09-2024 22:11
Nee hoor, als je mij een grote bek geeft (niemand zegt dat je meteen je telefoon kwijt bent, maar als iets herhaaldelijk gebeurt zóu dat best een optie kunnen zijn), dan leer je niet liegen door je telefoon in te leveren. Dan leer je dat ik dat niet accepteer van je en dat het daarna niet whatever ik ga weer in mijn telefoon luren is. Dan heb je alle tijd vd wereld om na te denken waarom ik dat niet van je pik.
Straf lijkt me soms helemaal niet zo erg, maar de optie van overwegen waard.

Nogmaals, elk kind tikt anders. Maar sommigen hebben wat duidelijker grenzen nodig dan anderen. Dat geldt niet voor elk kind onder elke omstandigheid. Net zoals de opmerking 'straffen werken niet' niet voor iedereen opgaat. Soms kan een privilege kwijtraken heel prima werken.

Maar de vraag is, of dat 'telefoon inleveren' wel zo'n duidelijke grens is. Als dat de enige straf is die je kunt bedenken voor alle mogelijke grenzen die je wilt stellen vind ik dat nogal getuigen van zwak ouderschap.

Vriendin van dochter hier tien jaar geleden moest ook steeds haar telefoon inleveren. Die had en oud, stuk exemplaar van iemand geritseld die ze steeds inleverde. Ouders trots dat ze zo'n goede methode hadden en dat ze zo consequent waren. Echt zo sneu dat stel.

happyapple dinsdag 17 september 2024 om 06:48

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
17-09-2024 06:19

Vriendin van dochter hier tien jaar geleden moest ook steeds haar telefoon inleveren. Die had en oud, stuk exemplaar van iemand geritseld die ze steeds inleverde. Ouders trots dat ze zo'n goede methode hadden en dat ze zo consequent waren. Echt zo sneu dat stel.

Haha ik moet hier eigenlijk heel erg om lachen. Slimme puber

Away dinsdag 17 september 2024 om 06:55

Oh ja… klote is dat hè? Die eerste keer afgebekt worden door een puber om praktisch niks. Hoort er helemaal bij, ze gaan zich losmaken en jij bent de meest betrouwende sparringpartner.

Mijn puberella is inmiddels de 16 jaar gepasseerd en ik hoop dat er licht is aan het einde van deze hormonale horror tunnel. Helaas heeft ze te kampen met depressies, dat maakt de weg naar volwassenheid nog wat hobbeliger.

Wat mij “overeind” houd zijn de leuke momenten die er steeds vaker weer zijn. En door naar haar te kijken als volwassene in de groei.

_horizon_ dinsdag 17 september 2024 om 08:03

Lady*Voldemort schreef: ↑
16-09-2024 18:31
Ik heb het wel eens geprobeerd met straffen, omdat een mens nou eenmaal wel eens wat probeert. Het was geen succes, dus ik ben er niet mee verder gegaan. Maar ik geloof nou ook weer niet dat de emotionele connectie tussen mij en de kinderen vreselijk verstoord is door mijn kortdurende pedagogische dwalingen. Erger nog: we kunnen er nu samen hartelijk om lachen

Ik snap dat dit het uiterste is op een hele lange schaal; maar mij heeft het wel echt de band tussen mij en mijn ouders geschaad. Door te straffen ipv het gesprek aan te gaan voelde ik me zo onbegrepen. Terwijl zij dachten dat ze vooral duidelijk waren (bijv 1 minuut te laat, betekent … straf). Ik verloor er mijn respect door richting mijn ouders, had een dubbelleven en vertelde thuis niets dat er toe deed. En op de straffen zelf vond ik allerlei uitwegen. Het heeft me vooral geleerd hoe ik het niet wil doen als ouder

Away dinsdag 17 september 2024 om 08:05

Ik heb heel veel aan de podcast Geweldloos Verzet. Moet je wel passen, ik pik eruit wat zinvol is.

NomenNesci0 dinsdag 17 september 2024 om 09:03

Lila-Linda schreef: ↑
17-09-2024 05:36
Maar dan pak je de telefoon af, omdat er iets mis is met telefoongebruik
Dat is anders dan voor straf de telefoon afnemen omdat iemand brutaal is of zijn bord niet leeg eet ofzo

Ik zal geen telefoon afpakken omdat een bord niet leegkomt. Maar als iemands houding mij (consequent) niet aanstaat, kan het zijn dat ik een periode van reflectie daarop heel prima vind. Over het algemeen vind ik veel op mobieltjes zitten een vlucht uit de werkelijkheid en kan een telefoon inleveren ervoor zorgen dat er weer even terug op aarde gekomen wordt om te ervaren hoe jouw houding en gedrag in de wereld anderen raakt. Het is niet per se mijn manier van opvoeden, omdat ik zelf uberhaupt al behoorlijk streng was waar het op telefoon aankwam. Maar om die continue escape met een telefoon (of voor anderen games) te verzorgen, is niet mijn stijl. Dat zou bij mij dan idd meer onder opvoedaanpak vallen, dat klopt. Hoewel ik me ook wel echt kan heugen dat er hier ook wel eens voor straf de telefoon moest worden ingeleverd, omdat ik nadenktijd heb ingelast. Dat apparaat draagt imo niet bij aan sociaal wenselijk gedrag.

NomenNesci0 dinsdag 17 september 2024 om 09:07

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
17-09-2024 06:19
Maar de vraag is, of dat 'telefoon inleveren' wel zo'n duidelijke grens is. Als dat de enige straf is die je kunt bedenken voor alle mogelijke grenzen die je wilt stellen vind ik dat nogal getuigen van zwak ouderschap.

Dat lijkt me idd nogal karig, omdat een telefoon geen relatie hoeft te hebben met wat er is gebeurd. Dus als enige straf zeker niet. Maar kan wel onderdeel zijn van hoe ik kijk naar je sociaal bewegen binnen je gezin. En vluchten naar je game of telefoon en ondertussen grote bekken geven, zou er bij mij toe kunnen leiden dat ik daarover nieuwe afspraken maak (tijden waarop wel en niet) en als dat niet helpt, jammer dan, dan krijg je wat extra tijd om na te denken wat sociaal wenselijk is. Maar nogmaals, kind en situatie afhankelijk, niet de standaard. Maar om even te illustreren dat er met straf an sich niks mis hoeft te zijn. Ik vind het onzin om te stellen dat straf alleen maar leidt tot geknakte zieltjes, zoals iemand hier een link daarover aanhaalde.

Prikkels dinsdag 17 september 2024 om 09:11

He wat naar voor je TO. Die verandering kan ineens heel hard gaan. Wij konden het ook echt even niet bijbenen in het begin en ik voelde me heel wankel.

Wat mij heel erg geholpen heeft, en soms nog steeds helpt, is erover lezen. Het boek van Kluun Help ik heb een puber vond ik echt leuk, verhelderend en leerzaam om te lezen.

Ik heb hier een topic geopend waar je welkom bent om mee te schrijven: Het grote algemene pubertopic. Daar schrijven geregeld mensen die allemaal in hetzelfde schuitje zitten.

Sterkte, het valt soms niet mee

NomenNesci0 dinsdag 17 september 2024 om 09:12

_horizon_ schreef: ↑
17-09-2024 08:03
Ik snap dat dit het uiterste is op een hele lange schaal; maar mij heeft het wel echt de band tussen mij en mijn ouders geschaad. Door te straffen ipv het gesprek aan te gaan voelde ik me zo onbegrepen. Terwijl zij dachten dat ze vooral duidelijk waren (bijv 1 minuut te laat, betekent … straf). Ik verloor er mijn respect door richting mijn ouders, had een dubbelleven en vertelde thuis niets dat er toe deed. En op de straffen zelf vond ik allerlei uitwegen. Het heeft me vooral geleerd hoe ik het niet wil doen als ouder

Was dat niet vooral doordat ze te STRENG straften? Het schiet idd z'n doel voorbij als de straf totaal niet in verhouding is tot het vergrijp, in de hoop de controle fors terug te pakken. Dat werkt idd vaak niet en kan het vertrouwen schaden, zoals bij jou is gebeurd. Maar naar mijn beleving hebben de meeste kinderen qua reflectie best wel begrip voor hun straf. Mijn kinderen konden achteraf toch vaak wel zeggen dat ze het zelf ook wel snapten.

Actieve topics