Als je kind een puber wordt

Marcella22 maandag 16 september 2024 om 13:54

Mijn kind van bijna 11 is de laatste tijd flink aan het veranderen. Van een lieve, opgewekte kletskous naar een bozig, chagrijnig en stil kind.

Ik kan weinig goed doen en kind verpest regelmatig de sfeer in huis. Ik probeer het luchtig te benaderen en geduldig te zijn, maar dat is niet altijd makkelijk. Vanmorgen kreeg ik weer een hele brutale mond, na eerder geschreeuw om iets onbenulligs. Mijn grens was bereikt en ik heb een flinke straf gegeven. Kind ging naar school zonder me dag te zeggen. Dat was voor het eerst. En ik heb nu al de hele dag een rotgevoel.

Het zal er wel bij horen, maar ik moet er nog aan wennen en het maakt me verdrietig. Ik wil geen afstand tussen ons en ik mis hoe het was.

Ik wilde dit gewoon even van mijn af schrijven. Opbeurende verhalen of tips zijn welkom

Lila-Linda dinsdag 17 september 2024 om 10:15

NomenNesci0 schreef: ↑
17-09-2024 09:03
Ik zal geen telefoon afpakken omdat een bord niet leegkomt. Maar als iemands houding mij (consequent) niet aanstaat, kan het zijn dat ik een periode van reflectie daarop heel prima vind. Over het algemeen vind ik veel op mobieltjes zitten een vlucht uit de werkelijkheid en kan een telefoon inleveren ervoor zorgen dat er weer even terug op aarde gekomen wordt om te ervaren hoe jouw houding en gedrag in de wereld anderen raakt. Het is niet per se mijn manier van opvoeden, omdat ik zelf uberhaupt al behoorlijk streng was waar het op telefoon aankwam. Maar om die continue escape met een telefoon (of voor anderen games) te verzorgen, is niet mijn stijl. Dat zou bij mij dan idd meer onder opvoedaanpak vallen, dat klopt. Hoewel ik me ook wel echt kan heugen dat er hier ook wel eens voor straf de telefoon moest worden ingeleverd, omdat ik nadenktijd heb ingelast. Dat apparaat draagt imo niet bij aan sociaal wenselijk gedrag.

Maar TO pakt gamen af bij grote-mond

Dat werkt niet

NomenNesci0 dinsdag 17 september 2024 om 10:20

Lila-Linda schreef: ↑
17-09-2024 10:15
Maar TO pakt gamen af bij grote-mond

Dat werkt niet

Daar weet je veel te weinig vanaf om dat te kunnen concluderen. Gamen (en vluchten) kan asociaal gedrag versterken. Nadenktijd kan in sommige gevallen prima, je bent veel te kort door de bocht.

NomenNesci0 dinsdag 17 september 2024 om 10:24

Maar goed, to's vraag gaat niet over hoe ze moet straffen. Dus ga erg off topic.
In alle gevallen: lastig to, het kan idd een pittige fase zijn. Het is goed voor jou om zelf ook na te denken over wat jou triggert en hoe je aan de voorkant daarmee wil omgaan. Zodat je niet handelingsverlegen bent, maar al hebt bedacht wat je doet aan jouw kant om de sfeer niet uit de hand te laten lopen. Dat kan zijn zelf even weg te gaan uit de ruimte, kijken of je een grappen arsenaal kunt bedenken om te reageren op lomp gedrag, mantra's in je hoofd te hebben, etc. Maar ook te weten wat voor jou binnen en buiten de grens is. En dat ook communiceren naar je kind.

_horizon_ dinsdag 17 september 2024 om 10:34

NomenNesci0 schreef: ↑
17-09-2024 09:12
Was dat niet vooral doordat ze te STRENG straften? Het schiet idd z'n doel voorbij als de straf totaal niet in verhouding is tot het vergrijp, in de hoop de controle fors terug te pakken. Dat werkt idd vaak niet en kan het vertrouwen schaden, zoals bij jou is gebeurd. Maar naar mijn beleving hebben de meeste kinderen qua reflectie best wel begrip voor hun straf. Mijn kinderen konden achteraf toch vaak wel zeggen dat ze het zelf ook wel snapten.

Nee. Ik kreeg bijvoorbeeld straf bij een grote mond (een paar dagen geen scherm in mijn kamer). Maar wat ze niet wisten was dat ik een grote mond gaf omdat ik net ruzie met mijn vriendinnen had gehad en me daar heel rot over voelde, dat het net uit was met mijn vriendje, etc. Ik wist heus wel dat dat niet de manier was om af te reageren, maar iets met puberbrein etc. Liever had ik dus een arm om me heen, een goed gesprek of juist even rust. En dan was ik daarna uit mezelf sorry gaan zeggen. Mijn ouders zorgden alleen maar voor meer olie op het vuur en dat ik leerde dat ik niet bij hen terecht kon.

“Onwenselijk” gedrag heeft een bron. En ik vind dat het als ouder is je taak is om eerst te onderzoeken wat die bron is ipv te grijpen naar straf. Verder zit er mijn inziens een groot verschil tussen een logische consequentie en straf. Iets vernielen of vies maken betekent dat je het moet schoonmaken of een nieuwe moet kopen. Als je een grote mond tegen iemand hebt / onredelijk bent en ruzie maakt, ga je later opnieuw het gesprek met die persoon aan en geef je je fouten toe. Dat is in mijn ogen geen straf.

_horizon_ wijzigde dit bericht op 17-09-2024 10:38

13.45% gewijzigd

belgali dinsdag 17 september 2024 om 10:34

Ik heb maar 1 kind en hoefde er dus gelukkig maar 1 keer doorheen. Humor en muziek waren hier de helpende handen. En vooral de emoties houden bij wie ze horen en er voor waken dat het niet escaleert door je eigen reacties. Tenslotte zijn wij de volwassenen die voorleven hoe je met emoties dient om te gaan - en dat is iets anders dan actie/reactie. Bij donderwolken bij mijn kind deed ik al eens onverwacht iets extra liefs waardoor de escalerende dynamiek verloren ging. Ik ging er dan van uit dat kind het effe allemaal niet trok en dat ik de makkelijke bliksemafleider was. Wil niet zeggen dat je je alles moet laten welgevallen, maar meestal kan je dat soort gesprekken beter niet in de heat of the moment hebben.

Eerlijk gezegd vond ik het best een leuke fase. Wel eentje waar je af en toe "WTF nu weer?" dacht. Over dat soort dingen kunnen we nu best samen lachen. Dus het komt wel weer goed - neem het gewoon niet te persoonlijk en overdrijf niet met domme straffen. Een consequentie is prima en dat snappen ze heus diep van binnen zelf ook wel.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Charlotta dinsdag 17 september 2024 om 10:38

_horizon_ schreef: ↑
17-09-2024 10:34
Nee. Ik kreeg bijvoorbeeld straf bij een grote mond (een paar dagen geen scherm in mijn kamer). Maar wat ze niet wisten was dat ik een grote mond gaf omdat ik net ruzie met mijn vriendinnen had gehad en me daar heel rot over voelde, dat het net uit was met mijn vriendje, etc. Ik wist heus wel dat dat niet de manier was om af te reageren, maar iets met puberbrein etc. Liever had ik dus een arm om me heen, een goed gesprek of juist even rust. En dan was ik daarna uit mezelf sorry gaan zeggen. Mijn ouders zorgden alleen maar voor meer olie op het vuur en dat ik leerde dat ik niet bij hen terecht kon.

“Onwenselijk” gedrag heeft een bron. En ik vind dat het als ouder is je taak is om eerst te onderzoeken wat die bron is.

Ik vind dit ook. Ik zit midden in de puberfase met 2 kinderen van 14 en 16 en van wat ik om me heen zie zijn het toch echt vaak de kinderen waar het mentaal niet zo goed mee gaat die 'onwenselijk' gedrag vertonen. Heel vaak is er mot in de thuissituatie, stress van school, gedoe met vrienden, etc. Ik geloof dan ook totaal niet in straffen en heb het ook nog nooit gedaan. Natuurlijk spreek ik de kinderen wel aan op hun gedrag maar ik geef geen straf. Tot nu toe komen we met elkaar goed door de puberteit heen op deze manier.

TO: 10 jaar is echt heel jong, zeker voor een jongen. Ik dacht bij het lezen van dit topic ook meteen: wat speelt er bij hem? Ik zou het straffen dus echt even laten voor wat het is, en gaan onderzoeken of er iets aan de hand is.

katrienduck24 dinsdag 17 september 2024 om 11:10

Mijn zoon is ook 10, bijna 11. Geen echte puberteit nog, in elk geval niet lichamelijk, maar wel prepuberteitsgedrag. Volgens mij is 10-11 jaar juist een leeftijd waarop veel kinderen een beetje veranderen, dat zal bij het ene kind wat meer gedoe geven dan bij het andere, denk ik.
Mijn oudste zoon begon overigens op zijn 11e ook lichamelijk al wat te puberen. Hij begon toen al haargroei te krijgen en hij begon harder te groeien. Inmiddels is hij 13 en echt volop in de puberteit. Dus ook bij jongens kan de puberteit echt al wel op die leeftijd beginnen.

NomenNesci0 dinsdag 17 september 2024 om 11:12

Eens, tien jaar lijkt mij ook nog wat aan de jonge kant en ik zou proberen te achterhalen waar gedrag vandaan komt (altijd goed om daarmee te beginnen, ongeacht leeftijd). Lijkt me de meest logische startpositie.

Lila-Linda dinsdag 17 september 2024 om 11:19

NomenNesci0 schreef: ↑
17-09-2024 10:20
Daar weet je veel te weinig vanaf om dat te kunnen concluderen. Gamen (en vluchten) kan asociaal gedrag versterken. Nadenktijd kan in sommige gevallen prima, je bent veel te kort door de bocht.

zoo, nu ga jezelf wel errug Wijd door de bocht, en zeer OT

Plinkie dinsdag 17 september 2024 om 20:14

Geschreeuw om iets onbenulligs? Iets dat voor jou onbenullig is, kan voor puber iets enorms zijn.

Marielle8585 dinsdag 17 september 2024 om 20:45

Had niet verwacht dat iedereen dit kind in kwestie te jong vindt voor de puberteit. Mijn dochter is 9,5 en merk echt al verschil in gedrag. Fysiek zie ik bij haar al echt verandering, maar ook in haar gedrag. Het is verder nog heel goed te handelen hoor, maar merk dat haar reacties opeens heftiger zijn. Sneller verongelijkt en al een beetje tegen de afspraken aan schoppen (moet ik echt al zo vroeg thuis zijn?). En ook een grote mond is geregeld aanwezig.

Marcella22 woensdag 18 september 2024 om 11:18

Bedankt voor degenen die tips of ervaringen gedeeld hebben. Daar heb ik wat aan.

Het straffen wordt wel heel erg uitvergroot en ook de hele discussie daarover draagt niet bij voor mij. Zoals ik al aangaf, geef ik zelfden straf. En het is dus ook zeker niet zo dat bij iedere brutale mond, de mobiel wordt afgepakt. Teveel foute aannames hier.
Maar als we op het punt staan om naar school te vertrekken en kind gaat door het lint omdat ik geen tijd heb om de gymtas boven te halen (ik had eerder gezegd dat ik hem mee zou nemen, maar hoefde toch niet meer naar boven en was druk met andere dingen), dan houdt het op een gegeven moment wel op. Ik wil niet dat de buren last hebben van geschreeuw op een vroege maandagochtend en het is ook niet leuk voor het andere kind. Als ik dan een paar keer rustig uitgelegd heb, waarom kind zelf de gymtas even moet halen, en de tijd begint te dringen en er verandert niets; tja dan houdt het wel een beetje op. Ze moeten ook leren dat de wereld niet op ieder moment om hen draait.

Maar goed, ik voelde me rot om de hele situatie toen ik dit topic opende. Gelukkig hebben we nog wel kletsmomentjes voor het slapengaan. Wellicht moeilijk om aan te nemen, maar ik weet toch wel zeker dat er niets ernstigs aan de hand is. Hooguit was kind maandagochtend extra prikkelbaar, omdat het een geweldig, maar vermoeiend weekend achter de rug had met een vereniging.

Lila-Linda woensdag 18 september 2024 om 11:28

Marcella22 schreef: ↑
18-09-2024 11:18

Maar als we op het punt staan om naar school te vertrekken en kind gaat door het lint omdat ik geen tijd heb om de gymtas boven te halen (ik had eerder gezegd dat ik hem mee zou nemen, maar hoefde toch niet meer naar boven en was druk met andere dingen), dan houdt het op een gegeven moment wel op. Ik wil niet dat de buren last hebben van geschreeuw op een vroege maandagochtend en het is ook niet leuk voor het andere kind. Als ik dan een paar keer rustig uitgelegd heb, waarom kind zelf de gymtas even moet halen, en de tijd begint te dringen en er verandert niets; tja dan houdt het wel een beetje op. Ze moeten ook leren dat de wereld niet op ieder moment om hen draait.

maar als jij belooft de tas te halen, waarom doe je dat dan niet?
Ik snap kinds frustratie wel
En mag kind ook zijn beloftes niet nakomen??

Charlotta woensdag 18 september 2024 om 11:35

Lila-Linda schreef: ↑
18-09-2024 11:28
maar als jij belooft de tas te halen, waarom doe je dat dan niet?
Ik snap kinds frustratie wel
En mag kind ook zijn beloftes niet nakomen??

Misschien was moeder gewoon druk met andere dingen en dan is dit nu niet bepaald een enorme belofte die niet nagekomen wordt, maar gewoon een klein dingetje dat kind even zelf op moet lossen. Gefrustreerd zijn is 1 ding, maar de boel bij elkaar schreeuwen omdat je je zin niet krijgt is toch echt wat anders. Je mag een kind best leren dat dat geen normaal gedrag is, hoe 'vervelend' het ook is dat hij even zelf naar boven moet lopen.

Marcella22 woensdag 18 september 2024 om 11:38

Lila-Linda schreef: ↑
18-09-2024 11:28
maar als jij belooft de tas te halen, waarom doe je dat dan niet?
Ik snap kinds frustratie wel
En mag kind ook zijn beloftes niet nakomen??

Belofte is wel een heel groot woord voor zoiets. Kind is in principe zelf verantwoordelijk voor de tas. Het liep gewoon anders. 's Ochtends doen we gewoon met z'n allen ons best om zo gauw mogelijk de deur uit te kunnen. Ik was de schooltassen nog aan het vullen en kind was al klaar. Dus ja. Maar eigenlijk heb ik niet zo'n zin meer om die situatie verder toe te lichten of er dieper op in te gaan.

Cherimoya woensdag 18 september 2024 om 16:58

Marielle8585 schreef: ↑
17-09-2024 20:45
Had niet verwacht dat iedereen dit kind in kwestie te jong vindt voor de puberteit. Mijn dochter is 9,5 en merk echt al verschil in gedrag. Fysiek zie ik bij haar al echt verandering, maar ook in haar gedrag. Het is verder nog heel goed te handelen hoor, maar merk dat haar reacties opeens heftiger zijn. Sneller verongelijkt en al een beetje tegen de afspraken aan schoppen (moet ik echt al zo vroeg thuis zijn?). En ook een grote mond is geregeld aanwezig.

Bij ons begon het bij de oudsten ook op deze leeftijd, en ook zoals je omschrijft, maar echt meer dan de pre-puberfase was het nog niet. Pas vanaf de jaren erna werd het echt pubertijd en toen dacht ik met weemoed terug aan de pre-puberfase waarin er nog een normaal gesprek mogelijk was.

Nee grapje, we kunnen nog steeds goed praten en het valt echt wel mee

NomenNesci0 donderdag 19 september 2024 om 19:58

Lila-Linda schreef: ↑
18-09-2024 11:28
maar als jij belooft de tas te halen, waarom doe je dat dan niet?
Ik snap kinds frustratie wel
En mag kind ook zijn beloftes niet nakomen??

Die is gek. Een tas, geen beloofde puppy of verjaardagsfeestje dat moet worden afgezegd. Kan eens gebeuren toch? De wereld bestaat uit dingen die een beetje kunnen schuiven, daar moet je mee leren omgaan. Ja, zonder schreeuwen. Dan loop je zelf die trap even op. Tis ten slotte je eigen tas.

Mijn man vraag ik ook wel eens of hij iets voor mij mee wil nemen uit de winkel. Ga ik toch ook niet tegen schreeuwen dat ik het nu goddomme zelf moet gaan halen als hij dat per ongeluk vergeet of het kwam net niet uit?!

Echt, bijzondere denkwijze heb je Lilalinda.

Actieve topics