Kinderen
alle pijlers
Baby gilt heel veel, wat te doen?
vrijdag 2 november 2007 om 22:18
Heeft iemand een oplossing voor een gillende baby?
Onze dochter ging met 3 a 4 maanden haar stem uittesten en ging lekker gillen. Toen vonden we het nog grappig omdat ze haar stem leerde gebruiken en we dachten dat het maar een korte periode zou zijn.
Ondertussen is ze 10 maanden en is het alleen nog maar erger geworden. Ze gaat eigenlijk van de ene gil over in de andere, het is bijna nooit een paar minuten stil. Ook tijdens het eten en spelen wordt er druk gegilt, geschreeuwt of gebrult.
Of ze nou lol heeft of iets niet leuk vindt, om alles moet gegilt worden.
Op de kinderopvang laten ze ook wel af en toe merken dat ze er soms helemaal gek van worden. Aan tafel zetten ze haar wel eens met kinderstoel en al achterstevoren.
Ik kan er zelf nog wel redelijk mee omgaan al is het soms wel moeilijk maar manlief kan er echt niet tegen. Hij is de rest van de dag chagerijnig als hij een uurtje bij haar is geweest.
Nu heb ik altijd begrepen dat je negatief het beste kunt negeren en dat doen we dan ook al maanden maar omdat het alleen maar erger wordt vindt manlief dat we nu maar wat strenger moeten zijn en duidelijk maken dat het niet mag.
Ik vraag me af of dit een goed idee is en hoe we dat dan aan moeten pakken.
Heeft iemand hier ervaring mee, is het een periode of moeten we er wat tegen doen, en wat dan?
Onze dochter ging met 3 a 4 maanden haar stem uittesten en ging lekker gillen. Toen vonden we het nog grappig omdat ze haar stem leerde gebruiken en we dachten dat het maar een korte periode zou zijn.
Ondertussen is ze 10 maanden en is het alleen nog maar erger geworden. Ze gaat eigenlijk van de ene gil over in de andere, het is bijna nooit een paar minuten stil. Ook tijdens het eten en spelen wordt er druk gegilt, geschreeuwt of gebrult.
Of ze nou lol heeft of iets niet leuk vindt, om alles moet gegilt worden.
Op de kinderopvang laten ze ook wel af en toe merken dat ze er soms helemaal gek van worden. Aan tafel zetten ze haar wel eens met kinderstoel en al achterstevoren.
Ik kan er zelf nog wel redelijk mee omgaan al is het soms wel moeilijk maar manlief kan er echt niet tegen. Hij is de rest van de dag chagerijnig als hij een uurtje bij haar is geweest.
Nu heb ik altijd begrepen dat je negatief het beste kunt negeren en dat doen we dan ook al maanden maar omdat het alleen maar erger wordt vindt manlief dat we nu maar wat strenger moeten zijn en duidelijk maken dat het niet mag.
Ik vraag me af of dit een goed idee is en hoe we dat dan aan moeten pakken.
Heeft iemand hier ervaring mee, is het een periode of moeten we er wat tegen doen, en wat dan?
vrijdag 2 november 2007 om 22:25
vrijdag 2 november 2007 om 22:43
hee hier ook een giller van 10 maanden. Niet zoveel als jouw dochter maar toch ook wel behoorlijk. In de supermarkt heeft hij al een paar keer iemand een rolberoerte bezorgd.
Ja die tip van mamzelle werkt hier ook best wel goed. Gaan fluisteren. En soms gewoon even rustiger spelen oid. Maar fluisteren werkt het beste.
Ja die tip van mamzelle werkt hier ook best wel goed. Gaan fluisteren. En soms gewoon even rustiger spelen oid. Maar fluisteren werkt het beste.
vrijdag 2 november 2007 om 22:56
In de supermarkt of kinderwagen is ze dan weer heel rustig. Als er maar afleiding is.
Dat fluisteren kan ik wel proberen. Zou ze dan niet teveel aandacht krijgen door haar gegil?
Aan tafel kom het trouwens doordat ze ongeduldig is. Ik ga dan stoicijns door met rustig haar boterham smeren want ze moet ook wel leren om een beetje geduld te hebben.
Dat fluisteren kan ik wel proberen. Zou ze dan niet teveel aandacht krijgen door haar gegil?
Aan tafel kom het trouwens doordat ze ongeduldig is. Ik ga dan stoicijns door met rustig haar boterham smeren want ze moet ook wel leren om een beetje geduld te hebben.
vrijdag 2 november 2007 om 22:58
haha, ik zie het al helemaal voor me. Dat doet mijn dochter juist bij andere kinderen. Een tijdje geleden waren we op een verjaardag waar ook een jongetje van 2 was. Tijdens het spelen gilde ze plotseling waardoor dat jochie bijna een meter de lucht in vloog en in paniek achter zijn vader kroop. Daar is hij de rest van de verjaardag niet meer achter vandaan gekomen
.
vrijdag 2 november 2007 om 23:23
haha. Tja wij hadden een ontmoeting met andere moeders hier van het forum en de dochter van Nurse (zat in de kinderstoel naast mijn zoon) heeft ook een zware middag gehad.
Ik weet niet of je door fluisteren teveel aandacht geeft. Ik denk eerder dat je op die manier laat zien dat ze niet altijd hoeft te gillen
Ik weet niet of je door fluisteren teveel aandacht geeft. Ik denk eerder dat je op die manier laat zien dat ze niet altijd hoeft te gillen
vrijdag 2 november 2007 om 23:33
Heb je het consultatiebureau gevraagd wat de mogelijkheden zijn? Misschien wat oegfeningen van een logopedist.. Sommige kinderen gebruiken hun stem (al heel jong) verkeerd. Mijn zoontje praatte bv. vaak te hard en te hoog, geluid kwam er met nogal wat druk uit. Veel kinderen doen dit wanneer ze opgewonden zijn. We oefenden veel laag en zacht praten.
zaterdag 3 november 2007 om 10:56
haha Oef, al die arme zielige kindjes die naar de onze moeten luisteren 
Het consultatiebureau kan ik binnenkort ook nog wel even om advies vragen.
Ik heb niet het idee dat het praten problemen geeft want de klanken die ze maakt zijn heel beheerst en met normaal volume. Fluisteren doet ze ook af en toe dus ze kan het wel maar ze gilt gewoon het liefst.
Het consultatiebureau kan ik binnenkort ook nog wel even om advies vragen.
Ik heb niet het idee dat het praten problemen geeft want de klanken die ze maakt zijn heel beheerst en met normaal volume. Fluisteren doet ze ook af en toe dus ze kan het wel maar ze gilt gewoon het liefst.
zaterdag 3 november 2007 om 11:08
Als gillen een vorm van communicatie is -ik wil nú een boterham- geef je geen aandacht aan het gillen als je met haar gaat fluisteren, of überhaupt praten, maar ben je bezig met communiceren -meid, je boterham komt er zo aan, maar ik ben hem nog even aan het smeren, en er moet nog pindakaas op, pindakaas, toch? blablabla-
Heb je geen zin in zulke grote verhalen, dan helpt het haar wel dat je haar zegt dat je nu even bezig bent en niet praat, en dat ze niet zo hard moet gillen, záchtjes 'praten', en weer sssst.
Als lief niet lukt zou ik het ook wel met streng proberen, maar dan moet je ook opletten hoe je dat streng vormgeeft. Pak haar stevig bij een armpje, kijk haar Heel Streng aan, en zeg met een lage stem 'ik wil dat je nú zachtjes gaat praten, ssst'. Of zo iets.
Zelf hard praten zou haar het idee kunnen geven dat dat normaal is als je je zin niet krijgt.
Heb je geen zin in zulke grote verhalen, dan helpt het haar wel dat je haar zegt dat je nu even bezig bent en niet praat, en dat ze niet zo hard moet gillen, záchtjes 'praten', en weer sssst.
Als lief niet lukt zou ik het ook wel met streng proberen, maar dan moet je ook opletten hoe je dat streng vormgeeft. Pak haar stevig bij een armpje, kijk haar Heel Streng aan, en zeg met een lage stem 'ik wil dat je nú zachtjes gaat praten, ssst'. Of zo iets.
Zelf hard praten zou haar het idee kunnen geven dat dat normaal is als je je zin niet krijgt.
zaterdag 3 november 2007 om 13:48
Bedankt Mamzelle voor de tips. Een aantal dingen doe ik al, bijvoorbeeld uitleggen dat ik haar boterham nog aan het smeren ben en dan gewoon gezellig dus zonder boos of gefrustreerd te zijn.
Maar dat je dus wel af en toe streng mag zijn zonder zelf hard te gaan praten is een goeie tip.
Dat ssst en zachtjes praten heb ik vanmorgen al wel geprobeerd maar ze is vaak zo aan het gillen dat ze het niet hoord en er niet op let, je moet dan echt haar aandacht trekken. Maar we houden het gewoon een tijdje vol.
[/fgcolor]
Maar dat je dus wel af en toe streng mag zijn zonder zelf hard te gaan praten is een goeie tip.
Dat ssst en zachtjes praten heb ik vanmorgen al wel geprobeerd maar ze is vaak zo aan het gillen dat ze het niet hoord en er niet op let, je moet dan echt haar aandacht trekken. Maar we houden het gewoon een tijdje vol.
[/fgcolor]
zondag 4 november 2007 om 20:29
In mijn familie was ook een kindje dat veel gilde, sowieso ook veel huilde 's nachts, ze hebben haar, nadat bleek dat ze niets mankeerde, toen een week lang nachtenlang laten huilen, toen ging het beter (ze was toen 8 maanden). Het gillen bleef, achteraf is het waarschijnlijk geweest dat ze wel wilde praten, maar het nog niet kon en daardoor gefrustreerd raakte, omdat ze niet goed duidelijk kon maken wat ze wilde. Bij alles wat er werd ondernomen was het huilen en gillen, echt niet leuk, maar haar moeder heeft stug volgehouden met negeren, want niets hielp verder. Wel een drama telkens op de fiets, in de auto, in de supermarkt, lijkt me heel moeilijk. Het gaat nu een stuk beter, ze is nu 2 en sinds haar eerste woordjes, vanaf dat ze ongeveer anderhalf was, gaat het telkens iets beter. Ze is nu vaak ook rustiger waardoor je haar dingen beter kan uitleggen, want in zo'n gilbui lukt dat inderdaad moeilijk.
Echt tips heb ik dus niet, behalve volhouden, consequent blijven en hopen dat het dan minder wordt. Ik heb het dus van dichtbij gezien en het lijkt me heel moeilijk, ik werd er zelf soms al gek van, laat staan als je er constant mee zit. Moeilijk om van de 'goede' momenten dan wel te genieten, maar dat moet je echt wel proberen, dat maakt het misschien wat minder moeilijk.
groetjes,
Snoopy
Echt tips heb ik dus niet, behalve volhouden, consequent blijven en hopen dat het dan minder wordt. Ik heb het dus van dichtbij gezien en het lijkt me heel moeilijk, ik werd er zelf soms al gek van, laat staan als je er constant mee zit. Moeilijk om van de 'goede' momenten dan wel te genieten, maar dat moet je echt wel proberen, dat maakt het misschien wat minder moeilijk.
groetjes,
Snoopy
zondag 4 november 2007 om 20:40
snoopy, dank je wel voor je reactie. Met anderen erbij is ze gelukkig meestal niet aan het gillen, ook in de supermarkt en zowiezo buiten huis is ze heel rustig.
Iedereen heeft het er altijd over dat wij zo'n makkelijk kind hebben.
Huilen heeft ze bijna nooit gedaan, het is bij haar gillen of niks. Ik heb ook wel het idee dat het uit frustratie is omdat ze nog niet kan zeggen wat ze wel of niet wil.
Ik geniet trouwens volop van de goede momenten, ik ben echt gek op mijn meisje. Het is nu alleen lastig omdat manlief er wel problemen mee heeft en we dus met een soort opvoedingsconflict zitten omdat hij er iets tegen wil doen.
Het sssst zeggen en fluisteren heb ik vandaag ook stug volgehouden en ze kijkt al wel heel verbaasd als ik dat doe dus ze heeft er nu in ieder geval aandacht voor.
Iedereen heeft het er altijd over dat wij zo'n makkelijk kind hebben.
Huilen heeft ze bijna nooit gedaan, het is bij haar gillen of niks. Ik heb ook wel het idee dat het uit frustratie is omdat ze nog niet kan zeggen wat ze wel of niet wil.
Ik geniet trouwens volop van de goede momenten, ik ben echt gek op mijn meisje. Het is nu alleen lastig omdat manlief er wel problemen mee heeft en we dus met een soort opvoedingsconflict zitten omdat hij er iets tegen wil doen.
Het sssst zeggen en fluisteren heb ik vandaag ook stug volgehouden en ze kijkt al wel heel verbaasd als ik dat doe dus ze heeft er nu in ieder geval aandacht voor.
zondag 4 november 2007 om 20:58
Ik vind het heel herkenbaar dat jij ook het idee hebt dat het komt uit frustratie door het nog niet kunnen praten. Het meisje waar ik het over had, is sowieso een pittige tante, niemand die ooit heeft durven zeggen dat ze makkelijk is Zelfs nu niet, terwijl ze inderdaad nog wel haar kuren kan hebben, maar over het algemeen juist heel lief is. Maar als je de voorgeschiedenis niet kent kan ik me voorstellen dat mensen haar soms wel een draakje vinden
Kan me voorstellen dat het nu vooral lastig is omdat jij en je man er misschien een beetje anders over denken. Je man zal misschien wel denken dat ze zo zal blijven als jullie niet strenger optreden, dat het alleen maar erger wordt, dat idee dat ik bij het meisje waar ik het over had ook, maar dat is dus niet zo, soms zit een kind een beetje met zichzelf in de knoop en moet daar zelf dan uit komen, jammer dat het alleen zo lang kan duren soms... Ik denk eerlijk gezegd dus dat je er doorheen moet en proberen in de tussentijd consequent te blijven en niet teveel uitproberen, dat kan volgens mij ook averechts werken. Dus volhouden hoe je nu doet, volgens mij doen jullie het best goed! Over een maandje misschien weer eens wat anders proberen als jullie denken dat dat misschien kan helpen.
groetjes,
Snoopy
Zelfs nu niet, terwijl ze inderdaad nog wel haar kuren kan hebben, maar over het algemeen juist heel lief is. Maar als je de voorgeschiedenis niet kent kan ik me voorstellen dat mensen haar soms wel een draakje vinden Kan me voorstellen dat het nu vooral lastig is omdat jij en je man er misschien een beetje anders over denken. Je man zal misschien wel denken dat ze zo zal blijven als jullie niet strenger optreden, dat het alleen maar erger wordt, dat idee dat ik bij het meisje waar ik het over had ook, maar dat is dus niet zo, soms zit een kind een beetje met zichzelf in de knoop en moet daar zelf dan uit komen, jammer dat het alleen zo lang kan duren soms... Ik denk eerlijk gezegd dus dat je er doorheen moet en proberen in de tussentijd consequent te blijven en niet teveel uitproberen, dat kan volgens mij ook averechts werken. Dus volhouden hoe je nu doet, volgens mij doen jullie het best goed! Over een maandje misschien weer eens wat anders proberen als jullie denken dat dat misschien kan helpen.
groetjes,
Snoopy
zondag 4 november 2007 om 21:23
Pebbles, er is een of ander boek (en cursus) waar je met gebaren leert communiceren met je kindje. En zij met jou. Dus ondanks dat ze dan niet kan praten, kan ze wel dingen duidelijk maken. Mss iets voor jullie?
Verder denk ik idd dat je veel moet fluisteren en sssttt zeggen. Zelf het goede voorbeeld geven.
Ella snapt zelf wat "nee" betekent, als ik nee zeg omdat ze iets niet mag, gaat ze ook nee schudden (en neeneeneeneenee zeggen) en meestal stopt ze er dan mee (ik heb het hier niet over gillen, maar over alles wat ze overal uit en onder en in wil trekken, duwen, stoppen).
Dus ik denk dat Floor ook kan leren dat ze moet fluisteren of zachter praten (gebaar wat me te binnen schiet is wijsvinger voor je lippen en dan ssssttt)
Succes !
Verder denk ik idd dat je veel moet fluisteren en sssttt zeggen. Zelf het goede voorbeeld geven.
Ella snapt zelf wat "nee" betekent, als ik nee zeg omdat ze iets niet mag, gaat ze ook nee schudden (en neeneeneeneenee zeggen) en meestal stopt ze er dan mee (ik heb het hier niet over gillen, maar over alles wat ze overal uit en onder en in wil trekken, duwen, stoppen).
Dus ik denk dat Floor ook kan leren dat ze moet fluisteren of zachter praten (gebaar wat me te binnen schiet is wijsvinger voor je lippen en dan ssssttt)
Succes !
