Babygebaren.

Ik ken de logopedist en die raadt het heel sterk af. Kinderen worden erdoor niet gedwongen zich uit te drukken in woorden en lopen hierdoor dus een achterstand op in hun spraakontwikkeling.

Verder weet mijn 4-jarige ook nog niet altijd om te gaan met zijn frustraties. Dat is echt een heel lang proces. Woordjes als drinken, moe, au, etc. hebben ze ook vrij snel door als ze eenmaal begonnen zijn met praten (of voor jou verstaanbare varianten op die woorden in ieder geval), zeker als het frustratie oplevert zich niet uit te kunnen drukken.

Oh ja, -wachten- gebruiken we ook nog, buiten handig.

Bloemenzee schreef: ↑

27-08-2020 22:22

Ik ken de logopedist en die raadt het heel sterk af. Kinderen worden erdoor niet gedwongen zich uit te drukken in woorden en lopen hierdoor dus een achterstand op in hun spraakontwikkeling.

Er zijn ook logopedisten die het heel erg aanraden, als het je leuk lijkt moet je t lekker doen

Wij hebben het gedaan en onze kinderen waren vlotte praters. Met 1,5 jaar kenden ze ongeveer 50 gebaren, waarvan ze er 5 konden zeggen. Het is fysiek nu eenmaal pas later mogelijk om de juiste klanken te produceren.
Mijn ervaring is dat je de communicatie met je kind zich al vroeg verdiept. Het wordt sneller twee-richtingsverkeer. Kind kon ons vertellen dat hij buiten een vogel had gezien, dat hij een boekje wilde lezen of een schone luier wilde. Natuurlijk waren we daar zonder gebaren ook achter gekomen, voor ons werkte dit heel fijn.
Aan het begin vraag je je wel af wat je aan her doen bent, je begint zelf vanaf een maand of 7 a 8 met 2 of 3 gebaren en tegen dat je kind een maand of 10 a 12 is, krijg je vaak pas een gebaar terug. Als ze doorhebben dat jij de gebaren begrijpt, gaat het snel. Soms met 5 gebaren per dag erbij.
De dvd's van Lotte en Max zijn heel handig, vanaf dat je kind ongeveer een jaar oud is.
En veel geduld en herhalen, herhalen, herhalen. Wij hadden gezien hoe het werkte bij kennissen in Amerika, waar toen iedereen gebaarde met zijn kind. Dat motiveerde.

Wij hebben het gedaan bij onze 3 kinderen en ik ben positief! We deden het niet super intensief, ik denk dat we uiteindelijk zo’n 20-30 woorden gebaarden en dat langzaam opgebouwd. We hebben de Lotte en Max dvd’s gebruikt en die vonden de kinderen van 1 jaar tot in de kleutertijd ontzettend leuk ook om naar te kijken.

Gebaren is een mooie aanvulling op en ondersteuning bij praten, net als dat je je kind leert om te zwaaien en wijzen. Dat het negatief zou zijn is onzinnig, het heeft juist positieve effecten op de taalontwikkeling! Uiteraard praat je wel nog gewoon met je kind, je ondersteunt je gesproken tekst alleen met (een paar) gebaren, zodat je kind beter snapt wat je bedoelt met een woord en jij je kind eerder snapt en het correcte woord kunt zeggen.

Een voorbeeld is dat je ‘dag!’ zegt en daarbij zwaait en je kind ‘dah!’ zegt en ook zwaait. Dat doet elke ouder. Alleen doe je dat dan ook bij bijv. drinken: je zegt drinken en doet tegelijk met je hand alsof je uit een glas drinkt. Als je kind dan een keer onderweg ‘dihhuh! dihhuh!’ zegt (of iets wat er nog minder op lijkt) en het drinkgebaar maakt, dan snap je het eerder en zeg je: ‘oh, wil je drinken?’. Uit ervaring weet ik dat dat frustratie scheelt en dat onze kinderen de woorden die we gebaarden juist eerder konden zeggen dan de woorden die we niet gebaarden.

Ik vind het vooral ideaal voor de dreumesfase waarin je kind nog niet goed verstaanbaar praat, in de babyfase zag ik nog weinig resultaat. Leuk en handig was het dat onze kinderen woorden konden gebaren als ‘klaar’ (als ze niet meer eten wilden), ‘meer’ (als ze juist wel meer eten wilden), ‘poep’ (altijd handig om dat snel te weten), ‘muziek’ (vooral voor henzelf fijn om duidelijk te kunnen maken dat ze wilden dat je een liedje zong) en ‘slapen’ (erg prettig om niet te hoeven gokken of gebrul betekent dat ze honger hebben, ‘moe’ zijn op nog iets heel anders). Andersom werkt het denk ik ook, dat je kind jou eerder begrijpt als je iets zowel zegt als gebaart. Je maakt het dan naast auditief ook visueel en dat versterkt elkaar.

Verwacht er geen wonderen van (maar dat die je volgens mij ook niet), maar doe het gewoon met plezier en kijk wat het oplevert! Succes!

PS Ik ben ook geen geitewollensokkentype, dus dat je alleen zou gebaren als je tot een bepaalde subcultuur behoort is nonsens. Blijkbaar voelen sommige mensen hier je idee als een aanval op hun manier van opvoeden, dat zegt meer over hen dan over jou.

Ik ken twee Amerikaanse gezinnen die dit doen. Het is wel erg schattig om te zien hoe zo’n kleintje dan feitelijk om z’n volgende hapje vraagt! Het idee is inderdaad dat het kind zonder huilen of gillen kan aangeven wat het wil.

De kinderen waarbij ik dit heb gezien (3 uit 2 verschillende gezinnen) zijn inderdaad heel rustig, maar misschien is dat gewoon hun karakter. De ouders uit deze voorbeelden zijn dat ook.

Ze leren ook al vanaf heel jong de “please” en “thank you” gebaren. Maar dat is voor Amerikanen ook ontzettend belangrijk. Dus dan vraagt zo’n kind om “more” met het gebaar en vanaf een bepaald moment voegen ze dan de please en thank you gebaren aan het repertoire toe.

Er is niet zoveel op tegen. Dat gebaren taal ondersteunen is wel degelijk bewezen. De nieuwe spellingmethode Staal heeft bij elke regel een gebaar juist omdat het beter beklijft.

Mijn schoonzus is logopedist en heeft dit met haar kinderen gedaan, superleuk. En nee neemt niet alle frustraties weg maar was vooral voor m’n neefje heel fijn. Dat kind dacht altijd al 3 stappen verder dan z’n lijf.

Ik was er zelf te lui voor
Dus TO He kunt altijd een paar gebaren aanleren en kijken of het bevalt. Komt geen broekpak aan te pas hoor.

Ik denk dat enige frustratie voor een kind juist heel goed is. Vaak is dat de drijfveer om iets nieuws te gaan leren! Wanneer een kind de noodzaak niet ziet, zal hij m.i. minder snel iets nieuws (zoals praten) oppakken, waarom zou hij als je hem toch al begrijpt?
Waarmee ik niet zeg dat gebaren leuk kunnen zijn en erg ondersteunend kunnen zijn voor kinderen met een wat lastigere spraakontwikkeling. Ik denk alleen niet dat je het moet gaan inzetten ter voorbereiding op verbale communicatie bij normaal ontwikkelende kinderen.

Ik heb een kleinzoon van een jaar en ik begrijp hem donders goed zónder gebarentaal. Dat kind heeft 100 gezichtsuitdrukkingen en toonhoogtes

Ik heb het zelf niet gedaan. Bij mijn jongste bestond het wel, maar ik had er niet zo'n zin in (en dit soort dingen moet je vooral doen omdat je het zelf leuk vindt). Nu had ik ook kinderen, die al heel vroeg goed duidelijk konden maken wat ze wilden en die vroeg goed konden praten, dus de toegevoegde waarde was ook niet zo groot.
Bij een kind waar de spraak wat minder goed op gang komt, kan ik mij er wel iets bij voorstellen.

Merl0t schreef: ↑

27-08-2020 22:22

Hier wel gedaan. Paar basisgebaren zoals meer, genoeg, eten, drinken, spelen, klaar, slapen, luier, stop.
Die zijn ook veel gebruikt en nu af en toe op afstand gebruik ik ze. Bijvoorbeeld als hij in de verte is, dan gebaar ik stop en reageert hij. En zelf gebaarde hij slapen of luier en dan liep hij naar de deur van de gang. Met 18 maanden kon hij dat ook zeggen met woorden trouwens.

Ach ja, ik had de tijd, vond het leuk en kind ook. Niks meer of minder dan dat.

Eigenlijk precies wat Merl0t zegt, met als enige verschil dat mijn dreumes van 18 maanden de meeste woorden niet zegt, maar wel gebaart. Ik ben er dus wel blij mee!

Bij ons gebruikt de opvang het ook (zeggen ze, ik zie het verder niet echt) en klinkt vanaf 6 maanden wel leuk,maar duurde dat hier tot na een jaar voor ik wat zag.

herfstappeltaart schreef: ↑

28-08-2020 06:48

Ik heb een kleinzoon van een jaar en ik begrijp hem donders goed zónder gebarentaal. Dat kind heeft 100 gezichtsuitdrukkingen en toonhoogtes

Het idee is juist dat het kind bewust “zegt” of vraagt wat het wil.

Dharma123 schreef: ↑

27-08-2020 22:33

Mijn ervaring is dat je de communicatie met je kind zich al vroeg verdiept. Het wordt sneller twee-richtingsverkeer.

Mijn ervaring ook. Wij gebaren nu met onze jongste van anderhalf, hiervoor ook met haar grote zus. Jongste zegt ook wat woordjes, maar kan met gebaren veel meer duidelijk maken. Ze kan vragen waar iets/iemand is, meepraten over het weer door bijvoorbeeld wind, regen en zon te gebaren, bij het voorlezen vertellen dat ze dieren ziet die ze nog niet kan uitspreken (pinguïn, schildpad)... Ik denk niet dat we anders nu al zulke 'gesprekken' met haar zouden kunnen voeren. Is dat essentieel? Waarschijnlijk niet, maar het is wel heel erg leuk.

Ik denk dat je door de gebaren beter doorkrijgt wat je kind eigenlijk allemaal al begrijpt. Hier ook regelmatig de vraag gekregen waarom we het deden, ze zijn toch niet doof/gehandicapt etc. Vaak waren mensen positief verrast als ze het dan in de praktijk zagen.

Dharma123 schreef: ↑

27-08-2020 22:33

Aan het begin vraag je je wel af wat je aan her doen bent, je begint zelf vanaf een maand of 7 a 8 met 2 of 3 gebaren en tegen dat je kind een maand of 10 a 12 is, krijg je vaak pas een gebaar terug. Als ze doorhebben dat jij de gebaren begrijpt, gaat het snel. Soms met 5 gebaren per dag erbij.
De dvd's van Lotte en Max zijn heel handig, vanaf dat je kind ongeveer een jaar oud is.

Hier ook mee eens, je moet wat geduld hebben en je er een beetje in verdiepen, maar dat is het wat mij betreft zeker waard. Veel plezier als je het gaat doen!

Hier ook een hele positieve ervaring. Het was gewoon voor de leuk, maar zoon pakte het supersnel op (1x filmpje kijken en meteen nadoen) en vond het heel erg leuk dus toen gingen we er mee door. Zo tussen de 11 maanden en 18 maanden was het ook ontzettend handig om wat nuttige gebaren te hebben.

Verder is onderzocht dat gebaren juist goed is voor de taalontwikkeling. Daarom deden wij het niet en of het door de gebaren komt weet ik natuurlijk ook niet maar mijn zoon loopt inderdaad behoorlijk voor qua taalontwikkeling. Na 18 maanden praatte hij in zinnen en is het gebaren ook gewoon op een natuurlijke manier weer afgenomen want niet meer nodig.

Oh ja, op de opvang vonden ze het ook heel leuk en nuttig en deden ze gewoon mee met mijn zoon. Als volwassene heb je immers in 2 minuten de belangrijkste gebaren wel door dus dat deden de leidsters graag

Positivevibes schreef: ↑

28-08-2020 13:40

Hier ook een hele positieve ervaring. Het was gewoon voor de leuk, maar zoon pakte het supersnel op (1x filmpje kijken en meteen nadoen) en vond het heel erg leuk dus toen gingen we er mee door. Zo tussen de 11 maanden en 18 maanden was het ook ontzettend handig om wat nuttige gebaren te hebben.

Verder is onderzocht dat gebaren juist goed is voor de taalontwikkeling. Daarom deden wij het niet en of het door de gebaren komt weet ik natuurlijk ook niet maar mijn zoon loopt inderdaad behoorlijk voor qua taalontwikkeling. Na 18 maanden praatte hij in zinnen en is het gebaren ook gewoon op een natuurlijke manier weer afgenomen want niet meer nodig.

Ik weet ook niet of het 1+1 is, maar mijn zoon loopt ook voor in zijn taalontwikkeling. Hij praat in zinnen, kent de kleuren, telt tot 10 en vervoegt werkwoorden. Hij wordt over 2 maanden twee.

Maar ja, misschien had hij dat zonder gebaren ook wel gedaan.
Misschien dat een talig kind de gebaren ook leuker vindt? Dat de interesse aansluit zeg maar.

Merl0t schreef: ↑

28-08-2020 15:51

Ik weet ook niet of het 1+1 is, maar mijn zoon loopt ook voor in zijn taalontwikkeling. Hij praat in zinnen, kent de kleuren, telt tot 10 en vervoegt werkwoorden. Hij wordt over 2 maanden twee.

Maar ja, misschien had hij dat zonder gebaren ook wel gedaan.
Misschien dat een talig kind de gebaren ook leuker vindt? Dat de interesse aansluit zeg maar.

Wa grappig en herkenbaar! Mijn zoontje is een maandje ouder dan de jouwe en kan inderdaad ook alle kleuren, tellen, het hele alfabet lezen en aanwijzen en werkwoorden vervoegen.

En precies wat je zegt, het is natuurlijk een beetje een kip-ei verhaal maar verkeerd lijkt het me in ieder geval niet. Juist ook als je een kind blijkt te hebben wat rustiger aan doet qua taal zijn die gebaren extra handig.

Suykerspin schreef: ↑

28-08-2020 06:46

Ik denk dat enige frustratie voor een kind juist heel goed is. Vaak is dat de drijfveer om iets nieuws te gaan leren! Wanneer een kind de noodzaak niet ziet, zal hij m.i. minder snel iets nieuws (zoals praten) oppakken, waarom zou hij als je hem toch al begrijpt?
Waarmee ik niet zeg dat gebaren leuk kunnen zijn en erg ondersteunend kunnen zijn voor kinderen met een wat lastigere spraakontwikkeling. Ik denk alleen niet dat je het moet gaan inzetten ter voorbereiding op verbale communicatie bij normaal ontwikkelende kinderen.

Heb je daar bronnen voor of heb je dat zelf bedacht? Hiermee zeg je in feite dat het uit een soort luiheid is dat heel kleine kinderen nog niet praten. Dat is niet waar, kleine kinderen hebben geen frustratie nodig om intrinsiek zeer gemotiveerd te zijn om nieuwe dingen te leren. Ze kunnen zich simpelweg nog niet (goed genoeg) verstaanbaar maken, ook al willen ze het nog zo graag.

Je retoriek komt overeen met die van een kennis van me die expres dingen niet gaf als haar kind ‘die!’ zei en wees. Hij moest eerst het goede woord zeggen, anders zou hij dat niet leren. Lekker frustrerend voor een kind dat bijv graag pindakaas op zijn brood wil, maar het woord ‘pindakaas’ nog niet goed kan zeggen en het daarom niet krijgt. En nogal sneu. Terwijl het kind het juist prima leert als de ouder gewoon als antwoord duidelijk tegen het kind zegt: ‘Oh, wil je pindakaas?’ en het dan geeft.

Zoals al eerder aangegeven, mijn kinderen leerden woorden juist eerder als we die woorden ook gebaarden. Gebaren geeft visuele ondersteuning. Je kind leert ook eerder wat een koe is als je niet alleen tegen je kind praat over een koe en uitlegt wat het voor beest is, maar het auditieve ondersteunt door een koe aan te wijzen in het echt of op een plaatje. Zo werkt het met gebaren ook, je ondersteunt het woord met een visueel ‘plaatje’.