Beste vriendin geëmigreerd

21-08-2022 21:57 28 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Het beste vriendinnetje van mijn 5 jarige dochter is geëmigreerd in de zomervakantie naar oost Europa. Mijn dochter en zij kennen elkaar van baby af bij het kinderdagverblijf. Zaten afgelopen jaar bij elkaar in de klas en spraken veel af.
De moeder liet haar docher pas videobellen. Naderhand vond mijn dochter het heel moeilijk dat ze weg is. Nu zal ze om de paar maanden naar Nederland een weekend komen. Maar moet ik ze dan wel af laten spreken?
Het is voor mijn dochtertje erg lastig te snappen en ze groeien uit elkaar. Ik twijdel hou ik het contact aan of kan ik het beter afsluiten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oeh lastig! Ik ga hetzelfde krijgen, maar dan is mijn dochter 8 en het vriendje waar het om gaat ook. Ik denk dat je het het beste aan haar over kunt laten. Heeft je dochter er nog behoefte aan? Of vullen nieuwe vriendjes het gat op?
Wellicht gaat het vanzelf, dat er eerst veel gemis en behoefte en contact is, maar de vriendjes hier in Nederland telkens een beetje belangrijker worden. Ik zou persoonlijk niet voor mijn dochter willen beslissen of en wanneer het klaar moet zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ze 5 zijn gok ik dat ze na 2 of 3 weekends vanzelf uit elkaar gegroeid zijn.

Ik zou het contact dus in beperkte mate aanhouden, maar erop rekenen dat ze elkaar minder en minder gaan willen spreken.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, ik zou het niet zo nodig vinden om ze elke paar maanden elkaar een keer te kunnen laten afspreken. Als het toevallig zo uitkomt, zou ik het ook niet per se tegenhouden, maar het is geen prioriteit. Je dochter is vijf. Uit het oog, uit het hart. Ze kunnen nou eenmaal geen normale vriendschap die voor een vijfjarige waardevol is, onderhouden als het andere kind in een ander land woont. Dat groeit hoe dan ook uit elkaar.
Ik zou er ook alert op willen zijn dat het om de paar maanden zien niet juist extra moeilijk is voor je dochter. In dat geval zou ik het wel actief afhouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het vanzelf zal verwateren. Je dochter zal uiteindelijk een nieuwe beste vriend(in) krijgen en dan minder behoefte hebben aan contact met dit meisje. Een tijdje e elkaar niet zien is voor een 5 jarige een eeuwigheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
PlayingTheAngel schreef:
21-08-2022 22:02
Ik zou persoonlijk niet voor mijn dochter willen beslissen of en wanneer het klaar moet zijn.
Als het allemaal zijn natuurlijke weg gaat vinden, dan hoeft dat ook helemaal niet. Maar als het mijn vijfjarige zou zijn en ik merk dat het problemen zou opleveren, zou ik zeker wel willen beslissen wanneer het klaar moet zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij zijn geëmigreerd toen dochter 5 was. Zij had ook een paar beste vriendinnetjes. Van sommige heeft ze geen idee meer wie het is (dus ook geen contact gehouden), 2 andere wel contact gehouden maar echt sporadisch. Een keer per half jaar een keer video bellen maar dat was het. De afgelopen jaren hebben ze elkaar 2 keer gezien en dat was telkens weer als vanouds, alsof we nooit weg geweest waren. Best bijzonder om te zien eigenlijk. En als we weer weg gaan, dikke knuffel en doei, tot de volgende keer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
21-08-2022 22:09
Nee, ik zou het niet zo nodig vinden om ze elke paar maanden elkaar een keer te kunnen laten afspreken. Als het toevallig zo uitkomt, zou ik het ook niet per se tegenhouden, maar het is geen prioriteit. Je dochter is vijf. Uit het oog, uit het hart. Ze kunnen nou eenmaal geen normale vriendschap die voor een vijfjarige waardevol is, onderhouden als het andere kind in een ander land woont. Dat groeit hoe dan ook uit elkaar.
Ik zou er ook alert op willen zijn dat het om de paar maanden zien niet juist extra moeilijk is voor je dochter. In dat geval zou ik het wel actief afhouden.
Ben ik het niet helemaal mee eens, zie mijn verhaal hierboven.

Ik heb gemerkt dat de manier waarop kinderen met dit soort dingen omgaan, heel erg bepaald wordt door hoe de ouders hiermee omgaan.
Wij hebben er altijd heel erg normaal over gedaan, geen big deal van gemaakt, verhuizen, nieuwe vriendinnen maken, afscheid nemen, etc. Mensen komen en gaan. Sommige blijf je contact mee houden, anderen niet. That’s life.

Ondanks dat oudste een heel gevoelig meisje is, heeft ze geen moeite met afscheid nemen en zeker niet met nieuwe vriendinnen maken. Tuurlijk vindt ze het soms moeilijk, en dan zijn we er voor haar, maar vooral zelf geen drama van maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier heeft jongste een vriendinnetje (toen beste) dat geëmigreerd is naar de VS toen ze 6, bijna 7 was. In het begin is er regelmatig gevideobeld. Nadeel was dat vriendinnetje thuis Chinees of Engels spreekt, dus het Nederlands was er na twee maanden wel uit. Toen jongste bijna 8 was hebben ze elkaar nog weer gezien, dat was voor hun als vanouds.

De laatste jaren hebben ze nog wel contact, dan wordt er afgesproken om ‘samen te spelen’. Oftewel, allebei inloggen op Roblox, eventueel videobellen ernaast, of de chat. Met verjaardag en kerst/Sinterklaas (komt niet meer nauw vanwege de kosten) wordt er nog een pakketje gestuurd, en er worden wel kaartjes gestuurd.

Ik hoop dat we ze binnen afzienbare tijd nog eens kunnen opzoeken, om ook voor jongste de contacten te kunnen onderhouden. Nu ze naar de middelbare school gaat, kan dat nog net een zetje zijn om zo ook een leuk contact te hebben tot na de middelbare schooltijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hastadepasta18 schreef:
21-08-2022 22:23
Ben ik het niet helemaal mee eens, zie mijn verhaal hierboven.
Maar jouw verhaal onderstreept mijn opmerking toch juist?
Je zegt het zelf dat je dochter een als-vanouds-contact heeft met sommigen (niet uit het oog) en dat het verwaterd is met anderen (wel uit het oog). Dat is dan toch precies wat ik ook zeg?
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigens is het net als met de overgang naar de middelbare school (die fase hebben we nu hier thuis, vandaar). Oudste had weinig contacten, goede vrienden gingen verhuizen maar heeft hij nog contact mee.
Middelste was verkleefd met beste vriendin. Echt Jut en Jul, zowat dagelijks afspreken. Sinds de middelbare echt nul contact meer.
En jongste dus met haar beste vriendin van vroeger nog wel. Maar met andere goede vriendinnen die in een andere groep 8 terecht zijn gekomen na jaren bij elkaar in de klas, echt nul contact meer mee. En sinds groep 8 een nieuw groepje, waarbij ik erg benieuwd ben wat er gaat gebeuren.
Ik was ook 5 toen mijn beste vriendinnetje ver ver weg verhuisde. Ik heb haar nooit meer gezien. Kan me herinneren dat ik er een paar dagen verdrietig van was, maar dat was het ook.

Het heeft helaas wel 7 jaar geduurd voordat ik weer een bestie had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
21-08-2022 22:31
Maar jouw verhaal onderstreept mijn opmerking toch juist?
Je zegt het zelf dat je dochter een als-vanouds-contact heeft met sommigen (niet uit het oog) en dat het verwaterd is met anderen (wel uit het oog). Dat is dan toch precies wat ik ook zeg?
Nee je stelt dat het sowieso uit het oog uit het hart is. En dat is dus niet zo voor alle vriendschappen. Voor de ene wel, maar voor de andere zeker niet, ook niet voor 5 jarigen.
Alle reacties Link kopieren Quote
1.5 jaar geleden zijn wij weg verhuisd van het beste vriendje van mijn zoon (die nu 5 is). Niet zo ver weg, maar we spreken elkaar zelden.

Toch, als ze elkaar zien is het of ze nooit uit elkaar zijn gegaan. Dikke vrienden en de hele middag spelen.

Ik zou de de optie zeker bieden. Mijn zoon en zijn vriend zien elkaar nu 2-3x per jaar.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hastadepasta18 schreef:
21-08-2022 22:42
Nee je stelt dat het sowieso uit het oog uit het hart is. En dat is dus niet zo voor alle vriendschappen. Voor de ene wel, maar voor de andere zeker niet, ook niet voor 5 jarigen.
Het zal wel aan mij liggen, maar ik mis de nuance.
Hastadepasta18 schreef:
21-08-2022 22:14
Wij zijn geëmigreerd toen dochter 5 was. Zij had ook een paar beste vriendinnetjes. Van sommige heeft ze geen idee meer wie het is (dus ook geen contact gehouden), 2 andere wel contact gehouden maar echt sporadisch. Een keer per half jaar een keer video bellen maar dat was het. De afgelopen jaren hebben ze elkaar 2 keer gezien en dat was telkens weer als vanouds, alsof we nooit weg geweest waren. Best bijzonder om te zien eigenlijk. En als we weer weg gaan, dikke knuffel en doei, tot de volgende keer.
Ja, maar het is soms voor de af het achterblijver wel anders dan voor degene die emigreert. De achterblijver blijft soms na bezoekjes met een zuur gevoel achter, terwijl het voor degene die op bezoek komt onderdeel is van een trip met allerlei afspraken. Dat is wel een ander perspectief. En dat is wat TO vraagt, maar dat is het stukje dat jij niet ziet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het heel erg van je dochter afhangt. En hoe staan de ouders van dat andere kindje erin?
Ik zou proberen het contact aan te houden. In ieder geval tot ze zelf aangeeft andere beste vriendjes te hebben. En nog even en je dochter kan schrijven, een penvriendin kan ook leuk zijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
21-08-2022 23:02
Ja, maar het is soms voor de af het achterblijver wel anders dan voor degene die emigreert. De achterblijver blijft soms na bezoekjes met een zuur gevoel achter, terwijl het voor degene die op bezoek komt onderdeel is van een trip met allerlei afspraken. Dat is wel een ander perspectief. En dat is wat TO vraagt, maar dat is het stukje dat jij niet ziet.
Dat klopt helemaal, voor de achterblijvers is het (vaak) moeilijker. Al is dat in dit geval (of gevallen, want 2 vriendinnetjes) niet aan de orde. Want de ouders spreken we ook, zelfde frequentie, misschien iets vaker door te appen tussendoor. De situatie is wat het is, de kinderen zijn doorgegaan met hun leven, maar hechten nog steeds veel waarde aan elkaar. En dat is precies hoe wij er in staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gewoon kijken hoe het gaat. Mijn beste vriendin is ook geëmigreerd toen ik 5 was en wij hebben altijd contact gehouden. Heel leuk en bijzonder juist, zij is de enige vriendin die ik al zo lang ken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb net als positive vibes nog contact met mijn vriendinnetje van toen ik 5 was. Zodra ik kon schrijven gingen we brieven schrijven. Ik vond het heel bijzonder dat ze in een heel ander land leefde en dat we toch contact hadden. Hoe ver weg ze woonde was voor mij ingrijpbaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik vijf was begreep ik opperbest wat het was als iemand in het buitenland woonde. Als je weet wat buitenland is weet je ook dat je die persoon niet meer kan aanraken.

Ik had meerdere familie in het buitenland; dat scheelt natuurlijk. Vooral dat van alles krijgt als ze langskomen. ;-D
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Hastadepasta18 schreef:
22-08-2022 02:34
Dat klopt helemaal, voor de achterblijvers is het (vaak) moeilijker. Al is dat in dit geval (of gevallen, want 2 vriendinnetjes) niet aan de orde. Want de ouders spreken we ook, zelfde frequentie, misschien iets vaker door te appen tussendoor. De situatie is wat het is, de kinderen zijn doorgegaan met hun leven, maar hechten nog steeds veel waarde aan elkaar. En dat is precies hoe wij er in staan.
Oh ja, dat kan zeker heel leuk gaan. Ik wilde alleen even aangeven dat jouw perspectief vooral vanuit de kant van de geëmigreerde is, en minder vanuit de achterblijver.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij zijn verhuisd toen m’n oudste 5 was. Die miste zijn beste vriendin enorm, en vice versa. We hebben toen nog een paar keer een speelafspraak gemaakt, zat steeds meer tijd tussen, en op een gegeven moment, na 9 maanden ofzo, hadden ze er geen behoefte meer aan. Maar ja, dat was dus nog te rijden. In geval van emigratie zou ik denk ik hetzelfde doen met facetimen. Niet zelf aanbieden, maar het initiatief bij het kind laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kinderen groeien heel snel uit elkaar. De eerste weken is het heel pijnlijk, maar ik denk dat het na een paar weken al heel anders is.

Je hoeft het echt niet bewust te ontmoedigen door ze niet meer af te laten spreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het per keer bekijken, een weekend is maar kort en zal waarschijnlijk ook flink gevuld zijn voor hen. Als je dochter erom vraagt, kijk dan wat mogelijk is. Maar houdt er rekening mee dat de afspraken anders zullen zijn nu.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven