Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
dinsdag 16 juni 2020 om 08:40
Luistervink schreef: ↑15-06-2020 20:32Joehoe Dianaf!
Ik zag dat je in een stom artikel van Viva werd gequote: https://www.viva.nl/sex-en-liefde/forum ... rostituee/
Ik had dat topic ook gelezen, is vast nep en van een Viva-redacteur? Wat irritant. Probeer je iemand goede tips te geven...
Ooh, en Suusje ook trouwens.
Jaaaaa, ik heb het gemaakt!Ik miste de laatste tijd wel meer topics, dus gisteren eens de moeite genomen om ze weer op te zoeken. Gelijk mijn lijstje opgeruimd ivm van die incidentele niet lopende vragen/topics en toen kwamen jullie nog steeds niet boven water.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 17 juni 2020 om 14:43
woensdag 17 juni 2020 om 14:46
Nou, sinds vorige week is het zwembad weer open en geloof mij maar, na een zwemsessie lig ik ook bijna in coma op de bank. Dus niet herkenbaar...RickDalton schreef: ↑17-06-2020 14:43https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/gezi ... eplakt-bij
zo totaal niet herkenbaar voor ons
(Want ook zonder kinderen kun je heuuul vermoeid zijn.)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 17 juni 2020 om 15:06
Ja ok snap ik. maandag's doe ik altijd vrijwilligerswerk bij een dierenopvang (katten) en daar doe ik ook van alles wat en afgelopen tijd was het veel in het afgezette stuk bos bezig om onkruid (bamboe, berenklauw) weg te halen. nou aan het eind van zon dag met gigantisch veel lichamelijke inspanning dan lig ik ook wel even op de bank bij te komen.
Maar wel lekker, zeker als je een 'kantoormens' bent
woensdag 17 juni 2020 om 15:14
Absoluut. Ik heb na een dag werken echt wel behoefte aan beweging. Hoeft niet perse sport te zijn, gewoon een stuk wanden, frisse lucht, lekker buiten is al echt een opsteker. Zeker nu ik thuis werk.RickDalton schreef: ↑17-06-2020 15:06Ja ok snap ik. maandag's doe ik altijd vrijwilligerswerk bij een dierenopvang (katten) en daar doe ik ook van alles wat en afgelopen tijd was het veel in het afgezette stuk bos bezig om onkruid (bamboe, berenklauw) weg te halen. nou aan het eind van zon dag met gigantisch veel lichamelijke inspanning dan lig ik ook wel even op de bank bij te komen.
Maar wel lekker, zeker als je een 'kantoormens' bent
Ik vind het best bijzonder als mensen de hele dag kunnen zitten. Zelfs als ik bezig ben ik een super leuk boek of een gave game, dan krijg ik toch op een gegeven moment de kriebels en móét ik bewegen.
Ik begreep uit een onderzoek dat de gemiddelde kantoormedewerker per dag ongeveer 15 minuten buiten komt...
En ik dacht echt, dat kan niet waar zijn, maar ik heb inderdaad collega's die dat doen. Dus met de auto naar kantoor, in de pauze in de kantine eten, 's avonds weer naar huis, misschien naar de sportschool (nou ja dan hebben ze in ieder geval bewogen), maar ook genoeg die eigenlijk gelijk na het eten de bank op schuiven. Tja, dan kom je nog geen eens aan die 15 minuten...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 17 juni 2020 om 18:29
RickDalton schreef: ↑17-06-2020 14:43https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/gezi ... eplakt-bij
zo totaal niet herkenbaar voor ons
vrijdag 19 juni 2020 om 07:33
Ik laat mezelf ook weer even horen hier... (liever niet quoten)
Er was afgelopen week een mijlpijl aan de kant van sibling en ik merk dat ik er gewoon steeds slechter in mee kan
Het lukt me gewoon niet meer...
Er is al jaren een excuus om nooit eens iets aan mij te vragen, hoe het gaat..
En egens voel ik me dus ook schuldig dat ik dit voel en dus ook steeds meer moeite heb met betrokken blijven/ergens leuk in meegaan.
Ben ook altijd een pleaser geweest en ik merk dat ik dus nog steeds vind dat ik dus moeite moet doen, alsof ik dus tekort schiet en me verplicht voel tegenover de kids... terwijl dat al jaren andersom is en het voor mij echt steeds moeilijker wordt op deze manier, wat echt niet aan mij ligt!!
Want hoezo wordt er aan mij nooit iets gevraagd of gereageerd als ik iets vertel? Blijft echt enorm raar hoor en het is iedere keer wel iets pfff... Iemand tips om dat soort dingen wat meer los te gaan laten?
Er was afgelopen week een mijlpijl aan de kant van sibling en ik merk dat ik er gewoon steeds slechter in mee kan
Het lukt me gewoon niet meer...
Er is al jaren een excuus om nooit eens iets aan mij te vragen, hoe het gaat..
En egens voel ik me dus ook schuldig dat ik dit voel en dus ook steeds meer moeite heb met betrokken blijven/ergens leuk in meegaan.
Ben ook altijd een pleaser geweest en ik merk dat ik dus nog steeds vind dat ik dus moeite moet doen, alsof ik dus tekort schiet en me verplicht voel tegenover de kids... terwijl dat al jaren andersom is en het voor mij echt steeds moeilijker wordt op deze manier, wat echt niet aan mij ligt!!
Want hoezo wordt er aan mij nooit iets gevraagd of gereageerd als ik iets vertel? Blijft echt enorm raar hoor en het is iedere keer wel iets pfff... Iemand tips om dat soort dingen wat meer los te gaan laten?
yesss wijzigde dit bericht op 21-06-2020 07:06
9.17% gewijzigd
vrijdag 19 juni 2020 om 07:41
Wat vervelend yesssss, maar ik kan me goed voorstellen dat als je stelselmatig wordt overgeslagen alsof jij nergens last van kan of mag hebben, dat op den duur echt zwaar wordt. Ik heb niet echt tips voor je, behalve een gesprek aanknopen of je verwachtingen bijstellen :/ Beide zijn niet leuk.
Oh en een toevoeging: als ik je goed begrijp heb je het gevoel dat je je niet zo mag voelen omdat je zelf geen kinderen hebt, en alles dus automatisch 'makkelijker' is voor jou dan voor mensen met een gezin. Klopt dat? Daar heb ik namelijk één heel duidelijk weerwoord op, en dat is: kinderen krijgen is ook een keuze
Niets meer dan dat. Iedereen weet inmiddels dat het heel zwaar is, en een uitzonderlijke situatie daargelaten vind ik vaak dat als mensen dan beginnen te nuilen dat alles zo zwaar is, ze niet zo moeten zeuren want eigen keus. Dat gumt jouw gevoelens en belevingswereld niet uit.
Oh en een toevoeging: als ik je goed begrijp heb je het gevoel dat je je niet zo mag voelen omdat je zelf geen kinderen hebt, en alles dus automatisch 'makkelijker' is voor jou dan voor mensen met een gezin. Klopt dat? Daar heb ik namelijk één heel duidelijk weerwoord op, en dat is: kinderen krijgen is ook een keuze
Niets meer dan dat. Iedereen weet inmiddels dat het heel zwaar is, en een uitzonderlijke situatie daargelaten vind ik vaak dat als mensen dan beginnen te nuilen dat alles zo zwaar is, ze niet zo moeten zeuren want eigen keus. Dat gumt jouw gevoelens en belevingswereld niet uit.
vrijdag 19 juni 2020 om 07:49
vrijdag 19 juni 2020 om 07:50
Dankjewel Suusje..
Ja dat is het inderdaad en dat is al jaren zo, maar ook met leuke dingen hoor, er wordt gewoon nooit op gereageerd of echt op in gegaan. Gisteren had ik even een dieptepunt dat ik dacht, ik kan het gewoon niet meer opbrengen...
Erg vervelend om met dat gevoel rond lopen dat wat ik doe allemaal niet zoveel uitmaakt.
Nu was er deze week dus ook die familie aangelegenheid dus dan is het weer even confronterend..
Ja dat is het inderdaad en dat is al jaren zo, maar ook met leuke dingen hoor, er wordt gewoon nooit op gereageerd of echt op in gegaan. Gisteren had ik even een dieptepunt dat ik dacht, ik kan het gewoon niet meer opbrengen...
Erg vervelend om met dat gevoel rond lopen dat wat ik doe allemaal niet zoveel uitmaakt.
Nu was er deze week dus ook die familie aangelegenheid dus dan is het weer even confronterend..
vrijdag 19 juni 2020 om 07:58
Ik kan me er iets bij voorstellen 
Het is gewoon niet leuk dat je niet lijkt te bestaan voor de buitenwereld, puur omdat je je niet hebt voortgeplant. Zeker als het familie betreft.
Probeer het zo te bekijken: wat je doet maakt voor JOU wel uit. En daar mag je hartstikke trots op zijn, de dingen die je doet. Dat andere mensen daar niet op reageren is een reflectie van hun beperkte inlevingsvermogen, misschien ook wel een beetje jaloezie. Het is erg pijnlijk als dat dan wel je eigen familie blijkt te zijn, dus
Het is gewoon niet leuk dat je niet lijkt te bestaan voor de buitenwereld, puur omdat je je niet hebt voortgeplant. Zeker als het familie betreft. Probeer het zo te bekijken: wat je doet maakt voor JOU wel uit. En daar mag je hartstikke trots op zijn, de dingen die je doet. Dat andere mensen daar niet op reageren is een reflectie van hun beperkte inlevingsvermogen, misschien ook wel een beetje jaloezie. Het is erg pijnlijk als dat dan wel je eigen familie blijkt te zijn, dus
vrijdag 19 juni 2020 om 07:58
Ja je laatste stukje, dat is het inderdaad ook Suusje, alsof ik nooit ergens mee zit ofzo of er iets gebeurd in mijn leven. Ik heb het ook niet altijd makkelijk gehad.
Maar ik kan zoveel dingen opnoemen van de afgelopen jaren en het is nu echt een druppel..
Dankjewel voor de tip Kwebbeltje ik heb een hele lieve kat, zo blij met dat beestje.
Maar ik merk ook dat ik er zelf meer op uit moet hoor en vooral dingen voor mezelf moet gaan doen, zodat ik dit ook minder aandacht geef zeg maar... maarja het lukt me even niet zo goed.
Maar ik kan zoveel dingen opnoemen van de afgelopen jaren en het is nu echt een druppel..
Dankjewel voor de tip Kwebbeltje
ik heb een hele lieve kat, zo blij met dat beestje.Maar ik merk ook dat ik er zelf meer op uit moet hoor en vooral dingen voor mezelf moet gaan doen, zodat ik dit ook minder aandacht geef zeg maar... maarja het lukt me even niet zo goed.
yesss wijzigde dit bericht op 19-06-2020 08:33
0.75% gewijzigd
vrijdag 19 juni 2020 om 08:05
Is niet erg, die momenten zijn er (helaas) ookyesss schreef: ↑19-06-2020 07:58Ja je laatste stukje, dat is het inderdaad ook Suusje, alsof ik nooit ergens mee zit ofzo of er iets gebeurd in mijn leven. Ik heb het ook niet altijd makkelijk gehad.
Maar ik kan zoveel dingen opnoemen van de afgelopen jaren en het is nu echt een druppel..
Dankjewel voor de tip Kwebbeltje, ik heb een hele lieve kat, zo blij met dat beestje.
Maar ik merk ook dat ik er zelf meer op uit moet hoor en vooral dingen voor mezelf moet gaan doen, zodat ik dit ook minder aandacht geef zeg maar... maarja het lukt me even niet zo goed.
Wees trots op jezelf, wie je bent en waar je nu bent
vrijdag 19 juni 2020 om 08:08
Dankjewel
ik denk dat dit ook wel de spijker op zijn kop is, merk het inderdaad ook bij leuke dingen hoor dan voel ik inderdaad dat stukje jaloezie.. Dat wil ik dus ook meer gaan proberen.. mijn bui hier dus niet meer van af laten hangen.
Ik ga dit stukje nog een paar keer teruglezen. He bah waarom loop ik hier toch elke keer zo tegenaan zeg, zo zonde van mijn energie.
vrijdag 19 juni 2020 om 08:36
@ yesss
Wat naar weer zo'n situatie. Ik sluit me aan bij Suusje, jouw leven doet er even goed toe, voor jou! Dus waar wordt jij gelukkig van? Koester dat, steek daar tijd en energie in.
Misschien helpt het je om na elke 'meet up' met familie iets te plannen waar je weer jezelf mee oppept. Trakteer jezelf op een fijne wandeling, doe yoga, drink koffie met een vriendin, ga even de stad in of wat ook.
Het klinkt zwaarder dan het is maar die balans terugvinden is belangrijk anders blijf je zo in die bui hangen. Dat is t niet waard!
Wat naar weer zo'n situatie. Ik sluit me aan bij Suusje, jouw leven doet er even goed toe, voor jou! Dus waar wordt jij gelukkig van? Koester dat, steek daar tijd en energie in.
Misschien helpt het je om na elke 'meet up' met familie iets te plannen waar je weer jezelf mee oppept. Trakteer jezelf op een fijne wandeling, doe yoga, drink koffie met een vriendin, ga even de stad in of wat ook.
Het klinkt zwaarder dan het is maar die balans terugvinden is belangrijk anders blijf je zo in die bui hangen. Dat is t niet waard!
vrijdag 19 juni 2020 om 08:41
Nee eigenlijk niet.. niet specifiek in ieder geval.Luistervink schreef: ↑19-06-2020 08:02Hey Yess, ik vroeg me af of je hier al ooit hulp voor hebt gezocht? Anderen kun je niet veranderen, maar je kunt misschien wel leren om er beter mee om te gaan, grenzen te stellen en je sterker te voelen? Sterkte in elk geval.
Wel een paar keer ter sprake gekomen met therapie maar sta sowieso alweer een tijdje op de wachtlijst. Lijkt me fijn om hierover te praten en me inderdaad sterker te voelen op dit vlak en er beter mee om te kunnen gaan.
vrijdag 19 juni 2020 om 08:48
vrijdag 19 juni 2020 om 13:32
Ha yessss, wat rot dat je er weer zo'n last van hebt. Tip 1: ga jezelf daar in elk geval niet over opwinden. Accepteer dat je er last van hebt in plaats van jezelf verwijten of er erg van balen. Er is zoiets als 'originele pijn' en 'uitgebreide pijn'. Je originele pijn is die wat je nu voelt, maar de uitgebreide pijn veroorzaak je zelf door er van alles van te vinden dat je die pijn voelt. Je zult zien: als je sneller kan accepteren dat je je rot voelt hierover, is het rotgevoel sneller weg. Blijf je er langer van balen dat je je rot voelt, duurt het gevoel ook langer.
Tweede tip: besef je dat jij alles van je sibling kleurt in de 'zie je wel'-gedachte. Dus wanneer zij even met zichzelf bezig is en geen aandacht aan jou besteedt, komt dat ook extra hard binnen. Logisch gevolg van de geschiedenis, maar goed om je te realiseren.
Derde tip: kijk even of ze het alleen bij jou doet of bij iedereen. Ik heb ook een sibling die werkelijk nooit geïnteresseerd is in mijn leven, echt nooit. Maar hij is bij niemand geïnteresseerd in andermans leven. Alleen als hij denkt er zelf wat aan te hebben. Maar die is 'gewoon' alleen maar met zichzelf bezig. Als hij eens wat aan een ander vraagt is het niet uit interesse, maar om er wat over te kunnen vinden en daarmee zijn eigen kennis/mening weer te etaleren. Ik vond dat ook heel vaak heel pijnlijk, maar nu zie ik dat het niks met mij te maken heeft. Hij is gewoon egocentrisch.
Wie weet helpt dit voor nu een beetje, maar zoals ik al eens eerder heb gezegd: heel goed om eens met een professional te bespreken. Hoop dat je snel van de wachtlijst af bent. Weet niet waar je op staat, maar je zou ook een particuliere psycholoog of coach kunnen proberen ipv de ggz-instelling in je regio. Dan kan je vaak sneller terecht.
Succes!
Tweede tip: besef je dat jij alles van je sibling kleurt in de 'zie je wel'-gedachte. Dus wanneer zij even met zichzelf bezig is en geen aandacht aan jou besteedt, komt dat ook extra hard binnen. Logisch gevolg van de geschiedenis, maar goed om je te realiseren.
Derde tip: kijk even of ze het alleen bij jou doet of bij iedereen. Ik heb ook een sibling die werkelijk nooit geïnteresseerd is in mijn leven, echt nooit. Maar hij is bij niemand geïnteresseerd in andermans leven. Alleen als hij denkt er zelf wat aan te hebben. Maar die is 'gewoon' alleen maar met zichzelf bezig. Als hij eens wat aan een ander vraagt is het niet uit interesse, maar om er wat over te kunnen vinden en daarmee zijn eigen kennis/mening weer te etaleren. Ik vond dat ook heel vaak heel pijnlijk, maar nu zie ik dat het niks met mij te maken heeft. Hij is gewoon egocentrisch.
Wie weet helpt dit voor nu een beetje, maar zoals ik al eens eerder heb gezegd: heel goed om eens met een professional te bespreken. Hoop dat je snel van de wachtlijst af bent. Weet niet waar je op staat, maar je zou ook een particuliere psycholoog of coach kunnen proberen ipv de ggz-instelling in je regio. Dan kan je vaak sneller terecht.
Succes!
vrijdag 19 juni 2020 om 14:10
Dankjewel voor je bericht Katkaatje
Het is gelukkig al wat aan het zakken.
Vanmorgen lekker gesport en voel me een stuk rustiger nu.
Klopt inderdaad wel dat ik er teveel aandacht aan besteed en dat gebeurd dus elke keer weer.
Het is ook wel dat mijn leven een stuk rustiger is en dat ik het gevoel heb harder moet werken voor mijn plekje ofzo en me vaak niet gezien voel.
Maar dat kost dus ook veel energie en is alleen maar frustrerend omdat je inderdaad andere mensen niet kan veranderen. Dus dat stukje wil ik meer aan mezelf gaan geven ipv verwachten van anderen, vaker zeggen tegen mezelf dat ik het goed doe bijvoorbeeld en trots mag zijn op de dingen die ik doe
Het is gelukkig al wat aan het zakken.
Vanmorgen lekker gesport en voel me een stuk rustiger nu.
Klopt inderdaad wel dat ik er teveel aandacht aan besteed en dat gebeurd dus elke keer weer.
Het is ook wel dat mijn leven een stuk rustiger is en dat ik het gevoel heb harder moet werken voor mijn plekje ofzo en me vaak niet gezien voel.
Maar dat kost dus ook veel energie en is alleen maar frustrerend omdat je inderdaad andere mensen niet kan veranderen. Dus dat stukje wil ik meer aan mezelf gaan geven ipv verwachten van anderen, vaker zeggen tegen mezelf dat ik het goed doe bijvoorbeeld en trots mag zijn op de dingen die ik doe
vrijdag 19 juni 2020 om 18:22
Wat een naar gevoel, ik kan me indenken dat het je dwars zit. Maar je bent gewoon net zo belangrijk en 'compleet' als mensen in een relatie, of mensen in een gezin hoor. Goed te lezen dat de tips je wat helpen (mooi ook verwoord, met die 'uitgebreide pijn').yesss schreef: ↑19-06-2020 14:10Dankjewel voor je bericht Katkaatje
Het is gelukkig al wat aan het zakken.
Vanmorgen lekker gesport en voel me een stuk rustiger nu.
Klopt inderdaad wel dat ik er teveel aandacht aan besteed en dat gebeurd dus elke keer weer.
Het is ook wel dat mijn leven een stuk rustiger is en dat ik het gevoel heb harder moet werken voor mijn plekje ofzo en me vaak niet gezien voel.
Maar dat kost dus ook veel energie en is alleen maar frustrerend omdat je inderdaad andere mensen niet kan veranderen. Dus dat stukje wil ik meer aan mezelf gaan geven ipv verwachten van anderen, vaker zeggen tegen mezelf dat ik het goed doe bijvoorbeeld en trots mag zijn op de dingen die ik doe
Hier in de gelukkige omstandigheid dat mijn zus ook geen kinderen heeft (ook bewust kindvrij). Dat maakt het een stukje makkelijker.
vrijdag 19 juni 2020 om 18:26
Overigens kreeg ik van de week een app. Vriendin vraagt of ik kan komen oppassen (ik heb haar eerder twee keer uit de brand geholpen toen zij acuut weg moest en er snel iemand moest oppassen). Prima. Maar nu lijkt het alsof ik - de single kindvrije vriendin - gezien wordt als een gratis oppas die niks beters te doen heeft. Wat ook zo is, haha! Maar dat hoeft zij niet te weten.
Ik heb er zo geen zin in, maar zit dan toch te dubben. Hoe zeg je netjes dat je geen zin hebt? Ik heb ook echt niks met het kind in kwestie, nogal een verveeld meisje.
Ik heb er zo geen zin in, maar zit dan toch te dubben. Hoe zeg je netjes dat je geen zin hebt? Ik heb ook echt niks met het kind in kwestie, nogal een verveeld meisje.
