Beste vriendin en kind

mariel81 schreef: ↑

25-09-2020 10:35

We wonen dus met drie volwassenen, twee katten en een hond samen in een groot huis. Ik ben peetmoeder voor hun kind.

Waar woont kind dan ?

Haha Ceester goed gelezen - die woont binna in zijn klimtoestel achterin de tuin op het moment maar wil in de winter vast wel weer binnen komen wonen!

Nuvindikerookwatvan schreef: ↑

25-09-2020 11:10

Dat gaat prima zolang de situatie in stand blijft. Maar wat als na een aantal jaren de situatie veranderd? Door werk, relaties of wat dan ook. Dan is het effect voor het kind dat het een ouder verliest. Niet gelijk aan een scheiding, want dan is er een omgangsregeling, en die zal er met jou niet zijn.

Nou. Dat is nog maar de vraag. Er bestaat zoiets als opgebouwd family life (Europees Verdrag voor de Rechten van het Kind als ik het goed heb). TO zou in deze situatie dus zomaar rechten kunnen claimen. Dat is iets wat de moeder zich ook goed moet realiseren.

-Bladora- schreef: ↑

25-09-2020 01:24

we wonen nu praktisch samen, omdat we allebei geen partner hebben, maar respecteren elkaars privacy ten zeerste. Ik zou snel weg kunnen, want inkomen genoeg om weer een particuliere huurwoning te vinden.

Bedenk dat je straks emotioneel geïnvesteerd bent in een kindje en andersom. Dan denk je wel 2 keer na doordat je zo weg bent .

Zarah schreef: ↑

25-09-2020 13:55

Nou. Dat is nog maar de vraag. Er bestaat zoiets als opgebouwd family life (Europees Verdrag voor de Rechten van het Kind als ik het goed heb). TO zou in deze situatie dus zomaar rechten kunnen claimen. Dat is iets wat de moeder zich ook goed moet realiseren.

Volgens mij gaan ze niet echt samenwonen zoals een vader en moeder dat doen en echt samen een gezin vormen, het lijkt mij eerder dat ze gewoon haar eigen kamer(s) krijgt in huis, regelmatig oppast en verder gewoon haar eigen leven heeft. Het lijkt me sterk dat dat valt onder opgebouwd family life. Je buurvrouw uit hetzelfde portiek die de deur bij je platloopt en die regelmatig oppast kan ze ook geen rechten claimen als je gaat verhuizen, mag ik hopen.

Zarah schreef: ↑

25-09-2020 13:55

Nou. Dat is nog maar de vraag. Er bestaat zoiets als opgebouwd family life (Europees Verdrag voor de Rechten van het Kind als ik het goed heb). TO zou in deze situatie dus zomaar rechten kunnen claimen. Dat is iets wat de moeder zich ook goed moet realiseren.

To voor een carriere of een man ook weggaan zonder rechten te claimen, dat is wat wordt bedoeld.

redbulletje schreef: ↑

25-09-2020 09:32

Ik zou die vriendin die hele kinderwens uit haar hoofd proberen te praten. Als het nu je bestie is kan die vriendschap een ferme klap krijgen door het moederschap.

Zucht...

Susan schreef: ↑

25-09-2020 14:02

Volgens mij gaan ze niet echt samenwonen zoals een vader en moeder dat doen en echt samen een gezin vormen, het lijkt mij eerder dat ze gewoon haar eigen kamer(s) krijgt in huis, regelmatig oppast en verder gewoon haar eigen leven heeft. Het lijkt me sterk dat dat valt onder opgebouwd family life. Je buurvrouw uit hetzelfde portiek die de deur bij je platloopt en die regelmatig oppast kan ze ook geen rechten claimen als je gaat verhuizen, mag ik hopen.

De buurvrouw situatie zal ik geen uitspraken over doen. Maar zoek de jurisprudentie over omgangsregelingen gebaseerd op opgebouwd family life maar eens op. Het gebeurt. Niet vaak, maar toch. Lijkt me iets wat de moeder zich in een dergelijke constructie moet realiseren.

Krekel1977 schreef: ↑

25-09-2020 11:57

Als student had ik een studiegenoot met twee moeders. Eentje was de biologische moeder (werd mama/moeder genoemd) en eentje was de beste vriendin van moeder (werd bij de voornaam genoemd), maar hij had het wel over zijn twee moeders. Zij woonden vanaf dat hij een jaar of 3 was in 1 huis (onder- en bovenwoning) naar ieders tevredenheid. De beste vriendin paste af en toe op en ze aten af en toe savonds samen en dergelijke. Vader was niet in beeld en zo had moeder wat extra hulp en vriendin vond het leuk. Bij hen werkte het dus juist wel heel goed (maarja, N = 1 uiteraard).

lilalinda schreef: ↑

25-09-2020 09:23

Ik denk dat zo'n constructie alleen kan werken, als je hem volledig verzakelijkt. TO wordt de oppas, dus wordt betaalt voor de uren. Afspraken over vakanties/ziektes etc.

Dit sowieso.
TO, hebben jullie het er goed over gehad, wat de afspraken gaan zijn? Meteen aanbieden om op te passen als zij werkt omdat je er dan toch bent klinkt vooral heel spontaan en goed bedoeld, maar ga je daar voor betaald krijgen of word je een handige/goedkope/gratis nanny op afroep die inwoont en wat blijft er dan van je eigen leven over? De situatie klinkt op zich ideaal maar dan wel voor je vriendin.

Worden er goede afspraken gemaakt over welke gedeeltes van het huis van jou zijn, dus ook echt met je eigen privacy? En over wanneer je beschikbaar bent? Dus niet alleen wanneer het haar uitkomt. Als je na een late dienst/nacht stappen wil uitslapen, spontaan een weekend weg, dus gewoon je eigen dingen wil doen en je eigen leven leiden, kan dat dan of heb je dan ook een soort schuldgevoel omdat je bij haar inwoont en alleen maar een gevoel van verplichting naar haar en het kind toe? Want als de situatie tegenvalt zou het daar heel goed op uit kunnen draaien. En als het je dan gaat tegenstaan is het niet alleen voor haar voelbaar maar ook voor het kind.

Je hebt geen kinderwens schrijf je, dat lijkt me ook niet voor niets. Je hebt straks echt alleen de nadelen en niet de voordelen. Het is niet je eigen kind dus niets van jou dus de onvoorwaardelijke moederliefde naar je eigen kind is al niet van toepassing, je hebt niets te zeggen, maar wel zorgtaken en de lasten ervan. Je gaat een hele serieuze commitment aan, met alleen maar plichten en lasten, geen rechten.

Het idee van allebei een eigen huis op korte afstand, desnoods naast elkaar met poortje ertussen waar je zo heen en weer loopt lijkt me dan een veel beter idee. Je hebt dan tenminste nog je eigen plek, je eigen huis, waar jij het voor het zeggen hebt. Je bent ook echt kwetsbaar als je bij iemand gaat inwonen en je eigen plek opgeeft.

Het zou natuurlijk ook goed kunnen gaan, de vraag is of je het risico wil nemen met een jarenlange goede vriendschap.

JenBarber schreef: ↑

25-09-2020 10:18

Misschien vind je het wel helemaal geen leuk kind. Klinkt misschien harteloos, maar het kan dat je er totaal geen klik mee hebt. En het kan dat het kind opgevoed word op een manier wat compleet tegen jou eigen waarden indruist. Je hebt nog geen flauw idee wat voor moeder je vriendin word. Er stranden meer dan genoeg liefdesrelaties na het krijgen van een kind, maar dan heb je tenminste allebei nog dezelfde rechten en plichten naar zo'n kind toe.

Het is een flinke commitment die je aan zou gaan, alleen dan zonder de rechten van een echte ouder.

Dit dus maar dan veel beter en korter verwoord.
En die mogelijkheid is er trouwens ook nog, dat je het helemaal geen leuk kind gaat vinden. Net zoals met volwassenen klikt het met sommige mensen en met anderen weer niet. Als dan ook nog de opvoeding totaal tegen jouw normen en waarden ingaat lijkt me dat een heel moeilijke combinatie, omdat je daar dus inwoont en niet de deur achter je dicht kan trekken en naar huis kan gaan, naar je eigen plek zonder kinderen en die helemaal van jou is.

En als het kind iets doet wat niet mag naar jou toe, zoals jouw spullen kapot maken (kan per ongeluk gaan, kind kan kattenkwaad uithalen) mag je het kind er dan op aanspreken (in hun eigen huis) en wordt dat dan ook vergoed? Als vriendin een keer krap zit, wordt er dan verwacht dat jij zonder morren en voorwaarden bijspringt, 'want voor het kind?'

Het klinkt alsof je je hele leven totaal gaat opofferen voor andermans kind. Ik zou het je echt heel erg af willen raden en gewoon de leuke verwentante worden en vooral niet gaan inwonen. Je geeft zoveel vrijheid op.

Omschrijf allebei op papier, dus los van elkaar, hoe een week er in de toekomst uit zou zien.
Als ze jullie daarna naast elkaar leggen kun je in ieder geval zien of jullie verwachtingen overeenstemmen.