Kinderen
alle pijlers
Beste vriendin en kind
vrijdag 25 september 2020 om 01:07
Hoi!
Mijn beste vriendin en ik zijn allebei 36, en vrijgezel. Zij heeft een zeer grote kinderwens, ik niet. Ik vind kinderen wel heel leuk, als ze dicht bij me staan, met kinderen van vriendinnen en familie kan ik supergoed!
Nu heeft vriendin aangegeven geen hoop te hebben een man te vinden, en dus het traject van een kind te krijgen alleen aan te gaan. Super spannend en ook leuk! Ze heeft een eigen huis in Amsterdam, een goede baan en dus financieel ook alle middelen om dit te kunnen doen.
Ik zei gelijk, nou dan word ik toch je oppas, omdat ik andere tijden werk? Ik kan er dan zijn wanneer jij er niet bent. Zij zei toen dat ze wel moest verhuizen en een groter huis moest vinden. En dat ik dan wel bij haar in zou kunnen komen wonen, omdat mijn huur nu zo hoog is. Maar dat ze het superfijn zou vinden.
Ik zei dat ik dat zó zou doen, en we hebben tijdens het eten nog even leuk gefantaseerd over hoe het uit te gaan werken.
Ik ben er eigenlijk best positief over, ik kan mijn vriendin gaan steunen omdat ze dus geen man heeft. En ondertussen gewoon mijn eigen leven leiden. Mijn vriendin is namelijk heel duidelijk dat ze niks van me zou verwachten mocht eea anders lopen. Ze kan het ook alleen. Ik krijg wel een band met het kindje dat weten we, dus dat zal altijd blijven, we zijn al 18 we jaar 2 handen op een buik en hebben nog nooit ruzie gehad. Ik maak me daar geen zorgen over.
Wat vinden jullie? Is dit een veel te grote uitdaging of is dit te doen?
Alvast bedankt!
Mijn beste vriendin en ik zijn allebei 36, en vrijgezel. Zij heeft een zeer grote kinderwens, ik niet. Ik vind kinderen wel heel leuk, als ze dicht bij me staan, met kinderen van vriendinnen en familie kan ik supergoed!
Nu heeft vriendin aangegeven geen hoop te hebben een man te vinden, en dus het traject van een kind te krijgen alleen aan te gaan. Super spannend en ook leuk! Ze heeft een eigen huis in Amsterdam, een goede baan en dus financieel ook alle middelen om dit te kunnen doen.
Ik zei gelijk, nou dan word ik toch je oppas, omdat ik andere tijden werk? Ik kan er dan zijn wanneer jij er niet bent. Zij zei toen dat ze wel moest verhuizen en een groter huis moest vinden. En dat ik dan wel bij haar in zou kunnen komen wonen, omdat mijn huur nu zo hoog is. Maar dat ze het superfijn zou vinden.
Ik zei dat ik dat zó zou doen, en we hebben tijdens het eten nog even leuk gefantaseerd over hoe het uit te gaan werken.
Ik ben er eigenlijk best positief over, ik kan mijn vriendin gaan steunen omdat ze dus geen man heeft. En ondertussen gewoon mijn eigen leven leiden. Mijn vriendin is namelijk heel duidelijk dat ze niks van me zou verwachten mocht eea anders lopen. Ze kan het ook alleen. Ik krijg wel een band met het kindje dat weten we, dus dat zal altijd blijven, we zijn al 18 we jaar 2 handen op een buik en hebben nog nooit ruzie gehad. Ik maak me daar geen zorgen over.
Wat vinden jullie? Is dit een veel te grote uitdaging of is dit te doen?
Alvast bedankt!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 25 september 2020 om 10:28
Dat het mogelijk geen goed plan is snap ik, maar dit vind ik ook wel weer een beetje naar overkomen, alsof ze er rare bedoelingen mee heeft of zo. Sowieso was het het plan van haar vriendin, niet van haarzelf. Het is niet dat zij zich opdringt of zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 25 september 2020 om 10:35
Hey Bladora ik lees later even alles door maar schrijf mijn situatie even op omdat het missschien redelijk herkeenbaar is.
Ik ben eind dertig, arts met wisselende diensten en heb een hond die niet graag alleen is, heb tot twee jaar geleden veelal al in het buitenland gewoond en gewerkt. Mijn beste vriendin is getrouwd (ook allebei arts, vaste diensten) en hebben een kindje van bijna vier.
We wonen dus met drie volwassenen, twee katten en een hond samen in een groot huis. Ik ben peetmoeder voor hun kind.
Wij hebben bewust de kinderzorg en hondenzorg uitbesteed. Hond gaat dus alle dagen met de uitlaatservice mee. Kind gaat naar de opvang.
Maar als zij een avondje weg willen ben ik oppas, als ik onverwachts (momenteel veel met Corona) moet werken laten zij de hond even uti. Daarnaast heeft kind altijd extra aanspraak aan mij, we gaan vaak samen even aan de wandel of naar de speeltuin en dorpswinkel en heeft de hond door onze verschillende werktijden altijd geselschap.
Kind weet heel goed dat ik geen Mama ben (deze situatie is eigenlijk al sinds hij kan lopen), heeft een speciale naam voor mij en ik doe mijn eigen dingen met hem. Als ik er niet bij vraagt hij wel naar me maar mist me niet (niet zoals ik wel zie dat hij echt zijn moeder mist als ik een paar dagen met zijn vader thuis ben).
Voor mij is het ideaal. Ik werk graag, houd van kinderen maar wil ze echt niet en vind het heel leuk om een hond te junnen hebben ondanks mijn baan.
Ik ben eind dertig, arts met wisselende diensten en heb een hond die niet graag alleen is, heb tot twee jaar geleden veelal al in het buitenland gewoond en gewerkt. Mijn beste vriendin is getrouwd (ook allebei arts, vaste diensten) en hebben een kindje van bijna vier.
We wonen dus met drie volwassenen, twee katten en een hond samen in een groot huis. Ik ben peetmoeder voor hun kind.
Wij hebben bewust de kinderzorg en hondenzorg uitbesteed. Hond gaat dus alle dagen met de uitlaatservice mee. Kind gaat naar de opvang.
Maar als zij een avondje weg willen ben ik oppas, als ik onverwachts (momenteel veel met Corona) moet werken laten zij de hond even uti. Daarnaast heeft kind altijd extra aanspraak aan mij, we gaan vaak samen even aan de wandel of naar de speeltuin en dorpswinkel en heeft de hond door onze verschillende werktijden altijd geselschap.
Kind weet heel goed dat ik geen Mama ben (deze situatie is eigenlijk al sinds hij kan lopen), heeft een speciale naam voor mij en ik doe mijn eigen dingen met hem. Als ik er niet bij vraagt hij wel naar me maar mist me niet (niet zoals ik wel zie dat hij echt zijn moeder mist als ik een paar dagen met zijn vader thuis ben).
Voor mij is het ideaal. Ik werk graag, houd van kinderen maar wil ze echt niet en vind het heel leuk om een hond te junnen hebben ondanks mijn baan.
vrijdag 25 september 2020 om 11:00
Hoi Himalaya - we hebben een groot huis met vijf slaapkamers, drie badkamers en twee woonkamers,
Ik heb mijn eigen slaap kamer met zitje en bureau en eigen badkamer. Maar hang meestal op de bank in de speelkamer naaste de keuken.
We delen alleen de keuken. Eten drie, vier keer per week samen.
Ik heb geen relatie maar het zou geen probleem zijn om iemand over de vloer te hebben, er is genoeg ruimte.
Ik heb mijn eigen slaap kamer met zitje en bureau en eigen badkamer. Maar hang meestal op de bank in de speelkamer naaste de keuken.
We delen alleen de keuken. Eten drie, vier keer per week samen.
Ik heb geen relatie maar het zou geen probleem zijn om iemand over de vloer te hebben, er is genoeg ruimte.
vrijdag 25 september 2020 om 11:04
Krijg jij een melding of zo als het over baby’s/kinderen gaat ?redbulletje schreef: ↑25-09-2020 09:32Ik zou die vriendin die hele kinderwens uit haar hoofd proberen te praten. Als het nu je bestie is kan die vriendschap een ferme klap krijgen door het moederschap.
vrijdag 25 september 2020 om 11:10
Denk vooral heel goed na over het belang van het kind, dat moet altijd voorop staan. Als jullie een woning delen, zijn jullie voor het kind gewoon een gezin. Het kind zal zich aan je gaan hechten als een ouder, en die hechting zal jij ook aangaan.
Dat gaat prima zolang de situatie in stand blijft. Maar wat als na een aantal jaren de situatie veranderd? Door werk, relaties of wat dan ook. Dan is het effect voor het kind dat het een ouder verliest. Niet gelijk aan een scheiding, want dan is er een omgangsregeling, en die zal er met jou niet zijn.
Voor het kind zal dit een heftige gebeurtenis zijn. En je moet er vooral over nadenken en bespreken met de je vriendin of je dat een kind wel aan wilt doen, dan wel hoe jullie met zo'n situatie om willen gaan.
Dat gaat prima zolang de situatie in stand blijft. Maar wat als na een aantal jaren de situatie veranderd? Door werk, relaties of wat dan ook. Dan is het effect voor het kind dat het een ouder verliest. Niet gelijk aan een scheiding, want dan is er een omgangsregeling, en die zal er met jou niet zijn.
Voor het kind zal dit een heftige gebeurtenis zijn. En je moet er vooral over nadenken en bespreken met de je vriendin of je dat een kind wel aan wilt doen, dan wel hoe jullie met zo'n situatie om willen gaan.
vrijdag 25 september 2020 om 11:11
Ach, dat is redbulletje's bijdrage aan het beperken van de CO2-uitstoot.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 25 september 2020 om 11:13
Himalaya nee we wonen niet in Nederland maar ook hier is zo’n groot huis ongewoon. Het is geen mooi huis! Maar we hebben allemaal een redelijk salaris en ik betaal een gewone huur.
Bladora de punten die Jolijn opschrijft zijn heel relevant, en laten ook zien dat je gewoon goed moet bedenken wat je wil.
Peetkind wil bijvoorbeeld op het moment heel graag in mijn slaapkamer douchen omdat ik discolichten heb. Dat mag alleen als ik er ben en ik het goed vind. Ik heb namelijk geen zin om continue mijn kamer kindvriendelijk te moeten houden. En nee is dan ook nee en geen gezanik.
Opvoeden doen zijn ouders als zij er zijn, als ze er niet zijn doe ik het, soms op mijn manier (ik ben vaak wat strenger met veiligheid, minder streng met bedtijd).
Gewoon bedenken wat er mis kan gaan en uitspreken wat ideaal zou zijn en opnieuw doorspreken. Net zoals andere relaties dus!
Bladora de punten die Jolijn opschrijft zijn heel relevant, en laten ook zien dat je gewoon goed moet bedenken wat je wil.
Peetkind wil bijvoorbeeld op het moment heel graag in mijn slaapkamer douchen omdat ik discolichten heb. Dat mag alleen als ik er ben en ik het goed vind. Ik heb namelijk geen zin om continue mijn kamer kindvriendelijk te moeten houden. En nee is dan ook nee en geen gezanik.
Opvoeden doen zijn ouders als zij er zijn, als ze er niet zijn doe ik het, soms op mijn manier (ik ben vaak wat strenger met veiligheid, minder streng met bedtijd).
Gewoon bedenken wat er mis kan gaan en uitspreken wat ideaal zou zijn en opnieuw doorspreken. Net zoals andere relaties dus!
vrijdag 25 september 2020 om 11:14
Wat leuk zo joh.mariel81 schreef: ↑25-09-2020 11:00Hoi Himalaya - we hebben een groot huis met vijf slaapkamers, drie badkamers en twee woonkamers,
Ik heb mijn eigen slaap kamer met zitje en bureau en eigen badkamer. Maar hang meestal op de bank in de speelkamer naaste de keuken.
We delen alleen de keuken. Eten drie, vier keer per week samen.
Ik heb geen relatie maar het zou geen probleem zijn om iemand over de vloer te hebben, er is genoeg ruimte.
vrijdag 25 september 2020 om 11:33
dit lijkt mij ook een beter plan.Hetismogelijk schreef: ↑25-09-2020 08:33Waarom niet in een twee onder een kap en dan ieder een eigen helft? Kan ook een groot huis zijn wat je in 2 delen splitst natuurlijk. Dan ben je ook dichtbij, maar kun je ook wat afstand nemen.
Ik ken een stel met een latrelatie en kinderen die het zo deden. Kinderen wandelden gewoon heen en weer.
vrijdag 25 september 2020 om 11:52
Daar zou ik juist wel goed over nadenken. Grote kans dat je vriendin erg verandert door het moederschap en de vraag is of je dan nog steeds 2 handen op 1 buik bent. In elk geval zal jullie relatie flink veranderen, op een manier die je nu nog niet kunt voorspellen.
vrijdag 25 september 2020 om 11:57
Als student had ik een studiegenoot met twee moeders. Eentje was de biologische moeder (werd mama/moeder genoemd) en eentje was de beste vriendin van moeder (werd bij de voornaam genoemd), maar hij had het wel over zijn twee moeders. Zij woonden vanaf dat hij een jaar of 3 was in 1 huis (onder- en bovenwoning) naar ieders tevredenheid. De beste vriendin paste af en toe op en ze aten af en toe savonds samen en dergelijke. Vader was niet in beeld en zo had moeder wat extra hulp en vriendin vond het leuk. Bij hen werkte het dus juist wel heel goed (maarja, N = 1 uiteraard).
vrijdag 25 september 2020 om 12:16
Psssst, je eigen topic zit vol nieuwsgierigen. Kom je nog even update geven??VakantieNL15 schreef: ↑25-09-2020 11:59Stomme vraag misschien maar ben je misschien verliefd op je vriendin?
vrijdag 25 september 2020 om 12:39
Dit.Nuvindikerookwatvan schreef: ↑25-09-2020 11:10Denk vooral heel goed na over het belang van het kind, dat moet altijd voorop staan. Als jullie een woning delen, zijn jullie voor het kind gewoon een gezin. Het kind zal zich aan je gaan hechten als een ouder, en die hechting zal jij ook aangaan.
Dat gaat prima zolang de situatie in stand blijft. Maar wat als na een aantal jaren de situatie veranderd? Door werk, relaties of wat dan ook. Dan is het effect voor het kind dat het een ouder verliest. Niet gelijk aan een scheiding, want dan is er een omgangsregeling, en die zal er met jou niet zijn.
Voor het kind zal dit een heftige gebeurtenis zijn. En je moet er vooral over nadenken en bespreken met de je vriendin of je dat een kind wel aan wilt doen, dan wel hoe jullie met zo'n situatie om willen gaan.
In principe is het een supermooi plan. Het kan heel goed gaan, en volgens mij ben jij echt een lieverd dat je je vriendin zo wil helpen. Maar: denk ook aan hoe het voor het kind is die zich aan jou gaat hechten als verzorger als je bij hen inwoont. Je bent dan zo goed als de andere ouder. Een kind is geen volwassene, en een relatie als deze kun je niet zomaar zonder gevolgen uitstappen. Jij denkt: als het kind of de situatie mij teveel wordt, dan pak ik mijn eigen leven weer op, maar dat is voor een kind een onveilige situatie. Zie het als een keiharde, onomkeerbare emotionele verplichting die je aangaat. En bedenk of je het dan nog steeds wil. Dan helemaal prima en mooi. Je kiest je familie.
Anders: blijf ergens anders wonen, zodat het kind het verschil begrijpt tussen zijn eigen family unit thuis, en de lieve oppas waar hij lekker veel naartoe mag.
